De Trein
Wij hadden de nachttrein Urganch via Samarqand naar Tasjkent en de tickets waren online geboekt.
We mochten hem niet missen omdat hij maar 3x per week rijdt zoals je op de pagina van Tasjkent kon lezen bij de info over de metro
Van Khiva naar Urganch
Uiteraard moeten we eerst in Urganch komen haha.
De bus waar we mee gekomen waren, was diezelfde dag weer retour gegaan. Na in de ochtend nog de laatste prulletjes te hebben gekocht was het tijd de koffer definitief te sluiten. Nog even een warme lunch in de eetzaal van het hotel en dan is het zover. Toen we met de koffers naar buiten kwamen stond er alweer een nieuwe bus op ons te wachten. Niets mis mee prima bus.
Veel nieuws was er niet onder de zon. We hadden hier immers al gereden? Kijk daar ging de trolleybus weer. (O had ik al gezegd dat deze sinds 2010 rijdt?) Maar toen hadden we wat is dat een toilet op de steiger? Maar nee hij zat te sms'n op een emmer haha.
Uiteraard werd er ook weer aan en langs de weg gewerkt
En dan is het kwestie van uitstappen pak je koffer en loop naar het station. En toen we daar aangekomen waren was het NO PHOTO oeps en geloof me ze waren streng ik had buiten al gefotografeerd (mocht ook niet bleek) dus dacht loop geen risico en ruim maar op
dat toestel. Nou we hebben een behoorlijke tijd daar op het station gezeten. En geloof me het was warm!!. John bleef maar rennen van hoek naar hoek en echt het was groot daar. Op een gegeven moment mochten de stellen die een coupe voor 2 personen hadden geboekt mee naar de trein. Wel bleek achteraf dat ze bijna een uur in de brandende zon hadden staan wachten. Er was het een en ander niet zoals was afgesproken. Maar goed op een gegeven moment mochten ook wij (de overigen) haha naar buiten en ja die deken klapte over je heen.
Ook wij hebben lang buiten gestaan want ons John was weer zwaar in gesprek met de conducteur en zijn kornuiten. Geloof me dit was geen vriendelijk gesprek. Waar dit over ging wij wisten het toen niet maar het was ondanks die hitte wel grappig om te zien. En ach we hadden ook meelij met hem hoor want je zag dat hij voor ons aan t vechten was. Toen kregen we t sein om in te stappen. En volgzaam als we waren met al die petten om ons heen (echt jammer dat ik daar geen foto dorst te maken had je echt gelachen) zijn we dan ook maar gegaan haha.
Eenmaal in de trein is het nog een gebakkelei wie bij wie in de coupe sommigen denken dat ze wel een coupe alleen mogen of proberen aan te pappen met een vreemde treinreiziger om meer ruimte te hebben haha. Jaja dat kan allemaal maar. Maar aan t einde van de rit zaten we allemaal netjes op onze plek haha. Ans en ik hadden het niet slecht we zaten samen met Anita hadden we van te voren al bedacht gezamenlijk haha. Wel hadden we de koffers van anderen uit de groep in onze coupe maar het is geven en nemen toch? Toen we een beetje geruimd hadden e.d. en rustig gingen zitten werd al gauw duidelijk waarom John zo te keer was gegaan.
We hadden (volgens de tickets plaatsen in een rijtuig met AIRCO) Ja je voelt m al aankomen. Deze wagon jawel zat nu vol met de plaatselijke bevolking. En dan vraag je was het echt zo warm? Kijk hieronder en vul maar in. Je ziet datum, jaar, tijd, en temperatuur. En dan nog wat kiekjes vanuit de rijdende trein
Je ziet het al de zon gaat onder was het wel leuk een paar foto's van de zonsondergang te maken uit de trein vandaan voor we onderuit gaan haha
Wat gebeurd er nu????
We staan stil en raad wat we mogen even naar buiten en ja ook een foto maken van de trein de laatste foto uiteraard het nummer van het treinstel.
We zaten nog niet zo heel lang of daar kwam het personeel al aan met het diner. En je ziet het was lekker en goed gekruid en keurig op het Oezbeekse servies niet plastiek borden en/of bestek
Niet alleen het diner maar ook ons ontbijt (geloof hiervoor moesten we een heel eind door de trein heen lopen) kregen wij in de trein. Je ziet het was een goed ontbijt wel was voor ieder uitgerekend broodbeleg opgedekt dus ech wie pakt er 2 plakjes kaas nu heb ik niets! Ik heb niets gezien hoor!
Zo we zijn allemaal wakker nu beetje ruimen en op de gang kijken of er al leven is. Naast ons hebben ze redelijk geslapen.
Wij hadden de pech dat we niet alleen de koffers van onze reisgenoten in de coupe hadden ook zaten wij precies bij de nooduitgang waardoor er geen raam open kon dus de hitte kon niet weg.
Toen ik wakker was (en dat was best vroeg haha rond 04:00 uur), waren die andere twee nog onder zeil. Ik had zoiets wat nu?? Ik weet het, ik ga de zonsopkomst fotograferen. We kijken weer of we nog leuke dingen zien buiten we vermaken ons wel. We rijden langs een station en zie daar bij de hekken! Je ziet ook in de ochtend loopt de temperatuur weer snel op
Zo onze treinreis is teneinde we zijn weer in Tasjkent aangekomen. Moet eerlijk bekennen dat we blij waren naar buiten te kunnen temperatuur is toch iets aangenamer dan in de trein. En dat de airco het niet deed was verre van leuk maar dat is dus overmacht.
En hier is hij dan die lange trein en wij zaten nog lang niet in de achterste wagon.
Dit was de laatste pagina de laatste uurtjes verwerk ik op de twee overzichtpagina's onderweg en terugblik.
