Cambodja Battambang Terugblik Thailand
Chanthaburi (จันทบุรี)
is een Thaise provincie aan de zuidkust van de golf van Thailand, in het oosten van Thailand. Met een oppervlakte van 6338 km² is het de 34ste provincie qua omvang in Thailand en ligt op ongeveer 245 kilometer van Bangkok. De thuisbasis voor de Chinese, Khmer, en Vietnamese gemeenschappen, met invloeden van de Shan uit Birma en de Fransen, die het gebied regeerde van 1893 tot 1905
De provincie is vooral bekend als een handelscentrum van edelstenen en zijn vele fruitplantages. De belangrijkste weg in deze provincie is de "Sukhumvit", die loopt van het westen naar het oosten en is de verbinding tussen de meeste plaatsen. Chantaburi bestaat voornamelijk uit heuvelland. De provincie is aan het einde van de 19e eeuw een tijdlang door Frankrijk bezet als straf omdat Thailand weigerde delen van Laos en Cambodja af te staan. Dit uit zich nog in de vele voorbeelden van Franse architectuur in deze provincie.
Grondstof
De rotslagen in Oost-Thailand waren ooit rijk aan saffieren en robijnen. Meer dan 500 jaar trokken er edelsteendelvers en handelaren uit allerlei landen naar Chanthaburi, 80 km ten oosten van Ban Phe. Velen vestigden zich hier blijvend, zoals de Shans uit Myanmar, de Chinezen en de Cambodjanen.
Edelsteenbewerkers
Hoewel de rotsaderen volledig zijn uitgeput, is Chanthaburi nog steeds een bloeiend handelscentrum voor edelstenen, die tegenwoordig merendeels geïmporteerd worden uit bijvoorbeeld Sri Lanka. Vooral de goede reputatie van de edelsteenslijpers in Chanthaburi, die niet onderdoet voor die van de slijpers in Bangkok, speelt hierbij een rol. Thaise edelsteenbewerkers worden tot de beste - en best betaalbare - ter wereld gerekend.
De kust
is nog niet ten prooi gevallen aan grootschalig toerisme, en de lege stranden met casuarina-bomen trekken vooral Thai. De meeste buitenlandse toeristen die hier komen, zijn onderweg naar de grens met Cambodja of Ko Chang.
Fruitfestival
Chanthaburi is een uiterst vruchtbare provincie, beroemd om zijn vele boomgaarden. Hoe belangrijk de fruitteelt is, met name de durian, de ramboetan en de mango, blijkt tijdens het jaarlijks fruitfestival in mei of juni.
Dan nu op weg naar Chantburi. De laatste kiekjes van Bangkok. Dan stoppen we al vrij snel bij een benzinepomp waar we koffie kunnen drinken maar niemand heeft daar nog echt trek in komen net van tafel dus gewoon even lekker lopen goed voor de ledematen en dan lekker onderuit in de schommelbank.
Je ziet er is genoeg te zien langs de weg er wordt van alles verkocht. He, het plaatsnaambord zien we al staan dat is niet verkeerd natuurlijk. Het landschap verandert we zien palmbomen, groen, water en weer een tolpoort daar zijn ze hier heel gek mee. Denk dat je als bestuurder leeg loopt op die dingen.
Maar er staat ook een bord met man/vrouw en 1 km op de middenberm en dat betekend " Toilet". Die is nu wel welkom want we zijn alweer een paar uur verder. Dan rijden we zo dachten we een plaats binnen maar nee het is 1 lange weg met een heel grote parkkerplaats aan de ene kant en allemaal restaurants en koffietentjes aan de andere zijde en jawel naast de MAC staat Cafe Amozon jippieeee. Geloof me dat is zo'n lekkere koffie je moet als je besteld hebt wel 10 minuten wachten maar dan heb je ook wat.
En zie je die bussen? Er reden er zo verschrikkelijk veel de een nog leuker dan de ander! Waar wij in reden? Wat dacht je? Natuurlijk gewoon in een degelijke witte. Maar weet natuurlijk niet hoe de bussen van binnen zijn wij hadden best veel comfort en dat is ook niet slecht op zo'n afstand toch?
We gaan weer op weg voor het laatste stuk. Ook hier zien we weer van alles te koop langs de weg en rijden met afgeladen auto's is hier heel normaal net als allerlei versieringen op de vrachtwagens. en dan o jeeee juist wegwerkzaamheden maar viel allemaal reuze mee geen file gelukkig. De streekbus rijdt ons tegemoet hij gaat naar Bangkok we zien nog een man van goud vraag me niet wie dat is want ik weet het niet en een wagen wederom afgeladen maar dit keer met fruit. En dfan komen we aan bij ons hotel. We blijven niet we gaan alleen maar eten in het restaurant want de kamers zijn nog niet klaar en wij hebben nog een programma.
Na de lunch stappen we weer in de bus. Die Brengt ons op een plek waar vanuit we verder gaan met Jeeps. Het wisselpunt is bij een middelbare school op een braakliggend terrein. Er zijn 3 jeeps dus moet een roepje wachten tot de ze terugkomen we passen er echt niet in met zijn allen. Aan de overzijde van de weg is een begraafplaats. We zien een kraampje en kijk hier is de ultieme oplossing voor als je met vakantie gaat en je geen buren wil/kan vragen haha.
Als je op zoek bent naar authenticiteit in Thailand, ga dan naar de kleine steden. Eén zo'n stad ligt 3 uur van de drukke hoofdstad Bangkok en staat bekend als de Chanthaboon Waterfront Community, waar de lokale bevolking al generaties lang woont. Chantaboon Je vindt hier koloniale huizen Chinese heiligdommen, cafe’s en eeuwenoude winkelwoningen.
Met hulp van de overheid die toeristen en weldoeners in de gemeente stort, is de Chantaboon Waterfront-gemeenschap een duurzame toeristenstad geworden. Het ligt iets minder dan 50 km van de Cambodjaanse grens.
Edelsteenwijk
Ten westen van de voetbrug begint de edelsteenwijk, met als middelpunt Trok Kachang en Thanon Sri Chan (ook wel 'Gem Street' genoemd). Hier vind je tientallen edelsteenwinkels. De meeste hiervan zijn doordeweeks gesloten en komen op vrijdag, zaterdag en zondag tot leven. Dan doorzoeken en classificeren de plaatselijke handelaren de bergen kleurige steentjes, om ze te verkopen aan klanten die soms helemaal vanuit Bangkok hiernaartoe komen.
Ten westen van het edelsteenkwartier en de markt ligt het Taksinpark, waar een bronzen standbeeld staat van koning Taksin van Thonburi die, als generaal, tussen 1767 en 1782 vocht voor de hereniging van Thailand. Chanthaburi was het laatste bolwerk van de Birmezen aan de oostkust. Met de herovering van deze stad bracht Taksin het hele land weer onder Thaise controle. Het standbeeld van Taksin is afgebeeld op het bankbiljet van 20 baht.
Loop door de smalle straatjes en geniet van dit cultureel erfgoed, overal zie je tempels, kerken en andere heiligdommen.
Vietnamezen
Het interessantste deel van Chanthaburi ligt in de omgeving van de rivier, met name rond Thanon Rim Nam, met zijn mix van pastelkleurige koloniale panden en traditionele houten winkelwoningen met fijn uitgesneden traliewerk.
In deze wijk woont een grote katholieke gemeenschap van Vietnamezen die hier, vervolgd wegens hun geloof Cochin China (Vietnam), tussen de 18e eeuw en de late jaren 70 naartoe zijn gevlucht.
Een veel minder subtiel voorbeeld van een niet-Thaise invloed is te vinden aan de andere kant van de oude stad aan de Zuidzijde van Thanon Rim Nam, in de vorm van de grootste kerk van Thailand: De Cathedral of the Immaculate Conception. De kerk is eerst gebouwd door Europese missionarissen begin 1700, en werd toen herbouwd door voornamelijk Vietnamese migranten rond 1900.
Kathedraal van de Onbevlekte Ontvangenis, Chanthaburi
Gelegen op een steenworp afstand van de rivier de Chanthaburi. Vaak omschreven als de mooiste kerk van Thailand, is de kathedraal van de Onbevlekte Ontvangenis, een van de hoogtepunten van een bezoek aan Chanthaburi, ongeacht of je religieus bent of niet. Er is al meer dan 300 jaar een katholieke kerk in Chanthaburi, hoewel het huidige gebouw dateert uit de vroege jaren 1900. Naarmate de katholieke aanwezigheid in het gebied bleef groeien, bleek de oorspronkelijke kapel te klein en werd de kerk verplaatst naar een nieuwe locatie en uitgebreid.
Het gebouw dat vandaag te zien is, is de 5de reïncarnatie van de kerk met de eerste steen gelegd in 1906. De kerk opende in 1907 zijn deuren maar het duurde nog een aantal jaar om alle decoratieve elementen zoals als de glas-in-loodramen met een aantal christelijke heiligen. In 1944 kreeg het gebouw de status van kathedraal.
Omschrijving van de kathedraal
- Het heeft een gotische bouwstijl
- Bevat ogive (bogen met een puntige top), een populaire functie die bijdraagt aan de perceptie van hoogte en een opmerkelijk kenmerk van gotische kathedralen.
- De lengte van 60 meter en de breedte 20 meter
- De kathedraal heeft twee torens, één aan elke zijde van de gevel van het gebouw.
- De linkertoren bevat een grote klok die in 1909 aan het gebouw werd toegevoegd.
- In 1926 werden 3 klokken geïnstalleerd binnen dezelfde toren, de grootste met een gewicht van 650 kilogram.
- De gevels boven de torens werden in 1940 verwijderd vanwege de Frans-Thaise oorlog (oktober 1940-mei 1941) om het als mogelijk doelwit minder op te laten vallen.
De binnenkant van de kathedraal is niet minder indrukwekkend. Het is zeer sierlijk en trekt veel bezoekers, vooral Thai, en meestal geen leden van het katholieke geloof. En dit hebben we nog niet eerder meegemaakt; om de kerk te betreden moesten wij de schoenen uit!
Standbeeld van de Maagd Maria
Het middelpunt van de kathedraal is het beeld van de Maagd Maria. Het is bedekt met goud en halfedelstenen en email die door de plaatselijke gemeente zijn geschonken - schattingen van het aantal edelstenen variëren van 200.000 tot 500.000 en het is moeilijk om een goede foto te maken vanwege de complexiteit van het licht dat wordt weerspiegeld.
Het beeld is bijzonder omdat het is een geschenk aan de kerk is van de Chanthaburi christelijke juweliers en de gemeenschap van goudsmeden. Een van de oudere gemeenschappen in Chanthaburi die voornamelijk bestaat uit Vietnamese mensen. Hun voorouders kwamen in verschillende golven uit Vietnam
Omschrijving
- Het blauw van haar mantel bestaat uit enkele duizenden blauwe saffieren afkomstig uit Thailand
- Haar witte jurk is gemaakt van honderden witte saffieren uit Sri Lanka.
- De versieringen op de kleding bestaan uit verschillende robijnen uit Thailand, goud en groene email.
- De groene bol waarop een oceanenmozaïek zijn van blauwe saffieren uit Thailand.
- De landmassa's bestaan uit honderden geel en oranje (waarschijnlijk beryllium behandeld ...) saffieren uit Songea (Tanzania) en enkele gele en oranje saffieren uit Chanthaburi.
Als je op de Niramon-brug staat, die de gemeenschappen aan de oost- en westoever van de Chanthaburi-rivier met elkaar verbindt, zul je snel een opmerkelijk elegant gebouw in gotische stijl zien dat een van de belangrijkste oriëntatiepunten is in de provincie Chanthaburi.
De gemeenschap bestaat voornamelijk uit oudere mensen die elke dag vechten om de schoonheid en geschiedenis van de site te behouden. Ze runnen restaurants, winkels met verse vis, kleermakerswinkels, boetiekcafés en kunstgalerieën.
Rond oktober is er elk jaar een evenement van 3 dagen genaamd „Colors of Yesteryear” om te pronken met de rijke erfenis van deze plek. Dit wordt gehouden langs Sukhaphiban Road en biedt optredens en honderden kraampjes die zijn opgezet om lokale keukens en snacks, handgemaakte producten, kleding en mode-assesoires te verkopen.
Je zult ook veel ambachtslieden tegenkomen die werken aan traditionele ambachten zoals het maken van lantaarns. Een paar muurschilderingen zijn ook te vinden.
Nationale Park met de Phlio waterval ( Namtok Phlio).
In dit park met een afmeting van 135 km², leven nog zwarte en bruine beren, gibbons en natuurlijk apen. Maar niets gezien hoor wel de waterval. Deze ontstaat door 2 stromen en ca 20 meter hoog. Deze is niet spectaculair maar heb het erger meegemaakt haha. Honderden, zo niet duizenden zwarte karpers zwemmen hier tussen de bruggetjes en de rotspartijen in het water. De iets kleinere grijze soort komt wel naar je toe als je je voeten in het water steekt.
De weg naar de hoofdingang, is niets anders dan souvenirwinkels en eetstalletjes.
Kijk links na het passeren van de kassa en je ziet onmiddellijk de beek waar bezoekers zich bij goed weer in de heldere poelen van bergwater laten zakken.
Je kunt naar een uitkijkplatform of een paar treden naar beneden om bij een zwembad aan de voet van de watervallen te geraken. Hoe dan ook, je krijgt geen onbelemmerd zicht omdat het water langs een rotsachtige helling naar beneden stort, gedeeltelijk geblokkeerd door takken. De waterval stroomt het hele jaar door.
Gedenktekens
Op een heuvel bij de watervallen staan 2 gedenktekens de Along Khon chedi en memorial stupa, waar een relikwie van prinses Sunanta Kumariat in ligt, gebouwd in opdracht van koning Rama V.
Ze combineren een verhaal van liefde en tragedie. Ze helpen ook verklaren waarom Nam Tok Phlio een van de meest bezochte watervallen in Thailand is.
De in 1876 gebouwde Alongkorn Chedi, gemaakt van lateriet en nu bedekt met dik mos, markeert een plek waar de koning 2 jaar eerder de man werd van de koningin. In 1881 plaatste Rama V zijn liefdesverdriet door een piramide toe te voegen nadat Sunandha verdronk toen haar koninklijke schip in de Chao Phraya-rivier zonk. De piramide bevat as van de koningin en bezoekers moeten op beide locaties even respectvol zijn als op een koninklijke begraafplaats.
Een natuurpad begint bij de watervallen en loopt 1,2 km bergopwaarts door de jungle voordat wandelaars in de buurt van de chedi komen. We gaan weer terug naar het hotel en morgen gaan we Thailand dan echt verlaten.
