RONDREIS NAMIBIE 01 T/M 17 MAART 2016
DINY en Ans
01 maart 2016 Dag van vertrek
Zit nu even heerlijk relax vanmorgen nog even scheermes ter hand genomen. Een vers broodje en rosbief voor straks gehaald, fiets met een sopje afgenomen en in t vet opdracht van de fietsenmaker met al die pekel, koffer staat bij de voordeur rugzak is ingepakt handtas klaar papieren bij de hand, hier begint t nu te regenen.
Ik heb alvast wat algemene informatie van internet geplukt dit verwerk ik toch altijd op de site dus dat hoef ik straks niet meer te doen. Straks nog even omkleden en als dan de auto halverwege de middag voorrijdt, gaat de reis echt beginnen
Wie weet is het mogelijk dat ik onderweg al vast het een en ander op de site zet. Dan kun je meelezen
29 maart 2016;
Nou dat is dus niet gelukt, ik ga je nu gewoon bijpraten! We gaan dus weer terug naar
01 maart
De dag duurde lang ja natuurlijk als je de dag daarvoor eigenlijk al helemaal klaar bent. Maar daar was het belletje van Ans, teken dat ze bij haar vertrokken dus met max 10 minuten staan ze hier. En zo gezegd klopt. Koffer achterin de auto deur afsluiten en instappen maar op weg naar Schiphol. We waren netjes op tijd.
Gelijk maar naar de incheckbalie en koffers afgeven, hebben we een beetje ruimte. Dit verliep zonder problemen. Wel goed opletten want we hebben 3 tickets ja we vliegen via Frankfurt naar Johannesburg en van daaruit naar onze bestemming Windhoek.
Eenmaal door de douane gaan we op zoek naar onze VIP-lounge 41.
Oeps vergeten we toch dat we nog geld moeten wisselen! dus we gaan weer terug en op zoek naar de bank geen probleem hoor gevonden, we waren nu wel een behoorlijk stukje van onze koers af maar we hadden nog tijd genoeg dus dat was het probleem niet. Samen wisselen hebben we maar 1x administratiekosten ja wat dat betreft zijn we al aardig geroutineerd haha. Leuk he al die kleurtjes als je dat zo in de enveloppe ziet.
Nu weer terug want we moeten naar onze KRAS VIP-lounge "Voordat u het vliegtuig instapt kunt u in een prettige, rustige omgeving met luxe fauteuils en loungebanken genieten van een buffet met warme en koude hapjes en drankjes naar keuze. U kunt onbeperkt gebruik maken van gratis wifi". Klinkt leuk toch of niet? Opletten we zitten 45 minuten lopen van de Gate.
Eenmaal aangekomen bij de lounge een paar leuke baliemedewerksters. Gezellig meiden welkom. En ja dan geef je de voucher en wat blijkt??? We staan bij de verkeerde lounge, jullie. "Nee zeggen wij KRAS" heeft een fout gemaakt jullie moeten naar nr 26 dat is aan de andere kant van de hal gewoon weer helemaal terug en dan loop je zo en zo. Oef dat was minder dan heb je zoiets van moet dat nou? Maar daar gaan we weer. Eenmaal bij 26 aangekomen was het daar heel wat koeler aan de balie. Maar goed naar binnen. Geen plek o daar is nog een plekje. We leggen onze bagage op de bank/grond en Ans gaat wat drinken halen voor ons. Op dat moment komt er een heer strak in pak en kijkt zo. Juist je hebt m door was zijn plek.
Maar beetje inschuiven kon ik blijven zitten met handtassen en Ans ging dan maar op het trapje zitten met de rugtassen.
Ja we moesten wat. Maar dit vond t personeel uiteraard niet echt prettig, zij gingen zoeken of er ergens nog een plekje was. Kwamen later terug met jullie moeten heel hard lopen maar daarachter aan de andere kant is nog een plekje ik ren vooruit en Ans met personeel met onze spullen en hapje erachteraan haha. Nou kijk maar hieronder.
En doordat Schiphol gratis WI-FI heeft, had de lounge problemen met WI-FI en zaten we nog te mieren maar goed het is gelukt. Vooral dat slaapmutsje was erg lekker. En vanaf hier moesten we nog 25 minuten lopen naar de Gate haha
Maar direct even een mail naar KRAS gedaan, kunnen ze dit corrigeren. Want met al die gekheid hebben we meer gelopen dan genoten van ons VIPje. Nu op weg naar de Gate. Bij het bord aangekomen nog 10 minuten lopen. We gaan dus eerst naar Frankfurt waar we een uur overstaptijd hebben de koffers zijn gelukkig doorgelabeld dus daar hebben we geen omkijken naar.
Schiphol- Frankfurt
De afstand van Amsterdam naar Frankfurt-am-Main is 366 kilometer. De vliegtijd is 0 uur en 38 minuten.
We vertrokken keurig op tijd. De vlucht liep voorspoedig voor we het wisten zaten we boven kopje koffie en we gingen al weer dalen.
We zaten bij het raam kon dus een leuke foto maken van de luchthaven juist door de beweging erin.
Op de luchthaven aangekomen was het direct naar de douane. dat nam aardige tijd in beslag. We stonden achter een groep chinezen extra controle grr. Bij de andere rij zaten ook nog eens 2 douanebeambten en toen er een gaatje was schoot Ans er tussen wel dan moet ik gewoon de volgende zijn die niet netjes in de rij blijft waar ze stond toch/ Daarna was het een pittig eindje lopen naar onze Gate vanwaar we naar Johannesburg vliegen. Mooi liep feilloos iets van 10 minuten gewacht bij de Gate.
Frankfurt- Johannesburg
De afstand van Frankfurt-am-Main naar Johannesburg is 8690 kilometer. De vliegtijd is 11 uur en 18 minuten
Groot vliegtuig dubbeldekker. Ook hier op tijd vertrokken. Op dit deel van de reis hopen we dat ons slaapmutsje gaat werken. We zaten in het middendeel op een rij van vijf. Het leek erop dat er een Base-ballploeg aan boord was wat een kasten van mannen en ja dat moest ook bij ons op de rij zitten je snapt erg krap. was er vooraan toch een plek vrij en de beste man zag dat wel zitten voor zijn lange benen. Juist wij een beetje meer ruimte haha. Uiteraard was er een maaltijd een drankje en een ontbijtje. En ja we hebben ook nog even de ogen dicht gedaan. er was een hotspot leuk even contacten vanuit t vliegtuig met t thuisfront!
En dan kom je aan in Johannesburg. Hier begint de ellende het lange wachten en hoe wreed we hebben gewoon 2 vliegtuigen zien vertrekken naar onze eindbestemming waar wij niet in mochten. Ach we wisten het van te voren dus niet te veel zeuren. Maar we hadden de pech dat de WI-FI was uitgevallen en het niet bepaald een luchthaven is waar iets te doen is helaas. Op een gegeven moment viel ook de electra uit op de helft van de luchthaven. Denk je dat iemand zich daar druk om maakt ben je gek nee hoor ook geen extra bewaking helemaal niets!! Maar ook hier komen we de tijd weer door en mogen het laatste stuk aan van onze reis
Johannesburg- Windhoek
De afstand van Johannesburg naar Windhoek is 1165 km. De vliegtijd is 01 uur en 47 minuten.
Dit laatste stukje ging snel hoor. We zaten allebei voor t raam juist achter elkaar. Inmiddels hadden we natuurlijk al een aantal medereizigers leren kennen. Dit was wel voordeel dat KRAS de stoelen in had gekocht/gedeeld. Op deze vlucht kregen we nog een lunch. Je snapt we hebben niets te klagen gehad onderweg. En dan is het moment daar dat we weer gaan landen en dit keer hoeven we niet meer over te stappen maar linea recta naar onze bus en naar het hotel heerlijk we zijn best moe.
De trap af naar buiten lopen naar de aankomsthal. Nee wel netjes op een door het personeel bedacht pad. Voor de ingang stond een tafeltje. Jip toch een formulier invullen. 1 Vraag bent u de
laatste 6 maanden in Sierre Leone geweest ja of nee!
Geloof me we moesten terug naar de lady die halverwege de weg had gestaan om dat formulier te halen al lag er een stapel op dat tafeltje. Binnen jawel toch weer een formulier voor de douane
invullen. Vaag niet wat we erop gezet hadden klopte van geen kant maar wat er niet op stond 'was de naam van ons eerste hotel' goed invullen en ja toen werd het geaccepteerd.
02 maart We hebben een primeur
Bij de lopende band aangekomen stond mijn koffer al naast de band, even later kwam die van Ans. Wij naar buiten. In de hal geen reisleider buiten misschien nee ook niet. Op een gegeven moment stond de hele groep in de hal maar...... geen reisleider te bekennen. Dit hebben wij maar ook de groepsgenoten nog nooit meegemaakt. Ach weten we ook hoe dat is haha. Noodnummer bellen? Ach zegt een van de groep die reageren toch niet al eens geprobeerd.
Dan is een personeelslid van de luchthaven bereid om te bellen. Ja nee die Touroperator kan ik niet bellen dat is Zuid Afrika. En dan na en half uur of zo komt er een lange slungel aanlopen lachend en slingerend met de armen. Uhhh.......Ja hoor dit is de reisleider. Hij was door de politie aan de kant gezet voor een uitgebreide controle. Meer was het niet. Naar de bus. Wij kijken of de chauffeur bij de bus staat. Nee dus..... Je hebt m door, we hebben een reisleider/ buschauffeur. En ja hij spreekt Afrikaans-Nederlands nou we kwamen er tijdens de reis wel achter dat dit veel concentratie vroeg en ook verwarring veroorzaakte haha. We hebben pech een kleine bus. Dit wordt naast elkaar zitten 14 dagen lang!!
Toen we allemaal in de bus zaten, vertrokken we op weg naar ons eerste hotel genaamd "Safariehotel" gelegen in Windhoek
Een glaasje limonade als welkom. Terwijl de sleutels van de kamers verdeeld werden, werd de WI-FI-code uitgereikt hier hebben we immers WIFI!?!@#$% Je snapt m al geen WI-FI niet in hotel,
niet op de kamer! Ook Roaming werkte niet! Je kunt alleen sms sturen en krijgt je een antwoord 6x haha, ik heb m nu uitgezet voor de zekerheid.
De reisleider sprekt een bitje Nedderlands.
Enfin we geven hem morgen nog een kans. Nu is hij bijna niet te verstaan. We gaan maar naar onze kamer.
De kamer ziet er netjes uit de koffers worden later gebracht. Even de schoenen uit slippers aan en een klein hapje eten. O de tijd was een half uur verzet nou dan maar een biertje. Even een
praatje en toen toch nog even lekker gegeten, buiten nee niet het buffet genoten je gaat je zelf zo te buiten aan al die lekkere dingen.
Naar de kamer, heerlijk douchen en onze kleren voor morgen klaar leggen. En dan heerlijk liggen even bijkomen en slapen. Ans viel direct in slaap bij mij duurde het nog even.
En dan begint er rumoer te ontstaan een lawaai wat is dat toch. Lijkt of ze midden in de nacht met koffers aan het racen zijn. Helaas het is gaan regenen. Wat is er loos de dakgoot is lek.
Waar komt t hemelwater op terecht? Juist op een zinken afdek. Ik hoef dus niets meer te zeggen denk ik. Wat een nacht!
Om net 05:30 heb ik ons maar een bakje koffie gemaakt en daarna douchen en koffers klaarmaken voor vertrek.
Het is bijna 07:00 en nu nog wachten tot 08:00? Dacht t niet koffers buiten de deur en naar de eetzaal. Natuurlijk was deze open. Heerlijk zitten ontbijten niets mis mee tegen 08:00 kwamen de eersten uit onze groep aangelopen haha. Onze buren bleken ook niet geslapen te hebben. En toen de reisleider de eetzaal inkwam en met een big smile op t gezicht vroeg "heb u lekker beslaap" zeiden wij 4 in koor "NEEEEEEE". Op de terugweg slapen we hier weer maar niet meer in die kamer dat je het vast weet!!!!!
03 maart Aankomst in Kalahari zie onder de Ahob Lodge
Niets mis mee de kamer(s) de bedden de omgeving, verzorging, de lunch en het diner alles was prima voor elkaar
04 en 05 maart Canyon Lodge
Dit is onze volgende slaapplaats voor de komende 2 dagen We hebben genoten kijk de foto's dan twijfel je er vast niet meer aan. Niets mis me onze kamer leuk 2 onder 1 kap dan kom je binnen. Ben je echt even stil. Een hemelbed haha. De badkamer/toilet is als een los onderdeel met eigen dak in de kamer aangebracht. Na de foto's gemaakt te hebben koffie gezet en naar buiten op ons terrasje wachten op de koffers.
De sleutel hing aan een metalen boompje nou die zie je niet over het hoofd in ieder geval. Even rondkijken, wat een ruimte je overbuurman kan echt niet naar binnen kijken bij je haha. Het zwembad was op een soort heuvel aangelegd en als je daarin lag voelde het toch wel heel apart tussen de rotsen.
Het hoofdgebouw (restaurant, bar, keuken receptie en winkeltje) zijn om de grote granieten rotsblokken heen gebouwd. Dit gaf een bepaalde charme aan het gebouw. Ook zijn er leuke details aangebracht. Deze blokken kunnen nog verplaatst nog gespleten worden zij zijn keihard!
Toen ik de Lodge op het net intikte kreeg ik leuke informatie naar boven die geef ik eerst even mee ja ook voor mezelf als achtergrond.
De Village ligt aan de voet van een ingrijpende rotswand in Gondwana Canyon Park.
In dit gebied graasden vroeger schapen, na 1996 werd het aangewezen als natuurgebied. Er ligt een drietal Lodges en het is een uitgelezen gebied voor rustzoekers. Het park is ongeveer 1.120 km² groot en je kunt er diverse antilope-soorten aantreffen waaronder een grote kudde springbokken, zebra's en struisvogels.
Op de Canyon Village, kun je de manier van leven, de cultuur en de geschiedenis van de lokale Nama zien. De mooie muurschilderingen tonen scènes uit het dagelijks leven en portretteren beroemde persoonlijkheden zoals Nama-Kaptein Hendrik Witbooi. Ze doen het aangrijpende leven van de Nama herleven
Je ziet de legende van hoe de Fish River Canyon werd gevormd.
Je ziet dat de Nama-cultuur is toegepast op het dagelijks leven. In de 19e eeuw kopieerden de Nama vrouwen de jurken van vrouwen van de zendelingen.
Graves Haiseb's
Een van de tradities en overtuigingen van de Nama wordt zelfs driedimensionaal weergegeven - in de vorm van een stapel stenen op de parkeerplaats aan de voorzijde van de lodge. Informatieborden in het Engels, Duits en Khoekhoegowab (Nama) verklaren het doel van de stenen. Dit is het verhaal:
Ze liggen daar sinds mensenheugenis, in vele delen van Namibië: die stapels stenen, meestal naast de oude paden en passes of soms in de nabijheid van het waterputten e.d (zoals hier) Onder de Nama werden zij bekend als Haitsi Aibeb (het graf van Haiseb, een godheid) waar een ieder groot respect voor heeft.
Af en toe vallen een paar druppels water in de put. Reizigers die over een Haitsi Aibeb kwamen, legden er een steen, een stok, een takje, honing, een wildbraad of tabak neer.
Vervolgens knielden zij en deden een gebed, vaak te beginnen met "Haiseb, kho TSi da ge ra (Haiseb, wij begraven u)".
De reiziger vroeg bescherming op zijn lange reis vroeg om goed inzicht of een goede jacht.
Bij het verlaten van de plaats was het niet toegestaan om achterom te kijken - dit was een algemene regel Weigering om respect te tonen in de richting van Haitsi Aibeb was gelijk aan provoceren dus; pech of een ongeval.
Deze stapel stenen is bedoeld om de herinnering aan oude gewoonten die niet meer worden uitgeoefend in leven te houden. Voeg een steen, vraag om een goede reis - en niet achterom kijken wanneer je vertrekt!
Het andere aspect van de Nama-cultuur; een ezelkar die staat te wachten om de bagage naar de respectievelijke chalets te brengen, is helaas vervangen door pick ups op de lodge
Donkeykarren met vrolijk zwaaiende passagiers kunnen worden aangetroffen op de onverharde wegen over het platteland van Namibië en zijn nog steeds een belangrijk vervoermiddel. Dit zijn we inderdaad tegengekomen
De eerste avond zouden we buiten eten alles was gedekt maar er kwam een enorm harde wind opzetten. Zo hard dat de eigenaresse het niet aandorst om buiten te serveren. Uiteindelijk ging de wind liggen maar dat is niet altijd op voorhand zeker. Terwijl wij van onze cocktail zaten te genieten, sloegen de ramen in de bar ook regelmatig met enorme kracht dicht de wind vloog onder de drangers door en de kleedjes waaiden van tafel.
De tweede dag was het buiten eten toen we terugkwamen van de zinzak wat een leuk woord he. Na het eten was het weer koffer pakken want morgen gaan we weer op weg. Op weg naar onze kamer was het weer genieten van de mooie sterrenhemel. We hebben het wel geprobeerd maar deze pracht fotograferen is niet gelukt.
06 maart Hotel klein Aus Vista Dessert
We komen aan in het hotel ja inderdaad een mond vol haha We kregen een welkomstdrankje en dan als de wiedeweerga naar de kamer want we zijn veel te laat vindt de eigenaar. Het diner wordt zo opgediend. Nou daar gaan we. Enne het wordt eentonig maar weer zo'n mooi stukje natuur om ons huisje heen geweldig en ja de kamer hebben we ook helemaal geen klagen over. Op dat gebied echt veel luxe. Het diner was ook zonder meer goed echt lekker. Als extra toetje kregen we een aantal liedere te horen gezongen door het keuken en bedienend personeel geweldig zo spontaan, we gingen uit ons zelf met de pet rond want dat fenomeen kenden ze niet wat een bescheidenheid. Echt we hebben genoten.
De volgende ochtend voor het ontbijt vast even betalen zijn we klaar. Je snapt t denk ik wel we lagen bijna op ons knieën of we alsjeblieft het diner mochten betalen maar NEE was het antwoord en ja onder het ontbijt kwam ons Reggie vragen of we toch maar ons diner wilden gaan betalen haha. Hebben we maar weer gedaan haha
07 en 08 maart Hotel Namib Desert Lodge
Ook deze Lodge hebben we niets te klagen. En wederom hadden we weer een heel mooi verblijf voor de komende 2 nachten met een heel grote voortuin. In de tuin was voldoende ruimte voor ons huisdier; de Gemsbok. Zij hadden het er prima naar t zin.Twee zwembaden waar we de tweede dag in de middag ook gebruik van hebben gemaakt. Eten goed en over de service niets te klagen. Weet je wat ook prettig is er staat weer een waterkoker, koffie en thee op de kamer. Heerlijk, even een kopje koffie als je op de kamer komt, je weet wel dat thuisgevoel. En ook al kom je voor de derde keer het terrein op jawel controle! wel veilig gevoel!
09 en 10 maart Hansa hotel
Ontvangst met een glas champagne niet slecht het is een groot redelijk luxe hotel. De huisregels worden even duidelijk gemaakt. We krijgen onze sleutel en de WIFI-code en dan op naar de kamer. Wij zitten1 hoog.
Waaauw een balzaal met in een hoek een bed, openslaande deuren naar de binnenplaats die er goed verzorgt bij lag. Een slaapgedeelte waarin nog eens 2 bedden stonden. Royale badkamer en jawel een heuse inloopkast.
We zijn weer helemaal happy de peppie haha. Even een lekker kopje koffie terwijl we op de koffers wachten en dan het centrum in. Als we in de avond terug op de kamer zijn wordt er op de deur geklopt het Kameroense vraagt of alles naar wens is. Als wij bevestigend antwoorden krijgen we nog een chocolaatje voor de nacht.
We hebben heerlijk geslapen en de volgende morgen vroeg ontbijt oeps ja ik zei het al de huisregels werden duidelijk gemaakt en 1 daarvan was 07:00 ontbijt! Moet je niet denken dat je er ook maar een minuut eerder inkomt haha maar het ontbrak ons aan niets!
11 maart Lodge Damara Mopane
Een hele lange weg uiteraard zonder verkeer op 1 wagen na bracht ons dan bij onze volgende stek. Ja ech... wat moet ik zeggen je ziet we hebben het weer super de luxe. Heel leuk is dat alle huisjes een eigen metalen kunstwerkje in de tuin hebben staan ik heb er een paar op de foto gezet wel heel erg leuk. Het eten was ook prima en we zaten gezellig in de tuin met een mooi verlicht grasveld. De volgende morgen ook een prima ontbijt buiten heerlijk dat gefluit van de vogels. Nou die ben ik ook even van dichtbij gaan bekijken zoals je onder ziet ja gelukkig hadden we tijd genoeg haha.
En toen was het weer tijd voor vertrek op naar ons volgende stekkie. En ja uiteraard was ook hier strenge controle aan de ingang van het terrein
12 en 13 maart Lodge Etosha Safari Lodge
Het was na de lunch nog een rit van 2 uur dus dat viel mee. Niets te klagen het zag er allemaal weer uit om door een ringetje te halen mooie kamer royale badkamer en wat een achtertuin hebben we weer geweldig. Alleen merken we dat we steeds veder van de receptie en restaurant af komen te zitten haha. En deze keer moesten we een flinke klim maken dat mag je gerust van me aannemen pfff. Goed nadenken wil ik nog iets want nee je loopt echt niet even terug hoor de huisjes hebben ook een eigen parkeerplaats en de privé-weg loopt voor langs dus dan weet je het wel. We hebben na genoten te hebben van de zonzak vanaf het terras, heerlijk gegeten. De volgende ochtend bij vertrek heb ik ook nog even een foto gemaakt van de 2 karakteristieke koppen en een boom met vogelnestjes bij de receptie.
14 maart Lodge Okonjima Plains Cam
Onze laatste Lodge nou geloof me hier vielen we van de ene na de andere verbazing. Was het al die tijd al wauw wat mooi en luxe konden we hier heel geen woord meer uitbrengen dit was de kroon op alles. Ik ga de foto's hieronder zetten kun je zelf oordelen, eerst de entree, toiletten, ontvangstruimte en eetgelegenheid.
Onze Lodge heeft geen aanvulling nodig denk ik althans!
Het zwembad (zout water heerlijk zacht op de huid en de waterplaats
Uiteraard hebben we 's avonds heerlijk gegeten en gezellig bij het vuur gezeten.
Ook de lunch was niet verkeerd.
15 maart Safarihotel in Windhoek
Dit is zoals je wel zult begrijpen "Even slikken", het is niet anders maar goed we zijn nu wel bijna thuis! Ja als het dan zover is, is het toch fijn om naar huis te gaan hoor. En ook is het een groot contrast moet wel gezegd worden dat het eten goed was.
Dan krijg je hier nog een compilatie van verkeersborden e.d.in het land
Een groepsfoto is altijd leuk als afsluit van de rondreis
