Bangkok
is geen stad met een lang verleden. Maar wel een die bijzonder is. Ayutthaya is de voormalige hoofdstad van Thailand, maar wordt in 1767 vernield door het Birmese leger. Ruim 70 km verderop wordt de stad ‘opnieuw’ gesticht. Waarbij de naam langzaam is verbasterd tot Bangkok. Tegenwoordig biedt de stad een ongewone kijk in het heden en verleden van Azië.
Bangkok staat bekend om zijn twee gezichten. Op vele niveaus. Zoals de kloof tussen rijkdom en armoede, tussen modern en authentiek, maar ook tussen goede zeden en kinderprostitutie. Ook op architectonisch niveau zie je grote verschillen. Met name tussen twee koningen, die elk de stad hebben geprobeerd op te bouwen.
Nieuwe koning ontstaan Bangkok
Na de vernietiging door de Birmezen in 1767, roept de verslagen generaal Taksin zich uit tot de nieuwe koning. En laat hij een stuk verderop aan de Chao Phraya-rivier een nieuwe stad bouwen. Een stad die de naam Thonburi krijgt, maar in de volksmond al snel Bang Kok heet. Waarom is niet helemaal duidelijk. Het kan een verbastering zijn van Bang Koh, want ‘bang’ betekent ‘stad aan de oever van een rivier’. Koh staat voor ‘eiland’, al is dit niet helemaal logisch. Of het komt van Bang Makok, waarbij Makok een verwijzing is voor diverse lokale vruchten, waaronder ook de gele mombrinpruim.
Tijdens zijn regeerperiode maakt Taksin zich niet erg geliefd bij de bevolking. Hij roept onder meer dat hij de nieuwe boeddha is.
Paleisrevolutie Koning Rama I
In 1782 volgt een gewelddadige paleisrevolutie, waarbij de voormalige generaal het leven laat. Waarna Rama I, die bij de revolutie betrokken is geweest, de troon bestijgt. En hij de stad verplaatst naar de overkant van de rivier.
Het oude gedeelte van deze stad biedt nog steeds alles wat Bangkok zo boeiend maakt. In tegenstelling tot veel steden is het historische centrum van Bangkok niet langzaam ontstaan. Het is bijna in een keer gebouwd, inclusief talloze heiligdommen, woonpaleizen en tempels. Veel tempels liggen vlakbij de Chao Phraya-rivier liggen die dwars door de stad loopt. Dit is de plek waar je de typische Thaise architectuur overal kunt zien. En nog een deel van de oude muur staat. Die bijna allemaal in perfecte staat worden gehouden door de vele restauraties.
Krung Thep
Oprichter koning Rama I noemt de stad Krung Thep, wat staat voor de ‘Stad van de Engelen’. Al is niet duidelijk waarom. De Thaise bevolking gebruikt de naam Krung Thep nog steeds voor hun stad. Maar inmiddels is Bangkok bij veel toeristen wereldberoemd. Om zijn bonte mix van een moderne levenstijl versus een rijk verleden met onder meer de belangrijkste tempels van Thailand. En overal gaat het dagelijkse leven gewoon door. In het drukke verkeer, op het water en op de tientallen markten. Waar je ook kijkt. 24 uur per dag.
Bangkok drukke metropool met talloze hotspots
Het mag zich met meer dan 11 miljoen inwoners met recht een wereldstad noemen. Het is niet alleen de grootste stad van Thailand, het is, ondanks de bedwelmende drukte, ook één van de meest bezochte steden van Azië. Waarom? Bangkok heeft enorm veel te bieden! Van magnifieke tempels, monumenten, en paleizen tot luxe hotels, enorme shopping-malls, uitstekende restaurants en vele uitgaansmogelijkheden.
Bangkok is een fascinerende en chaotische metropool vol met indrukken, geuren, tegenstellingen, culturen, geluiden en hectiek. Een overweldigende stad tjokvol schitterende bezienswaardigheden, winkels en restaurants. Bangkok moet je zien én ervaren! Maar je ziet tussen die flats en luxe vind je toch wel degelijk de andere kant van Bangkok.
De Baiyoke Tower II
is met zijn 304 meter (328 als je de antenne op het dak meerekent) een imposant gebouw. Het Baiyoke Sky Hotel, welke in de wolkenkrabber huist, behoort zelfs tot de 10 hoogste hotels ter wereld.
Vanaf hier heb je een panoramisch uitzicht over de Thaise hoofdstad. Aan deze majestueuze toren met 85 etages werd maar liefst 7 jaar gebouwd, van 1990 tot en met 1997. In januari 1998 opende het Baiyoke Sky Hotel 673 hotelkamers op etage 22 tot en met etage 74 officieel zijn deuren.
Op de lagere etages van de Baiyoke Tower zijn winkels te vinden. Wil je alleen van het uitzicht genieten? Dat is mogelijk!
Observatiedek Baiyoke Tower
Dit vind je op verdieping 77 van de Baiyoke Tower. Mocht je hoogtevrees hebben? Geen angst. Het observatiedek is compleet afgesloten en door de grote glazen ramen heb je een mooi uitzicht over Bangkok.
De Lift
In de hal bij de lift is de klok geprojecteerd op de vloer. De rit naar boven is trouwens al een belevenis op zich. Je stapt namelijk aan de buitenkant van het gebouw in een glazen lift, waardoor je op weg naar boven al een mooi uitzicht hebt op de stad. Het observatiedek is doordeweeks geopend van 10.30 tot 22.00 uur en op zaterdag en zondag van 9.30 tot 22.00 u.
Sky walk
Voor de dapperen op de 84ste etage is een openluchtdek, het dak van het gebouw, vanwaar je een uitzicht van 360º hebt over Bangkok. Voor de veiligheid zijn er hekken geplaatst.
Dinnercruise Chao Praya rivier in Bangkok
Dinnercruises draaien om lekker eten. Terwijl je geniet van het eten voeren Thaise dansers een traditionele dansshow op en kun je genieten van de lichtjes langs het water.
Bijzonder geschikt voor de eerst dag wanneer je net in Bangkok bent en nog even moet wennen aan het tijdverschil.
Dat hebben wij dus ook gedaan en zo leerden we elkaar gelijk een beetje kennen. In een rustig tempo varen we langs onder andere The Grand Palace en Wat Arun. De boot is een omgebouwde rijstboot, het open karakter van de boot maakt het erg gemakkelijk om te fotograferen. Het eten bestaat uit een aantal verschillende gerechtjes i.p.v een grote maaltijd. Hierdoor maak je ook meteen kennis met de verschillende smaken van Thailand.
Sommige gerechten zijn echt pittig, maar lang niet alles, bovendien houd men er rekening mee dat iedereen niet gewend is om echt spicey te eten. Zie voor de foto's de terugblik het was een mooie afsluit van onze eerste dag in Bangkok
Wandeling in Chinatown
We starten de dag met een fascinerende wandeling door Chinatown dwars door het gekrioel in de kleine straatjes. De buurt rond Yawarat en Sampeng Road is het leefgebied van de grote Chinese gemeenschap in Bangkok. Een perfecte plek voor een wandeling door de smalle straatjes vol winkeltjes, langs eethuisjes en langs de markten (waaronder ook traditionele Chinese medicijnen). Ondertussen kom je ook Chinese architectuur tegen. Al is het erg druk, hier zie je hoe de Chinese gemeenschap in de 19e eeuw hier leefde en nog leeft. Het is geweldig om te zien het leven speelt echt op straat. En je ziet bij het epileren met de draad mag niet worden gerookt!
Het is tijd om een hapje te gaan eten straks gaan we op weg voor de Klongtoer en dan moet er wel iets in de maag zitten.
Khlong tour
Boottocht door de 'klongs' van de imposante Chao Praya rivier, die dwars door de stad loopt. Een tocht over Bangkok's oude waterwegen om te zien hoe de locals langs de Khlongs leven. Historisch dienden Bangkok’s kanalen als “snelwegen” voor de Thaise mensen, wat Bangkok de naam het ‘Venetië van het Oosten’ opleverde. Deze tocht is voor diegenen die geïnteresseerd zijn in het verkennen van de oude waterwegen van Thonburi, waar we nog steeds veel van de traditionele elementen die ooit het ‘kanaalleven’ vormde in al zijn eenvoud kunnen zien (voordat gemotoriseerd wegverkeer het stadsbeeld begon the domineren).
Na een korte loopafstand gaan we aan boord van een longtail boot om ons naar de andere kant van de Chao Phraya rivier te laten varen. Eenmaal aangekomen in Thonburi gaan we het kanalen-netwerk verkennen waarvoor we gekomen zijn. Het decor rondom de kanalen bestaat uit houten huizen op palen, vele tempels, en markten gericht op een leven rondom de kanalen. De tocht voert ons naar de ‘vergeten groene’ gebieden van het dorpse landelijke Bangkok.
Het is toch wel leuk om te weten op welke Khlong wij gevaren hebben wel dat is de Bang Kapi Khlong Chan.
Eenmaal aan wal komt de bus er aan die ons weer naar het hotel brengt. We rijden langs het Werk Paleis van de Koning.
het heeft zoals je ziet een aardige oppervlakte
De tempels van Bangkok
Als je naar Thailand reist zul je al snel ontdekken dat het boeddhisme een belangrijke rol speelt in het leven van de Thai. Maar liefst 95 procent van de bevolking is boeddhist. In Bangkok is dit niet anders wat inhoudt dat het er werkelijk stikt er van de tempels. De één nog mooier dan de ander. Van kleine lieflijke tempels, die je niet in de reisgids ziet staan, tot schitterend versierde bouwwerken die tot de mooiste van de wereld behoren. Er worden tot op de dag van vandaag nog Boeddhistische tempels bijgebouwd. Tempels worden in Thailand ook wel ‘Wat‘ genoemd. Een bezoek aan Bangkok is niet compleet zonder tenminste twee tempels te bezichtigen.
Ga ook naar het Koninklijk Paleis. Dit majesteuze paleis biedt een bijzondere combinatie van Thaise en Italiaanse bouwstijlen. Één van de bekendste tempels van Bangkok is de Tempel van de Smaragden Boeddha, Wat Phra Kaeo op het terein van het Koninklijk Paleis
Wat Pho, ten zuiden van het Koninklijk Paleis, is één van de oudste en grootste tempels van Bangkok. Wat Arun of ook wel “de tempel van de dageraad” is rijkelijk gedecoreerd met Chinees porselein. Dit is de meest iconische tempel van Bangkok.
Boven zie je ook een paar van de heiligdommen langs de weg.
Het Koninklijk Paleis
is een ommuurd gebouwencomplex, dat dienst deed als koninklijke residentie van het eind van de 18e eeuw tot het midden van de 20e eeuw. Koning Rama I, de eerste koning van de Chakri-dynastie. De bouw van het Grand Palace Bangkok is gestart op 6 mei 1782 onder leiding van Koning Buddha Yodfa Chulaloke. Hij was ook de koning die Bangkok de hoofdstad van Thailand maakte en van Bangkok een toonaangevende stad wilde maken. Hij heeft het echter niet in één keer gebouwd. Naarmate de tijd, en koningen, vorderde werden er meer gebouwen bij het Grand Palace Bangkok gebouwd. Door tekort aan geld en materialen is het paleis in eerste instantie alleen van hout gemaakt! Het Koninklijk Paleis van Bangkok is eigenlijk een stad binnen een stad. Het paleis was vroeger de residentie van de koninklijke familie. Tegenwoordig worden hier alleen nog ceremonies gehouden. Een deel van het paleis is afgesloten voor het publiek.
De Phra Maha Monthien
ligt aan de oostelijke rand van het centraal hof het werd gebouwd om als hoofdgebouw en gehoorzaal voor de koning te dienen. Het hoofdgebouw van de groep, is nauwelijks zichtbaar voor toeristen. Het was de eerste woonplaats van de eerste drie koningen van de Chakri dynastie, en het is nog steeds gebruikelijk dat nieuwe koningen hier na hun kroning minstens één nacht doorbrengen.
De 18e-eeuwse Amarin Winichaizaal
is het noordelijkste gebouw van de groep, met als middelpunt de bootvormige Busabok Mala-troon van Rama I. Als de koning audiëntie hield, besteeg hij de achter gordijnen verborgen troon waarna de gordijnen met veel vertoon opzij werden geschoven. De koning kwam dan tevoorschijn op het op het voorsteven gelijkende deel van de troon in de wijde, gouden mantel. De zaal wordt nu gebruikt voor staatsceremonieën zoals de verjaardagstoespraak van de koning.
De drie grootse, met elkaar verbonden gebouwen van deze groep vormen de Grote Residentie van het complex.
Nationaal Museum
Het Nationaal Museum is beroemd om zijn collectie kunst uit Zuidoost-Azië. En dat in twee imposante gebouwen die zelf al de moeite waard zijn. De Buddhaisawankapel stamt uit 1787 en heeft talloze schilderingen uit de Bangkok-tijd. Ook het Wang Na Paleis stamt uit de 18de eeuw. Bijzonder is de Galerij van Koninklijke begrafeniskoetsen, die net als de tempels extreem versierd zijn. Het museum ligt in de Oude Stad aan de Chao Phraya-rivier.
Wat Phra Kaew (Tempel van de Smaragdgroene Boeddha)
is de belangrijkste Boeddhistische tempel van Thailand. De tempel bevindt zich in het historische centrum van Bangkok, op het terrein van het Koninklijk Paleis. De bouw van de tempel begon toen koning Rama I in 1782 de hoofdstad van Thailand verplaatste van Thonburi naar Bangkok.
Dit is de plek van de beroemde Smaragden Boeddha, het meest vereerde beeld van Thailand. De Tempel van de Emerald Buddha, of de Wat Phra Kaew is de belangrijkste trekpleister binnen het Koninklijk Paleis. Een highlight binnen een highlight. Hoewel het overal en altijd wordt aangeduid als tempel is het in werkelijkheid een Koninklijke kapel. Deze verwarring is niet geheel onterecht aangezien de Wat Phra Kaew alle kenmerken heeft van een tempel.
Volgens de legende werd de Emerad Buddha in 43 v. Chr. gemaakt door Nagasena in India. Nadat het daar 300 jaar gebleven is werd het naar Ceylon in Sri Lanka gebracht om het beeldje te redden tegen de burgeroorlog. In het jaar 457 stuurde koning Anaruth van Myanmar een groep mensen naar Ceylon voor boeddhistische geschriften en de Emerald Buddha om het boeddhisme te steunen in zijn land. Helaas verdwaalde de boot en kwam deze in Cambodja terecht. Toen Thailand, of Siam toen nog, Angkor veroverde in 1432 werd de Emerald Buddha meegenomen naar de voormalig hoofdstad Ayutthaya. Na veel omwegen kwam het uiteindelijk in Chiang Rai terecht waar koningen het beeld verstopte. Daarna is het naar het Koninklijk Paleis gebracht.
Het 66 cm hoge beeldje van jade krijgt van de koning bij elk jaargetijde een andere mantel aan. Rondom de tempel staan diverse versierde mythologische figuren. Allemaal overdadig versierd met gekleurde tegels, bladgoud en spiegelglazen inlegwerk. Let binnen goed op de muur, daar verhalen muurschilderingen over het leven van Buddha.
Yaksha "tilt" de zuidelijke Gouden Phra Chedis gelegen op het Phaithee-terras bij de tempel van de Smaragdgroene Boeddha en de standbeelden van "Yakshas thotsakhirithon" ook wel de reuze demonen.
Beschermers van de poorten in Boeddhistische tempels in heel het land. Keramische beeldhouwwerken van voogd Yakshas werden geproduceerd in Thailand , tijdens de Sukhothai en Ayutthaya periodes , tussen de 14e en 16e eeuw, bij verschillende ovencomplexen in Nrd-Thailand. Ze zijn meestal afgebeeld met een karakteristiek gezicht, met grote ronde buigende ogen en uitstekende lenden, en een groen gelaat. Yakshas en hun vrouwelijke tegenhangers komen vaak voor in de boeddhistische literatuur van Thailand. Ze zijn groot, divers en mooi. Zie ook de koppenfoto onder
Wat Arun
Deze ligt aan de overkant van de rivier Chao Phraya staat Wat Arun, de Tempel van de Dageraad. De tempel werd aan het begin van de 19e eeuw gebouwd op de plaats van het paleis van koning Taksin (voor 1782 was dit deel van de stad – Thonburi – de hoofdstad van Thailand).
Je kunt ‘m niet missen: centraal staat een ca 80 meter hoge prang (toren in Khmerstijl) die wordt geflankeerd door vier kleinere prangs. Wij hebben hem alleen vanaf het water bij avond gezien.
Het is allemaal pracht en praal zoals je ziende vele tempels tuinen terrassen uren kun je hier rondlopen en dan vraag je je nog af of je alles wel hebt gezien. Kinara standbeeld dit is een halfman, halfvogel mythologisch wezen geheel gehuld in een goudlaag en zeer mooi uitgewerkt. De voet met edelstenen gezet in filigram. De dragers van de gouden pagode.
De Tantimavogelbeelden bij de ingang van de Phra Viharn Yod. Het was gewoon genieten
Nog een greep uit wat we zagen;
De wacht, de gouden spitsen, de pagode en de heilige olifant je ziet er moeten delen hersteld worden. Ook heb je de mogelijkheid om teen een vergoeding uiteraard een velletje bladgoud op de boeddha te plakken. En dan zien we een groep meisjes in een prieel in gebed dat was toch wel indrukwekkend. En nog veel meer.
Wat Traimit
De belangrijkste attractie is het drie meter hoge en 5,5 ton zware gouden Boeddhabeeld. Dit beeld is niet verguld, maar is van goud gemaakt. En is daarmee het grootste gouden beeld ter wereld. En werd pas in 1955 bij toeval ontdekt. Toen het beeld naar een andere locatie moest verhuizen vielen er stukken sierpleister af. En werd de gouden ondergrond zichtbaar. Delen van het pleisterwerk kun je zien aan de linkerkant voor het imposante beeld.
Het verleden van Thailand is alles behalve vreedzaam, er hebben veel invallen van omliggende landen in Thailand plaatsgevonden en omgekeerd. Naast het veroveren van land werd er ook altijd wel geplunderd. Om het verliezen van een prachtige gouden Boeddha te voorkomen is het in het verleden door vaklieden verpakt in een laag van klei en gips.
Het blijft een Boeddha beeld maar de mooie gouden glans is verdwenen en zo werd het een stuk minder interessant voor plunderaars om het mee te nemen. In plaats van goud is het nu ‘breekbaar’ en lastig te vervoeren. Precies wat de bedoeling was, zo is het dus beschermt gebleven en bewaard gebleven voor Thailand. Huidige waarde ruim 200 miljoen Euro.
Natuurlijk was er onderweg ook het nodige te zien. Opvallend is dat het portret van de koning en zijn gezin overal te zien is. Werk aan de weg en de dames zijn bezig met ijzervlechten. Het verkeer is behoorlijk chaotisch. En Naast de beeltenis van de koning vind je natuurlijk op vele hoeken van de straat een altaartje. In de buurt van het Koninklijk paleis marcheren de militairen en is volop politie aanwezig. Wat ook iets is wat we in Zie zo ie zo veel zien zijn de electra-draden over de weg en langs de huizen
Wat Mahathat.
De Wat Mahathat is niet zozeer een fraaie tempel, maar het is wel de hoogste van de zes Koninklijke tempels die er zijn. En dus is het hier altijd druk met bezoekers, gebeden en meditatielessen. De tempel uit de 17de eeuw is het heiligdom voor de Mahanikai-monniken. De tempel heeft als enige in Bangkok een kruisvormig dak. Het huisvest daarnaast een van de twee Boeddhistische universiteiten van Bangkok, de Mahathat Rajavidyalaya.
De Wat Mahathat is een boeddhistische tempel in Bangkok, een van de zes hoogste Koninklijke tempels. In de Ayutthayaperiode was de tempel gekend als Wat Salak. De tempel huisvest een van de twee Boeddhistische universiteiten van Bangkok, Mahathat Rajavidyalaya. 'Wat Mahathat Yuwaratrangsarit Ratchaworamahawiharn' is verder een belangrijk meditatiecentrum.
Wat Mahathat.
De Wat Mahathat is niet zozeer een fraaie tempel, maar het is wel de hoogste van de zes Koninklijke tempels die er zijn. En dus is het hier altijd druk met bezoekers, gebeden en meditatielessen. De tempel uit de 17de eeuw is het heiligdom voor de Mahanikai-monniken. De tempel heeft als enige in Bangkok een kruisvormig dak. Het huisvest daarnaast een van de twee Boeddhistische universiteiten van Bangkok, de Mahathat Rajavidyalaya.
De Wat Mahathat is een boeddhistische tempel in Bangkok, een van de zes hoogste Koninklijke tempels. In de Ayutthayaperiode was de tempel gekend als Wat Salak. De tempel huisvest een van de twee Boeddhistische universiteiten van Bangkok, Mahathat Rajavidyalaya. 'Wat Mahathat Yuwaratrangsarit Ratchaworamahawiharn' is verder een belangrijk meditatiecentrum.
Op onze laatste dag in Bangkok
hebben we een fietstocht gedaan dit was echt leuk. Voordien nog even door Bangkok geslenterd. Hier een mooi kerkje. Dat blijkt de Kalawar Church (RK kerk van de Rozenkrans) te zijn gebouwd door de Portugezen begin 19e eeuw. aan de oever van de Chao Prayarivier
We lopen ook door leuke steegjes we zien het ziekenhuis en de kleuterschool en o ja dan zien we de klok we gaan maar naar de winkel van Co van Kessel te gaan en op de fiets te stappen.
De naam van deze tempel is me ontgaan helaas hij was wel apart.
Wat Kalayanamitr Varamahavihara,
is gelegen aan de Thonburi-oever van de Chao Phraya-rivier. Aan de zijkant hebben ze de neiging om Mara Boeddha te onderwerpen. Boeddha heeft een afmeting van 5 meter breed en 7 meter hoog. Hij is erg mooi.
De tempel werd in 1825 opgericht door Chaophraya Nikonbodin (geboren To, Thai) die de tempel aan Rama III schonk. Chaophraya was een voorouder van de Kalayanamitr-familie, waarvan de afstammelingen Saprang Kalayanamitr zijn. De bevolking houdt van deze tempel. We zagen er ook erg veel kinderen en monniken rondlopen. De klokken werden regelmatig even aangetikt wat een heel mooi geluid gaf.
We reden met de club dwars door het centrum (best eng dat links verkeer) en natuurlijk deden we nog een paar tempels aan zoals je boven ziet. Wat dacht je van op de fiets dwars door de overdekte markt? Lachen hier kan dat! We hebben genoten.
Dit was een leuke afsluit van onze reis.