Mijn reizen Paramaribo, Commewijne, Marowijne, Frans 

Guyana Nickerie Para Sipaliwini  Boven Surinamerivier Brokopondo Terugblik   

De vlag

De vlag van de Republiek Suriname, bestaat uit een rechthoekig veld waarop 5 horizontaal lopende balken (groen, wit, rood, wit groen) en een 5-puntige ster te zien zijn.

Groen (Toelichting regering) 

symboliseert de vruchtbaarheid van het land

Tevens staat deze kleur voor de hoopvolle verwachting van het nieuwe Suriname 

Wit

Symboliseert gerechtigheid en vrijheid 

Rood

Symboliseert de progressiviteit, het nimmer aflatend streven van de natie zich met de daad te blijven inzetten voor de vernieuwing van mens en samenleving

De gele ster 

symboliseert de opofferende eensgezindheid en de gerechtigheid oude gouden toekomst

Met het in top gaan van dit nationale symbool op 25 november 1975, kwam de in 1959 vastgelegde uitvoering van de vlag te vervallen.

Surinaamse wapen

Op de onafhankelijkheidsdatum van Suriname kreeg de Republiek een officieel wapen, waarin een aantal elementen uit het oude -niet officiele- wapen is opgenomen.

Het schild geflankeerd door  2 Indiaanse schilddragers met daaronder een wimpel met het devies‚ Justitia - Pietas - Fides (gerechtigheid, liefde, trouw).

De 3 elementen waren al te vinden op het zegel dat in 1683 werd vastgesteld door de Geoctrooieerde West-Indische Compagnie.

De linkerhelft (aldus de regering)

Symboliseert het verleden waarin de slaven en contractarbeiders per schip werden aangevoerd

De rechterhelft

Is de kant van het heden gesymboliseerd door de Koningspalm ook het symbool van de gerechte mens (De gerechte zal opbloeien als een Koningspalm)

De ruit

In het midden, is de gestileerde vorm van het hart dat als het orgaan van de liefs wordt beschouwd. De punten van de ruit, zijn naar de 4 windstreken gericht.

Als symbool van vertrouwen verzinnebeeldt de ster naast de hoop, verwachting en vrede, ook het "Fides”  uit de wapenspreuk.

De 5 punten waaruit de ster bestaat, herinneren behalve aan de 5 werelddelen bovendien nog aan de 5 grote bevolkingsgroepen waaruit de Surinaamse natie bezig is te ontstaan

Staatsvorm

De hoofdstad van Suriname is Paramaribo.

Suriname heeft als staatsvorm de parlementaire democratie. Volgens de grondwet van 1987 berust de hoogste macht bij de voor vijf jaar door de Verenigde Volksvergadering  gekozen president, die naast staatshoofd en opperbevelhebber van de strijdkrachten tevens regeringsleider is. Deze laatste functie wordt ex officio uitgeoefend door de vice-president. De Nationale Assemblee is het hoogste staatsorgaan en telt 51 leden.

Ligging

Suriname ligt in het continent Zuid-Amerika, net iets ten noorden van de evenaar (4-6 graden noorderbreedte). In het noorden grenst Suriname aan de Atlantische Oceaan, in het oosten aan het Franse overzeese departement Frans-Guyana, in het zuiden aan Brazilie en in het westen aan de voormalige Britse koloni Guyana.

Oppervlakte

Suriname heeft een oppervlakte van 164.00 vierkante kilometer. Dat is ongeveer vier keer zo groot als Nederland. Een groot deel van Suriname is bedekt met tropisch regenwoud behorende tot het Amazoneregenwoud.

Klimaat

Suriname heeft een tropisch regenwoud klimaat.  Dit betekent dat de gemiddelde temperatuur ( zo’n 27.5 °C) het gehele jaar door hoog is.

Het land kent vier seizoenen; 

- Kleine regentijd (KRT), eerste helft december tot tweede helft januari

- Kleine drogetijd (KDT), tweede helft januari tot tweede helft maart

- Grote regentijd (GRT), tweede helft maart tot eerste helft augustus

- Grote drogetijd (GDT), eerste helft augustus tot eerste helft december

GMT

Suriname ligt in de tijdszone GMT -3.

In Suriname is het in de zomer (zomertijd) 5 uur vroeger dan in Nederland, in de winter (wintertijd)is het tijdsverschil 4 uur.

Mangrove 

De kust van Suriname is rijk aan mangrove dit is een soort wortel die zand en modder vasthoudt. Een gezond mangrovebos kan volgens sommigen gelijk gesteld worden aan dé natuurlijke dijk van de natuur. 

Parwabossen 

zijn zeer rijke muskietengebieden die mensen als nadelig ervaren, omdat er veel stilstaand water is. In deze gebieden is er echter een enorme opslag van carbon of koolstof

Mangrove- en parwabossen zijn kenmerkend voor de Surinaamse kust, die internationaal bekendstaat als de belangrijkste overwinteringsplaats voor ruim 52% van de migrerende kustvogels uit Noord-Amerika. Mangrove- en parwabossen zijn dus een bijzonder productief ecosysteem.  Onder vind je een uitgebreidere omschrijving daar deze bossen toch van erg veel belang zijn voor het land Suriname

Vorm en soortensamenstelling

Als regel vertoont de vegetatie langs benedenrivieren het volgende patroon.

• langs de kust en ook nog in de riviermondingen vinden we Parwa-bossen
• zodra de invloed van wind en golven afnemen vinden we in de slappe modder van de getijdezone vooral mangros-bomen met hun zo karakteristieke steltwortels (Rhizophora-soorten). Die dichte bossen, kunnen 10-15 meter hoog zijn.

Aan de rivierzijde worden drie soorten Mangro onderscheiden:

• Rhizophora mangle, die vooral te vinden is in zoute tot brakke riviermondingen,
• Rhizophora racemosa tot zeer ver stroomopwaarts op brakke tot zoetwater modderbanken,
• Rhizophora harrisonii in de gebieden waar Rh. mangele en Rh. racemosa elkaar overlappen.Deze soort staat qua kenmerken tussen beide hierboven genoemde soorten in. Mogelijk betreft het een kruising tussen bovengenoemde soorten).

Aan de landzijde, waar de banken hoger zijn opgeslibt en de modder al wat steviger is, een vierde mangrove-soort: 

• Avicennia germinans, in Suriname bekend als “Parwa”, in Engelstalige gebieden “Black Mangro”4 genoemd en bekend om haar ademworteltjes (pneumatophoren) die massaal uit de modder omhoog steken.  

Plaatselijk, meestal op de rand van de modderbank kan een vijfde mangrovesoort groeien: 

• Laguncularia racemosa, een klein boompje, in Suriname bekend als “Akira” en in Engelstalige gebieden “White Mangro” 5 genoemd. Gezien de bewortelingstucturen vertragen zij de oevererosie het meest, zoals je ziet in onderstaande tabel. 

De economie

Deze is van oudsher sterk afhankelijk van het buitenland. Tijdens de bloei van de plantagelandbouw dreef het land economisch op de export van tropische producten (suiker, koffie, cacao, katoen). In de 20ste eeuw werd de bauxietwinning steeds belangrijker (ligt stil).

De economische groei tussen 2010-2013 ligt op ongeveer 4-5% per jaar, maar de begroting van de overheid is getroffen door de hoge inflatie in 2010.

De economische vooruitzichten van Suriname voor de middellange termijn hangen af van een verantwoord monetair en fiscaal beleid en de invoering van structurele hervormingen om de markten te liberaliseren en concurrentie te bevorderen.

Ca. 8% van de werkende bevolking is werkzaam in de landbouw, visserij en bosbouw. 

De overheid exploiteert een aantal bananenplantages De kleinere landbouwbedrijven worden veelal door Javanen en Hindoestanen gerund. Het land voorziet in de eigen behoeften aan suiker, citrusvruchten, rijst en bananen. De veeteelt is van weinig betekenis. 

De visserij op de rivieren en in de kustwateren is voortdurend in betekenis toegenomen, in het bijzonder de vangst van garnalen.

Het wegennet

strekt zich uit over ca. 9000 km, bestaande uit verharde en onverharde wegen. Het verkeer rijdt links wat nog een overblijfsel is uit de, overigens relatief kortdurende, Engelse kolonisatie.  Als overblijfsel van een groter spoorwegnet is er nog een ca. 86 km lange spoorlijn van Onverwacht (bij Paramaribo) via Zanderij naar Bronsweg aan het Van Blommesteinmeer.

Feitelijk zit het wegennet van Suriname heel eenvoudig in elkaar: vanuit Paramaribo gaat er een weg naar het westen (naar Nickerie), een weg naar het oosten naar Marowijne, en een weg het binnenland in.

Plant

Suriname heeft een tropische plantengroei. De vegetatie heeft grote verwantschap met die van de aangrenzende Guyana's en met het Amazonegebied.

Het aantal soorten planten bedraagt ongeveer 5000. Voor een gebied van deze omvang en zonder hoge bergen is dat vrij veel. Enkele veel voorkomende soorten zijn de Vlinderbloemfamilie, Walstrofamilie, Wolfsmelkfamilie, Palmen en verder Grassen, Bromelia`s, Cactussen en prachtige Orchideeën.

Kenmerkend voor Suriname is het kustbos dat bestaat uit mangrove (vloedbos), met voornamelijk de Parwa. De nationale bloem van Suriname is de paloeloe of Heliconia bihai en de  Faya Lobi. De nationale boom van Suriname is de koningspalm.

Dier

De dierenwereld is nog vol verrassingen. De zoogdieren omvatten ongeveer 140 soorten, waaronder 8 soorten apen (o.a. brulapen en kapucijnerapen) en 14 soorten roofdieren (o.a. jaguar en poema). De vleermuizen zijn met 65 soorten goed vertegenwoordigd (o.a. de bloedzuigende vampiers). Verder zijn er drie soorten miereneters, twee soorten luiaards en vijf soorten gordeldieren (waaronder het reuzengordeldier). In de riviermonden komt een zeekoeiesoort voor.

De vogelwereld is zeer rijk en omvat meer dan 600 soorten. De trekvogels (vnl. steltlopers uit het noorden) omvatten ten minste 60 soorten. Typische vogels zijn o.a. de rode ibis, de zwarte gier, toekans en papegaaien. Amfibie en reptielen zijn in groten getale bekend geworden (wormsalamanders, de bizar uitziende Surinaamse pad, pijlgifkikkers, kaaimannen, kamhagedis of leguaan, boa constrictor, anaconda, bosmeester en ratelslangen onder de gifslangen, en zee-, water- en landschildpadden). Speciale vermelding verdienen de piranha's, sidderaal, pijlstaartrog, vieroogvissen en de cichliden.

Culturen

Suriname is rijk aan verschillende culturen die verschillende manieren van traditionele geneeswijzen hebben. Zo hebben de Hindustanen de pandit als geneesheer, de Moslims / Javanen hebben de molvi/ maulana als geneesheer. De creolen hebben verschillende geneesheren, zoals de dresiman, bonuman, lukuman en wintiman. De Inheemsen noemen hun geneesheer de shaman. Al deze geneesheren maken voor een groot deel gebruik van medicinale planten.

Wan Bon (één boom) van de Surinaamse dichter Dobru

Wan bon someni wiwiri  wan bon.                                                      Een boom zoveel bladeren een boom

Wan liba someni kriki  ala e go wan se.                                              Een rivier zoveel kreken allemaal gaan ze naar de zee

Wan ede someni prakseri prakseri pe wan bun mu de.                  Een hoofd zoveel gedachten gedachten met een doel.

Wan Gado someni fasi tu anbegi ma wan papa.                               Een God verschillend te aanbidden maar slechts een vader

Wan Sranan someni wiwiri someni skin someni tongo wan pipel. Een suriname zoveel soorten haar zoveel huidskleuren 

                                                                                                                    zoveel talen een volk

Mooi gedicht hier doe ik dan ook een aantal foto's bij van; één volk

De Taal

De officiële  taal in Suriname is het Nederlands, maar Suriname kent nog zo een twintig andere talen. 

Er is geen taal die “Surinaams” heet, maar de taal die Surinamers van alle bevolkingsgroepen onderling meestal gebruiken is het Sranantongo. Ook in het binnenland zijn veel Surinamers bekend met deze taal. Dit vindt zijn oorsprong in de slaventijd. Deze algemene omgangstaal is een taal met woorden van Afrikaanse, Engelse, Portugese en Nederlandse oorsprong.

Het Sarnami is een Surinaamse variant van het Hindi, de taal van de Surinamers van Indiase afkomst. Ook veel Javanen, Chinezen, Marrons en Inheemsen spreken nog hun eigen taal of een variant daarvan.

Onderwijs

In 1876 werd de leerplicht voor kinderen tussen 7 en 12 jaar in Suriname ingesteld. Deze is sindsdien niet gewijzigd, al voorziet de overheid momenteel een uitbreiding van de leerplicht naar 4 tot en met 16 jaar. Nederlands is de voertaal in het onderwijs. Het schooljaar loopt van oktober tot augustus de onderverdeling;

• basisonderwijs, 2 jr kleuter en 6 jr Gewoon Lager Onderwijs Ongeveer 45% van de 355 basisscholen in Suriname zijn openbare scholen en worden bestuurd door de overheid.
• secundair onderwijs duur 3 of 4 jaar Voortgezet Onderwijs voor Junioren onderscheid in MULO en LBO mogelijkheid tot Voortgezet Onderwijs voor Senioren (VOS), dat een studieduur heeft van 2 of 3 jaar
• tertiair onderwijs.  universitair- en hoger beroepsonderwijs. Suriname telt momenteel slechts één universiteit, de Anton de Kom Universiteit. Deze bestaat uit 4 faculteiten en een aantal onderzoeksinstituten. Onder de instituten die hoger beroepsonderwijs aanbieden vallen het Instituut voor Opleiding van Leraren (IOL) en de LerarenOpleiding voor BeroepsOnderwijs (LOBO), die leerkrachten opleiden voor het secundair onderwijs.

In het binnenland van Suriname

Suriname ligt aan de noordkust van Zuid-Amerika. Ongeveer drie vijfde van de bevolking woont in de hoofdstad Paramaribo en omgeving. Tegen de grens met Guyana ligt het district Nickerie. De gebieden rond Paramaribo tot aan Nickerie worden aangeduid als het kustgebied. De rest wordt het binnenland genoemd, zelfs het oostelijke district Marowijne, dat aan de kust ligt. De bevolking in het binnenland woont veelal in kleine, geïsoleerde dorpen die her en der langs de rivieren liggen. De meeste dorpen zijn omgeven door het regenwoud. Veel dorpen zijn enkel bereikbaar per boot of vliegtuigje. Contact met de hoofdstad en het stadsleven is moeilijk. De mensen leven er tussen woud en water. Vis en kleine landbouw voorzien in het levensonderhoud. Er is veelal radio, maar vaak geen TV. Sinds kort is er mobiele telefonie met toegang tot het internet.

Op het vlak van onderwijs is het binnenland een achtergestelde regio vanwege de geïsoleerde positie.

Enkele specifieke problemen zijn :

een tekort aan leerkrachten (werken liever in het kustgebied), vervoer leerkrachten van en naar de hoofdstad door gebrekkige infrastructuur, tekort aan leermiddelen en aangepaste curricula, onvoldoende begeleiding en inspectie en de taalproblematiek (de bevolkingsgroepen in het binnenland spreken vaak geen Nederlands, de taal van het onderwijs).

Valuta

Een Surinaamse dollar (SRD) is gelijk aan 100 centen. Sommige hotels en winkels accepteren vreemd geld en creditcards. Vreemde valuta kan veilig gewisseld worden bij banken en cambio's. Geldtransacties op straat zijn af te raden. Ook is het mogelijk om met sommige buitenlandse bankpasjes (ABN Amro, Ing etc.) Surinaamse dollars te pinnen bij geldautomaten. Wij hebben geld gewisseld in een geldkantoortje bij de benzine pomp vlak bij ons hotel in Paramaribo.

De geschiedenis van de vele geldsoorten en andere betaalmiddelen in Suriname is te bewonderen in het Numismatisch museum waar wij later nog gaan, hier mocht echter niet gefotografeerd worden.

Gezondheid

Drinkwater

Gebotteld Surinaams water van goede kwaliteit is overal verkrijgbaar. In het vochtige klimaat is regelmatig drinken aan te bevelen.

Dokter

Suriname beschikt over moderne ziekenhuizen, goed opgeleide huisartsen, specialisten en gezondheidswerkers. Diverse apotheken in stad en district zorgen voor voldoende aanvoer van medicijnen.

Nationaal Vervoers Bedrijf verzorgt;

het openbaar busvervoer

Bijna iedere morgen rond een uur of 09:00 (informeer van tevoren even) vertrekken vanaf de Saramaccastraat in Paramaribo een soort vrachtwagens die tot bus zijn omgebouwd richting het binnenland. Zij stoppen in Brownsberg en Pokigron/Atjoni. Je zit er wel lang in (een uurtje of 5/6 naar Atjoni) en de reis is niet zeer comfortabel. Vanaf Atjoni zul je verder moeten reizen per korjaal.

en particuliere lijnbussen.

De bekendste (en leukste) busjes in Paramaribo zijn die van de Particuliere Lijnbus Organisatie. Deze kleine busjes zijn van particuliere eigenaars, voor een vast bedrag mag je instappen en zover meerijden als je wilt. Altijd met Caribische muziek die uit de speakers schalt. Bijna automatisch ga je tijdens het rijden meedeinen op de maat van de muziek. De busjes rijden vaste routes, van de buitenwijken van Paramaribo naar het centrum. Als je meewilt ga je gewoon langs de kant van de weg staan en steek je je hand uit. De busjes van de Particuliere Lijnbus Organisatie gaan ook naar bestemmingen buiten Paramaribo (zoals Lelydorp, Albina en Nickerie).

Daarnaast zijn er

veel taxibedrijven. Ook zijn op verschillende adressen in Paramaribo fietsen te huur.

De rivieren

hebben, met een bevaarbare lengte van 1500 km, een belangrijke functie voor het vervoer in het binnenland. De grootste zeehaven is Paramaribo.

Luchtvaart

De nationale luchtvaartmaatschappij is de Surinaamse Luchtvaart Maatschappij (SLM) en de Internationale Luchthaven,  de Johan Adolf Pengel International Airport genaamd, is gelegen te Zanderij, 40 km ten zuiden van Paramaribo. 

Verspreid over het land zijn er ca. 35 airstrips voor kleine vliegtuigen.

Bevolking

Eén van de redenen waarom Suriname zo’n geweldig land is, is de culturele diversiteit die je er zult aantreffen. De voorouders van de Surinamers komen van over heel de wereld en in Suriname is een unieke, Surinaamse mengcultuur ontstaan. De verschillende bevolkingsgroepen in Suriname leven vredig naast elkaar. Veel Surinamers zijn er dan ook erg trots op dat in Paramaribo een Joodse Synagoge en een Islamitische moskee gebroederlijk naast elkaar staan.

De culturele diversiteit blijkt ook uit de keuken, de talen en de feestdagen van Suriname. De vijf punten van de gele ster in de vlag van Suriname staan voor de vijf belangrijkste bevolkingsgroepen. In 2014 waren de verhoudingen als volgt;

• De inheemsen, Europeanen en overige 7%
• Marrons of bosnegers 10%
• Creolen 31%
• Hindoestanen 37 %
• Javanen 15%

Godsdienst

De godsdienstige verscheidenheid komt dus in grote lijnen overeen met de etnische. De creolen behoren voornamelijk tot de christelijke kerken. Ruim 40% van hen is Rooms-katholiek en ongeveer eenzelfde percentage van de creolen is lid van de Evangelische Broedergemeente. Een groeiend aantal behoort tot verschillende pinkstergemeenten. Tot de religieuze uitingen van de creolen en van de bosnegers en de indianen moet ook de Winti-cultus gerekend worden. Vaak zijn deze bevolkingsgroepen zowel Winti als een christelijke godsdienst toegedaan. De joden (zowel Asjkenaziem als Sefardiem) vormen een zeer kleine minderheid. De Hindoestanen hangen voor ca. 80% het hindoeïsme aan, 15% is islamiet, 5% christen. De Javanen zijn overwegend islamiet. De Indianen zijn grotendeels, althans officieel, gekerstend.

De Surinaamse Keuken

De voorouders van de Surinamers komen uit Azie, Afrika, Amerika en Europa. Iedere bevolkingsgroep heeft de lekkerste gerechten uit hun traditionele keuken toegevoegd aan de Surinaamse keuken. Geen wonder dat de Surinaamse keuken niet alleen divers, maar ook nog eens uitzonderlijk lekker is! Een van de dingen die alle Surinamers dus missen zodra ze Suriname verlaten is het lekkere eten.

En dat hoeft niemand te verbazen! In Suriname weten ze wat lekker eten is! Hier een greep uit;

Roti, is een van oorsprong Indiaas gerecht, dat de Hindostanen 

Saoto soep, is een Javaanse uitvinding

Broodje pom, is een Creoolse gerecht

erwten/bruinebonensoep Huh, oer-Hollands met een vleugje 

BB met R, jawel Bruine Bonen met Rijst lekkerbekken

Moksi Meti, vind je veelal bij de Chinees

En er is nog zoveel lekkers te vinden mmmmmmm

De Surinaamse eetcultuur

• Eten is sociaal erg belangrijk;
• Gebruik van veel zout bij de bereiding van de maaltijden in de vorm van bouillonblokjes en bouillonpoeder;
• Gebruik van smaakversterker (Ajinomoto) bij het bereiden van de maaltijden;
• Gebruik van ruime hoeveelheden olie of margarine bij het bereiden van de warme maaltijd;
• Er wordt regelmatig vis gegeten (vaak gebakken en soms in de vorm van gedroogde of gezouten vis: Bakkeljauw, tri);
• Er wordt veel witte rijst gegeten;
• Grotere hoeveelheden vlees dan in Nederland (er wordt over het algemeen veel kip gegeten);
• Soms eet men uit religieuze overwegingen Halal of geen rundvlees (hindoes);
• Bij de maaltijden vaak ook bijgerechten: verschillende soorten sambal, chutney of gebakken bananen, kroepoek, ingelegde groenten;
• Er wordt weinig melk gedronken.

Toeristenkaart

Sinds de invoering van de toeristenkaart hoef je voor een korte vakantie in Suriname geen visum meer aan te vragen. Dat maakt de voorbereidingen voor je reis naar Suriname een stuk makkelijker, want het aanvragen van dat visum was best wel ingewikkeld. Deze kaart kun je aanschaffen bij het Surinaamse Consulaat in Amsterdam, op Schiphol of na aankomst op het vliegveld in Suriname, en kost slechts €20,-, een stuk goedkoper dan een visum. Je mag met de toeristenkaart 90 dagen in Suriname verblijven.

Op Schiphol moet je naar één van de twee balies (RC167 en RC168, vertrekhal 3) van de Surinaamse overheid, die voor iedere vlucht naar Suriname geopend zijn. (Mits het een Surinaamse feestdag is dan moet je in Suriname in een heel lange rij aansluiten en kost het je zo 2 uur!!)

19 februari 2017

Lees onderstaande link 

https://www.change.org/p/suriname-government-protect-the-sea-turtles-at-braamspunt-stop-sand-mining-at-braamspunt-suriname?recruiter=683837726&utm_source=share_petition&utm_medium=whatsapp

zie ook

http://www.de-surinaamse-krant.com/2017/02/da91-reageert-op-hervatting.html

Paramaribo   Terugblik