Sicilië Capri

Letojanni is een kleine badplaats met een groot zand/kiezelstrand.

Net als in vele andere badplaatsen op Sicilië vind je in Letojanni een combinatie van oud en nieuw,

waarbij het nieuwe vaak op het toerisme gericht is.

 

Het centrum van de plaats bevindt zich rond het kerkplein. Op dit plein zijn enkele terrasjes en ook langs de boulevard vind je restaurants en enkele bars. Buiten het  strand, Is er niet veel te doen. Het bestaat uit kiezels en zand en op sommige delen is het mogelijk om strandstoelen en parasols te huren. Deze behoren vaak toe aan de horecagelegenheden achter het strand

 

De kerk van San Giuseppe,

Beter bekend als de kathedraal van Letojanni, is het belangrijkste religieuze bouwwerk in de stad, gewijd aan de patroonheilige van Letojanni. Dit spectaculaire gebouw bevindt zich in het hart van het historische centrum van Letojanni, waar het opvalt door zijn onmiskenbare en zeer gedetailleerde neogotische stijl, dezelfde stijl die ook wordt herhaald in andere gebouwen in de stad, zoals bijvoorbeeld Palazzo Silipigni. Vanwege het belang ervan is de kathedraal van Letojanni ook de thuisbasis van belangrijke religieuze festivals die jaarlijks in Letojanni plaatsvinden, zoals het feest van Sint-Jozef (de stadspatroon) het patronale feest dat alle gelovigen naar hun heilige brengt.

Geschiedenis van de Letojanni-kathedraal

De oorspronkelijke locatie van de Letojanni-kathedraal lag iets meer afgelegen dan de huidige, wat het resultaat is van de 2e constructie. De eerste historische kathedraal van Letojanni werd rond 1700 gebouwd, tijdens een intensieve wederopbouw van de stad, en bleef in gebruik tot 1908, een tragische datum die herinnerd wordt door een verwoestende aardbeving waar ook dit gebouw niet meer kon ontsnappen. De wederopbouw duurde tot 1931, waarbij het nieuwe hoofdkwartier werd ingehuldigd ter gelegenheid van het feest van San Giuseppe, waarbij de architectonische pracht tot op de dag van vandaag behouden bleef.

Architectuur van de Letojanni-kathedraal

De bouwstijl in de kathedraal is neogotisch, met enkele nuances die vaag leiden tot renaissancekunst en de modernere Liberty-stijl. De buitenkant van de Letojanni-kathedraal heeft een piramidevormige façade die uit 3 lichamen bestaat, elk met een eigen toegangsportaal. De Letojanni-kathedraal is toegankelijk via een dubbele zijtrap, waarmee je de 3 ingangen kunt bereiken. Het centrale toegangsportaal is het meest spectaculair, omdat het omgeven is door een prachtige omlijsting die het zicht verder verrijkt, mede dankzij de aanwezigheid van een groot en monumentaal roosvenster dat doet denken aan een bloemmotief.

Binnen opgebouwd uit 3 beuken, gescheiden door 4 marmeren zuilen aan elke kant. De interieurs zijn prachtig, verfraaid door de aanwezigheid van talrijke kunstwerken, waaronder een prachtige olieverf op doek van de Pietà, gemaakt in de 18e eeuw door een onbekende kunstenaar. 

Er vond een dienst plaats dus we moesten ons wel op de achtergrond houden.

 

Francesco Durante

Was de eerste chirurg in de geschiedenis van de neurochirurgie die met succes een meningeoom van de schedelbasis verwijderde. Durante was 45 jaar lang voorzitter van de klinische chirurgie aan de Koninklijke Universiteit van Rome (nu universiteit "La Sapienza"), nam deel aan de geboorte van de "polikliniek Umberto I" en was een van de beroemdste chirurgen van het land. Hij was ook een meester in algemene chirurgie, een senator van het Koninkrijk Italië en een persoonlijke vriend van de koning van Italië en de keizer van Oostenrijk-Hongarije. Zijn bijdragen zijn nog steeds van toepassing op de geneeskunde van vandaag, niet alleen voor de neurochirurgische gemeenschap, maar ook voor andere chirurgische disciplines, omdat hij naast het ontwerpen van speciale chirurgische instrumenten ook innovatieve praktijken ontwikkelde op het gebied van oncologie, algemene chirurgie en orthopedie. Ter herdenking van zijn nalatenschap wordt de Internationale Francesco Durante Award uitgereikt aan wereldberoemde chirurgen.

 

Na even langs het water te hebben gelopen en een praatje met diverse mensen uit de groep die we tegenkwamen liepen we even door de wijk achter de boulevard en ja dan kom je wel mooie plekjes tegen hoor. De plaatsjes lopen hier heel makkelijk in elkaar over want op de lokatie aanduiding van de foto's staat dat we in Taormina liepen  Hier zie je dus wat ik bedoelde De hoger gelegen historische kern en een lager aan zee gelegen hotelwijk. Wel grappig. 

We zagen een kabelbaan in de verte maar... hoe komen we daar.

 

Het was even zoeken maar gevonden! Het was in principe de toegang tot een hotel. Dus via de parkeerplaats naar de lift en naar boven. De kabelbaan bleek voor de hotelgasten te zijn maar van hieruit hadden we ook een schitterend zicht over Letojanni zoals je ziet. Zelfs ons hotel zagen we staan. Je ziet de weg die we heel wat keren op en af hebben gereden maar als je goed kijkt zie je ook het spoor liggen nou dan moeten we straks ook maar eens op zoek naar het treinstation. Maar eigenlijk is het nu lunchtijd dus maar eens kijken of we iets lekkers kunnen vinden.

 

 

 

 

Dat is gelukt zoals je ziet heerlijk plekje aan het strand onder de parasol want het was knap warm. We hebben echt lekker gegeten.

Al die strandtenten hebben een pand aan de boulevard waar het eten wordt klaargemaakt en mogelijkheid is om naar het toilet te gaan

Ons buikje is vol dan gaan we nu maar eens op zoek naar het treinstation dat was niet makkelijk te vinden aldus een paar groepsgenoten. Je kent ons dat gaan we uitproberen. En eigenlijk hadden we het best snel gevonden gewoon weer even die straatjes achter de boulevard doorkruizen. Nou geloof me er was totaal niets te beleven Ja een paar werklui waren bezig en de bel aan de muur ging tekeer als een gek Je zal er maar vlakbij wonen ja er waren genoeg huizen aan de overkant. Nou dan gaan we maar weer. Maar toen hoorden we toch iets in de verte. En zie een trein vloog langs nou dan hebben we er niet voor niets gestaan haha. Wel mooi gedaan die bogen in die rotswand. We lopen weer verder

 

We gaan weer aan de wandel en gaan eens ijken hoe het is aan de andere zijde van ons hotel.

Je ziet dit is gewoon strakker en zakelijker van opzet.

 

Maar ook hier treffen we weer een heiligen beeld en wat dacht je van die bordjes voor de hondenbezitter? maakt het allemaal weer vrolijk. Die muurschildering was ons herkenningspunt Deze straat voert ons terug naar het hotel.

 

We gaan ook nog even bij het zwembad kijken. Nou dat was ons al verteld hoefde je je niets bij voor te stellen en ja dat klopt maar geen foto van gemaakt. We zitten hier op het randje van het hoogseizoen. Er wordt niet meer schoongemaakt  net als dat alle strandtent-eigenaars al volop bezig waren met alles af gebreken. We hoorden dat er nog 1 reis deze kant op gaat nou voor hen is er denk helemaal niets meer te beleven. Enfin was wel weer leuk om van het uitzicht te genieten.

 We hadden het geluk dat de regenboog zich liet zien en ja even later begon de lucht ook nog enigszins te kleuren.

De zon ging onder en zo hadden we weer een leuke afsluit van de dag. Morgen weer een nieuwe dag.

 

We gaan naar de Alcantarakloof en rijden weer door een schitterend stukje natuur zoals je ziet

 

De Gole dell’Alcantara. 

Een uniek natuurfenomeen; een indrukwekkende canyon die door de krachtige stroming van de Alcantara-rivier is uitgesleten in eeuwenoude basaltrotsen. De Alcantara ontspringt op zo’n 1400 meter hoogte in het Nebrodi-gebergte. Nabij Randazzo op de noordelijke flank van de Etna, buigt de rivier af richting Ionische zee. Ter hoogte van het dorp Rocca Camastra (in de buurt van Taormina), stroomt de rivier door een spectaculaire rotskloof die 25 meter hoog is en slechts 2 tot 5 meter breed.

Gespleten lava

De kloof is ontstaan door een vulkaanuitbarsting van een zijkrater van de Etna, in 2400 voor Christus. Door de uitbarsting werd het dal waar de Alcantara loopt bedolven onder een laag lava. Een aardbeving zorgde er vervolgens voor dat de lava werd gespleten en zo ontstond er een kloof over een lengte van 500 meter, een diepte van 70 meter en zoals ik al zei een maximale breedte van 5 meter.

Er zijn diverse legendes deze vertelt volgende;

De god van Vulcanus, werd verliefd op de godin Venus, als teken van zijn liefde verwarmde Venus de wateren van Alcantara waar Venus zich graag onderdompelde. Ondanks dat bewijs van liefde eindigde de idylle. Dus liet de onstuimige god verblind door woede en waanzin de wateren bevriezen om Venus te straffen. Sindsdien wordt gezegd dat mannen die zich in deze koude wateren onderdompelen hun mannelijkheid terugkrijgen terwijl vrouwen hun maagdelijkheid verliezen.

 

We gaan met een lift naar beneden (en later ook weer terug). Je komt uit bij het strandje. Je kunt blootsvoets de kloof binnen wandelen door het water. Maar er zijn veel keien op de bodem van de rivierbedding deze zijn glad en het water is koud. Dus waterschoentjes zijn geen overbodige luxe die hadden wij bij ons, anderen gingen op hun sportschoenen.

Je kunt onder begeleiding van een gids ook dieper de kloof binnenwandelen, of raften maar dat is niet geheel zonder risico. We zagen er een man uit gedragen worden die had het er echt niet goed vanaf gebracht. Zelfs zo erg dat hij later met een ambulance naar een ziekenhuis is vervoerd. We hoorden hem schreeuwen van de pijn toen de broeders met de brancard langs liepen.

Dus gewoon klein stukje de kloof binnen stappen. Op het kleine strandje heb je trouwens al een mooi zicht op de spectaculaire rotsformatie. 

Meestal stroomt de Alcantara rustig door de kloof, maar in het voorjaar, als de sneeuw op de hooggelegen toppen smelt, kan het er wild aan toe gaan. Wij voelden ons heel erg nietig daar haha

 

De plotse confrontatie van hete lava met ijskoud water deed de lava krimpen en kristalliseren. Dat zorgde voor de verrassende patronen die je in de hoge rotswand kan bewonderen. 

Sommige lagen zien eruit als orgelpijpen. Andere vertonen dan weer een waaiervorm of een houtstapel. Al deze patronen zijn het gevolg van specifieke omstandigheden waarin de hete lava is gestold onder invloed van het ijskoude rivierwater. De bizarre vormen van de rotsen waar je tegenaan kijkt, zijn door de eeuwen heen door erosie gevormd. 

 

Parco Botanico e Geologico

Ligt rondom de Gole dell’Alcantara het is een bijzonder mooi park.

De bewegwijzerde wandelroutes in het verzorgde park brengen je langs verschillende belvedères gewoon genieten.

 

Je moest wel veel klimmen en klauteren maar dan had je wel wat en ook die donkere lucht gaf iets speciaals aan onze foto's

 

In principe liep je rond de kloof en daardoor had je telkens een ander zicht hebt op de rivier en de rotskloof. 

Toen we bijna weer bij de bus waren, brak de hemel even goed open En ech de overkapping van het terras van het restaurant was niet bepaald waterdicht. Toen het weer wat droger was namen we een sprintje naar de bus.

 

Bij ons hotel aangekomen staat ons een verrassing te wachten. Ze hebben geprobeerd de toilet te maken omdat deze lekte. Nee wij hadden zoiets deur dicht en we horen niets. Maar goed, of niet natuurlijk, want het plafond was naar beneden gekomen en zij konden het zelf niet herstellen!

Dit betekende dat wij voor 1 nacht naar een andere kamer moesten. Dat was niet echt leuk natuurlijk. We waren redelijk op tijd thuis en dachten nog even lekker op de boulevard te flaneren. Alles inpakken en naar ons nieuwe kamer 2 etages hoger En raad wat hier hadden we zeezicht in plaats van terraszicht haha en de kamer leek wel een balzaal. Ach ja je leert wel flexibel te zijn hoor Wij waren voor het diner helemaal klaar met de koffers en de anderen stond dit nog te wachten. Ja morgen verlaten we Sicilië weer het gaat zo hard.

 

Het zover we gaan Sicilië weer verlaten we gaan terug naar het vaste land van Italië, kan niet anders zeggen dan dat we met veel plezier terugkijken op de afgelopen dagen Aan het eind danig even een foto an de eetzaal en een paar van de beeldjes die in he hotel stonden. Ja keramiek is zeer geliefd op Sicilië. Dit is trouwens diezelfde palmboom wat we eerder tegen de stam aankeken haha. Nu lekker slapen en morgen op weg naar Pimonte.

 

Vandaag vroeg uit de veren en dan om 07:00 uur op weg naar Messina.

Wel weer leuk je ziet het licht worden.

 

Het ging allemaal voorspoedig maar dan staan we toch ineens in een file maar goed het was langzaam rijdend dus viel reuze mee. Het merendeel moest toch echt naar de haven in Messina om over te steken naar het vaste land. In het centrum van de stad werd het verkeer in de juiste banen geleid zoals je ziet.

 

Dan komen we aan in de haven. Het ziet er allemaal wat relaxter uit dan Palermo maar toch blij dat wij lekker in de bus kunnen blijven zitten terwijl Floris alles gaat regelen. Jullie moeten niet verbaasd kijken als er zo iemand de bus in stapt. Deze man mag er van mij in ik ken hem. Hij heeft een stapel kleedjes bij zich die hij wil verkopen. Floris was nog niet buiten of daar kwam hij met zijn kleedjes Natuurlijk hebben wij er ook 1 gekocht Hij was al snel los dus niet iedereen heeft er een. Houd je van limoncello? hier is het recept ja op de keukendoek haha. Even wat info over de stad.

Messina

wordt ook wel de “Poort naar Sicilië” genoemd. Op slechts 4 km van het Italiaanse vasteland zorgen regelmatige veerdiensten voor een snelle verbinding met het eiland. Vanwege haar haven is Messina door de eeuwen heen een belangrijke stad geweest voor Sicilië. 

Messina werd gesticht door Griekse kolonisten die de stad Zancle noemden, wat ‘sikkel’ betekent. De naam werd ontleend aan de sikkelvormige, natuurlijke haven die de Grieken er aantroffen. Die vorm is nog steeds duidelijk herkenbaar in de moderne haven waar ferryboten aan- en afvaren om de verbinding met het Italiaanse vasteland te verzekeren.

Messina heeft vele overheersers gehad, waaronder de Romeinen, Byzantijnen, Arabieren en Noormannen.

Tijdens de Middeleeuwen was Messina de belangrijkste vertrekhaven voor de Europese ridders op hun kruistochten en is lange tijd een zeer belangrijke handelshaven geweest. Schepen beladen met tarwe en zijde (dat in Messina geproduceerd werd), voeren richting Europa

Verder is de haven van Messina is de grootste, natuurlijk gevormde haven van de Middellandse Zee.

De stad is in het verleden door vele rampen getroffen. De grootste was wel de aardbeving in 1908, die vergezeld ging van een vloedgolf en de stad met de grond gelijk maakte. Ook een bombardement tijdens de WO II in 1943 richtte grote schade aan. De stad is echter met behoud van authentieke elementen weer helemaal opgebouwd en in vergelijking met andere steden op Sicilië een modernere stad.

 

De stèle van de Madonna della Lettera

Op 12 augustus 1934 ging de wens van monseigneur A. Paino in vervulling. Hij wijdde een deel van zijn episcopaat aan de geestelijke en materiële wederopbouw van de stad Messina na de aardbeving van 1908.

Deze witte stèle is  53,50 meter hoog en volledig bedekt met Trapani-marmer. Het vergulde bronzen beeld, geplaatst op een wereldbol met een diameter van 3 meter en 7 meter hoog is geplaatst op het uiterste puntje van de bakboord-sikkel, op het 16e eeuwse bastion van San Salvatore waar het gelijknamige klooster, de zetel van de Archimandriet, stond. 

Dit beeld in de volksmond "Madonnina del Porto" wordt genoemd, is 1 van de belangrijkste symbolen van Messina en heel Sicilië. Het waakt over en zegent de hele stad en iedereen die vertrekt of aankomt vanuit Sicilië.

Alle voertuigen en personen `zijn aan boord. Je ziet we worden keurig naar ins plek verwezen. En dan mogen we even naar buiten altijd leuk natuurlijk genieten van ons overtochtje door de straat van Messina

De Straat van Messina

is een zeestraat in Italië die het eiland Sicilië scheidt van het Italiaanse schiereiland. De lengte is 32 km en de breedte ligt tussen 3 en 8 km. De zeestraat kent sterke zeestromingen. En daardoor hoopt hier veel afval op. Sterker nog; onderzoekers stuitten hier op de smerigste oceaanbodem die wetenschappers ooit hebben gezien. In sommige delen liggen er zelfs meer dan een miljoen (!) voorwerpen per vierkante kilometer. En hier blijft het hoogstwaarschijnlijk niet bij. Het team voorspelt dat de hoeveelheid afval in de komende drie decennia verder op zal lopen.

Dan zijn we aan de overkant een ieder weer de bus is alle passagiers terug in de auto en dan gaat de laadklep weer open en mogen we weer van boord  en gaat de reis veder op het vaste land. We krijgen alle soorten weer mee deze route van zon tot regen van 21 naar 16 graden en weer oplopend naar 28 hoor! En ja ook van die loodgrijze luchten ach dat houdt de spanning er wel in. We rijden langs het water maar ook weer dwars door de natuur we vervelen ons geen moment.

 

Dan komen we langs Solerno.

Salerno ligt direct aan de kust van Amalfi, het is een gezellige havenstad ten zuiden van Napels, officieel maakt het geen deel uit van de Amalfikust, maar veel toeristen starten of eindigen hun bezoek aan de Amalfikust hier vaak. 

Wij rijden langs het havengebied. Onvoorstelbaar wat je daar ziet daar hoef ik niets aan toe te voegen dacht ik zo.

 

Dan is het weer genieten van de natuur en we rijden door kleine dorpjes waar de weg nog weel eens open ligt maar er staan keurig pionnen om het gat heen hoor Met de auto kun je er dan wel langs maar met die grote bus van ons levert dat nog wel eens een probleem dus wordt het heel wat steekwerk voor Floris en soms stappen een paar mannen even uit om die pionnen iets verder weg te zetten.

 

Rond de klok van 17:00 uur komen we dan aan in Pimonte. Een degelijk hotel zoals je ziet Eigenlijk iets te klein voor onze groep dus een aantal sliepen in een ander hotel. Maar we hebben altijd gezamenlijk gegeten hoor ze werden keurig opgehaald door de eigenaar van het hotel.

Eenmaal de kamer te hebben geïnstalleerd zijn we maar op onderzoek uitgegaan want ech we hadden best beetje dorst gekregen. Geen probleem de bar was open dus uiteraard we gaan weer aan de ..... haha. Nemen het mee naar buiten en sluiten ons aan bij de club op het terras.  Dat had toch wel watt zit je Daan met je glaasje aan de voet van de Vesuvius te genieten van de zon die langzaam wegzakt en de lucht doet kleuren. Zie je dat eten? Inderdaad niet verkeerd dat was gewoon smullen. En dan op tijd naar bed want morgen is het weer voeg dag.

 

Even een paar leuke kiekjes in het hotel lijkt als geven ze daar ook workshop taarten bakken haha.

Ik zei al het is vroeg daag morgen we gaan met een klein groepje naar Capri Het merendeel blijft thuis en een aantal geven de voorkeur om op eigen gelegenheid naar Pompeï te gaan. Mooi dat je ook al ben je met een groepsreis ook de mogelijkheid hebt om iets anders te gaan doen. Dat kan natuurlijk alleen als we een aantal nachten in hetzelfde hotel verblijven anders zul je echt mee moeten uiteraard.

Capri