In de Saloum Delta zijn verschillende schelpeneilanden te vinden die in de loop der eeuwen zijn gevormd door de mens.
Al ver voor onze jaartelling vestigde de eerste mensen zich in dit gebied. Ze leefden van de visvangst en het verzamelen van schelp- en schaaldieren. Op deze eilanden zijn al vele archeologische vondsten gedaan.
De laatste dag van de reis.
De dag dat de ene helft nog een aantal dagen blijft en de anderen gaan vanavond naar huis ja wij horen bij die laatsten. We gaan weer op weg er staan nog een paar doingen op het programma. Maar kijk hoe leuk weer langs de weg. De koeien grazen in het dorre land ook de ezel hoopt nog iets te vinden om te eten. En ja natuurlijk weer natuur wat een aparte boom en al die palmen velden vol reden we langs. En jawel ook nog een aantal termieten heuvels maar niet zo groot als in Namieb.
En natuurlijk was het weer een gezellig samenzijn in de dorpjes
En daar is hij dan de oudste Baobab van Senegal in de buurt van Fadial.
Naar schatting zou de boom 1500 jaar oud zijn en hij heeft een omtrek van ruim 30 meter! Er zijn grotere en oudere bomen in Afrika maar deze was wel heel indrukwekkend.
De Baobab
Deze boom is het nationale symbool van Senegal. De naam komt van het Arabische Bu Hiba wat vrucht met veel zaden betekent. De vrucht van de Baobab is zuur!
Hij speelt een rol in talloze Afrikaanse mythen en legenden. Hij wordt ongeveer 20 meter hoog en kan meer dan 1000 jaar oud worden. De schors, de vruchten, de bladeren, het hout, bijna alles van deze boom wordt door de bevolking gebruikt. Dit komt vooral doordat het hout van de Baobabboom niet gebruikt kan worden om te bouwen en het feit dat tot 1960 de Senegalezen er hun doden in hebben begraven; “Griots”, zij die niet op het land werkten, zoals ronddolende zangers, muzikanten en verhalenvertellers. In de boom werden kamers uitgehold en daar werden de doden in begraven. Zo werden ze langzaam door de boom opgenomen. De heilige Baobab- of apenbroodbomen hollen zichzelf uit waardoor er nog ver na het regenseizoen water in te vinden is voor de lokale bevolking.
En hier staat hij dan in volle glorie natuurlijk is er een toeristisch hoogstandje van gemaakt. Maar gelukkig valt het massatoerisme in Senegal nog mee. In deze boom hebben de vleermuizen hun intrek genomen. Ik dacht klim er in maar bedacht me. Dus heb ik mijn camera maar even uitgeleend zodat ik toch een foto van in de grot had. En natuurlijk bij zo'n grote stam hoort ook een enorme takkenmassa.
Jaol-Fadiouth
Jaol-Fadiouth is een stad en een gemeenschap in het zuidwestelijke deel van Senegal in het uiterst zuidelijke deel van de Petite-Côte. Het is niet precies bekend wanneer de eerste mensen zich op Fadiouth eiland vestigden, maar de vermoedens zijn dat dit al ver voor onze jaartelling gebeurde. Fadiouth gelegen in de Saloum delta, is ontstaan door de mens, de eerste bewoners van dit gebied leefden voornamelijk van de schelp en schaaldieren die in dit gebied leven. De schelpen werden op de grond gegooid. Als je dit proces enkele honderden jaren herhaald ontstaan er vanzelf schelpeneilanden. Nog steeds groeit het eiland Fadiouth ieder jaar een beetje vanwege de schelpen die op de grond worden gegooid. De kleinere schelpen worden op de straten en pleinen gelegd terwijl de grotere op de plaatsen worden gelegd waar de inwoners samenkomen. Jaol-Fadiouth is onderverdeeld in twee stukken;
- Jaol dat op het vaste land ligt tevens de geboorteplaats van de eerste president van de republiek Senegal
- Fadiouth, een eiland bestaande uit 3 delen voor de kust van Senegal. Het eiland is met het vaste land verbonden door middel van een 800 meter lange houten brug.
Gemotoriseerd verkeer is hier verboden waardoor er een heel andere sfeer hangt dan elders in Senegal. 90% van de bevolking van het dorp is katholiek. Het is het op drie na dichtst bevolkte eiland ter wereld.
Bijzonder aan deze gemeenschap is dat katholieken en moslims er vredelievend met elkaar samenleven.
Fadiouth
Bestaat in totaal uit drie schelpeneilanden;
- Eén eiland waarop de mensen wonen en leven,
- één die gebruikt wordt als begraafplaats
- en de laatste werd vroeger gebruikt als opslag voor levensmiddelen. Dit werd op een ander eiland bewaard zodat het tijdens een brand niet verloren zou gaan.
Het was heel bijzonder op het eiland rond te lopen en te zien hoe eenvoudig deze mensen leven. Waar je ook kijkt er is rust. Het centrum van het eiland is een overdekte plaats waar alle belangrijke gebeurtenissen plaatsvinden. Je ziet ook in tentjes kun je prima overnachten.
Nee hier geen stress alles kabbelt gewoon rustig voort. Hier vinden we nog bio-varkentjes wat een vrijheid hebben deze dieren.
St Francois Xavier church
Toen de orkaan Cindy in 1999 de St. Francis Xavier-kerk verwoestte, hebben de 3000 inwoners van Fadiouth samen de kerk herbouwd, hand in hand, christenen en moslims.
De woorden van de Imaam "Het is vrede hier! Het is alsof we allemaal één moeder hebben Katholieken en moslims zijn één Samen gingen zij op zoek naar zand op de bodem van het water, hetzelfde scenario als het ging om de wederopbouw van de kerk. We danken God voor deze harmonieuze samenwoning ".
Een parochiaan vat het samen: "We begraven onze doden op dezelfde begraafplaats. "Dit betekent dat de mensen vervuld zijn, zelfs na de dood, met de deugden van tolerantie, liefde en respect voor de volgende die door de religies van het boek wordt gepredikt.
Achter het altaar staat een fresco voor de opkomende zon; op de voorgrond zien we de boeg van een pirogue en een graanschuur op palen. De tabernakel is een bol die voor de zon wordt geplaatst en stijgt. Links staat het standbeeld van St. Francis Xavier. En je ziet nog een paar christelijke punten op het eiland. Het geloof is hier heel belangrijk niet een kerk.
De vrouw is altijd bezig. Hier wordt het graan gemalen, gebrand, gedroogd en verhandeld. Handvaardigheid zie je overal op het eiland in diverse vormen
Het eiland dat gebruikt wordt als begraafplaats is eveneens te bereiken via een lange houten brug. Het is eigenlijk een enorme grafheuvel waar de bewoners van deze plaats, voornamelijk vissers, hun laatste rustplaats vinden. Mensen van de beide religies worden hier naast elkaar begraven. Het is een heel bijzondere begraafplaats iets dat behoorlijke indrukken achterlaat.
Vanaf de top van de heuvel waar het kruis staat, heb je een geweldig mooi zicht over het eiland e.d.
En dan het derde eiland waar je vanaf de begraafplaats mooi zicht hebt op de graanschuren op palen in het water.
Je kon goed zien dat het eiland is opgebouwd uit schelpen zowel op de grond als aan de huizen. En daar het eiland is opgebouwd uit schelpen hier dan ook maar een plaatje van de vis die ligt te drogen ernaast geplakt
Wat hier ook weer heel goed merkbaar was was de stand van het water. Op de heenweg zagen we water en toen we teruggingen was het grootste deel droog komen te staan en liep er vee en dergelijke rond, toch een rare gewaarwording.
Wat we hier op het vaste land Jaol zien geeft toch even stukje realiteit aan. Heel wat mensen stonden op een gegeven moment in de rij met jerrycans om water te tanken bij de tankwagen. Er is erg weinig op het eiland dat begrijp je wel.Maar er is wel liefde en verdraagzaamheid onderling. Waar vind je een kerk en moskee ineen die ook nog eens samengebouwd is.
1ste Presidentvan Senegal Léopold Sédar Senghor
hij was het 24ste kind van een gezin met 41 kinderen en was een Senegalees dichter, filosoof, schrijver en president.
Hij bezat een huis in Joal met zijn 2de vrouw dit is nog redelijk in originele staat. Tijdens de rondleiding krijg je een indruk van deze man. Het was vooral een man die van het leven genoot op alle fronten laen we het daar op houden.
Hij had een belangrijke taak bij het onafhankelijk worden van het land. In 1962 trad hij aan als president en hij heeft gevochten voor democratie en welvarend maken van het land. Ook al is Senegal nog steeds arm er is wel een democratie. In 1980 trad hij af en op 95 jarige leeftijd is hij in Frankrijk overleden. Hij was zeer geliefd bij de bevolking.
De vlag van Senegal had oorspronkelijk een zwarte ster (Republiek Mali) deze is nog terug te vinden aan het plafond in deze voor publiek opengestelde woning. Deze werd vervangen door de groene ster toen het land in augustus 1960 onafhankelijk werd.
Nog een paar laatste kiekjes van Jaol-Fadiouth, en dan is de reis ten einde We hebben veel gezien. Het is een land dat nog niet overspoeld is door toeristen. De toeristen die er zijn, zijn merendeels Fransen dit heeft natuurlijk ook met de taal te maken. Velen kiezen voor Gambia dat in een uitsparing van Senegal ligt dit is Engelstalig en dan maken zij even een uitstapje naar Senegal om een wildpark of het slaveneiland te bezoeken.
