Schitterende natuur

Het voetspoor van de Ottomanen

 Ook leuk 

De Ottomanen in Bosnië-Herzegovina en Servië

Bosnië-Herzegovina

Deze landen zijn zo nauw met elkaar verbonden dat ik ze in 1x pak

De Ottomaanse Turken hadden al snel grote delen van de Balkan onderworpen, maar het duurde tot 1463 voordat ze Bosnië onder hun bestuur brachten. In die tijd deed ook de islam zijn intrede in Bosnië-Herzegovina.

De Turken maakten van het strategisch gelegen Bosnië-Herzegovina een puur wingewest en eisten bovendien dat veel jongens van 10 jaar in Istanbul werden opgeleid voor het Turkse leger (de zogenaamde ‘devsirme’)

Vanaf 1683 raakte het eens zo machtige Ottomaanse rijk langzaam in verval. Ze leden enkele grote nederlagen tegen de Oostenrijkers en ook het beleg van Wenen mislukte volkomen. Pas in 1878 werden de Turken definitief verslagen, na een opstand die in 1875 al begonnen was in Bosnië-Herzegovina en oversloeg naar Servië en Montenegro. Toen de opstand dreigde te worden neergeslagen, greep Rusland in. De Oostenrijk-Hongaarse Habsburgers stonden deze inmenging toe, op voorwaarde dat alleen de oostelijke Balkan binnen de Russische invloedssfeer mocht vallen; Bosnië-Herzegovina zou dan bij Oostenrijk komen. Al deze strijdtonelen zorgden voor ongekende migratiestromen die tot op de dag van vandaag voor problemen zorgen op de Balkan. 

Servië

Stefan Decanski’s zoon Dušan (ook: Uroš IV), kwam in 1331 aan de macht door eerst zijn vader op te sluiten en hem later te laten ombrengen. Vlak voor zijn dood in 1355 had het Servische koninkrijk zich enorm uitgebreid en zou Dušan de grootste en machtigste aller Nemanjic-koningen worden. Een gebied vanaf de Donau tot de Peloponnesos in Griekenland, Macedonië, Bulgarije en delen van Noord-Griekenland. EWr was geen opvolger en Servië werd verdeeld tussen een aantal feodale landheren, waarvan Lazar Hrebeljanovic uiteindelijk de machtigste werd met hulp van de Kerk in Constantinopel. De Turken vielen Servië binnen  en  versloegen de Serven in 2 belangrijke veldslagen. Er volgde een onrustige tijd met een steeds kleiner wordend grondgebied. Uit angst voor de islamitische Ottomanen kwam er weer een grote vluchtelingenstroom op gang. we weten inmiddels dat het Ottomaanse Rijk een strikte islamitische theocratie was waar religieuze vervolging gemeengoed was. Sommige Serven bekeerden zich maar de meesten weigerden dit. Het gevolg was dat tienduizenden christelijke, voornamelijk aristocratische Serven als slaven werden weggevoerd naar Constantinopel.

Servië was een grensprovincie waar de dienst werd uitgemaakt door een welwillende Ottomaanse gouverneur, duizend Turkse grootgrondbezitters, een rechter (kadi) in elke stad en enkele Turkse garnizoenen. Ver onder dat niveau ploeterden de Servische boeren. Het Ottomaanse rijk, het Habsburgse rijk en Rusland trachtten door te stoken en intrigeren het bufferstaatje binnen hun invloedssfeer te krijgen.

Het is een heel interessante geschiedenis je kunt je er uren in verdiepen en voor je er erg in hebt zit je in het NU.

Door de natuur die ook hier heel mooi en soms ruw is. We komen uit 1 van de vele tunnels die we doorreden en dan.....Ja waar zijn we nu terecht gekomen. Gaan we raften? Nou nee was wel leuk om dit alles te bekijken in de tijd (behoorlijk lang) dat we stil stonden

We stonden namelijk bij de grens van Bosnië-Herzegovina en Servië.

Nee dit keer ging het niet zo heel makkelijk ook geen flesje of een kopje koffie. Het probleem was dat onze bus gewoon te groot en te zwaar was. Maar ja er was geen achteruit meer mogelijk zoals je ziet dus Jan heeft heel wat moeten praten en smeken om ons toch maar door te laten. Heeft behoorlijk wat tijd gekost maar we zijn dan toch in Servië beland.

Toch weer even een ander panorama langs de weg. Wel veel natuur en akkerbouw ja ook op eigen terrein wordt geteeld in kassen zoals je ziet. Wat opvalt is dat er behoorlijk veel eenvoudige begraafplaatsen zijn zag er zo 3 binnen een uur net buiten de dorpjes. De moskee en de kerk zijn beiden voldoende en zichtbaar aanwezig. De wegen zijn hier en daar niet al te best maar het is te doen hoor.

Sarajevo

de hoofdstad en tevens grootste stad van Bosnië-Herzegovina. Een stad waar of het verleden nog steeds rondspookt. De stad werd in 1461 gesticht door de Bosnische Ottomanen.  Ooit een bruisende stad waar ooit werd gedanst en muziek werd gemaakt. Om de ziel van de stad te ontdekken, moet je de heuvels in om de stad van bovenaf te zien. "Daar zie je de moskee, de kathedraal, de orthodoxe kerk en een synagoge bij elkaar in een straal van 200 meter. De stad was een kruispunt van handelsroutes en is een mix van verschillende invloeden. Hier kun je 2 vriendinnen, de ene met een hoofddoek, de andere in een minirok, samen koffie zien drinken."

De littekens van de  Bosnische burgeroorlog (1991 tot 1995), zorgen ervoor dat er veel indrukwekkende plekken zijn waar je niet bij stilstaat tot het moment je daar staat of loopt dan word je toch wel even stil.

In het centrum van Sarajevo word je regelmatig herinnert aan de oorlog en de vele slachtoffers. Op diverse plekken in de stad kun je Sarajevo Roses 'rozen van Sarajevo' tegenkomen dit is een rode vlek die is aangebracht op een plek waar tijdens de oorlog een aanslag is geweest en waar minstens 1 persoon om het leven is gekomen.

OORLOGSBEGRAAFPLAATSEN 

Vanaf 2 mei 1992 werd Sarajevo gedurende 1425 dagen belegerd door het Servische Leger. Gedurende die tijd werd de stad gemiddeld 329 keer per dag geraakt door granaten. Daarnaast waren er ook sluipschutters actief.

Bij de belegering, kwamen 11.541 inwoners waaronder 1500 kinderen om het leven en raakten er 56.000 gewond.

Dit gigantische aantal heeft ervoor gezorgd dat je tegenwoordig veel begraafplaatsen ziet in de Sarajevo. Op de martelarenbegraafplaats Kovači ligt een groot aantal soldaten van het Bosnische leger begraven. Het woud aan witte pilaren is een pijnlijke herinnering aan de duizenden mensen die tijdens de strijd gestorven zijn

Elke religie

heeft zijn eigen begraafplaats. Als je eenmaal boven weer naar beneden rijdt, kijk je uit over de stad maar je komt ook langs die vele begraafplaatsen. Ook langs de kinderbegraafplaatsen. Dit is slechts een greep uit de vele.

Begraafplaatsen door het hele land

Niet alleen rondom de stad Sarajevo, maar eigenlijk vrijwel overal in het land zie je op verschillende plekken honderden witte kruizen. Witte kruizen die allen stuk voor stuk, één persoon aangeven die tijdens de Bosnische burgeroorlog is omgekomen. 

Het centrum van Sarajevo is eigenlijk verdeeld in twee delen. Het nieuwe en het historische gedeelte. De oude wijk is oorspronkelijk een Turkse wijk en is in de zestiende eeuw gesticht door de Ottomanen. Met haar kiezelstenen weggetjes en smalle steegjes is het niet te vergelijken met het nieuwe centrum van de stad. Het centrale middelpunt van de wijk, Pigeon Square.

Dit is het oude Sarajevo, je ziet ook de kogel inslagen nog zitten. Soms worden deze weggewerkt maar het is ook een herinnering aan wat er allemaal gebeurd is.

Hier zien we hoe soms oude gebouwen voorzien worden van een nieuwe voorgevel je krijgt natuurlijk een combinatie van oud en nieuw door elkaar.

Een paar foto's van hoe de stad nu is gemoderniseerd. Toch wel heel hoge flatgebouwen. En ja ach die kranen geven wel een beetje kleur aan het geheel.

En dan heb je natuurlijk ook nog een moderne moskee, het voetbalstadion het postkantoor en de Amerikaanse Ambassade (Daar mag niet gefotografeerd worden) ja dat zeg je als ik al geklikt heb sorry hoor

Brusa Bezistan  

De Brusa Bezistan komt uit het Turks en betekent  kledingmarkt Het gebouw werd opgericht door de Grote vizier van Sulejman de Prachtige in 1551. Het was oorspronkelijk bedoeld als een marktplaats voor zijde die werd geproduceerd in de Anatolische stad Bursa. Tegenwoordig worden er permanente tentoonstellingen van archeologische items gehouden. Ook toont het museum items uit het Ottomaanse rijk en het Oostenrijks-Hongaarse rijk

Brusa Bezistan werd gebouwd als een kubus gemaakt van steen en bedekt met een dak bestaande uit 6 grote en 2 kleine koepels. Brusa Bezistan ligt in het hart van Sarajevo, in het oude gedeelte genaamd Baščaršija.

De tocht naar boven was mooi je ziet dat de natuur overweldigend is en je hebt ook mooi zicht op de stad. Sarajevo sluit ik heel bewust af met een paar mooie foto's.

De bus roept ons weer we gaan op weg naar Travnik. Vaarwel Sarajevo.

Op de 1ste foto is goed te zien hoe men kapot geschoten gebouwen toch nog een beetje aanzien wil geven door de restanten met graffiti te bewerken. En dan iets verderop dat keurig gekleurde huis ja dit is wat het allemaal zo dubbel maakt Maar gelukkig wordt ook vooruit gekeken zullen we maar denken. De wegen zijn redelijk en hier en daar zijn de snelwegen ook al klaar. Dat wil niet zeggen dat de navigatie ook al aangepast is dus zo af en toen was het toch echt even zoeken hoe en waar eenmaal van de snelweg af want ja dan ligt de navigatie echt in 20 bochten en nu maar hopen dat je de juiste vindt om verder te komen.

Travnik

ligt aan de rivier Lašva en ingeklemd tussen de gebergten Vlasic en Vilenica. 1½ eeuw lang was het de hoofdstad van Osmaans Bosnië. Bij een brand in 1903 is een deel van de stad verloren gegaan en ook oorlogen hebben hun sporen nagelaten.

Na wat heen en weer rijden komen we dan toch bij het busstation aan. Dit was de  lunch-stop echter...... Met euro's betalen was nergens mogelijk. Gelukkig was er een supermarkt waar je kon pinnen dus dan maar broodjes voor in de  bus gehaald  en even rond gekeken in het plaatsje wat niet onaardig was.

De Šarena Džamija

(kleurrijke moskee) uit 1757 is een van de beroemdste en mooiste moskeeën van Bosnië-Herzegovina. De motieven aan de buitenkant – zoals bloemen en wijnranken – zijn aangebracht toen de moskee in 1815 na een brand weer werd opgebouwd. De gebedsruimte bevindt zich op de eerste verdieping, terwijl de begane grond het domein van handelaren was en is. De moskee werd onderhouden uit de belasting die deze bezistan (markt) opbracht. Wie binnenkomt ziet meteen hoe de moskee aan haar naam komt. Het houten plafond is in zeer felle kleuren beschilderd en ook de stenen muren zijn versierd met kleurrijke abstracte fresco’s.

2 Osmaanse klokkentorens

staan in Travnik  dit is de enige stad in Bosnië die er 2 heeft. 1 Staat bij de middeleeuwse burcht, de ander naast de Hadži Ali Beg moskee. Deze laatste is bijzonder omdat hij als enige in Bosnië een zonnewijzer heeft. Ook de Jeni moskee, uit 1549 en daarmee de oudste van Travnik, en de Lonwarica moskee zijn een bezoek waard. Midden in de stad, direct aan de hoofdweg staan de turbeta (grafmonumenten) van de viziers. De grootste turbe stamt uit 1747. Hier liggen Muhsinzade Abdulah Paša en Dželaludin Paša, die onder de bevolking zeer gevreesd waren. Tussen de grafmonumenten staat een bron uit de Osmaanse tijd. In de orthodoxe Znamenitosti kerk uit 1854 bevinden zich een aantal iconen uit de zeventiende eeuw. De katholieke Kerk van St.-Ivan werd in 1887 gebouwd.

We gaan weer verder. O dat is leuk een politiecontrole nou even vastleggen natuurlijk en dan rijden we de natuur in heel wat tunnels bergen en water. Dan zien we hoog tegen een berghelling weer een enorme begraafplaats en ja even later langs de weg zien we ook weer heel wat witte palen staan in het gras. En ja hoor daar is het weer de industrie dat wil zeggen dat we zo weer door een redelijk grote plaats rijden.

Ja hoor een zeer moeilijk uitspreekbare naam Srednjobosanski. Naam gewoon weer vergeten maar wel leuk om te zien dat ook hier alle religies weer vertegenwoordigd zijn.

De natuur is geweldig. Door de bergen, duikt het water keer op keer op en we zien regelmatig een dam zoals je ziet

Banja Luka

Dit is een vrij grote provincie. Banja Luka ook fr naam van de hoofdstad, is een historische stad in het noorden van Bosnië en Herzegovina en is na Sarajevo de grootste stad van Bosnië gelegen in een vallei, tussen de bergen van de Dinarische Alpen. Het is de feitelijke hoofdstad van de Servische Republiek, het Servische deel van Bosnië en Herzegovina. De stad ligt midden tussen groene heuvels en wordt in tweeën gedeeld door de rivier de Vrbas. De stad zelf heeft een historisch centrum met veel gebouwen die nog uit de 15e eeuw stammen. Zo zijn er allerlei forten en kastelen die je zeker niet mag missen. Het Kasteel van Banja Luka is erg mooi en je kunt er rondlopen tussen de middeleeuwse muren. Nee wij zijn er niet uitgestapt maar wel langs gereden met de bus. 

En dan is het zover we komen aan bij de grens na een lange dag.

Republika Srpska

letterlijk vertaald uit het Servo-Kroatisch , betekent het 'Servische Republiek', werd gevormd in 1992 aan het begin van de Bosnische oorlog en is gelegen in de noordelijke en oostelijke delen van het land. Gecreëerd op basis van etnische segregatie van de Servische autonome regio's en is een plaats van historisch geografische betekenis.

Eenmaal over de grens, komen we in 

(Republika Hrvatska, Repubblica di Croazia)

officieel Republiek Kroatië , dit is een land in Zuidoost-Europa en lid van de Europese Unie. Het grenst aan Slovenië en Hongarije in het noorden, Bosnië en Montenegro in het zuiden en Servië in het oosten

Stara gradiska,

is de provincie die we inrijden als we over de grens zijn.

We zijn weer terug in Kroatië.

Zagreb

is de hoofdstad van Kroatië en ligt op de hellingen van de berg Medvednica, langs de oevers van de rivier de Sava ongeveer 120 meter boven de zeespiegel. Het is de grootste stad van Kroatië en vormt een goede verbinding tussen Centraal Europa en de Adriatische Zee. Zij ligt in het hart van de 3-hoek Wenen-Boedapest-Venetië waardoor de stad altijd een invloedrijke factor geweest in het culturele leven van centraal Europa.

De stad is pas na de val van het communisme met enige vertraging (binnenlandse oorlog) echt tot bloei gekomen. Ook heeft de stad diverse tegenslagen gehad zo is zij  tot 4 x toe door brand verwoest De laatste jaren zijn er allerlei heeft privé-initiatief veel meer ruimte gekregen.

Het administratieve deel Kapitol was het middelpunt van de geestelijkheid in het noordwesten van Kroatie en bezat een bischopszetel uit 1094 en Gradec groeide uit tot een commercieel centrum waar ambachtslieden en kooplui hun vestingsplaats hadden.

De stad werd door de Kroatisch-Hongaarse koning Bela IV uitgeroepen tot vrije stad, waardoor de burgers diverse economische en bestuurlijke privileges kregen. In de jaren 50 ontstonden nieuwe woonwijken ten zuiden van de Sava, het zogenaamde Novi Zagreb (Nieuwe Zagreb). Het centrum van Zagreb is Trg Zrinjevac. De grote industriezone Zitnjak is gelegen ten oosten van de stad. Wat betreft de industrie is er onder andere metaalbewerking, textiel, farmacie, hout en papier te vinden.

Je komt Zagreb binnen wat is nou een mooiere plek dan bij de maquette uitleg te geven over de stad.

De stad is grofweg in 2 delen te splitsen: 

• de oude stad Gornji Grad, of Bovenstad genoemd, inclusief de twee administratieve districten Kapitol en Gradec ( in de heuvels)
• en het moderne gebied (Donji Grad of Benedenstad) in de vlakte Het hoogteverschil (36 m) wordt overbrugd door steile straatjes en trappen.

Wie een wandeling maakt door het oude Zagreb, moet niet bang zijn om te klimmen of erg slecht ter been zijn. Alle trappen om boven te komen, veroorzaken heel wat pijn in de kuitspieren. Op diverse plekken lopen verschillende trappen omhoog. Je ziet dit vanzelf aan gegeven. De uitdrukking Stube achter een straatnaam geeft aan dat het om een trap gaat. Wie liever wat makkelijker klimt kan natuurlijk ook de kortste kabelbaan ter wereld naar boven nemen. In de Tomicevastraat, een zijstraat van de Ilica , kun je een kabelbaantje naar boven nemen.

Resultaat

Zagreb is nu een ietwat statige, monumentale en hoofdzakelijk 19de eeuws aandoende stad, die in sfeer en uitstraling goed in het voormalig Habsburgse Midden-Europa past. In het centrum van Zagreb staan tal van monumentale bouwwerken en musea. 

Graaf Josip Jelacic.

vrijheidsstrijder uit de tijd dat Kroatië nog bij het grote Oostenrijkse rijk hoorde.

Zijn standbeeld staat voor 1 van die gebouwen op het  Ban Jelacic Square. Een perfecte plek om van de zon te genieten, vooral omdat het autovrij is. Er zijn ook legio terrassen, cafés, restaurants en galeries waar zich het jeugdige en moderne leven afspeelt.

Markt

Op diverse plekken is er een markt te vinden De markt is een uniek symbool van Zagreb, en een echte trekpleister door de rijkdom aan geuren en smaken en de traditie.

Dolac markt

Die is 7 dagen per week het is een boerenmarkt. Onder de vrolijke rode parasols staan zomer en winter de boeren uit de buurt hun gewassen te verkopen. In de overdekte markthal ernaast wordt ook verse vis verkocht. Naast groenten en fruit kun je er ook handgemaakte souvenirtjes kopen. Houten speelgoed, warme slofjes van schapenvacht of prachtige geborduurde jurkjes en sjaals. Er wordt deze morgen druk gehandeld op de markt

Ban Jelacic Square 

Ook hier wordt een markt gehouden. Heerlijk je kon overal proeven nou ik heb mijn best gedaan hoor geloof me. Hier zagen we ook de Kulen (pittige gedroogde worst) uit Slovenië

De Stenen Poort

In ruil voor een groot aantal priviléges kreeg Zagreb de plicht om een degelijke stadsmuur en verdedigingstorens te bouwen. De ‘Stenen poort’ en de ‘Lotrscak toren’ zijn de enige overblijfselen hier nog van. De stenen poort bestaat al sinds 1266. Sindsdien is de poort 4x beschadigd door brand, in 1645, 1674, 1706 en 1731. De stad was voornamelijk gemaakt van hout en branden kwamen dan ook frequent voor. Eén schilderij bleef intact. Het schilderij van de Maagd Maria met baby Jezus. De eigenaar daarvan, bouwde een kapel in de stenen poort waar het nu nog steeds staat, bewaakt door een indrukwekkend hekwerk. Men gelooft dat het schilderij magische krachten bezit en deze plek, de stenen poort, is nu een heilige plek. We zien flikkerend kaarslicht vele mensen bidden of steken kaarsen aan en leggen bloemen.

Sint Stefanuskathedraal

Als belangrijkste kerk van Zagreb geniet de gotische ‘Zagrebacka Katedrala’ nog altijd veel aanzien. De oorspronkelijke kathedraal is verloren geraakt tijdens de verwoestende aardbeving van 1880. De Renaissance torens stortten volledig in en werd vervangen door 2 Gotische torens. Aan de laatste toren wordt nog steeds gebouwd.

Om de kathedraal in de 16e eeuw te beschermen werd deze omringd door dikke muren en torens. Een gedeelte hiervan is nog intact. De huidige is niet zo heel oud. De Duitse architect Herman Bollé kreeg de opdracht op de kathedraal te herstellen. Hij besloot een opmerkelijk detail te verweven in het ontwerp namelijk om de torens niet even lang te maken. De kathedraal werd gebouwd in Gotische stijl. In de 19e eeuw werd de kathedraal zwaar beschadigd door een aardbeving.  De kerk staat dan ook al jaren lang in de steigers. Leuk ik zag ook nog de beschrijving van de klok op de muur. Midden op het plein zien we de pilaar met Maria hoog in top.

Hoge ramen en hoge zuilen kenmerken de binnenkant van de kathedraal.

Het interieur van de Sint Stefanuskathedraal bevat verschillende religieuze kunstwerken en verwijzingen naar de geschiedenis. Zo is er achter het hoofdaltaar een sarcofaag te bewonderen van de aartsbisschop Alojzije Stepinac. Deze bisschop werd beschuldigd van samenwerking met fascistische groeperingen tijdens het communistische regime van Joegoslavië. Pelgrims bidden voor zijn schrijn. 

Sint Marcusplein

Het ‘Sint Marcusplein’ in Zagreb is het belangrijkste plein in de bovenstad van Zagreb. Op het plein vindt je de eeuwenoude ‘Sint Marcuskathedraal’. Het plein is ook echter het centrum van de macht voor Kroatië. Op het plein bevindt zich het gebouw van het hooggerechtshof, het parlement en de regering. Ook staat het oude stadhuis van de stad Zagreb op dit plein. Kroatische presidenten starten hun ambtstermijn hier op dit plein waar ze worden ingezworen. Het plein wordt dankzij al deze belangrijke gebouwen goed bewaakt. 

Sint Marcuskerk

is één van de opvallendste bouwwerken in Zagreb. De kerk staat middenin de bovenstad van Zagreb en is één van de oudste gebouwen in de stad. Opvallendste aspect aan de kerk is het gekleurde dak. Het wapenschild van de stad Zagreb en het koninkrijk Kroatië is afgebeeld op het dak. Men vermoedt dat de kerk ergens einde van de 14e eeuw is gebouwd. In de kerk zie je namelijk zowel Romaanse als Gotische stijlelementen. Ook deze kerk werd in de loop der tijd ernstig beschadigd door een aardbeving. Aan het eind van de 19e eeuw werd de buitenkant van de kerk nog in Neogotiek gedeeltelijk gerestaureerd. Het zuidelijke portaal is echter nog in originele Gotische staat.

De Sint-Catharinakerk

oogt van buiten relatief bescheiden, maar verbergt een zeer gedecoreerd barokinterieur met een sierlijk altaar en fascinerende illusionaire schilderingen. De kerk is tussen 1620 en 1632 door de jezuïeten gebouwd op de plaats van een eerdere dominicanenkerk. De oorspronkelijke jezuïetenkerk heeft veel schade opgelopen door een aardbeving en een brand. De kerk is echter in onberispelijke staat gerenoveerd en wordt nu alom gezien als een van de beste voorbeelden van barokke kerkarchitectuur in de stad. 

Vlakbij stond ook een Grieks Katholieke kerk die de moeite waard was om te zien.

Marija Jurić (2-03- 1873 - 30-11-1957),

bekend onder haar pseudoniem Zagorka was een Kroatische journaliste, schrijfster en vrouwenrechten-activiste. Ze was de eerste vrouwelijke professionele journaliste in Kroatië en is ook een van de meest gelezen Kroatische schrijvers.

Zij stond zijdelings van een zonnewijzer op de zijkant van een oude afbrokkelende gebouw een mooi plaatje.

Om langer te genieten kun je heerlijk onder die gezellige parasol gaan zitten voor een hapje en/of een drankje.

En ik trof hier een heel mooie putdeksel aan zoals je ziet

In Zagreb kun je ook heerlijk winkelen en onder het lopen kom je ook weer van alles tegen. Een leuke manier van het gebruiken van de ramen van de statige gebouwen aan het plein is om er reclame in aan te brengen. Loop je daar rond zie je een enorme stropdas aan de deurpost hangen wat is dat?

Kravata 

De stropdas heeft zijn oorsprong in Kroatië. De oorsprong is een liefdesgeschiedenis. Een jonge, mooie Kroatische, bond als teken van trouw haar geliefde haar sjaaltje om toen die voor lange tijd vertrok. Hij droeg hem trots en met opgeheven hoofd en zo ontstond de stropdas. Het is de Kroatische bijdrage aan de beschaving.

Het waren soldaten die de cravat vervolgens door heel Europa verspreidden, tijdens de 30-jarige oorlog.

Iedere das is van 100% zijde en heeft zijn eigen naam en verhaal. Bij voorkeur zijn ze voorzien van oude Kroatische symbolen. Goedkoop zijn ze niet. De prijzen beginnen bij € 40. Voor de duurste exemplaren moet het 10-voudige worden neergelegd.

Dan zien we ook nog een ster met daarop een vierkant blok staan en de datum 1.7.2013. Maar hier kan ik tot op heden niets over vinden. Een standbeeld van een beroemde Kroatische schrijver geleund tegen een pilaar en de televisietoren die boven een flatgebouw uitsteekt is zo maar een greep.

Tot slot klimmen we via het beeld van St George naar boven om nog even van het uitzicht over Zagreb te genieten. Ook hier zien we graffiti Je ziet er wordt hier veel aandacht aan gegeven. zijn we eenmaal boven op het plein waar een mooie mozaïek ingelegd is zien we waarachtig een groepje wat zijn het volgens mij Japanners lopen. Valt best wel op want we hebben tot op heden eigenlijk weinig Chinezen/ Japanners gezien haha. Leuk he die Fatima-handjes ja zomaar in het raam van een gebouw

Nou dat was de klim wel waard een mooi slotstuk van Zagreb. Ook hier hebben de slotjes aan het hekwerk zijn entree gemaakt ja waar eigenlijk niet zou je bijna zeggen.

Zagreb een stad met kleur en gezellige markten, totaal anders dan Sarajevo met zijn oorlogsverleden.

We zitten weer in de bus op weg naar de volgende bestemming en die ligt in Slovenië jawel we gaan zo weer de grens over. Nog even een paar graffiti plaatjes en zie je die hond op het dak van de willen? Ook leuke reclame.

De grens Kroatië met Slovenië is heel stil weinig te beleven we waren er ook zo weer weg je ziet wat ons volgend doel is

En dit is gewoon relax, genieten van alles wat langs komt onderweg

Ottomanen in Slovenië

Balkan is de geografische aanduiding voor het Zuid- Oosteuropese schiereiland, dat de volgende landen omvat: Slovenië, Kroatië, Bosnië, Servië, Montenegro, Albanië, Griekenland, Roemenië, Bulgarije en het Europese deel van Turkije. Het gebied wordt gekenmerkt door een grote etnische verscheidenheid. Sinds de 15e eeuw behoorde de  Balkan tot het Ottomaanse Rijk.  De Ottomanen brachten dus ook hier de Islam met zich mee en veel mensen namen deze religie over. Deze Turkse overheersing bleef altijd betwist en in 1878 werd het Ottomaanse Rijk gedwongen Bosnië en Herzegovina, Servië en andere gebieden op te geven. Op 25 juni 1991 werd Republiek Slovenië onafhankelijk.

Gewoon een mooie klokkentoren in de stad.

Ljubljana 

is de grootste en tevens hoofdstad van Slovenië. De WO I, had nauwelijks gevolgen voor de hoofdstad. WO II daarentegen wel, de Duitsers en Italianen legden beslag op Lubljana. Pas na de val van het Joegoslavische republiek werd Ljubljana de hoofdstad van Slovenië.

De stad ligt op de oevers van de rivier Ljubljanica en wordt door de rivier letterlijk in tweeën gesplitst. De rivier is lange tijd een belangrijke bron van inkomsten geweest voor de stad. Tegenwoordig vind je langs de oevers in het historische gedeelte van de stad gezellige terrassen en de markt van Ljubljana. Dit centrum behoort tot de mooiste van Slovenië en biedt geschiedenis, traditie, stijl, kunst en cultuur. Ljubljana (Laibach in het Duits), werd al zo'n 2000 jaar voor Chr. bewoond. Het werd door nomaden gebruikt als doorgangsplaats. Zowel stammen uit de Balkan, Italië, Grieken, Kelten als de Romeinen gebruikten de ideale ligging van Slovenië als doortrekplaats. In het jaar 1220 kreeg zij officieel stadsrechten

Architectuur 

In de 15e eeuw veranderde Ljubljana in een kunststad. Na een zware aardbeving werd de stad volledig nieuw gebouwd in de renaissancestijl. Het werd het centrale centrum van Slovenië.  

Veel gebouwen in de oude binnenstad hebben een mix van bouwstijlen uit verschillende periodes, zoals de renaissance en het classisme. De Sloveense architect Jože PleCnik heeft door zijn bouwstijl nadrukkelijk zijn stempel op de stad gedrukt.

Marktgebouw Tržnica

Het ontwerp van het 300 meter lange complex weerspiegelt Renaissance- invloeden. Het is een markthal met 2 verdiepingen die de bocht van de rivier volgt. Aan de ene kant hebben de markthallen grote halfronde ramen met uitzicht op de rivier, terwijl de straatkant wordt bepaald door een colonnade.  Deze is heel bijzonder Om uitzicht op de rivier te bieden, wordt het gebouw onderbroken door twee loggia's met open kolommen. Het dak is bedekt met massieve betontegels. 

De markten werden later afzonderlijk ontwikkeld, waarbij tegelijkertijd het ernstige hygiëneprobleem van de slagerijen en de vismarkt aan de rand van de rivier de Ljubljanica werd aangepakt. De fundamenten van deze markten komen rechtstreeks uit het water en ze zijn gevormd in dezelfde Venetiaanse stijl als de nabijgelegen Triple Bridge.

In het verleden waren er al kraampjes en verkoopschuren op de riviermarkt. Wil je de authentieke sfeer van Ljubljana proeven? Ga dan naar de Centrale Markt. De markt wordt onder een arcade gehouden die net als de brug door Plecnik ontworpen is. Er worden allerlei artikelen verkocht van lokale etenswaren tot handgemaakte meubels. Telefoonkaart nodig? Die koop je op het pleintje bij de markt.

Een detail waar je echt op gewezen moet worden zijn de kolommen aan de straatkant aan de onderzijde. De verdikking ik noem het even plint lopen op en af in hoogte vanaf het midden

De Tromostovje  

ligt over de Ljubljanica rivier net in de bocht van de Ljubljanica. Dit is een complex van 3 bruggen met in het midden een stenen boogbrug en aan weerszijden de loopbruggen. Deze vormt de verbinding met de nieuwe stad en de historische stad. Sinds 1842 is er op die plaats 1 stenen brug en het was Plečnik die in 1931 de 2 bruggen aan de zijkant toevoegde. Deze 2 zijn nu gereserveerd voor voetgangers, de middelste voor auto’s. Het is tevens de grootste brug van Ljubljana.

Het Mestni plein of het Stadsplein

is het belangrijkste marktplein van Ljubljana Hier vind je belangrijke gebouwen.

Stadhuis (Mestna Hisa)

met aan de voorzijde de Robba fontein en het huis waar Gustav Mahler korte tijd heeft gewoond. Het heeft een binnentuin waar regelmatig exposities gehouden worden dus open voor publiek.

Casinogebouw

(je ziet hem links achter) in neoklassieke stijl gebouwd in 1837. Dit was het ontmoetingscentrum voor de hogere sociale klasse, nu is het onder andere een instituut voor hedendaagse geschiedenis.

De Ursuline Kerk van de Heilige Drie-eenheid

gebouwd tussen 1718 en 1726 in barokstijl. Aan de voorzijde van de kerk staat op het plein de Heilige Drie-eenheid zuil.

Academie Philharmonicorn

het gebouw van het Sloveens Philharmonisch Orkest,

Universiteit

en dan ook nog de vlag boven de ingang van het universiteitsgebouw

Het Preserenplein

ligt aan de rechteroever van de Ljubljanica rivier en aan de noordzijde van de drie bruggen. Dit is het belangrijkste plein van de stad met jaarlijks een aantal festivals.

Philip Mansion

is een gebouw in het centrum van Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië. Het is gelegen langs de rivier de Ljubljanica, op de hoek van de Cankar Embankment (Cankarjevo nabrežje) en Stritar Street (Stritar Street), naast de Triple Bridge. Aan de andere kant van Stritar Street staat het Kresija-paleis. De twee gebouwen markeren de toegang tot het middeleeuwse deel van de stad onder het kasteel van Ljubljana. Zij werden ontworpen na de aardbeving van 1895 Het Philip Mansion onderscheidt zich door een Renaissance Revival-stijl. 

Kresija-paleis

Deze staat bekend om zijn mix van neo-barok en neo-rococo-stijlen. Het gebouw  werd gebruikt om de bureaucratie van het district Ljubljana van het toenmalige hertogdom Carniola te huisvesten.  

Het warenhuis Urban Hisa

of het Urban Huis is een gebouw  in Jugendstil of Sezessionstil-architectuur, boven de gevel staat een standbeeld van de mythologische Romeinse god Mercurius (god van de handel). Het gebouw dateert van 1903 en huisvest het warenhuis Centromerkur, het oudste warenhuis van Ljubljana.

Franciscaner kerk

of de Kerk van de Aankondiging (Annunciatie) en het naastgelegen klooster, werden in barok stijl gebouwd tussen 1646 en 1660 vormen samen een indrukwekkende trekpleister. Het bouwwerk ligt aan het Prešerenplein. Het klooster is gebouwd door de Augustinusmonniken en is uitgegroeid tot het symbool van de stad. Door de prachtige rode kleur van het bouwwerk kun je het niet missen. Op de gevel staat een groot Mariabeeld. Op de trap van het klooster is het altijd een drukte van jewelste met straatartiesten, toeristen en inwoners van de stad.

Sloveense dichter France Preseren.

dit standbeeld, staat centraal op het plein.

De Sint-Nicolaaskathedraal of Stolnica 

is opgedragen aan de patroonheilige van vissers en scheepslieden. Hij werd voltooid in 1707, na zes jaar hard werken, op dezelfde plek waar al sinds de 13de eeuw een kerk stond. De kathedraal van ligt in het oude stadsdeel aan het Pogarjev trg marktplein en is te herkennen aan haar gele kleur. De kerk heeft een gele kleur, twee torens, een grote groen-koperen koepel en opvallende bronzen deuren. De zijkant vertelt de geschiedenis van het bisdom Ljubljana en de hoofdingang symboliseert 1250 jaar christendom in Slovenië

The Butchers 'Bridge

is de liefdesbrug van Ljubljana. Het is een plek waar talloze liefhebbers symbolisch hun liefde hebben verzegeld en de sleutels in de onder liggende rivier de Ljubljanica hebben laten vallen. De slagersbrug (gebouwd in 2010) verbindt de zuilengalerij van de Centrale Markt  met de dijk Petkovškovo nabrežje. Dit is de plek waar Jože Plečnik zo'n 100 jaar geleden een brug voor ogen had. Het is tot op zekere hoogte artistiek het is versierd met beelden en sculpturen van de beroemde Sloveense beeldhouwer Jakov Brdar. De grote standbeelden en kleine sculpturen van misvormde kleine wezens op de borstwering verwijzen naar het verleden. Het grote standbeeld aan de Petkovškovo nabrežje-zijde van de brug toont Prometheus. Het contrast tussen de figuren van Brdar en de hangsloten voor de liefde aan de borstwering van de brug  is een van de vele romantische verhalen over Ljubljana.

Het was leuk toeven in de plaats met de moeilijk uitspreekbare naam maar we gaan er toch weer vandoor want we willen op tijd aankomen bij ons volgend hotel. Nog een paar laatste kiekjes en dan gaan we weer. Je ziet ook hier houdt men van graffiti. Ja ook doen ze hier en daar aan gescheiden afval. Onderweg nog een paar rotondes niet zo spectaculair dus zet ik er maar 2 op de site. Afval verbranden gebeurd ook hier gewoon in de openlucht. en dan krijgen we weer mooie vergezichten.

Bled 

ligt in de streek Gorenjska tussen de Karawanke en de Julische Alpen. Het is een populair stadje aan het meer van Bled in het noordwesten van Slovenië.

Al sinds 1855 komen mensen naar Bled om te profiteren van de schone berglucht, de zon en het frisse water. Arnold Rikli was een Zwiterse 'zonnedokter' en hij stichtte in 1855 bij het meer van Bled 'Het Instituut voor Natuurlijke Genezing'. Het duurde niet lang voordat de toeristen volgden.

Niet alleen vanwege het gezonde karakter van Bled, maar zeker ook vanwege haar schoonheid. Maar zo mooi als het meer en de natuur zijn, zoveel minder is het dorpje Bled op zich. Verwacht in het dorp geen historische hoogtepunten, oude gebouwen of romantische straatjes. Bled is ontstaan uit het toerisme en op een regenachtige dag ziet het er zelfs een beetje triest uit.

Het kasteel van Bled (castellum Veldes)

Het ligt boven op een steile klif die 130 meter en steekt boven het gletsjermeer Bleduit. Het is het symbool van Bled en Slovenië. Het beeld van het kasteel dat een dramatische achtergrond vormt voor het romantische eiland en de kerk erop heeft door de eeuwen heen wereldwijde erkenning opgeleverd. Kasteelterrassen bieden een spectaculair uitzicht op het meer en het eiland, het gebied Dežela ou et Lesce en Radovljica en de bergketens van de Karawanke en de Julische Alpen.

Wij zijn niet bij het kasteel geweest. Wel had ik vanaf mijn hotelkamer een mooi zicht op het kasteel en heb ik het op diverse tijdstippen gefotografeerd. Bij aankomst, rond de klok van 18:30 uur, in de nacht en de volgende ochtend begonnen om 05:15 en de laatste om 07:10 uur

Geschiedenis

Op 10 april 1004 toonde de Duitse koning Henry II het landgoed van Bled in de provincie Carniola aan bisschop Albuin van Brixen en zijn kerk. In 1011 kreeg Henry II de opvolger van Albuin, Adalberon, het kasteel op de klif. Het kasteel van was de administratieve zetel van het landgoed Brixen in de regio Gorenjsko. Middeleeuwse documenten verwijzen naar Bled met zijn Duitse naam Veldes. Wat betreft schriftelijke documenten is het kasteel van Bled het oudste kasteel in Slovenië. Kasteelgebouwen zijn gerangschikt rond de onderste en bovenste binnenplaatsen.

Tegenwoordig vind je hier een museum en een restaurant

De laatste dag

Ja die kan je doorbrengen met een beetje rondhangen maar je kunt natuurlijk ook gewoon meedoen met een excursie. En zo gingen we toch weer bijna met de hele roep op weg vandaag. Het wordt een dag met afwisseling die we afsluiten met een tocht met de Pletna naar het eiland. We rijden door de natuur naar onze eerste bestemming. 

Jesenice

is een kleine stad gelegen in het uiterste noorden van Slovenië, tegen het Karawankengebergte. Het vormt de toegangspoort tot het land vanwege de Karawankentunnel die het land met Oostenrijk verbindt.

Jesenice staat bekend als het Sloveense huis van de mijnbouw- en ijzerindustrie, het grootste staalbedrijf Acroni en de ijshockeyclub Acroni.

Hier zagen wij de dam in de rivier de Sava in Vintgar Gorge.

Nordic Center Planica

Het Nordic Center Planica is een uitzonderlijke omgeving om de Sloveense traditie van luchtspringen en vliegen voort te zetten, evenals voor cross-country training en wedstrijden.

In het kader van het Nordic Center Planica werden zeven nieuwe ski-springschansen gebouwd met de bijbehorende faciliteiten. De ski-vliegende heuvel gebouwd door de gebroeders Gorišek werd ook gerenoveerd.

Het centrale gebouw, dat het centrum voor langlaufen en skispringen vertegenwoordigt, bestaat uit een uitkijkplatform, het Planica Museum op twee verdiepingen, een windtunnel en cateringfaciliteiten. (gesloten op dat moment)

Het bevindt zich ten zuiden van het grensdorp Rateče.

De eerste schansspring heuvel werd vóór 1930 gebouwd op de helling van de berg Ponca. In 1933 bouwde Ivan Rožman een grotere heuvel, bekend als de " Bloudek-reus " naar Stanko Bloudek , die later aanleiding gaf tot skivliegen . De eerste skischans van meer dan 100 m werd hier in 1936 behaald door de Oostenrijkse Sepp Bradl . Destijds was dit de grootste springheuvel ter wereld, ook wel 'de moeder van alle springheuvels' genoemd.

Ja en dan staan we daar dan in september nee geen sneeuw natuurlijk. Maar het was wel leuk om dit te hebben gezien en ja er waren heel wat liefhebbers druk bezig op de schansen

Natuurreservaat Zelenci in Kranjska Gora

Het bijzondere is dat de bron wordt gevoed door een onderaardse rivier en wordt beschouwd als het officiële begin van de Sava-rivier. Het meertje, is op een paar minuten van de weg gelegen.

Het ligt aan de noordelijke rand van het Triglav Nationaal Park, in het zuiden wordt het omringd door beboste Vitranc en in het noorden door de overwoekerde Karawanke. Het Drni-moeras is ongeveer 1200 meter lang, gemiddeld 150 breed, 200 breed in het breedste deel en 20 in de smalste delen. 

In het uiterst westelijk deel van het moeras is het smaragdgroene meer. Het is vanwege de kleur dat het moerasmeer Zelenci heet.

Groenen bevriezen niet in de winter, door de constante temperatuur van ongeveer 6 °C gedurende het hele jaar.

Via de speciale houten voetgangersbrug loop je langs het meer en de moerassige omgeving zonder de natuur te schaden. 

Veel interessante plantensoorten waaronder vleesetende carnivoren, amfibieën en nestelende vogels zijn overvloedig vertegenwoordigd.

En juist nu kwam het met bakken naar beneden zetten. Je hoeft hier niet te komen om te zwemmen te koud het bevriest niet dus helaas ook niet schaatsen haha. Gewoon genieten van de natuur kan wel.

Op weg naar onze volgende stop doen we even een bakje koffie uiteraard. Dit keer dus in een restaurantje want we zitten niet in onze "Touringcar ".

Brezje

werd voor het eerst genoemd in geschreven bronnen in de 11e eeuw; de opkomst van de naam heeft verschillende verklaringen. 1 Daarvan is dat de naam komt van de vele berkenbomen die in het gebied groeiden. In het verleden verdienden de inwoners hun brood door landbouw en paardenfokkerij, terwijl een extra bron van inkomsten steenmetselwerk was, dat gebaseerd was op het gebruik van een pastelkleurige rots genaamd 'Peračica tuff'. 

De Basilica Maria-Help in Brezje

is het nationale Maria-Heiligdom in Slovenië. Talrijke pelgrims komen te voet naar de Maria Help Basiliek op de door God gewijde weg op zoek naar zijn/haar doel; Maria ontmoeten, de Moeder van Hoop en Troost. Zij leidt allen die bij haar hun toevlucht naar God zoeken

Pelgrimage naar Brezje

is van groot belang voor de Slovenen, want velen komen na een belofte te voet naar Brezje. Ook bij andere Europese volkeren; zoals de Kroaten, Oostenrijkers, Italianen en Hongaren, heeft de Maria-Help Baseliek een belangrijke plaats. De bedevaart te voet naar Brezje is tegenwoordig nog een ingrijpende beslissing in het leven van iedere pelgrim. Parochiebedevaarten, vormen unieke gebeurtenissen die extra verbondenheid geven aan een parochie en zowel het individu als ook de gehele gemeenschap geestelijk kunnen verdiepen. De 1ste wonderbaarlijke genezingen vonden 50 jaar na het scheppen van de pelgrimsweg plaats en sindsdien leggen mensen getuigenis af van hun ervaringen.

Het pad van de vrede leidt van Brezje naar de watervallen van Peracica, en er zijn ook twee pelgimagepaden: de Rosary Bead Trail (Rožnovenska-pot) en de Otoče - Brezje Pilgrimage Trail. Nee wij hielden het bij de Basilica.

In het kort

• 1800 De pastoor van Mošnje Dr. Urban Ažbe laat ter ere van Maria Help een kapel aan de kerk van de Heilige Vitus bouwen
• 1900 De bouw van de kerk is gereed en wordt gewijd
• 1937 Het park voor de kerk werd naar de planning van architect Jože Plečnik aangelegd
• 1988 De paus Johannes Paulus II verleent de kerk de eretitel van Minor Basilica
• 2007 Viering van de 100ste geboortedag van de kroning en inauguratie van de openluchtmissen voor de kerk

Het kerkplein voor de basiliek loopt door in het park met het beeld van de Heilige Familie en het kruis; de blik reikt verder naar de Jülische Alpen met haar hoogste berg, de Triglav. In het park vinden van tijd tot tijd tentoonstellingen plaats en deze plaats nodigt uit tot ontspanning en geestelijke verbondenheid met de schoonheden van de schepping. Kortom het is een mooi kerkje heerlijk buiten ons was er erg weinig volk. Oke een toevallige groep op pelgrimstocht had wel leuk geweest.

Radovljica

is een veelzijdig stadje middeleeuws stadje. Dat kun je in het oude centrum, het Linhartov Trg, goed zien. Hier loop je tussen de oude huizen met fresco’s zoals die van de barmhartige Samaritaan op het Sivec-huis. Uiteraard vind je er ook een kerk. Wanneer je 1 straat verder loopt, sta je aan de rand van het stadje en kijk je uit over een groene vallei met in de verte de Julische Alpen. De stad heeft weinig te lijden gehad tijdens de vele oorlogen. Hierdoor heb je in Radovljica nog een echt oorspronkelijk middeleeuws centrum met daaromheen modernere bebouwing. Het was ook hier weer aardige klimmen.

En als je verdwaald kom je ook andere dingen tegen dan fresco's natuurlijk haha.

Standbeeld van Josipini Hocevarjevi

staat op het Linhart-plein en werd gebouwd in 1908. Het is een standbeeld van een schooljongen die op een medaillon leunt met een afbeelding van Josipina Hočevar, terwijl hij een schoolboek in zijn andere hand houdt.  Het monument voor Josipina Hočevar is een van de zeldzame monumenten die een vrouw bedankt voor haar goede werk.

WIE WAS JOSIPINA HOČEVAR?

Josipina (1824-1911) werd geboren in Radovljica Zij groeide op bij haar grootouders in Kranj, leerde Martin Hočevar kennen en trad hiermee in het huwelijk. Zij waren erg ondernemend en hadden geen kinderen. Zij schonken veel geld aan goede doelen voor kinderen en leerkrachten. Zo schonk zij ook een huis voor leraren en richtte een fonds op om leerlingen van Radovljica te ondersteunen . Waardoor ze ereburger van Radovljica werd . Als rijke erfgename stak zij veel geld in de stad.

In 1906 schonk ze geld voor de bouw van de waterwerken van Radovljica. Twee jaar later richtten de inwoners van de stad in dankbaarheid een monument op in de vorm van een fontein.

4x het zelfde beeld????? Ja joch kijk goed elke zijde heeft eigen afbeelding en tekst

Gostilna Lectar

vind je ook in het centrum dit is gevestigd in een pand uit de 15e eeuw. Op deze plek maken ze al 250 jaar peperkoek. Alles wordt met de hand gemaakt en versierd. Achter deze peperkoeken gaat allerlei symboliek schuil.

• Zo staan de kleuren rood voor liefde,
• geel voor oneindig en
• groen voor groei.

Je kunt tijdens de openingstijden van het restaurant hier terecht om een kijkje te nemen in de bakkerij. De oudste continue opererende winkel van het hele land huisvest tegenwoordig een restaurant in het labyrint van kamertjes. Dit was best wel leuk zo leuk dat we met 3 personen overbleven en de rest van de groep al verdwenen was haha

Parochiekerk St. Peter

Het natuurlijke voorgebergte waarop de oude binnenstad van Radovljica staat, eindigt met de parochiekerk. Voor de kerk is een plein. Het eenvoudige uiterlijk van de kerk dateert uit het einde van de 19e eeuw.

De omgeving

In de 14e eeuw waren kerk en pastorie omringd door een muur. En het bronzen beeld van een kunsthistoricus hield de wacht.

De oorsprong van de kerk

Waarschijnlijk stond er al in de 10e eeuw een eigen kapel op de plaats van de huidige kerk die op dat moment het enige gebouw op het voorgebergte was. Met uitbreiding van de stad en zijn toenemende rijkdom groeide de kerk ook. Tegen de 13e eeuw was het al zo ingeburgerd dat de zetel van het aartsbisdom van Rodine naar Radovljica werd verplaatst. Rond 1500 werd een gotische kerk gevormd uit de romaanse basiliek met 3 schepen. Het jaar 1495 boven de deur kan het begin zijn van de grote renovatie.

Het interieur van de kerk

De hal is door pilaren in drieën gedeeld die het geribbelde gewelf ondersteunen in de vorm van een 8-puntige ster. 

Het gewelf van het middenschip heeft een engelenster. De pastorie heeft ook een hoog stervormig gewelf met beeldjes.

In de 18e eeuw werd het oorspronkelijke gotische hoofdaltaar van St. Peter vervangen door een zwart marmeren altaar, het werk van Ludovic Bombassi uit Ljubljana. 

De beelden van St. Leopold en St. Nicholas aan de zijkant zijn het werk van Angelo Pozzo. 

In de pastorie is een nieuwer altaar, gericht op de congregatie, het werk van de beeldhouwer Janez Jarm.

Aan het einde van het zuidelijke schip is een heiligdom voor Maria. Het altaar van de witte Maria is het werk van Janez Vurnik Jr. uit 1898. Aan het einde van het noordelijke schip bevindt zich een tabernakel , dat in de jaren 1930 werd ontworpen door de lokale architect Ivan Vurnik en werd geschilderd door zijn vrouw Helena Vurnik . Op de zijaltaren van Saints Roch en Sebastian, evenals St. Catherine, zijn schilderijen bewaard gebleven van 17e-eeuwse altaren.

En dan rijden we nu terug naar het hotel dat wil zeggen we rijden langs want nu staat het meer van Bled op het program en dat ligt op een steenworp afstand van ons hotel. De rotonde met de golfbal ligt vlak bij ons hotel mooi herkenningspunt.

De Pletna

dateert uit de 16e eeuw. Het is een boot, eigenlijk een soort gondel, met een dakje, hij is 7 meter lang en ongeveer 2 meter breed. Er kunnen ongeveer 20-15 passagiers op. Het vak van pletna-roeier, wordt zeer gerespecteerd en kan lang niet door iedereen worden uitgeoefend. Hij staat achterop de boot en roeit met 2 peddels. Als het gaat regenen zit je dus droog. Dit is het vervoermiddel op het meer. De bootsman kan bovendien veel vertellen over het leven in Bled.

Hoewel het zeker niet de goedkoopste manier is om bij het eiland te komen is het wel de meest comfortabele.

Lake Bled

wordt ook wel als het mooiste meer van Slovenië gezien. Niet verrassend dat het een van de meest bezochte plekken in het land is. Het meer (lengte van 2120, breed 1380 m diep 30,6 m) met een gemiddelde watertemperatuur van 12 graden, ligt in het noorden van Slovenië en ligt in tegenstelling tot het meer van Bohinj net buiten het Triglav National Park.

Er zijn geen grote zijrivieren, het meer bestaat door slechts een paar bronnen en de grootste is de Musca-kreek in Zaka. De stroom Jezernica stroomt uit Mline.

Lake Bled ligt in het bekken van het frontale bekken van de voormalige Bohinj-gletsjer. Het reliëf rondom, werd gevormd in het Pleisoceen toen de gletsjer dit deel van het basin door verschillende windstoten raakte. De groene kleur wordt ook hier veroorzaakt door de ijzerhoudende bodem net als de natuurlijke bron boven. 

Rond om rond zijn er heel wat wandelpaden aangelegd, ideaal om de prachtige natuur en omgeving op eigen tempo te verkennen. Bovendien leiden heel wat paden je naar de mooiste uitkijkpunten.

Een laatste bijzonderheid is natuurlijk ook het kleine eilandje met de Maria Hemelvaartkerk, die pal in het midden van het meer ligt. Dit is een natuurlijk eiland dus niet opgespoten

Het meer is de thuisbasis van de Gammarus Lacustris ook zijn er 19 vissoorten geïdentificeerd.

Legende van de oorsprong 

1 Van de legendes over de oorsprong van Lake Bled vertelt het verhaal van jonge herders, met hun schapen op een grote groene weide. Midden op de weide stond een kapel, waar de schapen vaak naartoe dwaalden. De schapen ontheiligden de plek en de herders deden niets om dit te voorkomen Dat is de reden waarom god besloot om een meer te creëren rond de kapel om het te beschermen, en dat is hoe Lake Bled, en het eiland met de kerk werd gemaakt. 

Al varend op het meer met de Pletna is het genieten van de natuur geloof me.

Het eiland

Natuurlijk is er wel iets meer te zien dan alleen het kerkje maar houd er rekening mee dat het eiland klein is.

Maar je zult eerst de 99 treden moeten beklimmen om op het eiland te komen beneden is niet veel zeg maar niets te beleven dus daar gaan we weer haha. Aardig steil zo je ziet en dan nu naar de kaartverkoop

 Maria Hemelvaartskerk (Cerkev Marijinega vnebovzetja)

daterend uit de 9e eeuw, vind je in. het midden van het meer. Binnenin versiert met fresco’s en met een gouden altaar. Van een afstand is het kerkje eigenlijk nog wel mooier dan van dichtbij natuurlijk voor het totaalplaatje

Eenmaal aangekomen bij het eiland zul je de 99 treden moeten beklimmen om naar het kerkje te gaan.

Je kunt het kerkje bezoeken. In het midden zie je een touw hangen waarmee je de klokken mag luiden om een wens te doen.

Dus pak het touw sluit de ogen maak je wens en trek 3x aan het touw de klok gaat luiden. Wat hebben we gelachen.

Let wel ;

De Pletna, het eiland en de kerk zijn apart voorzien van een entreeprijs!

Je hoort de klok luiden maar nu nog waar gebeurd dat???? Wel we hebben het gevonden dus daar gaan we dan met ene clubje de klokkentoren in was wel leuk natuurlijk.

Een mooi en leuk slot van deze dag (ondanks de regen tussendoor) en van de reis in het voetspoor van de Ottomanen.

Rest ons vanavond nog even gezellig tafelen en dan koffers klaarmaken de terugreis vangt aan die doen we ook weer in 2 dagen met een overnachting in Duitsland.

We gaan terug nog 1 foto van het uitzicht dan ontbijten en zorgen dat ik weer in de bus kom.

Zoals ik eerder zei zitten we hier in het Karawanken. We gaan door de;

De karawankentunnel

deze ligt precies op de grens tussen Oostenrijk en Slovenië. Hij is 7.9 km lang en op de helft is de grens tussen deze 2 landen. De bouw van deze tunnel ving aan in  1987 en 1991 was hij klaar. De tunnel verbind de snelwegen A11 in Oostenrijk met de A2 in Slovenië. 

De (tol)tunnel is een veelgebruikte route naar Slovenië en Kroatië. Het is 1 buis en heeft in elke richting 1 rijbaan. Opvallend de verlichting aan de Oostenrijkse zijde is veel beter. Na het passeren van de grens zijn de afzuigers minder sterk en de verlichting minder goed. We maken de info even compleet met de;

De Karawankenbahn

deze 7.976 km lange, dubbelsporige tunnel werd op 30 september 1906 geopend. Hij ligt ongeveer 637 m onder de top van de Karawanken. In het kader van de tunnelbouw werd al in 1902 in Rosenbach een elektriciteitscentrale gebouwd. Deze centrale voorziet sinds het gereedkomen van de tunnel de stations en spoorweginstallaties van 50 Hz draaistroom.

Het noordportaal bevindt zich ongeveer 800 m ten zuiden van station Rosenbach, het zuidportaal ligt bij Hrušica in de gemeente Jesenice.

Eenmaal uit de tunnel zijn we in Oostenrijk in Karinthië.

Gmünd in Kärnten

is een middeleeuwse stad in de Oostenrijkse deelstaat Karinthië, in het district Spittal an der Drau. 

de historische gebouwen, pleinen en pittoreske straten. Het is 1 van de levendigste, meest diverse kleine steden in Oostenrijk! Loop door de prachtig bewaard gebleven middeleeuwse straten en pleinen van de stad en laat je verrassen door de verscheidenheid aan gebouwen

Al meer dan 25 jaar biedt de stad haar bezoekers, maar ook Gmünders, een speciaal soort kunst- en cultuurervaring: tijdens de zomermaanden domineren hedendaagse, beeldende kunst en ambachten. Zie je een grote ballon hangen bij de toegangsdeur ga naar binnen er is een Gallery. Door open samenwerking, vertrouwen en een behoorlijke hoeveelheid moed om te ontwerpen en te veranderen, blijft de stad in leven en nodigt je het hele jaar door uit om te genieten en te consumeren van kunst, keuken, gastvrijheid, cultuur, gebruiken en tradities. Dit was een leuk uur benen strekken!

Op weg naar de Duitse grens komen we natuurlijk weer van alles tegen onderweg. We zien een verscheidenheid van huizen mooie natuur, door schitterende plaatsjes en we rijden ook door skigebieden dus verdelen doen we ons niet.

Radstadt

gelegen op 856 m hoogte, is ook een historische plaatsje en 1 van de mooiste dorpen in de Pongau regio. De middeleeuwse kern is deels nog ommuurd door de oorspronkelijke stadsmuur.

Veel van de oorspronkelijke historische gebouwen zijn door verschillende branden (1365, 1417, 1616, 1781, 1855 en 1865) verloren gegaan. De ligging langs de Tauern Pass zorgde ervoor dat hier in de 4e eeuw voor Chr al mensen woonden. 

Het waren Kelten die hier een nederzetting hadden. Een paar eeuwen later werd dit gebied ingenomen door de Romeinen. Dat was ongeveer 15 jaar voor het begin van onze jaartelling. 

Tijdens het Romeinse tijdperk werd er een weg aangelegd tussen Aquileia in Italië en Iuvavum, wat het tegenwoordige Salzburg is. Een prima plek voor hen die willen skiën in de winter. Wij hebben lekker gewandeld en op zoek naar iets om te lunchen. Dit keer is dat wel gelukt hoor.

Een kleine greep uit de vele burchten en kastelen die langs de weg stonden op de heuvels. En dan komen we langs;

Bacharach

zij dankt haar faam al van oudsher aan de wijnbouw en de wijnhandel. Het wordt vaak het 'geheime centrum van de Rijn-romantiek' genoemd en het heeft echt alle eigenschappen die het tot een van de mooiste Rijn-steden aan de hele Midden-Rijn maken.

Het pittoreske stadje heeft nog een intacte stadsmuur met wallen en torens. Rond de oude parochiekerk van St. Peter zijn prachtige vakwerkhuizen, die net als het "Oude Huis" tot de bekendste middeleeuwse vakwerkhuizen aan de Rijn behoren. 

De lokale wijnbouwers verbouwen uitstekende wijnen op de steile hellingen rond Bacharach. Alleen hier al zijn in een omtrek van 67 km meer dan 40 kastelen en vestingwerken.

En dan komen we bij Koblenz aan helaas file dat gaat een uurtje duren. Ach daar maakt Jan geen probleem van we zijn toch ruim op tijd dus we gaan gewoon door Koblenz heen en wel dat was een leuk ritje beter dan een uur stilstaan en niets zien! De Basiliek gehuld in herfsttinten was een plaatje. 

27 september 2019

En dan nu toch echt de laatste kilometers van ons spoor in de voetspoor van de Ottomanen op weg naar huis. Zonder dat we er erg in hebben, rijden we niet meer langs de RTijn maar langs de Moezel weer in ons eigen land. Ja ech die kentekenplaat alla maar wel weer de vertrouwde fietsen bij de verkeerslichten. Via Tegelen terug naar de opstapplaats waar onze wegen weer scheiden na 19 dagen. Het was een leuke tijd.

Het voetspoor van de Ottomanen

Ook leuk