Dinsdag 24 februari Honnigsvag Noordkaap
Het is ongeveer 08:00 we leggen aan.We zijn in Honnigsvag aangekomen. De dag van de Noordkaap. We zitten nog aan het ontbijt.
DE NOORDKAAP
Daar aangekomen eerst de film gekeken de moeite waard jammer dat er iemand probeer die film te filmen ja dat rode lampje van die camera, stoorde behoorlijk. Binnen was ook een grote winkel. En je
kon er postkaarten verzenden die dan voorzien zouden worden van een stempel van de Noordkaap helaas verkeerde tijdstip juist dicht. Een leuke trol hield de wacht
Daarna, zijn we naar buiten gegaan. Oeps dat was niet misselijk wel heel veel wind. Maar wat mooi! Daar werden we even stil van. Wat een ervaring ja sta je toch maar op t uiterste puntje van Europa. Op die rots, die 307 meter boven de zee uitstak. Het is weer eens moeilijk onder woorden te brengen hoe dat voelt.
Vrede
Ooit zijn hier 7 kinderen uit alle werelddelen (Brazilië, Italië, Japan, Rusland, Tanzania, Thailand en de Verenigde Staten) een week lang samen geweest. Op basis van tekeningen die de kinderen maakten is hier een monument neergezet, bestaande uit 7 reliëfs, die vriendschap, samenwerking, hoop en vreugde symboliseren. Voorwaar een mooie plaats voor zo'n monument!
Op de foto het standbeeld van de vrede
Terug uiteraard weer in konvooi achter de sneeuwschuiver aan naar beneden het was nu behoorlijk glad het sneeuwde ook. De bus reed heel langzaam maar we zijn weer veilig aangekomen. Daar zijn we
even door de souveniershop gelopen paar foto's gemaakt toen weer rustig naar de MP.
Een gezellige middag in Sortland. Van boord af op de kade was het wel leuk even een foto te maken van een havengebouwtje. Ook zagen we een reddingsboot liggen. En de Hurtigruten kwam
aanvaren leuk dit te fotograferen. Ja dan zie je dat hij veel groter was dan onze MP maar geen spijt hoor! De foto is gewoon leuk omdat we ook een foto van de stichter van Vesteraalens
Dampskibsselskab en Hurtigruten hebben gemaakt in Tromsø.
Vandaar uit zijn we met een bocht door het dorpje, dat bekend staat om de karakteristieke, blauw geschilderde huizen doorgelopen. Let wel alleen in de haven is alles nog blauw en slechts nog 1 huis. Dit na een brand jaren geleden. We liepen langs een paar karakteristieke huizen en twee scholen. (De gemeente heeft 7 basisscholen en twee lagere middelbare scholen. Er is ook een zeevaartschool aan het logo op de school te zien. O ja ook een speelplaats. Het centrum ligt aan de haven lag. Eerst op zoek naar een toilet want het was zeer hoge nood. En later een kop koffie met.... Dit keer was de koffie echt niet te drinken uit een een of andere automaat wat een bagger! Maar goed het was vocht zullen we maar denken. Op de terugweg liepen we langs de shuttlebus en ach we zijn er maar ingesprongen hoefden we ook niet meer te baggeren want door de dooi was het een waterballet geworden.
Eenmaal op de boot natuurlijk de high tea die niet kan mislukken haha. En toen het dek op wat een luchten geweldig als je het zelf niet gezien hebt, denk je vast dit is nep!! Zal zo even weer een setje maken. Het is niet te geloven dat stukje regenboog bijzonder. En naarmate de zon onderging, was het aan de ene zijde van de boot rosé en aan de andere zijde oranje in de lucht geweldig
Donderdag 26 februari op zee
We hadden weer een heerlijk diner. Je kunt niet zeggen dat je ook maar iets te kort kwamen. Dat was dan echt je eigen schuld!
Keurig op tijd aangelegd denk ik, we lagen in ieder geval stil toen wij wakker werden. Na het ontbijt, zijn we eerst naar het dek gelopen, we zagen dat we ook werkelijk in de haven lagen en gelijk even kijken en voelen, hoe het weer was. Het viel mee ja we zijn natuurlijk al wat gewend. Het was mooi te zien hoe rustig het water was het leek een spiegel en wat een natuur! Naar beneden en jassen en snowboots aan (dat loopt ook safe) en op ons gemak van boord gegaan.
We zijn eerst naar het treinstel gelopen dat we vanaf de MP al hadden zien staan. Dit bleek een spoorkapel te zijn.
De treinkapel van binnen.
De kerkzaal. De banken zijn draaibaar. (kon t niet laten mijn foto stonden te veel mensen op ik heb n foto van internet geplukt)
Het altaar. Fraai eenvoudig glas in lood.
En in een hoekje een bijzondere kandelaar. Dit wiel biedt ruimte aan veel waxinelichtjes zoals je ziet.
Altaar van bielzen, kruis van spoorstaven en spoorspijkers
Geen heiligenbeeldjes in de trein: Noorwegen is vooral protestant.
Ook nog een paar mooie teksten aan de wand
Je kunt gewoon de treinkapel in en uit, hij zit niet op slot.
Åndalsnes is een kleine stad in de gemeente Rauma in de provincie Møre og Romsdal, heeft circa 3000 inwoners en ligt bij de monding van de Rauma rivier die door de vallei van Romsdal stroomt.
Langs het water gelopen daar zagen we ook het politiebureau met voertuigen
Toen heerlijk door het stadje gelopen. Een stukje de berg op en weer terug. We kwamen nog een groepje peuters/ kleuters tegen die met hun jufs aan de wandel waren keurig allen middels een touw met elkaar verbonden. De postbode.
Beneden aangekomen, in een kleine cafetaria cola (zo'n zelfde automaat als in Sortland dus GEEN koffie) en even contact met thuisfront. Toen teruggelopen, want we moesten nog even lunchen voor we met de bus mee gingen.
De Trollveggen. (de Muur van de trollen)
Dit is de hoogste verticale bergwand in Europa. Met een hoogte van 1800 meter en meer dan 1000 meter breed, met een gedeelte dat 50 meter uitsteekt. Er is ook een uitzichtpunt en picknickplaats onder Trollveggen, naast de E136 even buiten Åndalsnes. Maar het nu natuurlijk winter
Het is 6 graden we krijgen ruim de tijd om foto's te maken daarna gaan we kriskras door de natuur omhoog, naar het plaatsje Bjorli. Hier is een groot skicenter. De chauffeur van de bus, besloot om even door te rijden dwars door het skycenter naar de berg waar volop geskied werd, En vervolgens gaan we met de trein naar beneden.
Bjorli vooral bekend als skioord
Het ligt 399,84 km van Oslo, en 574,7 meter boven de zeespiegel. Het treinstation werd geopend in 1921. De lijn speelde een belangrijke rol tijdens de Tweede Wereldoorlog toen op 9 april 1940 de Noorse goudreserves circa 3,000 goud bars en 49 ton verplaatst werden van de Norges Bank (de centrale bank van Noorwegen) voor de Duitse Nazi invasie van Noorwegen. Het goud werd met vrachtwagens naar Lillehammer gebracht, en met een trein van de Raumabanen tot Åndalsnes gereden waar Engelse schepen wachtten op de vracht.
Een rit met de Raumabanen geeft je een unieke kans om door een van de meest spectaculaire natuurgebieden die Noorwegen te bieden heeft te reizen. De korte treinrit van Bjorli naar Åndalsnes is een fantastische reis van berg naar fjord in één uur.
De trein heeft grote panoramische ramen je kunt genieten van het uitzicht. Langs de route ligt de Trollveggen (Europa's hoogste verticale rotswand) en de Rauma rivier met op 59 meter hoogte de Kylling Brug. Er zijn twee tunnels bij Verma en Mongefossen en de trein passeert de derde grote waterval dichtbij het station van Flatmark (het vroor op dat moment weet je nog?). De trein volgt de Rauma rivier, grote delen van de reis. De prachtige rivier die emerald-gekleurd is in de zomer, was nu merendeels bevroren uiteraard. In de ongerepte natuur vind je ook hele stammen wilde rendieren.
Je vindt hier ook een aantal van de wildste bergen van Noorwegen, de Romsdalshorn, de koning, koningin, Vengetindene
Het was leuk om mee te maken. De foto's die door de vele sneeuw bijna zwart-wit foto's lijken geven aan dat dit een mooi stukje aarde is.
Weer terug naar de boot nog even een paar foto's rond het station we waren op tijd voor de tea time.
Gala ter ere van 50 jarig bestaan Marco Polo
Toen zijn we naar het dek gegaan nog even genieten van het uitzicht, want we vertrekken straks weer.
Om 20:00 uur afspraak bij de piano met de tafelclub we maken zelf een foto die van de fotograaf zijn niet te betalen en ieder van het personeel, hanteert een eigen bedrag ja erg handig!?!
Vanavond hebben we ons laatste galadiner ter ere van het 50 jarig bestaan van de Marco Polo. Na het maken van onze groepsfoto door Theo, (beetje verbouwd hiernaast weergegeven), liepen we naar het Waldorf. Oeps de eerste zitting was waarschijnlijk uitgelopen. Even wachten ja dat is een fotootje waard toch? Het was gezellig en aan eind vlak voor het dessert ging het licht uit in het restaurant en even later kwamen de obers met brandende ijstaarten het restaurant inlopen op muziek dat was een erg leuk gezicht. Ik heb wel gefilmd dus gaan kijken wat ik er later nog mee kan. De enige foto van ons Saskia staat op de eerste pagina met haar ijstaart in de hand. Nadat de obers hun ronde hadden gemaakt, kwamen ook alle koks en ander keuken personeel hun opwachting maken het was erg leuk! De taart was lekker daarna nog even in de launchbar maar het begon zoals voorspeld behoorlijk te spoken op het water we gingen weer de zee op. Morgen komen we aan in Bergen de op een na laatste stop van deze reis
Zaterdag 28 februari Bergen
Bergenhus Fort
Fort Bergenhus is een van de oudste en best bewaarde forten in Noorwegen. In de vroege middeleeuwen was dit het koninklijke hof van Noorwegen en daarmee het politieke centrum van het land. Bergenhus heeft sinds 2006 de status; rijksmonument.
Bryggen – de Hanze kade
De eerste huizen van Bergen werden gebouwd op Bryggen, de oude Hanze kade. Bryggen is al eeuwenlang een levendig én belangrijk stukje Bergen. Het staat op de Lijst van Werelderfgoed van UNESCO. Bryggen herbergt de overblijfselen van de havengebouwen en is één van de best bewaard gebleven middeleeuwse vestigingen in Noorwegen.
De kooplieden van de Hanze, een middeleeuws handelsverbond, domineerden Bergen 400 jaar lang. Bryggen is in de loop der tijd regelmatig geteisterd door branden. Een wandeling door de nauwe stegen en de donkere galerijen is als terugreizen in de tijd.
Sinds de late Middeleeuwen was Bryggen het ‘zenuw’centrum van Bergen. De kleurrijke houten gevels van de pakhuizen zorgden waarschijnlijk voor een indruk die de bezoekers van Bergen bijbleef. Hier nog wat winkeltjes met eigenzinnig design en creativiteit
Kerk van het Kruis
De geschiedenis van de kerk, gaat terug naar 1181 wanneer de heilige kerk van het Kruis voor het eerst werd gebouwd. De naam heeft geen verbinding met de hedendaagse karakteristiek kruisvormige bouw.
De kerk werd in de zeventiende eeuw, eerst met de zuidelijke- en later met de noordelijke vleugel uitgebreid.
Er volgden vele reconstructies en restauraties door de eeuwen heen, vaak als gevolg van de talrijke bosbranden die de kerk en stad hebben verwoest. De kerk van het Kruis is daarom een levend voorbeeld van verschillende periodes.
Er zijn drie klokken in de toren geïnstalleerd toen de kerk in 1743 werd herbouwd. De inscripties op de grote en middelgrote formaat klokken tonen aan dat ze in Amsterdam zijn gemaakt in het jaar 1707.
Het kerkhof aan het noordelijke uiteinde, is geleidelijk teruggebracht tot één of twee bekende graven.
De soldiers´ memorial voor het koor herinnert ons aan de kerk van de Cross haar functie als een garnizoenkerk na de laatste oorlog. Dit statige gedenkteken is omheint met kanonskogels en werd opgericht ter nagedachtenis aan de soldaten die op 16 mei 1808 in de strijd tegen de Engelse fregat ´Tartar´ in Alvøen vielen.
Het huidige interieur van de kerk dateert ui 1890. Helaas was ook deze kerk gesloten toen wij er waren.
Onder de bekende namen die zijn verbonden met de Kerk van het Kruis, kan het volgende worden vermeld:
Niels Klim (1620-1690) was verger in de kerk van het Kruis en ligt aan de westkant begraven.
Bisschop Johan Nordahl Brun (1745-1816) was minister van de parochie en ligt aan de noordzijde begraven.
De kerk biedt tegenwoordig plaats aan 2000 mensen, door haar centrale ligging, is het ook een kerkelijke en muzikale ontmoetingsplaats voor mensen uit andere parochies en voorsteden.
Markt, Fløibanen, Johanneskerk en beweging op straat
Natuurlijk hebben we nog wel even gewandeld de regen krijgt ons niet klein hoor! We kwamen langs een gezellige markt niet al te groot maar groot genoeg om een paar kiekjes te maken.
Dan komen we bij de Fløibanen dit is een kabelspoorweg die je naar een hoogte van 320 meter boven de zeespiegel brengt. In enkele minuten bent je op de top van de berg met een grandioos uitzicht over de stad en de omgeving maaaaaar..... ja je hebt m door met dit grauwe weer heeft dit weinig meerwaarde. (later hoorden we dat we er verstandig aan gedaan hebben niet te gaan het was echt niet duur hoor maar als je niets ziet dan is elke cent te veel toch?)
In de verte zagen we de Johanneskerk nog staan maar dat was best een behoorlijke tippel naar boven en dat is niet erg maar als t nat en koud is en je al diverse malen voor n gesloten deur van n kerk hebt gestaan krab je je toch nog wel n keer achter de oren hoor dus maar een kiek vanaf beneden genomen.
Ja wat ook leuk was in een van die straatjes. We zagen een paar jongelui stomdronken staan en hoorden ze lallen. Zo en dat voor Noorwegen????? Wel dat duurde niet lang er werd gebeld, binnen een paar minuten kwam het bekende busje er al aan eerst de hond eruit vervolgens stapten de dienders rustig uit en voor we er erg in hadden was alles weer rustig. Ja zo kan t ook natuurlijk.
Ludvig Holberg
(Bergen, 3-12-1684 - Kopenhagen, 28-01-1754 was een Deens-Noors schrijver. Hij studeerde rechten, geschiedenis en taalkunde. Holberg heeft een belangrijke wetenschappelijke bijdrage geleverd. Tot zijn tijd was de wetenschap ondergeschikt aan de religie. Holberg stelde daar empirisme met nadruk op ervaring en observatie tegenover.
Ter ere van Holberg stelde de Noorse regering in 2003 de Holbergprijs in voor wetenschappers die zich verdienstelijk hebben gemaakt op het terrein van de kunsten, de geesteswetenschappen, de sociale wetenschappen, het recht of de theologie.
Ole Bull
(Bergen, 5-02-1810 - Lysøen, 17-08-1880) was een Noors componist. Zijn vader wilde dat hij dominee zou worden, maar hij wilde zich liever wijden aan het muzikale leven dan aan het religieuze. Olle Bornemann Bull was een Noorse violist, ook wel "de eerste internationale beroemdheid" van Noorwegen genoemd. Een indicatie van zijn roem was de rouwstoet aan hem gewijd, misschien wel de meest spectaculaire van de Noorse geschiedenis. Het schip met zijn stoffelijk overschot werd geleid door vijftien stoomschepen en honderden kleinere schepen.
Monument to the sailors (Noorse naam: Sjomannsmonumentet)
Is de decoratie van een van de belangrijkste pleinen van de Noorse stad. Bergen wordt sinds de oudheid beschouwd als het centrum van de scheepvaart. De onthulling van het monument vond plaats in 1950. De auteur, beroemde Noorse schilder en beeldhouwer Dyre Vaa. Uit de verte lijkt het monument een stenen kubus, maar bij het benaderen, wordt het beeld van de zeilers zichtbaar. Hier zijn zeilers uit verschillende tijdperken vereeuwigd. Met verschillende beelden, die duiden op de eeuwige strijd met de zee. Het beeld, wordt aangevuld door de bas-reliëfs, waarin verschillende periodes uit de geschiedenis van de navigatie in Noorwegen sinds de dagen van de Vikingen worden uitgebeeld. Op het monument staan twaalf beelden. De hoogte is 7 meter. Het monument is gemaakt van brons en gemonteerd op een groot granieten voetstuk.
Zondag 01 maart de laatste zeedag hiep hoi
Maandag 02 maart Tilbury
Dit is hem dan de grote baaldag! Maar we gaan er wel weer iets leuks van maken hoor aan shaggerijnen hebben we niets!
We hebben redelijk goed geslapen. Bij de lift gekomen blijkt deze het weer te doen! Dus op ons gemak naar het restaurant.
Jemig wat een koffers dat moeten we straks maar even vast gaan leggen is wel leuk. We halen ons ontbijt en gaan zitten. Kijken eens goed over de tafel ja hadden we al eerder gezien hoor maar op zo'n laatste dag valt dat extra op; Wat eten die Engelsen veel op de ochtend laten we daar eens een plaatje van schieten eerst heel voorzichtig maar ach als wij aangeven dat wij ons verbazen over de hoeveelheid mogen we gerust een plaatje maken om het vergelijk haha zo zie je een mens is niet moeilijk! Even rondje dek frisse neus. Dan zoals gezegd weer even langs de koffers. Het zijn natuurlijk wel heel veel bezoekers en we hadden in onze groep al vernomen dat het heel normaal is dat je minimaal 2 koffers meeneemt !@#$%^ (Wij hadden er toch netjes 1) Leuk om te zien dat de koffers bij Buddha zijn gestapeld. Je ziet dat alles geënt is op de Britten als je over het schip loopt, komma zie je ook dat al diverse dingen afgesloten zijn. Ook zijn alle foto's weggehaald want vandaag komen de nieuwe passagiers aan boord dat groepje dat in Amsterdam opstapte had maar op tijd moeten zijn haha ja dat is eigenlijk wel t enige minpuntje hoor verder was alles oppie toppie in orde! Even kopje koffie halen op 8 o kijk nou, ze zijn daar ook aan t repareren vanmorgen vroeg waren ze het raam in het restaurant aan t vervangen dat gesneuveld was met de storm.
O ja bij de ontschepingenspapieren hadden we ook nog een enquête gekregen om in te vullen. Dat hebben we gedaan. Er zat ook een ster bij die je uit mocht delen. Nee dat hebben we niet gedaan. Wij zien immers de mensen achter de schermen niet? Dat zag je gisteren bij de ronde tijdens het diner wat een personeel dat we nog nooit gezien hadden in die keuken bijvoorbeeld
Nou de uurtjes verstrijken door bank hangen en dan gaan we naar het dek. We komen in havengebied dus wie weet is er wat te zien. ja hoor kijk daar in de verte ligt het plaatsje Tilbury. Maar daar zullen we niet komen het wordt haven haha. Maar die komt ook in zicht en de loods ook nou dat is wel even leuk. En je ziet dat er steeds meer mensen aan dek komen. Ons ronde tafelclub spreekt af dat we met de Ferry naar de overkant gaan om een kopje koffie te drinken ja je moet toch iets nietwaar? Afspraak zodra we van boord mogen eraf en dan buiten op elkaar wachten. Allemaal nog even naar de hut om paspoort te halen je weet maar nooit. En zie precies 11:00 uur meren we aan.
Alles liep volgens plan wij naar buiten. Aldaar natuurlijk even vragen hoe laat de Ferry naar de overkant gaat. De Ferry? Die gaat niet! Niet??? dat kan niet hoor. De mannen gaan voorop en wenken kom maar. Wij ook over de brug en als we dan met zijn allen op het platforum staan, zien we de Ferry aankomen. Zodra hij dichterbij is geeft hij aan; "U kunt wel mee naar de overkant maar.... niet meer terug het water is te wild". Ja daar staan we dan met ons goed gedrag dan maar weer terug naar de kade
Wat nu geen zin om de hele tijd op de boot te hangen. De bus is net weg en ja waar gaat die heen en kunnen we nog terug??? Kijk daar staat een bord met de verwijzing naar t fort laten we kijken
wat of het is. Zo gezegd zo gedaan. Het was fris maar wel droog! voor de bankjes moet t nog iets warmer zijn hoor. We zien geen fort ach we zullen wel op de wal lopen. En dan ineens in de bocht
doemt zomaar een wit houten gebouwtje op. Nou hoe vind je dit zijn we op t uiterst noordelijke puntje van Europa geweest komen we nu gewoon bij het einde van de wereld haha. Dit was een geweldige
Engelse pub. Als je naar de foto's kijkt doet het verhaal zichzelf
The World's End
De World's End, bestond al zo'n honderd jaar voordat de stad Tilbury werd opgericht. The World's End is heropend na een brand in 1998. Deze werd bijgewoond door Barbara Windsor en Steve MacFadden van de Londense soap EastEnders.
We hebben het niet bij kijken en foto's maken gelaten. Het was zo sfeervol dat we besloten met zijn allen aan een grote tafel te gaan zitten en het werd bier of thee. Niets mis mee. Weet je wat als we nu hier eens onze lunch gebruiken even weg van dat schip. Een ieder was het er mee eens. Maar ech dan eerst even een toiletbezoek nou dat was ook wel leuk. De keuze was ruim en we hebben allemaal heerlijk gegeten onder toeziend oog van Samuel Pepys. Je ziet we zaten aan tafel 17 en ons besteller was 56. De ketchup e.d. kon je in de hoek bij de bar pakken. O eerst een foto van onze ponden! We hebben het netjes gedaan precies pas. Je kon ook pinnen hoor.
Nou dan nu aan de wandel want het eten moet er ook weer afgelopen worden he? Geintje. We wilden naar het Fort weet je nog? Ik durf het bijna net meer te zeggen maar echt het was gesloten. Ik jok echt niet kijk die eerste foto maar. Wel we zijn er maar langs gelopen was best mooi hoor. Ik geef je even een link naar de beschrijving van het fort klik
De club is bij de Water Gate terug gelopen Ans en ik zijn nog heerlijk de weilanden doorgestruind wat een mooie luchten.
En dan lopen we weer terug naar het schip. Er staat een dikke vette rij met nieuwe passagiers die gaan beginnen aan de Cruise. Aansluiten? we zijn toch niet nieuw? Dus we lopen gewoon langs de rij wachtenden en helemaal vooraan gekomen laten we ons boordpasje zien en mogen doorlopen. Raad eens wat het clubje van 6 stond nu helemaal vooraan en kijken ons heel bezopen aan. Waar komen jullie nu vandaan gewoon van daar! Zij hadden de hele tijd in de rij gestaan en schoorvoetend naar voren gekomen haha. Ja ik zei al de laatste uurtjes moet je leuk maken. In het restaurant even een kopje thee om op te warmen. En kijk wij waren heel bescheiden met een klein dingetje die dag dat we aan boord waren gekomen maar de Engelsen hebben dat woord kennelijk al geschrapt toen ze in de rij stonden te wachten. Dus weer ff fotootje gemaakt haha. We gaan aan dek om Tilbury uit te zwaaien ja nu is het onze thuisreis!
Nadat we de koffers hebben gepakt gaan we weer aan dek het is een heel mooie zonsondergang dus van die laatste aan boord, moeten nog wel een paar plaatjes geschoten worden natuurlijk. En ik denk dat ik niets te veel heb gezegd kijk maar. En weer links en rechts toch mooi hoe verschillend dit is.
En dan ja is het zover tijd voor onze laatste cocktail.
En dan komt ons galgenmaal in zicht. Dit is ook de eerste gang van de nieuwe groep die naar de eetzaal ging. Wel dat was weer een fotootje waard haha. Ja de club Hollanders was om en nabij de 100 man dus die zijn vast niet zo opgevallen op hun eerste avond. Ik weet ook nog wel dat Ans en ik samen het restaurant betraden en dat de andere 6 al aan tafel zaten. (Toch nog maar een fotootje van de club, die kreeg ik later binnen.) Maar goed weer een paar leuke foto's. En het eten inderdaad was weer heerlijk. en ook deze avond was Saskia onze ober. Ik mag toch hopen dat de club die elke avond voor hun tafel heeft gezorgd en even zo vrolijk de volgende dag aan de ontbijttafels liepen, nu ook een paar dagen vrij zijn! Ook cabine steward!
Wel leuk om te zien dat er al heel wat verschuiving plaats heeft gevonden.
Personeel was nog wel op de been maar op een andere plek ander restaurant of andere receptie en ga maar door.
Niet te geloven duidelijk dat er niet onder de Nederlandse vlag gevaren wordt deze arbeidstijden zouden door ons denkelijk niet getolereerd worden.
Dinsdag 03 maart Amsterdam
Ja en dit is de laatste dag we hebben gisteren onze koffer definitief gesloten en op de gang gezet zoals het hoorde. We trekken ons reiskloffie aan. Sluiten de handbagage. Lopen de hut nog een keer na. Nee niets vergeten! het is tijd we kunnen nog even ontbijten in het restaurant. En dan nog op tijd de hut verlaten en met onze handbagage naar dek 8. Zo gezegd zo gedaan. We naderen de haven. Volgens de papieren zouden wij als laatste om 11:15 uur van boord gaan. Maar alles liep zo voorspoedig dat we om 10:30 uur al buiten stonden. Daar hebben we een taxie genomen en naar huis. Ons eigen huis vaste bodem en niet meer wiegen in bed haha
Het was weer een schitterende vakantie waar we met plezier op terugkijken.
En nu is het natuurlijk wachten op de foto's uit de groep van het Noorderlicht!! Die plak ik er dan wel weer tussen haha
Kijk dan dit kon ik niet laten zag ik in de winkels
Wat is het Noorderlicht?
Het poollicht Noorderlicht of aurora borealis of het zuiderlicht aurora australis, is een lichtverschijnsel in de aardatmosfeer dat bij duisternis kan worden waargenomen.
Het is de zon die het poollicht veroorzaakt. Gedurende heftige explosies en zonnevlammen worden grote hoeveelheden deeltjes vanaf het zonsoppervlak diep het heelal in geschoten.
Als deze deeltjes het magnetische schild van de aarde raken, worden zij geleid naar de cirkel rond de magnetische Noordpool. Deze beweging wordt weer beïnvloed door de atmosfeer. De energie die dan vrijkomt vormt het noorderlicht. Dit vindt allemaal gemiddeld zo’n 100 km boven onze hoofden plaats.
Iedere verschijning van het noorderlicht is uniek. Vaak zul je drie groene banden langs de nachthemel waarnemen. Andere keren komt de aurora tevoorschijn als een wapperend gordijn en weer
andere keren als rollende rook. De kleur komt meestal als helder groen langs, vaak met een beetje roze langs de randen, en soms met een diep, paars hart.
Bij een sterke activiteit kan het noorderlicht zich manifesteren in een elektrische ontlading die een tot twee minuten duurt. Na een minuut is alles voorbij en vraag je je af of dit allemaal echt was of een Arctische fata morgana.
Onderstaand overzicht is natuurlijk nog wel heel erg leuk!! Dit zijn zeemijlen geen km's
Deze wijsheid heb ik niet van mezelf dat snap je! Ik heb het van de site voor vaarbewijzen gehaald. We hebben dus een aardige afstand afgelegd ja reken maar uit.
Zeemijl (Nautical mile)
Knoop
Een zeemijl (M) is 1852 meter. Hoe komen wij daaraan? De omtrek van de aarde is ongeveer 40.000 kilometer, een cirkel bestaat uit 360 graden. Delen we de 40.000 km door de 360 graden, dan komen we op 111 kilometer. Een graad is 110 kilometer (zie: coördinaten). Een lengte- of breedtegraad is onderverdeeld in 60 minuten. Delen we 111 km door 60 minuten, komen we op het eigenaardige getal van 1852 meter. 1 minuut van de staande rand op de zeekaart is gelijk aan 1 zeemijl (nautische mijl). Oftewel 1 knoop. Een knoop is een zeemijl per uur. Vaart u schip 5 knopen, dan legt uw schip 5 x 1852 meter per uur af.
Seconde of tiende
Een zeemijl is onderverdeeld in 60 seconden. Tegenwoordig worden er op de Nederlandse zeekaarten geen seconden meer gebruikt, maar wordt er uitsluitend gewerkt met het decimale stelsel.
En dan sluit ik de reis naar 'T Noorderlicht af.