TERUGBLIK OP PERU & DE INCA'S
De rondreis Peru & de Inca's heb ik weer samen met Ans gemaakt.
De reis was van 19 september t/m 08 oktober 2014.
Edwin heeft ons naar Schiphol gebracht. Daar aangekomen naar de Drop of om de koffer richting bagageruim te sturen. Dit was onze eerste keer dat we dit deden, ff zien hoe dat moet hoor. Maar dat is appeltje, eitje en we waren van de koffers af heerlijk geen gehang in de rij we zijn vrij!!
In het vliegtuig zijn we goed verzorgd dat zie je wel aan de foto's hier onder. Ook weer even een paar foto's van het schermpje op de stoel van je mede passagier. Helaas was er een slechte lichtval doordat onze derde passagier op de rij haar raampje niet dicht wilde doen omdat ze haar make up met regelmaat moest bijwerken. (Vast opgehaald door haar lover op Lima haha).
De vlucht is voorspoedig verlopen en we zijn keurig op tijd geland
De bus die uiteraard klaar stond op de luchthaven Jorge Chávez International Airport, bracht ons naar het eerste hotel
Dit was het Casa Andina hotel
niets mis mee en het lag tegenover een groot net geopend winkelcentrum. Hier kun je ook goed eten, maaltijden meenemen en heerlijke koffie drinken.
Mooi weten we dat voor onze laatste dag
We zijn al weer aardig aan de wandel en hebben de nodige informatie al weer opgeslagen dus even zitten voor een hopelijk lekker kopje koffie
Wel we mochten niet klagen de koffie was goed en een gezellige tent. Ik zag hier zomaar Ayaka op de toonbank liggen. De toiletten waren naast de keuken jaja dat zagen we wel meer onderweg, dus ff een kiekje aldaar moesten toch op elkaar wachten.
We hebben geluncht op de winkelpromenade aan de boulevard geloof me het was heel gevarieerd en bijzonder lekker.
Uiteraard zijn we eerst even gaan pinnen want ja gratis eten wordt ook hier niet gewaardeerd.
Op weg van Lima naar Nazca
Zo goedemorgen, ja wat was dat vroeg! Maar we hebben het gered iedereen keurig op tijd in de bus. Ja vergis je niet want ook de koffers moesten nog gepakt want vanavond slapen we in het volgende
hotel! Er was natuurlijk niet veel te zien. Om 07:00 uur en geen minuut eerder, was het licht en koffietijd.Ook het buitenleven kwam op gang. We rijden via een vervallen wijk van Pisco, naar het
haventje van Paracas
Voor we op weg kunnen naar de wijngaard, moet er wel eerst even een stop gemaakt worden.
Het had ook maar zo anders kunnen lopen in de duinen kijk maar
Op weg naar ons volgend hotel, kwamen we buiten de mirador van Maria Reiche nog heel wat tegen onderweg.
Dit hotel was bijzonder goed! Hier werd ter plekke een 2-persoons-, omgezet in 2 1-persoonsbedden.
Hier was het vol op genieten van de zeer grote tuin. Er stonden zoveel vruchtenbomen en planten het was echt bijzonder. Ook liep moeder/vader lama hier samen met jong over het terrein.
Er stonden ook diverse beelden over het terrein en er was een heel leuk winkeltje.
Vanaf de begraafplaats naar het Cantollac Aquaduct, kwamen we onderstaande nog tegen
Na een dag met veel indrukken, is het heerlijk om even door het stadje Nasca te banjeren en als afsluit een warm welkom met het drankje van het land en vervolgens een heerlijke maaltijd.
Na afloop was er muziek en gingen de beentjes van de vloer even ontspannen
We zijn op weg van Nazca naar Arequipa en het is koffietijd.
Geweldige plek om te stoppen zie onder. O de koffie? wel die was wel aardig haha
Dit was aan de achterzijde van het pand maar we hadden al gezien dat er markt was op het plein aan de voorzijde.
Dus wij samen heel snel oversteken, om n paar plaatjes te schieten.
En na nog circa een uurtje rijden was het tijd voor de lunch.
Na een lange reisdag zijn we dan toch bij ons volgend hotel aangekomen in Arequipa
De volgende dag hebben we na een dag met veel indrukken met zijn allen heerlijk gegeten bij
Onze laatste avond hebben we genoten van een geweldig diner bij
We hebben wel weer een nieuwe toiletruimte gevonden hoor. Is t geen plaatje?
We gingen dan wel niet stoppen op de 4910 meter, maar we moesten natuurlijk wel even wat lozen want deze bus had geen toilet aan boord. Ja en dat viel voor velen niet mee haha. Simpel je gaat
achter het steentje hurken en opgeruimd ben je. Wat is er loos dan? O, geen deur nou zie je hoe donker t is?
Geloof me het was wel een hele klim om er te komen hoor!
Zo'n anderhalf uur later is het tijd voor onze lunch. Zoals je ziet hadden we wederom niets te klagen
En na dit heerlijke maal was er een mogelijkheid de berg op te gaan voor een grandioos uitzicht. Uiteraard zijn wij ook meegegaan dat wilden we niet missen. Nou geloof me het was een beste klim!! Maar het was zeker de moeite waard geweldig wat een natuur kijk maar. Onderweg, zagen we ook weer zo'n apachetas (torentje van stenen die bewoners hebben opgestapeld voor de verering van hun voorouders)
In Chivay hadden we een erg leuk optrekje helaas heb ik er geen foto gemaakt wel van de kamer maar niet op het terrein dit komt mede doordat hier iemand uit de groep een erg lelijke val gemaakt had op het terrein en we natuurlijk onder de indruk waren van de bruiloft haha. maa klik op de link en de foto's kloppen aardig. Weet je wat ze hier hadden??? Een electriekdeken en lekker warm joch zaaaalig haha. En we hebben ook erg lekker gegeten
In Puno aangekomen eerst naar ons hotel.
Het gaat niet echt lekker in de groep de hoogte begint zijn tol te eisen Ja ook Ans werd gistermiddag steeds beroerder en na het eten van de pizza ging het echt fout! De hele nacht ziek beroerd. Ademnood. 's Morgens toch Martina maar ff naar boven laten komen en nog geen uur later stond ook aan haar bed de zuurstoftank. En beroerd als ze was moest ze toch mee de bus in. Ze was gisteren al halverwege gaan zitten (we zitten als t even kan altijd achterin) maar nu had ze geen keus VOOR in de bus daar is je plek!! Zat ik dan helemaal alleen snik. Gelukkig hadden we een leuke club dus het was wel te overbruggen hoor. Ans mocht bij de ouwegies dat was minder grinnn. Ook in de bus was er zuurstofapparatuur aanwezig en dat was wel prettig. Jammer dat ze niet mee kon als we uitstapten, van deze dag, heeft ze weinig mee gekregen gelukkig lag ze veel te slapen. Later in het hotel in Cusco is toch de arts maar even komen kijken.
He wat is dat nou? Alle stoelen zijn voorzien van een leren riempje aan de rugleuning. We waren van alles aan het bedenken totdat we een bord aan de muur zagen hangen. Ja toen werd ons veel duidelijk en zoals je ziet het werkt perfect! Wel opletten dat je de sluiting aan de juiste zijde hebt zitten natuurlijk anders is je tas nog leeg.
En de avond was voor ons diner met de traditionele dans en muziek gereserveerd we hebben heerlijk gegeten.
Het restaurant heette Balcones de Puno
De foto's van de traditionele dans.
En de muziek en dan denken we met name aan de panfluit!
De panfluit
Deze is opgebouwd uit een aantal aan buizen van verschillende lengtes, die aan de onderzijde gesloten zijn. Als materiaal wordt voor de Zuid-Amerikaanse panfluit veelal bamboe gebruikt. Door lucht over de buis tegen de rand te blazen komt er geluid uit. Iedere buis levert zo zijn eigen toon.Het bereik is afhankelijk van het aantal pijpjes en kan variëren van 1 octaaf tot ongeveer 3 octaven. De toonhoogte is (vooral) afhankelijk van de lengte en de doorsnede van de pijpjes.
Na een zeer indrukwekkende dag op het Titicacameer, hebben we een eenvoudig hapje gegeten in het centrum Het zag er leuk uit opgemaakt met aandacht maar de smaak hield niet echt over maar goed, we hadden van middag immers een heel bijzondere overdadige lunch gehad op de eilanden.
is gelegen aan de pampa genoemd Tacubamba in de vallei Vilcanota aan de voet van de grote Apu Aukisa in het district van San Pedro - Canchis - Cusco. Ik had binnen geen foto's genomen ja dacht weer aan Ans die in de bus lag. Dus toen ik de site van het restaurant vond heb ik er maar een plaatje van de eetzaal van geplukt om erbij te doen haha We hebben wel lekker gegeten hoor
Zoals gezegd in Pisac hebben (ik) lekker gegeten. Maar t was voor ons wel een dag met een randje hoor. Want ik heb alleen danwel met een groepsgenoot maar niet met Ans over de markten gebanjerd. Ans was gewoon te ziek zoals je hiernaast kan zien lag ze in de ziekenboeg van het restaurant. Ze heeft dan ook niet echt kunnen genieten
De trein naar Aguas Calientes waar vanuit we naar de Machu Picchu gaan
Het was een lange maar comfortabele rit. We kregen zelfs een kopje koffie met een broodje aangeboden dus we mochten niet klagen
Ons hotel in Aguas Calientes is zoals Martine zei het slechtste hotel op onze reis hier moet je niet te veel verwachten. Waarom ze dit zei is ons nog steeds niet duidelijk, maar hier hebben zowel Ans als ik het beste geslapen van alle hotels haha. Maar goed niet iedereen was t met ons eens natuurlijk.
Een stukje van het leven in het dorp Machu Picchu.
Het is weer tijd voor onze lunch en die hebben wij bij het Indio Feliz restaurant
Het restaurant is waarschijnlijk het best bekende restaurant in de stad. Wordt gerund door Fransman Patrick, een chef-kok, die oorspronkelijk naar Machu Picchu kwam om te koken voor het personeel en de ingenieurs van de bouw van de waterkrachtcentrale. Hij heeft het dorp nooit verlaten. Hij is getrouwd met de Peruaanse Cannie met wie hij het restaurant draait sinds 1995. Nu is hij stevig genesteld in de lokale Gemeenschap.
De kleurrijke buitenkant van de 'Captain's Bar, is helder beschilderd met muurschilderingen en een houten surfplank voorzien van een tekening is zijn reclamezuil.
Binnen gekomen, word je begroet door een warme, enigszins chaotische sfeer. Zowel grote reisgroepen als paren of alleen reizenden een ieder is welkom. Het interieur is kleurrijk en chaotische zoals het restaurant zelf, duizenden visitekaartjes van eerdere clients sieren de muren als behang. Stuurwielen en kompassen van Patrick zijn leven als zeeman evenals de honkbal-scaps verzameld door de jaren heen toegevoegd, creëren een gezellige en informele sfeer.
Het restaurant heeft twee verdiepingen en biedt een ieder een maaltijd of je nu een Franse, Peruaanse en/of een Japanse of zoals wij van Nederlands/Belgische komaf bent. Maakt niet uit je vindt hier een goede maaltijd voor de volgende fase van je reis.
Het eten is gebaseerd op lokale ingrediënten met een duidelijke Franse twist. Indio Feliz is geen haute cuisine, maar het is lekker en heeft een gezellige, kleurrijke en warme sfeer en is zeker een van de betere restaurants in Machu Picchu in termen van kwaliteit, prijs en sfeer. Kijk maar eens wat een plaatjes ik heb diverse gerechten gefotografeerd ja ook van de groepsgenoten.
We zijn weer terug in Cusco bij ons hotel. We hebben wel een andere kamer dit keer niets te klagen hoor een royale 3 persoons. Dus heerlijk allebei in een hoek en het middelste bed als bagagedek we hoeven niet te bukken dit keer. Nog even een foto van de receptie en de tuin
We hebben ons vandaag prima vermaakt. Vanavond ons laatste gezamenlijke diner. Hier gaan we dan ook zelf ons favoriete drankje maken HIEP HOI. Aansluitend gaan we eten en we nemen natuurlijk vast officieel afscheid van Martine.
Veel betekenissen
Het woord pisco is een benaming van een vogel in Quechua, de taal van de Inca’s. Deze vogel kwam vaak voor in een bepaalde vallei in Peru: de Pisco-vallei. De bewoners van deze vallei, de piskos, maakten potten waarin drank werd opgeslagen.
Deze potten werden piskos genoemd. De drank in deze potten werd vernoemd naar haar makers en de opslagpotten: pisco. Vervolgens werd de drank vanuit de Peruaanse havenstad Pisco overgebracht naar alle Spaanse kolonies.
Recept voor twee glazen Pisco Sour
Benodigdheden;
- 60 ml Pisco
- 30 ml verse limoensap
- 30 ml suikerwater
- 1 eiwit
- kopje ijsklontjes
- Mix de pisco met de limoensap, suikerwater, eiwit en een kopje ijsklontjes.
- Giet dit in een shaker. Meng het geheel tot het ijs fijn is en er een schuimlaag ontstaat (ongeveer 40 seconden).
- Giet de Pisco Sour in twee glazen en strooi er wat kaneel over.
- Thuis, kun je natuurlijk ook een blender gebruiken. Maar dit was een gezellige bezigheid hoor geloof me.
En dan onder de foto's van de gezellige lunch in het dorpje Chincheros heel apart maar lekker!!!!
Na een geweldig leuke dag is het natuurlijk tijd voor een avondhapje. We besloten maar in ons hotel te blijven. Eerst even gezellig bijkletsen in de overdekte tuin. Nou gezellig was het niet hoor we vergingen van de kou. Dus Sjaak had zoiets dit gaat niet gebeuren we gaan die heater aanzetten nou dat heeft nog wel wat voeten in de aarde gehad maar..... het is gelukt. En toen we warm waren en bijgekletst konden we naar het restaurant om te eten niets mis mee hoor.
Na een dag banjeren door Cusco zit het erop we hebben ons prima.
Maar we hadden nog iets leuks in het verschiet we gingen lekker ontspannen ergen in een kleine massagesalon door Martine voor ons clubje besproken dus heerlijk op een bankje zitten wachten op Martine die met ons mee ging Na afloop een foto met onze masseuses. We hebben ruim een uur genoten. Heerlijk!!
Het is tijd voor nog een laatste samenzijn in Cusco en dan een lekker hapje eten voor we de koffers gaan pakken.
En dan is het zover eind is in zicht! We hebben nog even ontbeten en dan nu nog een laatste paar foto's van het hotel alvorens we weer naar de groet weg mogen lopen waar de bus ons op zal halen om naar het vliegveld te brengen ja we gaan terug naar het grijze Lima en moeten ons daar nog een dag zien te vermaken ben benieuwd
We zij in Lima aangekomen en ja wat dacht je? het is weer tijd voor een lekker hapje haha
Hier dan nog wat toegangsbewijzen e.d van de reis
Dit was het hoogste punt van onze reis!
Maar ook een van de hoogtepunten, we hadden alles verwacht maar.....
Niet dat we in de sneeuw terecht zouden komen!!
En onder zie je de groepsfoto
