Op weg naar Orchha
Orchha, is opgericht in de 16e eeuw na Chr. door de hoofdman Bundela, Rudra Pratap. Tegenwoordig is het een klein gehucht maar het was ooit de hoofdstad van het machtige rijk van de oostrand. Van oudsher is de oostrand een belangrijke bestemming voor alle soorten toeristen en reizigers.
Vandaag de dag van de treinreis. Die gaat van Agra naar Jhansi. Bagage? Een rugzak/tas met het hoog nodige uiteraard. De buschauffeur en de busboy zijn gisteren al vertrokken met onze bagage. We gingen met een pendelbus van het hotel naar het treinstation.
Treinstation Agra Cant
- Agra Cantonment Railway Station, geopend in 1904, is het belangrijkste treinstation van Agra.
- Het station heeft 6 platforms met 157 stoptreinen.
- Het aantal vertrekkende en eindigende treinen is 16.
- Maar liefst 43 treinen gaan naar Varanasi
- En het treinstation Agra Cantt, biedt de eerste semi-hogesnelheidstrein van India.
We zijn binnen. Nadat Mike de tickets gekocht had kregen we ons reis-schema te zien. En dan het perron op.
We hebben ons hier kostelijk vermaakt. Daar komt onze trein tijd om in te stappen de reis kan beginnen.
We zitten wel 1ste klas! Dat houdt in dat we buiten een zitplek ook een ontbijtje, flesje water en de krant krijgen. Het ontbijt hebben we later aan de kinderen langs de weg gegeven. Wij hadden immers al ontbeten. Er is genoeg te zien langs en op de rails. En zo af en toe was er een dusdanig lange stop dat er voor de rokersclub tijd was voor een pafke.
Jhansi Junction Railway Station
is een belangrijk spoorwegknooppunt in de Bundelkhand-regio van Uttar Pradesh. Het is 1 van de drukste en grootste treinstations in India en een belangrijk intercity-knooppunt.
Jhansi heeft een eigen afdeling in de North Central Railway-zone van Indian Railways en ligt op de hoofdlijn Delhi-Chennai en Delhi-Mumbai. Ook heeft het een een goede treinverbinding naar alle delen van het land, inclusief 4 metro's.
Het treinstation werd eind jaren '80 door de Britten gebouwd. Het station gelijkend op een fort, is in de kleuren roodbruin en gebroken wit geschilderd.
Hier moet je eerst langs de bewaking en dan mag je naar buiten. Waauw ook een heel mooi station en ook hier een enorme parkeerplaats. Op zoek naar de bus maar de chauffeur en busboy hadden ons al gevonden we hoefden niet ver te lopen.
Jhansi
stad, omsloten door een muur in de zuidwestelijke staat Uttar Pradesh in noordelijk India.
Het ligt in het westelijke deel van het hooggelegen Bundelkhand- gebied, langs de grens met de staat Madhya Pradesh en net ten westen van de Betwa-rivier . Dit was een onafhankelijke staat totdat de Britten het in 1854 annexeerden.
Het gebied viel in 1732 in handen van de Maratha's en werd in 1853 door de Britten verworven. Een bloedbad onder Britse officieren en burgers vond plaats in Jhansi tijdens de Indiase muiterij onder leiding van Rani Laksmibai de weduwe van de laatste vorst en de grote Helding van de opstand(1857-1858). In 1886 kwam Jhansi onder Britse heerschappij in ruil voor de Britse evacuatie van Gwalior .
Onderweg naar Orchha komen we deze beeldengroep tegen; Ghandi met een aantal van zijn volgelingen.
We naderen Orchha. De bus gaat de hoek om en dan we staan voor de Betwa rivier een zijrivier van de Yamuna.
Deze stroomt door Orchha naar Uttar Pradesh.
We kijken onze ogen uit.
De plaatselijke bevolking houdt van gezelligheid en doet hier samen de was en legt deze te drogen op de stenen. Zo kan eenmaal droog alles ook weer samen opgevouwen worden en natuurlijk nemen zij zelf ook een bad. Je ziet het water is helder. En wij een storend element? Nee hoor hoe meer zielen hoe meer vreugd.
Zij gaan naar de overkant en wij naar ons hotel. Hapje eten koffers luchten en even lekker bijkomen aan het zwembad.
Met de tuc-tuc op weg om de Rajput paleizen en tempels, die nog herinneren aan de oude Bundela Dynastie te bekijken. Een hele klim voor de truc-tuc en nu zijn we er haha dacht je nee hoor we moeten nog een aardig stukje klimmen zoals je ziet. Maar het uitzicht was zeker de moeite waard. We liepen van paleis naar ford en andersom.
Laxmi Narayanan Temple
Gebouwd tijdens de heerschappij van Raja Bir Singh Deo. De tempel is gewijd aan godin Lakshmi (de godin van rijkdom en welvaart). De structuur is een voorbeeld van een unieke mix van tempel- en fortarchitectuur. Het gebruikte materiaal is kalkmortel en bakstenen. Het dak is voorzien van kanonsleuven. De goed bewaarde fresco's tonen een samensmelting van Mughal- en Bundelkhandi-kunst en het houtsnijwerk aan de binnenkant toont het leven van Heer Krishna. De tempel heeft ook beroemde schilderijen van de muiterij.
Er is een stenen pad dat Laxmi Narayanan verbindt met de Ram Raja-tempel (Rama een incarnatie van heer Vishnu)
Ook vind je houtsnijwerk op de centrale koepel en de sierlijk gebeeldhouwde pilaren op de hoeken. Er is geen afbeelding van de godin in de tempel.
Jehangir Mahal
Een 17e-eeuws herenhuis, bestaande uit 3 verdiepingen, is een levendige en fijne Indo-islamitische architectuurstijl. Gebouwd door de heerser van Bindela Bir Singh Deo. Men wilde hiermee Jahanghir eren tijdens zijn eerste bezoek aan Orchha. In dit legendarische gebouw vind je prachtige sculpturen, hangende balkons, delicaat latwerk en chhatris, bekroonde koepels, diverse binnenplaatsen enz., Een uitstekende architectonische schittering.
De ingang van het paleis valt op door de traditionele en artistieke toegangspoort. De voormuur van het paleis is bedekt met turkooizen tegels gericht naar het oosten. Het paleis is tegenwoordig een toeristische bestemming een mooi stukje architectuur uit de Bundela-dynastie. De zon wordt tegen het eind van de middag opgevangen in de bogen en dat is best een mooi gezicht.
2 Stenen olifanten begroeten je bij de ingang met een bel, die vroeger de binnenkomst van de koning markeerde.
Ook vanaf hier is het uitzicht van stijgende tempel torens en cenotaphs spectaculair. En als je nu denkt dat het helemaal verlaten is dan heb je het toch mis Er zijn weer nieuwe bewoners neergestreken zoals je ziet
Dit was het dan een blik op de oude Bundela Dynastie.
Het tijd om het vochtgehalte op peil te brengen op een terras.
Daarna hapje eten en op tijd naar bed morgen weer een drukke dag
Orcha zo onverwachts, met tuc-tuc naar 4e heerser,
Een Maghul ooit praal en pracht, slechts EEN dag daar maar heerser
Refrein;
Orchha ligt 15 km van Jhansi in Uttar Pradesh aan de Betwa en is een religieus centrum van hindoes.
Het centrum is zo klein dat je hier geen ander vervoer nodig hebt dan de benenwagen.
Het plaatsje met slechts 15.000 inwoners en gelegen aan de Betwa-rivier, is rijk aan paleizen
Op de huizen/winkels vind je zowel een afbeelding als in schrift welk produkt hier te vinden is. Morgen krijgen we tijd om over de lokale markt te slenteren.
Van Orchha naar Khajuraho
Zoals gezegd, eerst over de lokale markt alvorens de reis naar Khajuraho aan te vangen.
Het was nog vroeg en de markt kwam net op gang maar we hebben wel leuke plaatjes kunnen schieten zoals je ziet. Huizen hebben geen nummer maar worden aangeduid met afbeeldingen zoals we ook later nog tegen zullen komen. De koeien zijn aan het bijkomen en bij de kapper was het ook nog rustig
Dit blijven altijd mooie plaatjes
We stappen in de bus en komen heel wat bussen tegen onderweg
Maharana Pratap Sagar-meer Himachal Pradesh
Gelegen in Kangra district Maharana Pratap Dam is een door mensen gemaakt reservoir. Het is ook bekend als Pong Dam Reservoir. Om eer te bewijzen aan Maharana Pratap Singh is deze dam gebouwd in 1572-1597.
De regenval tijdens de moesson is erg hevig en de non-stop neerslag van juli tot september vult het water aan dat verloren is gegaan door verdamping in de zomer. Het water dat over het ruige heuvelachtige terrein stroomde, werd opgeslagen door een dam aan te leggen.
Deze dam is tot een reservoir gemaakt voor de hete zomermaanden. Dorstige dieren zoals Barking Bear, Sambar, Wild Boars en Leopards. Tijdens de koude maanden zul ook enkele trekvogels vinden. Zij komen hier dan voor vers water.
Alipura
Dit is een heel klein plaatsje eigenlijk een klein dorp/gehucht in het district Dausa in de staat Rajasthan. Het valt onder Alipura Panchayath en behoort tot de Jaipur-divisie en ligt 73 km van de hoofdstad Jaipur
En kom je daar zo maar binnen? NEE
Je moet eerst toestemming krijgen bij hun zelfgemaakte grenspost haha
Ja dat is echt leuk
Hier drinken we wat in het paleis. Een zeer keurig uitziende meneer Shivraj Singh Parihars, begroet ons bij de ingang van het weinig bekende Alipura Palace. Wat de thuisbasis is van Raja Manvendra Singh en zijn gezin. Het oude deel van het paleis is meer dan 300 jaar oud en de nieuwe vleugel meer dan 150 jaar.
De tempel was helaas gesloten. Dus liepen we even door het dorpje ook heel erg leuk
Hier zie je ook de huizen weer beschilderd. 2 Hartjes? pas getrouwd.
Op weg naar het volgende hotel in Khajuraho nog een uurtje rijden
Even bijkomen en dan naar het dorp waar we ons avondmaal nuttigen.
Hier staat een boom waar ‘s avonds duizenden parkieten in landen. Met een beetje fantasie zie je de parkieten we.
We hebben ze wel gehoord neem dat van mij aan.
Het werd ineens donker en er brak een hoosbui los maar het was gezellig en het eten smaakte prima. Bij een van de winkels zat opa zijn pijp te roken. Ook zagen we een paar heel mooie beelden staan zie onder de beschrijving van de kunstenaar.
Ram Vanji Sitaru
werd geboren in een arm timmermansgezin in het dorp Gondur, district Dhulia van de staat Maharashtra in India.
Vanaf zijn begin als timmermanszoon, geboren in een klein dorpje in Maharashtra, heeft Sutar zich gestaag opgewerkt. Hij werd in de jaren '50 aangesteld als modelleur bij de afdeling Archeologie, waarna hij hielp bij het restaureren van verschillende sculpturen in het grottencomplex Ajanta-Ellora.
Het is interessant om de man en zijn werk beter te leren kennen. Hij was een wonderkind en iemand die als kunstenaar al snel werd opgemerkt door zijn goeroe Shri Shriram Krishna Joshi, die een belangrijke rol speelde bij het toetreden tot Sir J.J. School of Art in Mumbai (voorheen Bombay).
Ram V Sutar studeerde af met de Mayo Gold-medaille voor modellenwerk en heeft zich in de loop der jaren meester gemaakt van het beeldhouwen in steen en marmer. Maar hij is meer gepassioneerd door het gieten in brons en veel van zijn beroemde werken zijn in brons.
Achteraf hebben wij heel wat van zijn beelden gezien ook die van Mahatma Gandhi die we eerder zagen komen van zijn hand Hij was ook betrokken bij de restauratiewerkzaamheden van de sculpturen in Ajanta en Ellora, Aurangabad.
De tempels van Khajuraho
zijn gebouwd tijdens de Chandella dynastie, die haar hoogtepunt bereikte tussen 950 en 1050. Slechts ongeveer 25 tempels zijn overgebleven. Zij behoren tot 2 verschillende religies Hindoeïsme en Jainisme en slaan een perfecte balans tussen architectuur en beeldhouwkunst.
Bijna alle tempels zijn een zandstenen structuur en geheel gebouwd zonder het gebruik van cement en mortel. Dat materiaal is gewonnen aan de oostelijke oever van de rivier de Ken 20 km naar het oosten.
De tempels staan op zeer grote platforms. Mogelijk dat al het groen oorspronkelijk een meer was. Een verband tussen tempellocaties en water is passend, aangezien ritueel baden een essentieel onderdeel van de hindoeïstische aanbidding is. Je lichaam te zuiveren voor het heilige gebied van de tempel te betreden.
De afgelegen ligging zorgde ervoor dat ze niet werden verwoest door Islamitische legers maar ook dat Khajuraho aan het einde van de Chandela periode werd verlaten. In 1838 herontdekte een Engelse legerofficier de tempels. Van de oorspronkelijk 85 tempels bestaan er nu nog maar 25 die op de UNESCO World Heritage lijst staan.
We lopen langs het water naar de ingang van het complex.
Elke tempel heeft 3 belangrijke compartimenten;
- de ingang (ardhamandapa),
- de aula (mandapa)
- het werkelijke heiligdom (garbha Griha).
Volgens hun geografische ligging zijn de tempels verdeeld in 3 groepen;
- West, volledig Hindoe, Chandela kunst op haar hoogtepunt en het meest bekend en drukst bezocht door toeristen
- Oost, 2 historische Jain tempels hier vind je ook de sensuele poses
- Zuid, 2 indrukwekkende tempels, die behoren tot de 12e eeuw en 1 daarvan is geheel gewijd aan Lord Shiva.
De Khajuraho Tempels dienen als een uitbeelding van de levensstijl en de periode van de Chandela heersers.
Khajuraho Tempels hebben een fundamenteel thema waarin vrouwen worden afgebeeld met haar talrijke stemmingen en aspecten.
De samenleving van die tijd geloofde in eerlijk en openlijk omgaan met alle aspecten van het leven waaronder het geslacht. Seks is belangrijk omdat de Tantrische kosmos is verdeeld in 2 principes;
- A-mannelijk de vorm en het potentieel
- B-vrouwelijke heeft de energie.
Volgens de Hindoe-en tantrische filosofie, kan men niets bereiken als 1 van 2 ontbreekt. Niets kan bestaan zonder hun samenwerking en coëxistentie.
In overeenstemming met de oude verdragen met betrekking tot architectuur waren erotische afbeeldingen alleen voorbehouden voor specifieke delen van de tempels.
De rest van de tempel was rijkelijk bedekt met andere aspecten van het leven, seculiere en spirituele.
Kandariya Mahadev Tempel
Dit is het grootste monument op Khajuraho. De historische tempel is gebouwd rond 1025-1050, deze historische zandstenen structuur staat bijna 30 meter boven het maaiveld. En is versierd met ruim 800 beelden van goden, dieren krijgers, maagden, dansers, muzikanten en erotische taferelen De tempel is gewijd aan Shiva (de vernietiger van de Hindoe-Drie-eenheid van de Goden), met een linga (fallische voorstelling van Lord Shiva) in het midden van de garbha Griha (de baarmoeder of binnenste kamer van de tempel). Je komt hier vanaf de Lakshnama tempel lopend over het tuinpad naar het westen
Het was zeer indrukwekkend en aardig wat klimmen om binnen te kunnen kijken.
De Jain Tempels
Dit is de Oostelijke groep deze bestaat uit de bekende tempels, zoals Brahma, Vamana en Javari. De groep omvat verder Ghantai, Adinath en Parsvanath (Jain pelgrims) die in de buurt van de Khajuraho Sagar.
De Adinath Tempel
deze staat tussen de 3 Jaintempels in en is het ahet laatste heiligdom dat is gewijd aan Lord Adinath, de eerste Jain Tirthankara.
Parsavanatha Tempel
is de grootste Jaintempel van oostelijke groep. Gewijd aan Lord Parsvanath, is de tempel versierd met prachtige beeldhouwwerken. De noordelijke muur van de tempel is gesneden met beelden, beeltenis van de scènes van alledaagse activiteiten.
Dit is slechts een greep uit de 25 tempels
Zomaar een greep van wat details. Er was zo vreselijk veel te zien moeilijk een keuze te maken. Maar die trap moest er wel bij hoor we hebben er heel wat gelopen.
Er is ook nog een archeologisch museum maar daar zijn wij niet geweest
De tempels waren al indrukwekkend genoeg ook van binnen.
Altijd leuk die namen op de stenen en daar het een Unesco project is staat informatie er vaak op je door hen toegevoegde beschrijvingen bij. Foto nr 4 is goed te zien dat man en vrouw gescheiden de tempel betreden maar het offeren mag wel samen worden gedaan zoals je ziet. En ja je moet er wel wat voor over hebben om de tempel te betreden haha.
Het complex is geheel in het groen zoals je ziet een mooie afsluiting van Khajuraho
Dan is het tijd om te vertrekken we gaan
Op weg naar Varanasi Terugblik
Ook Eros speelt zijn rol, Kajhuharo in vele standen
Reeds eeuwen zo gebouwd, techniek voor de hoogste rangen
Refrein
