NOORD VIETNAM

Het land van de rode rivier

Het noorden (Bac Bo) is bergachtig, met als grootste vlakte de Delta van de Song Hong, de Rode Rivier. Deze 1200 km lange rivier ontspringt op de hoogvlakte van de zuidwestelijke Chinese provincie Yunnan (het Yunnan plateau) en stroomt in zuidoostelijke richting naar de Golf van Tonkin.  De rivier dankt haar naam aan de roestbruine kleur van het water, een gevolg van het  hoge ijzeroxide-gehalte van het meegevoerde slib. In het regenseizoen stijgt het waterpeil van de Rode Rivier tot grote hoogte. Om overstromingen te voorkomen zijn enorme dijken aangelegd. Het landschap in de delta van de Rode Rivier bestaat voornamelijk uit rijstvelden. De Noordkust vertoont veel inhammen. Ze bieden echter geen goede mogelijkheden voor de ontwikkeling van grote havens. De delta is erg dichtbevolkt door veel etnische minderheden. In het centrum ligt de hoofdstad Hanoi. Een van de mooiste landschappen van Vietnam vind je bij de baai van Halong, aan de monding van de Rode Rivier.

HANOI

De hoofdstad Hanoi is in 1010 gesticht op de plaats van een oude nederzetting en vormt het historisch hart van Vietnam. Samen met zijn meren, boomrijke boulevards, kleurrijke markten, eerbiedwaardige pagodes, Boeddhistische tempels en koloniale gebouwen, is het een mooie stad.

Hanoi telt ruim 3 miljoen (dit was 2010 nu 2021 ruim 7 miljoen) inwoners en ligt zo'n 70 km van de  kust aan de Rode-Rivier. Hanoi heeft meer dan 300 bezienswaardige gebouwen. Veel daarvan, gaan terug naar historische gebeurtenissen en legendes. Het is veel rustiger dan het drukke Saigon. Overal zijn er parken en meren aangelegd en vind je boeddhistische tempels. Heel fascinerend is het verkeer in en rondom Hanoi. We willen starten met het Mausoleum van Hō Chi Minh. Maar zoals je ziet is het heel goed beveiligd. Daar ga je zomaar niet komen.

Mausoleum van Ho Chi Minh

gelegen aan Ba Dinh Square en Hong Vuong Square in het westen van Hanoi, is een van de meest bezochte attracties in Hanoi. Het is de laatste rustplaats van Ho Chi Minh, de meest iconische en populaire leider van Vietnam, bekend onder het volk als ‘Uncle Ho’. Zijn lichaam wordt hier bewaard in een glazen kist 

Het werd gebouwd tussen 2 september 1973 en 29 augustus 1975 met hulp van de Russen. En wel op de plaats, waar Ho Chi Minh de onafhankelijkheidsverklaring presenteerde op 2 september 1945.

Geïnspireerd door het mausoleum van Lenin, heeft duidelijk Vietnamese kenmerken in de architectuur. Het dak is hier een voorbeeld van. Op het mausoleum staat met rode letters een inscriptie: Chủ tịch Hồ Chí Minh (President Hồ Chí Minh)

Het 21,6 meter hoge en 41 meter lange mausoleum is een donkergrijze gebouw in de vorm van een kolossale kubus. Als bouwmateriaal werd het marmer uit de Marble Mountains bij Da Nang gebruikt.

 Hồ ligt in het midden van het gebouw opgebaard. Dit ondanks zijn wens om gecremeerd te worden. Dit zou hygiënischer zijn en het zou landbouwgrond schelen. Hồ kan bezichtigd worden in de ochtenden.

Wel zijn er strikte regels;

• Zo mag er niet gefotografeerd of gefilmd worden
• Ook zijn er regels op kleding en gedrag. Zo moeten de benen bedekt zijn bij zowel mannen als vrouwen.
• Men moet in 2 rijen lopen en
• Absoluut stil zijn.
• Vergeet ook niet om je handen uit je zakken te halen.
• Eenmaal binnen absoluut niet stilstaan 

Het ging allemaal niet van een leien dakje. De buschauffeur reed keurig de parkeerplaats op en wij uit de bus. Komt een van de wachters naar ons toe en met veel gebaar en voor ons uiteraard onverstaanbaar maakte hij ons duidelijk dat de bus weg moest. Geloof me we werden als vee die bus ingedreven. En nu maar rondjes rijden en Thuan zoeken waar we uit konden stappen zonder in een enorme rij buiten het plein te moeten aansluiten. Ach levert weer leuke plaatjes op

Maar we zijn er gekomen. Je ziet hoe druk het is. Een ieder wil een glimp opvangen van Oom Hồ die zoals ik al zei zelf wilde liever gecremeerd wilde worden om vervolgens zijn as te laten uitstrooien over 3 Vietnamese bergtoppen.

Voor de Vietnamezen echter is het mogen bezoeken van het gebalsemde lichaam een enorme eer. Hồ Chi Minh ligt in een glazen sarcofaag omringd door wachters (en camera's). Je mag 1 voor 1 naar binnen om "oom Hồ" te zien. Hij is in oranje/rood licht gehuld zodat het licht geen schadelijke invloed kan hebben op het lichaam (verkleuren). Om de paar meter staan ook nog eens onberispelijke wachters om ervoor te zorgen dat niemand uit de pas loopt praat of te stil staat.         (onze camera’s waren bij Teun en Thuan). 

Eenmaal weer buiten kijk je nog eens goed naar alles het is eigenlijk niet normaal. Geloof me je komt echt niet dichterbij zonder in de rij te staan.

Presidentieel Paleis

Het Presidentieel Paleis van Hanoi ligt vlakbij het Hồ Chi Minh-mausoleum. Het schitterend gerestaureerde koloniale paleis werd gebouwd in 1906. Het gebouw, in Italiaanse renaissancestijl was een ontwerp van Auguste Henri Vildieu, de officiële Franse architect van Vietnam. Toen deed het dienst als het paleis van de gouverneur-generaal van Indochina. Het gele paleis is niet toegankelijk voor het publiek maar wordt wel nog steeds gebruikt voor officiële recepties

Ho Chi Minh zelf heeft hier nooit geleefd. Hij leefde achter het paleis in een simpel paalhuis omdat hij koos voor een eenvoudig bestaan.

One Pillar Pagoda in het park Chua Mot Cot

Een groot deel van de originele tempel werd tijdens de Franse oorlog vernietigd, maar de Vietnamese regering heeft na de oorlog in 1955 de tempel laten herbouwen. De oorspronkelijke constructie werd in opdracht van  heerser Ly Thai Tong gebouwd om de lang verwachte geboorte van een erfgenaam te herdenken. Naar aanleiding van een voorspellende droom liet hij de tempel in de vorm van een lotusbloem bouwen om zo zijn geluk te vieren. Hier woonde Hō Chi Minh vanaf 1958

Even rust. Ieder op zijn manier

Temple of Literature

ook wel de tempel van Confusius genoemd, dateert uit 1070 en werd door koning Ly Thanh Tong opgericht ten gunste van het onderwijs en de topacademici van de stad. Enkele jaren later werd de tempel omgedoopt tot de eerste universiteit van Hanoi. Ruim 2 eeuwen terug werd de universiteit gesloten en sindsdien is het een plaats waar studenten nog steeds komen om er in alle rust te studeren. Studenten in de architectuur, komen er schetsen of inspiratie opdoen. De Tempel van de Literatuur is een van de beste voorbeelden van de traditionele Vietnamese bouwkunst. 

De ingang is aan Quoc Tu Giam Street. De hoofdpoort, Van Mieu Mon, geeft toegang tot het 2,5 ha grote terrein. 

Beweging genoeg en jawel ook nog een bruidspaar die graag even wilde poseren

Het complex bestaat uit 5 hoven, van elkaar gescheiden door muren. De eerste 2 hoven hebben geen bebouwing. Boven de poort tussen de 2e en 3e hof bevindt zich de fraaie, houten Khue Van Cac (Paviljoen van het Zevengesternte). In dit paviljoen declameerden geleerden gedichten en lazen literatuur. Het pittoreske bouwwerk trekt fotografen en tekenaars aan.

De 3e binnenplaats heeft in het midden een vijver, de Thien Quang Tinh (Bron van het Hemelse Licht). Aan weerskanten van de hof staan 41 stèles, op de rug van een stenen schildpad. Het zijn gedenktekens ter ere van de geslaagden voor de nationale examens. De 82 stèles bevatten de namen, geboorteplaatsen en verdiensten van 1306 gepromoveerden. Keizer Le Thanh Tong begon in 1484 met het oprichten van deze gedenkstenen, in zijn streven het aanzien van de klasse der geleerden te verhogen.

Vroeger was het geluk voor studenten om de hoofden van de schildpadden voor hun examens te wrijven, maar om de schildpadden te behouden, is het studenten (en iedereen) tegenwoordig verboden om ze aan te raken. Je vond er ook de borden gedragsregels voor de bezoekers.

Op de 4e binnenplaats bevindt zich de hoofdtempel met een beeld van Confucius en zijn vier meest toegewijde leerlingen. Op de laatste hof stond vroeger de bibliotheek, maar die is verwoest en de locatie is nu niet meer toegankelijk

Voor de tempel vond je uiteraard de wierookpot gedragen door 2 draken en binnen was natuurlijk meer te zien. 

De markt

Altijd gezellig en afwisselend. Ook hier zien we de vrouwen kauwen op iets het is een vrucht wat aan kleine boompjes groeit

Ze lijken op sinaasappeltjes maar zijn het niet. De naam van deze vrucht is betelnoot. Door te kauwen op deze vrucht, krijg je meer energie aldus Thuan.

Nadeel? Je krijgt er blijvend zwarte tanden van. Maar dit is wel 1 van de 7 schoonheden in Vietnam.

Via de markt een ons inmiddels al vertrouwd beeld, komen we via de pinautomaat bij het volgende restaurant.

Na deze show even door Hanoi slenteren dat was wel heel erg leuk! Allereerst laat ik je de stroomkabels weer even zien.

Aan de zuidkant van het oude centrum ligt het Hoan Kiem-meer met aan de oever het hoofd-postkantoor, een warenhuis, kantoorpanden en in de zijstraatjes vele winkels, restaurants en hotels.

In de oude stadswijk ten noorden van dit meer, zijn nauwe straten en vele winkels met de meest diverse producten. Je ziet hier een hele straat met 1 product bijv of zilver of goud of tassen/koffers of schoeisel. Leuk!!

En dit zijn natuurlijk ook heel leuke momenten om vast te leggen.

De Huc-brug

is de weg die naar de Ngoc Son-tempel leidt. De brug is gemaakt van hout, het bruglichaam is breed, de leuningen hebben ook diagonale letters, verdeeld in kleine cellen zoals het schaakbord. De brug is rood geverfd, heeft een gebogen ontwerp als perzikzijde, geperst door het blauwe water van het Hoan Kiem-meer naast de wilgen, takken met meerdere feeën, die de lawaaierige straten in het centrum van de hoofdstad verbinden met de Ngoc Son-tempel. het rustige Ngoc-eiland. De Húc-brug wordt beschouwd als een symbool van de zonnegod omdat de naam "The Húc" betekent "de plek om de vroege ochtendzon op te zien komen". Hier staat het monument van de schrijvers in de vorm van een penseel. Je ziet het al op de foto het was enorm druk dus het blijft bij deze informatie!

De Ngoc Son-Tempel

ligt op een eiland (Jadeberg) in het noordelijk deel van het Hoan Kiem Lake tussen het oude stadsgedeelte en het Franse kwartier als een oase van rust in het drukke stadscentrum. De vijver is omgeven door een sfeervol parkje waar toeristen en locals graag vertoeven. De 18e-eeuwse tempel is opgedragen aan de geleerde Van Xuong, generaal Tran Hung Dao, die in de 13e eeuw de Mongolen versloeg, en La To, de patroonheilige van de artsen.

De tempel is populair en trekt veel bezoekers en werd gebouwd ter herdenking van de 13e eeuwse militaire leider Tran Hung Dao, die bekend was om zijn dapperheid in de strijd tegen de Chinese Yuan-dynastie.

Het is tijd voor koffie. We gaan op zoek op aanwijzen van Teuni naar echte cappuccino!! Gevonden! Daarboven waar iemand (groepsgenoot) staat te zwaaien zaten wij ook.

Arbeiders, werknemers en ambtenaren komen uit de randgebieden en leggen vaak lange afstanden af op de brommer of op de fiets om naar hun werk te komen. Hier hadden we mooi zicht op het verkeer op het plein! ‘t Was nog rustig.

Martyrs 'Monument

is een monument opgericht als gedenkteken voor degenen die zijn omgekomen bij het vechten voor de onafhankelijkheid van Vietnam. Omschrijving;

• 2 Mannen de een met een fakkel en
• de ander met een pistool, en
• een vrouw met een zwaard om te laten zien dat, ongeacht geslacht, iedereen gelijkelijk betrokken was bij de oorlog in Vietnam.

Het  is 1 van de belangrijkste monumenten in Vietnam, opgedragen aan hen die hun leven lieten door te vechten voor de onafhankelijkheid van Vietnam. Het materiaal is wit marmer De figuren zien er levensecht uit en hun gezicht straalt vastberadenheid en moed uit om voor hun vrijheid te vechten. Een mooie afsluit van de dag

‘s Avonds in ons hotel nog even klein wasje en uiteraard een slokje ter afsluit morgen is onze laatste dag van de reis op naar

Halong Bay