Voetstap3 🇬🇷🇲🇰 🇦🇱 🇲🇪  Ook leuk 

Noord-Macedonie

De langste rivier van het land, de Vardar, stroomt dwars door de hoofdstad Skopje. Het land ligt in een regio waar regelmatig aardbevingen voorkomen. Dit komt doordat hier 3 tektonische platen, de Europese, Aziatische en Afrikaanse, samenkomen. In 1963 is Skopje zwaar getroffen door een aardbeving waarbij een groot deel van de stad is verwoest. Ondanks dat veel gebouwen niet meer bestaan is er nog genoeg te zien in deze hoofdstad.

Zo is er de Stenen Brug die het nieuwere gedeelte van de stad verbindt met het oude gedeelte links van de rivier. In dit oude gedeelte zijn veel ambachtelijke winkeltjes te vinden. Ook zijn er in de stad nog veel Islamitische invloeden te zien; er zijn veel moskeeën en Turkse monumenten.

De Ottomanen in Macedonie.

Macedonië is wellicht een van de meest omstreden gebieden van de Balkan. In de Klassieke Oudheid was Macedonië een toonaangevend koninkrijk. Dit koninkrijk was veel groter dan het huidige Macedonië. In 168 voor Christus werd het Macedonische Rijk door de Romeinen ingenomen en tot een provincie gemaakt.

Middeleeuwen

Na de val van het Romeinse Rijk waren de Macedoniërs niet in staat hun rijk terug te winnen. Tijdens de middeleeuwen werd Macedonië door verschillende volkeren, zoals de Bulgaren en Byzantijnen, overheerst.

Tot het jaar 396 bleef Macedonië onderdeel van het Romeinse Rijk. Na de splitsing van het Romeinse rijk in het West-Romeinse Rijk en het Byzantijnse Rijk, werd Macedonië onderdeel van het Byzantijnse Keizerrijk met als hoofdstad Constantinopel (het huidige Istanbul).

Het ottomaanse Rijk

De cultuur, het geloof en de taal van het Byzantijnse Rijk waren echter Grieks. Nadat Kruisvaarders Constantinopel plunderden kwam er geleidelijk aan een einde aan het Byzantijnse Rijk. Deze situatie duurde voort tot 1371, waarna het onderdeel werd van het Ottomaanse Rijk.

In het jaar 1453, toen de Ottomanen de stad veroverden, hield het Byzantijnse Rijk definitief op te bestaan. In de eeuwen die volgden kwamen behalve Turken ook veel Joden en Slavische volkeren en Bulgaren in de regio wonen. Veel Grieken werden al dan niet verplicht moslim. De invloeden zie je vaak terug bij bepaalde steden waar vooral Turkse minaretten of gebouwen staan zoals in Thessaloniki en Giannitsa.

Ook in het jaar 1821 na de grote opstand van de Grieken, heeft Macedonië haar vrijheid niet meteen kunnen terugwinnen van de Turken.

In de jaren 1877-1878 volgde de oorlog tussen de Russen en de Ottomanen en dat had vele gevolgen voor de streek want Rusland hielp het Bulgaarse Rijk en gaf een deel van Macedonië aan de Bulgaren, dit laatste tot groot ongenoegen van de Grieken. Ondertussen wilden de Bulgaren nog meer uitbreiden, ze verboden Griekse lessen op school en wilden van de Grieken Bulgaren maken.

Dit had als gevolg dat in het jaar 1912-1913 de Balkan oorlogen volgden. In eerste instantie was het een oorlog tussen enerzijds de alliantie tussen de Balkanlanden, Griekenland, Servië, Montenegro en Bulgarije,  en anderzijds het Ottomaanse Rijk.

Balkanoorlogen 

De Ottomaanse overheersing duurde tot vlak voor de WO I. Het Ottomaanse Rijk was enorm verzwakt en tijdens de 1ste Balkanoorlog (1912-1913) werden bijna alle Turken van de Balkan verdreven en sindsdien hoort het departement Macedonië, zoals we het vandaag kennen weer tot Griekenland.

We rijden weer door tunnels over tolwegen zien schitterende luchten, leuke dorpjes en geweldige natuur. De industrie komt in zicht dat beteken dat we bij een grote stad komen ja hoor Skopje is in zicht daar verblijven we vannacht.

Rond 17:15 uur komen we in Skopje aan. Jan geeft een korte sightseeing want het is niet de bedoeling dat we de stad gaan bezichtigen te weinig tijd. Nou ben je lekker mee heb je een hele dag voor in de bus gezeten dan maar gauw naar het hotel. We zijn moe en willen de benen strekken. 

Ohrid Archbishopic,

gewijd aan de St. Kliment van Ohrid, bevindt zich in het centrum van Skopje .

Deze kathedraal is de grootste orthodoxe kerk in Macedonië, gemaakt volgens het project van architect Slavko Brezovski.

De bouw van de kathedraal begon in 1972, terwijl de wijding werd uitgevoerd op 12 augustus 1990 ten tijde van de aartsbisschop Gavril. (laatste foto)

Een nieuwe dag starten in Skopje

Jan heeft overleg gehad met zichzelf en dus weer democratisch besloten zoals hij dat dan zeggen kon; "Te triest voor woorden dat jullie Skopje niet in mogen we gaan toch ik heb een gids geregeld". Kijk dat zijn berichten waar wij wel van houden. Ja we zullen ons netjes aan de tijden houden meneer Jan!

Als eerste gaan we naar het fort en dan rijden we natuurlijk door de stad. Je ziet het goed er is ook een heuse dierentuin.

Telekom Arena

was tot 2016 National Arena Philip II en heette voorheen Stadion Gradski Skopje, werd gebouwd in 1947. Het stadion was toen een eenvoudig komvormig onbedekt stadion.

Het stadion onderging zijn 1ste grote verandering toen in 1978 een nieuwe overdekte South Stand werd gebouwd, maar de grootste veranderingen werden aangebracht tussen 2008 en 2013 toen het stadion bijna volledig werd herbouwd.

zoals; een nieuwe Noordtribune, 2 tribunes achter de doelen en een renovatie van de Zuidtribune, de atletiekbaan en de gevel. De naamsverandering kwam na een sponsorovereenkomst voor. Het is de standaard speellocatie van het Macedonisch nationale team.

Dat was het eerste wat we zagen toen we boven de bus uitstapten dus moest op de foto voor mijn voetbalfans toch Ans?

Fortress Kale

Het fort (Boerenkool) is gebouwd in de 6e eeuw na Chr. door de Byzantijnen maar er zijn bewijzen dat deze plaats al meer dan 4000 jaar voor de jaartelling bewoond werd. 

De meeste veranderingen zijn aangebracht in de 10e en 11e eeuw ten tijde van Justianus de Eerste.  De huizen uit deze periode hadden een vierhoekige vorm en waren gebouwd van houten balken. 

Ligging

De Boerenkool is gebouwd op het hoogste punt van de stad Skopje. Het ligt op de gelijknamige heuvel in het centrum van Skopje op de linkeroever van de rivier de Vardar. De zuidkant van het geologische gebied van versteende mergelsedimenten en een zachte zandlaag, strekt zich uit over het gebied tussen de rivieren Vardar en Lepenec. Het fort heeft een vorm van een driehoek, afgevlakt in het noorden en met een uitgesproken val aan de zuid- en westkant. Het oostelijke deel van het fort loopt schuin af naar de stroom van de rivier de Serava, tegenwoordig wordt daar een deel van de bazaar gevonden.

 Geschiedenis

In de 11e eeuw werden de zogenaamde "Cyclopische muren" gebouwd en werden de activiteiten op de stadsmuur uitgevoerd tijdens de heerschappij van de Komnin-dynastie en in de periode van de 13e tot de 14e eeuw. Tijdens de Ottomaanse overheersing werd het fort verwaarloosd en was de site leeg.

In de 19e eeuw bevonden zich pakhuizen, arsenalen, militair hospitaal en gevangenis op het fort. Het had ook een soortgelijk doel in de eerste helft van de 20e eeuw tot 1951, toen het leger het fort verliet.

Aardbeving

Skopje's Kale leed grote schade tijdens de aardbeving van 1963. De vestingwerken, verdedigingstorens en gebouwen binnen het fort werden geruïneerd, wat ertoe bijdroeg dat de restauratie aanzienlijk moeilijk was. De reconstructie werd voltooid met de upgrade van de zuidwestelijke muur in september 2010, die werd verlicht aan de vooravond van de onafhankelijkheidsdag van Macedonië. Ook vind je hier het  bevrijdingsmonument.

Tegenwoordig is een klein gedeelte van het fort te bezoeken. Hier ook het Monument voor de bevrijdingsstrijd van het volk.

Millenium Kruis

Waar je ook bent in Skopje, je zult vanaf vrijwel iedere plek in de stad het Millenium Kruis in de verte zien. Het kruis dat is gebouwd bovenop de berg de Vodno op een hoogte van ruim 1000 meter. Het kruis schijnt één van de grootste kruizen te zijn van de wereld. Met een kabelbaan kun je een gave tocht maken naar de top van de berg vanaf waar je een spectaculair zicht hebt over de hele stad en de omgeving. Het kruis is gebouwd van metaal en is ruim 66 meter hoog, maar is alles behalve mooi. Ga hier dus niet naartoe voor het kruis, maar wel voor de vergezichten! (wij niet gedaan geen tijd) Om je even een beeld te geven; Cristo Redentor, het enorme standbeeld in Rio de Janeiro, is 38 meter hoog.

De Mustafa Pasha Mosque

bevindt zich tussen Kurshumli An, de kerk "St. Spas" en Boerenkool, in het centrum van Skopje, net boven de Starа Čarsija (oude bazaar) op korte loopafstand van de oude stenen brug en net onder het fort van Skopje .

Zij werd gebouwd in 1492 ter ere van Mustafa Pasha, vizier (minister) die hoge functies vervulde in het Ottomaanse rijk voor de sultans in de periode toen Macedonië onderdeel van het Ottomaanse Rijk was. Dit deel van Skopje is rijk aan Turks erfgoed en architectuur 

Architectuur van de Mustafa Pasha-moskee

De marmeren plaquette boven de ingang geeft niet alleen (in het Arabisch) het jaar dat de moskee werd gebouwd maar  ook dat de moskee werd gebouwd op de fundering van een middeleeuwse kerk. Een veel voorkomende praktijk in de geschiedenis van Macedonië. Zoals enkele vroege christelijke basilieken en later enkele kerken en kloosters ook gebouwd werden op het fundament van heidense tempels. De moskee heeft wel wat schade opgelopen tijdens de aardbeving van 1963. Zij is gerestaureerd en onderging een conserverings- / restauratie-inspanning die in 2011 werd voltooid.

• Het gebouw is een karakteristieke vertegenwoordiger van de vroege Constantinopel-architectuur. 
• De basis is vierkant en wordt bedekt door een koepel, waarvan de diameter 16,3 m is.
• De koepel is gebouwd op pijlers die zijn versierd met arabesken en aan de linkerkant zijn motieven uit de tijd van de moskeeconstructie geschilderd, terwijl aan de rechterkant nieuwere zijn zonder specifieke artistieke waarde. 
• Het gebouw is ommuurd met geklonken steen en 2 rijen baksteen.
• De ingang van de moskee is via de veranda, die is gemaakt van wit marmer, en ervoor staan 4 marmeren kolommen die zijn verbonden met halfronde bogen.
• De 47 m hoge minaret is verheven tot het noordelijke deel van de moskee en is gebouwd van een geplette kalksteen. 
• In de moskee is er een gebedsruimte, in het zuidoostelijke deel is een mihrab, waar vanaf de odza (hoca) de koran leest. Rechts van de mihrab bevindt zich een platform (mimber), waaruit de gebeden worden gelezen. 

Dan lopen we door de oude stad naar het centrum waar we worden overvallen door enorm veel standbeelden. Maar die marktstraat met de paraplu's was schitterend geloof me.

De Kerk van de Hemelvaart van Jezus

is een Macedonisch-orthodoxe kerk ligt ten oosten van Kale Fortress. De kerk werd gebouwd in het midden van de 16e eeuw en heeft drie schepen. Vooral ook die uitkijktoren is bijzonder. We zijn door tijdgebrek niet binnen geweest.

Vardar

De rivier de Vardar is al eeuwen lang een belangrijke economisch factor voor Skopje. De stad is op beide overs van de Vardar gebouwd. De twee delen worden door verschillende bruggen met elkaar verbonden. De bekendste hiervan is de oude stenen brug (zie onder). De Vardar ontspringt in de buurt van de stad Gostivar waarna hij via Skopje en Griekenland naar de Egeïsche Zee stroomt. Ook in Griekenland is de Vardar 1 van de belangrijkste rivieren. De voetbalclub van Skopje is naar deze rivier genoemd.

De Stenen Brug

is misschien wel het beroemdste bouwwerk in de hele stad. Deze brug is oorspronkelijk gebouwd in de 15e eeuw in opdracht van Sultan Mehmed II en werd oorspronkelijk gebouwd in de voor die tijd typische Ottomaanse stijl. De vele renovaties hadden het oorspronkelijk karakter van de brug enigszins beïnvloed maar door een recente opknapbeurt is het uiterlijk van de brug weer te zien. Bijzonder is dat de brug door de eeuwen heen vele aanslagen en natuurrampen heeft overleeft.

Het fort en de stenen brug, worden als de belangrijkste symbolen van de stad Skopje beschouwd. Je vindt ze terug als element op het wapen van de stad. Oeps dat lees ik nu dus even spitten op het net en jawel kijk maar naar het plaatje!

Moeder Theresa

zij is waarschijnlijk de beroemdste inwoner van Skopje. Ze is geboren in 1910 als Agnes Gonxha Bejaxhiu toen de stad nog tot het Ottomaanse Rijk behoorde. Al snel ging ze werken voor de Onze lieve vrouw van Loreto. Enkele jaren later op haar 18e jaar, ging ze naar Ierland vanwaar ze werd uitgezonden naar Calcutta waar ze het grootste deel van haar leven zal doorbrengen. Voor haar werk in deze stad ontving ze de Nobelprijs voor de Vrede. Enkele jaren na haar dood werd ze door Paus Johannes Paulus II zalig verklaard. In Skopje zijn meerdere monumenten te vinden die aan deze bijzondere moeder herinneren. Het vroegere geboortehuis van Moeder Theresa is in een moderne versie nagebouwd en wordt tegenwoordig gebruikt als heiligdom met enkele relikwieën. Aan de overzijde op het gebouw houden een paar helden toezicht op wat beneden gebeurd. Leuk om even te kijken; https://www.bnnvara.nl/3opreis/skopje

Macedonië plein

is het belangrijkste plein van de Macedonische hoofdstad. Het plein straalt een bijzondere allure uit. Dit komt hoofdzakelijk door het prachtige beeld van een ruiter te paard dat midden op het plein staat. Het Macedonië plein is het grootste plein van het land met een totale oppervlakte van ongeveer 18.500 meter. Zo goed als alle belangrijke straten en de Stenen Brug komen uit op dit plein. Op en rond het plein zijn naast het beeld van een ruiter te paard nog vele andere monumenten, fonteinen en standbeelden te vinden. De bronzen stier heeft niets van doen met de stier op Wallstreet hoor!

Achtergrond

Een massale aardbeving in 1963 vernietigde het grootste deel van de monumentale schoonheid van de stad, wat leidde tot de wederopbouw als een modernistische stad. De vorige regering van Skopje besloot ruim 260 miljoen euro te gebruiken om een stel beelden te bouwen (terwijl het gemiddelde Macedonische huishouden slechts €1.730 euro per jaar verdiende) in een project met de titel Skopje 2014. De gevel herontwikkeling was wel inbegrepen in de som, maar een duidelijke focus van het project was het toevoegen van deze sculpturen, waarvan de regering dacht dat dit nationale trots zou wekken bij de lokale Macedonische bevolking. Skopje werd dus omgetoverd tot een soort openluchtmuseum, met gebouwen en standbeelden die het Balkanland moeten terugvoeren naar de tijd van Alexander de Grote. 

Verheerlijking historische figuren

In het centrum van de hoofdstad op het plein, wordt de hele geschiedenis van de regio uitgebeeld. Het beeld van keizer Justinianus is een verwijzing naar de Romeinse grandeur die Macedonië na Alexander de Grote gekend heeft. Iets verderop domineert koning Samuel (10e eeuw) het straatbeeld vanaf zijn troon. Volgens lokale historici is hij de grondlegger van de 1e Staat der Slaven van Macedonië, een versie die door Bulgarije wordt aangevochten. Sofia beschouwt deze koning namelijk als een Bulgaarse vorst, die enkel de zetel van zijn koninkrijk had verplaatst van Sofia naar Ohrid, in het zuiden van Macedonië

Uit deze middeleeuwse periode verheerlijkt Skopje ook de heiligen Cyrillus en Methodius, aan wie de Slaven hun alfabet danken, evenals St. Clemens van Ohrid en St. Naum, die in Ohrid de eerste Slavische universiteit hebben opgericht. In totaal gaat het dus om vier belangrijke historische figuren waarover de Bulgaren en de Macedoniërs harrewarren.

Ottomaanse Rijk

Vreemd genoeg lijken 5 eeuwen Turkse bezetting niets te hebben nagelaten dat het waard is om in het nationale erfgoed op te nemen. Van de middeleeuwen stappen ze dan ook direct over naar de 19e eeuw, om de mannen op te hemelen die het Ottomaanse Rijk hebben bevochten. 

Een leuk stukje lees je hier;

https://www.trouw.nl/nieuws/het-land-heet-nu-noord-macedonie-en-dat-heeft-gevolgen-voor-standbeelden-en-monumenten~b4e4831f/

De eerste foto is het regeringsgebouw van Republic of Macedoina ontworpen door Petar Mulickoski, 1970. Deze heb ik van internet geplukt. De volgende foto heb ik zelf gemaakt dit is hetzelfde gebouw, alleen met extra gevellaag erop. Dus de bewuste gevel herontwikkeling wel leuk dat ik nu even een voorbeeld voor je heb.

Kijk naar de klok het is tijd we hebben veel gezien en alles stond goed aangegeven. Als sluit nog een foto van een tegel op de stenen brug je ziet dit is het wapen ja dat dringt nu eigenlijk pas tot me door. We verlaten Skopje en gaan weer op weg verder door Noord-Macedonië  ja uiteraard via tolwegen.

We komen van alles tegen onderweg. De industrie wordt ingeruild voor prachtige natuur. Leuk als je zo ineens een bossage uit de steenhelling ziet groeien. De eilanden zijn afhankelijk van de zonnestand dor of mooi geel/groen. Je ziet ook hier het ruwe gesteente op de helling maar er zit toch iets van ijzer/mangaan of iets dergelijks in de grond gezien die kleuren. Een helling genomen in schaduw en zon wat een verschil he? Wat we ook steeds meer zien zijn de bijenkasten in zeer grote hoeveelheden maar ech, Jan kan niet stoppen dus moeten het gelukstreffers worden uit de rijdende bus.

Bijna in Berova.

Jan moet stoppen anders krijgt hij problemen ja dat heb je met zo'n Tachograaf in de bus. Alles heeft zijn voor en tegen natuurlijk. Zitten een klein half uur van ons hotel maar..... Er is een minuscuul marktje maar die is niet voorbereid op een bus 28 passagiers natuurlijk dus dan maar even rond de bus hangen we moeten er wel uit!

Kijk daar wat leuk er staat een groep jongeren in klederdracht. Nou je snapt het het contact was snel gelegd. Zij gingen optreden in de omgeving en waren ook even uitgestapt om de benen te strekken. Na even praten en lachen jawel brachten ze voor ons toch nog een lied ten gehore.  Zij weer de bus in en wij ook moesten instappen. Een spontane aangename brake voor ons. 

De laatste km's rijden en dan zijn we in Berovo en op zoek naar het hotel. We reden er langs maar oeps kom daar maar eens met de bus o nee touringcar. Dus doorrijden en op de hoek stoppen, daar beneden ligt het hotel. Jan stapt uit en gaat eens informeren. Terug en dan toch dat smalle pad op. Nou hij heeft een staaltje van zijn rijkunst getoond hoor. Hij moest nu al in zijn achteruit omhoog rijden draaien was geen optie op de 1 baansweg en dan ook nog eens de weg waar wij zojuist reden achteruit en dan het pad in zijn achteruit een daverend applaus in en buiten de bus was wat hij wel verdiende. Dan nu even niets meer voor vandaag. morgen is onze vrije dag (de bus mag niet van zijn plaats) maar Jan heeft ons een mooie excursie beloofd we gaan het meemaken.

Berovo

is een kleine stad in de buurt van het Maleshevo-gebergte op een hoogte van ongeveer 900 meter boven de zeespiegel. Omdat je via een 2-baans asfaltweg aankomt, begroet deze stad je met het gevoel dat je een natuur-resort betreedt, ver weg van de dynamische en stressvolle moderne wereld is verborgen.

De weg zelf is vrij schilderachtig, meestal volgt deze de Canyon of Bregalnica River.Uitstekend om te fietsen, deze weg voert je door een rijke flora en is een bezoek waard. Met de hoogste zuurstofconcentratie op de Balkan, wordt het gebied rond Berovo beschouwd als een luchtkuuroord. En dit, nog verder versierd door een prachtig bergmeer omgeven door dennenbos wordt ook wel 'Klein Zwitserland' genoemd.

Klooster van de Heilige Aartsengel Michael

De 1ste kloosterkerk in Berovo werd gebouwd in de periode tussen 1815 en 1818 en werd ingewijd in 1818.Onder de aanwezigen was de Macedonische christelijke voorlichter Joachim Krcovski 

Er zijn geen betrouwbare historische gegevens over de bouw van de kerk en het klooster. Toch is 1 ding zeker: de kerkconstructie werd uitgevoerd onder zeer moeilijke omstandigheden. 

Dit is wat een van de legendes zegt: 

In het begin van de 19e eeuw was Berovo een landelijke nederzetting met ongeveer 200 huizen en een kleine en alleen in verval geraakte kerk. Daarom besloten de meer vooraanstaande inwoners van Berovo op dat moment om een nieuwe kerk te laten bouwen op de site Mogila (tombe). De pastoor, fr. Peco, kreeg de opdracht om een bouwvergunning van de Turkse autoriteiten in Radoviš te verkrijgen. De Turkse gouverneur (Vali) gaf echter een bouwvergunning onder uitzonderlijk moeilijke, bijna onmogelijk te vervullen voorwaarden. De kerk moest namelijk laag worden gebouwd, onder het wegdek en niet te zien, de bouw zou 40 dagen mogen duren en p. Peco moest zijn jongste dochter, Sultana, aan de harem geven. Die omstandigheden ontmoedigden de inwoners van Berovo niet. 

Met grote inspanning en toewijding van de kant van de gelovigen, werd de kerk opgebouwd en bedekt met stenen blokken in 40 dagen. Om niet te worden opgemerkt, was de buitenmuur bedekt met roet en kalk. 

Toen hij zag dat de kerk na de deadline boven de grond was gebouwd, werd de gouverneur woedend en beval dat de 3 kerkoudsten onmiddellijk voor de kerk vermoord moesten worden. Omdat Sultana naar Kyustendil was gevlucht, werd Peco gevangen gezet. Hij werd 3 jaar later uit de gevangenis vrijgelaten en zijn dochter kwam terug naar Berovo toen ze ontdekte dat de komitas (strijders tegen de Turkse overheersing) de gouverneur hadden vermoord. 

De basis van het eerste vrouwelijke klooster in Berovo lag 20 jaar na de bouw van de kloosterkerk (rond 1840). De eerste nonnen in het klooster waren de schoondochter en de dochter van pater Risto, een schoonzoon van pater Peco. Ze hadden hun monastieke tonsuur met een zegen van de abt van het Rila-klooster. De 1ste abdis van het klooster was Eugenia I, de 2e - Eugenia II, de 3e - Eugenia III, en de 4e was Eulampia, die in 1958 abdis werd. Tientallen vrouwen volgden haar voorbeeld, hun graven liggen nog steeds in de tuin. Tijdens zijn bloei, en dat was in de 1ste helft van de 20ste eeuw, telde het klooster 60 nonnen, met een ontwikkelde rijke economie, een theologisch seminarie, een weverij. 

De 1ste waterkrachtcentrale in dit gebied was die van het klooster.

We bij de grens met Bulgarije, mogen even uit de bus, wij hup erheen worden toch vrij snel dringend terug gefloten. Je ziet niemand maar ze liggen in de bossen kijk de honden komen al O?????? Nou dan maar weer snel naar de bus maar wij klein clubje zijn mooi wel in Bulgarije geweest haha.

Herders in het veld

Dat was ons volgend doel dus we rijden weer verder op een gegeven moment stopt de bus. Hier gaan we naar boven je mag kiezen lopen of met de auto. Dit was dus de reden dat de gids in een personenauto voor de bus uitreed. Een groepje ging lopen en de rest ging met de auto die een aantal malen op en neer is gereden. Het moet gezegd worden het was een pittige klim behoorlijk stijl omhoog! Nee geen asfalt gewoon zand en gras. Met het zonnetje op de bol. Boven gekomen was het dan ook ff bijkomen.

Nu gaat het gebeuren. Althans dat dachten we foutje!!!!

We kregen nog geen slokje drinken en konden even wat rondlopen. Wat we zagen? Een schuur met daarin een paar koeien en raad wat er liepen ook nog een paar konijnen rond. De volgende schuur ging open........ Ja ech dat was het verblijf van de geiten of schapen???? Het was er zo donker dat het niet te onderscheiden was wel de hokken vooraan stonden beetje n het licht maar daar zat niets in!  En dan geeft de gids aan dat we naar een mooie plek gaan. De wandeling ging ook weer over hobbelige paadjes klimmend en dalend en dan komen we bij....... een vijver! Ik dacht dat dit het punt was waar we verzamelden om veder te gaan. Echter dit was HET!! Weinig te zien een aantal kleine visjes zagen we bewegen. De grote zitten in het midden daar is het diep en koel! Ja lekker hebben wij wat aan dus maar weer terug geklommen. De natuur was wel schitterend. De hele groep gedesillusioneerd. Ja ook Jan die ons allen ook later aan het eind van de reis nog verzocht dit uitdrukkelijk aan te geven in de enquête. Eenmaal weer boven kregen we een kopje koffie/thee. En dan was het tijd om te lunchen nou ik moet zeggen dit was echt heel erg lekker!! Na afloop moesten we de drank uiteraard wel betalen maar alles kostte slechts €1 geen geld ja ook de wijn en de raika. En dan gaan we weer terug ook lopend of met de 4-wieler

Berovo Lake

In het uiterste oosten van Macedonië, in de regio Malesevo, heeft de natuur een idyllisch beeld gecreëerd. De rustige en zachte landschappen van de Mt. Maleshevo is geweldig in elk seizoen van het jaar, van de wintersneeuw tot de aroma's van de lente van bergthee. Het is de parel van Mt. Maleshevo. Op 1000 meter hoogte, dit kunstmatige meer ligt tussen hoge pijnbomen, dicht bij het dorp Ratevo en op 6 km van de stad Berovo. We zijn tot de dam gelopen daar was de weg afgezet met hekken van een doodskop voorzien en er stond een bord zoals je ziet maar zelfs de plaatselijke gids kon ons niet vertellen wat er op stond. Ooit zul je geheel rond het meer kunnen lopen nou geloof me dat is genieten als het niet te toeristisch gaat worden dan natuurlijk. Maar dit was een mooi sluitstuk van de excursie van vandaag we gaan weer terug naar ons hotel.

Voor het diner dan toch nog even naar het dorp gelopen. Het was best even lekker om naar beneden te lopen ja ech moest ook weer naar boven. Maar ach er was genoeg te zien en in vergelijking met vanmorgen was dit wel een heel geplaveid pad hoor!

De orthodoxe kerk was open even binnen. Heerlijk zo in je eentje dwalen. Mooie afsluiting van de dag straks lekker eten en dan gaan we morgen weer op weg.

Een nieuwe dag 

Op weg naar de grens met Griekenland. Je ziet we komen weer door schitterende natuur. We doen een fotostop bij een uitkijkpunt in Bosilovo. Hier is ook een mooi wandelgebied. We zien regelmatig orthodoxe kerkjes staan in het veld. En als we bij een grotere plaats komen zien we dat vaak aan de industrie of begraafplaatsen aan de rand van de stad

Dan komen we rustig aan toch bij de grens met Griekenland. Er staat een behoorlijke rij maar ach we hebben de tijd. En als je het nou echt niet ziet zitten om in een lange rij te gaan wachten tot je de grens over kan is er voor vertier gezorgd.

Jawel 2 heuse Casino-bussen staan op het terrein waar je een gokje kunt wagen! Wij hebben dat maar niet gedaan en netjes in de rij gewacht tot we de grens over mochten. Je ziet we werden hartelijk welkom geheten in het volgende land op onze reis. Maar wat we hier misten was de vlaggenceremonie. Geen vlag van Macedonië maar ook niet van Griekenland

Het spoor van de Ottomanen in Griekenland

Ongeveer 4 eeuwen lang vielen de Grieken onder heerschappij van de Turken. Niet alle delen van Griekenland werden door de Ottomanen bezet. De eilanden in de Ionese zee zoals Kreta bijvoorbeeld komen in handen van Venetianen 

Het jaar 1600

Rond die tijd, werden gebieden waar Grieken tegenstand boden ontruimd en de grondgebieden werden hen ontnomen. Hier en daar probeerden men scholen op te richten om Griekse les te geven om de taal en geloof te behouden en om de geschiedenis niet te vergeten. Griekse geleerden vluchtten naar Europa en de mensen van het platteland naar de bergen

Eind 17e eeuw

De economische situatie van het Ottomaanse rijk verslechterde. In Constantinopel, waar het overgrote deel van de bevolking Grieks was, probeerde de Turkse autoriteit bepaalde rechten aan de Grieken en Joden te geven, om de handel te bevorderen. Zij waren goede handelaren en deden zaken met het buitenland.

De Islamisering van de Grieken

was groot probleem die veroorzaakt werd door de repressie. Als je moslim was hoefde je geen belasting te betalen en je had allerlei grote voorrechten. Grote groepen mensen, bijvoorbeeld dorpen, werden verplicht om moslim te worden. De meeste moslims telde Kreta want in het jaar 1821 was de helft van de bevolking moslim. Vele Christenen werden nep-moslim om voorrechten te krijgen. Vaak werden jonge kinderen (jongens) van Christenen afgenomen en ze werden moslim gemaakt (Yenitsaren).

De 18e eeuw

volgden de Turks-Russische oorlogen die een enorme impact op het Ottomaanse Rijk had. Vele nederlagen en verlies van grote grondgebieden was het gevolg voor de Turken. Grieken mochten nu zeemanslui worden en vaarden vaak onder Russische vlag. Hoewel het handelsschepen waren hadden ze kanonnen aan boord om zich tegen aanvallen van piraten te beschermen waardoor werden ze steeds sterker werden.

Het jaar 1821

dan vindt de grote opstand tegen het Ottomaanse Rijk plaats en Griekenland wordt geleidelijk aan bevrijd. Deze grote opstand wordt door Grieken in het buitenland en rijke handelslui in het Ottamaanse Rijk voorbereid.

De Balkanoorlogen 1912-1913 neem ik hier niet in mee omdat dit het laat Ottomaans tijdperk betreft.

In de afgelopen 2 eeuwen zouden de sporen van de Ottomaanse geschiedenis in Griekenland moedwillig verwoest of in het beste geval verwaarloosd zijn.

Trigoniou-toren in de Byzantijnse muren van de stad

De toren is de meest beroemde en indrukwekkendste toren van de muur. Werd gebouwd in de late 15e eeuw om een invasie van de stad te voorkomen en te helpen tijdens een belegering. Het is een groot vestingproject dat door de Turkse autoriteiten werd opgericht na de bezetting van Thessaloniki in 1430. Hun doel was om te versterken met een artillerietoren.

De naam Trigonion Tower

is te danken aan de tekst van Ioannis Anagnostou, die verwijst naar de trappen die de vijanden op de Trigonio hebben aangeraakt en zo de stad zijn binnengevallen. Er is ook de mening dat de 3-hoek de driehoekige cantilever werd genoemd van de noordelijke stadsmuren waarop de poort van Anna Palaiologina was geopend. 

De vestingwerken van Thessaloniki vormen een van de best bewaarde monumenten van de vroegchristelijke en Byzantijnse militaire architectuur. Ze weerspiegelen de geschiedenis van de stad, 

De stedelijke kern van Thessaloniki

dateert uit 316 voor Christus. De muren die nog steeds zichtbaar zijn dateren uit de tijd van de Romeinse keizer Theodosius I en hadden 5 noordelijke torens. De zuidelijke 5 torens en de muur werden hoogstwaarschijnlijk gebouwd in de 12e eeuw, waardoor in totaal 10 torens werden gebouwd.

Herbouw van de stad

Dit gebeurde door de 1ste Ottomaanse gouverneur van de stad. In 1431 diende het als een belangrijke verdediging van de akropolis (de citadel of het hoge versterkte gebied) van de stad tot het einde van de 19e eeuw.

Het fort uit het Ottomaanse tijdperk, ooit bekend als Heptapyrgion in het Oud-Grieks, wat "Fort van 7 torens" betekent, bevindt zich op de noordoostelijke hoek van de Akropolis. Ook hier heb je schitterend zicht over stad, de haven en de zee.

De kerk van Sint Dimitrius de Agios Dimitrios

Agios Dimitrios, is de patroonheilige van Thessaloniki. Als de zoon van een rijke militaire commandant van Thessaloniki kreeg hij als kind een goede opleiding. Hij trad ook toe tot het leger en werd officier. Toen hij jong was, besloot hij zich in het geheim een christen te laten dopen, iets dat in die jaren verboden was, toen afgoden nog steeds werden aanbeden.

Toen zijn vader stierf, beval de Romeinse keizer Maximian hem de christenen van Thessaloniki te achtervolgen en te doden. Dimitrios weigerde dit te doen en onthulde zijn geloof. Hij weigerde zijn religieuze overtuiging weigerde opnieuw en uitte zijn afkeer voor afgoderij. Daarom werd hij gevangen gezet, gemarteld en stierf voor zijn God. Voordat hij stierf, schonk hij al zijn rijkdom aan de armen. Zijn moed en opoffering maakten hem een orthodoxe heilige.

Keizer Constantijn de Grote maakte een einde aan de vervolging van de christenen (324 na Chr) en maakte het christendom tot de officiële religie van het Byzantijnse rijk. De mensen bouwden een kleine kerk op de plaats van het martelaarschap van Agios Dimitrios, dicht bij de Romeinse baden. Van zijn graf werd gezegd dat het wonderbaarlijk was en duizenden pelgrims kwamen elk jaar om hun eer te betonen.

In 413 na Christus werd een grotere driebeukige basiliek gesticht door de eparch Leontios, die 2 eeuwen later werd platgebrand. Kort daarna werd een nog grotere vijfbeukige basiliek gebouwd, die tot op de dag van vandaag bestaat en de grootste kerk vormt van Griekenland.

Tijdens de Ottomaanse bezettingsperiode werd de kerk veranderd in een moskee toen Thessaloniki werd veroverd door de Ottomanen. Een aantal mozaïeken en muurschilderingen werden vernietigd

In 1917 werd het opnieuw verwoest door een brand en herbouwd volgens de oorspronkelijke plannen en is sinds 1949 weer in gebruik. 1 Van de bijwerkingen van deze ramp was de onthulling van een aantal oudere mozaïeken uit de 7e eeuw na Christus. Deze mozaïeken zijn gemaakt of gereconstrueerd na een oudere ramp in 630 na Christus

Deze kerk herbergt enkele spectaculaire Byzantijnse mozaïeken die zijn gerestaureerd met afbeeldingen van Agios Dimitrios en de kinderen van de stad. De crypte van de heilige, toegankelijk via een trap achter het heiligdom, zou de plaats zijn waar de heilige werd gedood en begraven door de Romeinse soldaten. Zijn crypte werd in 1988 omgezet in een tentoonstellingsruimte, waar artikelen werden bewaard die de 5e-eeuwse brand hebben overleefd, zoals sculpturen, schepen en andere decoratieve voorwerpen.

Zo werd Agios Dimitrios in 1912 de patroonheilige van de stad tijdens de Eerste Balkanoorlog, toen het Griekse leger op zijn naamdag (26 oktober) de stad Thessaloniki binnenging en de stad verloste van de Turken.

De kerk is een mooi voorbeeld van Byzantijnse religieuze architectuur uit de late vroege periode van het rijk (7e eeuw na Chr). Zij wordt door de meerderheid van de lokale bevolking om religieuze, historische en artistieke redenen als de belangrijkste kerk van Thessaloniki beschouwd. Elk jaar wordt de herinnering aan Agios nog gevierd, samen met de beraadslaging van de stad, met een grote parade en een glorieuze mis.

OTE-toren

is een 76 meter hoge toren in het internationale expositiecentrum van Thessaloniki. De toren werd geopend in 1966 en in gerenoveerd 2005. Ontwerp is van de Griekse architect A. Anastasiadis en werd voltooid in 1965.

De 1ste zwart/wit-uitzendingen in 1966  De toren werd  in de jaren 1970 ter ondersteuning van de antennes van een experimenteel VHF analoog mobiel telefoonnetwerk gebruikt. Tegenwoordig wordt het gebruikt door het mobiele mobiele telefoonnetwerk van Cosmote. De toren van vandaag, wordt gezien als modern monument van de stad en wordt gebruikt voor evenementen. Een ronddraaiend restaurant op de bovenste verdieping is het hele jaar geopend.

Galerius bogen,

Deze dateren uit het jaar 306 ter ere van keizer Galerius. Er staat nog een van de vier bogen die samen de triomfboog vormden. De Witte Toren, dit is het symbool van Thessaloniki uit de 15e eeuw staat direkt aan zee.

Rotunda 

Als je op de 2e foto van de Galerius bogen kijkt zie je hem nog net hij is gebouwd in 306 na Chr. door de Romeinen en is een van de oudste religieuze plaatsen van de stad. Het diende als administratief centrum voor de Tetrarchie (een nwe vorm van leiderschap het in 4 provincies opgedeelde rijk door de Romeinen).

Galerius Arch (kamara) en Rotunda waren basiselementen van het paleiscomplex. Originele intenties voorspelden het gebruik ervan als mausoleum, hoewel veel archeologen geloven dat het aanvankelijk werd gebruikt als een Romeinse tempel.

• Een centrale koepel (30 meter hoog) bekroont de structuur terwijl het oorspronkelijke ontwerp een " Occulus " implementeerde die vergelijkbaar was met die in Pantheon, Rome.
• De ongewoon dikke muren van het gebouw onthullen de reden waarom rotonde een aantal verwoestende aardbevingen door de eeuwen heen heeft overleefd. 
• Ondanks dat het 1200 jaar lang een christelijke tempel was, werd het tijdens de Ottomaanse bezettingsperiode in 1590 na Christus omgebouwd tot een moskee.

Ook staan er nog diverse kerken  hier nog een 2-tal waar we langsreden. Uiteraard mag de ruiter te paard niet ontbreken. We zaten in de bus dus moest ik wel van een afstand een foto maken van de ruiter Alexander de Grote

The Royal tombs

Vergina is een dorp in Imathia dat wereldwijd bekendheid kreeg vanwege de ontdekking van de oude stad Aigai, de oude hoofdstad van de Macedonische koningen en de begraafplaats. Van bijzonder belang zijn de graven van de koninklijke dynastie, met name koning Filips II en een jonge prins die wordt geïdentificeerd als Alexander IV, en een cistgraf. 

Tot hun ontdekking waren de graven bedekt met een tumulus van 13 m hoog en 110 m breed. Zij moet gebouwd zijn aan het begin van de derde eeuw v.Chr door Antigonos Gonatas, om de koninklijke graven te beschermen tegen verdere plunderingen nadat plunderende Galati de begraafplaats had geplunderd en vernietigd.

Een ondergronds gebouw

dit werd gebouwd in 1993 om de koninklijke graven te omsluiten en te beschermen, met behoud van de stabiele temperatuur en vochtigheid die nodig zijn om de muurschilderingen te behouden. Van buiten ziet het gebouw eruit als een aarden heuvel; binnenin zijn de schatten gevonden in de koninklijke graven sinds november 1997 te zien.

Afgezien van de grafmonumenten zelf, is er een open ruimte van 1000 m², waar de vondsten uit de graven worden tentoongesteld in vitrines. Verlichting is erg ingetogen om de onverdeelde aandacht van bezoekers op de exposities te vestigen. De graven, die echter op een lager niveau liggen, worden normaal verlicht om bezoekers een compleet beeld te geven.

Als eerste zie je  een aantal ernstige stelai die werden gevonden in de vulling van de tumulus, en 3 vitrines met artefacten die door gewone mensen uit Filippus 'tijd werden gebruikt, om het verschil tussen hun leven en dat van de Macedonische koningen aan te tonen. Ook de inhoud uit de graven wordt in vitrines in de open ruimte voor het graf weergegeven.

En met deze foto's sluit ik dan Thessaloniki af het was best veel wat een indrukken. Dan maar even bij offerhuisje tot rust komen haha

Het dristrict Grevena.

De gelijknamige hoofdstad ligt ongeveer 170 kilometer van Thessaloniki Door de Egnatia- autosnelweg is Grevena tegenwoordig goed bereikbaar voor automobilisten. Ook in de middeleeuwen en tijdens de Byzantijnse periode bestond de stad al, het was een soort doorgangspunt waar allerlei handelaars voorbij reisden. Grevena-stad ligt aan de oevers van de rivier Grevenitis, een zijrivier van de grote rivier Aliakmonas. Bij het centrum bij het grote plein zijn allerlei terrasjes waar het vooral in de zomer erg gezellig is.

We rijden door Valia Kalda is het Nationale Park van Pindos in het westen van Grevena. Letterlijk betekent ‘Valia Kalda’ warme vallei. Deze wordt omgeven door hoge bergen. Je vindt hier ook diverse kloosters 

We zagen langs de weg grote vrachtwagens die de wieken van de windmolens vervoerden mens dan besef je pas hoe groot deze zijn.

Kalambaka

We vertrekken richting Kalambaka. Een stad met een rijke historie en belangrijke monumenten. Het meest interessante van de stad zijn de Meteora rotsen die het noordelijk deel van de skyline sieren. 's Middags bezoeken we 2 Meteoren kloosters. In de Byzantijnse periode hadden de eeste monniken hun kluizenaarswoningen in de holten van deze rotsen. Zo vormde zich een gemeenschap van 24 kloosters. Door de ligging waren ze vroegen alleen met een net-met-katrol te bereiken. We bezichtigen 2 van de nog 6 bewoonde kloosters!

Stiekem heeft het een beetje weg van het tufsteengebergte in Cappadocia

Meteora,

is na de Akropolis, het best bezochte gebied van heel Griekenland. Meteora is een natuurgebied waar kloosters op rotspilaren zijn gebouwd. De rotsformaties zijn een natuurverschijnsel op zich en het geheel heeft dan ook een mysterieuze aanblik.

De rotspilaren zijn het oudst en ontstonden al in de 9e eeuw. De kloosters werden pas gebouwd in de 14e eeuw, terwijl al vele eeuwen eerder diverse monniken naar dit gebied vertrokken. Toen leefden deze monniken in de diverse grotten van de rotsen. Meteora betekent overigens "hoog verhevene" en verwijst naar het feit dat het lijkt alsof de kloosters als het ware in de lucht zweven.

Als je een bezoek brengt aan Meteora, dien je je te houden aan de kledingvoorschriften;

• Voor de man absoluut geen korte broek.
• Voor vrouwen is een broek uit den boze.
• Daarnaast mag je als vrouw geen mouwloze shirts en geen rok boven de knie. Het best is een rok tot op de enkels. Je kunt ook een wikkelrok lenen

Moni Megalou Meteorou 

Maar uiteindelijk werd het 1ste klooster en ook grootste klooster gebouwd: Moni Megalou Meteorou. Het wordt ook wel "Grand Meteora" genoemd en is gesticht door St. Athanasios, in de 14e eeuw. Dit klooster wordt het meest bezocht en is heden ten dage een echt museum. Je kan er onder meer de oude kerk zien maar ook diverse tentoonstellingen. Het uitzicht van dit rotsplateau is adembenemend. Pas in de 20ste eeuw werd er een trap uit de rotsen gehakt, bestaande uit 195 treden

dus dat werd even klimmen want ja natuurlijk wilde ik naar boven 

Omdat de kloosters bovenop de rotsen werden gebouwd en er geen wegen waren, werden de benodigde materialen via hoge ladders en netten aan touwen omhoog gehezen. Soms duurde het wel tientallen jaren eer alle bouwmaterialen naar boven waren gebracht.  De netten dienden ook als transport voor monniken die de kloosters wilden betreden. 

Zeker wanneer er lage bewolking hangt, lijkt het alsof de kloosters op de wolken zweven.

The Holy monastery of St Stephan  of Moni Agiou Stefanou

Dit is het meest toegankelijke klooster van alle kloosters omdat zij rechtstreeks aan de weg ligt. Dit was ook vroeger al het geval; toen was dit klooster met de weg verbonden door middel van een ophaalbrug. Nu is er een vaste brug voor in de plaats gekomen. Dit klooster is het enige nonnenklooster. Overigens was dit pas halverwege de 20ste eeuw toegestaan. Hiervoor waren vrouwen niet welkom in de kloosters van Meteora.

St. Stephan's klooster bevat 2 kathedralen; de oude 16e-eeuwse kapel die tijdens de WO II en de daaropvolgende Griekse burgeroorlog zwaar werd beschadigd, en de 18e-eeuwse hoofdkathedraal die is gewijd aan Saint Charalambos en zijn heilige relikwieën bevat. Hier mocht bijna nergens gefotografeerd worden.

De meeste kloosters, zoals deze, bevatten de relikwieën van hun heiligen of stichters in hun belangrijkste kathedralen. Je hebt hier een spectaculair uitzicht op de uitgestrekte vallei van Thessalië, de rivier Pinios en het Pindos-gebergte over de vlakte, maar ook vanwege de oude kathedraal, waar de tekens van kogels op religieuze iconen getuigen van de donkere hoofdstukken van de moderne Griekse geschiedenis.

En dan krijgen we toch nog een momentje aan de weg jawel klimmen over de rotsen om van het uitzicht te genieten. Daarna is het verlate lunchtijd en dan door naar het hotel voor vannacht. Dat was lachen want toen we daar aankwamen bleek dat er niet geboekt was in dit hotel maar een dependance van hun hotel. Ja jammer joch dit stond op de site. Maar goed zoals je op de terugblik kunt zien was het niet slecht! En Jan zou Jan niet zijn als hij weer even belde met KRAS en dat leverde ons allen een gratis drankje op 

we gaan naar weer op weg

Voetstap3 🇬🇷🇲🇰 🇦🇱 🇲🇪 Ook leuk