Terugblik Laos Thailand

Wij gaan vertrekken de koffers zijn in de bak geladen dus wij in de bus op weg naar Vang Vieng. Je ziet het dagelijks verkeer is alweer aardig op gang gekomen.

We rijden door het prachtige landschap langs dorpjes waar voornamelijk Hmong-stammen wonen. dan is het tijd om de benen te strekken en stoppen we bij een uitkijkpost. Er hangt veel mist dus veel is er niet te zien ach we hebben wel weer even de benen gestrekt ook niet geheel onbelangrijk. We weten immers nooit wanneer de volgende stop is.

Dat was al na een klein uur we stoppen bij een van die dorpjes langs de weg. Hier zien we de mens.

Dan de arbeid, de huizen en het vervoer en gezelligheid en ontspanning hoort er ook bij dat leggen we vast!

Weer op weg en wederom veel afwsseling langs de weg, we hebben ons geen moment verveelt

Aangekomen in Vientiane gaan we eerst een hapje eten. En daarna lopen we even door de straatjes er was ook nog een soort van overdekt marktje.

Onze volgende stop is weer een mirador. We hadden een geweldig zicht over het gebied en dan met name het Karsgebergte

weer in de bus genieten we onderweg ook nog van de spectaculaire plaatjes. Wat een natuur. En dan zien we in de verte een bord we komen richting eind van de reis van vandaag

Ook hier is er genoeg te doen en te zien langs de weg

En dan staan we zomaar ineens bij een heel mooie tempel ga me de naam niet vragen. Soms is dat moeilijk te achterhalen. Deze tempel kreeg heel veel namen op het net. 1 Ding is zeker het was mooi en relax gebeuren en we zijn nu bijna bij ons volgende hotel aangekomen. Morgen gaan we weer op stap. Vanavond genieten van onze kamer, het uitzicht en uiteraard weer een hapje eten met elkaar. Zekers gezelligheid was top in onze groep. We vonden het gezellig om dingen samen te ondernemen.

Vang Vien 

Een oase van rust aan een zijtak van de Mekong de Nam Song rivier, in een schilderachtige vallei met grillige karstbergen als achtergronddecor

Dit karstlandschap met zijn kalkstenen rotsformaties, indrukwekkende grotten, robuuste rivier, kristalheldere plassen en watervallen is heel bijzonder Je kunt er tal van activiteiten ondernemen.

In de omtrek van Vang Vieng leven verschillende rondreizende stammen en het plaatsje fungeert als stop tussen Luang Prabang en Vientiane Vang. Het dorpje heeft zijn bekendheid echter te danken aan de levendige party scene in het dorp.

Je vindt ook hier uiteraard diverse tempels. Mooi is dat hier nog serene rust is in vergelijking met bijvoorbeeld Bangkok. 

Bovenstaande tempel was nog volledig in gebruik we liepen er bij toeval tegenaan. Ga me niet naar de naam vragen want die moet ik je schuldig blijven. Mogelijk is het de Wat That. De beschrijving op internet klopt aardig;

Wat That is een populaire tempel met bezoekers, twee meerkoppige naga's die de sierlijke groene en gouden ingangsboog bewaken. Binnen het tempelcomplex kun je genieten van de kleurrijke en decoratieve hoofdzaal, verschillende bescheiden stoepa's en een verzameling gouden Boeddhabeelden.

Eerst even buiten kijken

Zien we hier diverse vormen van decoratie

Binnen zien we manden met deksel en afdekgaas staan. Even later komen een paar dorpelingen en beginnen met het bereiden van voedsel. En van lieverlee zien we steeds meer bewoners van het dorp komen en plaatsnemen op de vloer en de trap van de tempelzaal. Dan komen ook de monniken binnen en nemen plaats voor op het podium. Heel indrukwekkend om daar stilletjes naar te kijken.

Dit is een heel bijzoner stukje van het dagelijks leven van de monnik. Het leek als we mogen hier eigenlijk niet zijn zo prive voelde het aan. Maar allen waren heel vriendelijk tegen ons

Je ziet het terrein heeft 2 toeganspoorten. En wat er op dat bord staat kan ik helaas niet lezen.

We hebben genoten wat mooi om mee te maken

Nadat we gezellig hapje hadden gegeten even alleen op weg dwalen dussen de bevolking ook heel leuk

Zoals je ziet is de fiets ook hier in gebruik door de jeugd. De wegen zijn best wel goed te noemen

Zomaar een paar kiekjes onderweg

Hier zien je het gezondheidscentrum compleet met Ambu en Hospitaal.

We gaan verder en komen weer van alles tegen langs de weg. En dan ja je zult t niet geloven maar lijkt als komt er weer...

Geweldig wat een markt. Je hoedt niet te vragen wat of hier t meest gegeten wordt natuurlijk. We hadden alle tijd om op ons gemak overal te kijken. Niemand keek lelijk allen waren even vriendelijk. Ach ze wisten toch wel dat wij niet met die gerookte vis de bus in konden. En al helemaal niet klaarmaken. Het was gewoon genieten langs de weg.

Dan wijst 1 van de mannen naar de overkant want ja we zijn toch wel nieuwsgierig waar of al die vis vandaan komt.

Je kunt je voorstellen dat ons mond even open viel van verbazing wat een plaatje. Ja daar kan zeker heel veel vis in zitten.

Het is allemaal zo groen. En er is zoveel beweging langs de weg je verveelt je geen moment. Voor je er erg in hebt ben je in het volgende dorp aangekomen.

En zo rijden we dan Vientiane in je ziet ook dat alles groter en strakker van opzet is. De straten breder meer gemotoriseerd verkeer en ga zo maar door. Het gemoedelijke van Vang Vieng is weg. Zie ook die op 1 na laatste foto van het Medisch centrum gewoon aan de grote weg en zie boven hoe mooi en gerieflijk deed het aan daar in het groen.

Vientiane

gelegen aan de vruchtbare oevers van de Mekong-rivier, is toch wel een kleinschalig stadje met een gemoedelijke sfeer. 

Het is sinds de 10e eeuw voortdurend bewoond geweest. De Khmer, Siamezen, Birmese en Vietnamezen hebben er allen ooit geregeerd, herhaaldelijk veroverd en vaak de stad ontslagen, zelfs nadat het was geïntegreerd in het eerste Lao-koninkrijk dat bekend staat als Lan Xang, wat het 'Land van een miljoen olifanten' betekent.

Het werd al eeuwenlang overheerst door vreemde volkeren, voordat het eind 19de eeuw de hoofdstad van Laos werd.

Hier zijn vele fraaie tempels te zien, waaronder de schitterende Gouden Pagode. Het Boeddhapark Xieng Khuan net buiten het centrum het 2de nationale museum en de Patuxai. De beste restaurantjes vind je bij de fontein in de stad! 

Maar voor we ook maar iets van dichtbij gaan bekijken moet er eerst weer iets gebeuren jazeker het is lunchtime. We mogen weer haha. Zijn we net binnen zien we een bekende aan komen fietsen en dat in Vientiane??? Heus waar!! We kijken goed en zien onze gids uit Tjhailand binnenkomen. Hij kwam even gedag zeggen en vertellen dat hij ons clubje dat niet doorging naar Cambodja weer veilig naar Thailand zou begeleiden als het tijd was. Ja dan komt t afscheid wel dichtbij hoor we worden er een beetje weemoedig van. Nog niet aan denken we gaan lekker eten en nog volop genieten samen.

Het Presidentieel Paleis

Het gebouw werd ooit gebouwd als de ambtswoning voor de Franse gouverneur. Na het uitroepen van de onafhankelijkheid ging het gebouw echter fungeren als residentie van de koninklijke familie. Sinds 1975 is het officieel in gebruik als presidentieel paleis. Het paleis is helaas voor het publiek gesloten en het wordt van buiten voor een groot deel aan het oog onttrokken. Het lukt me wel om tussen het hekwerk door een foto te nemen. 

Hor Dhammasabha-Buddhist congreshal

een onderdeel van de Pha Tat Luang of Sisaket????, is vrij recent gebouwd en werd geopend tijdens de vieringen van het 450 jarig bestaan van de stad Vientiane.

Het gebouw dat wordt gebruikt voor vergaderingen en boeddhistische ceremonies. Het heeft een mooi, ingewikkeld ingerichte kleurrijke façade boven de hoofdingang. Het dak bestaat uit meerdere, meerlagige secties. Het centrale deel is afgewerkt met een gouden torenspits, de 2 flankerende dakdelen zijn gedecoreerd met een Dok so faa sier-dakelement. Binnen de Hor Dhammasabha is een Boeddha-beeld in de Bhumisparsha-mudra gezeten op een siertroon. Het plafond is versierd met verschillende kleurrijke motieven, zoals goden en Dhamma-wielen.  

Wat Si Saket

gebouwd in Bangkokstijl, is een 19e eeuws boeddhistisch klooster in het centrum van Vientiane en de oudste tempel van de stad die nog steeds in zijn oorspronkelijke vorm is.

De Wat werd gebouwd in 1820 in de omgeving van het Koninklijk Paleis in het centrum van de stad door koning Anouvong, de laatste koning van Vientiane. Het is een van de weinige tempels die de vernietiging (verbranding/plundering) van de stad in 1827 door de  Siamese legers overleefde. 

Het klooster en de sim zijn omgebouwd tot een museum met duizenden Boeddhabeelden, waarvan de oudste uit de 16e eeuw dateert. Het museum herbergt meer dan 10.000 afbeeldingen van de Boeddha in verschillende mudra's.

En een omheinde berging bevat honderden gebroken Boeddha-afbeeldingen die tijdens graafwerkzaamheden zijn ontdekt.

De tempel is in 1930 gerestaureerd. 

Voor de nissen zitten grotere Boeddha-beelden in de Bhumisparsha-mudra, "Roep de aarde op om te getuigen".

De ogen zijn verwijderd daar deze werden gestolen.

Een klein Ho Trai- of bibliotheekgebouw bevindt zich op een stenen platform.Binnen de structuur met een dak met meerdere niveaus is een houten kabinet waar de Tripitaka, oude boeddhistische manuscripten werden bewaard. 

Naast het klooster is het actieve deel van het klooster omgeven door tuinen. Ook hier binnen geen foto's.

En ook

vinden we hier verschillende stoepa's, een trommeltoren, een open paviljoen met en de kuti, de verblijfplaats van de monniken.

En en groot zittend Boeddhabeeld omringt door andere boeddhabeelden

Pha That Luang

is het belangrijkste en meest heilige Boeddhistische monument van Laos (1566). Het is ook 1 van de opvallendste bouwwerken van Laos. De stoepa is een mengelmoes van Khmer, Indische en Laotiaanse stijlen. In de 12e eeuw bouwde de Khmer op deze plek een tempel, waarvan er overblijfselen zijn gevonden. De grote gouden stupa in Vientiane wordt verondersteld een borstbeen van de Boeddha te verankeren. De pagode heet officieel "Pha Chedi Lokajulamani", wat zich vertaalt naar "World Precious Sacred Stupa".

Deze stoepa werd een belangrijk nationaal symbool van het land. Je ziet het bouwwerk dan ook meerdere malen terugkomen, zoals bijvoorbeeld op de bankbiljetten van de nationale munteenheid. 

De Stoepa

deze werd opgericht om een heilig overblijfsel van de Boeddha te vestigen op de plek waar de That Luang op dit moment staat. 

Onder het beschermheerschap van koning Ashokkamahalath van India brachten de eerbiedwaardige monniken Sona en Outala en 5 geleerden een stuk van wat gelovigen begrepen als stukjes van het bekken van Lord Boeddha in 218 v Chr naar Vientiane. Waar het werd bewaard op de heuvel Phou Luang. 

Volgens de 'legende van That Phanom Stupa', gaf koning Ashokkamahalath toestemming om de relikwieën in de That Luang Stupa in Vientiane te plaatsen. Dezelfde legende beweert dat de overblijfselen van Heer Boeddha werden gedistribueerd naar alle uithoeken van de wereld waar Boeddhistische volgelingen waren en zijn as werd in 84.000 stoepa's gestopt. Dit aantal komt overeen met de 84.000 punten die de gelovigen opdroegen om in de tripitaka (boeddhistische geschriften) te studeren.

De pagode is omgeven door kloostermuren met kleine ramen. De galerijen aan de binnenkant van de muren van het klooster bevatten oude Laos en Khmer kunstvoorwerpen zoals beelden, waarvan er veel zwaar beschadigd zijn, met inscripties en andere beeldhouwwerken. Onder hen is een standbeeld van koning Jayavarman VII van het Khmer-rijk.

De Stupa werd oorspronkelijk gebouwd tijdens de oude Khmer-beschaving, toen Vientiane werd bewoond door mensen die bekend staan als de 'Cham'. De Cham-periode was de tweede golf van het boeddhisme en was een glorieuze periode in de Lao-geschiedenis. Onderzoekers geloven dat de structuur oorspronkelijk een 4-zijdige stenen obelisk was. 

De Pha That Luang bestaat uit 3 niveaus. 

Het 2de niveau

Bovenop de muurmarkering zijn het 2de niveau honderden sema-stenen en 30 kleine stoepa's. 

Omdat koning Saysetthathirath een Bhothiyana wilde zijn, (een verlichte), kwam hij op het idee om de hoofdstupa te omringen met 30 kleinere stoepa's van gelijke grootte, bekend als Palami (vervulling van de goedheid) stoepa's. Aan de basis van elke kleine stupa, was een afgeplatte plaat van goud gegraveerd met woorden die ariyasat afbeelden (de 4 nobele waarheden - de essentie van leringen van Lord Boeddha).

Deze platen bevatten ook informatie over de datum van de renovatie van de stupa tot zijn huidige grootte en is nog steeds te zien vandaag in het klooster aan de oostelijke ingang van That Luang. 

De tekst op de vierde regel van de platen luidt: "Deze stoepa bevat de as van Heer Boeddha en werd gebouwd door koning Saysetthathirath. Moge het meer dan 5000 jaar duren. "

Gebogen poorten leiden naar het 3de niveau dat 30 bij 30 meter meet en de 45 meter hoge stoepa bevat. 

Het 3de niveau

meet 30x30 meter en de stoepa heeft een hoogte van 45 meter. Het bovenste deel van de stupa lijkt op een langwerpige lotusknop (zie de blaadjes) met daarop een parasol met meerdere niveaus.

Er zouden nog 4 tempels rond Pha That Luang waren, maar het zijn er nog slechts 2 - Wat That Luang Neua aan de noordkant en Wat That Luang Tai aan de zuidkant.

Wat That Luang Tai

is een verzameling van talloze boeddhabeelden en waar de gigantische gouden slapende boeddha te vinden is,Ook hier een aantal paviljoens die de beelden van de Boeddha beschutten. Een cirkelvormig platform rondom een grote Bodhi-boom bevat Boeddha-afbeeldingen in verschillende mudra's.

Wat That Luang Neua

is te onderscheiden is door de staande Boeddha voor de tempel. Wat That Luang Tai is bij de bodiboom. Vind je niet leukhoofd van Boeddha door de deuropening 

De liggende Boeddha

Daarna maken we een omweg naar Wat That Luang Tai, ook een van de naburige wats van Pha That Luang. Via een mooie tuin, met wederom veel Boeddhabeelden, komen we uit bij een enorme, liggende en gouden Boeddha . Net zoals in de "Rode kapel" van Wat Xieng Thong in Luang Prabang, wordt hij afgebeeld in de asana-positie parinibbana, wat betekent

dat hij bij de overgang naar Nirvana is. Pas onlangs werd deze liggende Boeddha ingewijd. De Wat That Luang Tai is duidelijk in waarde gestegen - onder de gelovigen en zeker ook onder de toeristen.

Nog wat foto's van het complex

Standbeeld van koning Xaysetthathirath

Terwijl koning Sethathirath (1534-1572) wordt beschouwd als een van de grote koningen van Laos, lijkt er weinig direct beschikbare informatie over hem in het Engels te zijn. Van wat ik van Wikipedia en een paar andere online bronnen verzamel, was zijn achtergrond als lid van de aristocratische families die de regio regeerden van wat nu het noorden van Thailand en het westen van Laos is. Hij werd koning van de stad Chiang Mai, maar werd later door de edelen van het Laos-koninkrijk Lan Xang (wat nu het noorden van Laos is) uitgenodigd om hun koning te worden. 

Zijn regering staat bekend om zijn succesvolle strijd met de expansionistische koning van Birma, koning Bayinnaung, en voor zijn bouwwerkzaamheden. Hij werd vermoord in 1572. 

Het beeld toont de koning in zittende positie, gekleed in wat lijkt op maliënkolder en een koninklijke hoed, zijn zwaard op zijn knieën. Het rust op een  2 m hoge plint, die een biografische plaat heeft aan de voorkant. Op zijn beurt bevindt de plint zich op een podium rondom, wat een kleine tuin is. Het standbeeld bevindt zich in de buurt voor het beroemde nationale Laos-symbool van Pha That Luang, dat in opdracht van de koning is gebouwd.

Voor de stupa worden vogeltjes verkocht, die je bij de tempel kunt vrijlaten om de goden gunstig te stemmen. Dit is dan weer iets minder maar goed maar ’s lands wijs, ’s lands eer zullen we maar zeggen. En uiteraard vind je op het plein ook de souvenirs.

Bovenstaande foto's was wel heel erg leuk 

Toen we aankwamen bij de Wat kwam er ook een groep studenten aanlopen Dit bleken journalisten in opleiding Na wat over en weer praten en uiteraard foto's maken ging een ieder zijn eigen weg.

Patuxai Monument

Het monument 'voor de onbekende soldaat' is een massieve overwinningsboog die lijkt op de Arc de Triomphe. Het is gebouwd in de jaren '60 als herinnering aan hen die hun leven gaven voor hun land tijdens de revolutie in 1975.

Patuxai is een samengesteld woord, 'Patuu' of 'patu' betekent een 'deur' of 'poort' en 'Xai', afgeleid van het Sanskriet 'Jaya', wat 'overwinning' betekent.

De boog bevindt zich in het centrum van Vientiane aan het einde van Lane Xang Avenue, de weg die naar het presidentiële paleis leidt. Het is een betonnen monument met een brede laan die er naar toe leidt, eveneens vergelijkbaar met de Arc de Triomphe in Parijs. 

Aan elk van zijn vier zijden is een vijver. Wat van bovenaf heel goed te zien was. Een kleine Sala in het park herbergt de World Peace Gong, geïnstalleerd in 2008. Een gebied waar vele locals komen om te ontspannen en om op een bankje te genieten van het zonnetje.

Observatiedek bovenop de boog

Je kunt tegen betaling van een klein bedrag naar de top beklimmen en 7 verdiepingen passeren met kantoren, souvenirwinkels en verkopers die drankjes en snacks verkopen. Doen het is geweldig!

Aan al zijn vier zijden is een grote gebogen poort. Hoewel het ontwerp duidelijk is geïnspireerd door de Arc de Triomphe in Parijs, is het bovenste gedeelte en de versiering typisch Laos-achtig. 

De bogenplafonds bevatten ornamenten in Laos-stijl, zoals afbeeldingen van de hindoegoden Brahma en Vishnu, evenals mythologische wezens als Kinnaree en de drie-koppige olifant Erawan.

Bovenop de Patuxai zijn 5 Laos-stijl torens versierd met bloemmotieven. 

De vier hoektorens en de grotere centrale toren zijn bekroond met een gouden kruisbloem.

Het monument bevindt zich in het centrum van het goed onderhouden Patuxai-park met veel bloemen, fonteinen en banken. 

 Voor een klein bedrag kun je de trap naar de top van de toren beklimmen. Deze uitkijk biedt je een mooi zicht over de stad.

Het uitzicht van bovenaf

Een wenteltrap in de centrale toren leidt naar het observatiedek op de top van het monument dat een geweldig uitzicht op de stad Vientiane en de Mekong rivier biedt.

leuke manier om door te kijken

Het moment van scheiden breekt aan nog 1 avondje gezellig samen en morgen gaat de ene groep door naar Cambodja en de anderen terug naar Bangkok om weer naar huis te gaan. Afscheid is geweest de anderen zijn op weg naar Cambodja. Wij zijn nog even in Vientiane en gaan nog onderweg.

Koning Chao Anouvong (foto 1)

is een Laotiaanse held. Hij vocht voor hun onafhankelijkheid tegen het Koninkrijk van Siam (nu Thailand) maar hij werd verslagen. Hij was de laatste koning van het Lao-koninkrijk. Het 6 meter hoge bronzen beeld is gebouwd om hem te eren.

In zijn militaire uniform kijkt hij naar de richting van Thailand, het oude koninkrijk van Siam, met zijn ene hand op zijn zwaard terwijl hij de andere hand aanbiedt als een groet aan de Thaise mensen.

Koning Fa Ngum

Het standbeeld met 3 olifanten verwelkomt je in Vientiane.

Het werd in 2003 opgericht ter nagedachtenis aan koning Fa Ngum en de oprichting van het koninkrijk van Lane Xang in de 14e eeuw. Dit is het een plek waar Lao-mensen bijeenkomen en elkaar ontmoeten. In 1353 richtte Chao Fa Ngum (Koning Fa Ngum) Lane Xang Hom Khao op of ook wel bekend als Kingdom of a Million Elephants en the White Parasol. Volgens de legende was koning Fa Ngum de laatste zoon van Chao Fa Ngiew en werd hij in 1316 geboren met 33 tanden. Mogelijk was dit de reden om de babyprins  te verbannen hij dreef stroomafwaarts op de Mekong rivier naar het Khmer koninkrijk Angkor waar hij opgroeide en met een Khmer-prinses trouwde. In 1350-1353, met de steun van het Khmer-koninkrijk Angkor, keerde Fa Ngum terug naar Xieng Thong om een leger en verenigde kleine dorpen te verzamelen om het Lane Xang-koninkrijk te vestigen. Hij regeerde als koning tot 1372.

En zo lopen we nog langs een paar regeringsgebouwen een ziekenhuis en een paar hotels ja dat is natuurlijk ook Vientiane.

Net als bovenstaande foto's

En dan verlaten ook wij Vientiane en Laos.

Met de bus rijden we naar de grens zien nog een bromfietscontrole onderweg maar verder was het rustig. Zo komen we aan bij de grens van Laos waar de nodige formaliteiten afgehandeld worden en dan rijden we Thailand weer in. Ook bij deze grens uiteraard nog even de formaitieiten afhandelen. Je ziet we rijden weer links.

Ik zei het al we gaan met de nachttrein terug naar Bangkok. Dus eerst naar het treinstation waar we ruim op tijd aankwamen dat was wel lekker.

Het is dat het een andere taal is maar anders zou je maar zo denken dat je in Nederland op een perron staat. Onze trein staat er al. Eigenlijk wel makkelijk want een andere trein komt of gaat er niet zoals we op het spoorbord zien. We gaan dus van Nong Khai naar Bangkok. O ja die ticket was ook niet onbelangrijk haha

Het is tijd om in de trein te stappen we worden nog uitgezwaaid zelfs.

Eenmaal geïnstalleerd vertrekt de trein. Kijk daar comt de conducteur en die knikt.... We krijgen nog een warme maaltijd en daarna komt een steward de bedden gereedmaken! Dat is service vonden wij ook, wij hoefden er alleen maar in te kruipen ja sommigen van ons moesten ook klimmen natuurlijk maar het lag niet verkeerd. Je ziet het is al donker buiten en dat was 19.20 uur. 

De volgende ochtend zijn we dan weer in de stad waar onze reis begon. Het is het tijd om op te staan en ons klaar te maken voor de rit naar ons hotel waar we uitgebreid konden ontbijten, goed geregeld. En voor nu sluit ik de pagina. De laatste dag  die we hadden staat immers op de pagina Bangkok.

 Terugblik Laos Thailand