Nieuwe dag nieuwe kansen 05;00 uur.
We hebben prima geslapen en ook de douche was niets mis mee. Hij lekte namelijk je weet wel drup drup drup maar als je de deur van de badkamer dichthield, had je er geen last van haha. Alles weer inpakken rugzak op en dan op naar het ontbijt wat zal bestaan uit 1 kopje koffie met 1 croissantje.
Oeps wat is die gang lang was ons gister niet opgevallen. Toch eerst nog maar even het dek op voor de koffie altijd leuk dan is het nog rustig. Je ziet dat de schoorsteen van de boot aardig zijn best doet wat hier geen milieu en of klimaat beheersing hoor. Nu gewoon genieten buiten en kijken naar de zon die opkomt heerlijk relax. Onderwijl wordt het wel steeds drukker op het dek.
De berg Pellegrino
die het landschap van Conca d'Oro van bovenaf domineert . De 609 meter hoge toren steekt majestueus de lucht in, waardoor hij afsteekt tegen de andere reliëfs. Het is de heilige berg van Palermo, waar de Basiliaanse monniken ervoor kozen om als kluizenaars in de grotten te leven. Tegenwoordig zijn er 134 grotten, van maritieme en karstische oorsprong. De meest opvallende zijn de Addaura-grotten, waar je gravures uit het Boven-Paleolithicum kunt bewonderen.
Mount Pellegrino maakt deel uit van het Oriented Nature Reserve en biedt een uniek uitzicht op de Golf van Mondello en de Golf van Palermo. Bij het uitkijkpunt Belvedere di Monte Pellegrino, in een rotskloof, staat het Heiligdom van Santa Rosalia , een natuurlijk, religieus pelgrimsoord. Op 458 meter boven zeeniveau vind je een bronzen beeld van de heilige op een kleine kalkstenen heuvel. Een van de mooiste voorgebergten ter wereld, tussen natuur en geloof. Het fascineerde zelfs Goethe toen hij Palermo bezocht .
Castello Utveggio
is een kasteel in art-nouveaustijl waar het Centrum voor Onderzoek en Managementstudies is gevestigd.
En dan komt de kustlijn van Sicilië steeds duidelijker in beeld We varen de haven in.
Het is ruim 09;15 uur we krijgen eindelijk het sein dat we de ferry af mogen. Wederom weer netjes in de rij achter elkaar lopen. Van binnenuit zie je duidelijk dat er manspersonen staan die je de juiste richting op dirigeren om weer naar buiten te komen. Floris had al gezegd eenmaal buiten gewoon recht doorlopen Dan zie je de bus vanzelf staan. En ja hoor daar stond ie dan en wij hadden maar 1 vraag......... Ja hoor zegt hij die is bijna doorgelopen O heerlijk een bakkie koffie😋 Wat kan een mens daar naar verlangen na zo'n ruim 3 uur rondhangen zonder vocht Ja in het begin was het wel leuk waren we buiten maar dan moesten we naar beneden en daar was echt niets meer te beleven.
Palermo
Temperamentvol hart van Sicilië, is de grootste- en tevens de hoofdstad van de gelijknamige autonome regio. Het is een drukke stad. Wie goed zoekt die vindt zeker nog wel een paar plekjes waar je nog wel van de heerlijke Siciliaanse sfeer kunt proeven zonder overdonderd te worden door de drukte.
De verkeersdrukte neemt steeds serieuzere vormen aan. Het verkeer is hectisch waarbij de factor ‘haantjesgedrag’ niet bijdraagt aan structuur en veiligheid in het verkeer. Denk goed na voor je eventueel een auto wilt gaan huren
Als je denkt dat Palermo een mooie oude stad is helaas. Je ziet op sommige plekken nog wel de schoonheid van weleer, maar je merkt helaas ook op veel plekken waar economische problemen geleid hebben tot verpaupering. Het stadse leven van Palermo biedt een duidelijk contrast met de soms nog zo romantische dorpjes die je elders op het eiland aantreft.
De stad Palermo is een populaire stop voor verschillende cruises die door het westelijke deel van de Middellandse Zee varen. De cruise-haven van Palermo ligt bij de stad zelf. Zodra je het cruiseschip verlaat, wandel je zo Palermo in. Nou wij hebben die mensenmassa's inderdaad gezien. Na de koffie vetrokken we voor eerst een stadstour. Je ziet weinig spectaculair Behalve dan die bloeiende cactussen natuurlijk.
Monreale
Het ligt tegen de hellingen van Monte Caputo aan boven de Gouden Vallei (Conca d'Oro). Slechts 15 km ten zuiden van Palermo op 1.000 m boven de zeespiegel en met uitzicht op Palermo. De Duomo of kathedraal domineert het stadje.
Als we uitgestapt zijn is het oortjes uitdelen en de bekende toiletstop.
Dan gaan we naar boven geloof me het is een beste klim en ja een enorme mensenmassa. Halverwege was een plateau en had je mooi zicht over de vallei. En wie kijken er met ons mee???? Maar natuurlijk Pinokkio's bungelen heerlijk aan een balk zoals je ziet.
Eenmaal boven even uitrusten, onderwijl krijgen wij uitleg van de vlag door de gids. Dan lopen we naar de Duomo.
Cattedrale Santa Maria Nuova Monreale
Koning Willem II
Voor de Duomo, staat het standbeeld van de monarch koning Willem (ook wel bekend als Willem de Goede (Guglielmo il Buono)) die de Maagd Maria de kerk overhandigt die hij in de 12e eeuw bouwde in het heuvelstadje Monreale. Deze koning had in 1174 in een visioen dankzij Maria de plek gevonden waar zijn vader, Willem I, ooit een schat op het eiland had verborgen. Deze plek was de Monte Reale, de koninklijke berg, in de heuvels boven Palermo
Bijzonder is dat de kathedraal in slechts tien jaar tijd is gebouwd. Zeker als je weet dat indertijd het bouwen van een kathedraal minimaal honderd jaar in beslag nam.
We gaan naar binnen door een schitterende toegangsdeur en bewonderen de prachtige Byzantijnse mozaïeken gemaakt met miljoenen glinsterend goud en levendig gekleurde glastegels, die 68.889 vierkante voet (6.400 m² ) van de muren en het plafond beslaan en religieuze scènes uitbeelden uit het Oude en Nieuwe testament zoals de ark van Noach, de verbanning uit de hof van Eden en Christus die een persoon met melaatsheid geneest. In deze mozaïeken is in totaal 2200 kg aan goud verwerkt. Het meest indrukwekkende mozaïek is te vinden boven het altaar. De Cattedrale Santa Maria Nuova Monreale is alle dagen geopend voor het publiek behalve tijdens de mis.
Je vindt in de Normandische kathedraal elementen die zowel Byzantijnse als Islamitische invloeden laten zien.
De kunst gaat verder in de abdijklooster van het complex, in de vorm van mythische beesten en andere grillige ontwerpen die te vinden zijn op de 228 dubbele zuilen en de fontein in het klooster van de voormalige benedictijnse abdij.
Gaf koning Willem eind 12e eeuw opdracht tot de kathedraal van Monreale. De kloostergangen werden begin 13e eeuw in Arabisch-Normandische stijl gebouwd door Venetiaanse ambachtslieden.
Tegenwoordig maakt de kathedraal deel uit van de UNESCO-site met 9 Arabisch-Normandische monumenten. Het klooster beschikt over 128 zuilen, allemaal met verschillende ontwerpen en vele met kapitelen die verhalen vertellen. Op zichzelf is het een verhalenboek.
We lopen nog even buiten langs voor we weer naar beneden moeten voor de bus.
De Fontana del Tritone
is een beroemde fontein op het Piazza Vittorio Emanuele. Ze symboliseert de rijke artistieke traditie en het culturele erfgoed van de stad. De fontein is ontworpen door de Italiaanse beeldhouwer en architect Giovanni Angelo Montorsoli en werd voltooid in 1576.
Het is een meesterwerk van de late renaissancekunst en combineert zowel architectonische als sculpturale elementen. Het centrale element van de fontein is een standbeeld van een Triton, een mythologisch zeewezen met het bovenlichaam van een man en de staart van een vis. De Triton wordt afgebeeld terwijl hij op een schelp ligt en water uit zijn mond spuit. Het beeld is gemaakt van marmer en is zeer gedetailleerd en expressief. De fontein wordt omringd door een bassin met waterspuwers en andere decoratieve elementen. Het geheel staat op een platform met trappen, waardoor de fontein een prominent kenmerk wordt op
Voor de Duomo op het plein, staat ook een beeld van de Maagd Maria.
We lopen weer op ons gemak door de smalle stijle straatjes naar beneden. Nu hebben we wel tijd om een paar foto's te maken. Ja ook de Pinokkio's nogmaals nu met het volledig uitzicht erbij. Beneden aangekomen stappen we weer in de bus die ons naar het centrum brengt. We gaan nog even ronddwalen in Palermo.
De Porta Nuova
Dit is de toegang tot 1 van de oudste en belangrijkste straten in Palermo – de Cassaro. De bouw van deze monumentale constructie begon in 1583. Het werd gebouwd om de overwinning van Charles V in Tunis en zijn bezoek aan de hoofdstad van Sicilië te vieren. Een kleine 100 jaar later, in 1667, stortte de toren in als gevolg van een buskruit-ontploffing. 2 Jaar later werd de toren herbouwd en in 1669 compleet gemaakt door de architect Gaspare Guercio.
De Corso Vittorio Emanuele loopt dwars door de poort heen. Dit is een van de belangrijkste en dus ook meest drukke straten van Palermo. Het valt dan ook niet mee om de Port op de foto te zetten zonder dat er verkeer doorheen rijdt. De schitterende bloemen maken het plaatje compleet. En dan lopen we langs het Norman Palace naar de Kathedraal.
De Cattedrale della Santa Vergine Maria Assunta
De kathedraal van Palermo (Duomo) is een indrukwekkende, 12e eeuwse kerk met een breed scala aan architectonische stijlen typisch Siciliaans-Normandische bouwstijl gekenmerkt door Arabische invloeden. De kathedraal is gewijd aan de Maagd Maria's Ten hemelopneming.
Zij werd gebouwd tussen 1179 en 1185 door de aartsbisschop van Palermo, Gualtiero Offamilio, op het terrein van een voormalige basiliek 6e eeuw na Chr.. Die door de Saracenen in een moskee was veranderd. Dat was toen de Arabieren Sicilië veroverd hadden. In 1169 heeft een aardbeving de kathedraal dusdanig beschadigd dat besloten werd om deze af te breken en een nieuwe te bouwen.
In de loop der eeuwen heeft de kathedraal aanzienlijke verbouwingen ondergaan. Zo werd bijvoorbeeld in de 15e eeuw aan de zuidzijde een nieuw portiek toegevoegd hier ga je tegenwoordig de kathedraal binnen. Deze nieuwe toegang is uitgevoerd in Catalaanse gotiek.
De koepel (helaas in de steigers nu) is een neoklassieke toevoeging uit de 18e eeuw. In tegenstelling tot de meeste andere kerken in de stad is de kathedraal een volledig vrijstaand gebouw. Het wordt wel met 2 rondbogen verbonden met het bisschoppelijk paleis aan de overkant van de straat. Vanop het brede plein aan de oostzijde kan je de kathedraal in al haar grootsheid bewonderen.
De voorgevel van de kathedraal kijkt uit op de toren van het aartsbisschoppelijk paleis, dat oorspronkelijk de klokkentoren was. Op de 4 pijlers van de balustrade zie je de beelden van San José, San Pedro, San Pablo en San Francisco de Paula.
Ze zijn allemaal tussen 1724 en 1725 gebeeldhouwd door Giambattista Ragusa.
Het interieur van de kathedraal is aan het einde van de 18e eeuw volledig gerenoveerd, waarbij elk spoor van het Arabisch-Normandische gebouw dat het oorspronkelijk was, is uitgewist. Het middenschip wordt ondersteund door pilaren die de 4 kolommen sierden die de oorspronkelijke muur ondersteunden, lichter en dunner, waarop het balkenplafond rustte.
Gezien vanaf het hoofdportaal.
Elke pilaar herbergt een renaissancebeeld. Ze zijn allemaal gebeeldhouwd door Fazio en Vincenzo Gagini, zonen van de renaissancebeeldhouwer Antonello Gagin.
Het middenschip
Voor het noordelijke portaal staat het wijwatervat (eerste helft van de '500), gebeeldhouwd door Antonello Gagini. Voor het zuidportaal staat er een kopie van, gemaakt in 1583 door de beeldhouwer Giuseppe Spatafora.
Pad naar de crypte
Die bereik je via een trap achter het altaar van een zijkapel in de rechterzijbeuk, hier tref je een hele reeks sarcofagen aan waarin de lichamen rusten van kardinalen en bisschoppen uit de 11de tot de 17de eeuw. Heel wat van die sarcofagen dateren uit de Romeinse tijd en zijn van fraaie sculpturen voorzien. Helaas hadden wij hier geen tijd voor.
De zonnemeridiaan
De zonnemeridiaan in de kathedraal werd in 1794 gecreëerd door de astronoom Giuseppe Piazzi, als astronoom, wiskundige en Theatijner monnik gaf hij leiding aan het plaatselijk astronomisch observatorium Hij ontdekte in 1801 te Palermo de dwergplaneet Ceres
Dankzij hem begonnen ze op Sicilië het verstrijken van de uren te tellen, net als in de andere landen van Europa. Tot het einde van de 19e eeuw werden in het koninkrijk Sicilië de uren van de dag geteld vanaf een half uur na zonsondergang. Na de introductie in Italië van het Europese tijdsysteem, met de oprichting van de Meridiana del Duomo in Milaan (1786), slaagde Piazzi erin de autoriteiten ervan te overtuigen dat de tijd was gekomen om, ook op Sicilië, het tijdsysteem te moderniseren. De meridiaan-klok functioneert tot op de dag van vandaag nog steeds
Dagelijks staat de zon perfect op 1 lijn met een gat in het plafond van de basiliek, waardoor een lichtstraal precies om 12;00 uur op de lijn terechtkomt. De tijd van het jaar kan ook worden bepaald door waar op de lijn het licht valt, aangezien het naar een van de uiteinden van de lijn buigt en elke zonnewende nadert.
De lijn zelf is gemaakt van brons, omhuld met wit marmer, wat niet alleen verrassend nauwkeurig, maar ook mooi is. De dierenriem-symbolen geven de datum aan.
De lengte vanaf de verticaal van het oculair is 21.812 meter.
De afstand tussen de 2 zonnewendes is 18,72 meter.
kijkgat in het gewelf op een hoogte van 12.175
Hoogtepunten van de zijkapellen
De 5e kapel in het noordelijke schip
De kapel van de Onbevlekte Ontvangenis herbergt voorlopig het stoffelijk overschot van pater Pino Puglisi, zalig verklaard door paus Franciscus en de 1ste martelaar van de katholieke kerk vermoord door de maffia.
De 7e kapel van het noordelijke schip
herbergt 1 van de belangrijkste kunstwerken in de kathedraal: het renaissancebeeld van de Madonna Libera Inferni. Het werd in 1469 gebeeldhouwd door Francesco Laurana. Een eeuw later, in 1576, verleende paus Gregorius XIII hem tijdens zijn bezoek aan de stad de macht om toegeeflijkheid te verlenen aan de zielen in het vagevuur. Sindsdien staat ze bekend als Madonna Libera Inferni.
De kapel van Santa Rosalía
De kathedraal, officieel gewijd aan Santa Maria Assunta, is vooral ook belangrijk voor de verering van Santa Rosalia, de populaire patroonheilige van de stad. Haar kostbare relikwie wordt bewaard in een zilveren schrijn in een aan haar gewijde kapel in de apsis van de rechterzijbeuk. Het is hier doorgaans een komen en gaan van vrome Palermitanen die ‘hun’ heilige even komen begroeten. De kapel, werd een paar jaar na het einde van de pest van 1624 opgericht. Vervolgens (in 1631) werd het zilveren altaar in opdracht van plaatselijke meestervaklieden gebouwd.
De grafurn van de heilige, wordt in de nacht van 14 juli in een processie door de straten van de stad gedragen als hoogtepunt van de traditionele festiviteiten van het Festa di Santa Rosalia.
Een voorkeurszetel
Deze vind je in pastorie van de kathedraal zodat de aartsbisschop de dienst van de mis kan voorzitten. Voor de zetel van de aartsbisschop (aan de linkerkant) bevindt zich de gereserveerde zetel van de koning. Achter beide stoelen zie je het gotische koor uit 1466, uit hout gesneden. Boven het koor zie je de 2 tribunes en daarboven de 2 orgels van de kathedraal. Het neoklassieke altaar dateert uit 1794. De beelden van de 4 apostelen zijn het werk van Antonello Gagini. Het is mogelijk om het altaar van dichtbij te bekijken na een bezoek aan de kathedraalcrypte. Het gewelf van het transept is versierd met een fresco dat de Hemelvaart van de Maagd voorstelt, het werk van de schilder Mariano Rossi (Sciacca 1731 - Rome 1807). Dezelfde kunstenaar schilderde het fresco van La cacciata dei Saraceni ad opera dei Normanni, dat de halve koepel van de apsis siert.
De blauwe kapel
Elegante kapel met gouden stucwerkversieringen. Aan de achterkant staat het zeer kostbare lapis lazuli-altaar naar een ontwerp van Cosimo Fonsaga (1653), waarin de SS nog steeds wordt bewaard. Sacrament.
De apsissen van de kathedraal, zijn te zien vanaf Piazza Sett'Angeli, waar de taxistandplaats en enkele archeologische opgravingen uit de Romeinse tijd zich bevinden.
We wandelen langs de kathedraal door een bijzondere wijk naar de markt. In deze wijk vind je veel schilderwerken ook de naam en nummerborden zijn van een schildering voorzien En die auto's?
In het hedendaagse sicilië blijft de traditie voertuigen op ouderwetse wijze schilderen, zoals vroeger het geval was met houten karren, een motorvoertuig op kleine drie wielen, de zogenaamde aap, dat op de traditionele manier kan worden geschilderd.
Wel leuk hoor die straatjes. Eenmaal op de markt aangekomen waren we het een klein beetje zat. De gids die voor ons ingepland stond voor vandaag was verhinderd dus kregen we een ander. Niets mis mee maar ze was helaas een beetje erg langdradig en dan heb je het op een gegeven moment wel gehad. Bovendien was het zo druk op die markt dat je bij wijze van spreken over de mensenhoofden kon lopen Wij hebben maar even een stukje pizza gehaald bij 1 van de kraampjes.
Vervolgens lopen we rustig langs het Theater naar de plek waar Floris ons met de bus op zou halen Oeps miscommunicatie tussen die 2 ach dan lopen we toch wat verder. De gids ging haar eigen weg en wij waren wel zo volwassen dat we de plek zonder haar konden vinden hoor. Mooi de bus in op naar ons hotel.
Monumento Ai Caduti Nella Lotta Contro La Mafia
Monument voor de gevallenen in de strijd tegen de maffia en voor de slachtoffers van de maffia.
In 1984 kreeg Mario Pecoraino de opdracht om het "monument voor de gevallenen in de strijd tegen de maffia op Piazza XIII Vittime" te ontwerpen, dat vervolgens in 1987 werd gebouwd.
"Maar de beeldhouwer had het monument op een andere manier opgevat, namelijk als een pad - zegt geschiedenisleraar Rosana Rizzo - op een groot en beloopbaar vlak met het zicht op het stalen beeldhouwwerk niet vanaf de buitenkant van een viaduct. Pecoraino ging niet naar de inauguratie, die locatie vervormde de zijne, het was niet zijn werk".
Hij voltooide zijn studie aan de artistieke middelbare school en aan de Academie voor Schone Kunsten in Palermo, waar hij leraar werd. De beeldhouwer is op 89-jarige leeftijd in Palermo overleden. Dit monument vind je aan de rand van de stad.
Dan rijden we via de haven de stad uit en komen weer mooie stukjes tegen zoals je ziet.
En dan wil ik je die laatste foto natuurlijk niet onthouden want ik had immers al vermeld dat er veel vuil op straat ligt dus moest ik natuurlijk wel 1 foto maken haha.
We rijden rustig verder en genieten van het uitzicht.Maar dan wordt het ineens onrustig in de bus er lopen een paar heen en weer en er is veel geroezemoes.Dan ineens de stem van Floris vanachter het stuur; "wat gebeurd daar er loopt vocht in mijn nek". Hij werd best een beetje nors (en te begrijpen) "Ik ga nu een noodstop maken!" Wat wil een aantal uit de groep hadden flessen wijn gekocht, niets mis mee. Alleen heel erg dom om dit zonder iets ertussen boven in de bagagerekken te leggen. Dit was er dus aan de hand een paar flessen waren gebroken en ja dan wil het vocht wel vloeien en dat liep uiteraard af naar voren. Dus alles moest eruit en met veel keukenpapier moest de boel droog gemaakt worden. Daarna kon Floris weer achter het stuur. Even later zien we behoorlijke rookwolken Oef als dat de Etna maar niet is die van zich laat horen want morgen staat hij voor ons gepland. Maar goed achteraf was het in ieder geval niet de Etna.
De Piramide van de 38e breedtegraad van Mauro Staccioli
Dit is 1 van de werken die deel uitmaken van het openluchtmuseum “ Fiumara d'arte ”.
Het is 30 meter hoog, hol van binnen en heeft een driehoekige basis, omdat, zoals Staccioli zegt: 'De driehoek het driepuntige beeld is waarvan ik me voorstel dat het de hoekpunten zijn van kunst, religie en filosofie. Het is Sicilië...
Het werk uit 2010 werd geplaatst op een heuvel in Motta d'Affermo, een klein stadje op 660 m boven zeeniveau waarvan de geografische coördinaten precies op de 38e breedtegraad zijn gecentreerd. De lokatie met uitzicht op de zee en de Eolische eilanden, is een plek die tegelijkertijd universeel en bijzonder is, waar de mens kan stoppen om na te denken over de betekenis van het bestaan.
Het gebruikte materiaal, is Corten dit is een materiaal dat in de loop van de tijd de neiging heeft te oxideren en de kleur van de aarde te krijgen, waaruit het lijkt voort te komen. 's Avonds koelt de structuur af en uit dit proces ontstaan echo's en rammelaars.
Bij zonsondergang geven de ondergaande zonnestralen het bruine staal een rood licht dat de binnenkant van het beeld binnendringt via een snede in de rand die naar het noordwesten is gericht.
Dan gaan we nu voor de laatste km's om straks heerlijk in het hotel te kunnen relaxen hebben we wel verdiend na zo'n lange dag. En zoals je ziet hebben we niets te klagen en nette ruime kamer. Morgen gaan we naar de