Sri Lanka West en Centraal

Westkust en Centraal Sri Lanka

De westkust van Sri Lanka

is het meest ontwikkeld qua toerisme. Het kent prachtige zandstranden en het binnenland bestaat uit kustvlaktes met graslanden en theeplantages.

In centraal Sri Lanka vind je de hoger gelegen plaatsen Kandy en Nuwara Eliya, het befaamde olifantenweeshuis van Pinnawela en Nationale parken als de Horton Plains en Knuckles Range vind je hier.

PINNAWALA

Voor de Britse kolonisatie in 1815 leefden er ongeveer 30.000 olifanten op het eiland maar door de jacht was de populatie in 1960 bijna uitgestorven.

De overheid besloot daarom om de wilde olifant beter te beschermen.

Het olifantenweeshuis van Pinnawala is opgezet in 1975 door het” Sri Lanka Wildlife Department”,

met ongeveer 7 wees-olifantjes gevonden in de jungle. Nu zijn er ongeveer 60 olifanten.

Het werd al snel een educatief onderzoekcentrum. In 1984 werd de 1e babyolifant geboren in Pinnawala.

Het weeshuis is onderdeel van “The Departement of National Zoological Gardens” en ligt langs de oever van de Aha Oya ten noordwesten van de stad Kegalla, tussen de hoofdstad Colombo en de koninklijke stad Kandy.

Aanvankelijk was dit weeshuis op het Wilpattu National Park. Later werd het verschoven naar het toeristische complex in Bentota en daarna naar de Dehiwala Zoo. Het is uitgegroeid tot een van de belangrijkste toeristische attracties.

Klinkt mooi maar nog een hoop dierenleed. Deze dieren zijn zo beschadigd. Deze olifanten konden dan ook niet vrij rondlopen zoals je ziet. Het voeden van een kleine olifant dat kon je als bezoeker doen. Nee wij hebben dit niet gedaan. Niemand uit de groep trouwens.

Het entreegeld wordt gebruikt voor het eten en verzorging van de dieren. Er is zeer weinig voedsel en materiaal op het terrein van het weeshuis, behalve gras. Dagelijks worden grote hoeveelheden voedsel gebracht.

Elk dier krijgt ongeveer 75 kg van groenvoer per dag; mainy Cocunut bladeren (Cocos nucifera) maar ook takken van Jackfruit (Artocarpus Integra), bladeren, takken en stammen van Kitul palmboom (Caryoty urens). Jackfruit, kokosnoot, kitul, tamarinde en gras vormen de bulk van het voedsel gegeven aan de olifanten.

Bovendien krijgt elk dier ook een mengsel van 2 kg bestaande uit; maïs, rijst zemelen, in poedervorm gingelly zaad en mineralen.

Ook het onderhoud van het terrein wordt met het entreegeld bekostigd. Zonder het entreegeld, moet dit huis sluiten en wat gebeurt er dan met deze dieren. Het wordt slechts gedeeltelijk gefinancierd door de overheid.

Het is allemaal zo vreselijk dubbel! Er lopen veel verzorgers rond.

De olifanten worden dagelijks getraind maar zijn verder 'vrij' om rond te lopen. Ze worden wel in de gaten gehouden.

Er is geen bedreiging meer voor deze olifanten van uit het wild. Wat niet wegneemt dat het publiek wel degelijk als bedreiging en stressfactor gezien kunnen worden.

2x Daags nemen de olifanten, onder het oog van de toeristen, een bad in de Maha Oya rivier. Het lijkt me dat dit het mooiste moment van de dag is voor ze. Niemand kan dichtbij komen. Het schouwspel is te zien vanaf een plateau.

En eenmaal aan de overzijde, zijn ze geheel gevrijwaard van welke toerist dan ook

Dan moeten ze weer terug, een enkeling heeft zoiets van ik vind dit eigenlijk wel best maar ja dat gaat helaas niet. En zo zijn ze weer terug op home.

Het weeshuis heeft geen eigen site maar er is wel veel over te lezen op internet zelfs de geschiedenis van diverse olifanten dus ben je geïnteresseerd ga naar het net.

Batiks

Even een kleurrijke onderbreking en lijkt me dat dit geen verdere uitleg nodig heeft.

Dalada Maligawa, Kandy

Dalada Maligawa (Tempel van de Tand).

De Tempel van de Tand, hier wordt het voornaamste Boeddhistische relikwie in Sri Lanka bewaard;

De Heilige Tand van Siddharta Gauatama de verlichte. Het gaat om de hoektand linksboven.
Deze tand geldt sinds die tijd als symbool voor de zelfstandigheid van het Syngalese volk en zijn geloofsovertuiging.
Het relikwie wordt bewaard in 7 Stupa vorige kistjes van een opeenvolgende grootte, onder een gouden dak in de tempel. Hij zal dus nooit zichtbaar zijn.
De bewaarplaats van het relikwie werd dan ook het symbool voor het recht om te regeren.

De tand, die na de crematie in 480 voor Chr. uit de as van Boeddha is gevist, werd door een Zuid-Indiase prinses (Hemamali), de dochter van een Boeddhistische koning, in 313 in haar haar naar Sri Lanka gesmokkeld.

Het tempelcomplex

Deze dateert uit de 17e eeuw, en ligt in het centrum van het boeddhistische geloof, Kandy. Naast de grote hoofdtempel, vind je nog een aantal kleinere tempels en musea. De gebouwen zijn aan de buitenzijde niet uitbundig of bijzonder gedecoreerd.

Het is wit met rode daken en is rustig gelegen aan het KandyLake.

Rond het tempelcomplex is een lage witte stenen muur met kleine openingen. Tijdens vieringen worden in deze openingen kaarsen geplaatst, waardoor de hele voorkant van het complex wordt verlicht.

In tegenstelling met de eenvoudige buitenkant zijn de interieurs van de tempelgebouwen wel rijkelijk versierd.

De entree hal, welke kleurrijk geverfd is. Ik heb wel van binnen naar buiten gefotografeerd

Het reliek wordt bewaard in het binnenste altaar op de 2e verdieping met daarvoor 2 grote slagtanden van olifanten. De gouden kist rust op een massieve gouden lotusbloem. Je ziet hier de toegangsdeur naar het Heilige der Heilige. Deze wordt afgeschermd met een kleed en hekwerk. Voor het tonen van het kistje met de tand wordt het doek opzij geschoven.

Vervolgens volgt er een ceremonie met muziek en dans voor het betreden van het Heiligdom

Tijdens de gebeden en offers, poya genaamd, is de goed bewaakte kamer waarin de tand is ondergebracht open voor gelovigen. Dit is het moment dat de buitenste gouden kist te zien is. Tijdens de poya is het ook voor toeristen toegestaan om de kamer binnen te stappen. De rituelen vinden 3x per dag plaats: bij zonsopgang, ‘s middags en ‘s avonds.

Zie de wachtenden. Denk niet ik ga er even kijken dit neemt echt een een paar uur in beslag want de mensenmassa is enorm. Maar het is wel genieten.

In het begin van 1998 raakte de Tempel van de Tand zwaar beschadigd door een bomaanslag van de Tamil Tijgers. Het dak raakte ontzet en veel fresco's werden vernietigd.

De veiligheidsmaatregelen rond dit heiligdom der heiligdommen zijn sindsdien bijzonder uitgebreid een ieder wordt gefouilleerd.

grasvelden, poorten, paviljoens, dagoba's, fonteine en wierookstokjes.

Iedere dag komen in het wit geklede pelgrims lotusbloemen en frangipangi brengen.

In het bijbehorende museum is het verhaal op diverse schilderijen te zien. De tand zou sinds de 4e eeuw na Christus in Sri Lanka zijn, met een korte onderbreking rond 1283, toen de tand terug naar India zou zijn genomen. Een de plafonds hebben mooi houtsnijwerk en zijn ingelegd met ivoor.

De grote hal van de tempel is voorzien van een zuilengalerij met olifanten van bladgoud die de gewelfde plafonds ondersteune. Ook zie je veel gelijkenissen van de Boeddha en scènes uit zijn leven.

In de Tempel wordt ook een foto de heilige olifant, die een soort nationaal symbool voor Sri Lanka is bewaard. Hij overleed in 1988 en is bijgezet. Ik vond het wel mooi om de huidige levende olifant hiernaast te zetten.

En ook dit zijn mooie momenten

Als afsluiting van de Dalada Maligawa een groep gelovigen onder de Bodhiboom

Kandy is het cultureel centrum van Sri lanka en hoofdzetel van de Boeddhistische monniken, Met ongeveer 150.000 inwoners is het de 3de stad van het land achter Colombo en Jaffna De stad ligt 500 meter boven de zeespiegel. De hogere ligging en de omringende bergen zorgen voor een aangenaam klimaat.

De middag brengen we door in Kandy. We hebben ons prima vermaakt. Ook hebben we hier genoten van een Ayurvedische massage.

De Bogambara Gevangenis

is een maximaal beveiligde gevangenis en is de 2e grootste gevangenis in Sri Lanka. Gelegen in de oude stad van Kandy gebouwd in 1876 door de Britse koloniale regering in opdracht van inspecteur-generaal van het gevangeniswezen en de politie, NR Saunders. Het gebouw niet meer in functie, staat op de wereld erfgoedlijst. Galgen werden verschoven van Hangman's Hill naar Bogambara in 1876. Bogambara Gevangenis wordt beschouwd als een rijke archeologische lokatie. Men geloofd dat de bouw van de Bogambara Gevangenis is gedaan vergelijking met die van de Bastille. De gevangenis wordt beheerd door het Departement van Gevangenissen .

We kwamen nog wel een paar tempeltjes tegen 1 van deze zijn we naar binnen gegaan en hier hebben we elkander een mooi witte kopie van de Bahiravokanda gegeven.

Bahiravokanda Vihara Buddha Statue

Een hele mond vol, maar dit spierwitte boeddhabeeld is een van de bekendste plekken van Kandy. Het metershoge beeld ligt op een heuvel, en is vanuit de verte te zien. Je kunt erheen wandelen of met de tuc-tuc maar daar hadden we iets te weinig tijd voor. Je hebt vanaf daar natuurlijk wel een uitzicht over de stad.

Het beeld heeft een hoogte van 27 meter.

De ”Kandyan Arts Association Hall",

vlakbij de beroemde Tempel van de Tand, hier is elke dag een ruim 1 uur durende culturele dansshow van de “Kandy Dancers” te zien. Een tiental mannen/vrouwen, in rood-wit/groene kledij, produceert een oorverdovend geluid met 5 traditionele instrumenten, de "Pancha Thuryas". De trommelaars, blazers, een rietfluitspeler en een blazer op een schelp laten duidelijk van zich horen. De 7 dansen, uitgebeeld door mooi uitgedoste mannen en vrouwen, zijn traditioneel. Zo is er bijvoorbeeld een Poya-, cobra-, pauwen- en een maskerdans. Een knap staaltje van acrobatiek en spierbeheersing.

Ach ja nog even een vuurshow er achteraan en het is weer compleet.

De volgende dag nog een laatste rit door Kandy om afscheid te nemen.

We gaan op weg naar de theefabriek in Nuwara Eliya. O even stoppen daar was een winkeltje waar getoond werd hoe de zijde gesponnen wordt er werd natuurlijk o.a zijde verkocht werd. Nee niets gekocht.

Wel leuk om eens in zo’n sari geholpen te worden dit is een heel ritueel. Veel vouwen en draaien. Er gaan heel wat meters stof mee heen zo'n 5-7 m lengte van 1 m breed. Heel prettig je werd tot niets verplicht geen agressieve verkooptechnieken. Na de foto gewoon weer sari uit en zonder probleem weer op weg!

DE THEEFABRIEK EN -PLANTAGES

Sri Lanka kent 6 gebieden waar thee wordt verbouwd:

Nuwara Eliya hoog theegebied (hoogte: 2100 meter) in het midden van het eiland, hier komt de beste thee vandaan. Dit gebied heeft in verhouding tot de rest van Sri Lanka een koel/nat klimaat, wat de theekwaliteit ten goede komt en wordt ook wel het ‘champagne-theegebied’ genoemd.
Kandy: laag theegebied in de buurt van de oude hoofdstad. Dit gebied staat samen met Nuwara Eliya bekend om zijn mooie Orange Pekoe theeën, die geprezen worden om hun rijke en volle smaak.
Uva: gelegen ten oosten van Dambulla
Galle: gelegen in het zuiden
Ratnapura: ongeveer 88 km ten oosten van de hoofdstad Colombo
Dambulla: gelegen in het westen (hoogte: 1000 meter)

Nuwara Eliya

Letterlijk: lichtstad, stad boven de wolken, wordt ook wel Klein Engeland genoemd. De stad is namelijk gesticht door de Britten in de 19e eeuw en de typische Britse koloniale bouwstijl kun je nog duidelijk herkennen. De regio wordt ook wel de Hill Country genoemd vanwege de duizenden heuvels. De stad ligt in een elipsvormig dal aan de voet van de hoogste berg van het land, de Pidurutalagala of Mount Pedro 2524m hoog. Het is genieten van de natuur zoals je ziet.

De Glen Tea Factory ligt in het District Katukithuka. We zien ons doel dichterbij komen.

De theecultuur in Sri Lanka ,ontstond in 1857 onder impuls van de Britse kolonisten en Sir Thomas Lipton (wiens naam algemeen bekend nog op de theedozen staat). Zij moesten aanzien hoe de koffieplantages verwoest werden door een ziekte en verdwenen. Vanaf 1870 bracht de theeverbouwing welvaart in het land.

Vandaag de dag is Sri Lanka de 4e wereldproducent van thee en de beroemde Ceylon thee (zwart, groen en wit) wordt geëxporteerd over de hele wereld. Zij produceert hoofdzakelijk zwarte thee. Sinds kort wordt daarnaast ook groene thee en Oolong thee verbouwd.

Sri Lanka is een van de meest vooruitstrevende landen voor wat betreft het verbouwen van gecontroleerde biologische thee.

Ongeveer 4% van het landoppervlak is dan ook bedekt met theeplantages en maar liefst 5% van de bevolking werkt in de thee-industrie.

Nuwera Eliya wordt zoals ik al zei, aan alle kanten omringd door theeplantages.

6 Dagen per week wordt er thee geplukt. Alleen de bovenste laag van de struik wordt geplukt. Dit zijn de jongste bladeren die worden gebruikt voor de thee. Voor de verschillende soorten thee worden verschillende bladeren gebruikt (de kleinste blaadjes worden dus voor een andere thee gebruikt dan de wat grotere bladeren).

De struiken worden elke 6 dagen geplukt, omdat er dan weer nieuwe bladeren aan gegroeid zijn. Het water kwam met bakken naar beneden maar de pluk ging gewoon door! Even een collage erbij waar je goed kan zien hoe hard het regent.

Het plukken van de thee is zwaar werk, dat alleen voorbehouden is aan vrouwen: zij liggen aan de basis van de Tamil gemeenschap. De pluksters dragen een zware zak op hun rug en plukken de theeblaadjes één voor één met de hand.

Na de pluk - ruim 30 kilo per keer- wordt de thee naar de fabriek gebracht om te worden bewerkt.

Hoe een blad een drank wordt

in de fabriek worden de zakken gewogen.
Om het vocht te laten verdampen worden de bladeren eerst in hete lucht gedroogd
daarna gerold
gebroken om het natuurlijke oxidatieproces in gang te zetten.
Na een zorgvuldig berekende tijdsduur ondergaan de bladeren in enorme ovens de laatste droging
dan wordt de thee in machines gesorteerd aan de hand van de grootte van de bladdeeltjes.
Het hele proces, van blad tot thee, neemt niet meer dan 24 uur in beslag.
Ten slotte wordt de thee op veilingen verhandeld; de beste kwaliteit is voornamelijk bestemd voor de export.

Het eindproduct krijgt namen die onder andere gebaseerd zijn op het formaat van de bladdeeltjes. In grote lijnen zijn alle theeën te verdelen in 4 hoofdgroepen:

Orange Pekoe (bladthee): hele blaadjes in gerolde toestand, bestemd voor losse thee
Broken Orange Pekoe (gebroken thee): grote deeltjes van hele blaadjes, ook voor losse thee
Fannings: kleinere deeltjes van de blaadjes, bestemd voor theezakjes
Dust: heel fijne overschotjes die ook gebruikt worden voor theezakjes.

Hoe maak je nu het lekkerste kopje Ceylon thee? Hieronder vind je tips voor het zetten van deze thee:

Gebruik 4 tot 5 opgehoopte theelepels Ceylon thee per liter of een klein theelepeltje per kop en doe dit in een theezeef, thee-ei of papieren theezakje
Laat het water goed doorkoken (ideale serveertemperatuur: 100˚C)
Hang de theezeef, -ei of papieren theezakje in een theepot of theeglas en overgiet het met kokend water
Laat de thee 3-5 minuten trekken tot deze een oranje/koperachtige kleur heeft
Roer de thee vervolgens goed door
Serveer de thee zwart, of eventueel met wat melk, honing of citroen. In Sri Lanka zelf wordt de thee meestal thee geserveerd met opgewarmde melk en suiker.

Een stukje verderop hebben we een stop voor de lunch en daar genieten we van het uitzicht

En zie daar De vrouwen zijn dan voor de pluk maar het terrein moet natuurlijk wel rijp gemaakt warden om de thee aan te planten en dat inderdaad, is het werk van de man. Wel leuk als je die foto's zo naast elkaar ziet toch?

En met deze meisjes in het veld suit ik het bezoek aan de tea factory en plantage af

De Seetha Amman-tempel

is de enige hindoetempel die is gewijd aan prinses Sita in Sri Lanka. Dit is een van de belangrijkste Ramayana-gerelateerde plaatsen van Sri Lanka.

Betekenis

De grond is hier zwart van kleur. Volgens het epos van Ramayana wordt aangenomen dat Hanumanji dit gebied verbrandde voordat hij Sri Lanka verliet. De voetafdrukken van Lord Hanuman's zijn zelfs vandaag de dag te zien dicht bij de stroom dicht bij de Sita Amman-tempel.

Legende

Met verwijzing naar het Ramayana-bewijs van Sri Lanka wordt aangenomen dat de Sita devi op deze plek gevangen werd gehouden door koning Ravana. Er is een beek langs de zijkant van de tempel die vanaf de heuvel stroomt, om tegemoet te komen aan de behoeften van Sita Devi tijdens haar verblijf in Ashok Vatika. Ze zou ook in deze stroom hebben gebaad. Ongeveer een eeuw geleden werden er 3 afgoden ontdekt in de stroom.

Tegenwoordig

is er aan de kant van deze stroom een tempel voor Heer Rama, Sitadevi, Luxshmana en Hanuman.

Plaats

De tempel ligt aan de Nuwara Eliya Kandy-weg, zeer dicht bij het schilderachtige stadje Nuwara Eliya. Gelegen op 1 km van Nuwara Eliya

Dit was een leuke verrassing.

Blote voeten werk dus Ik doe de tempel en Ans neemt de buitenwacht jawel de aapjes tot haar rekening.

Ook binnen was het de moeite waard

DE WATERVALLEN

Watervallen zijn een fascinerende natuurverschijnsel.

De aanblik van vrij vallende water, het donderende gebrul dat de rotsen beneden raakt en de nieuwsgierigheid naar wat er achter het waterige gordijn ligt, dragen allemaal bij aan deze fascinatie.

Er zijn meer dan 30 gedocumenteerde watervallen in het district Nuwara Eliya. Hier is een lijst in alfabetische volgorde:

Aberdeen-waterval, Adam's Peak-waterval, Anda Wela-waterval, Baker's-waterval, Carolina-waterval, Dethili-waterval, Devon-waterval, Dewathura-watervallen, Ethini Wala-waterval, Gallebodde-waterval, Gerandi-waterval, Glan-waterval, Glassaugh-waterval, Helboda-waterval, Kandiyanlena-muur, Kataboola-waterval , Kurundu Oya Fall, Lakshapana Fall, Lover's Leap Fall, Mahakandura Fall, Mohinee Fall, Mount Vernon Fall, Nanu Oya Fall, North Pundalu Oya Fall, Puna Oya Falls, Pundalu Oya Fall, Pundalu Oya Wewahena Falls, Ramboda Fall, Silver Fall, St. Clair's Fall, Udamankada Fall, Yaka Andu Fall.