district Para Suriname  Terugblik 

District Nickerie

Dit is het meest westelijk gelegen district van Suriname. Vanuit Nieuw-Nickerie kun je de Corantijn rivier oversteken naar British- Guyana. Nickerie bestaat uit vijf gebieden:

• Nieuw-Nickerie, Westelijke Polder, Oostelijke Polder, Henar Polder en Wageningen.

In het district wonen met name Hindoestanen en Javanen. Waarbij de Hindoestanen hoofdzakelijk verantwoordelijk zijn voor de natte gewassen (rijst) en de Javanen voor de droge gewassen (bananen). Nickerie is namelijk een district dat leeft van de landbouw, maar ook visserij en houtkap zijn economische activiteiten in het district.

Nieuw-Nickerie is de hoofdstad van het district en tevens ook de grootste stad.De zeedijk dient ervoor te zorgen dat het land niet verder erodeert

Ons einddoel voor vandaag is Nieuw Nickerie om dit te bereiken moeten we eerst door het district Saramacca. 

Voor we Paramaribo verlaten rijden we eerst nog even langs het reisbureau waarvanuit Harvey werkt genaamd "Purity"

Van uit het centrum vind je de Kwattaweg, een drukke tweebaansweg een belangrijke verkeersader die aansluiting heeft op de westelijke kustweg. Deze voert van Nieuw-Nickerie in het westen tot Albina in het oosten en wordt daarom de Oost-westverbinding genoemd. 

We zien veel Lotusbloemen en diverse moskeeën en ook een begraafplaats, we hebben ons onderweg niet verveelt.

Boven zie je een paar foto's van de olieverwerking en de politiepost in Calcutta. En een blik op Colombia.

Even verderop is een opvallend houten gebouw op hoge neuten (steunpalen) van de Evangelische Broedergemeenschap het Logeer- vormingscentrum en daar aan de waterkant, zien we een schitterend stukje natuur. De rode besjes hebben we gegeten leek een beetje op een zure kers.

Ongeveer veertig kilometer ten westen van Paramaribo, vlak na de brug over de Saramaccarivier, ligt links de afslag naar het plaatsje Groningen de hoofdstad van het district Saramacca.

Aan het eind van de binnenweg naar Groningen begint bij een kegelvormig monument ter herdenking aan 100 jaar Javaanse immigratie het gemoedelijke dorp Groningen. Dat de Groningers graag herdenken, blijkt uit het dorpsplein. Daar staan aandenken aan de Hindostaanse immigratie, het lijden en de volharding der Nederlandse boeren, de Surinaamse onafhankelijkheid en de revolutie van 1980.

Voor het commissariaatgebouw, de bestuurszetel van het district, wijzen vier kanonnen richting rivier lees ik op internet maar die zijn er niet meer. Bekendmakingen aan de muur van het gebouw  nog wel deze houden de dorpelingen op de hoogte van lopende zaken.

In het gebouw van sport- en jeugdzaken is bij wijze van alternatief voor de sterke stroming van de Saramaccarivier een zwembadje aangelegd.  Wel dit is ook verleden tijd het zwembad is er nog wel echter raad je niet aan in het  water te gaan het ziet er allemaal een beetje erg verwaarloosd uit. Er was ook niets te koop dus kon je hier ook niet terecht voor een soft (priklimonade) of een portie rijstkip. Maar ons Harvey maakte weer koffie op zijn manier in het uitgestorven theehuisje. Alleen was de koffie dit keer erg waterig denk dat de koffie op was! In die tijd hebben wij wat rondgekeken en de enige visser die er stond te vissen in de hoop toch een Séku te vangen. De bijen waren druk met hun nest bezig en de vogeltjes hadden het ook prima naar het zin zoals je kunt zien

We komen aan in het plaatsje Boskamp. We zien beweging bij het water. Even van dichtbij kijken. En zie daar een groepje vissers is bezig met het sorteren van de gevangen vis. Er lopen hier ook kleine krabben langs de oever. Het valt niet mee om deze van af de steiger toch op de foto te krijgen. Maar 1x proberen en anders gaat t over

Welgelegen

De R.K Missie maakte een begin met haar missiewerk in 1892, toen zij te Mary’s Hope een kerkgebouw met pastorie opzette en een school opende. De kerk werd gebouwd door fr. Harmes, die vooral bekend werd door de bouw van de kathedraal in Paramaribo. Mary’s Hope is altijd de belangrijkste post gebleven in het district. Van de andere grote religies in Suriname (Hindoe, Moslim, Hervormd, Luthers, e.a) vinden we in Coronie slechts weinig belijders.

Het is toch wel heel bijzonder een kerk met begraafplaats en een kleuterschool zo samen op een terrein te zien.

De Evangelische broedergemeente maakte een aanvang met de Zending in Moroni 1840. Salem op de voormalige plantage Clyde werd in het district werd in het distrikt de belangrijkste zendingspost. Het mooie kerkgebouw uit de vorige eeuw staat er nog steeds. Te Salem staat ook een van de grootste scholen van het district de Salemschool.

En dit zijn dan nog wat foto's op weg naar Wageningen zoals je ziet werden we ook nog begeleid door een groep runderen. Daar stonden ook nog een paar bussen te wachten waarop? Sorry niet bekend. En wat opvalt is dat de meeste huizen en ook de kerken van hout zijn

Een vrachtauto op zijn kant dat is niet best! Maar verder zagen we gelukkig ook nog mooie- en leuke dingen onderweg. Als je goed kijkt zie je de vliegtuigjes in de hangar staan. Voor die bomen in volle bloei zijn we even uitgestapt hoor geweldig.

En ja we komen weer langs een tempel ook een foto waard! En dan heb ik er 1 foto bijgedaan waar je de rookwolken ziet op de achtergrond. Even zien of ik hier wat over kan vinden op het net en zie onder;

Padiekafverbranding;

is het verbranden van alle overblijfselen van padie, na de verwerking. Alhoewel er op Nanipolder een centrale plek is aangewezen voor de verbranding van padiekaf, verbranden sommige rijstboeren dit toch nog eigendunkelijk op hun eigen perceel. Het blussen van padiekaf is niet makkelijk, omdat het geen water vasthoudt. Daarnaast is de rook hiervan erg zwaar.

Padiekaf

kan voor diverse doeleinden aangewend worden. Zo kan het gebruikt worden voor het opvullen van percelen en zelfs voor het opwekken van elektriciteit. 'De as van padiekaf is erg vruchtbaar wanneer het vermengd wordt met zwarte aarde. Hierdoor ontstaan er minder ziektekiemen.

Het Dagblad Suriname van zaterdag 12 november 2016 schrijft het volgende;

Klachten hebben ook de redactie van het Dagblad Suriname bereikt, bewoners in het district Nickerie ondervinden enorme last van rook en stof als gevolg van de padiekafverbranding in de omgeving van een rijstbedrijf.

Cobo Holding NV heeft patent op de as van padiekaf. Dus als men commerciële doeleinden heeft met de as van padiekaf kan men zich wenden tot Cobo Holding NV', aldus Joeloemsingh. Echter geldzucht levert veel problemen op.

Wageningen

Dit ligt in het district Nickerie een dorp met vergane glorie. Vroeger was Wageningen belangrijk en welvarend: het was de vestigingsplaats van de Stichting Machinale Landbouw. De SML was destijds een van de modernste rijstbedrijven ter wereld. Maar eind 1980 doken ook de rijstprijzen enorm

Na de onafhankelijk is het Nederlandse bedrijf overgegaan naar de Surinaamse overheid. Door mismanagement en bemoeienis van de politiek bij de bedrijfsvoering is het bedrijf uiteindelijk in de jaren ’90 failliet gegaan. Hierdoor is het dorp en haar inwoners, die vrijwel allemaal bij SML werkten (Het had meer dan 1800 werknemers),  in armoede geraakt.

Wageningen biedt een verlaten aanzien. Een groot speelveld met kunstwerk, de verschillende huisstijlen.  Het heeft een politie- en bestuurspost en is de doktersstandplaats van het district Nickerie.  De 2 mannen vonden het wel leuk even op de foto.

 Alida

In 1973, 110 jaar na de afschaffing van de slavernij, werd het gedenkteken 'Alida', vervaardigd door George Barron, onthuld in Wageningen.

Het standbeeld dat de slavin Alida voorstelt met een afgesneden borst, die geknield en met haar handen tegen het hoofd gedrukt een luide kreet slaakt?

De onuitstaanbare slavenhoudster Susanna du Plessis vond dat haar man teveel keek naar het lichaam van Alida en vond er niets beters op dan de borst van Alida af te hakken en te serveren aan haar man als dessertje...

Henarbrug

En als we denken we zijn er,  dan zijn we pas in Groot Henar. Groot is Henar niet, wel erg rustig. Hoge huizen op neuten kijken over de polders uit. We zien zelfs weer een moskee. Opvallend is de stalen Henarbrug. Het gevaarte beschikt over een ophaalconstructie en een ijzeren wegdek, volgens het bordje uitsluitend geschikt voor voertuigen met rubberbanden. In Groot Henar is verder nog een kerk van de Evangelische Broedergemeenschap. Vanuit het plaatsje is het nog ongeveer 10 kilometer naar het grensstadje Nieuw-Nickerie.

krant van 16 december2016;

'Houten planken vormen groot gevaar,  voor een ieder die gebruik maakt van deze doordat gaten en scheuren erin zijn ontstaan'  Het betreft een betonnen en stalen brug, waarvan de stalen roosters zijn vervangen door houten planken, vanwege de schade die aangericht is door de zware voertuigen. 

Grondbewerking

Vóór het planten, moet het plantveld worden vrijgemaakt van hoog wied. Na het wieden wordt gebrand of opgeruimd. Van het wied kan compost worden gemaakt. Dit wordt vooral gedaan in de grote regentijd wanneer grondbewerking zowel mechanisch als met de hand erg moeilijk is wat versmering en verslemming kan veroorzaken (dit zijn las ik op internet landbouwtermen duidend op de voorbereiding van de grond om te kunnen planten).

Zoals je ziet, geeft ook een enorme rookontwikkeling. Dit staat los van het padiekaf verbranden. Ondanks dat wij eigenlijk geen druppel regen hebben gezien zaten we daar wel in de grote regentijd!

Nieuw-Nickerie

De eerste woningen in deze plaats werden gebouwd in 1820 op de punt van de rechteroever van de Nickerierivier. Het dorp, dat de naam Nieuw-Rotterdam kreeg, was echter geen lang leven beschoren. De zee eiste het stuk land op en het dorp verdween in de golven. Een tweede poging meer landinwaarts was evenmin succesvol. Het dorp De Nieuwe Wijk moest vanwege de oprukkende zee noodgedwongen geëvacueerd worden. Uiteindelijk bouwde men aan de linkeroever van de Nickerie de Zeedijk en daarachter het dorp Nieuw-Nickerie.

• Door de bouw van de brug over de Coppenamerivier is de economische basis van het district Nickerie vergroot,
• maar voor toeristen is de tweede stad van Suriname met nog geen 8000 inwoners een dorp.
• Voor bewoners uit Paramaribo is Nieuw-Nickerie een plaats waar men zich in betrekkelijke anonimiteit kan uitleven in donkere dansgelegenheden en drukbezochte casino’s.

Bereikbaarheid:

Met de auto is de afstand vanuit Paramaribo (237 km) in goed drie uur te doen. De bus doet er iets langer over. 

De winkels in de hoofdstraat sluiten tussen de middag hun deuren en dan wordt het stil op straat.

De stad

Alleen in het centrum van Nieuw-Nickerie zijn de wegen verhard. Nieuw-Nickerie wordt gescheiden in een oostelijk en een westelijk deel door een zoetwaterkanaal, waar vroeger het drinkwater vandaan kwam. Vroeger werden alle planten in het kanaal opgevreten door zeekoeien, maar tegenwoordig is het kanaal volledig dichtgegroeid met waterlelies. Langs het kanaal staan statige palmbomen zij geven het geheel een aparte aanblik. De meeste straten lopen evenwijdig aan het kanaal of staan er haaks op, door dit duidelijke stratenplan is het makkelijk om de weg te vinden.

De hoofdstraat is de Gouverneurstraat. Hier zijn de meeste winkels, goedkope hotels en eetgelegenheden te vinden, tevens een filiaal van de RBC-bank.

Naar de rivier toe, aan het Brasaplein, bevinden zich het busstation en de markt. Aan de voorkant van de markt kunt u belegde broodjes, groente en kruidenierswaren krijgen. Binnen in het overdekte gedeelte verkoopt men vlees en vis.

Aan het Brasaplein staat ook het commissariaatsgebouw van het district. Het oude houten bouwwerk heeft de vele verhuizingen vanwege het verwoestende zeewater doorstaan. Uiteraard het politiebureau maar zie dan..... Ja dat wil de politie in ons land ook wel!!

De Zeedijk

Om te voorkomen dat deze nieuwe stad het gevecht met de zee ook zou verliezen, werd er in 1879 een stenen zeedijk aangelegd die de stad moest beschermen tegen de oprukkende zee.

De zeedijk is het zorgenkindje van de Nickerianen. Achterstallig onderhoud heeft al eens een dijkdoorbraak veroorzaakt. Een andere keer was het een kapotte sluisdeur, waarlangs het zoute water de huizen en erven achter de dijk onder water zette. Opdat het stadje niet weer door de Atlantische Oceaan wordt overspoeld, is de renovatie van de Zeedijk grondig aangepakt. Enorme rotsblokken moeten permanente bescherming bieden tegen het wassende water. Niet alleen de zee en de rivier zorgen voor wateroverlast. In de regentijd staan de veelal onverharde straten van Nieuw-Nickerie in een mum van tijd blank en verandert het straatbeeld in een modderpoel.

Op de achtergrond ligt Guyana, aan de overkant van de grensrivier Corantijn. 

Achter de dijk is er een terreintje waar Guyanese smokkelaars actief zijn. Ze kopen in Suriname spullen op die in Guyana niet of alleen tegen een veel hogere prijs te koop zijn en brengen die met kleine bootjes naar de overkant. En nu? Nu waren er gewoon wat jongens aan het voetballen

Zonsondergang

Dat is de belangrijkste reden dat wij hier naartoe zijn gereden het is een heel bijzonder schouwspel.

Hindoetempel Shri Sanatan Dharma

Vlakbij de Zeedijk, staat een hindoetempel die een paar jaar geleden door een welgestelde familie gesticht is. We mochten naar binnen om foto's te maken maar we hadden die dag vlees gegeten dus we deden wel onze schoenen uit niet naar binnen maar maakten  netjes foto's in de deuropening. 

Aan de kant van de oceaan, zien we weer de bamboestokken met rode en gele vlaggen ter verering van bepaalde godheden. Zoals ook bij de huizen van de hindoes. Die vlaggen mogen niet worden weggehaald en ze zijn daarom vaak tot op de draad versleten.

Nadat de zon onder was zijn we nog naar het `crematorium` van de hindoes. Hier worden de doden traditioneel verbrand op een vuur, gelijk aan India aan de Ganges, ook aan het water. Het was al donker toch mooie foto's dankzij de laatste seconden van de ondergaande zon 

Bigi Pan

Groot meer, op zijn Surinaams betekent Bigi Pan.

Ten Oosten van Nieuw-Nickerie liggen langs de oceaan diverse meren, met Bigi Pan als de grootste lagune.

Het natuurgebied van maar liefst 135.000 hectare heeft unieke kenmerken. Het staat onder invloed van eb en vloed van de zee en wordt gevoed met zowel zout zeewater als zoetwater uit het binnenland.

Het resultaat is een indrukwekkend verbrede, veelal trechtervormige monding van een rivier, waar zoet rivierwater en zout zeewater vermengd worden en zodoende brak water ontstaat, en waar getijverschil waarneembaar is. 

Jamaerkanaal

Met een kleine platte boot een korjaal, varen we naar Bigi Pan, eerst een stuk langs de mangroven bij de rivier de Nickerie. De boot moet over een houten duin getrokken worden. He dat klinkt ons bekend dit keer hoefden we het niet zelf te doen maar we mochten wel weer uit- en instappen. Over het ruim acht kilometer lange Jamaerkanaal varen we naar het meer. Bossen overschaduwen het smalle kanaal. Vogels vliegen over. Het landschap is heel gevarieerd, soms als een bos dichtbegroeid en op andere momenten een soort zwamplandschap.

In de foto's boven heb ik ook het vertrek en aankomst opgenomen. O ja en mocht je naar Suriname gaan en denken dit ga ik ook doen vergeet dan zeker geen antimug mee te nemen want jawel je vaart weer door zwampgebied!!

De grootte dringt eerst niet zo door, omdat het water doorspekt is met stukken halfverdronken land.
Her en der steken groepen afgestorven bomen boven de waterspiegel uit.

Het grote meer

Dan bereik je het grote meer (de Bigi Pan). We zijn nadat we kennis hadden gemaakt met de eigenaar en zijn familie en mensen weer terug de Korjaal ingestapt voor een tocht over het meer. Als eerste gingen we de Flamingo's van dichtbij bekijken maar die hadden zoiets op een afstand leuk maar niet dichtbij! Geweldig wat toen gebeurde al die flamingo's tegelijk de lucht in nou dan vergeet je echt om te klikken ook al heb je een fotocamera in de hand. Wat was dit indrukwekkend. 

Voor vogelpootjes was het water nog te diep. Voor de vissers niet die staan er tot hun middel in het water om hun netten leeg te halen. Echt waar 60 cm, je gelooft het niet totdat de bootsman uit het water stapt om het visnet omhoog te halen om te laten zien dat hier o.a Tilapia aan zit. Vooral tilapia komt hier in grote hoeveelheden voor.

Bijzonder beheersgebied

Dat is Bigi Pan. Wat betekent dat er wel gevist mag worden maar slechts op beperkte schaal gejaagd. Stropers trekken zich daar weinig van aan want de waterkip (de kaaiman) en de boomkip (de leguaan) zijn geliefd. Leguanen moeten levend verkocht worden omdat hun vlees heel snel bederft.

Houten huisjes 

In het midden van het grote meer staan een paar houten huisjes op palen. Vissersmannen bewonen één. In het andere huisje kunnen toeristen overnachten. Aangekomen bij de huisjes moet je zien dat je op de steiger komt stel je van de steigers daar niet veel voor, maar het lukt. Je kunt heerlijk in de hangmat liggen of op de veranda zitten maar vooral genieten van de geluiden van de vele vogels in de lucht. Het was genieten ook van hieruit waren de flamingo's goed zicht- en hoorbaar.

We hebben saoto soep gegeten en het smaakte weer prima zoals je ziet. Aan de muur zien we nog wat informatie over het gebied. Heel apart dat het soms ook gewoon helemaal droogstaat dat kun je bijna niet bevatten. Maar dat de bootsman uit de boot het water instapt snap je ook niet eigenlijk maar we zagen het hem doen.

Vogels

De bootsman heeft scherpe ogen en doet erg zijn best om ons mooie fotomomenten te bezorgen. Een stukje terugvaren vond hij geen enkel probleem. Tijdens deze tocht door de mangrove zien we diverse vogels. Veel reigers, maar ook roofvogels zoals de visarend, spechten en de stern zoeken er de warme winterlucht en voelen zich hier helemaal thuis. We hadden geluk ook rode ibissen die door het eten van krabbetjes en garnalen prachtig donkerrood van kleur zijn hebben we "weliswaar van een afstand" toch gezien. Ook de aapjes in de bomen maar dat was niet vast teleggen zo snel sprongen ze van tak naar tak.

Het weer voorbij we rijden terug naar Paramaribo. We rijden nog langs een controlepost die dit keer wel bezet was en ook een aantal mensen stonden er. En toen kwamen we dan eindelijk een kraam tegen waar wel volk aanwezig was en nog veel belangrijker vers gerookte vis dat was smullen. Net voor we Paramaribo inrijden dan nog even langs een Rice fabriek. en nu terug naar ons hotel en vanavond een hapje eten in de stad en morgen dagje voor onszelf.

Suriname  District Para Terugblik