TANJORE
Tanjore
of Thanjavur de 'rijstkom van Tamil Nadu' ligt in de delta regio van de beroemde rivier Cauvery en wordt doorkruist door een lang netwerk van irrigatiekanalen. Zij was van de 9e tot de 11e eeuw de hoofdstad van de Choladynastie. Het was de koninklijke stad van de Cholas, Nayaks en de Mahrattas. In 1790 was Thanjore zelfs de culturele hoofdstad van het land.
Voor vertrek bij het hotel eerst de zegen voor een veilige reis bij Ganesh. De kokosnoot spatte met een klap uiteen.
Weer op weg de wereld wordt wakker
Het werk wordt hervat
Ook de scholen gaan weer open je ziet het schooluniform heeft in Zd India vele kleuren.
Het kan natuurlijk niet missen dat we ook weer heel wat tempels langs de weg zagen. Dit keer een paar heel oude.
De Brahadeeswarar Tempel
of Brihadishwaratempel, is de 2e van de ‘Great Living Chola Temples’
De tempel is meer dan 1000 jaar geleden gebouwd door de Koning Rajarajan, een architectonisch wonder. Het is een bloeiend centrum voor de bronzen sculptuur en schilderkunst en werd gebouwd met behulp van graniet, dat werd meegevoerd vanuit de granietbronnen bij Tiruchirapalli,
De Brihadeeshwara-tempel is een gerespecteerde tempel voor hindoes, die zij schenken aan Lord Shiva (de God van vernietiging). De grote tempel en de andere tempels in dit complex, zijn bekend over de hele wereld.
Het is 1 van de mooiste van het land door zijn architectonische pracht, opgetrokken temidden van de grote muren die misschien in de 16e eeuw zijn gemaakt.
De toegangspoort met een paar details
Vimana
Binnen is er een tempeltoren die bekend staat als Vimana onder de toegewijden en toeristen. Deze toren heeft een hoogte van 66 meter en is hiermee 1 van de hoogste tempeltorens op aarde.
De belangrijkste Vimana ( Shikhara ) is een enorme toren met 16 verdiepingen, waarvan 13 taps toelopende vierkanten. Het domineert de hoofdvierhoek. Het bevindt zich boven een vierkant van 30,18 meter (99,0 ft). De toren is uitvoerig gearticuleerd met Pilaster, pieren (een verhoogde structuur) en bevestigde kolommen die ritmisch zijn geplaatst en elk oppervlak van de vimana bedekken. Een afgeronde topstructuur waarvan wordt aangenomen dat deze is opgebouwd uit houtsnijwerk uit slechts 1 steen.
Sta je voor een muur en kijk je even goed zie je zo verschrikkelijk veel details niets is gelijk aan elkaar.
Hier en daar een kiekje wat een complex je vindt hier grote en kleine tempels in overvloed
Ook beelden in kleur en wat dacht je van de muurschilderingen veel is goed bewaard gebleven het is ook niet verwonderlijk dat dit alles onder UNESCO valt gelukkig maar zo blijft het allemaal in tact en kunnen nog velen hiervan genieten.
Shiva Linga
De Shiva Linga of Lingam is een symbool dat Lord Shiva vertegenwoordigt in het hindoeïsme. Als de meest krachtige godheden zijn tempels gebouwd ter ere van hem die een Shiva Linga bevatten, die alle energieën van de wereld en daarbuiten vertegenwoordigt.
In het Sanskriet betekent Linga een "teken" of een symbool, dat verwijst naar een gevolgtrekking. Dus de Shiva Linga is een symbool van Heer Shiva. Shiva Linga spreekt met de Hindoe toegewijde in de onmiskenbare taal van de stilte. Het is slechts het uiterlijke symbool van het vormloze wezen, Heer Shiva, die de onsterfelijke ziel is die zit in de kamers van uw hart. Hij is je inwoner, je innerlijke zelf of Atman, en hij is ook identiek met het allerhoogste Brahman. Het huidige geloof is dat de Shiva Linga de fallus vertegenwoordigt, het embleem van de generatieve kracht in de natuur.
Nandi
In deze grandioze Shivatempel, met de hoogste tempeltoren van India, ligt ook ’s lands grootste beeld van de stier Nandi, het vervoermiddel van Shiva. Shiva werd geholpen door deze mythische stier in zijn strijd tegen demonen. Samen overwonnen ze het kwaad en daarom werd de stier heilig.
De mens op het tempelcomplex sluit dit bezoek af.
Tegen dit stukje muur hangt een 'conservatieve hindoe'
Een aanhanger van de Sabarimala-tempel. Over deze stroming is veel te doen de afgelopen jaren. Waar gaat dit over; De Sabarimala-tempel weert traditioneel alle vruchtbare vrouwen. Niet alleen in de drukbezochte Sabarimala-tempel, maar in schrijnen door het hele land, en in meerdere stromingen binnen het Indiase hindoeïsme. De afgelopen decennia is Sabarimala echter uitgegroeid tot een politiek strijdtoneel. Het is een taboe in heel India. In 1990 bepaalde het Hooggerechtshof dat vrouwen tussen de 10 en 50 het heiligdom niet in mogen, en sindsdien voeren vrouwenrechtenorganisaties en andere progressieve groepen een politieke en juridische campagne tegen wat zij zien als seksediscriminatie. Na 28 jaar stelt het Hof hen dus weer in het gelijk. Het entreeverbod ‘is geen essentiële religieuze praktijk’, aldus opperrechter Dipak Misra. “Religieus patriarchaat mag niet prevaleren boven oprechte devotie, en boven de vrijheid om een geloof te belijden en te praktiseren.”
Twee vrouwen behorende tot de voorheen geblokkeerde leeftijdsgroep trokken uiteindelijk de tempel binnen op 2 januari 2019, waarna de tempel werd gesloten en heropend na "zuiveringsrituelen"
Sabarimala-tempel
Deze info hoort wel bij ons bezoek aan Zuid India daar we de aanhangers ook diverse malen zijn tegengekomen! Deze 8 eeuwen oude tempel ligt op een afgelegen plek in een tijgerreservaat in het tropische Kerala en is een van de belangrijkste heiligdommen van het hindoeïsme.
Elk jaar beklimmen miljoenen gelovigen de heuvel waarop de tempel zich bevindt. Ze vasten vaak eerst 41 dagen en gaan dan met ontbloot bovenlijf en sandelhoutpasta op het voorhoofd op pelgrimage door de jungle.
Menstruerende vrouwen worden door veel vrome hindoes als onrein gezien. De god Ayyappa, die er vereerd wordt, zou dat zo gewild hebben. Hij legde tijdens zijn leven de gelofte van het celibaat af en vruchtbare vrouwen in de tempel zouden de vrijgezelle god in verleiding kunnen brengen. Dat vrouwen ongesteld worden is volgens hindoe-overleveringen te wijten aan een oud kosmisch conflict. God Indra vermoordde ooit de god Visvarupa en om die zonde af te kopen, haalde hij de goden van het water, de bomen, de aarde en de vrouwen over om allen een kwart van de zonde te dragen. Een van de manieren waarop die last gedragen wordt, is de maandelijkse bloeding. Menstruatie wordt gezien als het gevolg van die zonde. En daarom, zo redeneren de tempelgeestelijken en veel andere hindoes, kunnen vrouwen met een menstruerend lichaam de schrijn niet binnengaan. Gemakshalve gebruikten de geestelijken de afgelopen decennia leeftijd als criterium.
De informatie deels uit Dagblad Trouw en verder van het net.
We gaan op weg naar de paleistuin maar eerst even een hapje eten ook niet onbelangrijk.
Thanjavur Royal Palace and Art Gallery
met haar indrukwekkende bibliotheek en verzameling bronzen beelden.
Het Thanjavur-complex is gebouwd door de heersers van Nayak. De koninklijke familie Bhonsle van Maratha verblijft nog steeds in dit paleis.
Het complex bevat; het paleis, de Rajaraja Chola Art Gallery, de Saraswathi Mahal bibliotheek en de klokkentoren. Thanjavur Maratha Palace is de officiële residentie van de familie Bhonsle die regeerde over de regio Tanjore van 1674 tot 1855.
Bibliotheek Saraswathi Mahal:
van Thanjavur Maharaja Serfoji is een van de weinige bibliotheken in de wereld met teksten uit de Middeleeuwen.
De collectie omvat ruim 60.000 delen en bevat een zeldzame en waardevolle verzameling manuscripten, boeken, kaarten en schilderijen over alle aspecten van kunst, cultuur en literatuur. Het is een van de oudste bibliotheken in Azië en heeft een zeldzame verzameling manuscripten van palmblad en papier in het Tamil, Hindi, Telugu, Marathi, Engels en een paar andere talen. Er lag zelfs een manuscript in de Nederlandse taal
Rajaraja Chola Art Gallery:
Thanjavur Art Gallery bevindt zich in het paleiscomplex dat in de 16e eeuw CE werd gebouwd door de Nayaks. De kunstgalerie bevat beelden van de Chola-dynastie tussen de 9e en de 13e eeuw CE en verschillende andere dynastieën die later over Tamil Nadu regeerden. De kunstgalerij werd opgericht in 1951.
De klokkentoren
aan de noordwest kant van de Arsenaal-toren. Is ook bekend als “het brede oorpaviljoen” ontworpen in de stijl van de Gingee Nayaks. De toren telt 7 verdiepingen
De bibliotheek, de art Gallery en de tuin waren toegankelijk echter alleen in de tuin mocht men zonder te betalen foto's maken. Laat ik daar nou een leuk geluidje horen en na veel tuurwerk vond ik het dan toch jawel 2 eekhoorntjes helemaal bovenin verscholen tussen de pilaren.
Bronsgieterij
De gestileerde bronzen beelden waar met name deze stad beroemd om is, worden vandaag de dag nog steeds met dezelfde eeuwenoude techniek van vader op zoon doorgegeven vervaardigd. We bezoeken een demonstratie bronsgieten.
Het hele proces bebeurd handmatig. Uiteraard mochten we na afloop in de winkel kijken pas later zag ik het bordje verboden te fotograferen toen had ik de Boeddha al vast gelegd maar hij stond buiten.
Het is mooi geweest vinden ook Anna en Presad we gaan naar ons hotel! We zien nog wat muurschilderingen. Er zit een tekenaccademie voor vrouwen in de wijk. Weer de nodige rotzooi en leuke taferelen langs de weg. En een heel mooie lucht. We gaan richting bergen nog even en dan krijgt de reis een andere wending geen tempel meer maar natuur! Dat zal wennen zijn. Die heuvel op de laatste foto? Volgens de bevolking moet het een olifant voorstellen enfin je moet het maar zien ik niet in ieder geval Dit blikt wel ons uitzicht vanaf de hotelkamer te zijn straks.