TASJKENT

Samarkand  Terugblik Onderweg 

De wenende moeder die rouwt om de dood van haar zoons,

     bij het graf van de onbekende soldaat.

 TASHKENT   (Toshkent/Towkeht)

Tashkent ligt op een hoogte van 450-480 meter in de Chirchik-Vallei ten westen van de Chatkal-bergen, en wordt doorkruist door een reeks kanalen van de Chirchikrivier en is de hoofdstad van Oesbekistan. Ooit was dit de vierde stad van de voormalige Sovjet-Unie. De stad heeft rond de 2½ miljoen inwoners, waarvan 40% Uzbeken en 40% Russen. In vergelijking met de steden in de buurt is Tasjkent een vrij moderne stad en tevens het verkeersknooppunt van de regio. De stad heeft een oppervlakte van circa 350 km ².  Brede lanen, grote pleinen en pompeuze gebouwen domineren de stad, en er is veel politie op straat. Er is veel groen en overal zijn fonteinen die voor verkoeling zorgen gedurende de hete zomers.

Veel historische elementen zijn verloren gegaan door de Sociale Revolutie in 1917, en de grote aardbeving in 1966. Sindsdien is er een nieuwe stad verrezen, geheel volgens de opvattingen van de sovjetarchitectuur.

Chorsu Bazaar

Chorsu Bazaar 

is meer dan 100 jr oud, en ligt aan  de zuidelijk rand van de oude stad aan de  Eski Juva naast de madrassa Kukeldash. 

Het centrale deel van de bazaar heeft een reusachtige blauw/groene koepel. De constructie heeft een diameter van circa 300 - 350 meter. De koepel is de manier, om zichzelf te beschermen tegen hitte en stof in het warme en droge Aziatische klimaat. Het is een uniek complex voor de handel waar alle ruimtes met elkaar verbonden zijn door middel van de blauwe koepels. Hier vind je de afdelingen voor noten en kruiden, zuivelproducten, brood,  groenten en voor honing en rozijnen. De rest van de bazaar strekt zich tot ver in de omgeving uit. Rond het centrale deel is het een chaos. Overal krioelen mensen om te kopen en te verkopen. Dit is de beste plek om naar mensen te kijken.  Loop rond en zie hoe mensen schapenkoppen, koeienpoten, darmen en andere ingewanden kopen. Je ziet hier hoe vrouwen in traditionele zijden jurken en gebloemde hoofddoeken hun waar verkopen Deze bazaar trekt mensen van het platteland aan. Ook deze zijn vaak in traditionele klederdracht. Naast de bazaar zijn er choykhona, waar uwe barnsteen geel pilaf, geurige shashlyk (gegrild vlees), heet sherpa (soep) kunt proeven. De andere zijde van de grote weg, de ambachten en het relaxte leven.

De Kukeldash Medressa 

Is uit 1560, gebouwd door de Sheibanieden, in de Timoeridische stijl, onder het bewind van gouverneur Derwisj Khan, die bekend staat als Kukeldash, wat "melk broer" betekent. Het is van oorsprong een islamitische school. In de 18e eeuw werd de madrassah ingericht als een karavanserai voor handelaren. In de 19e eeuw, diende de madrassa als een vesting van Kokand Khans. Tot 1865 diende de madrassah Kukeldash als een plaats voor openbare executie. Gedurende de sovjettijd, fungeerde het als overheidsgebouw. Sinds de onafhankelijkheid, is de moskee weer in gebruik genomen en gerenoveerd. Achter de madrasah, bevindt zich de kleine Kukaldosh Djuma-moskee. Deze is gebouwd in de 15e eeuw op een plek, waar vroeger het stadscentrum was. 

De Khoja Akhrar Vali.

De Juma Moskee ook wel de Vrijdag Moskee

Deze werd gebouwd in het jaar 819 op het hoogste- en middelpunt "shakhistran" van Tasjkent De moskee is de oudste onder de 157 moskeeën van het moderne Tasjkent en de 3de grootste in Oezbekistan dus op de Bibi-Khnum in Samarkand en de Poi-Kalyan in Bukhara na. Zij  staat achter de Kukeldash Medrese. In vroegere tijden werden ontrouwe echtgenotes vanaf de moskee naar beneden gegooid. In de Sovjet-periode werd deze Juma moskee, in beslag genomen en gebruikt als een administratief gebouw van het ministerie van Onderwijs en later door andere openbare ambten. 

Khast Imam Square

is een plek waar de overblijfselen van de Ismalitische wereld zijn verzameld en bewaard gebleven. En wel in de Khast  Imam Maderasah (uit de 16de eeuw). Het is het religieuze centrum in Tasjkent, en een belangrijke bedevaartplaats voor Islamitische pelgrims. Khast Imam Square, ligt in de oude stad en rondom vind je huizenblokken van leem.

 

 

De Barak Khan Madrasah,

met zijn baksteen fineer, bijzonder  uitgesneden deuren, en mozaïektegels  is heel typerend voor de Perzische stijl van de architectuur. Een grote tuin, een  binnenplaats met vijfendertig hujras of Mehmaan Khanas, (celachtige kamers, die ooit als slaapplaats dienden voor geleerden en gaststudenten). Daar worden nu allerlei handvaardigheden uitgevoerd. 

De Tilla Sheikh Masjid

uit de 19de eeuw. Daarnaast, vind je het Mausoleum van Saint Kaffal Shashi. De graven, van de predikers van Imam Al Bukhari die hebben gestudeerd aan en het Islamitische Instituut, bevinden zich ook in de Khast Imam Square.

 

 

In de religieuze bibliotheek, vind je oosterse handschriften, en de wereldberoemde Osmaanse Koran die toebehoorde aan Qalifa Othman, en door Timoer Leng vanuit Turkije naar Oezbekistan werd gebracht, wordt hier bewaard. Qalifa Othman was een van de metgezellen van profeet Mohammed en werd de derde kalief na de dood van de profeet. Deze Koran is een van de oudste, en bewaard gebleven manuscripten, van de wereld uit het midden van de 17de eeuw. Het manuscript bestaat uit 353 perkamenten bladzijden van zeer groot formaat. Hier lees je nog de oorspronkelijke tekst van de Koran van boven naar beneden.

 Amir Timor Museum

Het Amir Timor Museum is een kitscherige hulde aan een meedogenloze heerser die volgens dit museum alleen maar goeds heeft verricht.

Met de afsplitsing van Oezbekistan van de voormalige Sovjet Unie is Timoer naar voren geschoven als de 'Vader des Vaderlands'. We zullen hem dus wel vaker tegenkomen tijdens de reis.

Het museum, werd in 1996 geopend ter ere van de 660-jarige geboortedag van Timoer Leng. (“Timur” wat IJzer betekent en “Lenk” voor “Lam” omdat zijn rechterbeen door een oorlogswond verlamd was). Wie binnen wil rondkijken, kan dit doen, op voorwaarde dat hij/zij de sloffen draagt die bij de ingang verkrijgzaam zijn.

Amir Timoer-plein 

Het centrum van het moderne Tashkent, is gelegen rond Mustakillik Maydoni en het Amir Timoer-plein, twee namen die niet voorkomen op vroegere kaarten van Tashkent. Toen sprak men nog over het Leninplein en het Karl Marx-plein. Het Amir Timoer-plein is het door een rotonde omgeven groene park voor het immense hotel Uzbekistan.

Op zoek naar nieuwe helden, werd in 1993 het standbeeld van Karl Marx vervangen door dat van Timoer Leng. En zo kreeg dit plein waar in eerdere decennia al standbeelden van Kaufmann, Lenin en Stalin stonden, een nieuw aanzicht. 

Tamerlane te paard

Midden in het Amir Timoer Park een imposante verschijning. De hoofdstraten van Tashkent komen uit op het Amir Timoer Plein met zijn tuinen en fonteinen. 

Tashkent Klokkentorens 

Deze Twin Klokketorens werden gebouwd in 1947 en 2009 en worden beschouwd als een van de symbolen van Tasjkent. Tashkent Twin Klokketorens heeft een ruimte, waar de hedendaagse sieraden worden gemaakt door ambachtelijke leden. Het  biedt de bezoekers unieke blik op de traditionele Oezbeekse kunst en antiek.

 

 

Nationale Museum voor kunsten

 We reden langs het Museum voor Nationale kunsten. Oezbekistan besteedt veel aandacht aan de ontwikkeling en het behoud van de traditionele, nationale kunstvormen en ambachten, evenals de ontwikkeling van het culturele leven van het land. Om deze invloed van de afgelopen tien jaar vast te leggen, werden veel musea en tentoonstellingsruimtes gebouwd voor vertegenwoordigers van verschillende artistieke richtingen en de traditionele industriële kunsten van Oezbekistan om hun werken te kunnen vertegenwoordigen.

Aardbeving Monument

Dit is gewijd aan hen, die stierven tijdens de verwoestende aardbeving van 1966 (8,3 op de schaal van Richter) van 26 april 1966. die praktisch heel Tasjkent verwoest heeft. En aan hen, die de stad hebben herbouwd volgens het Sovjetmodel, met brede boulevards en grote parken en pleinen.

Op de zwarte kubus op de grond staat de datum en het uur van de beving: 5u24 in de ochtend. De breuklijn in de kubus, die de breuk van de aardschok moet voorstellen, loopt door naar het bronzen beeld van een moeder die haar kind tegen zich aandrukt terwijl de man beiden wil beschermen met zijn eigen lichaam – een van de weinige standbeelden uit de sovjettijd dat is blijven staan.

 TV-toren

We hebben onze lunch gebruikt aan de voet van de TV-toren.

De 375 meter hoge TV Toren staat in het noorden van de stad. Het is de hoogste constructie in de Centraal-Azië. De bouw begon in 1979 en werd in 1981 voltooid. De toren is zo geconstructureerd, dat hij een aardbeving van 9 op de schaal van Richter aan kan

De  toren is open voor publiek. Er is een observatiedek, waar je kunt genieten van een prachtig uitzicht over de stad. De toren is uitgerust met 3 hogesnelheids-liften van het Zwitserse bedrijf Shindler. Zij hebben een snelheid van 4 meter per seconde.

Het is een gebruik uit het USSR-tijdperk: iedere stad zijn TV-toren.

Onafhankelijkheidsplein (Mustakillik Square)

Het moderne Oezbekistan. De stad is na de aardbeving in 1966 volgens typische Sovjet planologie herbouwd en ingericht, zoals eerder gezegd; brede lanen, grote imposante gebouwen, groene parken en immense pleinen. Het voormalige Rode Plein van Tashkent staat nu bekend als het Onafhankelijkheidsplein. Het is een voorbeeld van de oude Sovjetstijl in een modern jasje. Dit is het symbool voor vrijheid en onafhankelijkheid, waar de hoop en de dromen van de huidige generatie tot uitdrukking gebracht is.  De symbolische toegangspoort is versierd met zilveren ooievaars, het embleem van de stad – heel mooi.  Rondom staan bestuursgebouwen zoals het kantoor van de president en veel ministeries en aan de westkant het nieuwe gebouw van het parlement.

Graf van de Onbekende Soldaat

Ten noorden van het Onafhankelijkheidsplein vinden we het graf van de onbekende soldaat dat werd gebouwd in 1999, om de 400.000 Oezbeekse soldaten die sneuvelden in de Tweede Wereldoorlog te herdenken.

Memoriaal voor de oorlogsslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog waar een inscriptie te lezen staat in het Arabisch, Oezbeeks en Engels “The memory of those who died for their country will live forever” – oorlog is toch overal hetzelfde. Deze rotonde ligt aan de rand van het Shahidlar Xotirasi Complex, gewijd aan de slachtoffers van de onderdrukking – mensen die in de jaren 1930 ten onrechte veroordeeld en geëxecuteerd werden. De wenende moeder die rouwt om de dood van haar zoons gezeten bij een eeuwige vlam. Aan weerskanten van het pad er naartoe staan onder een lange galerij gestut door houten Oezbeekse zuilen met de namen van de doden gegraveerd op grote koperen platen als bladzijden uit een boek.

Mustakillik Square

Centraal staat hier het Onafhankelijkheidsmonument uit 1991 dat de soevereiniteit van Oezbekistan uitbeeldt met een grote gouden en door neon verlichte wereldbol waar Oezbekistan duidelijk op aangegeven is. Tegen de stenen sokkel waar die aardbol op rust zit een Blije Moeder met kind, die het vaderland en de toekomst moet uitbeelden. Dit eenvoudige standbeeld uit 2006 is wel 6 meter hoog.

Navoi Bibliotheek 

Het Navoi Literatuur Museum huisvest bijzondere Perzische manuscripten en miniaturen uit de 15e en 16e eeuw.

De bibliotheek is uitgerust met moderne technologieën en heeft enkel geautomatiseerd informatie-bibliotheeksysteem. De leeszalen hebben computers, aangesloten op elektronische catalogi, internet en elektronische databanken. Verder is er een bioscoop een kinderkamer en een rustruimte

International Forum Palace

Oezbekistan International Forum Palace, gelegen op Amir Timur plein. Het paleis werd ceremonieel geopend in september 2009 ter gelegenheid van Tasjkent's 2200-jarig bestaan. Het is een plaats van nationale en internationale contacten, tevens het officiële representatieve gebouw van het land.

Vervoer in Tasjkent

In Tasjkent zijn veel keuzemogelijkheden voor het openbaar vervoer.

  • Taxi
  • extreme modellen van Limousine en Mercedes zijn beschikbaar via Travel Services
  • verhuur van normale auto's.
  • Tasjkent Metro (de enige in Centraal-Azië, met 22 stations, 240 seconden tussen de treinstellen), het meest geschikt en populair om ergens te komen. Er zijn 3 lijnen en 3 knooppunten en zoals gezegd elke 4 minuten komt er 1
  • de bus
  • de trein
  • de hoge snelheidstrein tussen Samarkand en Tashkent. De trein heet Afrosiyob. In twee uur en 10 minuten word je met een maximale...

Er zijn ook diverse nachttreinen;

  • nachttrein van Tashkent en Samarkand naar Urgench (3 keer per week)  
  • De dagelijkse nachttrein rijdt van Tasjkent naar Bukhara
  • Het is zelfs mogelijk de tickets voor de trein online te bestellen.

De nachttrein, bestaat uit 4 categorieën: 

  • spalnyj vagon (SV) 18 plaatsen per wagon (en auto’s)
  • Kupe (K) 36 plaatsen per wagon (en auto’s)
  • plazkartnyj (P) - "slaapzaal" couchette rijtuig, 54 plaats per wagon
  • obshchyj (O) - hetzelfde als plazkartnyj, maar meer mensen in een rijtuig, 81 plaatsen per wagon en maar hopen dat de airco werkt 
  • Van de metrostations zul je helaas geen foto's vinden op mijn site daar mocht niet gefotografeerd worden en de hoeveelheid politie die daar rondliep deed je (althans mij) ook niet stiekem toch een foto doen klikken helaas.
Dit is het moderne Oezbekistan! Vergeleken bij de rest van het land zijn hier dan ook redelijk goede voorzieningen

In de loop van de ochtend vertrekken we naar Samarkand. Dit werd het eerste deel van de zijderoute. Dat hield in zo'n kleine 300 km rijden. We sloegen wat proviand in bij een kleine supermarkt en daar ging de bus. Het lijkt heel wat (is het ook natuurlijk) maar je ziet veel langs de weg. En je maakt het in de bus gewoon gezellig of je probeert even een tukkie te doen. Dit is van te voren bekend dus je hebt je erop ingesteld. 


Wat zien we langs de weg van Tashkent naar Samarkand