Rondreis Suriname van 25 november t/m 10 december 2016
dag van aankomst;
Srefidensi (Onafhankelijkheidsdag) 25 november
We mogen weer samen onderweg. We vliegen om 15:15 uur met Surinam Airways naar Paramaribo en landen om 20:45 uur plaatselijke tijd (-4;00). Uiteraard is de start met koffie op Schiphol!
De internationale luchthaven van Suriname heet officieel Johan Adolf Pengel Airport, maar is lokaal beter bekend onder de naam Zanderij. De herkomst van die naam is niet moeilijk te raden, vooral vanuit de lucht. Het vliegveld ligt in een zanderig, savanneachtig gebied, midden tussen het groene oerwoud. De luchthaven is vernoemd naar Johan Pengel, een populaire Surinaamse politicus. Wij hebben weinig gezien van de luchthaven, bij aankomst en vertrek was het donker
In het vliegtuig konden we direct al genieten van het Surinaamse eten heerlijk pittig. Tijdens de vlucht werd het lege wijnflesje regelmatig gevuld met wodka van een medereiziger die uiteraard zijn fles leeg moest hebben voor hij het vliegtuig verliet. Nou wij helpen graag onze medepassagiers 😉
Op de luchthaven stond onze gids Harvey ons op te wachten. Het duurde wel even. Wat was het geval. Voor Suriname heb je een visum nodig. Dit konden we aanschaffen op de luchthaven Schiphol stond in de reisbescheiden.
Het liep even anders, het baliepersoneel van Surinam Airways was vrij omdat het onafhankelijkheidsdag was in Suriname.
Dit hield in bij aankomst in Paramaribo het visum aanschaffen. Er stond dus een heel lange rij en er waren 1 en soms even 2 loketten open en alle visa moesten met de hand geschreven worden. Iedereen die in het vliegtuig zat moest een visum.
Zie daar met geld krijg je een hoop voor elkaar. Heel wat briefjes werden geschoven in handen van personeel van de luchthaven en zij zorgden dan wel voor het visum dus de rij slonk behoorlijk. Ook al stonden we redelijk vooraan, veel van wat achter ons stond ging toch voor! Zo'n 2 uur later waren ook wij eindelijk door de douane. Met een groepje van 6 personen naar de bus nou ja kleine bus dan natuurlijk.
Het was een gezellige boel onderweg overal was feest. Er hoorden nog 2 mensen bij de groep dus de info krijgen we morgen met zijn allen.
We nemen een Boropasi (sluiproute) om niet in ellenlange files terecht komen. Uiteindelijk stopt de bus en mogen we uitstappen. De naam van het hotel zegt ons niets. In de lobby gekomen rolden onze ogen werkelijk alle kanten op nou mannen dit was spek voor jullie bekkie een super bloot gebeuren geloof me, ook de mannen in ons groepje was het opgevallen. De 2 reizigers die een dag eerder waren gearriveerd stonden er al even kennismaken en tot morgen. De koffers zouden naar de kamers gebracht worden nou dat duurde zolang dat we die zelf maar van de gang gehaald hebben.
Zoals je boven ziet mooie kamer en goed hotel.
Na een goede nachtrust even bijkomen de koffer in orde maken want we zijn hier immers maar 1 nacht en dan lekker ontbijten. Niets mis mee. Naar boven laatste handelingen en met de koffers naar beneden (geen kofferservice). Het afgesproken tijdstip van verzamelen in de hal werd volgens Surinaamse begrippen uiteraard een half uurtje later. We gaan met zijn allen naar een hoek van de lobby waar een grote tafel stond. Hier gaat onze gids ons vertellen hoe of wat.
En wat blijkt we moeten een rugtas klaarmaken voor 3 dagen en wij die de optionele excursie hebben geboekt voor 5 dagen. Juist halleluja sleutels al ingeleverd en wel een rugtas bij ons voor die 2 maar niet voor 5 dagen gggrrr.
De gids doet verder zijn verhaal en biedt de anderen een programma aan op de dag dat wij er niet zijn met o.a een fietstocht. Wel dit vinden wij niet echt leuk daar dit altijd een leuke manier is om een deel van het vakantieland te leren kennen. Dit begreep hij en beloofde een aanpassing te doen zodat ook wij de fietstocht konden meemaken.
Na nog een hoop blabla moesten we dan toch proberen een tas klaar te maken voor die in ons geval 5 dagen. Helaas zijn we zo bezig geweest dat we vergeten zijn een foto te maken van de puinhoop in de lobby haha.
De koffers blijven in het hotel tot we terugkomen. We gaan op weg. Als eerste op zoek naar Surinaamse dollars. Nou dat was leuk alle geldautomaten waren leeg door het feest van gisteren. Uiteindelijk hebben we Euro's gewisseld op een wisselkantoortje. Een paar wilden pertinent pinnen dus nog even rondrijden en toch ver buiten de stad een automaat gevonden waar nog geld gepind kon worden. Nou toen kon ik nog wat foto's maken intussen.
Daarna gaan we echt op weg met een paar stops naar ons eerste verblijf en dat wordt Plantage Frederiksdorp
In Leonsberg aangekomen, de rugzak uit de bus en lopen we via de loopplank naar onze boot (een traditionele tentboot) . Het is tijd voor een snack en een drankje. We zijn op de Commewijnerivier. Onze eerste stop is Fort Nieuw Amsterdam. En van daaruit varen we naar Frederiksdorp. Het is werkelijk een oase van rust als je daar aankomt. We hadden een leuk verblijf zie de foto van ons 2 onder 1 kapwoning bovenaan oordeel zelf
Nadat we de bagage in ons huisje hadden gezet (oeps een groot ongedierte achtig dier bbbrrrr, daar zijn spuitbussen voor ook hier in de natuur was de optie van een personeelslid) gingen wij samen aan tafel voor een lichte lunch, Saoto soep. Erg lekker. Onderwijl vertelde Harvey het een en ander over het verblijf en wat het programma was. Deze dag konden we heerlijk genieten van de rust en de natuur op eigen gelegenheid en rond de 20:00 uur was het diner.
Het was heerlijk relax niets doen, beetje over het terrein lopen genieten van de vogels en bloemen beetje hangen op de veranda praatje hier praatje daar lekker hoor echt vakantiegevoel. Tegen 18;30 uur even naar de steiger want dat zou best wel eens een mooie zonsondergang kunnen zijn natuurlijk. En jawel dat was even genieten. Met de verrekijker van een groepsgenoot konden we de gieren aan de overkant van de rivier ook nog van dichtbij zien.
Voor we gingen eten zijn we eerst een glaasje gaan drinken op de 50ste verjaardag van Erwin die ons indien hij kan altijd naar en van Schiphol rijdt. Erwin proost!! Op het schoteltje ligt een Surinaams gevouwen must daarbij een zakje en een paar steentjes. Dit is een Javaans gebruik de stof is gebatikt.
Heerlijk geslapen ieder een eigen kamer! Beter nog Ans beneden en ik boven wat een luxe een nieuwe dag breekt aan. Even goed wakker worden maar...... minpuntje tegen 08:00 uur is er pas ontbijt en dat is voor ons vroege vogels bijna lunchtijd. Nou dan maar gewoon lekker op de veranda zitten genieten van de natuur.
Wat zien we daar????? Ja hoor echt.... op ons tafeltje staan 2 kopjes en oploskoffie en theezakjes. En daar komt iemand aan met thermoskannen met heet water. Geweldig dit is een verwennerij (ooit in India hebben wij dat ook eens gehad) heerlijk kopje koffie op de veranda om wakker te worden en te genieten van de natuur in de vroege ochtend. Na het ontbijt gaan we naar de steiger voor onze tocht over de rivier, naar Plantage Werk en Rust en hopelijk de dolfijnen spotten. Benieuwd of onze gids Harvey er zal zijn vandaag, gisteravond schitterde hij door afwezigheid. Zijn moeder zou van een trapje gevallen zijn. We gaan het meemaken.
Harvey was nog niet aanwezig misschien vanavond. Maar we vermaken ons goed hoor na de vissers op de rivier door naar Plantage Vreugd en Rust waar we genieten van alles daar hoog en droog. Met regelmaat bukken voor die palmtakken want ja die hangen gewoon over de weg natuurlijk het is tenslotte een plantage waar gewerkt wordt.
Zitten we aandachtig te luisteren en ineens kedoeng. De wagen kantelde een beetje. Oeps schroef losgeschoten van een wiel van de tractor Het was natuurlijk een zandweg met enorme gaten. Albert riep elke keer wel; "kijk uit, naar links, naar rechts maar ach......... hahahaha. Juist dat wordt afstijgen.
Staan we dan de bestuurder van de tractor keek er eens naar en had zoiets hier kan ik niets mee. Nu ga je lachen hij stapt op de kar gaat liggen en doet zijn ogen dicht. Ja we hebben dit met verbazing zien gebeuren. Albert ging bellen en het was nu wachten op een andere trekker natuurlijk want hier konden we geen kant uit. De koelbox werd weer opengetrokken en allen een fles vocht tijdens het wachten op.....
Het duurde even maar wij konden mooi onze benen even strekken dus echt rouwig waren wij er niet om hoor. Maar als en dan toch volk langs komt denk je telkens dit is hem want we wisten immer niet wat we moesten verwachten.
Wel het bleek gewoon een andere tractor te zijn die de bak achter zijn tractor hing en we konden weer op weg met 2 chauffeurs sjeik he? We reden nog een uur of zo over de plantage langs vee, water visvijvers e.d. op weg naar onze lunch!
Aangekomen bij het restaurant, stond er al een heerlijke lunch op ons te wachten. De fles wijn stond blijkbaar al even. De kurk kon er niet meer uit maar een Parbo smaakt altijd wel. We hebben genoten niets mis mee.
Frederiksdorp,
we hebben genoten van de natuur en eten gezelligheid en al het personeel niets was hen te veel. Een mooie herinnering. Onze rugtassen zijn ingepakt een laatste ontbijtje en daar gaan we weer op weg naar de steiger om niet meer terug te keren deze vakantie. Wie wel terugkeerden was het personeel vrolijk lachend en pratend gaan zij de weg die wij net afkwamen. Het vogeltje wacht ons al op zittend op een stronk bij de amandelboom naast de steiger. We varen zo naar de overkant waar onze wegen zich scheiden. De groep gaat terug naar Paramaribo en Ans en ik gaan op weg naar Galibi.
Na afscheid te hebben genomen van de club in de auto gestapt bij Tio. De reis was zoals gezegd een lange weg waar we een aantal stops hebben gemaakt. Eenmaal in Albina aangekomen was het tijd om de auto achter te laten en verder te gaan met een korjaal naar Galibi. Het ziet er allemaal vrij relax uit, uit de koelbox kwam een tros kleine banaantjes zie zijn zo heerlijk zoet. we varen rustig tussen de mangroves en komen dan op open water en de korjaal begint vaart te maken. En geloof me we gingen dwars tegen de stroming in. Nou die paar spetters werden hele sloten en wat een kabaal we konden elkaar niet meer verstaan en waren druk bezig om ons fototoestel en tas te beschermen. Het kwam werkelijk met bakken tegelijk de korjaal in zetten. Stil blijven zitten ieder aan de buitenkant de boel moest wel in evenwicht blijven. Die rit vergeten we niet gauw meer! En dan zien we daar een strandje liggen daar zullen wij aanleggen. Ja jullie moeten nog wel een eind door het water lopen want we kunnen niet te dichtbij komen. Wel we hadden zoiets je doet je best maar maar voor kniehoogte gaan we er niet uit!! Zo gezegd zo gedaan. Eenmaal voet aan land pakten ze onze bagage onder het zeil vandaag (dat was wel droog) en mochten we direct naar ons verblijf voor vannacht zodat we droge kleding aan konden trekken. En dan konden we straks in de gemeenschappelijke ruimte lunchen.
Boven zie je de kamers. Elke kamer heeft een naam. Wij sliepen in de kikker ja dat moet zichtbaar zijn op de tegel. Het viel niet mee al die natte kleding uit te trekken. Alles moest natuurlijk direct te drogen gehangen worden. De lijnen buiten waren vol dan binnen maar verder. op de foto met de eerste waslijn is goed te zien dat er behoorlijk vocht op onze toestellen was ontstaan. Gelukkig trok dit later weg zoals je op die volgende foto ziet toen was het ook al donker. Nadat we alle papieren uitgespreid hadden om te drogen en ons simpel in een parera hadden gewikkeld ja ook ons lijf was klam natuurlijk en een koude douche had geen meerwaarde (we wilden alleen maar de warmte voelen van het zonnetje) gingen wij naar de aangewezen ruimte stelden ons voor aan de familie en konden we genieten van een speciaal voor ons gemaakte lunch. Toen kwam Tio ons even het programma uitleggen. Geen culturele avond en jungletrail. Dit is alleen bij de 3 daagse en bij minimaal 4 personen. Nou dat is jammer maar we gaan nu eerst heerlijk over het strand banjeren en straks gaan we het dorp verkennen met Tio samen. En een paar foto's, doorkijkje richting strand, uiteraard onze selfie in het zand. Vooruit onder de palmbomen ook nog maar een kiekje zie je onze boot liggen eenzaam en verlaten? Kan niets mee gebeuren hoor ligt goed vast verankerd.
Terug van de wandeling heerlijk gegeten. Na het eten, maakte Tio een kampvuurtje van het hout dat hij vanmiddag bij elkaar gesprokkeld had langs de kustlijn. Zie daar toen wij naar ons kamer gingen bleek een opa de wacht te hebben gehouden bij de deur gezellig naast en niet in de schoenen van Ans.
Opstaan en dan in je pyjama naar het strand wachten op de zonsopkomst. Niet te veel woorden aan vuil maken het was geweldig een heel strand voor ons niemand was er verder te bekennen. De dorpelingen kennen dit beeld natuurlijk en wij waren de enige toeristen aldaar.
Terug naar de kamer tijd voor de douche en tassen pakken en dan ontbijten onder toeziend oog van onze gele vriend. Het winkeltje is open zegt Tio na het ontbijt wel dan gaan we nog even kijken of we een klein aandenken aan dit stukje paradijs op aarde kunnen vinden om mee te nemen, het is ons gelukt! Een hoe kan het anders handgemaakt schildpadje en dan gaan we weer onderweg. Terug met de Korjaal maar eerst gaan we naar de overkant van de rivier daar ligt immers Frans Guiana waar we nog even een bezoekje gaan brengen o.a. aan de gevangenis waar Papillon gevangen heeft gezeten.
We zijn weer terug in Paramaribo.
Telefonisch contact met Harvey onze gids gaf aan de koffers staan al in hun hotel. Je hebt het door! Eenmaal aangekomen bij het hotel juist geen koffers. Na wat geharrewar over en weer en zoeken in de opslagruimte, (Harvey was niet bereikbaar) bleken de koffers nog in het vorige hotel te staan. Goed afscheid van Tio hij kon nu toch ook niets meer doen. Wij naar de kamer en wachten tot de koffers ook naar ons hotel zouden komen. Maar ze kwamen wel en dat is het belangrijkste. We zaten edelijk dicht bij de receptie en ineens zagen wij ze staan. en hebben ze maar opgehaald. Bijna een half uur later kregen e een telefoontje dat de koffers waren gebracht. Ja ach..... De kamer was netjes en na het opruimen zijn we heerlijk gaan lopen richting centrum. Maar halverwege kwamen we bij 'T VAT en daar zijn we maar neergestreken. we kwamen een stel uit de groep tegen die vertelden dat ze de fietstocht naar de Peperpot gedaan hadden erg leuk! Juist die zouden we gezamenlijk doen "Dank je wel Harvey" Ja op dat moment heb je ziet van .... maar je kunt t beter loslaten want je bent tenslotte met vakantie we zullen maar denken gemiste kans. We hebben een hapje gegeten en hebben toen een lekkere koffie genomen hadden we wel verdiend vonden we. Morgen zien we allen weer en dan gaan we als het goed is een stadswandeling doen met de gids.
Na heerlijk te hebben geslapen in een kamer die toch wel wat koeler was dan in Galibi, gingen we op weg naar de ontbijtzaal waar we genoten van een goed ontbijt. Echter moet ik bekennen dat ik daar heel geen foto van gemaakt heb. Sorry! We waren zo gehypnotiseerd van die kleine vrolijke vogels dat we die wel op de foto hebben gezet "Met hun ontbijt natuurlijk".
Zo hebben we toch afwisseling in het traditionele ontbijtverhaal.
We gaan op weg voor onze stadstour. Deze begint pas echt bij de Sommelsdijkse kreek.
Mooi we lopen eerst nog langs een meditatieruimte. Dan laat Harvey ons op de kaart zien waar we staan. Kijk ik naar boven zie ik dat we ook op de grens van het uitgaansgebied van Paramaribo staan ff foto van maken haha. Kijk die gele vierwieler wel komisch. Dan komen we na langs de waterkant en andere delen van Paramaribo te hebben geslenterd op een plek waar het niet al te fris ruikt zacht uitgedrukt. Nou dat klopt ook zie maar wat er op de muur staat en ja zie ook die sporen daar beneden ggrrr geloof me als ik zeg dat je blij mag zijn dat het geen geur-site is haha. We gaan gauw weer verder
Bij Fort Zeelandia, staat een boom met heel grote stekels daar wil je niet tegen leunen of er dicht langs lopen geloof me je ligt open. Naar mate de boom groter wordt verdwijnen de stekels we komen later nog een heel grote boom tegen en die heeft geen stekels meer op de stam. Ik ben de naam vergeten als ik op internet kijk lijkt het een kapokboom maar daar ben ik niet echt van overtuigd dus ik ga nog wel even spitten. Een lady was bezig de bladeren van het gras te harken.
We zagen ook een krans die was opgehangen voor de slachtoffers
KOFFIETIJD
He he, we gaan naar een klein barretje aan de waterkant want het is koffietijd ja we zijn al ruim 2 uur aan het lopen. Dus we hebben dorst. Wat we nu zagen deed Ans en mij even aan Namibie denken koffie uit de busbar.
Harvey gaat zitten maakt zijn rugtas open en daar komt uit een thermoskan, koffiefilter plastic-bekertjes en een pak heuse koffie. Geweldig echt het was leuk te zien hoe hij te wek ging met zijn bekertjes heet water. Maar de koffie was heerlijk. Onderwijl stond iemand anders op een andere tafel cassave te raspen. Ja dat kan gewoon ook in Suriname gebruik maken van de faciliteiten zonder iets te kopen ja dan ook maar even een foto van het barretje gemaakt.
Na de koffie lopen we naar de markt met duizenden kruiden waar pertinent niet gefotografeerd mocht worden alleen kijken en luisteren ook leuk hoor. Heb je Erika op reis gezien? Zo ja dan weet je wat zich op die markt afspeelt en als je antwoord nee is kijk dan even op uitzending gemist zie je het alsnog haha. Kijk onze vriend lekker op het stoepje zitten.
En hier nog even een terugblik Het hypermoderne houten gebouw Mooi? nee Apart? ja dat wel. De Surinaamse HEMA (aldus Harvey) de anti muggenolie van Suriname puurder kan niet. Nou die nemen we mee! Helpen?... Stinken? Ja absoluut haha.
Als de voorkant van je auto in elkaar zit wil dat nog niet zeggen dat je er niet meer mee kan rijden. Je bind het samen met een touwtje en hup gas! Een aparte lantaarnpaal, en ja een dode boom kun je ook iets leuks van maken toch? En dan is het tijd voor de lunch heerlijk gegeten en je hebt m door het was meer dan genoeg de volgende keer gaan we 1 portie nemen met 2 borden want dat kan hier zonder problemen.
Een nieuwe dag is aangebroken.
Vandaag gaat de reis verder naar het westen, we rijden door wisselende landschappen. De eerste stop is in Groningen, in het district Saramacca, ca. 150 jaar geleden opgezet voor Nederlandse emigranten. Aan de overzijde van de Coppename rivier de kleurrijke houten huizen en hoge palmbomen van Coronie. Hier waren het vooral de Engelsen en Schotten die de eerste plantages aanlegden. Het laatste district is Nickerie met uitgestrekte rijstvelden en de plaats Wageningen, eens het centrum van de Surinaamse rijstteelt. We slapen in Nieuw Nickerie, de tweede stad van het land
Op weg naar Nickerie, hadden we nog een stop jawel bij de kokosnoten-man. Geweldig met een paar tikken was deze klaar. Leegdrinken en dan gewoon weer even teruggeven want het vruchtvlees is ook heel erg lekker dus de noot moet even doormidden geslagen worden.
Een welkome en leuke verfrissing zo langs de weg
Totness
De hoofdplaats van het district Coronie in het noordwesten van Suriname, met als hoofdplaats Totness. Het is qua inwoneraantal zowat het dunstbevolkte district van Suriname. Hier genieten wij van een lunch. Terwijl vast gebruik maakten van het toilet en de stoelen en tafels bij elkaar raapten, ging Harvey met de chauffeur op weg om elders in het dorp drinken te halen. We hadden niet eens een grote groep 8 groepsleden en de gids en chauffeur maar voor het restaurant toch een grote groep waar niet op ingekocht kon worden. Dit geeft wel aan dat de economie hier gericht is op landbouw.
We zijn in Nieuw Nickerie en welkom in Swietie Nickerie.
Jawel zelfs de kerstboom staat in de hal. Helaas de kadootjes onder de boom mogen pas op kerst uitgepakt worden en dan zijn wij er niet meer dus pech. Verder een prima hotel zoals je ziet hebben wij niets te klagen mocht best een paar dagen inplaats van 1 nacht hoor.
Na een mooie zonsondergang is het tijd om een hapje te gaan eten.
Geloof me het was heerlijk ik had gekozen voor Teloh met Teri, een betere keuze had ik denk niet kunnen doen ik heb zitten smullen. We hebben allemaal lekker gegeten hoor mocht je in Nickerie zijn ga naar Restaurant Concorde.
Op de terugweg nog even een foto van Gandhi genomen en een foto van ons hotel bij avond toen zijn we nog even het plein opgegaan heerlijk lopen banjeren ja ons eten moest zakken.
Een nieuwe dag met een bezoek aan het natuurreservaat Bigi Pan. Dit beschermde gebied is een typisch ‘wetland’ landschap met kreken, mangroves en moerassen. De ideale broedplaats voor vele vogelsoorten waaronder de rode ibis en de witter reiger. Per boot verkennen we het unieke gebied. Je vaart ongeveer 3 tot 4 uur in dit gebied en maakt een pauze op een plateau midden op het meer. De gidsen wisselen in spraakzaamheid. We eindigen de dag in Paramaribo waar we twee nachten verblijven.
Op weg naar Paramaribo stopten we bij de viskramen en jawel wij hoeven alleen nog maar te proeven Harvey maakt schoon.
Zie hier weer een voertuig met mankementen haha. Even een beetje energie en dan de laatste km's dat lukt nog wel
In de avond een heerlijke wrap. Je ziet de porties zijn behoorlijk. Dus kregen we er een extra bord en bestek bij zodat we ieder een helft hadden dat was lekker en meer dan genoeg En dan als afsluit maar een ijsje ook niet verkeerd en zeker niet gedeeld haha.
Een vrije dag in Paramaribo. Maak een wandeling in de Palmentuin of langs de waterkant met prachtige koloniale houten gebouwen. Probeer de lekkernijen op de lokale markt of ga op zoek naar een mooi souvenir. Ook een bezoek aan de Javaanse warungs te Blauwgrond is zeker de moeite waard. Zo stond het op de site wel we hebben ons prima vermaakt en uiteraard begonnen met de koffie met Fiadoe Want dat moesten we natuurlijk wel gegeten hebben.
We hebben ons prima vermaakt in de stad. Gelukkig was de kathedraal nu wel open maar Ford Zeelandia was wederom gesloten. Ach ja je kunt ook niet alles hebben al zou dat wel leuk geweest zijn. We liepen verkeerd en oeps we kwamen op het terrein van Meneer de President er kwam een militair naar buiten gestormd en sommeerde ons weg te gaan wat een blaaskaak. Stom hij was nog niet eens thuis. Tussen de middag eten we Pom met rijst heerlijk. Wederom 2 borden met 1 portie want vanavond gaan we met de mannen van de groep naar Blauwgrond en dan moeten we wel voldoende ruimte hebben uiteraard. Toen we bij ons hotel aankwamen zagen we (hum) de regenboog kan niet he het is een rechte streep t was wel apart. Bij ons appartement aangekomen zagen we volop activiteit. Wat bleek alle bedden ja compleet werden vervangen. Zo ook bij ons leuk om even vast te leggen. Zie de jongen de schroeven losdraaien met zijn tanden daar heb je geen gereedschap voor nodig hoor haha. Nou dan ook maar even een foto van de papegaaien boven ons bed we een leuk plaatje.
Daar ik al buiten was kon ik niet naar binnen dus maar gelijk even een foto van het appartementencomplex genomen met Ans op ons balkonnetje. En zie daar, daar komt de jazeker echte regenboog dan ook nog. We hebben heerlijk gegeten op blauwgrond en het was gezellig. Morgen gaan we weer onderweg.
De volgende dag
Op de weg naar Redi Doti. We gaan naar de Joden Savanne. Deze historische plaats is genoemd naar de Joden die de inquisitie in Europa rond 1650 ontvluchtten en zich hier vestigden. En we brengen een bezoek aan een lokale indianengemeenschap.
Onze eerste stop bij de Suralco, drinken we weer ons koffie uit de thermosfles.
Dit eettentje langs de weg heeft lekkere dingen in de vitrine liggen maar we hebben net ons ontbijt op. Dus lopen we maar even heerlijk rond op het terrein het is hier mooi
Redi Doti
Hier hebben wij gelogeerd. Heel bijzonder zo midden in de natuur zonder electra slapen op luchtbedjes, eten dat in het dorp gemaakt wordt en vervolgens naar de lodges gebracht. Geweldig!! En wat een rust alleen ons groepje verbleef op dit stukje aarde. Nadat we de Jodensavanne en het dorp bezocht hadden we zagen ook nog toekans overvliegen, gingen we langs bij de enige winkel van het dorp. We bleven maar eten beetje raar om naar ons verblijf terug gelopen terwijl de auto naast ons meerijdt met het eten. En donker was het geloof me er was namelijk geen electra. Daarna liepen we naar onze slaaphutjes
en onderweg liepen we langs het bos waar diverse vuren brandden zo werkt het hier.
Na de nacht te hebben geslapen op de luchtbedjes nog even lekker rond gelopen voor het ontbijt werd gebracht. Eenmaal klaar was het inpakken en weer op weg.
Vanuit het vriendelijke dorp Redi Doti vertrekken we naar Boven Surinamerivier, één van de hoogtepunten van de reis. Het gebied staat bekend om de spannende stroomversnellingen, mooie natuur en de indianencultuur.
Na een leuke reis voornamelijk die avontuurlijke tocht met de korjaal is het tijd voor rust. Nou dat is er op het Anaula Nature Resort. Het ressort heeft circa 21 vrijstaande lodges met veranda, een zwembad, hangmatten, lounge, restaurant en cocktailbar. We hebben genoten hier niets mis mee behalve de aanwezige muggen die zich allen verzameld hadden op Ans. Halleluja dit was niet echt leuk meer!
Even aanwijzen waar we zijn op de wereldkaart op de basisschool.
Vaarwel Anaula, we hebben genoten. Zwembad, Sula, de tochten met de korjaal, de marrondorpen de service, de keuken de gids allen een die vette pluim. We hebben ons geen moment verveelt zouden zo nog een paar dagen willen blijven (wel zonder mugjes hoor!)
Eenmaal in Paramaribo aangekomen horen we iets vreemds. Ja hoor de eerste regenbui van onze vakantie en dat terwijl we in het regenseizoen zitten. Na nog geen half uur later was het als was er niets gebeurd. Dus de slippers aangetrokken en heerlijk een eind gaan lopen. Wij hadden met al die gekheid nog steeds geen roti gegeten en ja dat kan toch niet?
We hebben het tentje gevonden hebben zitten smikkelen en zijn toen weer richting hotel gelopen en daar in de buurt neergestreken voor een ijsje en een lekker drankje. Het zit er bijna op, nog 1 dag en die vrij te besteden dag doen we samen met een aantal uit de groep. Nu eerst lekker slapen en morgen gezond weer op.
Zoals gezegd de laatste dag.
Heerlijk op ons gemak ontbeten en nog even van de vogels en de kleine leguanen genoten. Eerste stop winkel met kerstartikelen. Op naar de vlindertuin. In Lelydorp bij de warungs eten halen en dan op weg naar de dam.
De afobaka-brug ja ech..... Ach met een slokje op viel het nog wel mee hoor. Daar is het uitkijkpunt we hadden een goed zicht over het meer.
Nu genieten van al het lekkers dat we gehaald hebben. Oeps weer een regenbui. Rennen naar een afdakje tegen de rotsen en daar verder gegeten we hadden veel te veel natuurlijk.
Even later was het weer droog en een helderblauwe lucht. Na nog wat rond te hebben gekeken we konden zwemmen zei Harvey, nou je wil niet weten hoe stijl en rotsachtig het was bbbrr dus we zijn maar lekker boven gebleven.
Het is weer tijd we gaan weer naar ons hotel. En dan het zal niet waar zijn, Ans die alle mugjes op visite heeft gehad gaat in de auto zitten en wordt door een insect gestoken. Harvey doet direct Alcalade op de plek maar het blijft behoorlijk gevoelig.
's Avonds gaan we met elkaar eten bij een Javaans restaurant.
De club nam rijsttafel oeps Ans en ik keken elkaar aan doen wij dat ook????? Nee wij doen het niet vanmiddag hadden we behoorlijk lopen bunkeren. En wat waren wij verstandig wij kregen ons bord amper leeg maar de anderen lieten bergen eten staan. Gelukkig was er een doggie-bag in het restaurant en ik schat zo in dat de chauffeur die ook mee was er met zijn hele familie nog een behoorlijke maaltijd aan had de volgende dag.
Bij het hotel aangekomen nog een afzakkertje genomen met elkaar het was een leuke dag. Morgen de terugreis voor ons op 2 na zij waren er 1 dag voor ons en gaan nog even door met vakantie vieren en vertrekken overmorgen naar Curacao voor hun volgende onderdeel.
De dag van vertrek.
Deze dag liep anders dan gepland. Bij het opstaan was het plekje van de insectenbeet bij Ans uitgegroeid tot een enorm plakkaat het was rood en gezwollen. We lopen even langs de balie wie weet hebben ze daar een middeltje. Er was wel iets maar dat had er direct na het prikken op gemoeten ja als hadden komt....... Juist we gaan een hapje eten en dan zien we wel. Maar de pijn werd zo hevig dat ik toch maar even naar de balie ben gegaan voor een arts.
Hij was met een half uur. Hij keek en zei; "We nemen geen risico, ik kom straks terug met antibioticum en zalf. We hebben maar gewoon lekker lopen rommelen op de kamer.
Nadat Dok geweest was de wond verzorgd en de eerste pil geslikt, zijn we toch nog maar even naar de stad gegaan. Ineens was de tijd om we moesten om 14:00 uur van de kamer af. We moesten keihard rennen om op tijd terug te zijn.
En ja hoor echt de hemel brak werkelijk open we waren tot ons ondergoed toe doorweekt. Een geluk we hadden badspul klaar liggen. Op de kamer gekomen aangetrokken, koffers afgesloten en naar de receptie gebracht. Nee nog geen andere kamer beschikbaar snik. (Via het reisbureau hadden we geregeld dat we rond 15;30 uur een andere kamer kregen tot ons vertrek om 19;30 uur).
We zijn even in het restaurant neergestreken. De plek van Ans moest behandeld worden met ijs. Al onze natte kleren daar maar over de stoelen heen gehangen voordeel het restaurant is alleen voor het ontbijt geopend. Daarna op naar het zwembad nog even lekker opwarmen totdat we hapje gaan eten. De zon scheen alweer hoor. De boten varen achter het hotel langs
En dan is het zover. De laatste keer op weg. We gaan maar even een hapje doen aan de waterkant bij Fort Zeelandia.
Komen we ons reisgenoten tegen ach we lopen even mee doen wij een drankje gezellig. Bij Fort Zeelandia zien we een hoop beweging wat is er aan de hand? Jawel een bruidspaar. Dat is toch nog even een leuk plaatje ter afsluiting van onze mooie reis. Vooruit nog even een foto van de rivier en de wapperende vlagen. Je ziet ons bord was goed gevuld je hebt m door weer met dubbel bestek. Het is tijd om terug te gaan en alles definitief af te sluiten.
Wachten op het busje dat ons naar Zanderij brengt vliegtuig in en dan naar huis!
