Nazca
Ligt op zo'n 400 km van Lima in de Nazcawoestijn.
De oorspronkelijke bewoners van Nazca waren de Paraca indianen. Deze werden geleidelijk opgevolgd door de Nazca indianen. Deze beschaving leefde in de Vroege Tussenperiode, 350 voor Christus tot 650 na Christus.
Tussen de Nazca- en Ingenio valleien ligt het ´Pampa´ gebied. Dit is een zeer droog woestijngebied met een oppervlak van 220 vierkante km.
Nazca was een van de vele dorpen, die in november 1996 getroffen werden door een zware aardbeving.
Ongeveer de helft van de bevolking leeft van de landbouw (katoen) de overigen leven van de goudwinning in de bergen of is werkzaam in het toerisme. Het dorp is niet erg groot, maar de omgeving heeft veel te bieden.
Tuin
Wij begonnen onze dag met een wandeling door de tuin van het hotel. Daarna gingen wij immers ieder ons eigen weg.
Dit was een goed begin.
De Nazcalijnen.
Deze zijn de belangrijkste reden om Nazca te bezoeken. De lijnen en tekeningen zijn aangebracht in de pampa van San José, op 25 km van het stadje. Het gaat hier om een archeologisch monument dat bestaat uit een enorm netwerk van lijnen en tekeningen van dieren en planten, toegeschreven aan de Nazcacultuur die dit gebied rond de 8ste eeuw beheerste.
Dit gebied is één van de droogste gebieden ter wereld. Het regent hier vrijwel nooit.
De grond in deze woestijn is aan het oppervlak donker gekleurd. Dit komt door een laagje vulkanisch gesteente en kiezels. Onder dit gesteente ligt een lichtkleurige zandlaag. De lijnen en tekeningen werden in de woestijnvlakte aangebracht door het trekken van strepen in het kiezelachtige oppervlak waardoor de lichtere ondergrond zichtbaar werd.
Zij liggen in een gebied van ongeveer 350 km2, en vormen verschillende geometrische figuren, waaronder driehoeken, rechthoeken en spiralen. De tekeningen stellen dieren uit verschillende delen van Peru voor, zoals een aap, een kolibrie, een spin, een hond, een pelikaan en een condor. De tekeningen variëren in afmeting van 15 tot 300 m. De lijnen bereiken soms een lengte van 10 km.
De betekenis
van de lijnen zou die van een grote astronomische kalender zijn, omdat een paar lijnen precies naar de plek lopen waar de zon op 21 juni en op 21 december, dus bij de zonnewende, ondergaat.'
Vliegveld
Onder het vliegveld, Het scherm waarop een presentatie werd gegeven tijdens het wachten, de figuren die te zien zijn, het vliegveld met verkeerstoren en bemanning en natuurlijk ons vliegtuig(je). Haha Ja daar had ik me iets op verkeken, ik dacht aan het vliegtuigje in Nepal maar die was groter hoor!
Boven de Nazcalijnen
Een paar foto's vanuit de lucht. O ja de Ambu stond ook startklaar! Wij (was maar een klein clubje) zijn allen zonder problemen uit de vliegtuigjes gekomen hoor. We maakten wel heel veel bochten zodat een ieder (li of re zittend) het lijnenspel kon zien! Dat mag je van me aannemen. Het was erg moeilijk de lijnen fotografisch vast te leggen. Het had niet direct met mijn fototoestel te maken, er waren groepsgenoten met zwaardere apparatuur hadden ook weinig op beeld. We zijn hier van te voren voor gewaarschuwd dus het was met name genieten, ik heb het wel gezien en het was een bijzondere belevenis. Hiernaast mijn certificaat de lijnen staan er duidelijk op. Even klikken op de foto wordt ie groter. Onder nog wat info naast de paar foto's.
Het kerkhof Chauchillas
Rond Nazca liggen verschillende begraafplaatsen uit de tijd van de Nazca-cultuur. De doden werden in die periode gemummificeerd, in fardes gewikkeld (verschillende lagen doeken die de mummies in zithouding bedekten) en in collectieve tombenmet het gezicht richting oosten begraven zoals voorgeschreven in het geloof van de Nazca mensen.
Dat de lichamen opmerkelijk goed zijn gebleven, is hoofdzakelijk te danken aan het droge klimaat in de woestijn, maar ook de begrafenisrituelen zijn een bijdragende factor. De lichamen werden gewikkeld in geborduurd katoen en vervolgens beschilderd met een hars. Van de hars wordt gedacht dat zij een vertragende bacterie bevatte om de lichamen te voeden.
Dit is het enige archeologische grondgebied in Peru, waar de oude mummies worden gezien in hun oorspronkelijke graven, en dateert uit de periode van ergens tussen de 3e en 9e eeuw. En als archeologisch monument beschermd sinds 1997. Er is ook een klein museum ingericht
Alleen een blik over de vlakten eromheen, waar nog enkele botten rondslingeren, geeft nog een impressie van de oorspronkelijke begraafplaats.
De tombes
Vanwege het constante klimaat in deze streek was het een paar decennia geleden nog mogelijk bijna geheel gave mummies uit een aantal van die tomben naar boven te halen. Overigens waren grafrovers en vandalen de archeologen al ruimschoots voor geweest en zijn kostbaarheden geroofd en mummies beschadigd.
Begin van de jaren tachtig lagen daar veel mummies open en bloot in de woestijn en kon je er gewoon tussendoor lopen.
Er werd besloten om de mummies op een meer beschermde wijze tentoon te stellen. Daartoe werden een paar jaar geleden speciale tombes gereconstrueerd, waarin mummies en losse schedels en botten werden opgesteld. De tomben hebben een dak om de mummies tegen de zon te beschermen. De huidige aanblik van keurig uitgezette paden en uitgestalde mummies is jammer genoeg heel wat minder spectaculair dan voorheen. Ik heb er bewust voor gekozen de informatie in 2 delen neer te zetten hier onder de foto's in de tombes. Klinkt luguber maar t was toch wel heel interessant! Ook aardewerk, doeken, sierplanten, etc.) werden in de tombe gezet zoals je ziet. Veel van de gemummificeerde lichamen hebben nog steeds de haren op hun schedels.
Cantollac Aquaducts
In het gebied rond Nasca ligt een uitgebreid aquaductenstelsel, dat tussen 200 en 700 n.Chr. door de Nazca’s werd aangelegd.
In totaal zijn er 46 aquaducten in de omgeving van Nasca. Hiervan zijn er nog 32 in gebruik bij een aantal boeren voor landbouw en katoenteelt. Ze verschillen in lengte van 2 tot 5 km.
De aquaducten waren een antwoord op de grote droogte die er heerste. Het water dat uit de bergen (smeltwater van de toppen van het Andesgebergte) naar de kust stroomde bevond zich op een aanzienlijke diepte. De enige manier om toch gebruik van dat water te kunnen maken, was door ondergrondse tunnels te graven en zo het water naar trechtervormige putten (ventanas of vensters) te geleiden, bovendien konden de Nasca's door deze ventanas in het tunnenstelsel komen voor schoonmaakwerkzaamheden.
Als materiaal voor de constructie gebruikten de Nasca’s verschillende soorten stenen, maar ook houten balken, afkomstig van de huarango-boom, die aan de uiteinden werden dichtgeschroeid om rotting te voorkomen.
De aquaducten van Cantalloc, ook bekend onder de meer hispanified Cantayo, zijn een van de grootste verwezenlijkingen van de Nazca beschaving - de bouw hiervan, zou ook veel moeilijker zijn dan het creëren van de Nazca-lijnen.
Eerst groeven zij vele putten, op 20 of 50 meter van elkaar, tot water werd aangetroffen, op deze wijze werden de ondergrondse kanalen met elkaar verbonden. De vorm van de gaten is verschillend, soms cirkel-, anderen spiraalvormig, waarbij de spiraal soms links- en soms rechtsom draait. Dit om wind en zuurstof binnen te laten om schimmels e.d. te voorkomen.
Paredones
Ongeveer 2 km buiten Nasca liggen de overblijfselen van het administratieve centrum, ook wel het ‘Centro de trueque’ (centrum van ruilhandel) genoemd.
Dit centrum werd oorspronkelijk door de Nasca’s en daarna door de Inca’s gebruikt. De bouwconstructie beslaat een oppervlakte van 2 km x 80 m. De architectuur, is gebaseerd op het gebruik van rechthoekige bakstenen met uitgehouwen stenen basis. We vinden stenen fundering met lemen muren. Het complex fungeerde als tambo voor de handelslieden die vanuit het Andesgebergte afdaalden om hun producten te ruilen tegen producten van het kustgebied. Belangrijke producten uit de bergen waren granen en aardappelen. Deze werden geruild tegen katoen uit Nasca en vis van de kust. In Paredones zijn talrijke kamers met terrassen en patio’s waar de reizigers overnachtten. Behalve als tambo diende dit centrum ook als opslagplaats voor voorraden die in tijden van lage landbouwopbrengsten onder de bevolking verspreid werden.
Helaas is het complex slecht onderhouden wij zijn er ook niet in geweest alleen aan de buitenzijde hebben wij het aanschouwd. Ook hier zie je dat de paden zijn gemarkeerd met witte stenen
En hiermee is onze dag ten einde we belanden in het stadje waar we nog een hapje gegeten hebben en uiteraard heerlijk de beentjes van de vloer. En vraag je me nu is het Nasca of Nazca, moet ik
eerlijk bekennen ik weet het niet. Op officiële gebouwen e.d. zie je ook dat het wisselt dus beiden zijn geaccepteerd zullen we maar denken. Morgen gaan we op weg naar Arequipa
