Cuzco
Voor de Inca’s was Cusco de navel van de wereld (afkomstig van het Quechua-woord dat navel (van de aarde) betekent)
De toegangspoort naar Machu Picchu herbergt een schat aan archeologische vondsten. Het is een stad waar je makkelijk tien dagen kunt doorbrengen. De stad, is ontwikkeld onder de Inca heerser Pachacutec, in een complex stedelijk centrum met verschillende religieuze en administratieve functies. Het was omringd door duidelijk afgebakende gebieden voor de landbouw, ambachtelijke en industriële productie. Toen de Spanjaarden de stad in de 16e eeuw veroverden, bewaarden ze de basisstructuur, maar bouwde barokke kerken en paleizen over de ruïnes van de Inca stad. De stad ligt op 3.400 m boven de zeespiegel, en is een unieke getuigenis van de oude Inca-beschaving. Zij ligt in een vruchtbare alluviale vallei gevoed door een aantal rivieren in het hart van de centrale Peruaanse Andes van Zuid-Amerika. Steile straatjes met kinderkopjes, brengen je puffend van oude Inca ruïnes naar Spaans koloniale pleinen, musea, kerken en parken.
Waarom die 2 stiertjes? Zij verjagen de kwade geesten. (Yep ik heb ze meegenomen staan alleen niet op het dak van mijn woning)
In 1950 werd een groot deel van de stad door een aardbeving verwoest.
In 1983 werd het historisch centrum van Cuzco opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO.
We gaan op weg de koffers zijn weer gepakt en in het bagageruim gezet. We rijden door geweldig landschap. We zien diverse mensen aan t werk op t land, vee, een verdwaalde koe en huizen.
De graftorens van Sillustani aan het meer van Umayo.
Het was een flinke klim naar boven ook niet vreemd dat er een aantal geheel niet of tot halverwege zijn gegaan. We liepen langs de kerk van San Juan de Letran aan de oever van een uitloper van het meer van Umayo. We liepen richting de berg waarop de graftorens te zien waren.
Ik heb diverse beschrijvingen gefotografeerd maar om t een beetje overzichtelijk te maken, heb ik deze middels een collage toegevoegd net als de borden en toegang van het archeologisch
gebied.
Op deze heuvel kun je goed de evolutie zien in de kunst van het begraven.De torens zijn voornamelijk uit het pre-Inca tijdperk, het tijdperk van de Collas.
Sommige torens zijn 12 meter hoog. Ze zijn van boven breder dan onder
Deze zijn rond worden hier chulpas genoemd. Deze plek is voor de Peruanen een bijzondere plek. Al lang voor de Inca’s, werden hier, veelal belangrijke mensen na hun dood bijgezet in een graftoren.
De zgn. 'gemetselde graftorens'. Hierin werden de edelen van de Colla bevolking in hurkhouding begraven. De Colla's moeten al voor de Inca's hier geleefd hebben. De grootste graftoren is 12 meter hoog en meet 5 meter in doorsnee. Sommige torens bevatten drie verdiepingen. Wanneer een edelman overleed werd de hele familie gedood en met de edlman begraven. De (dichtgemetselde) ingang van de chullpa is naar het Oosten gericht: daar waar de zon opkomt.
Er zijn 2 verschillende culturen te zien. Half boven de grond (pre-inca), en grote zuilen in Inca stijl.
De omgeving van dit schiereiland 'Lago Umayo' is zeer indrukwekkend. Geweldig wat een rust het is als ben je alleen op de wereld. Hier gelukkig geen massatoerisme.
Moe maar voldaan stappen we de bus weer in en gaan op weg naar een gezin dat zijn woonomgeving openstelt om ons een kijkje te gunnen in hun dagelijks leven heel indrukwekkend. Allereerst foto's van de leefomgeving. Wees blij dat er geen geur meekomt want geloof me mocht je je niet helemaal fit voelen wist je zeker dat je nu echt ziek was haha Ja, het boerenland he?
Hieronder zie je de activiteiten van het gezin
Ook dit is onderdeel van het dagelijkse leven
Zoals je weet zijn we op weg naar Cusco en het is niet mogelijk alle plaatsnamen onthouden begrijpelijk zul je zeggen maar als je onderstaande foto's ziet snap je dat ik deze best had willen weten kijken of er iets gevinden was over deze stad haha.
Echt blij dat we hier geen pech kregen haha Kon lekker alles vanuit de dichte rijdende bus fotograferen gelukkig
Dat was niet alles er was nog meer kijk maar
We stoppen straks bij een uitkijkpunt nu gewoon genieten van wat we langs de weg zien.
Abre de la Rayapas
De grens tussen de regio's Cusco en Puno. Het is een natuurlijke omgeving. De flora wordt voornamelijk gevormd door "fichu" en zijn fauna door "alpaca", "lama" en vicuña .
La Raya is het hoogste punt in de route van Puno naar Cusco, op 4.338 meter boven de zeespiegel. Het is een koude en afgelegen plek van waaruit we de mooie bergtoppen van het Andes gebergte kunnen zien. Je ziet het goed er worden verschillende hoogtes aan gegeven. Wie weet hebben beide provincies een andere meetlat .
We gaan weer verder daar er een paar zieken in de bus zitten blijven we niet te lang. Nu op naar de lunch en dan het laatste stuk naar ons volgende hotel dat midden in Cusco ligt
Nog een klein stukje dan zijn we bij ons hotel dan koffers naar de kamer en wachten op de dokter voor Ans want die is nu echt behoorlijk ziek!
Na een dag Machu Picchu zijn we weer terug in Cusco we kunnen even bijkomen.
En nog dingen doen die we leuk vinden de reis loopt op zijn eind. Vanavond is ook onze laatste gezamenlijke maaltijd.
Vlakbij ons hotel was ook nog een kerk. Bij deze kerk stonden de bronzen beelden. Wie weet vind ik hier ooit nog informatie over. Je weet nu wel ongeveer hoe n kerk eruit ziet dus de zij-ingang met het kruis maar op de foto gezet.
De Kathedraal
Midden op de Plaza de Armas bevindt zich de Catedral del Cusco. Gebouwd op de plek waar het paleis van de achtste Inca Viracocha had gestaan. Met de bouw van de kathedraal werd begonnen in 1560. In 1664 werd de kathedraal voltooid, hoewel het bouwwerk door aardbevingen nog vele malen onder handen moest worden genomen. Aan weerszijden van de kathedraal bevinden zich kapellen. Links staat Iglesia El Triunfu. De 'Kerk van de Triomf' (een expliciete verwijzing naar de overwinning op de Incas) is de eerste kerk die in Cusco gebouwd werd. Rechts staat Iglesia de la Sagrada de la Familia.
Binnen te zien: Voorbeelden van liturgische en godsdienstige voorwerpen.
In de kathedraal zijn wij helaas niet gekomen. Ook al waren we vroeg. Dit had alles te maken met de verkiezingen die in het land waren en waar we het nodige van hebben meegemaakt. Dus het blijft helaas tot de buitenkant
De Kathedraal is het meest in het oog springende gebouw op de plaza de armas van Cusco, het centrale plein van Cusco.
Plaza de Armas
Tijdens de Inka-periode was de naam van de Plaza "Huacaypata" (tranenmarkt) en was het een plaats van ceremonies en militaire parades. Er wordt gezegd dat wanneer de Inka's nieuwe gebieden veroverden ze een deel van die grond vermengden met de bodem van Huacaypata, als een symbolisch gebaar dat de grond nu ook tot het Inka-rijk behoorde.
De Plaza werd ooit geflankeerd door Inka-paleizen. De overblijfselen van de oude muren van het paleis Pachacutec is nog steeds te zien op de noord-westkant van het plein (dicht bij de hoek van de Plaza met de Calle Plateros).
Tegenwoordig wordt het plein omgeven door de kathedraal geflankeerd door 2 kerken. Aan de andere kant staat een Jezuïetenkerk, en verder vind je koloniale gebouwen met zuilengalerijen waarin veel bars, restaurants, reisbureau's en disco’s verborgen zijn. Denk nu niet het klopt niet ik zie grijze en blauwe lucht jawel twee dagen haha.
San Blas
Deze pittoreske wijk gelegen op een heuvel ten noordoosten van de Plaza de Armas, is een combinatie van steile, smalle straatjes en kunst- en ambachtswinkeltjes veel van de beste vakmensen hebben hier hun ateliers en kleine galerijen. Je vindt hier ook op de Incamuren die nog in diverse straatjes overeind staan. Let op de bijzondere decoraties bij de deuropeningen, balkons, vensters en balustrades. Er is een mooi pleintje, en een mooie paqcha.
Vanaf Plaza de Armas kun je omhoog naar Calle Suecia en je hebt gelijk de sfeer te pakken en als je helemaal naar boven loopt, dan wacht je een prachtig uitzicht over Cusco. Maar dat hebben we de volgende dag gedaan.
Iglesia de San Blas.
Over de geplaveide, smalle straten kom je bij de 16e-eeuwse kerk van Iglesia de San Blas. Het is een eenvoudig uit leem opgetrokken gebouw. De kerk die wordt verondersteld te berusten op een Inca heiligdom gewijd aan de verering van de "Illapa" (God van de donder, bliksem en Thunderbolt). Zou de eerste keer in 1544 door de tweede bisschop Juan Solano geopend zijn. Hoewel sommige andere versies zeggen dat zij na 1559 werd geopend door onderkoning Andrés Hurtado de Mendoza. Zij weerstond de aardbevingen van 1650 en 1950 door haar versterkte stenen muren.
Steen met 12 hoeken, de slang en de poema
Enkel de metersbrede stenen muren zijn overgebleven. Op deze aardschokbestendige funderingen hebben ze dan de Spaanse koloniale gebouwen gezet. Deze muren zijn zo stevig dat na een aardbeving vele huizen scheuren vertonen of instorten, uitgezonderd de gebouwen vervaardigd op de Incafundamenten. Dit bewijst nogmaals de superieuriteit van hun architectuur dat als een parel van de mondiale kunstgeschiedenis wordt beschouwd.
Hatun Rumiyoc - ("De straat van de grote steen" in het Quechua) is een smal autovrij steegje. Hier zie je de bekende steen met de 12 hoeken aan het paleis van Inca Roca deze is goed herkenbaar, de slang en de poema zijn met een beetje hulp van een winkeljuffrouw ook te herkennen haha. In de bus hadden we al informatie gekregen over het ontstaan en hakken van de stenen dit laat ik je in een paar compilaties ook even zien en natuurlijk de ansichtkaarten waarop de stenen duidelijk herkenbaar zijn.
Oke dan hier de echte foto's van de steen
Coca museum
Langs de wand van het museum, zijn ongeveer zes artefacten van grote oude beschavingen uit Peru . Ze zijn antropomorfe figuren en ze zijn allemaal voorzien van een prop van cocabladeren in hun wang. Reizigers die naar de hoge hoogtes van de Andes- vlakte waar Cusco ligt gaan, zijn vertrouwd met dit ritueel van kauwen en vervolgens vulling van de bladeren in hun wang, maar ze mogen niet vertrouwd raken met de schade van het gebruik ervan. Cocablad heeft zijn impact op de geschiedenis van de Peruaanse cultuur . Loop gewoon ff binnen. Ik doe je hier nog een link hopelijk heb je geluid aanstaan kun je ook van de muziek genieten Coca museum
Historisch regional museum van Cusco
Dit eclectische museum is in het koloniale Casa Garcilaso de la Vega, het huis van de Inca-Spaans kroniekschrijver die begraven is in de kathedraal. De chronologisch geschikte collectie begint met pijlpunten uit de Preceramic periode je ziet keramiek en sieraden van de Wari, Pukara en Inca culturen. Er is ook een Nazca mummie. De grafiek op de binnenplaats geeft een overzicht, de tijdlijn en de tekens van de escuela cuzqueña. Hier zijn we ook nog even binnen geweest maar dat maakte niet zo heel veel indruk op ons
Om Cusco af te sluiten hier nog een paar foto's van het dagelijks leven van de stad. Zoals gezegd gaan we vanavond met zijn allen uit eten maar foto's hiervan, vind je op de terugblik.
Vandaag gaan we met een clubje Cusco eens van een andere kant bekijken. Van gisteren hebben we geen spijt, geweldig daar in Maras, Moray en Chichero. Dat had Martine leuk in elkaar gedraaid echt een ontspannen dag zonder zware of ellenlange verhalen.
Archeologische Park van Saqsaywaman (ook wel Sexy woman)
Dit is gebouwd door de Andesbevolking en is een religieus bouwwerk op loopafstand van Cusco met een oppervlakte van 3094 hectare. En ligt op een heuvel (3500meter boven zeeniveau) ten noorden van de Plaza de Armas van de stad en gekoppeld aan het historische centrum van de oude wijken Qolqanpata Intra (San Cristobal) en Toqokachi (San Bla).
Boven heb je een geweldig uitzicht op de stad. Sacsayhuaman betekent doorvoede valk in het Quechua.
De Inca’s noemde het "Het huis van de zon” en de Spanjaarden noemden het "Een vesting of fort” wegens zijn zigzagvormig. Het complex bestaat uit 3 platforms die bovenop elkaar zijn gebouwd, was een van de belangrijkste godsdienstige gebouwen van zijn tijd. Ook hier is weer te zien hoe gebouwd is met die enorme keien die zonder enige vorm van voegwerk worden samen gehouden. Let zo'n kei weegt gemiddeld 125 ton . Er is al heel veel ontdekt maar de uitgravingen en onderzoeken gaan nog steeds door.
De Spanjaarden dachten toen zij deze plek ontdekten dat dit bouwwerk niet door de Inca’s gemaakt kon zijn maar dat het geconstrueerd was door boze geesten en demonen. Ook vandaag de dag denken sommigen dat het immense gebouw is gemaakt door buitenaardse wezens. Aan de bouw van dit enorme object moeten zo´n 20.000 tot 30.000 manschappen hebben gewerkt voor een periode van 60 jaar de bouw is voltooid in 1508. De lokatie is in de afgelopen honderden jaren behoorlijk verwaarloosd. De stenen van Saqsaywaman zijn veel gebruikt door de Spanjaarden voor de bouw van Cusco en dit gebeurde zelfs nog in de ' 30 jaren. Zo zijn in de muren van de beroemde kathedraal van Cusco veel stenen uit dit bouwwerk verwerkt.
Inmiddels staat het bouwwerk op de werelderfgoed lijst van UNESCO sinds 1983. En elk jaar op 24 juni houdt de lokale bevolking "Inti Raymi" ook wel "Festival van de Zon”, om de vele historische gebeurtenissen in de omgeving te vieren.
Cristo blanco del Cusco
De open armen van de witte Christus, omarmen de bevolking van Cusco en de beschermer van de katholieke trouw van Cusco. Dit beeld is 8 meter hoog en is gelegen op Pukamoqo (rode heuvel), 5
kilometer van de keizerlijke stad op 3575 m hoog. Gemaakt door de beeldhouwer en lokale filmmaker, Francisco Olazo Allende.
Zeer traditionele manier, met lokale arbeid, de figuur van Christus was gestalte en het gips haar witte kleur die tegen de Andes hemel schijnt zal opleveren. De figuur van de witte Christus (gemaakt van een gipssoort) van Cusco werd gebouwd in 1945, en geschonken door de Palestijnse Arabische kolonie aan Cusco."De heuvel van Pukamoqo heeft zijn eigen geschiedenis. "
In de Inca periode was dit een heilige plaats.
Van verre zagen we al het groet Christusbeeld en ja daar moet je natuurlijk bij zien te komen. Je kunt van mij aannemen dat dit niet meeviel we zijn dwars door het weiland gras naar boven
geklommen springen over kleine watertjes en vlaaien van de viervoeters konden we dan toch over een hekje klimmen. Er stonden ook 3 kruisen maar die zij in een beschrijving niet terug te vinden op
te net Wie weet vind ik het nog eens dan vul ik wel aan. Voor ons was het even een moment van stilstaan bij.... En ech ja we moesten uiteraard ook weer naar beneden. Al was er een eenvoudiger
manier kon dit niet want twee uit de club zaten beneden op ons te wachten. Maar het was de moeite waard.
Dan ook het geweldige uitzicht
Barrio de San Blas
Het is mooi geweest we gaan een pad zoeken waar we langs naar beneden kunnen weer terug naar het plein. Dat duurde even maar is gelukt we zijn via de uitgang aan de andere kant van het park naar beneden lopen. We kwamen uiteindelijk aan in de wijk San Blas waar we dus al eerder geweest waren.
En eenmaal op de Plaza de Armas aangekomen was het een kleurrijk geheel bij de kathedraal nee hij was nog steeds niet open. Het is tijd we nemen afscheid van Cusco mooi plaatsje en we hebben lang niet alles gezien.
