De Amalfikust
Vind je in het centraal westelijke deel van de Italiaanse regio Campania, ongeveer 1 uur rijden van de hoofdstad Napels. De Amalfikust staat bekend om zijn mooie dorpjes, de schitterende kustwegen. De kust is de laatste decennia uitgegroeid tot 1 van de populairste en drukstbezochte delen van Italië.
De Amalfikust loopt officieel van Positano in het westen tot het plaatsje Vietri sul Mare in het Oosten. Het middelpunt van de regio is het dorp Amalfi. Ooit was dit 1 van de grootste en machtigste plaatsen van Italië, tegenwoordig worden de historische straatjes gevuld met toeristen die een kijkje komen nemen bij de verschillende bezienswaardigheden.
In tegenstelling tot de geliefde dorpen van de Cinque Terre, kent de Amalfi-kust namelijk wel een interessante historie.
UNESCO
De Amalfikust is in 1997 in zijn geheel toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Dit door het roemruchte verleden van de streek en zijn unieke karakter. Door de relatief beschutte ligging van de dorpen, Amalfi, Ravello en Positano aan de kust, hebben ze door de eeuwen heen hun eigen karakter weten te behouden en zijn de dorpen niet of nauwelijks veranderd. Een andere belangrijke reden is dat het een goed voorbeeld is van de mens die zich aangepast aan de bijzondere omstandigheden die hier gelden. Zo zijn een groot deel van de wijngaarden en boomgaarden gebouwd op terrassen en groeien andere gewassen tegen de extreem schuine hellingen.
Na het ontbijt, stappen we weer met zijn allen in onze bus om te gaan genieten aan de Almalfikust. Het is deels de route die we gister gemaakt hebben natuurlijk. We genieten van een mooie zonsopkomst op het water. En geloof me nu eenmaal thuis kijk ik nog eens heel goed naar de foto's en kom tot de ontdekking dat ik 2x dezelfde foto's gemaakt heb kijk maar goed
Dus met zonsnondergang- en zonsopkomst. En ja beide keren heb ik genoten.
Er was zoveel te zien onderweg dat je soms niet wist waar je moest kijken. Al die kerkjes met mooie sierlijke torentjes sommige helemaal ingelegd met mozaïek, uitkijktorens schitterende landschappen diepe dalen of huizen op de rand van een rots
En dan had je ook nog van die schitterende vergezichten over het water.
Dan komen we in de buurt van een haventje.
Dit geeft meestal aan dat we een grotere plaats naderen.
Dat klopt we naderen het middelpunt van de regio de stad Amalfi.
Amalfi
is het mooiste en drukst bezochte dorp van de Amalfikust. Officieel is het een stadje, maar met slechts 5000 inwoners voelt het eerder aan als een groot dorp. Amalfi was vroeger de hoofdstad van de Republiek Amalfi, een republiek die ooit 1 van de machtigste zeevarende naties van het huidige Italië was. In deze periode was het 1 van de rijkste en meest florerende plaatsen in dit deel van Europa, enkele van de belangrijkste bezienswaardigheden in Amalfi zijn in deze periode gebouwd.
Onder dit doek was het afspreekpunt voor de terugweg.
Het historische centrum van Amalfi bestaat hoofdzakelijk uit leuke winkelstraatjes, gezellige pleinen en boulevard langs het strand. De straten zijn bijna het gehele jaar gevuld met toeristen die genieten van alles van Amalfi te bieden heeft. En zoals je ziet valt er ook heel wat te klimmen. Wat dacht je trouwens van de DHL-man ja ook hier zijn ze er druk mee.
Duomo di Sant’Andrea
De kathedraal van Amalfi, is zonder twijfel de mooiste en meest bijzondere bezienswaardigheid van het dorp. Hij staat midden op het centrale plein van Amalfi, vanaf de meeste terrasjes heb je er een prachtig uitzicht op. Deze 9e eeuwse kathedraal is gewijd aan de apostel Andreas, waarvan de relieken in de catacomben van de kerk te vinden zijn. Deze werden na de 4e kruistocht naar Amalfi gebracht en herbegraven in de catacombe waar ze tot op de dag van vandaag vereerd worden. De Kathedraal is gebouwd op een nog oudere kerk, die weer op de resten van een Romeinse tempel was gebouwd. Door de eeuwen heen heeft de kerk meerder grote verbouwingen gekend waardoor de binnenzijde een redelijke kakafonie van bouwstijlen is; Romaanse, Byzantijnse, gotische en barok en rococo-architectuur.
De huidige gevel is de laatste toevoeging, deze werd gebouwd aan het einde van de 19e eeuw, nadat de originele gevel was ingestort. Hoogtepunten zijn de bronzen deuren gesmeed in de 11e eeuw in het toenmalige Constantinopel en de naast gelegen kloostergang Ciostro del Paradiso uit de 13e eeuw. Ook de opvallende toren van de kathedraal is uit de 13e eeuw. De toren is versierd met arabeske vlechtbogen, die typisch waren voor deze periode.
Mocht je de kathedraal willen bezoeken dan zal je eerst aardig wat trappen moeten klimmen nee heb de tredes niet geteld maar het zijn er aardig wat. Deze trappen zijn tijdens de warme hete zomeravonden gevuld met toeristen die gewoon blijven zitten als je er aan komt loop er maar omheen. Weet je wat wij hebben ook heerlijk de toerist uitgehangen op die trap je had natuurlijk een geweldig zicht daar beneden als je van mensen kijken houdt haha.
We beginnen met een lekker ijsje natuurlijk. De terrasjes zien er ook leuk uit o wacht daar mag je niet op zitten nou dan gaan we maar weer slenteren gezellig etalages kijken. Kijk daar een we een hek met iets moois in de diepte jammer geen beeld nou dan toestel maar dor het hekwerk wurmen en zie het resultaat een schitterend kapelletje dat dus niet open was.
Als je goed om je heen keek zag je best mooie en ook leuke dingen.
Manso I van Amalfi (†1004)
was hertog van Amalfi van 966 tot aan zijn dood en was kortstondig prins van het vorstendom Salerno tussen 981 en 983. Hij was de zoon van Sergius I van Amalfi, de 1ste hertog en de grootste onafhankelijk heerser van Amalfi.
Het hertogdom stond op goede voet met het Byzantijnse Rijk. Manso liet zijn oog vallen op het vorstendom Salerno na de dood van Gisulf I in 977, maar moest het vorstendom laten aan Pandulf, IJzerenhoofd van Benevento.
Dan even een kapelletje in heerlijk die rust.
Flavio Gioia
ook bekend als Ioannes Gira Amalphensis, staat bekend als een Italiaanse zeeman, uitvinder en vermoedelijk een zeepiloot. Van oudsher wordt aan hem toegeschreven dat hij het kompas van de zeeman heeft ontwikkeld. Dit beeld staat vlakbij de haven op het naar hem genoemde plein.
Monument ai caduti
Complex monument bestaande uit een hoge obelisk bedekt met blokken pietrarsa, met aan de voorkant een gestileerd marmeren kruis waarop de namen van de gevallen soldaten en de herdenkingsinscriptie zijn gegraveerd. Bovenop het kruis staat een bronzen adelaar met uitgestrekte vleugels die de vlag in zijn klauwen houdt; achter de roofvogel wordt een statief geplaatst. Op de hoofdgevel worden de namen van de gevallenen geflankeerd door twee bronzen palmtakken. Aan de basis omringt de bronzen compositie van een kroon van eiken- en laurierbladeren het schild van de stad Amalfi, met daarboven de kroon met torentjes en een inscriptie. Verderop hangt een gedenkplaat van de soldaten die tijdens het laatste conflict zijn gesneuveld. Voor de basis, omgeven door de kettingen van een links geplaatst ijzeren anker, ligt een deel van een kanon. Dit zijn oorlogsrelicten van de kruiser "Amalfi", die in juli 1915 zonk.
Belvedere Monumental Cemetery
Dit is een boeiende begraafplaats gelegen op een schilderachtige heuvel die een prachtig panoramisch uitzicht biedt over de stad en de pittoreske kustlijn. Deze betoverende begraafplaats dient als laatste rustplaats voor tal van vooraanstaande personen uit de regio. De sculpturen op de monumentale begraafplaats Belvedere variëren in stijl en ontwerp, variërend van klassiek tot eigentijds, wat verder bijdraagt aan de esthetische uitstraling van de begraafplaats. Het biedt een unieke gelegenheid om na te denken over het erfgoed van de stad en de belangrijke bijdragen van degenen die ons zijn voorgegaan.
Helaas hebben we hem wel gezien maar we konden de weg er naar toe niet vinden
De 1ste fontein is gewoon leuk en grappig heeft ook geen speciale betekenis Je vindt hem in het havengebied vlak bij ons afspreekpunt.
Fontana Sant'Andrea (Sint-Andreasfontein),
Dit is een fascinerende stenen waterfontein op het belangrijkste plein van Amalfi. Gebouwd in 1760 na Christus, bevond het zich aanvankelijk tegenover de Sint-Andreaskathedraal, maar werd later verplaatst voor een betere verkeersstroom.
Het beschikt over ingewikkelde sculpturen die Sint-Andreas, nimfen en cherubijnen uitbeelden, die de verbinding van de stad met haar beschermheilige en maritieme tradities symboliseren. De fontein toont het rijke culturele erfgoed van Amalfi, waarin Byzantijnse en Arabische architectonische invloeden samenkomen.
Naast zijn eenvoudige uiterlijk herbergt de fontein verhalen uit het verleden, die de gouden eeuw van Amalfi en de vaardigheden van zijn bouwers vertegenwoordigen. Als iconische attractie belichaamt het de essentie van de stad en trekt het bezoekers van over de hele wereld.
De fontein is gemaakt van Carrara-marmer en bestaat uit een beeld van Sint-Andreas, afgebeeld met het martelaarskruis, terwijl aan zijn voeten 4 engelen staan. Aan de ene kant staat een duif en aan de andere kant staat een proteus (dat wil zeggen een zeegod) genaamd "Pulicano", omdat hij zich een visser uit Amalfi zou herinneren die zo werd genoemd.
Er staat ook een zeemeermin in het midden, terwijl we aan de zijkanten van het bassin en rond het beeld talloze burgersymbolen en humanistische literaire inscripties over de stad Amalfi vinden. De fontein werd in 2018 gerestaureerd met een bedrag dat werd opgehaald uit de toeristenbelasting die werd betaald door degenen die hier stopten.
Omringd door bruisende winkels en eetgelegenheden, fungeert de fontein als een belangrijke ontmoetingsplaats.
De Fontein Presepe of "Cap 'e Ciuccio" -fontein
Een oude fontein die bij de lokale bevolking bekend staat onder de 2e naam wat 'Ezelskop' betekent. Dit verwijst naar het oude gebruik om de ezels uit het dorp Pogerola die langs kwamen water te geven.
De fontein dateert uit de 18e eeuw en heeft aan weerszijden 2 marmeren koppen die als fontein dienen, terwijl in het midden van het bassin een heel bijzondere kerststal staat, omgeven door water.
In 1974, heeft Giuseppe Buonocore, Vincenzo Livano en Nicola Pepe de uitgebreide presepe (kerststal) die zich binnenin bevindt, uitgebreid door die verschillende kleine beeldjes op en rond de rots plaatsten.
Sindsdien kun je hem het hele jaar door kunt zien omdat deze meestal niet wordt afgebroken. Deze uitgebreide kerststal bevindt zich zowel boven als onder het water in de fontein. Het centrale deel van de scène is bezaaid met munten.
Handgemaakte presepi zijn een levende traditie in en rond Napels, en ze vallen op door hun vermenging van het heilige en het profane: bijbelse figuren als de Heilige Familie, de herders en de magiërs staan naast vignetten van het Napolitaanse leven in de 18e eeuw (toen het maken van presepi was op zijn hoogtepunt). Schoenmakers en herbergiers, bakkers en pizzaioli (pizzamakers), visverkopers en slagers, timmerlieden en smeden, metselaars en fruitverkopers en kleermakers – gewoon gewone mensen die hun dagelijkse leven leiden, met Jezus in hun midden (hoewel het in dit geval lijkt alsof dat hij ontbreekt in de kribbe!). En naast de traditionele os en ezel zijn er ganzen, konijnen, eenden, kippen en ander inheems dierenleven aanwezig.
De fontein is zeer geliefd en gefotografeerd door toeristen, die hem ook gebruiken om een wens te doen door er een muntje in te gooien. Een plaatselijke familie, de Infantes, zorgt voor het onderhoud van de presepe en houdt deze in goede staat
De kerststal
Deze kent een lange traditie in Italië. Het was Sint Franciscus van Assisi die al in het begin van de 13e eeuw de allereerste presepe of geboortekerk heeft gecreëerd. Hoewel kerststallen verschillende vormen en afmetingen kunnen aannemen – van een scène gemaakt met miniatuurfiguren (zoals de onze – die veilig is voor onze katten!) tot uitgebreide levende kerststallen – is het moeilijk te ontkennen dat de meest uitgebreide, creatieve en ja licht over de top komt uit de omgeving van Napels. Dat geldt ook voor de Amalfikust! Hier omvat een presepe niet alleen Maria, Jozef, het kindje Jezus en een groot aantal gebruikelijke figuren zoals herders, wijze mannen en misschien een ezel en een os. In de Napolitaanse traditie moet je het hele dorp erbij betrekken. En meestal in 18e-eeuwse stijl. Dat betekent dus dat je niet alleen herders hebt, maar hele kuddes schapen. Plus ganzen, muilezels, konijnen, eenden, kippen – de hele boel. Als je een dorp hebt, moet dat dorp natuurlijk eten. Vergeet dus de slager, de bakker (waarschijnlijk een kaarsenmaker), de visboer, de restaurants en, omdat we in Italië zijn, de pizzeria niet. Het dorp omvat vaak huizen, kerken en, nou ja, alles wat je maar kunt bedenken dat nodig is om een dorp te runnen. In de 18e eeuw, dat wil zeggen. Het is een mooie traditie.
Utrecht
En laat nu dit jaar De mooiste kerststal van Nederland te zien zijn! Geheel gratis te bezoeken zonder reservering in ons mooie Utrecht.
De informatie is als volgt;
Laat je betoveren door deze prachtige stal met ruim 600 schitterende kerststalfiguren. Het zijn echte museumstukken; afkomstig uit de achttiende eeuw uit de Italiaanse stad Napels. Samen vormen ze een complete stad in miniatuur. Het is lekker druk in de stal en aan alle kanten valt wel wat te ontdekken. Je kijkt je ogen uit!
Niet alleen de figuren met hun kleding en accessoires zijn supermooi. Ook het decor waarin ze te zien zijn, is spectaculair. Levendige markttaferelen en drukke straatscènes zorgen voor steeds een nieuwe ontdekking. De mooiste kerststal van Nederland staat vol met echte Utrechtse eye-catchers. Wat te denken van de Domtoren, de Winkel van Sinkel als herberg, de bloemenmarkt aan de Utrechtse gracht en sterrenwacht de Sonnenborgh. En het oudste huisje van Utrecht!
Je snapt dat we daar naartoe moesten. Dus hier ook maar even een paar foto's van toegevoegd om het verhaal compleet te maken.
De 1ste 5 fopto's, zijn van Amalfi en de anrede zijn gemaakt in het Catharijne Convent in Utrecht.
En dan is het nu echt tijd voor koffie en toiletbezoek Die moest ik even vastleggen hoor😂
Dan wandelen we op ons gemak langs een winkeltje voor een lekker broodje en lopen naar het verzamelpunt
We gaan de kust op een andere manier bekijken we stappen met zijn allen gezellig op de boot.
Eenmaal op de boo zag ik die beelden staan wel heel bijzonder. Thuis even opzoeken.
‘Les Voyageurs’,
De kunstenaar is Bruno Catalano Hij heeft een hele serie sculpturturen gemaakt met ‘Les Voyageurs’, de reizigers.
De sculpturen vertonen grote hiaten, eigenlijk onvolledig en laat de fantasie compleet op hol slaan. Het onzichtbare wordt nu dominant en de menselijke nieuwsgierigheid wordt zo geprikkeld dat de toeschouwer zelf in zijn gedachten de beelden afgewerkt ziet. De beelden van Bruno zijn allen symbolen van werkende mensen, symbool voor activiteit, maar paradoxaal geremd door hun verbazende onvolledigheid.
Dankzij een samenwerking tussen de gemeente Amalfi en Galleria Ravagnan in Venetië staan de indrukwekkende beelden een zomer lang aan de Amalfikust, een van de bekendste bestemmingen in heel Italië.
Kijk trouwens even hoe helder het water is je ziet de vissen zwemmen. En dan gaan we los van de kade en is het genieten van alles wat we zien.
Amalfi gezien vanaf de boot.
En dan varen we langs een paar van de 13 dorpjes die de Amalfikust telt;
Atrani
een dorp bestaat uit een plein, een hoofdstraat en een wirwar van kleine steegjes. Vanaf het plein kun je de trappen naar de kerk nemen, verdwalen in de steegjes van het dorp of de hoofdweg volgen. Er loopt een mooi voetpad naar Amalfi.
Ravello
het dorp ligt hoog boven de andere dorpen aan de Amalfikust en je hebt er daardoor je een prachtig uitzicht over een groot deel van de Amalfikust.
Minori
is 1 van de oudste dorpen van de Amalfikust. Opgravingen hebben aangetoond dat de eerste permanente bewoning er al voor onze jaartelling plaatsvond. staat bekend als het culinaire hoogtepunt van de Amalfikust. Al in de 18e eeuw stond het dorp bekend om zijn pastafabrieken. Nog steeds zou de pasta uit Minori tot de beste ter wereld behoren.
Maiori
een klein dorp in het oostelijke deel van de Amalfikust. heeft een ferryhaven en het merendeel van de toeristen die een bezoek brengen aan het dorp komen over het water. Ook wij zijn hier aan wal gekomen
In de haven aangekomen gaan we weer aan wal. Hier krijgen we even vrije tijd. Er was niet veel te beleven de meeste winkeltjes waren dicht. Op de kade stond een beeld van jawel een heiligmaan wel mooi met die blauwe lucht. Ook troffen wie hier aardig wat kunst en bloemen aan even vastleggen dus die hibiscus haha.
Dan staan daar een aantal bankjes die beschildert zijn. Ook hier heb ik na aardig wat zoeken op het net informatie over gevonden altijd leuk
Maiori Carnaval
Ter gelegenheid van de voorjaarseditie van het Maiori Carnaval, dat wordt gehouden op 6 en 7 mei en 13 en 14 mei 1923, zijn enkele banken aan de kust van beschilderd met een speciale toewijding aan de kunstenaars die de regionale cultuur naar de regio hebben geëxporteerd. wereldsterre zoals Sofia Loren.
In de speeltuinhoek verbeelden de tekeningen echter de stripfiguren die het meest geliefd zijn bij kinderen, zoals Pinokkio, Mickey Mouse of Winnie de Poeh.
De werken zijn gemaakt door Luciano Ranieri, een jonge straatkunstenaar uit Campanië, bekend vanwege het maken van maxi-muurschilderingen in Napels en de omliggende gemeenten die een realistische en intense Maradona uitbeelden ten tijde van zijn strijdbaarheid in het Napolitaanse team.
US Rangers memorial in Maiori
een monument voor de bijdrage tijdens operatie Avalanche – beter bekend als de Salerno-landingen, uitgevoerd op 9 september 1943 als onderdeel van de geallieerde invasie van Italië.
Een Ranger-troepenmacht onder leiding van kolonel William O. Darby, bestaande uit 3 Amerikaanse Ranger-bataljons en 2 Britse Commando-eenheden, kreeg de taak de bergpassen vast te houden die naar Napels leidden, maar er bestond geen plan om de Ranger-troepenmacht te verbinden met de vervolgeenheden van het X Corps. Ten slotte gaf Clark, hoewel een tactische verrassing onwaarschijnlijk was, opdracht om geen voorbereidend marinebombardement uit te voeren, ondanks dat de ervaring in het Pacific Theatre aantoonde dat dit absoluut noodzakelijk was. De Rangers landden in Maiori En het Italiaanse WO II-monument aan de boulevard aan de kust draagt een plaquette ter nagedachtenis aan hen. Verder is er niets meer dat ons herinnert aan de aanwezigheid van Amerikanen in de WO II. Mooie afsluit lijkt mij nu drankje en dan op weg naar de bus.
En dan rijden we weer rustig genietend van de omgeving terug naar het hotel het was een mooie dag morgen?
Dan gaan we naar