Stad van kunst... en buiten  Terugblik

Valencia 

De naam Valencia is afgeleid van de Latijnse term Valentia Edetanorum, wat ‘versterkte stad van de Edetanen’ betekend, die de Romeinen aan deze plek gaven. De kuststad ligt ongeveer op de helft van de Oostkust van Spanje dat in Zuid Europa op het Iberische schiereiland ligt. En is de hoofdstad van de gelijknamige autonome provincie.

Buurlanden van Spanje zijn;

• Portugal  in het westen en Frankrijk  in het noorden.
• In het zuiden grenst het land deels aan de Atlantische Oceaan en deels aan de Middellandse Zee. Op de overgang bevindt zich de straat van Gibraltar waaronder Marokko en de Noord-Afrikaanse kusten beginnen.
• In het oosten grenst het land aan de Middellandse Zee.

De stad ligt ongeveer 69 m boven de zeespiegel en heeft een oppervlakte van ca135 ㎢. Het bevolkingsaantal ligt op ruim 750.000 en de spreektaal is er Valenciaans . Dit is in wezen hetzelfde als het Catalaans (dat in het noorden van het land wordt gesproken) maar de gebruikers staan er op een onderscheid tussen beide te maken. Beide talen  zijn een variant op het Castellaans of Spaans in de volksmond.

Het ontstaan

Valencia werd als stad nabij de rivier Turia door de Grieken gesticht in 138 v Chr op een plaats waar voordien reeds een Iberisch dorp had gelegen. De eerste 1000 jaar van haar bestaan werd de stad onder andere door de Visigoten en Moren

ingenomen, bezet en weer verlaten.

Tijdens de 15de en 16de eeuw was Valencia  een van de belangrijkste steden in de Mediterraanse regio. Naar aanleiding van de ontdekking van Amerika door Christoffel Columbus in 1492 raakte de stad echter steeds meer in verval en het zou tot ver in de 17de eeuw duren voor er een keerpunt bereikt werd. Dankzij de ontwikkeling en bloei van de zijde-industrie begon de stad eindelijk weer te stijgen op de economische ladder.

Na de dood van Franco  in 1975 kwam er een einde aan een van de laatste dictaturen in West-Europa. Spanje maakte op korte tijd grote veranderingen door. De democratie werd hersteld en er werd een federalisering doorgevoerd. In 1982 kreeg

de provincie Valencia haar autonoom statuut.

Rivier Turia

In 1957 kende Valencia een grote overstroming  van de rivier Turia, waarbij het water op sommige plaatsen tot 2 meter hoog kwam te staan. Hierdoor werd besloten de stroming van de rivier te verplaatsen naar de westerse en zuiderse buitenwijken van de stad voordat het de Middellandse Zee bereikt. De oude loop van de rivier ligt droog en recht door het centrum van de stad, bijna tot aan de zee. Op de plaats waar de rivier oorspronkelijk lag bevindt zich nu een bijna 10 km lang park dat de stad in tweeën deelt. In dit park is geen plaats voor motorvoertuigen. Hier hebben we heel wat gelopen en gefietst later meer.

Boven zie je een stukje oud Valencia de ruimte en heel veel groen. Heerlijk om hier te lopen. Van hieruit lopen we naar het plein waar straks het vuurwerk zal worden afgestoken we hebben nog geen flauw idee wat we hiervan moeten verwachten.

Je krijgt eerst een beschrijving van Las Fallas. Wij zitten hier nu in de voorstadia het grote feest zullen wij niet meemaken dan zijn we al weer thuis.

Las Fallas

Het feest wordt ieder jaar in maart gehouden. Tegenwoordig  wordt met dit feest ook de lente ingeluid

19 Maart is de dag van San José, de beschermheilige van de timmerlieden.

Het ontstaan

Las Fallas is ontstaan in de middeleeuwen Valenciaanse ambachtslieden moesten zich in de wintermaanden bijlichten tijden hun werkzaamheden, hiervoor werden parots gebruikt dit zijn houten planken waaraan ze hun lantaarns hingen. In de lente waren deze parots niet meer nodig en werden deze verbrand, de lantaarn kwam bovenop de vuurstapel te staan

Op een dag begon een timmerman echter uit houtresten iets moois  te maken voordat het verbrand werd. Een andere timmerman zag dit en wilde nog iets mooiers maken. Zo ontstonden de houten ninots en fallas. Welke nu zijn uitgegroeid tot gigantische kleurrijke kunstwerken.

Tijdens Las Fallas in Valencia zie je door de hele stad beeldengroepen staan. Het zijn indrukwekkende kunstwerken, van vele duizenden Euro’s. Die vaak de spot drijven met de lokale of nationale politiek. En waar een jaar lang aan wordt gewerkt

• Een falla is een beeldengroep die bestaat uit verschillende ninots (=poppen). 
• Iedere wijk heeft zijn eigen Fallas: een falla mayor(grote-) en een falla infantil (kleine falla).
• Op 14 maart worden de kleine fallas neergezet (la plantà de las fallas infatiles).
• De dag erna, op 15 maart de grote (la plantà de las fallas mayores).
• Zodat op 16 maart een jury kan beoordelen welke fallas dat jaar het mooist/origineelst/grappigst zijn. Vervolgens kan iedereen van de fallas genieten.
• Totdat zij op 19 maart de dag van San José, tijdens de zogenaamde cremà verbrand worden.
• De kleine fallas vanaf 22 uur. En de grote vanaf middernacht. 

Ik pluk een paar voorbeelden (laatste 4) van internet om je een beeld te geven van de uitgedoste poppen daar wij deze natuurlijk niet gezien hebben. 

La Mascletà: oorverdovend knalvuurwerk

Een belangrijk onderdeel van Las Fallas is de mascletà. Oftewel het siervuurwerk.

Van 1 t/m 19 maart wordt er iedere dag om 14:00 uur een oorverdovend knalvuurwek gegeven op de Plaza del Ayuntamiento dat de straat en de omringende huizen letterlijk doet trillen. Vanaf het balkon van het gemeentehuis geeft de fallera mayor van Valencia het startsein voor de mascletà. En dan breekt de hel los. 

Op deze happening komen iedere dag vele duizenden mensen af. Niet alleen het Gemeentehuisplein maar ook de omliggende straten staan dan propvol met mensen. Wil je de mascletà echt beleven, dan moet je hem kunnen voelen. En dat doe je als je op het plein staat. Als je een goede plek wilt krijgen, moet je 1,5 tot 2 uur van tevoren aanwezig. Nou wij hebben hem meegemaakt en ja je voelt hem door je hele  lijf heen en je oren tuiten. Het lijkt als staan de gebouwen aan het plein mee te dansen op het geluid.

Iedere wijk houdt overigens ook zijn eigen mascletàs. En daarnaast lopen kinderen rond met kistjes knalvuurwerk. En hoor je geregeld een knal op straat. De hele maand maart dus! Maar vooral op de laatste dag van Las Fallas in Valencia.

We zijn ook gaan kijken direct na en voor een volgend vuurwerk. Je ziet dat alles zeer gecontroleerd wordt aangebracht en geruimd. Het gehele plein waar het vuurwerk wordt afgestoken is voorzien van een stevig hoog hekwerk. En ook niet onbelangrijk zoals je ziet worden de palmen rond het hekwerk ook opgebonden deze dagen

De beschermheilige van Valencia, la Virgen de los Desamparados

Op de Plaza de la Virgen is van tevoren een gigantisch houten skelet van de maagd gebouwd. Dat in de loop van deze 2 (17, 18 mrt) dagen geheel versierd wordt met bloemen. Vanaf een uur of drie ’s middags tot ’s avonds laat is er een onafgebroken processie van groepen falleros en falleras. Die onder muzikale begeleiding (iedere groep heeft een eigen bandje) bloemen en bloemstukken brengen aan de maagd. De grote optocht komt vanuit alle wijken tot de Plaza de la Virgen om bloemen te schenken aan de beschermheilige van Valencia, la Virgen de los Desamparados.

Dit ritueel loopt van 16 uur tot het aanbreken van de nacht. Met de bloemen die geschonken worden aan de Maagd wordt een indrukwekkend bloemenkleed gemaakt van 15 meter hoog, dat leunt tegen de voorgevel van de Basiliek en wordt de mantel van de stadsheilige met bloemen gedecoreerd. Dit lijkt me ook geweldig om mee te maken wij waren toen al lang weer terug en aan de arbeid.

De eerste foto heb ik van internet geplukt. Maar de maagd kwamen we overal tegen en die foto's zijn zelf geschoten.

• La Virgen is toegewijd aan Maria en is 1 van de 7 iconen in Spanje.
• Ze wordt altijd afgebeeld met een lelie in haar hand en het kindje Jezus op haar andere arm.
• Zij is de beschermheilige van de stad Valencia.
• Ze staat ook wel bekend als de heilige maagd van de hulpbehoevenden. Het is een belangrijk patroon voor de Valencianen. Je kunt haar vinden in de Basiliek aan het Plaza de la Virgen.
• Haar beeld en de Virgen zelf worden ook wel “La Geperudeta” genoemd, oftewel “de gebochelde”, vanwege haar licht voorovergebogen nek.
• Sinds de 19de eeuw wordt zij bewaakt door San Vicente Mártir, de beschermheilige van de stad Valencia en San Vicente Ferrer, de beschermheilige van de Comunidad Valenciana.

Zoals gezegd is er feest in de stad! De straten zijn natuurlijk voorzien van feestverlichting en in de avond geeft dit de stad uiteraard een heel speciale sfeer boven zien we o.a.  

Het Plaza de la Virgen 

in het oude centrum van de stad strekt zich uit tussen de Basílica de la Virgen de los Desamparados en de kathedraal van Valencia . Het is een eenvoudig maar gezellig pleintje dat zich op de locatie van een voormalig Romeins forum  bevindt. Er staat een fontein  waarvan de menselijke figuren de rivier Turia  en haar rijrivieren voorstelt. ’s Avonds het plein een bekende ontmoetingsplaats voor jongeren en in de zomer wemelt het er van de toeristen. Rond het plein liggen naast historische panden  ook cafeetjes.

 Ook zijn er heel wat optochten er zijn er meer maar nu even naar de stad zelf.

Kathedraal van Valencia La Seu

De kathedraal van Valencia kom je onder meerdere namen tegen, zoals Cathedral de Santa María, Cathedral de Valencia, La Seu en El Miguelete. Deze laatste naam El Miguelete duidt op de klokkentoren naast de kathedraal.

De Valenciaanse kathedraal is gewijd aan de Heilige Maagd Maria.

De kerk werd tussen 1262 en 1356 gebouwd en is een mix van meerdere bouwstijlen.

De eerste stenen werden in de 13de eeuw in Romaanse stijl gelegd, maar later werden heel wat delen bijgebouwd .

Zo is er het gotische Portada de los Apòstelos en het barokke hoofdportaal, Portada del Hieros.

Tijdens de Moorse bezetting heeft het zelfs als moskee gediend. 

Museum van de kathedraal van Valencia

Het museum van de  kathedraal van Valencia herbergt vele kunstschatten. Hieronder vallen enkele schilderijen van Francisco Goya, maar het bekendste is de kathedraal van Valencia als bewaarplaats van de "Heilige Graal". Deze stenen kelk, waaruit Jezus tijdens het laatste avondmaal gedronken zou hebben, bevindt zich sinds de 15e eeuw in een van de kapellen in de kathedraal van Valencia. De kelk viel kapot in 1785 maar is toch weer prachtig opgelapt.

Elke donderdag om 12 uur vindt er een bijzonder ritueel plaats.

Bij de Puerto de los Apostoles wordt een watertribunaal gehouden. Volgens de traditie worden hier door de rechters geschillen rondom waterrechten uitgesproken. Tegenwoordig wordt dit nog steeds als een ware folklore in stand gehouden met de nodige traditionele klederdrachten.

El Miguelete toren

Naast de kathedraal van Valencia staat de achthoekige klokkentoren de Torre del Miguelete ook wel

de Micalet  genoemd. Dit is de klokkentoren van de kathedraal die in 1418 werd ingewijd op de naamdag van "Sint Michiel". Na het beklimmen van 207 trappen heeft u een mooi uitzicht vanaf de toren El Miguelete.

Helaas waren de Kathedraal en de toren gesloten konden alleen in het voorportaal.

Papierfabriek Layana

Dit is vlakbij ons hotel de schoorstenen die je hier ziet zijn het laatste wat nog herinnert aan de fabriek, die eens naast de kapel in de wijk Penya-roja stond aan de zuidoostkant dichtbij de Stad van Kunsten en Wetenschappen. Deze dateert uit 1903 en ontworpen door industriële eigenaar Luis Layana. Op de plek van de fabriek staat nu een modern appartementencomplex.

Standbeeld van Rey Jaime I 

Deze was van grote waarde in de 13de eeuw. Eenmaal op de troon en na de veroveringen van Mallorca, Menorca, Ibiza en Formentera, in 1232 begon hij aan een reeks nieuwe veroveringen nu van het Levantijnse gebied wat leidde tot de verovering van de stad Valencia. Er is een klein parkje rond dit standbeeld en er staat een enorme boom. Leuk even erbij staan zo zie je hoe nietig wij mensen dan eigenlijk zijn

Plaça de Porta de La Mar

Het plein is gelegen aan de rand van het centrum van Valencia. Het open ronde plein is vernoemd naar de triomfboog die in het hart van het plein staat. Deze heeft wat weg van de Brandenburger Tor in Berlijn en de Arc de Triomphe in Parijs. In het midden van de rotonde, aan het einde van de tuinen van la Glorieta, staat dit prachtige monument dat je niet mag missen tijdens je stedentrip. De triomfboog is omringd door gras, dat op sommige plekken platgelopen is door toeristen die met het monument op de foto willen. In tegenstelling tot de eerder genoemde Arc de Triomphe kun je Porta de la Mar niet beklimmen. Oorspronkelijk was dit de oude stadspoort Puerta del Real, de toegangspoort die stad en haven met elkaar verbond.

De boog in imperialistische stijl beschermde de inwoners tegen aanvallen tijdens de Spaanse Burgeroorlog Het gedenkteken staat er ter nagedachtenis aan die periode. Zowel het monument als het plein, zijn de grens van de historische binnenstad en herinneren aan de middeleeuwse poort die verdwenen is. 

De poort bestaat uit drie bogen en boven de zijdelingse overspanningen zitten vier reliëfs, gemaakt door de beeldhouwer Vicente Navarro Romero. Een zeer bijzonder stukje architectuur overgoten met decoraties verwijzend naar de Valenciaanse folklore zoals;

• het schild van Valencia met in de top de vleermuis . 
• Rond de poort is er een kleine bloementuin en gazon. 
• vanaf de poot loopt de Straat van Columbus naar de Middellandse Zee

Plaza Ayuntamiento

Een van de bekendste pleinen van Valencia is het Plaza Ayuntamiento. Letterlijk betekent dit het gemeentehuisplein. Dat is logisch, want het Valenciaanse gemeentehuis (ayuntamiento) is gelegen aan dit plein. Het is een centrale plek in het historisch centrum en een plein waar je hoogstwaarschijnlijk langs zal komen als je Valencia bezoekt.

Geschiedenis

Hoewel je er nu niets meer van merkt stonden op dit plein vroeger het klooster van San Fransisco en het paleis van Sultan Abu-Zeyt. De meerderheid van de gebouwen op dit plein zijn in eclectische of modernistische stijl gebouwd de ’20 en ’30 van de 20ste eeuw. De gevels en torens  van de prachtige gebouwen doen je terug gaan in de tijd. In enkele gebouwen zie je de barokstijl terug. Het plein heeft niet altijd zo geheten. Tijdens verschillende fasen heette het plein anders, bijvoorbeeld het Plaza del Caudillo toen Spanje een dictatuur onder Franco was. Sinds 1987 heet het plein Plaza Ayuntamiento.

Het plein is normaal vooral vrij leeg. Kenmerkend zijn de bloemenkraampjes rondom het plein. Er worden hier prachtige bloemen en bloemstukjes verkocht. Ook zien we de fietsen gestald staan. Ja wat wij hier nog voornamelijk met de auto hebben is hier al heel gewoon met de fietsen. Je pakt de fiets naar bestemming stalt en na je afspraak pak je een fiets uit de stalling en ga je je weg naar je volgende bestemming. Aan het plein ligt een mooie fontein die in de avond regelmatig wordt verlicht. 

Centro cultural los ejercitos 

Valencia is vol historische bezienswaardigheden en monumenten, waaronder veel grote paleizen, oude stenen bruggen en vele oude panden. Het was tijdens deze dagen niet mogelijk de gebouwen binnen te gaan omdat er te veel buitenfestiviteiten plaatsvonden maar normaal is alles gewoon toegankelijk voor publiek.

Universitat de València

Het is een van de oudste universiteiten in Spanje en de oudste in de Valenciaanse Gemeenschap en wordt beschouwd als een van de vooraanstaande academische instellingen in Spanje . De universiteit is opgericht in 1499 en heeft momenteel

ca 55.000 studenten. De meeste cursussen worden gegeven in het Spaans. Bovendien is in sommige graden een deel van het onderwijs in het Engels. De universiteit is gericht op hoge kwaliteit onderwijs, onderzoek en culturele verspreiding van de samenleving.

De universiteit is vastbesloten om banden met universiteiten wereldwijd n te gaan en op te zetten, hetzij door middel van bilaterale overeenkomsten of door deel te nemen aan internationale programma's en netwerken. Dankzij internationale uitwisseling leven en werken studenten uit verschillende nationaliteiten en culturen aan het Universitat de València .

De Burjassot Campus herbergt de hogescholen; Biologie, Apotheek, Fysica, Chemie, Wiskunde en de School of Engineering.

Jardin del Turia

De Jardin del Turia is ontstaan in het tweede deel van de vorige eeuw zoals ik boven al aangaf. In dit schitterende park zijn enkele van de mooiste en bekendste bezienswaardigheden van Valencia te vinden, zoals het Ciutat de les Arts i les Ciències (later). Ondanks dit is het park een rustpunt in de stad. Je voelt de rust die het park uitstraalt. Dit is op zich best uniek voor een park dat middenin het historische centrum van een grote stad te vinden is. Qua gevoel is de Jardin del Turia misschien wel het beste te vergelijken met het Vondelpark in Amsterdam of Central Park in New York. Het is echt de moeite waard om door de vroegere rivierbedding te wandelen. Op je weg zal je mooie parken, sportvelden, verschillende bruggen en zelfs het Palau de l Música tegenkomen. Ik geef je boven een deel van het park dat wij regelmatig liepen (en later ook fietsten). Het was namelijk een ideale manier om van ons hotel naar het centrum te lopen. Heerlijk tussen de bomen en alleen maar voetgangers, fietsers, spelende kinderen, picknickende mensen in het gras, vijvers, fonteinen sinaasappelbomen enz enz. 

De Puente del Real 

werd in de 16de eeuw gebouwd en is daarmee de oudste brug van Valencia. De brug (Puente) herinnert de Valencianen aan de rivier (Río Turia) die hier ook glorieus stroomde. Vanop deze gotische  brug heb je een mooi uitzicht op alle andere bruggen waaronder de Río Turia ooit stroomde. Omdat de waterstroom van deze ‘rivier’ nogal grillige streken had, werd ze met grote middelen omgeleid via een kanaal vanuit het noordwesten van de stad. Het was vooral ’s winters dat de Río Turia

het verkeer in zijn directe omgeving hinderde. Nu zien we dus het park.

De brug  diende ooit als toegang tot het Koninklijk Paleis, de residentie van koningen en onderkoningen van het Koninkrijk van Valencia. Zij bestaat uit 10 bogen elke boog is ca 13 meter breed.

Op de brug staan twee casalicios, een aan elke kant, gewijd aan San Vicente Ferrer en San Vicente Mártir (beiden  zijn beschermheiligen van de stad). De beelden werden in 1602 gemaakt door Vicent Leonart Esteve, en in 1603 geplaatst. De driehoekige dakstructuren zijn bedekt met drie in water en geglazuurde tegels. Het dek wordt ondersteund door drie kolommen in zwarte steen Alcublas. Onder de casalicio van San Vicente Mártir zijn 2 grafstenen de tekst was in Latijn.

Het Palau de la Música  (Paleis van de Muziek)

ligt n de oude rivierbedding van de rivier Turia  kan je terugvinden. Dit paleis is een onderdeel van de Jardines del Turia en is

gelegen tussen de Puente Angel Custodio  en Puente Aragón . Het gebouw is een echte architecturale parel die in 1988 werd opgetrokken uit marmer en glas. Het is pas ’s avonds dat de naam paleis volledig tot zijn recht komt, door de schitterende

verlichting lijkt het net een sprookjeskasteel.

Mercado Central

Een van de leukste en drukstbezochte bezienswaardigheden van Valencia is de Mercado Central. Deze overdekte markt is een van de oudste grootste overdekte markten van Europa en te vinden in het historische centrum van Valencia.  Volgens sommige bronnen zelfs de oudste van Europa. De markt is gebouwd in 1914 in de Art Nouveaux stijl. Hoewel de architectuur van de markt erg bijzonder is, is dit niet het belangrijkste aspect van de markt. Dat zijn namelijk de honderden kramen, in totaal ongeveer 400, die op de markt te vinden zijn. Geuren van verse kruiden, hammen en fruit voeren er de boventoon. Er zijn op de markt behoorlijk wat producten te krijgen die je in Nederland niet zo snel zal tegenkomen. Zo kom je er alle onderdelen tegen van een varken, van snuit tot staart. Maar ook kruiden, groente en fruit die voor veel mensen onbekend zijn. De hoge koepel van keramiek, kristal en ijzers heel bijzonder. Let op zie je iets direct meenemen want het is moeilijk, de kraam weer terug te vinden geloof me! De markt is van maandag tot en met zaterdag geopend van 08:00 tot 14:30.

Stadhuis van Valencia

Het stadhuis van Valencia is te vinden het Plaza del Ayunmiento. Het stadhuis is een imposant gebouw uit de tweede helft van de 18e eeuw. En begin 20e eeuw als kerk en katholieke meisjeskostschool gebouwd door de architecten Fransisco Mora Berenguer en Carlos Carbonell. In het stadhuis van Valencia zijn vier hoogtepunten te vinden.

• Het balkon dat uitkijkt over het Plaza del Ayunmiento met zijn bloemenstallen.
• De raadszaal van de stad Valencia, dit kan overigens alleen als er geen vergaderingen zijn.
• de kristallen balzaal en
• het Museo Historico Municipal, een klein museum over de geschiedenis van de stad. Hoogtepunt van dit museum is één van de oudste nog bestaande vlaggen van Valencia.  

Tijdens de feestelijkheden van deze maand was het gebouw gesloten. Het was ook heel moeilijk overdag een foto te maken van het gebouw dus maar bij avond ook niet verkeerd.

Plaza de Toros

De stierenvechtersarena van Valencia stamt uit de tweede helft van de 19e eeuw. De arena van Valencia is één van de laatste arena’s in Spanje die nog met regelmaat gebruikt voor het stierenvechten. In grote delen van Spanje is deze controversiële “sport” al lang verboden. De arena wordt niet alleen gebruikt voor het stierenvechten, maar er worden ook met regelmaat grote evenementen en concerten in gehouden. Als er gevechten zijn in de Plaza de Toros dan is dat meestal tijdens één van de grotere festivals in de stad. Ook als er geen gevechten of evenementen zijn kun je de arena en het bijbehorende museum bezoeken. Je kunt via de catacomben de tribunes betreden en het is zelfs mogelijk om in de arena zelf te lopen. De Plaza de Toros heeft een totale capaciteit van ongeveer 10.000 zitplaatsen.

Estación del Norte

Estación del Norte is het mooiste en tevens drukste treinstation van Valencia. Jaarlijks maken zo’n veertienmiljoen mensen gebruik van dit schitterende Art Nouveaux station. Het treinstation is gebouwd in het begin van de 20e eeuw en ontworpen door Demtrio Ribes. Het eerste wat je opvalt aan het gebouw is de prachtig gedecoreerde gevel met bloemen en andere decoratieve figuren. Eenmaal binnen wordt deze stijl in de stationshal doorgezet. Ook de oude wachtkamers zijn erg mooi. De loketten zijn nog steeds de houten originele. Erg mooi, maar ik vraag me af of ze handig zijn om in te werken. Als je verder het perron oploopt dan zal je zien dat de rest van het station een behoorlijk stuk soberder is. Nee niet binnen geweest maar deze foto in de stromende regen heeft wel wat dacht ik zo!

Palacio de correos y telégrafos 

danwel het neoclassicistische postkantoor van Valencia, waar het mogelijk is een blik binnen te werpen op o.a. de schitterende glaskoepel van het postkantoor maar niet toen wij er waren.

Gebouwd tussen 1915 en 1922 en geopend in 1923. Het maakte deel uit van de oude visserswijk, dicht bij de las Barcas straat. De modernisering van het gebouw voor de postdiensten in Spanje werd gefinancierd door de regering van Maura. 

• Het pand is voorzien van dubbele ionische  kolommen en een halfronde boog met allegorische figuren. 
• In het timpaan zijn vijf cijfers die de vijf klassieke continenten (Europa, Azië, Afrika, Amerika en Oceanië). 
• Op de drievoudige boog van de hoofdingang van de steen zien we het schild van de stad Valencia. 
• Aan beide zijden van de gevel zijn twee kleinere torens met verzinkt koepels; polychroom versierd met slingers en bogen in goud.
• aan beide zijden zien we een groep cherubs deze dragen post- en telegramadres berichten (gesymboliseerd in de vorm van stralen en letters), één van de groepen op een locomotief (aarde) en de andere groep een schip (zee) . Air post berichten tot nu toe niet vastgesteld. 
• In de ronde boog staat de zin: Post en Telegraaf en twee side tondos de datum bouw: 1922.
• Op de top van de boog in het midden van de koninklijke kam en boven een kleine klok.
• De Timpaan sculpturen en werken zijn van beeldhouwer Victor zolder Hino. 

De kerk van Santo Tomás en San Felipe Neri

Deze kerk wordt ook wel de Kerk van de congregatie genoemd is gebouwd in het begin van de 18e eeuw.

In 1982 uitgeroepen tot Nationaal Artistiek Historisch Monument. 

De kerk ligt in de historische wijk Xerea aan het Plaza de San Vicente Ferrer, in de volksmond bekend als de Namaakeenden. ('Plaza de los Patos (in plaats eenden) door de voorstelling van eenden in de fontein). Op dit plein vinden veel muziekfestivals plaats.

De plaquette luidt:

Het Altaar van de Mercat, per populair suscripció. April 1931. De grafsteen is ondertekend door A.Devesa, waarschijnlijk de Valenciaanse zilversmid Devesa Agustin Olmos. 

De kerk 

De inrichting bestaat uit een schip en drie delen, een Latijns kruis, gewelf lunetten en 6 side zijruimtes (drie per zijde) verbonden met elke andere en bedekt met koepels voorzien van halfbolvormige lampen. Het koorgestoelte is uit hout gesneden en bevinden zich in de pastorie 5 per zijde. 

De afmeting van de kerk is spectaculair:

de gevel is 29 m breed en 24,45 mhoog.  De lengte van het schip is 37,30 m en de breedte is 27.20 m. Het gehele complex is 45.976 vierkante meter.

Altaarstuk van San José 

In de centrale nis, vinden we  San Jose en Kind. Aan beide zijden van de nis tussen de kolommen bij het altaar zien we de Aartsengel Michael aan de rechterkant en aan de andere zijde de Aartsengel San Rafael. Aan de onderkant de Guardian Angel. En boven zie je San Pedro met de sleutels van het koninkrijk der hemelen. Vroeger was de kapel onder de eigendom van San Pedro.

Altaarstuk van de  Maagd van Saleta 

vinden we ook in het Ship. Aan de zijkanten van het altaar zijn  twee kleine afbeeldingen van La Virgen de Lourdes en Onze Lieve Vrouw van Fatima . Onder het heiligdom van Onze Lieve Vrouw van La Salette, is een klein standbeeld van de Virgen del Pilar. En boven de Maagd vinden we een  schilderij op doek van San Francisco de Sales. In de voet van het altaarstuk zijn 8 schilderijen meer info te vinden op internet.

De koepel

ondersteund wordt door grote pilasters met basen en voetstukken jaspis. De onderkant van de muren zijn versierd met keramische tegels Alcora. Afmeting 47 meter hoog en heeft een doorsnee van 11,5 m.

Klokkentoren 

de vierkante toren (5,5 m per kant) zou in 1732 worden voltooid, is 45 m hoog en bevindt zich aan de zijde van de brief en heeft 106 trappen. Het bestaat uit drie lichamen van verschillende samenstelling, in onderlichaam bevinden zich vier verdiepingen, buiten gekenmerkt door drie open baaien aan de wand van de vierde verdieping van de zonnewijzer en datum van 1732. 

De Koninklijke Basiliek van de Virgen de los Desamparado

Kerk die gewijd is aan de Patrones van de stad, die het belangrijkste religieus gebouw vormt van Valencia gedurende de 17e eeuw en tegelijkertijd, de eerste barokke nieuwbouw. De Basiliek is gebouwd tussen 1652 en 1667 door Diego Martínez Ponce de Urrana, en vertoont drie belangrijke aspecten: Het is de enige kerk van het oude stadsgedeelte die niet bovenop een voormalige parochiekerk of klooster is gebouwd, het is een nieuw werk. De koepel bevindt zich niet in het midden maar is verplaatst. De Koninklijke Basiliek van de Virgen de los Desamparados herbergt het museum dat gewijd is aan de Schutspatrones van Valencia. (Museo Mariano: Museum van de Maagd Maria). 

Nee niet binnen geweest zie je dat bruidspaar? Stonden te twijfelen voor de kerk naar binnen of niet😄 we zagen geen andere gasten wie weet zaten ze binnen te wachten

De Street Art Route

Met deze wandelroute krijg je een goede indruk van de prachtige street art en krijg je tegelijkertijd een goed beeld van de wijk El Carmen in Valencia.

Ik heb ervoor gekozen deze info in etappes te doen met foto's ertussen zodat het niet zo'n lap tekst is want deze info is leuk.

Wat is street art precies?

Elke vorm van kunst ontwikkeld in publieke ruimtes, ofwel ‘op de straat’. Street art kan gemaakt worden aan de hand van de traditionele graffiti, maar ook stickers, posters, videoprojecties, flash mobbing, mozaïek, stencils, houtwerk enz. 

Hoe is street art precies ontstaan?

We beginnen bij de term ‘graffiti’ dit stamt af van het Italiaanse woord ‘graffito’, ofwel ‘schram’. In de tijd van de Prehistorie

krasten mannen tekeningen in de grotten. De Romeinen krasten overal tekeningen op de muren van de steden die ze veroverd hadden. Leuk om te weten, is dat de evolutie van street art op verschillende continenten op haar eigen manier heeft plaatsgevonden. Zonder dat mensen dit van elkaar wisten, er  was immers geen media zoals we die vandaag de dag kennen. Mensen gingen street art als populaire kunstvorm gebruiken. 

Voorlopers

• Joseph Kyselak (periode 1799 – 1831) wordt als één van de voorvaderen gezien van graffiti. Hij had namelijk een wedden- schap met vrienden dat hij binnen 3 jr overal in het Oostenrijk-Hongaarse Rijk bekend zou zijn. Vanaf dat moment ging hij overal waar hij kwam ‘Kyselak’ in muren krassen.
• In Amerika en Engeland werd rond 1890 een andere vorm van street art gevonden ‘boxcar’ genoemd. Door middel van olie of wax schreven illegale arbeiders die in treinen sprongen hun namen op stukken tekst.
• In Sydney ontstond rond 1884-1967 een nieuwe vorm van street art door niemand minder dan Arthur Malcom Stace, ook wel ‘Mister Eternity’ genoemd. Deze voormalige alcholist bekeerde zich tot het christendom en vanaf dat moment verspreidde hij het geloof door overal met kalk het woord ‘Eternity’ te schrijven. Dit woord is bij Australiërs nog steeds bekend en werd zelfs nog op een brug in zijn handschrift geschreven tijdens het nieuwe jaar van 2000 en tijdens de opening van de Olympische spelen!

De street art van Valencia

Vanwege de dictatuur in Spanje kwam de opmars van street art laat op gang in Spanje. Pas rond 1980 aangezien tot 1975 de Spaanse dictator Fransisco Franco aan de macht was. De Spanjaarden moesten het doen met informatie die ze in films, willekeurige tijdschriften of een reisje naar het buitenland zagen. Ze hadden weinig toegang tot nieuwe technieken en materialen totdat er internet kwam. Barcelona groeide uit tot een mekka voor liefhebbers van street art maar ook Valencia

begon steeds meer erkenning te krijgen binnen de wereld van street art! De stijl van de graffiti in Valencia was net zoals alle

andere landen gebasseerd op die van Amerika maar na de jaren ‘90 evolueerde deze stijl zich en stond het ook open voor andere internationale invloeden.

El Carmen

Als men in Valencia aan street art denkt, is er één wijk die bij iedereen als eerst naar boven komt en dat is El Carmen. Dit is de oudste wijk van Valencia, ligt in het noorden van het oude stadscentrum en is de meest artistieke wijk van heel Valencia.

Door het stedelijke landschap met zijn afbrekende muren, verweerde gebouwen en nauwe steegjes maakt dit tot een perfect canvas voor straatartiesten. Overal waar je kijkt, is er een vorm van street art te zien en dan niet alleen met graffiti.  Allerlei

soorten materialen en technieken sieren de wijk, vooral in het uitgaansgedeelte. Zo stonden we ineens in een hofje waar allerlei tegels hingen ook apart. Veel internationale artiesten hebben hier een tag, throw-up of piece achtergelaten en Valencia zelf heeft ook een aantal bekende artists. Er waren leuke maar ook heel mooie dingen te zien.

Vind je het interessant, dan moet je de Valencia street art route moeten downloaden daar staat veel informatie in (€7,50).

Of je gaat gewoon naar Valencia en duikt de wijk in om het met eigen ogen te aanschouwen.

We hebben heel wat gefietst en gelopen door het park. Er is continu iets te zien. De eerste compilatie is boven genomen daar zien we gemotoriseerd verkeer beneden in de drooggelegde rivier Turia niet meer. Hier is rust en ruimte voor allerlei activiteiten zoals joggen jawel er is een mooie baan voor de liefhebbers voorzien van afstandspaaltjes aangelegd. We zien ook diverse bruggen die de oevers vroeger met elkander verbond. Mooie doorkijkjes, de zijwand van de rivier en diverse gebouwen en kasteelpoorten. De laatste 2 km van de rivier staan op de volgende pagina dat deel leidt naar de stad der wetenschappen; Ciudad de las Artes y las Ciencias

Stad van kunst ... en buiten