Het is zover de terugreis begint maar afscheid nemen ook. De koffers gaan weer in de bus we kijken nog 1x om hier mag het wel haha en dan gaat de bus rijden op weg naar Windhoek waar we al dit natuurschoon en de rust niet meer zullen tegenkomen. We beginnen ons voor te bereiden op ons dagelijks leven straks in Holland een ieder in zijn eigen huis en woonplaats en dan is Namieb nog slechts een (heel mooie) herinnering. We rijden het terrein af nee terug kan niet meer zoals je ziet staat er een bord "no entry" de varkens eten rustig door zij staan aan de goede kant. De lange zandweg af de wereld ligt aan onze voeten haha. Op naar het eerste hek dat sluit zich achter ons. Wat gebeurd er nu nog geen minuut later springen de bavianen door de bomen en kijk nou het lijkt als komt een ieder nog even afscheid nemen van ons als willen ze zeggen bedankt en vergeet ons niet. Dit is een geweldig cadeau zo vlak voor we naar huis gaan. Bedankt allemaal het was een grandioze tijd.
We komen aan bij het tweede hek ook dit sluit zich achter ons, nee ja toch, daar lopen de hoenders maar meer niet, hier wordt gewerkt door de mannen. En dan komt het hek in zicht dat ons weer op de bewoonde wereld zal zetten Er staat een voertuig stil op de weg Ja pech maar het lijkt erop dat de bestuurder die onder het voertuig ligt het zelf wel op kan lossen wij mogen door het hek nog een stukje zandweg met een soort van een bruggetje en dan staan we weer voor een asfaltweg met "NO LINES" haha. Maar niet getreurd hoor ook hier wordt hard aan gewerkt zoals we mee gaan maken
Ik zei het al we gaan het meemaken en jawel wegwerkzaamheden heb je even geduld ach ook nu weer levert het leuke plaatjes op zoals je ziet ga er dan ook maar niet al te veel woorden aan vuil maken toch? Leuk he ik zit tig foto's te maken en Ans heeft zoiets meid doe je best ik lees de krant wel even we mogen de bus toch niet uit en jij zit eerste klas daar voorin.
En dan zijn we er bijna maar je komt Windhoek met de bus althans niet in zonder tol te betalen. Aan de rand van de stad word je opgewacht en keurig naar het station geleid waar je op de weegschaal mag rijden om dan vervolgens vrij te zijn de stad in te rijden.
Windhoek
De hoofdstad van Namibië, is een kleine stad in een heuvelachtig gebied op 1650 meter boven zeeniveau.
Oorspronkelijk begon de bouw rond de warmwaterbronnen op de top van een heuvel die nu deel uitmaakt van Klein Windhoek, een buitenwijk.
Er zijn twee theorieën over hoe Windhoek zijn naam heeft verkregen.
In de tijd dat de Apartheid nog heerste in Zuidelijk Afrika, was Windhoek verdeeld in twee wijken, namelijk Windhoek en Katutura. Waarbij Katutura de wijk voor de 'zwarten' was. Tegenwoordig, nu de Apartheid is afgeschaft, is deze tweedeling officieel niet meer aanwezig. In het centrum heerst een heel gemoedelijke sfeer.
Veiligheid
Overvallen zoals die voorkomen in Johannesburg en Kaapstad, komen gelukkig weinig voor in Windhoek. Echter moet je wel voorkomen dat je in een dergelijke situatie terecht komt. Met name op bepaalde plekken kan het onveilig zijn als toerist ('s avonds niet alleen over straat lopen/rondrijden geldt zeker ook voor Katutura.
Ook is het verstandig om de auto alleen op beveiligde parkeerterreinen te parkeren, in het centrum zijn bijna alle parkeerterreinen beveiligd door 'Car Guards' deze mensen geef je opdracht om op je auto te passen, als je weer terugkomt geef je een paar dollar afhankelijk van hoelang je daar gestaan hebt.
Leuk ter aanvulling
Katutura
betekent letterlijk: plek waar je niet wilt wonen.
Het is en blijft helaas een wijk voor de arme bevolking. Als je niet bekend bent in Katutura dan is het niet verstandig om er zelf rond te gaan rijden. De enige weg die je als toerist zijnde goed kan volgen is Independence Avenue, deze weg is de hoofdader van Windhoek, en loopt van het centrum helemaal door naar Katutura. De wegen in Katutura zelf komen over als een groot doolhof en dienen vermeden te worden. Wij hebben deze weg van buiten richting centrum gereden met de bus. Je wordt er niet vrolijk van als je ziet hoe hier geleefd wordt.
Overal zie je sloppen, vuilnis, kapotte stukken glas, plastic zakken, petflessen en ga zo maar door.
Water en bier
De stad was op een dergelijke groei niet berekend. De grootste zorg van Windhoek is dan ook dat het onder- gronde meer, waarvan de stad afhankelijk is, op den duur zal uitdrogen. Een ramp in het kurkdroge Namibië. Want waar geen water is, daar is geen leven. En zo mogelijk nog erger: waar geen water, daar is geen Windhoek bier. De trots van de stad en één van de belangrijkste export-producten van het land.
Op de Robert Mugabe Avenue staat de Christuskirche die vaak op foto's van of over Windhoek staat dus hier ook haha. De kerk vormt een goed ijkpunt voor een stadswandeling. Als je voor de kerk linksaf slaat, loopt u de weg af en krijg je nationale theater aan de linkerzijde. Een korte verbindingsweg (John Meinert Avenue) brengt je weer op Independence Avenue: de straat waar de winkels, banken en andere belangrijke organisaties zijn gecentreerd. En dan heb je gelijk de twee belangrijkste straten van Windhoek gehad
De Lutherse Christuskirche
is een van de opvallendste gebouwen van Windhoek. Het staat op een heuvel aan de oostzijde van Fidel Castro Street en wordt omringd door rijbanen van Robert Mugabe Avenue. In 1907 werd met de bouw aangevangen. Hierbij werd zandsteen uit de omgeving gebruikt. De gebrandschilderde ramen zijn een gift van de Duitse Keizer Wilhelm II. In 1910 werd de kerk gewijd. Blijkbaar is deze kerk gebouwd om de “vrede” te herdenken tussen de Duitsers en de Nama-, Herero- en Owambobevolking. In de kerk bevinden zich echter alleen gedenktekens ter nagedachtenis van de Duitse slachtoffers.
De kerk is ontworpen door Gottlieb Redecker in een Neo-Gotische stijl met Art-Nouveau invloeden. De 24 meter hoge kerktoren is het symbool van de stad. Het fraaie orgel en de drie klokken in de toren werden in Nürnberg in Duitsland ontworpen en samengesteld en vervaardigd.
Independence Memorial Museum,
De grote driehoekige vorm van het Independence Museum is de nieuwste toevoeging aan de skyline van Windhoek. Het museum en monument zijn gewijd aan de strijd Namibië voor de onafhankelijkheid van Namibië is gelegen in de historische wijk op de Robert Mugabe Avenue. De plaats waar hulde wordt gebracht aan de Namibische Onafhankelijkheidsoorlog (onafhankelijk van Zuid-Afrika in 1990 ). Een 40 meter hoog gebouw dat blinkt als goud, huisvest een grote collectie aan memorabiliën uit de oorlogstijd en andere historische tentoonstellingen.
Een standbeeld van de stichtende president van Namibië, Dr. Sam Nujoma is bij de hoofdingang geplaatst .
Het station van Windhoek
doet denken aan vroegere tijden. De stoomlocomotief die bij het dichtste bij het station staat is een referentie naar het verleden, toen dit station en de rails nog in volle ontwikkeling was. Tegenwoordig is het station het centrale punt van de Namibische spoorwegen. Alle belangrijke trajecten leiden uiteindelijk naar het station van Windhoek.
Dit station is begin van de 20e eeuw gebouwd, ten tijde van de Duitse overheersing. Het station van Windhoek, is ontworpen door een Nederlandse architect het heeft iets weg van een oud NS-station.
Tintenpalast - het parlement van Namibië
betekent in het Nederlands zoiets als "inkt paleis". In dit gebouw is het parlement van Namibië gevestigd. Zowel de eerste als tweede kamer. Het werd in 1914 in gebruik genomen als administratief hoofdkwartier van de Duitse koloniale regering. De bijnaam Tintenpalast of Inktpaleis verwijst naar de grote hoeveelheid papierwerk dat er klaarblijkelijk werd geproduceerd
Het is vooral bekend onder de lokale inwoners. Niet vanwege het parlement maar om het park dat vlakbij ligt. Dit park is een baken van rust in een toch wel drukke stad.
In de loop van de vorige eeuw huisden er verschillende regeringen. Sinds de onafhankelijkheid van Namibië fungeert het als parlementsgebouw. De tuinen die het gebouw omringen, zijn in de jaren 30 van de vorige eeuw aangelegd.
Wij zijn ook voorlangs gereden met de bus maar hebben eigenlijk alleen richting park gekeken omdat Reggie ons op de standbeelden wees die daar stonden. De achterzijde was ook leuk zo zagen we wat anderen waarschijnlijk niet zagen. Ik kijk wel even of ik een foto van het gebouw op internet vind zal best wel.
Antikoloniale helden van Namibië
In het park staan drie standbeelden van de antikoloniale helden van Namibië, die een belangrijke rol hebben gespeeld in de strijd naar onafhankelijkheid. Twee hebben wij gezien daar zij bij de ingang van het park staan.
De Duitsers waren ongeveer 30 jaar ( 1874-1915) in Namibië. Ze hebben zeker hun stempel op het land gezet.
Dan natuurlijk even door Windhoek gereden met de bus om een beetje indruk te krijgen van Windhoek om vervolgens te stoppen bij het Old Breweries Crafts Centre.
Kunstmarktjes
Lokale kunst zoals houtsnijwerk, aardewerk e.d. vindt je vooral in het Namibia Arts & Crafts Centre aan de Tal street naast het Warehouse Theatre (dé plek voor rock, jazz en Afrikaanse life muziek). Om hier te komen volgt je Independence street verder zuidwaarts. Eerst ziet je bij de kruising Independence Street & Peter Muller Street (Fidel Castro street) aan de overkant nog wat kraampjes. Wij waren bij het Old Breweries Crafts Centre. Hier bezochten we ook nog een diamantslijperij. Nee geen agressieve verkoop wel een glaasje bubbels bij binnenkomst. In dit centre heb ik mezelf een boekje en een houten beeldje kado gedaan. We hadden echt dikke pech in Windhoek want toen we buiten het Kraft Centre gingen om de omgeving te verkennen, brak weer de hemel open de regen kwam met bakken naar beneden. Dan wandel je niet echt lekker op je gemak door de straatjes maar zoek je een plekje waar je warm een bakkie en een broodje kan nuttigen. Om daarna de bus weer op te zoeken
En na onze laatste nacht in Namibie is het dan tijd om weer terug te keren naar ons Nederland ons eigen home.
Een goed ontbijt en dan de sleutel inleveren en de bus in op weg naar de luchthaven de koffers zitten er al in. Reggie rijdt nog even langs een paar belangrijke gebouwen maar geeft aan dat we niet mogen fotograferen staan diverse camera's en je toestel kan zo ingenomen worden dus dan loop ik liever geen risico. Thuis gezocht op t net lijkt of velen met mij er zo over dachten ik kan geen foto's vinden. We gaan naar de luchthaven Hosea Kutako genaamd.
Aangekomen bij de luchthaven koffers uit de bus en dan nog even een stukje lopen naar de luchthaven want je kunt hier niet voor de toegangsdeur parkeren en ja Reggie wil nog een groepsfoto maken. We hebben allemaal zoiets van ja ech.......
Maar goed hij heeft m gemaakt en laten maken zodat hij er zelf ook op staat. Er was geen maillijst toch?
Goed we gaan met de koffers naar binnen en in de rij bij de incheckbalie. Wel het worden 3 rijen. En dat was goed merkbaar.
Ja dat kan waarschijnlijk alleen in Namibië. We moeten net als op de heenweg 2 keer overstappen Let op;
Komt allemaal wel goed mogen we hopen haha. We zeggen Reggie dag bedanken hem en op de valreep vragen Ans en ik hem nog even gauw zijn FB-account. we gaan door de douane komen op de kleine luchthaven en kijken wat in de winkeltjes rond. Wat schetst mijn verbazing. Ik zie daar de giraffen staan die ook in de laatste Lodge stonden in alle maten en kleuren. Ja sorry hoor dit heeft zo moeten zijn dan moeten er maar een paar mee in de handbagage en geloof het of niet ik keek wel heel vreemd ze waren goedkoper de in de Lodge en dat daar je op de luchthaven meestal de hoofdprijs betaald maakt niet uit ik heb ze, JIPPIE. Dan nog even wat kiekjes de luchthaven en dan begint de lange terugreis.
Johannesburg
hier aangekomen lopen we tegen het probleem instapkaart op wat inhoudt dat we niet door de douane kunnen en netjes moeten wachten tot de balie opengaat om de instapkaarten voor ons in orde te maken en ach dat duurt even. Toegegeven Ans en ik hadden wel 1 overstap we besloten gewoon solidair te zijn met de club die niets had zodat wij straks niet als enigen voor verrassingen kwamen te staan want in Frankfurt zullen we weer weinig tijd hebben. Dus hangen op de banken aldaar tot dat we door mogen. Ach weet je er is toch niets te doen op die luchthaven en ook dit keer was er geen WIFI. De heenreis was een kruis terug ook hoor we waren het allemaal een beetje zat mag ook wel na zo'n reis toch? Geen pretje om in die wachtruimtes te hangen. Maar we gaan weer vliegen nu naar Frankfurt. Er waren 2 gangen A16 (hier was een raam en kon je naar buiten kijken) en A17 nou geloof niet dat wij in A16 mochten vertoeven je werd zonder pardon verwijderd! Daar had je niet voor betaald haha.
Frankfurt,
daar gaat het net als op de heenreis weer lekker snel binnen een uur moeten we bij onze laatste overstap zijn. dus lekker een tempo.
Schiphol
En dan landen we op Schiphol heerlijk! Afscheid van de groep en op weg naar de uitgang. De collega van Ans stond ons alweer op te wachten en heeft ons veilig thuisgebracht. Voor hem Windhoekje in de koffer die kreeg hij later natuurlijk haha