Otjiwarongo
betekent "heerlijke plaats" of "plaats waar het vee graast".
Er is archeologisch bewijs dat tenminste in de 14e eeuw Damara-stammen hier rondzwierven, totdat ze in de 19e eeuw door Herero grotendeels werden verjaagd.
In 1891 is de Rhenisch Missiepost gesticht na toestemming van de Herero-hoofdman Kambazembi. Na de Herero-opstand van 1904 heeft de Duitse overheid het gezag over de missiepost overgenomen en kon de spoorweg worden aangelegd. De stad zelf is officieel gesticht in 1906 toen de spoorlijnen vanaf de kust en vanaf Tsumeb bij elkaar kwamen.
Het is één van de steden van Namibië met een grote populatie van Duits sprekende mensen gelegen in het centrum van Noord Namibie op de Trans Namib spoorlijn. De Duitse invloed is nog duidelijk zichtbaar aan Germaanse gebouwen. De school " Donatus School Otjiwarongo " ( D.S.O. ) was ooit bekend als ' Duitse school Otjiwarongo " .
Nu, is Otjiwarongo één van Namibië 's snel groeiende steden, met een milieu van goede kwaliteit en vele uitstekende faciliteiten, zoals supermarkten, banken , lodges en hotels.
Voor het museum/station
Rond de klok van 09:00 uur vertrokken we van onze Lodge en om en nabij 10:00 uur kwamen we door een het centrum heen. We stoppen bij het treinstation van Otjiwarango. Voor het museum/station, staat locomotief nr 41. Een Henschel stoomtrein uit 1912, ooit gebruikt op de spoorwegverbinding tussen Swakopmund en Otaci. met een luxe coupé erachter gekoppeld die vanaf de jaren 20 is gebruikt voor het vervoer van passagiers. In 1960 is de coupé uit actieve dienst gegaan omdat de breedte van het spoor werd veranderd. Leuk om hier even rond te kijken en wat foto's te maken.
Van hieruit rijden we naar jawel het tankstation haha. Dit keer was het midden in het stadje dus het was wel leuk om hier even rond te dwalen en een lekker bak koffie te scoren. Bij terugkomst bleek er een bus te staan die lichamelijk gehandicapten vervoerd. Achter of voor de bus uit rijdt een busje mee waar het hogere personeel in zit. Toch weer leuk om vast te leggen. We gaan weer op weg en komen door mooie stukjes natuur. De Otjiwarongo regio is vooral bekend om de agrarische activiteiten. Vergeleken met andere delen krijgt de streek een redelijk hoge regenval (niet toen wij hier waren) waardoor het voor boeren een aanlokkelijke streek werd hun farms te vestigen. Het landschap is redelijk vlak met hier en daar nog wel een berg.
Ik zit dit stuk voor in de bus is leuk hoor je hebt redelijk zicht. Foto's maken valt een beetje tegen ook deze ramen zijn niet echt schoon wat wil je met al dat zand. Dan zitten er een paar stevige barsten in het raam en ach ja de vogels vliegen ook nog wel eens langs dus.....
Maar kijk we staan weer stil lijkt als is er iets aan de hand. Reggie stapt even uit en jawel dit kan nog wel even duren. Niet getreurd ik ga jullie wat laten zien zegt hij en weg is ie. Even later komt hij terug met een paar grassprieten; " LET OP alleen voor dieren". ja hoor ach hij moet de tijd ook een beetje volmaken toch?
En zie daar hij vindt een ander soort spriet haha. Jawel de resten van een stekelvarken in het Afrikaans Kuifstekelvarken. Het dier heeft een slecht ontwikkeld zichtvermogen maar de reukzin en het gehoor zijn goed ontwikkeld. Ze kunnen in een nacht een afstand van 15 km afleggen op zoek naar voedsel. Ze zijn altijd alleen. De pennen van het varken worden vaak ook decoratief gebuikt op de gedekte tafels in de lodges.
Let op we mogen weer rijden, kijk dan daar zitten de harde werkers. Toch wel leuk he? En dan nu de lange weg die leidt naar onze laatste slaapverrassing.
We komen bij het hek! Nee dat moet een hek zijn. Nu rijden we door een schitterende natuur. Daar in de verte zien we een grote cheeta op een paal, hehe echt foutje we zijn er nog niet je ziet een lange zandweg ligt voor ons. He maar nu wordt t toch weer beetje interessanter we zien nu ook de zebra in overvloed en kijk de baviaan ja daar kon Reggie niet voor stoppen die dieren zijn zo verschrikkelijk snel en schichtig was gewoon geluk hebben als je die op de foto kreeg, verderop gemsbokken in overvloed dus we vermaken ons wel hoor en dan jawel weer een hek zal dit "het" hek zijn?
Door het hek en jawel nu zijn we bijna bij de Lodge. En wat zien we hier? Jawel de grote Koedoe en wel het mannetje ja dat zien we aan het gewei. Toch een mooi dier. We rijden door en komen bij de lodge aan. Hier nog wat foto's buiten en dan gaan we naar binnen en die foto's vind je uiteraard op de pagina terugblik. Zoals ik al eerder zei zijn veel boerderijen omgebouwd tot de huidige Lodges.
Termietenheuvels
Deze kom je vaak tegen in het landschap van Namibie. De heuvels zijn weleens bouwkundige wonderen genoemd, en terecht. Deze indrukwekkende constructies van aarde, droog gras en speeksel als bindmiddel, zijn soms wel zes meter hoog. De wanden ervan zijn zo’n 45 centimeter dik en worden door de zon gebakken totdat ze zo hard zijn als beton. Sommige heuvels zijn letterlijk van de ene op de andere dag gebouwd. Binnenin bevindt zich een doolhof van gangen en kamers. Op strategische plaatsen onder in de heuvel zitten ventilatiegaten waardoor frisse lucht binnenkomt, terwijl warme, bedompte lucht aan de bovenkant ontsnapt. Niet alle voorkomende termieten bouwen overigens zulke onderkomens. Termieten zijn zeer succesvolle insecten welke vooral in de tropen en subtropen leven. Zij leven bij elkaar in nesten.
Het knobbel- of wrattenzwijn
is een geliefd safari-dier ondanks zijn weinig fraaie uiterlijk. Maar als de dieren weg rennen gaat hun staart omhoog. Wat hen de bijnaam ‘radiocontrolled pig’ opleverde.
Het -zwijn heeft twee sterke slagtanden, die zich uit de hoektanden hebben ontwikkeld, waarmee het in de grond wroet op zoek naar voedsel. Dit familielid van ons varken is niet bang voor auto’s met toeristen, waardoor je vaak erg dichtbij kunt komen. Ze kunnen wel een 1,5 m lang worden en 150 kilo wegen. Je kunt ze hier overal tegen komen.
We sluiten de dag uiteraard niet af zonder een allerlaatste schitterende zonsondergang in het mooie Namieb.
En dit keer gaan we er niet voor op pad welnee we genieten gewoon vanaf ons terras van de lodge geweldig wat fijn dat we deze nog mochten meemaken. En ook de sterrenhemel zoals we die in Namieb gezien hebben, zullen we niet gauw meer zien. Sorry konden het niet vast te leggen met onze camera's. Als ik straks thuis op een mooie zomeravond in de tuin zit en naar boven kijk zal ik denken aan die sterren die ik hier aan de hemel heb zien staan.
