ZUID VIETNAM HO CHI MINH CITY E.O.
Het zuidelijke deel van Vietnam (door de Vietnamezen Nam Bo genoemd) heeft heuvels en een kuststrook; de kern van dit gebied is de Mekong-Delta. De 4500 km lange rivier de Mekong ontspringt in Oost-Tibet en stroomt via China, Birma (Myanmar), Laos, Thailand, Cambodja en de laatste circa 220 kilometer door Vietnam naar de Zuid- Chinese Zee.
De delta is vruchtbaar door het slib dat de rivier vanuit hoger gelegen berggebieden meevoert en bij hoogwater hier afzet. De Mekogdelta is een van de grootste rijstproducenten ter wereld. Het verschil tussen hoog- en laag water is hier veel geringer dan in de Delta van de Rode rivier en daarom ontbreken hoge dijken. Aan de talrijke vertakkingen dankt de rivier de bijnaam Song Cuu Long (rivier van de 9 Draken.
Ho Chi Minh City
De stad kreeg haar nieuwe naam in 1976 en is vernoemd naar de beroemde Vietnamese revolutionair en politicus. Ho Chi Minh (1890 - 1969) was de oprichter van de Viet Minh (de groepering voor de onafhankelijkheid van Vietnam), minister-president van Noord-Vietnam in 1954 en president van Noord-Vietnam van 1954 tot 1969. Zijn integriteit en sobere levensstijl maakten hem ongekend populair. De stad is zeer levendig en heeft zijn moderne karakter mede door de Vietnamoorlog gekregen, toen Saigon de hoofdstad van Zuid-Vietnam was. De naam Saigon wordt overigens in de dagelijkse praktijk nog altijd meer gebruikt dan Ho Chi Minh City. Denk bijvoorbeeld aan Miss-Saigon.
De Thien Hau Pagoda
De Thien Hau Tempel is een mooi gedecoreerde Chinese tempel in Cholon en werd in het begin van de 19e eeuw gebouwd door de Cantonees-Chinese gemeenschap en heet ook wel Ba Mieu, Pho Mieu en Chua Mieu. De tempel is gewijd aan Thien Hau (ook bekend als Tuc Goi La Be), de Godin van de Zee, de Hemelse Vrouwe, die de zeevaarders moet beschermen. Volgens de overlevering reist ze op een mat over de zee en de wolken en kan ze zeelieden in nood redden.
Buiten voor de ingang staat een vogelkooitje. Bij de ingang tot de tempel staan twee wachters.
De tempel wordt beschermd door schildpadden die op het terrein leven.
De figuren op het keramische dak van de pagode worden beschouwd als het meest unieke aspect van de plek. Het dak werd gebouwd in 1908. Helemaal bovenaan zie je figuren van 2 draken en een parel, de middelste laag heeft figuren van Xuanzang en zijn studenten en andere kleinere afbeeldingen uit Chinese legendes.
Onderaan is een tableau van de 8 Onsterfelijken in de Chinese mythologie.
Godin Thien Hau
Het beeld, vind je in de grote zaal. Het is gemaakt van een 1 meter hoog houten blok. Deze werd gemaakt voordat de pagode werd gebouwd en werd oorspronkelijk aanbeden in de stad Bien Hoa, in de provincie Dong Nai, voordat het in 1836 naar deze pagode werd verplaatst. Godin Thien Hau wordt gezien als de beschermgod van vissers en zeevarenden en vereerd in het boeddhisme en taoïsme in Oost-Aziatische landen.
- Links van het podium staat het bed van Thien Hau.
- Rechts is een schaalmodel van een boot.
- Weer rechts daarvan is een beeld van de godin Long Mau, de beschermster van moeders en zuigelingen.
Ondanks vele restauraties heeft de pagode zijn oorspronkelijke kenmerken behouden, zoals oude en unieke Chinese bouwstijlen. De pagode is een combinatie van verschillende structuren die met elkaar zijn verbonden om een vorm te creëren die lijkt op bepaalde Chinese karakters.
Hangende wierook
Is een ander hoogtepunt van de pagode.
Thuan ontstak een spiraal namens onze groep voor een veilige reis. Een medewerker hangt de wierook vervolgens hoog op als hij de gebeden naar de godin stuurt. Deze wierookspiralen aan het dak, kunnen maximaal 1 maand onafgebroken branden; op kaartjes bovenin staat de naam van de schenker.
Bij de enorme komforen op de binnenplaats staan 2 kleine houten constructies; daarin wordt ieder jaar op de 23e dag van 3e maanmaand een klein beeld van Thien Hau in processie rondgedragen. Je kunt wierookstokjes kopen en je wensen en verwachtingen op een stuk papier schrijven. Ook wij plaatsen hier onze persoonlijke wierook.
Ben Thanh Markt
oftewel de Cho Ben Thanh, is enkele honderden meters ten zuidwesten van de kruising van de Le Loi Boulevard en de Ham Nghi Boulevard in het hart van Saigon. De markt werd in 1914 gebouwd als de Halles Centrales en beslaat een oppervlakte circa 1 ha. De ingang met zijn klokkentoren is een van de symbolen van Saigon. Deze markt ligt in de wijk Cholon (China Town) Tegenover de klokkentoren, midden op de rotonde, is het Tran Nguyen Han Standbeeld; hij was de eerste in Vietnam die postduiven gebruikte. Aan de basis is op een pilaar de buste van Quach Thi Trang, een Boeddhiste die in 1963 tijdens demonstraties tegen de regering werd gedood. Sorry gemist.
Op de markt en in de straten eromheen wordt vrijwel alles verhandeld, voedingsmiddelen, kleding, huishoudelijke artikelen etc. En.... hardwerken betekent ook dat je de buik moet voeden tussendoor
Vlees is altijd een mooi object op de markt om vast te leggen.
peulvruchten verse groente ingemaakt kan ook ja zelfs gekonfijt.
Je ziet van alle markten thuis
Er wordt ook buiten genoeg aangeboden en dat maakt het dubbel leuk om hier rond te lopen.
De rotonde voor de markt verbindt de belangrijkste straten van het centrum met elkaar Hier leer je oversteken geloof me.
Dit was dan de markt
Notre Dame Basilica
herinnert aan de Franse koloniale tijd. Deze kathedraal werd in neo-Romaanse stijl ontworpen door de architect Bouvard en gebouwd tussen 1877 en 1883. Het imposante gebouw van baksteen en graniet heeft 2 vierkante torens met een hoogte van 40 meter. Voor de kathedraal staat een beeld van de Heilige Maagd Maria.
Op het plein voor en in de straten rond de Notre Dame verzamelen zich dagelijks mensen die hopen naar de VS te kunnen emigreren. Onder hen zijn voormalige ambtenaren en militairen van Zuid Vietnam. De meest treurige groep is die van de Amerasians, de kinderen van Amerikaanse soldaten en Vietnamese moeders.
Voor-, achter-, en zijaanzicht. Dit is ook een geliefde plek voor trouwfoto’s dat snap je wel.
Postkantoor
Als je met je rug voor de Notre Dame staat, ligt aan je linkerhand het postkantoor. Het stalen frame van het plafond is ontworpen door Gustave Eiffel. Zowel aan de linker als aan de rechter wand hangt boven de telefooncellen een grote landkaart van Indo China.
Het Paleis der Hereniging (Reunification Palace)
Staat op de plaats van het vroegere onderkomen van de gouverneur-generaal, dat in 1963 na een bombardement vervangen werd door een nieuw gebouw "het Paleis der Onafhankelijkheid", onderkomen van de president. Op 30 april 1975 trokken de communistische troepen binnen en bezetten het gebouw dat sindsdien de huidige naam draagt.
De diverse zalen bevatten prachtig houtsnijwerk, aangebracht in meubilair, muurpanelen en plafonds.
Het Operagebouw
Dit is ontworpen door de Franse architect Felix Olivier. Een typisch voorbeeld van de flamboyante bouwstijl zoals die werd toegepast ten tijde van de 3e Franse Republiek.
De gevel is geïnspireerd op de ingang van het Petit Palais in Parijs. De bouw van de Opera van Ho Chi Minhstad startte in 1898, tijdens de Franse overheersing toen Vietnam nog deel uitmaakte van Indochina. In 1900 werd het gebouw geopend. Na de onafhankelijkheid van Vietnam (en de splitsing daarvan) in 1956 heeft het onderdak geboden aan het Lagerhuis van Zuid Vietnam. In 1975 kreeg het zijn originele bestemming terug en in 1995 werd het in de oude architectuur hersteld (gerenoveerd). Het gebouw bestaat uit 3 verdiepingen.
War Remnants Museum.
Je vindt in en om het oude Saigon nog veel sporen, monumenten en musea die gewijd zijn aan de Vietnam oorlog (de Vietnamezen noemen het de Amerikaanse oorlog). In het Museum word je geconfronteerd met foto’s van o.a de gevolgen van de dioxine aanvallen (sommige foto's van mismaakte kinderen als gevolg van dioxine zijn zeer schokkend) en nagebouwde gevangenissen, zeker niet plezierig.
Het is opgezet uit het oogpunt van de Vietnamezen. Je ziet de gevolgen van de napalmbommen, de chemicaliën en de vele andere onmenselijke gruweldaden. Dit 'museum' laat vele foto's zien van toen ook van Amerikaanse journalisten, die later zelf ook zijn omgekomen. Reken zeker niet op een vrolijk uurtje.
Handicapped Handicrafts
Een soort Sociale Werkplaats, gesubsidieerd door de overheid. Hier vind je slachtoffers van de Vietnamoorlog. Waaronder ook mensen die door achtergebleven mijnen gewond zijn geraakt en mensen die als gevolg van het gebruik van chemicaliën in de oorlog, met afwijkingen zijn geboren.
Zij maken 'lacquerware' oftewel lakwaren. Zoals met eierschalen of paarlemoer ingelegde afgelakte schalen, dienbladen of wanddecoraties. 80% van de mensen die hier werken zijn zwaar invalide. Vaak nog het gevolg van de Orange Agent (het zware gif uit de oorlog).
Een decennium lang werd het uit vliegtuigen gedropt met als doel de bosbedekking en landbouwgrond die door het Vietnamese volk werd gebruikt, te vernietigen. Er zijn tot wel 4 miljoen mensen aan blootgesteld en ongeveer een miljoen Vietnamezen hebben hierdoor ernstige gezondheidsproblemen.
De chemische stof kan genen beschadigen en kan alles veroorzaken, van terminale ziekten zoals ongebruikelijke kankers tot andere vreselijke ziekten zoals hodgkin-lymfoom. De nasleep zal nog generaties lang gezinnen blijven treffen.
Het gebruik van Agent Orange in Vietnam, had enorme juridische gevolgen voor de VS en er werden rechtszaken aangespannen namens zowel Amerikaanse als Vietnamese veteranen om schadevergoeding te eisen
De Nanka
is een boom, die tot 18 meter hoogte reikt en die ook wel de jackfruitboom wordt genoemd. Rijp jackfruit moet je geproefd hebben! Op weg naar ons volgende stop kwamen we hem tegen. De vrucht gaan jullie eten deze reis liet Thuan ons weten.
Cu Chi tunnelcomplex
ligt 35 km ten noordwesten van Ho Chi Minh stad. Tijdens de Vietnamoorlog vormde dit 265 km lange gangenstelsel een grote Vietcong-basis. Naast een schuilplek werden de tunnels ook gebruikt om de Amerikanen onverwachts aan te kunnen vallen.
De klederdracht uit die tijd wel leuk in elkaar gezet
In 1 van de meeting-rooms gaf Thuan ons uitleg.
Alles werd keurig aangegeven op borden aan de bomen. Ook zien we hoe de schoenen werden gemaakt in die tijd.
De Vietcong was erg slim, ze gebruikten schoenen die ze andersom konden dragen zodat het de Amerikanen de verkeerde kant op stuurden en brachten de Amerikaanse speurhonden de verkeerde kant op met spullen van eerder overleden Amerikanen
Er lagen hier commandoposten, veldhospitalen, wapenfabrieken, keukens, leslokalen en woonkwartieren van de Vietcong. Ook aan watervoorziening en ontluchting voor het vuur was gedacht. En indien mogelijk was er tijd voor sport.
De originele Cu Chi tunnels
Het tunnelcomplex is een immens netwerk van ondergrondse tunnels in het district Củ Chi. Het complex is onderdeel van een nog groter tunnelnetwerk dat vrijwel onder het gehele land doorloopt. Het was Ho Chi Minh, de leider van Noord-Vietnam, die in 1965 opdracht gaf om het bestaande tunnelcomplex uit te breiden en het in een schuilplaats te veranderen voor communistische rebellen uit het zuiden, de Vietcong en het Noord-Vietnamese leger.
In deze tunnels leefden ze dus tijdens de oorlog.
Er zijn destijds ook veel nep-ingangen en valkuilen gebouwd om de vijand te misleiden.
Een aantal tunnels is groter gemaakt, zodat ook westerse mensen een beeld kunnen krijgen van de omstandigheden waaronder vele Vietnamezen tijdens de oorlog leefden.
De slangenwijn werd ook hier verkocht.
Wij deden nog even een kopje thee met cassave, zout en sesam, het voedsel van de Vietcong.
In de directe omgeving was ook nog een begraafplaats.
CAO DAI TEMPEL
Net buiten Tay Nihn en 60 mijl (100km) ten noordwesten van Ho Chi Minh City is de Grote Tempel of de Heilige Stoel, het centrum van de intrigerende Cao Dai-sekte. De Grote Tempel werd gebouwd tussen 1933 en 1955 in de Neo-gotische architectuur gemengd met Barok / Oosterse decor. De Tempel lijkt sterk op een christelijke kathedraal in de architectuur - 2 vierkante torens, een lang middenschip met de bovengalerij, en zijbeuken. Het altaar, een apsis en ambulante zijn aan de andere kant van de ingang.
Er zijn naast de toegangspoort tot het terrein nog 2 poorten. En eenmaal daardoor kom je echt geen ruimte te kort hoor. Er is een enorme oprijlaan die je naar de tempel leidt. Deels door de tuin die bijzonder mooi is aangelegd.
Het ex-en het interieur van de Cao Dai Tempel zijn overdadig gedecoreerd, waarin symbolen, abstracte tekeningen en beelden van heiligen.
- Het hoge plafond is geschilderd hemel-blauw met pluizige wolken en
- de vloer tegels met drukke patronen.
- De met draken versierde kolommen over de lengte van het schip in totaal 28.
- De 28 Boeddha’s in het Mahayana Boeddhisme wat in Vietnam wordt aangehangen.
- De 7 koppige cobra's vertegenwoordigen de 7 menselijke emoties.
-
- Plezier, strijd, kwaad, eer, verdriet, liefde en vrede).
De 3 belangrijkste kleuren van de Cao Dai zijn;
- geel (voor het Boeddhisme)
- blauw (voor het Taoïsme) en
- rood (voor het Christendom),
Deze kleuren zijn ook zichtbaar in de gewaden en in de tempel.
Het belangrijkste symbool is het Goddelijke Oog van God. Dit hangt ook in de huizen van de volgelingen.
Het is het linker oog, want God is Yang en Yang is de linkerkant.
Er zijn 4 ceremonies per etmaal; 06:00 uur, 13:00 uur, 18:00 uur en de laatste om middernacht.
Een orkest (circa 10 man) met traditionele Vietnamese instrumenten en een jongerenkoor (circa 20 personen) leidt de dienst in zang en gebed.
Nog wat in detail
Voor de eredienst wordt gekeken of alles in orde is en vindt in rust de voorbereiding tot de dienst plaats
De mannen met de rang van priester en hoger beginnen de ceremonie. Zij hebben felgekleurde gewaden aan het gevolg van hun geestelijke trouw: geel (symbool van het boeddhisme en de deugd), blauw (taoïsme en pacifisme) of rood (confucianisme en gezag). Bisschoppen en kardinalen hebben het goddelijk oog op hun head-pieces opgehemeld.
Een van de meest gedenkwaardige bezienswaardigheden is de zee van gelovigen in vloeiende gewaden en assembleren in ordelijke rijen tijdens een ceremonie. Mannen zitten rechts- en de vrouwen links.
Bezoekers zijn van harte welkom tijdens de ceremonie. Zij kunnen de dienst meemaken op het balkon. Buiten je schoenen uit ook hoofd onbedekt en schouders en knieën bedekt. Uiteraard stilte tijdens de ceremonie.
Er hing ook nog een muurschildering; God en de mensheid, liefde en rechtvaardigheid
De Mekong-Delta
ook wel de Rijstschuur van Azië genoemd.
We varen langs de drijvende markt van Cai Benaar de waterstad Cai Be. Yep we zijn goed voorbereid.
De markt wordt zeer zeker niet in stand gehouden voor toeristen maar is nog de markt zoals deze altijd is geweest.
Zicht op Cai Be
In het verleden waren hier ongeveer 400 tot 500 boten gevuld met fruit, groenten en andere producten verankerd langs de oevers van de rivier. Het is iets minder geworden maar echt nog wel de moeite waard. Let op de voorzijde van de boten het oog. Dit zal altijd boven water blijven, zij staat op bijna elke boeg van de boten in de Mekongdelta.
Staat voor goed geluk, een wakkere bemanning en snel en veilig reizen
Zo maar een greep uit het leven in het dorp.
Het sorteren van de bessen Je ziet alles droogt op straat en natuurlijk zijn er ook kleurrijke bloemen in het dorp.
Het maken en drogen van de rijstvellen. En het vlechten van de palmbladen voor o.a de daken.
Hier zien we het verwerken van rijst en kokos
- Het 1e proces rivierzand verhitten. Er wordt geroerd tot de rijst “ontploft’. Het zand wordt er dan uit gezeefd, vervolgens worden de niet geplofte rijstkorrels eruit gezeefd en dan worden de gepofte rijstkorrels in een andere grote wok met verhitte ingedrukte karamel gegooid en door elkaar gehusseld. Daarna worden er koekjes van gesneden
- Het caramelliseren, de kokosrasp, het draaien en verpakken van de snoepjes.
Teatime de Slangenwijn. Ja je moet alles een keer proberen niet waar? Terug naar de boot en genieten. Je ziet het goed bij de pont. Dit zijn geen toeristen maar de Locals die de pont naar de overzijde van de Mekong nemen. Dan is het lunchtime.
Lunch
natuurlijk de spring-rolls en de garnalen. Dan iets nieuws de Elephant ear fish, dit is een platte vis, die met schubben en al gebakken wordt en rechtop- staand op een bord wordt geserveerd. De schubben moet je eraf schrapen en het “vlees” rol je samen met wat groenten in een velletje nat rijstpapier. Dit werd voor ons gedaan zoals je ziet. Wij hoefden alleen maar te smullen.
Ook hier zijn er slangen in overvloed. Twan en Teuni laat zien dat je heel niet bang hoeft te zijn. Alhoewel, Teuni kijkt niet echt vrolijk haha Een wandeling door de tuin met fruit(bomen) is goed voor de spijsvertering.
De tocht per Sampan
via grachten, kanalen en kreken op weg naar Vinh Long. Wat een belevenis en wat een kracht hebben deze mensen in de armen. Terug op de (grote) boot genieten van het heerlijke fruit en de kokosnoot. Ook nog een mooie tempel.
Eenmaal weer vaste grond onder de voeten rijden we naar Vinh Long waar we op de Ferry stappen. Hier wat plaatjes onderweg geschoten.
Honda is geen onbekend merk hier. In de stad makkelijk te stallen om een drankje te pakken. Ben je op de snelweg zijn er speciale motor-homes om even in de hangmat te relaxen. Verder kom je natuurlijk van alles tegen altijd leuk. En toen we er bijna waren zelfs een laadbak met verse vis enne ook hier zie je best leuke autootjes haha.
Ferry
In Vinh Long in de rij tot we op de Ferry mochten die ons over de Haurivier naar Chan To zou brengen.
Hij komt aan loost zijn vracht de nieuwe club er in eerst de brommers dan de voetgangers klep omhoog en daar gaat ie weer. Binnen 30 minuten ben je aan de overkant. Op het dek heb je een mooi zicht over de Can Tho rivier.
Binnenkort zal de brug in aanbouw (je ziet hem op de achtergrond de Ferry vervangen.
Tussen al die stoere brommers in, zat dit jochie bij mams op de arm ach kind weet waarschijnlijk niet beter natuurlijk.
Zo zijn we alweer vijf dagen onderweg. Nu hapje eten en slapen. Morgen gaan we op weg naar Phan Thiet.
