We vertrekken zoals gebruikelijk weer op tijd vanaf het Transverium in Utrecht, met de zogenoemde Pendelbus. We moeten om 06;05 uur bij de opstapplaats zijn. En ja natúúrlijk redden we dat we zijn immers vroege vogels. Er stonden niet zoveel mensen als met de kerst gelukkig. De bus was ditmaal 5 minuten te laat maar het was rustig op de weg.
We reden via Den Bosch om nog een paar mensen op te halen. En zo kwamen we aan in Zeeland waar de koffie al klaar stond altijd lekker haha. Dan gaan we de koffer pakken en naar de bus. Er staan veel koffers te wachten opdat hun baas hem meeneemt naar de juiste bus. We mogen niet helpen met de koffers dus lekker de bus in. Het is een ruime bus en het ziet er naar uit dat hij niet helemaal vol is. Je snapt het al wij gelijk ieder een eigen bank lekker hoor. Ja als wij het niet doen doet een ander het wel. Goed ingeschat we zitten lekker ruim dit keer. Maar ech als we naar buiten kijken zien we dat onze koffers blijven staan de rest is verdwenen dat is niet goed. Dus maar even naar voren gelopen. Wilde de chauffeur net omroepen of die koffers van iemand uit onze bus waren. Ja hallo waarom niet in de bus gezet? Blijkt dat hij een KRAS label zag inplaats van Bolderman of Effeweg en dat mag niet!! Oeps ik zeg kijk hier aan de zijkant zit ook nog een label nou ja dan mogen ze toch nog mee in het bagageruim.😂😂
We zitten nu allen met de koffers in de bus en krijgen het startsein. De bus komt in beweging. Even later stelt de chauffeur zich voor Diesel is mijn naam en ik kom net als mijn bus uit Belgie. We zijn met 42 passagiers. De afstand die we vandaag rijden is 700 km En ik hoop dit in 7 uur en 45 minuten te volbrengen met 3 stops. Er is geen koffie aan boord wel Belgisch bier, Cola en water; stil en bubbels. Al vrij snel rijden we langs een bord dat ik nog niet eerder had gezien. Er is niet echt veel te zien onderweg en we zijn al snel bij het onze 1ste stop. Daar komen we een paar reisgenoten van de Bloemenriviera tegen. Leuk is dat je ziet herkenning maar toch nog even zoeken waarvandaan..... Ach de lady met de rollator. Ja dan is het balletje weer rond. Zij gaan naar Verona.
Blijkt dat we in onze bus ook nog een paar bekenden hebben zitten van de reis naar Moravië Jij had toch dat roze koffertje? Ja Barbie heeft indruk achtergelaten lachen. Het is tijd om weer naar de bus we gaan verder.
We krijgen een stencil met informatie over de reis (Dit bleek achteraf de enige info te zijn die wij kregen) We hebben een stop in een wegrestaurant. Hier is het knap onrustig op de parkeerplaats. Voetbalfans waren bezig behoorlijk veel vernielingen aan te richten. Een geparkeerde personenauto ging helemaal aan gruzelementen.
Wel leuk dat je in Duitsland altijd door middel van borden langs de weg op de hoogte wordt gehouden van de bijzonderheden in de buurt zoals kastelen, natuurgebieden e.d.
Even later, komen we in een file terecht die ineens opgelost was. Het kwartje viel toen we langs het voetbalstadion reden.
PreZero Arena
-Strategische samenwerking
Iedereen heeft het momenteel over de PreZero Arena. Maar PreZero en TSG Hoffenheim zijn met elkaar verbonden door meer dan alleen naamgevingsrechten. PreZero en de Duitse voetbalclub uit de Bundesliga zijn een uitgebreide samenwerking overeengekomen.
-Geschiedenis en beschrijving
De PreZero Arena, voorheen bekend als Rhein-Neckar-Arena, werd gebouwd tussen mei 2007 en januari 2009. Het verving het oude Dietmar-Hopp-Stadion van Hoffenheim, dat niet over de nodige faciliteiten beschikte voor Bundesliga-voetbal.
Tussen 2011 en 2019 heette het stadion WIRSOL Rhein-Neckar-Arena na een sponsorovereenkomst voor naamrechten. Dit veranderde in 2019 in PreZero Arena na een nieuwe deal.
Onderweg gebruikten we het diner bij Charlotte en dan door naar ons hotel in Germering in Beieren. Wel een leuke naam zoals je ziet. De kamer was eenvoudig en schoon heel belangrijk.
De dag sloten we af met een glaasje in de bar van het hotel was gezellig even bijkomen van die 700 km.
Na een goed ontbijt, gaan we weer op weg naar ons volgend hotel. je zou bijna denken dat het Pasen is maar nee! Wel was het zo een vrolijk geheel. He worden ook vandaag weer zo'n 70o km dus we zijn voorbereid. Echt veel is niet te zien onderweg Je de vele zonnepanelen in de velden. Dan komen we in de bergen en zien het weer veranderen. In Garmisch-Partenkirchen zien we de skischans liggen. De huizen hebben mooie schilderingen en dan zien we de locomotief staan. Thuis even opgezocht natuurlijk:
Niet ver van het treinstation, op de Rathausplatz, staat de 'Gipfelstürmer' van de Bayerische Zugspitzbahn (elektrische radertjeslocomotief). Dit is de tandradbaan die van Garmisch-Partenkirchen naar de Zugspitze voert en voor het daltraject 4 locomotieven van dit type in dienst had. De loc stamt uit 1929 en staat sinds 1988 op deze plek. Nee we stappen niet uit maar hadden wel geluk dag het verkeerslicht voor ons op rood stond.
En dan zien we het toch wel steeds witter worden en reden ook nog even door een beste sneeuwbui,
nou dat is mooi meegenomen we zitten toch lekker warm, hoog en droog.
Het wordt weer lichter ook het gras is weer groen. We zien diverse dorpjes en steden liggen in de dalen Een uitweg in noodsituatie wordt duidelijk aangeven Een mooi helder beekje en zie dat huisje aan de onderzijde zie je dat het rottingsproces al is opgestart. We komen aan bij de volgende stop. Daar kopen we dan ook maar gelijk even een knipkaart voor het eventuele drinken wat we kopen in de bus.
De volgende stop is lunch net over de grens van Italië. We maken een slalom tussen de geparkeerde vrachtwagens door naar het resaurant. De vrachtwagens mogen zoals ik eerder al eens gezegd heb niet rijden in het weekend dus bivakkeren zij open de parkeerplaatsen en dat levert toch altijd weer leuke plaatjes op. Stond een chauffeur te koken vraag of ik een foto mag maken Wel van het eten niet van zijn persoon doen we dan dus ook niet! Ik maak de foto en loop door. Dan roept hij me terug oeps ik heb hem echt niet ook niet stiekem vastgelegd hoor. Maar hij biedt me pannenkoek van zijn bord aan en ja dat mag je nooit weigeren Geloof me hij was heerlijk heb ook een paar kenden van de groep wat gegeven hoor echt teveel voor 1 persoontje. Het leek als was het gemaakt van maismeel en veel ei. We zien de was te droge. Sommigen werken nog even aan hun conditie Ja dat mocht ik wel vastleggen maar dan moest ik er wel zelf bij komen nou vooruit dan maar. Loop weer langs de pannenkoeken wagen hij heeft een collega op bezoek die we op de foto wil op die foto zie je de koeken nog liggen op het bord. En dan komen we bij de bus en stappen weer in.
Op naar de laatste km's dan zijn we op tijd in Rimini voor ons volgend hotel. We rijden langs de luchthaven van Verona. We zien behoorlijk donkere wolken onderweg maar als we eenmaal in Rimini aankomen, wordt het licht! Nu even wachten bij het station tot er iemand van het hotel komt die de bus naar het hotel kan begeleiden want in de wirwar van straatjes en steegjes is het moeilijk zoeken met zo'n grote bus.
Even de koffer boven zetten we zagen het strand al en ja nu ook vanuit ons raam dus lopen even lekker uitwaaien een drankje met heerlijke muziek op de achtergrond Nog even een foto van de lucht die begint te kleuren en dan terug naar het hotel voor het diner. Morgen weer een nieuwe dag.
Dan vertrekken we weer het is nog wel beetje grijs maar naarmate de dag vordert, wordt het wel lichter. Veel is er niet te zien onderweg veel groen en mooie glooiing in het landschap. O Kijk daar in de verte even inzoomen. Wat blijkt;
Het heiligdom van Loreto
Een symbolische plaats van het christendom en de thuisbasis van het Heilige Huis van Nazareth, waar Maria werd geboren. Een bestemming voor pelgrims en kunstliefhebbers.
Dan zijn we alweer beland bij een wegrestaurant waar we genieten van een broodje met natuurlijk de heerlijke Italiaanse ham. Wel in. het zonnetje dus dan maar op het stoepje op de parkeerplaats.
We rijden weer we zitten op de A14. He daar stukje van de zee. dan zien we de Surge tank van Acquedotto Pugliese in Foggia. Geloof het of niet ook hier is men volop met wegwerkzaamheden bezig! Het is dus geen zandduin haha. En ja hoor een caravanpark vind je ook aan de weg vlak bij de Q8. Maar er is genoeg plaats in de bus dus iedereen blijft netjes zitten.
We zien heel veel wijngaarden zoals je ziet in diverse stadia. Later in Lecce krijgen we hier uitleg over net als over sommige trieste olijfbomen die niet dood leken maar ook werkelijk dood zijn. De palmbomen geven een zo'n oprijlaan toch wel iets speciaals. Nee dit is niet de weg naar ons hotel maar we komen al aardig in de buurt.
We zijn er althans dat denken we. Maar het is heel wat steken gassen achteruit etc. En dan blijkt het toch net weer niet te zijn. Dus maar weer even gebeld met het hotel Wat blijkt we zijn in een ander dorp beland dus terug!
Ach ja joch we krijgen gelijk een sightseeing van mijn 1 uur gratis en voor niets. En dan staan we op een parkeerplaats voor het gemeentehuis. De manager van het hotel komt aangelopen. De laadklep gaat open en wij halen onze koffers er uit. De bus kan het dorp niet in dus we moeten een stukje lopen over kinderkopjes wel pittig met een koffer maar eerlijk is eerlijk we hadden wel een heel mooi en bijzonder hotel en midden in het centrum!
Op loopafstand van Trulli van Alberobello ligt ons hotel.
Hotel met een mooie binnentuin bijzonder was, dat we boven de kapel sliepen
Later zijn we de kerk nog wel even binnen geweest natuurlijk. we verblijven hier 2 nachten.
De trap die je ziet is de zijingang van ons hotel die gebruikten we in de avonduren.
Heel vriendelijk personeel
Het diner gebruiken we in een restaurant in het dorp is max 5 minuten lopen hoor dus dat was goed te doen.
En zoals je ziet was het niet verkeerd kunnen we morgen wel weer terug.
Na het diner lopen wie weer rustig terug naar ons hotel. Nog even een kiekje van het kerkje dat nu schitterend verlicht is.
En ja nu heb je geweldig zicht op ons hotel tegen die schitterende lucht. Op die 2e foto zie je dus heel goed onze kamer met balkon. Daar stonden we de volgende dag dan ook maar naar de toeristen te zwaaien haha
Morgen gaan wel naar
