Mandalay
is gelegen in het hart van Myanmar en gebouwd aan de voet van de 236 meter hoge Mandalayheuvel (hier komt de naam vandaan). Het is de voormalige hoofdstad van het land vol paleizen en heiligdommen. Deze locatie werd gekozen vanwege een voorspelling die zou zijn gedaan door Boeddha. Deze gaf aan dat er op deze plek een grote stad of boeddhistische metropool zou ontstaan.
Mandalay werd in 1859 gesticht door koning Mindon die hier zijn paleizen liet bouwen en de stad benoemde tot hoofdstad van Birma. Een sprookje dat niet lang mocht duren want al snel werd de stad overgenomen door de Engelsen. Brand en oorlogen maakten een einde aan de prachtige houten paleizen, maar gelukkig is er inmiddels weer een heleboel heropgebouwd. Het staat dan ook bekend als het religieuze centrum van Myanmar. Er zijn honderden boeddhistische bouwwerken te vinden en in de kloosters die je rond Mandalay vindt wonen duizenden monniken.
Het is de 2e stad van Myanmar en voor veel reizigers een plek waar je niet al te lang blijft hangen. Toch valt hier ontzettend veel moois te zien. Het is onze uitvalbasis voor de komende dagen
Na een goede nachtrust en een goed ontbijt, even buurt en het winkelcentrum verkennen. Even tijd voor onszelf we vertrekken pas tegen de middag. Het is droog dus eerst lekker rondbanjeren. We zien diverse straten waar paraplu's hangen leuk om te zien. Ook hier hebben we hangjongeren zoals je ziet maar ze zaten heerlijk te chillen hoor.
O kijk daar een sportcomplex. We kwamen er wel op maar werden al vrij snel gesommeerd terug te komen haha.
Nou dan maar naar het winkelcentrum want we hebben toch wel zin in koffie en we moeten ook iets halen om te lunchen straks want we stoppen heeft geen meerwaarde er is gewoon niets onderweg. Alles ging rustig aan open nog weinig publiek. Bij het Koreaanse restaurant is het personeel net bezig met de dagopening. De leiding zag ons staan want het personeel was op ons gefocust nou kom maar binnen en dus mochten we dit meemaken.
We beginnen in de werkplaats waar we het verwerken van het goud met de hand zien voor we de tempel ingaan.
Gold leaf King Galon
In donkere werkplaatsen werken arbeiders dagenlang aan het slaan van bladgoud. Dit dient als versiering voor de gelijkenissen van Boeddha. Beeldhouwers maken beeldjes en het wordt ook gebruikt voor offers aan pagodes. De lokale bevolking gebruikt vaak het laatste spaargeld dat ze hebben om bladgoud te kopen en te offeren staan vaak in de rij om het op Boeddha te kunnen plakken.
Het goud wordt in het land zelf gewonnen en is 24 karaat. Over de omstandigheden waarop dit goud gedolven wordt moeten we maar niet te veel nadenken.
Het concept
- De 'hameraars' starten met een klein stukje goud dat een paar millimeter dik is.
- Zij hameren 30 minuten op dat stukje met een mega grote hamer.
- Na de 1ste x hameren wordt het goud in 6 stukjes verdeeld.
- Het goud wordt op elkaar gestapeld in een soort pakketje tussen bamboebladeren.
- Vervolgens hameren ze deze stukjes nog eens 30 minuten. Hierdoor worden de stukjes goud groter en dunner.
- Het goud wordt gehamerd totdat het zo dun is dat er bladgoud overblijft.
- Ten slotte is er een laatste 'hamersessie'. Deze duurt 5 uur waardoor het goud uiteindelijk de gewenste dikte krijgt. Ik zei al niet nadenken
- Tijdens het hameren wordt er een speciale 'klok', de clepsydra, gebruikt in de vorm van een halve kokosnoot in de bodem zit een klein gaatje waar water doorheen druppelt.
- Het water wordt opgevangen, de 'hameraar' moet 120 slagen maken om de kom te vullen.
- Dit gebeurt meestal 18 x per uur.
- De stukjes goud worden vervolgens op het juiste formaat gesneden en ingepakt.
Naast het gebruik voor offers wordt het goud ook gebruikt in make-up. De vrouwen (ook kinderen) dragen hier een apart soort make-up op hun wangen, hierin wordt het goud soms verwerkt. Boven zie je het proces
Dan op weg naar de tempel. Rijden door het centrum van de stad en kijk dan, dat is toch een mooi cadeautje. We hebben genoten dat snap je. De novices waren heel open geen enkel probleem wil je een foto maken wachten we toch even. Ja niet al te lang want we hebben ook bepaalde taken die we moeten voldoen natuurlijk.
En als we toch de bus uit zijn, kijken we natuurlijk even rond en zien daar een arbeider die bezig is met reparaties aan de.... in ieder geval stond hij in het gat. O, daar wordt eten aangeboden. Neem van me aan het rook erg lekker! Enfin we hebben genoten van ons uitstapje nu op naar de Mahamuni-pagode
Mahamuni-pagode & Mahamuni-Boeddha
De Mahamuni-pagode of Mahamuni Boeddha-tempel is een van de belangrijkste boeddhistische bedevaartsoorden in Birma. Het is heiligste heiligdom in Mandalay. Het staat bekend om het Mahamuni Boeddha-beeld, dat een van de 5 gelijkenissen is die de Boeddha tijdens zijn leven heeft gemaakt.
De pagode werd gebouwd in 1785 door koning Bodawpaya van de Konbaung-dynastie nadat het Mahamuni-beeld werd vastgelegd tijdens de invasie van het Arakan-koninkrijk.
Verschillende winkels rond de tempel verkopen offers voor het Mahamuni Boeddha-beeld, zoals wierookstokjes, kaarsen en bloemen.
Het Mahamuni Boeddha beeld
Het zeer vereerde Boeddha-beeld staat verankerd in een kleine kamer met een dak, een dak met zeven lagen Pyatthat Birmese stijl en een met mozaïek bedekt plafond. Het bronzen Boeddha-beeld in de Bhumisparsha Mudra-houding staat op een sierlijk voetstuk van 1.80 m. Het weegt 6,5 ton met een hoogte van ongeveer 4 m. De kroon is bezet met edelstenen zoals diamanten, robijnen en saffieren.
Alleen mannen mogen er dichtbij komen en het aanraken. (Dus camera meegeven aan een mannelijke reisgenoot)
Om het Boeddhabeeld te respecteren, passen mannelijke toegewijden bladgoud toe aan het beeld, dat Shwe Cha wordt genoemd in het Birmees.
Als gevolg hiervan is de Mahamuni Boeddha bedekt met een dikke laag bladgoud van zo'n 15 cm, wat de vorm van het beeld heeft vervormd. Verschillende oude foto's van het beeld in de tempel tonen het verschil in de omtrek van het beeld tussen ongeveer een eeuw geleden en nu.
De legende van het Mahamuni Boeddha-beeld
De oorsprong van het Mahamuni Boeddha-beeld ligt in de staat Rakhine in West-Birma. Volgens de legende bezocht de Boeddha ooit de stad Dhanyawadi, destijds de hoofdstad van het Arakan-koninkrijk.
De koning van Arakan die erg onder de indruk was van de leer van de Boeddha, vroeg om een afbeelding van de Boeddha. Nadat de koning en de rijke bevolking van Arakan goud en andere kostbaarheden schonken, werd een levensecht beeld van de Boeddha ontworpen. Volgens de legende wijdde de Boeddha het beeld door erop te ademen waarna mensen het; Mahamuni Living Image noemden.
In 1784 werd Arakan binnengevallen door Prins Thado Minsaw van de Konbaung-dynastie. Toen Arakan werd verslagen, bracht de prins het Mahamuni-beeld terug naar Amarapura, de toenmalige hoofdstad. Later werd de afbeelding verplaatst naar de huidige locatie in Mandalay.
Het wasritueel
Sinds 1988 wordt het ritueel van het wassen van het gezicht van Boeddha-beeld dagelijks uitgevoerd. Elke ochtend rond 4 uur komen de monniken uit het aangrenzende klooster voor dit ritueel onder toeziend oog van een groot aantal boeddhistische toegewijden, de mannen vooraan, de vrouwen achter een touw. Een Senior monnik van de Mahamuni-tempel, bijgestaan door een aantal helpers, wast dus het gezicht en poetst de tanden. Het wordt zeer gedetailleerd uitgevoerd en kost veel tijd.
Dit zou volgens ons reisleider niet toegestaan zijn voor vrouwen. Helaas hebben wij dit dus niet gezien. Maar ech die touwen zijn wel ver van het beeld verwijderd hoor dus helemaal ongelijk had hij ook niet.
Het Mahamuni-museum
eveneens op het tempelterrein vertelt over de geschiedenis van het boeddhisme. Het museum geeft informatie weer over de verschillende plaatsen in het leven van de Boeddha, van zijn geboorteplaats in Nepal, de plaats waar hij verlichting bereikte en de plaats van zijn overgang naar het laatste Nirvana (kijk op de site India Nepal). Er zijn ook kaarten die uitleg geven over de verspreiding van het boeddhisme in Azië in de afgelopen 25 eeuwen. Er is zoveel te zien je komt ogen en tijd te kort.
Mahamuni Gong
Deze bronzen gong, hangt op de binnenplaats voor de pagode en weegt 5 ton. Het aanraken hiervan belooft zegeningen net als de 6 oude bronzen figuren. Genezende krachten worden ook aan de beelden toegekend.
Khmer bronzen afbeeldingen in de tempel
Er is nog iets dat niet mag worden gemist in de Mahamuni-pagode, er zijn verschillende 6 oude bronzen beelden langs de binnenplaats van de tempel. Het zijn eigenlijk oorlogsdoelen. Deze bronzen beelden gevonden in Angkor Wat in Cambodja werden voor het eerst door Thaise legers in de 15e eeuw en door de Birmezen in de 16e eeuw meegenomen naar Mandalay. Er wordt gezegd dat het wrijven van de bronzen beelden ziekte kan voorkomen.
- 1 afbeelding is van de mythologische driehoofdige olifant Airavata (in Thailand bekend als Erawan),
- 3 zijn bronzen leeuwen.
- 2 krijgerstandbeelden die de wacht hielden in Angkor, wordt aangenomen dat ze genezende eigenschappen hebben. Mensen geloven dat het wrijven van een deel van het lichaam van het standbeeld aandoeningen in het overeenkomstige deel van het lichaam van de zieke zal genezen.
Op de binnenplaats werd druk gewerkt zoals je ziet. De lady zat met een spatel de voegen te vullen. De bronzen beelden stonden niet op hun plek wel zag ik de wachters aan de overzijde in een nis staan maar of dit DE zijn kan ik dus niet bevestigen.
De Shwenandaw Kyaung-tempel
is een groot voorbeeld van 19e-eeuwse Birmese teakarchitectuur
De Shwe-Kyaung-pyi zoals deze tempel bij de Burmezen bekend staat, is de belangrijkste van de historische gebouwen van Mandalay. Dit vanwege het feit dat het de enige overgebleven structuur is van het voormalige houten koninklijke paleis dat werd gebouwd door koning Mindon in het midden van de 19e eeuw.
Het was oorspronkelijk onderdeel van het koninklijk paleiscomplex in Amarapura, maar werd vervolgens verplaatst naar Mandalay, waar het bekend werd als Mya Nan San Kyaw. Na zijn verhuizing werd het het noordelijke deel van het Glaspaleis en ook een deel van de koninklijke appartementen van de koning. Het zou ook de laatste woning en rustplaats zijn van koning Mindon, die stierf in 1878.
De zoon van koning Mindon, Thibaw, die zijn vader opvolgde na zijn dood, gebruikte het gebouw vaak als meditatiegronden, maar raakte ervan overtuigd dat de geest van zijn vader het terrein nog steeds achtervolgde, dus beval hij onmiddellijk het gebouw te ontmantelen en uit de Koninklijke Stad te verwijderen.
In de loop van de volgende 5 jaar na de ontmanteling werd het gebouw gereconstrueerd als een klooster en gewijd als een werk van verdienste ter de nagedachtenis aan koning Mindon.
Tijdens de laatste fasen van de WOII, brandde de rest van het oude koninklijke paleis in de oude koninklijke stad als gevolg van geallieerde bombardementen op de Japanse kampeerplaatsen in het oude koninklijke paleis af. Vanwege het bijgeloof van koning Thibaw en de verhuizing van het gebouw had hij een aanzienlijk overblijfsel van het koninklijk paleis bewaard.
Het enige overgebleven originele gebouw uit het koninklijke paleis van Mandalay is het Shwenandaw-klooster, dat ook algemeen bekend staat als het Golden Palace-klooster.
Tegenwoordig draagt het Shwenandaw-klooster alleen nog de naam, omdat er geen monniken meer wonen. Het is een attractie is geworden voor toeristen, fotografen en geschiedenisliefhebbers.
De gravures aan de buitenzijde zijn in verschillende verweerde en gerestaureerde staten, met een glimp van vervaagde bladgoudvlekken.
De gravures en panelen binnen zijn in een betere staat vanwege hun bescherming tegen de elementen en tonen de verhalen van Boeddha's leven.
Alleen mannen mogen het Boeddha-beeld binnengaan en aanbidden in de hoofdkamer, weergegeven naast nat-geesten.
Wel dat houdt in dat het fototoestel weer met een mannelijke reisgenoot mee moet.
(De laatste foto is dus HET boeddhabeeld.)
Structuur Van Shwenandaw-klooster
De Shwenandaw-pagode, is gebouwd in de typische Birmese bouwstijl, heeft een dak met 4 lagen dat uit enkele delen bestaat, elke sectie wordt kleiner van het bovenste niveau naar het onderste niveau. De daklijnen zijn versierd met zeer gedetailleerd ingewikkeld houtsnijwerk. De daken bargeboards bieden gebeeldhouwde demonstraties van mythische wezens, dieren, dansers en bloemen.
Een ingewikkeld gesneden teakhouten veranda op het eerste niveau omringt het klooster. Sommige van de gebeeldhouwde houten panelen verwoest door tijd en weer zijn vervangen door nieuwe panelen, vooral aan de buitenkant.
De duur van het dak wordt grotendeels ondersteund door teakhouten pilaren in het gebouw. Er is nog wat goudplating in het klooster nadat de structuur volledig was verguld en versierd met glasmozaïeken.
Kuthodaw-pagode
De Kuthodaw-pagode of "Koninklijke verdienste pagode" bestaat uit een vergulde pagode, honderden heiligdommen met marmeren platen en verschillende paviljoenen. De pagode wordt ook wel '' s werelds grootste boek 'genoemd, genoemd naar de 729 marmeren platen met de boeddhistische leer.
De in het Birmaans, bekend als de Maha Lawka Marazein Paya, bevindt zich aan de voet van de heuvel van Mandalay. Het grote terrein biedt een goed uitzicht op Mandalay Hill met zijn vele tempels en pagodes.
Zij lijkt op de nabijgelegen Sandamuni (zie onder) en ligt aan de voet van de heuvel van Mandalay met een goed uitzicht op de heuvel en de kloosters. De pagode" werd gebouwd door koning Mindon Min op hetzelfde moment dat het nabijgelegen koninklijke paleis werd gebouwd. De bouw begon kort na de oprichting van Mandalay in 1857. De koning bouwde de Kuthodaw om iets groots achter te laten voor de toekomstige generaties.
Toegangspoort en gang die leidt naar de centrale zedi
De hoofdingang van het terrein is de sierlijke, gouden en rode zuidpoort die is versierd met sculpturen van goden en dieren uit de boeddhistische en hindoeïstische mythologie. Dan lopen we door een lange overdekte gang naar de stupa in het midden van het terrein. Muurschilderingen uit de late Konbaung-periode (tweede helft van de 19e eeuw) sieren de muren. Hebben wij naar de muur gekeken? Nou ech wij hadden meer belangstelling voor de kids midden in de hal gewoon lekker relax en zie daar 2 bruidsparen ja dat vroeg gewoon even onze aandacht. Aan het einde van de gang staat een paviljoen met een afbeelding van de Boeddha.
Vergulde pagode
In het midden van het complex is een vergulde pagode van 57 meter hoog. De pagode werd gebouwd in 1857-1859, gemodelleerd naar de Shwezigon-pagode in Bagan. De klokvormige stoepa rust op een basis van 3 vierkante teruglopende rijen. Aan de 4 hoeken van de pagode staan 4 grote gouden Chinthe, mythologische leeuwen, die de pagode bewaken.
Aan elke kant stijgt een trap naar de voet van de bel. De pagode is bedekt met een grote multi-tierige hti, een sierspits in de vorm van een paraplu.
Boven op een paal voor de pagode bevindt zich een Galon (Garuda, een vogel uit de boeddhistische en hindoeïstische mythologie) die een Naga-slang grijpt.
In het paviljoen met een Boeddha-beeld in de houding "De aarde roepen om te getuigen", zittend op een gedetailleerd voetstuk, stond ook een gong die je mocht slaan (een wens doen) voor je het binnenterrein opliep.
's Werelds grootste boek
Rond de pagode bevinden zich 729 heiligdommen die elk een enkele marmeren plaat bevatten die aan beide kanten in het Birmees is ingeschreven. Samen worden de zij 'het grootste boek ter wereld' genoemd, waarbij elke steen 1 van de pagina's vertegenwoordigt.
De platen zijn gegraveerd met teksten van de Sutta Pitaka, de Vinaya Pitaka en Abhidhamma Pitaka, de 3 delen waaruit de Tipitaka ( betekent 'drie manden', wat een verwijzing is naar de manden waarin de oorspronkelijke boeddhistische leer werd gehouden) bestaat, de leer van de Boeddha geschreven in de oude Pali-taal.
Koning Mindon beval het 'boek' te maken. De werken begonnen in 1860 na 8 jaar was het voltooid. De teksten zijn overgenomen van oude manuscripten geschreven op gedroogd palmblad, de letters uit de steen gebeiteld en ingelegd met bladgoud. Elke marmeren plaat van 153 cm lang en 107 cm breed is verankerd in een structuur genaamd Dhamma ceti of kyauksa gu in Birmees, ('gu' betekent grot).
De witte heiligdommen staan in rijen rondom het complex de gangen daartussen zijn breed genoeg om erdoorheen te lopen. De heiligdommen hebben een ingang aan alle vier de zijden met rijkelijk versierde bogen en zijn bedekt met een hti, een decoratieve spits.
Schending en restauratie
Toen het Britse leger Mandalay in 1885 in beslag nam, werden de gronden van de Kuthodaw als garnizoen gebruikt. De Britten vernielden het Kuthodaw-complex, stalen het goud, juwelen en andere edelstenen uit het hti van de pagode en haalden het goud uit de letters op de platen.
Nadat de Britten waren vertrokken, begonnen de restauratiewerkzaamheden meestal met donaties van Birmese mensen. De pagode werd opnieuw gebouwd, de letters op de marmeren platen opnieuw gedaan met zwarte inkt in plaats van goud. Het duurde enkele decennia voordat de werken waren voltooid en de Kuthodaw in zijn oude glorie was hersteld.
Hoewel de weelderige glorie misschien verdwenen is, de boodschappen van de geschriften zelf blijven bestaan voor toekomstige generaties.
De Sandamuni-pagode
staat bekend om zijn grote gouden zedi, zijn honderden heiligdommen met ingeschreven marmeren platen en het grootste ijzeren Boeddha-beeld in Birma, de Sandamani, waarnaar het is vernoemd. De pagode werd gebouwd als een gedenkteken voor Prins Kanaung, die in 1866 werd vermoord door 2 zonen van koning Mindon Min, die ongelukkig waren omdat zij niet de 1e waren in lijn voor het koningschap. De lichamen van de kroonprins en 3 van zijn zonen die ook werden gedood, werden begraven op het Sandamuni-pagodegebied. In de vroege jaren 1990 werden de graven verplaatst naar een mausoleum in Mandalay.
1774 Heiligdommen waarin marmerplaten zijn ingeschreven
Rond de centrale pagode zijn 1774 heiligdommen, elk met een enkele marmeren plaat. De platen zijn gegraveerd met de leer van de Boeddha.
Sandamani Boeddha beeld
De Sandamuni-pagode herbergt het grootste ijzeren Boeddha-beeld in Birma, het Sandamani-beeld genoemd. Het beeld werd gegoten in 1802 door Bodawpaya, koning van de Konbaung-dynastie van Birma. Gemaakt van bijna 41.000 pond ijzer, is het nu bedekt met een laag goud. Het beeld werd verplaatst naar Mandalay vanuit de oude hoofdstad Amarapura, een paar kilometer ten zuidwesten van Mandalay. Het beeld in de Bhumisparsha-mudra van 'De aarde roepen om te getuigen' is vastgelegd in een eredienst.
Ik laat het bij deze info omdat wij niet binnen zijn geweest maar het wel een nauwe band heeft met de Kuthodaw-pagode en we er wel langsreden op weg naar de Mandalay Hill en ik toch een paar foto's vanuit de bus gemaakt heb
Ook reden we nog langs de Kyauk Taj Gyi pagode. Mooi hoor met die avondgloed.
Mandalay Hill
Deze 240 meter hoge heuvel, gelegen ten noordoosten van het stadscentrum, gaf Mandalay zijn naam.
Omringd en bijna bedekt met pagodes en kloosters, is Mandalay Hill al bijna 2 eeuwen een pelgrimsoord voor Birmese boeddhisten. Het panoramische uitzicht op de stad alleen al vanaf de top van Mandalay Hill maakt het de moeite waard om de trappen op te klimmen, 2 gigantische chinthes (Birmese mythologische leeuwen) houden de wacht bij de zuidelijke hoofdingang aan de voet van de heuvel. Vooral de kluizenaar U Khanti van dazaung of de hal waar fragmenten van de botten van de Boeddha werden geïnstalleerd is interessant Deze zijn echter verplaatst naar een ander gebouw en niet meer te zien. Op de top van de heuvel bevindt zich de Sutaungpyei (letterlijk wensvervullende) Pagode.
Sutaungpyei
Via de trap gaan wij naar het zuidterras. Hier bij een kleine stupa staat het beeld van de ogress Sanda Muhki die, bij gebrek aan iets dat ze Boeddha te bieden had, een offer van haar eigen borsten maakte. En voor deze extreme daad van verdienste maakte de Boeddha de profetie dat Sanda Muhki zou worden herboren als een grote koning die een stad aan de voet van de heuvel zou bouwen en een grote voorstander van het boeddhisme zou worden in het jaar 2400 van de boeddhistische periode (1857 AD), het jaar waarin King Mindon de basis legde voor Mandalay.
Op elk van de 4 hoeken van het terras is een koning van de ogres te zien met zijn leger van miniatuur ogre-beelden achter hem die eerbetoon aan de Boeddha betalen.
Nabij de boog die de zuidelijke passage beklimt, bevindt zich de Shrine of the Guardian Spirit, bekend als Mandalay Bo Gyi, waar de inboorlingen van Mandalay vaak komen om offers te brengen.
Er zijn 4 overdekte trappen saungdan genaamd tegen de heuvel vanuit het zuiden, zuidoosten, westen en noorden en er zijn handige zitplaatsen in het metselwerk langs deze trappen. De huidige eenrichtingsweg leidt naar een roltrap en een lift naar de pagode aan de top. Het bespaart tijd en maakt het ook toegankelijk voor degenen die niet in staat zijn om de trap op te klimmen.
De Champac met zijn geurige witte bloesems op takken, zoals kandelaars, groeit in het wild op de heuvel, samen met de karmozijnrode rode bloemen over de gevederde bladeren van de Vlam boom. Zie de lichte stukjes in de bomen dat zijn ze.
Zonsondergang over de Irrawaddy-rivier in het westen en de heuvels daarachter is een fotomoment. Dat was waar we voor gingen helaas het kwam met bakken naar beneden. Dus hebben wij maar mooie nachtfoto's gemaakt ook de moeite waard, ja je moet er toch iets van maken immers.
En dit was de laatste dag in Mandalay we gaan weer met de half open trucks naar beneden en geloof me dit is een pittig ritje er wordt niet zacht gereden maar goed dat niemand met eigen vervoer naar boven mag want dan zouden er zeker ongelukken gebeuren het is gewoon verstand op 0 en blik op oneindig. Straks hapje eten in het winkelcentrum bij ons hotel koffer inpakken en morgen vroeg gaan we weer op weg naar