Onze 1e stop zal het museum Cham Sculpturen zijn althans voor hen die wil het strand is ook een optie.
Het museum van de Cham herbergt de grootste en fraaiste collectie Cham-kunst ter wereld.
De collectie telt meer dan 300 beelden van zandsteen, die dateren uit de 7e tot de 15e eeuw. Als wij aankomen is het erg druk. En dit had eigenlijk niet direct iets met het museum te maken
Er was een groot feest op het terrein en zoveel kleur dat niemand nog aan het strand dacht.
Dit was een cadeautje waar we dan maar gewoon van genieten.
Ik heb toch nog 2 schilderijen en een sculptuur aan de muur kunnen ontdekken
Dit waren goed bestede uurtjes we rijden weer verder.
Rijdend door Da Nang zien we ook nog flats die door de Russen gebouwd zijn. We zien ook nog een pagode in aanbouw. Eenmaal buiten Da Nang komen we aan bij ons volgende hoogtepunt.
Hai Van Pass
of De Wolkenpas, is 496 m hoog tussen Da Nang en Hue is de scheiding van het klimaatverschil tussen Noord- en Zuid- Vietnam. Ten zuiden van deze pas is het tropisch en ten noorden is het koeler. De wolkenpas doet zijn naam eer aan.
De Hai Van Pass is het stuk over de bergen wat het kustplaatsje Lang Co verbindt met de modern stad Da Nang.
De Hai Van Pass route, is van Hue naar Hoi An of anders om.
De uitzichten langs de 21 km lange weg over de pas zijn geweldig Soms wat heiig maar ja je kan niet alles hebben immers.
Tijdens de afdaling naar Hue wordt er hard gewerkt langs de weg
De trein in beeld.
Het Vietnamese spoorwegsysteem bestaan uit zes enkelspoor routes van in totaal 3.260 km. Het vervoer per spoor is beperkt tot één spoorlijn die Hanoi verbindt met Ho Chi Minh Stad en Haiphong met vertakkingen naar de Chinese grens. De overheid heeft plannen voor de bouw van een aantal spoorwegtrajecten en het herstel en de modernisering van bestaande trajecten. In 2007 werden circa 11,5 miljoen passagiers en 9 miljoen ton vracht vervoerd.
We zijn bijna in Hue.
Er komt wat beweging langs de weg
In ons hotel aangekomen.
Nu koffers naar de kamer even opknappen en genieten van de zonsondergang
Vanavond uit eten in jawel keizerlijke stijl.
Is gelijk mooi moment voor de groepsfoto die vind je op de pagina terugblik.
Hué
ligt aan de voet van het Truong Son Gebergte en in het smalste deel van Vietnam en ook nog precies in het midden.
De Vietnamese stad Hué was tussen 1802 en 1945 de keizerlijke hoofdstad van het land, en dat is nog goed te zien.
De 'Stad der Harmonie' Hué heeft de Vietnamese identiteit nog het beste kunnen bewaren. Tijdens het Tet-offensief in januari en februari van 1968, zijn vele historische monumenten verloren gegaan. Toch valt er nog heel wat moois te bewonderen.
De stad is de culturele en educatieve hoofdstad van Vietnam en heeft behalve een universiteit 12 instellingen voor hoger onderwijs.
Song Huong ook wel De Parfumrivier
is ca 80 km lang en stroomt van de Truong Son-berg passeert de rustplaats van de Nguyen-keizers en gaat door het centrum van Hue. De rivier kreeg de naam meer dan 100 jaar geleden, vanwege de geur van bloemen die in stroomopwaartse boomgaarden in het water vielen. Door deze sterke geur tijdens de herfstmaanden, noemde de lokale inwoners het de Parfumrivier.
Tegenwoordig ruikt het misschien niet zo geurig meer vanwege de modernisering en het toenemende aantal rivierboten. De rivier deelt de stad in tweeën en mondt 13 km verder in zee uit.
Op het water varen sampans tot de nok toe gevuld met zand, grind en brandhout of met waren voor de Dong-Ba-markt.
Ook hier kent men politie ter water zoals je ziet moest voorzichtig zijn want er mocht natuurlijk niet gefotografeerd worden.
Hier wordt ook iets gevierd zo te zien.
Langs de rivier kun je Da Vien , Phu Xuan en Truong Tien-brug bezoeken, naar het graf van Minh Mang , Hon Chen-schrijn , bij de Thien Mu-pagode komen en uiteindelijk in de zee baden. Stroomopwaarts, bij het graf van Thien Tho , hoor je het geritsel van de pijnboom, wat je kan helpen om een ... dichter te worden. Ech er zijn wel grenzen hoor.
De Thien Mu Pagode.
ook wel bekend als de Linh Mu, wat 'Pagode van de Hemelse Witte Dame' betekent, ligt 5 km ten westen van Hue. Werd in 1601 gebouwd op de ruines van een Chamtempel door Nguyen Hoang, officieel de gouverneur van het zuidelijke hof van Hué. Volgens de legende verscheen de fee Thien Mu aan de Nguyen-heerser en gaf hem opdracht de pagode te bouwen. De stenen die werden gebruikt zijn waarschijnlijk afkomstig van een Cham bouwwerk. Later zijn veel van de gebouwen meermalen verwoest en herbouwd. Tevens de plek waar veel anti-communistische demonstraties zijn en worden gehouden.
Op het complex wonen nog steeds monniken die zich amper van de wijs laten brengen door de aanwezige toeristen.
Phuoc Duyen Pagode-toren
Centraal staat de 8-hoekige, 21 m hoge en 7 verdiepingen tellende bakstenen stoepa, hét symbool van Hué. De toren werd in 1844 gebouwd door keizer Thieu Tri. De octogonale pagode, is gewijd aan de 7 reïncarnaties van Boeddha op aarde.
Vanaf de oever is een trap die moet je op. De pilaren zijn voorzien van Chinese karakters die het boeddhisme en de pagode prijzen. Dan kom je door de poort met 3 ingangen in de tuin waar zich in het midden drie achter elkaar staande tempels bevinden waar gebeden kan worden.
In de 2 paviljoens aan weerszijde ervan, bevindt zich een enorme in 1710 gegoten klok genaamd Dai Hong Chung, die 2,5 m hoog is en 3285 kg weegt. Als deze klok luidt is dit zelfs in de stad te horen. Een reikwijdte van zeker 10 km.
In het andere paviljoen is een grote stèle te zien uit 1715. Hierop staat de geschiedenis van het boeddhisme in Hué beschreven. Daar vlak achter staat de eigenlijke tempel met daarvoor een vergulde Maitreya Boeddha
Bij de toegangspoort zijn 12 grote houten beelden van angstaanjagende tempelvoogden, met echt gezichtshaar.
De Dai-Hungtempel aan het eind van de tuin heeft een voorportaal met een lachende, bronzen boeddha. In de tempel staan beelden van de boeddha’s van heden, verleden en toekomst
Dit voertuig heeft een stukje geschiedenis heeft geschreven! Hij heeft een ereplaats gekregen je vindt hem achter de Thien Mu Pagode waar de vertrekken zijn van de monniken. Deze grijs/blauwe Austin is de auto waarin de monnik Thich Quang Duc in juni 1963 naar Saigon reed, waar hij uit protest tegen het Diemregime zichzelf in brand stak. Zijn as is bijgezet achter in de tuin van deze Pagode. Foto's van deze gebeurtenis schokten de hele wereld. De foto van deze gebeurtenis was de World Press Photo uit 1963. Ik citeer: Saigon, South Vietnam, 11 juni 1963, Buddhist monk Thich Quang Duc sets himself ablaze in protest against alleged religious persection by the South Vietnamese government.
Tot slot
De Keizerlijke Citadel
In de Citadel bevindt zich de Keizerlijke stad en daarin de Purperen verboden stad.
De Hoang Thanh, de Keizerlijke Citadel wordt omringd door de Kinh Thanh, de 10 km lange muren. De muren, grachten en wachttorens werden in 1805 aangelegd door keizer Gia Long. Daarbinnen werd in 1818-1819, op de plaats van 8 dorpen, de Citadel gebouwd. De Citadel is ernstig beschadigd. Het heeft een omtrek van 10 km en is gebouwd door ruim 80.000 inwoners uit de omgeving. Vooral door de gevechten tussen de Fransen en de Viet Minh, tussen de Amerikanen en de Vietcong en tijdens het Tet Offensief in 1968 is forse schade aangericht. Het resultaat zijn lege plekken, maar nog steeds is het complex majestueus. De hoofdingang, de Ngo Mon, was vroeger gereserveerd voor de keizer.
De muren van de Citadel waren oorspronkelijk aarden wallen, maar tijdens de bouw van de Citadel werden dit 2 meter dikke stenen muren. Er kwamen 10 versterkte poorten in de muren. De Citadel is niet geheel vierkant, aan de zijde van de rivier gaan de muren mee met de ronding van de oever. De muren worden nog eens extra beveiligd door een zigzaggende gracht van 30 meter breed en 4 meter diep. En zoals je ziet heeft de waterhyacint hier ook zijn plekje gevonden.
De Ngan Poort dit is de Zuidelijke ingang.
Is de zuidelijke ingang rechts naast de poort, zijn 4 van de 9 Heilige Kanonnen, die het paleis en de keizer moesten beschermen. Ze zijn in 1804 gegoten van koper, uit op de Tay Son Opstandelingen buitgemaakte voorwerpen. De kanonnen zijn ieder 5 meter lang, hebben een vuurmond van 23 cm en wegen 10 ton. Ze waren niet bedoeld om mee te schieten, maar om symbolisch de macht van de keizer aan te geven en te imponeren.
De 4 kanonnen bij de Zuid Poort symboliseren de 4 seizoenen.
Vlaggentoren (Cot Co)
Staat links naast de poort tegenover de ingang tot de Keizerlijke Stad, de 37 meter hoge. De toren werd in 1809 gebouwd en in 1831 verhoogd. In 1904 werd hij in een tyfoon verwoest en in 1915 herbouwd. De toren werd in 1947 opnieuw verwoest en in 1949 in de huidige vorm herbouwd. Tijdens de strijd van 1968 wapperde op de toren bijna 4 weken lang triomfantelijk de vlag van de Vietcong.
De Quang Duc Poort
staat iets ten westen van de Vlaggentoren is. Naast deze poort staan de overige 5 van de 9 Heilige Kanonnen.
Deze 5 symboliseren de elementen: metaal, hout, water, vuur en aarde.
Verder westwaarts is er aan het begin van Nguyen Trai Street een volgende Poort
In de noordoost-hoek van de citadel is het Mang Ca Fort, dat vroeger bekend stond als de Franse concessie en nog altijd als militaire basis wordt gebruikt
Circa 500 meter ten noordoosten van de Keizerlijke Stad is het Tinh Tam Meer. In het meer liggen 2 eilanden die door bruggen zijn verbonden. De keizerlijke familie kwam in deze tuinen ter ontspanning.
In het zuidelijke centrum van de Citadel is de oude Keizerlijke Stad oftewel het Grote Binnen (Da Noi) redelijk goed bewaard gebleven
In de zuidmuur is ook de Ky Dai, de Koninklijke Wachttoren. Deze werd in 1809 in opdracht van keizer Gia Long gebouwd. De toren diende om de toegang over land of over zee tot de stad te bewaken.
Op de Middag Poort staat het Ngu Phung (5 Feniksen Paviljoen). Het middenstuk van het dak is bedekt met (keizerlijk) gele dakpannen, de daken ernaast met groene dakpannen.
Purperen Verboden Stad
Achter het Paleis van de Hemelse Wet ligt de Tu Cam Thanh, de Purperen Verboden Stad. Beschermd door een één meter dikke muur was dit het domein van de keizerlijke familie. De Tu Cam Thanh is echter in 1947 en 1968 grotendeels verwoest. Met uitzondering van de restanten van de Keizerlijke Bibliotheek is er niets van bewaard gebleven.
Klim naar de 2e verdieping voor een mooi zicht over de binnentuin.
Op dit plein, het zogenoemde Dai Trieu Nghi of Plein van de Grote Ceremoniën, kwamen mandarijnen uit alle delen van het rijk samen om de keizer eer te bewijzen. Mandarijnen met de hoogste rang stonden op het hooggelegen terras en beambten met een lagere status op het laagste terras. De linkerkant van het plein was voor burgerlijke mandarijnen en de rechterkant voor de militaire ambtsdragers. Het moet een fantastisch schouwspel zijn geweest, al die hoogwaardigheidsbekleders in felgekleurde zijden gewaden, de civiele mandarijnen met vierkante hoeden en scepter in de hand en de militairen met ronde hoeden en zwaarden. Op het plein staan twee stenen griffioenen (kylin) als voorboden van de vrede.
En nu is het tijd voor de lunch die gaat plaatsvinden in een klooster
De graftombe van de laatste keizer van Vietnam ( Khai Dinh)
Dit was de 12de keizer van De dynastie van Nguyen. Hij bezocht Frankrijk in 1922. Als gevolg daarvan heeft zijn graf veel elementen van de westerse architectuur. De tombe bevindt zich buiten de stad in het plaatsje Chan Chu, in een natuurlijke omgeving.
Eenmaal aangekomen sta je versteld van de grootheidswaanzin van deze keizer. Het is niet zomaar een tombe, het is een groot gebouw bestaande uit 3 niveaus en het is gebouwd tussen 1920 en 1931. De bewoners moesten in die tijd 30% meer belasting betalen om dit mausoleum te bekostigen. Khai Dinh heeft het nooit afgezien, hij stierf in 1925 op 40 jarige leeftijd aan Tbc Hij was een marionet en werd gemanipuleerd door de Fransen. Het graf van Khai Dinh is lijkt waarschijnlijk het minst op de oosterse architectuur.
2 Enorme draken vormen de leuningen van de trap die leidt tot de Koninklijke Tombe van Khai Dinh.
Na het beklimmen van de 127 treden van de trap kom je op de binnenplaats en zie je beelden van de hofhouding van de mandarijnen: o.a. paarden en militairen.
En dan gaan wedoor het smeedijzeren hek dat de tombe beschermd de volgende trap op en komen bij de graftombe
Hier konden we nog een trap op en dan is het genieten van het uitzicht. Maar geloof me het was zo heet niet warm nee maar heet dat we niet veel energie meer hadden ook de klim naar beneden stond ons nog te wachten.
Binnen de muren van gewapend beton is een mooie kamer met versierde plafonds met een standbeeld van de keizer.
De wanden zijn ingelegd met glas en porselein met diverse ontwerpen.
Het mausoleum staat bekend om zijn vele fraaie fresco's, vaak ingelegd met kleurrijk keramiek en glas. De afbeeldingen stellen veelal landschappen voor, maar door de reflectie zijn ze heel moeilijk te fotograferen.
In de centrale hal is op het plafond een schitterende schildering van de Draak in de Wolken wat een duidelijk bewijs van Europese invloed. aangeeft.
Verder zijn er schilderingen van de `8 Feeën', de `4 Seizoenen' en de `8 Waardevolle voorwerpen'.
In de achterste zaal wordt Khai Dinh aanbeden.
Op het graf is een zittend standbeeld van de koning. Zittend op de troon werd hij in 1920 in Parijs gebeeldhouwd door Ducuing en Barbedienne. Het graf van de keizer bevindt zich 18 meter beneden het beeld.
Heel bijzonder in deze kamer is het schilderwerk op het plafond van 9 draken midden tussen vluchtige wolken.
Er staat ook een levensgroot verguld bronzen beeld van Khai Dinh met zijn regalia. Dit vergulde standbeeld van keizer Khai Dinh, is de enige voorstelling van een leider van het oude Vietnam in de Hue graven.
We rijden terug naar ons hotel. Daar aangekomen heerlijk even opfrissen en relaxen. Vanavond gaan we met de hele groep in Cyclo’s ook wel fietstaxi naar het centrum waar we een hapje gaan eten. Wat hebben we gelachen en wat waren we blij dat ons Thuan de financiën van te voren geregeld had. En dan vertrekken we morgen richting Noord Vietnam
