We gaan weer op weg ons eerste doel, is het plaatsje Maras. Onderweg zien we het land ontwaken, we rijden door schitterende natuur.
Nu moeten we even stoppen want onze lunch voor straks in Chinchero, moet worden geregeld. Nee we mogen de bus niet uit dan maar foto's vanuit de bus kan ook toch? Als de bestelling rond is rijden we weer verder ja joch je blijft genieten
Maras
Ligt zo'n 48 km ten noordwesten van de stad van Cusco, op 3028 meter hoogte. Maras, was de belangrijkste leverancier van zout in de zuidelijke siërra dit blijkt uit de kerk en de herenhuizen die
nog steeds de wapenschilden van inheemse adel in hun gevels hebben. De huizen zijn gemaakt van adobe, witte muren met blauwe ramen en daken, de bestrating is steen en
modder.
Maras werd in 1556 opgericht door de Spanjaarden. De kerk Saint Francis van Assisi werd gebouwd door Orue, het heeft vier altaren in barokke stijl uit de 17e eeuw, mooi gesneden en bedekt
met bladgoud. Het beschikt over schilderijen op de muren van de Cusco School schilder Antonio Sinchi Roca, met portretten van heiligen en scènes uit het evangelie. Helaas er was een dienst gaande
dus niet naar binnen en ook geen foto's.
Moray
We komen nog een zou bijna denken familie met vee tegen en ja we mogen even uit de bus.
De volgende stop is Moray. Dit was heel indrukwekkend daar staan en zien hoe de terrassen zijn aangelegd.
Moray is een bijzondere Incaruïne op ongeveer 3.500 m hoogte. Vanwege de voor de Inca's ongebruikelijke, ronde vormen.
Er worden diverse gebruiken aan toegekend. Dit archeologische wonder doet denken aan;
- een Romeins amfitheater maar de Inca's bouwden Moray om agrarische redenen. Het bestaat uit verschillende terrasvormige cirkelvormige terrassen, waarvan de grootste ongeveer 30 m diep is. De akoestiek is excellent en wie beneden in één van de trechters staat en gewoon spreekt, is perfect te horen voor wie boven aan de rand staat.
- Net als bij veel andere Inca sites, heeft het ook een verfijnd irrigatiesysteem. Het doel hiervan is onzeker, maar hun diepte, ontwerp en oriëntatie met betrekking tot wind en zon maakt een temperatuurverschil van maar liefst 15 ° C tussen de bovenkant en de onderkant. Het is mogelijk dat dit grote temperatuurverschil werd gebruikt door de Inca's om de effecten van verschillende klimatologische omstandigheden op gewassen te bestuderen.
- Speculaties hebben geleid tot een discussie over Moray als een Inca landbouw experiment station.
- Of een mystiek-religieuze betekenis. Dit uit het feit dat de kern van de drie “collossea” telkens uit 7 terrassen bestaat, een heilig getal bij de Inca’s. Bovendien zou het grootste collosseum samen met een annex de vorm hebben van een recipiënt dat heel vaak in rituelen en ceremonieën werd gebruikt bij de Inca’s. Het centrale punt beneden zou een knooppunt zijn van kosmische energie waar de sjamanen van de Inca’s geregeld rituelen hielden.
En effectief, nog steeds worden vandaag de dag rituelen gehouden in de trechters, door sjamanen, toerisme-organisaties die werken rond spiritisme, enzovoort (vooral op bepaalde feestdagen zoals bijvoorbeeld 15 augustus, het feest van Pachamama, Moeder Aarde).
We zijn uiteraard met een clubje naar beneden gegaan. Om weer naar boven te gaan mochten we kiezen of de normale weg of de weg die de Inca's gingen. Je snapt wel wat wij kozen nou geloof me het was een pittige klim maar goed gelijk weer fitness zullen we maar denken.
Salineras of Maras (zoutmijnen)
Dit is onze volgende stop. Ik zei boven al dat dit de belangrijkste zoutleverancier was van de zuidelijk Sierra.
Het is een kleine vallei. En één van de grootste mysteries van de natuur. Diep vanuit de bergen ontspringt een bron van extreem zout water. Sinds de tijd van de Inca´s bestaan de zoutmijnen uit ongeveer 3000 kleine akkers met een gemiddelde grootte van 4 m² en een diepte van 10 centimeter. Deze bronnen werden/worden gebruikt ook nu nog, om zout te produceren door middel van verdamping. Nadat de akkers zich met zout water hebben gevuld, verdampt de zon het water op natuurlijke wijze, waarna het pure natuurlijke zout overblijft. Heb je de verfbaden in Marokko gezien? Nou dat was het eerste waaraan ik dacht toen we nog boven stonden. Ik vond het heel bijzonder om zo dicht langs die zoutpannen te lopen.
Duurzaam toeristische workshops
Chinchero is ook bekend om zijn textiel. Om te pronken met hun geweven waren, hebben de artesans van Chinchero in de afgelopen jaren ongeveer een dozijn workshops geopend. Het doel van deze textiel centra is bezoekers een gratis demonstratie te geven van de traditionele methoden die gebruikt worden zoals; het wassen, kleuren, spinnen en weven van alpaca en schapenwollen garens, in wandkleden, tapijten en kledingstukken. De eindproducten worden te koop aangeboden. Het gebruik van alpaca- en schapenwol met natuurlijke verfstoffen vertegenwoordigt een terugkeer naar de authentieke, traditionele methoden. Ongeveer 25 jaar terug zijn deze door Cusco en de Highlandgemeenschappen grotendeels vervangen door synthetische garens en chemische poederkleurstoffen. Op deze wijze wordt het traditionele proces doorgegeven aan de volgende generaties.
De saqtana tree root, is een reukloos, natuurlijke detergens dat eeuwenlang gebruikt wordt in Chinchero om schapen- en alpacawol te wassen. De wortel wordt ontdaan van zijn bruine buitenlaag, de
witte stengel wordt geraspt, dan 5 minuten weken in water. In dit wortelmengsel, wordt de wol ontdaan van vuil en gedroogd gras. Ruwe alpacawol, wordt meestal 2 a 3 keer gewassen. Er is een
overvloed aan natuurlijke kleurstoffen in Chinchero die gebruikt worden voor de kleur van het afgewerkte product;
- Chílka blad voor groene tinten,
- Cólli bloem voor gele tinten, en
- Cochinilla, een parasitaire insect die op de tonijn-cactus (prickly pear gedijt). Cochinilla heeft een diepe bloedrode kleur. Maar verdund met additieven die het pH-niveau veranderen, zoals Peruaanse limoensap, zout of andere natuurlijke ingrediënten, kun je er maximaal 24 verschillende tinten meemaken.
De wol wordt 30-60 minuten gekookt en 2 dagen opgehangen om te drogen, voor het tot garen gesponnen kan worden om er vervolgens fijne wandtapijten en kleding van te weven. Dit is gewoon een glimp
van de presentatie. Het is een heel leuke ervaring. En prettig er wordt niet gedramd tot aankoop nadien je kunt ook rustig rondkijken. Meestal hoort bij de demonstratie een drankje maar wij
hadden net ons buikje volgegeten met soep en brood en daar ook ons drankje bij.
Chincheros
Chinchero is een klein Andes Indiaans dorp op de winderige vlakten van Anta op 3762m hoogte, en werd gebouwd op de fundamenten van een Incadorp, omgeven door velden in diverse kleuren. Het dorp was een belangrijke stad in Inca tijden.
Het meest opvallende overblijfsel van deze periode is de massieve stenen muur op belangrijkste Plaza, deze heeft tien trapeziumvormige niches. De bouw van de muur en vele andere ruïnes en landbouwterrassen (die nog steeds in gebruik zijn) worden toegeschreven aan Tupac Inca Yupanqui (de tiende goddelijke keizer van het Incarijk). Hij regeerde van 1471 tot 1493.
Sommige bewoners geloven dat Chinchero een soort vakantieplek was van enkele Incaheersers.
Ook zou Chinchero de mythische geboorteplaats van de regenboog zijn.
Het dorp bestaat voornamelijk uit modder bakstenen (adobe) huizen, en de lokale bevolking loopt nog in traditionele kleding.
Er is mooi uitzicht op de Heilige vallei, met de Cordillera Vilcabamba en de met sneeuw bedekte piek van de Salkantay die de westelijke horizon domineert.
Koloniale Spaanse kerk
Ook staat hier de kerk van adobe, daterend uit de vroege zeventiende eeuw, eveneens gebouwd op de fundamenten van een Inca tempel of Paleis. Het plafond en de muren zijn bedekt met bloemen en religieuze ontwerpen. Op zondag is de kerk nog in gebruik.
En de Plaza wordt dan gebruikt voor de wekelijkse markt een ieder uit de wijde omgeving komt hier zijn waar aanbieden en kopen.
Dit is tevens een toeristische trekpleister. Dit was het eind van een leuke ingelaste dag terug naar ons hotel hapje eten en even niets.
