Sengkang
Is een plaatsje aan het Tempemeer, het ligt op de plek waar de Walanae- en de Tampanganrivier samen komen. Het is de hoofdplaats van het district Wajo. Hier staan de huizen niet alleen aan maar ook op t water. Je ziet hier veel terug van de Buginese cultuur wat de grootste bevolkingsgroep van Sulawesi is.
Op weg naar Sengkang.
Wat een belevenis is deze weg we zijn werkelijk van alles tegen gekomen vandaag. We rijden een andere route dan aangegeven in onze papieren daar er op die weg enorme opstoppingen zijn door wegwerkzaamheden en op deze manier rijden we ook niet 2 x de zelfde route. Ja laat Ari maar schuiven hij weet wat hij doet. Terwijl we Makassar uitrijden, zien we diverse monumenten ter nagedachtenis aan de gevallenen staan langs de weg. Ook zagen we uiteraard diverse huizen en Pasars voorbijkomen of een riviertje uitmonden in. Bijna niets betreed je zonder eerst onder een poort of door een hek te gaan. Ook zagen we medische posten met ambulance , militaire vliegvelden en ja zelfs spandoeken tegen het terrorisme langs de weg.
Bantimurung/ Maros
Deze omgeving is vooral bekend om zijn vele prachtige vlinders. Vooral na een regenbui moet het hier vol zijn van de vlinders. Het is jammer dat de vlinders door tientallen jongetjes na ontpoppen vrijwel direct gevangen worden om opgezet te worden voor de verkoop aan de toerist. Op de paal zijn er meer dan dat je ziet rondvliegen.
Je ziet dat dit type brug regelmatig voorkomt op Sulawesi. We rijden langs een fabriekje en zien daar ook een dam of toch een sluis? ik weet het niet wel zie je dat daar een houten hangbrug is
Karstgebergte
De weg slingert zich met veel bochten door het Karstgebergte heen. Dit gebied ligt ten westen van Maros en is bij ons nauwelijks bekend, maar voor de lokale bevolking een toeristische trekpleister. We zien heel veel grillige rotsen verspreid over het landschap. Het karstgebergte bestaat uit kalksteen. Karst vind je in streken waar kalksteen aan de oppervlakte ligt en wordt aangetast door de chemische verwering door de zure eigenschappen van regenwater. Kalksteen lost makkelijk op in water, maar kan vervolgens ook weer makkelijk neerslaan.
Slecht wegdek
Ari waarschuwde ons dat het wegdek was en dat ze volop bezig zijn met herstelwerkzaamheden. Kan je vertellen dat dat heel zacht uitgedrukt was. Menig maar vlogen we volledig van de achterbank omhoog om vervolgens met een donderklap weer neer te komen en voor het tot ons doordrong gingen we alweer de lucht in. Pff pittige rit! Maar ik heb toch nog wat foto's kunnen maken tussendoor haha
Macaca Maura
De meeste habitats vind je in de tropische regenwouden van Noord-Sulawesi. Maar ze zijn zoals je ziet ook in Zuid-Sulawesi, dat wil zeggen in kleine eilanden, bossen of graslanden.
De mannelijke Sulawesi-aap kan een gewicht van 9-10 kg bereiken, de vrouwtjes slechts 5 kg. De staart is relatief kort in vergelijking met andere soorten apenstaart (30-35 mm). Bladeren en vruchten zijn het favoriete voedsel van de apen ook wel moormacaca in dit vreemde land. De apen eten ook hond, vleermuis en ratten. Plaatselijke bewoners noemen het zwarte durfaapjes of zwarte apen omdat de vacht donkerbruin is.
Ze leven in groepen van 5-25 mannetjes en vrouwtjes te samen. Als zij volwassen worden, vormen mannen en vrouwen hun eigen groep De meerderheid van de groepen wordt geleid door vrouwelijke apen. En de groep accepteert alleen leden van dezelfde soort. Vrouwelijke sulawesi-apen bevallen meestal alleen bij het tweede nageslacht, namelijk kleinkinderen. Boskap zorgde ervoor dat deze dieren ongeveer 88% van hun oorspronkelijke leefgebied verloren hebben, van een oppervlakte van 23.000 ㎢ tot 2.800 ㎢. In Indonesië worden Sulawesi-apen dan ook beschermd door de overheid.
De manier van onderlinge communicatie is schreeuwen. Mogelijke uitdrukkingen;
- Tanden op elkaar klemmen en herhaaldelijke beet; gesprekspartner moet zich terugtrekken.
- Mond wijd openen, betekent dit een bedreiging.
Dit was echt een hele belevenis, de chauffeur zette direct de bus stil toen hij 1 aapje zag in no time zaten we er middenin geweldig zo maar aan de kant van de weg zo dichtbij dat je ze aan kon raken. Nee hebben we niet gedaan uiteraard!
Pinda/rijst
Stuk verderop stoppen we weer. Zie daar er liggen pinda's op het veld. Bijzonder? Nee . Maar hier kan ik je dan meteen de 2 vormen van rijst verbouwen aangeven. Sulawesi kent de droge en de natte rijstvelden. Bij de eerste kan maar 1 keer per jaar geoogst worden. De natte vorm is beter voor de economie.
Er worden dichtbezaaide kweekbedden aangelegd, vanwaaruit de bibit (kiemplantjes) na 1 a 2 maanden wordt overgeplant naar permanent bevloeide rijstvelden. Het overplanten van de bibit en het oogsten van de rijst is allemaal handwerk, waardoor deze manier van rijstbouw bijzonder arbeidsintensief is. Groot voordeel van deze methode is dat er per jaar meerdere malen kan worden geoogst, soms tot 3 keer toe. Na het oogsten van de rijst kan de grond gebruikt worden voor het planten van de pinda. Zo heb je een cyclus van 3 mnd rijst, 3 mnd pinda. De pinda groeit in de grond zoals je ziet aan de bos die Ari ons laat zien. De pinda moet net als de rijst drogen in de zon.
We stappen in de bus en rijden verder door de natuur waar je hier en daar tentjes ziet staan waar de arbeiders even in de schaduw kunnen pauzeren. We rijden ook door kleine plaatsjes. Zoals ik al zei hekwerk zie je overal maar dit keer wel laag. Ja dan zomaar tussen de huizen of eigenlijk het andersom een rots waar huizen naast zijn gebouwd wel apart. Je ziet wel dat de hoeveelheid asbest die hier wordt gebruikt erg hoog is. De stalletjes met fruit zien we natuurlijk in overvloed. Maar ook de was hangt overal heerlijk te wapperen.
En dan zie je hier een Roeko.
Ja hoor spannend! Nou voor ons totaal niet alleen het woord is wel leuk. Maar het betekent niets meer en niets minder dan wonen boven de winkel. Ach het is een leuk weetje en dan nu aan de lunch.
We zijn nog maar weer net op weg of we zien een hoop beweging langs de weg. Ari kijkt en zoekt en dan zien we een tent aan de kant van de weg. Ari springt uit de bus loopt naar de tent en komt weer terug. Ja we mogen!!! Wat???? Er is een bruiloft en we mogen komen kijken en foto's maken. Nou ons dag kan niet meer stuk dat snap je wel eerst de apen en nu dit!
Buginese bruiloft
Het blijkt een dubbel huwelijk te zijn.
Leeftijd van de koppels is 18 a 20 jaar max. Heel jong!
De ouders maken keuze voor het huwelijk van het kind. Belangrijkste is dat het geld in familie blijft. De leeftijd speelt geen rol het meisje kan als zij haar eerste menstruatie heeft gehad uitgehuwelijkt worden.
We worden behandeld als eregasten. We worden naar de bruid gebracht. De fotocamera's aan weerszijde maakten overuren dat snap je. We mochten ook nog in de speciale familiekamer kijken wel de schoenen uit uiteraard. Hier zat de bruid met haar familie te wachten op de bruidegom dan een gezamenlijk samenzijn en dan leidt de gom de bruid naar de grote ruimte voor de feestelijkheden. Hier geld hoe meer mensen op je bruiloft hoe meer zegeningen er op rusten. Zeker als toeristen de moeite nemen om voor hen te stoppen.
Een enorme gastvrijheid viel ons ten deel of we ook een hapje mee wilden eten. Nou nee we hebben nog een aardige reis voor de boeg. Nou dan komen de schalen met koekjes en even later een paar gevulde zakken want onderweg lusten we vast ook nog wel iets.
Geboortebeperking
Ja daar doen ze hier ook aan nee we hebben geen condooms bij de damestoiletten gevonden zoals in Namibië. Hier stond op diverse plaatsen een zuil met daarop een hand met 2 opgestoken vingers! Je moet wel goed kijken hoor. We konden niet stoppen dus ging weer vanuit de rijdende bus. Maar belangrijkste dat we hem hebben dan maar iets minder scherp. Als je vergroot zie je het wel hoor.
Hier hebben ze nog een leuke manier van geboorte beperking. Je kunt maar 4 verschillende namen geven aan je kinderen bijvoorbeeld Pietje, Jantje daarna wordt het pietje1 jantje 1 enz
We zijn aangekomen in Sengkang!
Avondwandeling
Een wandeling door de omgeving met Ari en die was echt heel interessant. We lopen langs de brandweer en het politiebureau en de moskee naar de rand van het dorp. Al snel komen we bij de brug over de Walenaerivier. Die moeten we over!! Geloof me doodeng!! Een houten brug diverse latten ontbraken en als dat nog niet genoeg was, was deze niet alleen voetgangers maar ook de brommers en de tuk-tuk's reden er overheen je stond te trillen als ze langs kwamen en maar hopen dat de latjes het niet begaven bbrrrr. Blij dat we er weer af waren.
Eenmaal aan de overkant kwamen we in een totaal ander stukje Sengkang zo sereen geweldig. We zagen de bananenboom. We komen langs een school voor het basisonderwijs natuurlijk was deze niet open nu het is rond de klok van 17:30 uur.
Als het veel regent, staat de school geheel onder water. Niet op school maar wel een kiekje van de kids.
We komen bij een huis waar Ari het verhaal van de placenta verteld. Deze wordt direct na de bevalling begraven achter de woning in een gat van 30 cm diep. Hier wordt een vrucht van de palm opgeplant en de boom genoemd naar het kind zal hier groeien.
We lopen langs de rijstvelden een enkeling is nog aanwezig. Kijk daar in de verte zie je het regenen. We lopen langs een leegstaande oude moskee. Inmiddels begint het te schemeren en de lucht wordt bijzonder mooi met die ondergaande zon kan zo wel uren doorlopen en genieten.
O jee, even vergeten dat we ook weer over de brug (nu een ander maar net zo gammel) moesten om terug te gaan naar ons hotel gggrrr. Nou even blik op oneindig, liep nu in mijn eentje heb je ervan als je loopt te genieten raak je gemakkelijk achterop.
We komen aan bij Taman Padduppa zie onder. Ook hier ligt weer van alles te drogen aan de weg van peper tot vis.
We zien nog wat huizen op palen of bouwval ja ook een pizzeria en dat andere was meen ik een soort buurt- of gemeenschapshuis en wat vind je van de tuktuk? De auto van dok staat altijd klaar mocht er hulp nodig zijn maar ech heb je geld dan?????? Nog wel even leuk om te zien hoe de huiszen gebouwd worden ja met bamboestaken.
Wat we hier niet zagen was een teken op het dak. Nee hier wonen de hele eenvoudige mensen die al lang blij zijn dat ze een dak boven het hoofd hebben en een beetje brood op de plank.
De wandeling zit er bijna op We gaan terug naar ons hotel. Nu hapje eten in het dorp en morgen naar het Tempemeer
Taman Padduppa
Dit is een park gelegen aan de rand Walennae River Lapaduppa Subdistrict,
Je kunt hier genieten want op deze plek kunnen we de zon zien wegzakken in de westelijke horizon zodat het licht naar de bodem van het Tempe-meer reflecteert, wat een schitterend panorama geeft. Het park stond voorheen bekend als Padduppa Beach,
Historisch gezien heet het de Padduppa-rivier, omdat deze rivier een ontmoeting is van twee stromen uit twee naburige districten, namelijk Soppeng en Sidrap.
Het andere bilboard geeft een concept aan van een groene- duurzame stad zonder in te boeten op stedelijke activa.
Masjid Raya Sengkang
De Grote Moskee van Ummul Quraa Sengkang, staat bekend als de Ummul Quraa Sengkang-moskee. Wat in het Arabisch "centrum van de stad" betekent. De Moskee bevindt zich in het hart van Sengkang.
In het oosten ligt het Merdeka-plein Sengkang-stad, naast Ma'had Aly As'adiyah utaranha, het zuiden het Sat-tevredenheidsbureau van Wajo Police en west is Pasar Mini Tokampu Sengkang.
Deze decennia-oude moskee kreeg in 2016 een nieuwe look; wit met een goudkleurige koepel en middenin staan 2 stevige torens.
De eerste steen werd gelegd op 12-12-1955 door president Ir. Soekarno. In 1969 werd de bouw voltooid. De oorspronkelijke vorm is ondanks de verschillende renovaties behouden gebleven. Alleen de torens die vroeger los op het Merdeka-plein stonden, staan sinds de renovatie naast de moskee. De moskee vermeld als een cultureel en iconisch cultureel erfgoed van Sengkang City, wordt nu ook gebruikt als een plaats van religieuze activiteiten Als het tijd is voor gebed, is de moskee gevuld met pelgrims met diverse achtergronden zoals overheidsfunctionarissen, handelaren in Sengkang City, studenten en anderen.
Het Tempemeer
Dit ligt in het midden van de grote Sengkang-depressie een grote slenk over de gehele breedte van het eiland. Ooit zo'n 2600 jaar geleden toen de zeespiegel nog 5 m hoger stond, was deze slenk een zeestraat die Zd Sulawesi van de rest van het eiland scheidde. Een deel van het meer was vroeger begroeit met mangrove.
Het ondiepe meer is in zijn laatste levensfase. Het droogt langzaam op doordat het dichtslibt door de modder en slik die de rivieren aanvoeren. In de droge periode is het meer 1 m diep en 1000 ha groot. Tijdens de natte moesson loopt t meer weer vol in mei is het dan ruim 10 m diep en ca. 30.000 ha groot. Het meer wordt gevoed door;
- Rivier Bila Noorden
- Batu-Batu in het westen
- En de Walanae die op de 2870 m hoge Lompobatang ontspringt
In de rietkragen en tussen de dichte laag waterhyacinten (onlangs uit Brazilië geïmporteerd en ook gebruikt als veevoer) nestelen liefst 29 soorten watervogels.
De drijvende vegetatie wordt op zijn plek gehouden door de bamboestaken die in wigwamvorm in de bodem van het meer zijn geplaatst. Zonder deze constructie zouden de boten er niet doorheen kunnen. (Dit hebben we ook gezien in Vietnam)
Schatting is dat het meer met 900 jaar is opgedroogd. Echter gemeen naar de lage waterstand zou dit zomaar 320 jaar kunnen zijn.
Maatregelen van lokale autoriteiten;
op vrijdag is vissen verboden.
Van het centrum van het meer (230 ha) is een natuurreservaat gemaakt geheel visverbod
Door afnemende visvangst (wat de laatste jaren belangrijke bron van inkomsten was) hebben de mensen rond het meer zich toegelegd op het weefgetouw (de Jedokan), het verbouwen van suikerriet, kangkung (spinazie) en pinda's
Lopi pakkaja
Dit is een lange prauw waarmee je een tocht over het meer kunt maken. De prauw kan max 4 zware personen aan qua drijfvermogen. Je vaart dan via de Sungai Walanae het Tempemeer op. Dit hebben wij uiteraard gedaan geweldig. Het was genieten onderweg zie de foto's. Niets voor niets he onderweg op het water zit de levende kassa haha. En zie je bij de moskee? even terugdenken aan India soortgelijke taferelen in de Ganges.
Ook gingen we op de thee bij een van de vissers die in de rumah terapung (drijvende huize) wonen. We hebben genoten van de thee en de bakka- bana beiden in overvloed en we hebben het ons ook heel goed laten smaken. De gevangen vis lag op de steiger te drogen.
Op de heuvel zie je de radiomast. In die heuvel hebben de Japanners in de WOII tunnels uitgehakt die als munitiedepots werden gebruikt.
Gedroogde vis
Zie hier ook aan de weg wordt de vis gedroogd en verkocht altijd goed voor een mooi plaatje.
je ziet er zijn heel wat verschillende soorten.
Zwaluwhuis
We komen langs een pand dat voorzien is van heel veel buisjes.
Dit zijn speciale huizen gebouwd met heel dure apparatuur om de zwaluw te roepen, nee geen bandrecorder dat schijnt niet te werken. De zwaluwpoep wordt gevangen voor Chineze medicijnen juist voor de Chinezen dus hoe kom je erop. Het geeft wel een troep hoor! Op het water meende ik ze al te horen dus het klopte wel. Het vliegt af en aan. Er staan heel wat van dit soort panden langs het meer.
Butic Losari Silk Lantai
Hier wordt de Buginese zijde geweven. Nee we hebben niets gekocht!
Een aantal werknemers is druk bezig om het garen te verweven tot een mooie stof met behulp van traditionele spinapparatuur. Het Silk productiecentrum in Sengkang is vrij beroemd. De meeste mensen zijn afhankelijk van deze industrie. Niet alleen zijn er zijdebewerkende vakmensen, zijderupkwekers zijn hier ook te vinden. Hoewel er al machinetechnologie is, gebruiken de wevers hier nog steeds het weefgetouw in plaats van dat de machine het werk doet.
Baji (57) is de eigenaar van Losari Silk, een fabrikant van handmatige zijden weefsels in Sengkang. Hij begon zijn familiebedrijf sinds 1999. In zijn productiehuis bij Jalan A Baso No. 4, Sempangese Market Sengkang, zijn er ongeveer 50 niet-machinale weefgetouwen die door medewerkers worden gebruikt om elke dag zijden stof te produceren.
Sommige andere weefgetouwen worden naar de huizen van hun werknemers gebracht, zodat ze stof in hun huizen kunnen produceren. "De omzet kan tot Rp 300 miljoen p m bereiken,".
Traditional House of Saoraja La Tenri Bali.
Is het grootste traditionele huis van de Atakkae-cultuur (taal van Bugis) wat; "Paleis van Latenri, de koning van Bali, betekent". Sao King wordt omschreven als het paleis van de koning, terwijl La Tenri Bali een van de namen is van koningen die ooit het koninkrijk Wajo leidden. Arung Matoa is de plaats voor de leider van het Wajo-koninkrijk. Het wordt ook wel Traditional House 101 pole genoemd omdat dit huis wordt ondersteund door 101 palen die elk een gewicht van 2 ton hebben met een lengte van 1,45 m en een diameter van 0,45 m.
Dit Atakkae Traditional House is van grond tot zolder; 8.10 m hoog, lengte 42,20 m, breedte 21 m breed de hoogte tot aan de nok (bumbungannya) is 15 meter. De selectie van hout is niet lukraak. In feite liet de regent van Dahlan Maulana, die toen regeerde, zijn keuze op ulinhout vallen ter ondersteuning van het traditionele huis van Saoraja La Tenri Bali. Het huis werd ingewijd in 1995.
Het traditionele huis is omgeven door kantonale huizen en verschillende officiële huizen. We denken hier aan het personeel die op wijze van belangrijkheid een woning toebedeeld kregen. Als voorbeeld de Baboe kreeg een huisje helemaal aan de rand van het terrein.
Sao Raja La Tenri Bali is uniek. De vorm van een huis op palen kenmerkt het traditionele huis van Zuid-Sulawesi in het algemeen. Maar wat het anders maakt, is de enorme omvang. Het aantal paalwoningen van bewoners varieert meestal van 12 tot 20 palen. Diameter en vorm van de paal varieert.
- Het terrein wordt vaak gebruikt als de locatie voor een evenement. Zoals het vieren van de Onafhankelijkheiddag.
- Dit terrein is helaas ook vaak de locatie voor Street-race en hangplek voor jongeren in het weekend.
- Er is een Jamboree Scout Branch in de buurt van het traditionele huis van Atakkae dus kids kunnen heerlijk ravotten
- Als je in Sengkang city bent, breng dan een bezoek aan Atakkae Custom House Area, District of Tempe, Regency Wajo .
Zo dit is een mooi sluitstuk van de dag we hebben genoten maar nu lekker weer terug naar het hotel rustig bijkomen en de koffer klaarmaken want morgen gaan we weer verder. Vanavond een wandeling en dan lekker hapje eten met elkaar en niet al te laat naar bed. Het wordt weer een lange dag we vertrekken vroeg en gaan naar