Een nieuwe dag
We sliepen halverwege dus moeten we weer naar beneden waar de bus op ons wacht. We stappen weer in de truck en dalen met de zelfde snelheid zij het niet harder dan we naar boven klommen gisteren. Er zijn iets meer stops. Waarschijnlijk meer truck's op de weg. Dan moet er op elkaar gewacht worden want niet overal kun je met 2 voertuigen over de weg of door de bocht.
Haya Thonzu Taung
De 'Bergtempel van de Drie Boeddha's', gelegen in Kyaihtiyo, heeft 1 groot Boeddhabeeld bekend als;
Gotama Boeddha Phaya Gyi.
Dit is de 1ste stop. Hij is al van veraf te zien maar zoals je ziet is hij nog niet af. Iedere keer doemt het hooft op tussen de bomen.
Dan komen we bij een heel lange oprijlaan waar je op een gegeven moment een rotonde krijgt.Hierop staat een baby-boeddha die naar boven wijst om te vertellen dat Boeddha daar boven zit. Dit was echt een vertederend beeld. We rijden door en komen op een open veld waar ook nog volop gewerkt wordt. Daar staan we dan aan de voet van de Phayah ton su Hill en aanschouwen het beeld. Er is ook een tempel in aanbouw boven. En ja de kids vermaken zich wel zo te zien.
De volgende stop isbij de rubberbomen want er zijn toch nog een aantal in de groep die deze nog nooit van dichtbij gezien hebben. Er werd niet gewerkt aan de bomen maar het was wel heel erg leuk om het bos in te lopen. We kwamen zo maar spontaan in het dagelijks leven van de bewoners terecht.
We komen veel kraampjes waar grote meloenen lagen tegen langs de weg. Bij deze stoppen we even om te kijken. Nu zie je wat ik bedoel met die folie op het raam van de bus normaal zou dat een scherpe foto zijn geweest nu is ie een beetje mystiek heeft ook wel wat toch?
De Muchalinda-pagode in Bago
heeft een vergulde klokvormige stupa, waarvan gezegd wordt, dat deze de Tavatimsa-hemel op Mt. Meru is (naam van de centrale wereldberg in de boeddhistische kosmologie).
De 7 terrasvormige niveaus zouden de 7 bergketens van de Mt. Meru vertegenwoordigen.
Elk terras heeft een balkon dat verbonden is door 4 gangen met trappen, Noord-Brabant oost, zuid en west.
De pagode is een kopie van de grotere Hsinbyume-pagode in Mingun. Terwijl de golven op die terrassen, de 7 zeeën symboliseren.
Van die van de Mt. Meru, wordt hier gezegd dat het golvende ontwerp ook de slangachtige vorm symboliseert van de Naga-koning naar wie deze zedi is vernoemd.
Op het bovenste niveau is een afbeelding van de Boeddha, zittend in de lotuspositie en het uitvoeren van een bhumisparsa mudra.
Iets verderop op het complex staat nog een soort tuinhuis met een plateau met stenen olifanten. Dit is te bereiken door over een brug naar de overzijde te lopen. Bij de brug vinden we Boeddha met de waternap
De Shwemawdaw Pagoda
Iedereen die zich al eens heeft verdiept in Myanmar kent de bekende Schwedagon pagoda in Yangon. Ook in Bago vind je een soortgelijke pagoda, de Schwemawdaw pagoda. En wie denkt dat de pagoda in Yangon al indrukwekkend was, de Schwemawdaw pagoda in Bago is nog eens 14 meter hoger dan de pagoda in Yangon én het is er een stuk rustiger.
Rond de Boeddha zijn verschillende beschermer Nats, geesten die al vele eeuwen in Birma worden aanbeden. Ook zien we veel boeddhabeelden in diverse uitvoeringen.
De wederopbouw van de Myanmar Shwemawdaw Paya begon in 1952 en werd voltooid in 1954, toen Shwemawdaw paya zijn huidige hoogte bereikt. De glinsterende gouden top van de stupa bereikt 14m hoger dan Shwedagon in Yangon. Aan de noordoostelijke hoek van de stupa is een enorm deel van de Hti getipt door de aardbeving van 1917 in de structuur van de stupa gemonteerd. Het is een ontnuchterende herinnering aan de kracht van dergelijke geologische verstoringen in Myanmar.
Net als de Shwedagon-pagode in Yangon, wordt Shwemawdaw Myanmar stupa bereikt door een overdekte loopbrug met kraampjes. Langs de zijkanten van de loopbrug illustreert een verzameling nogal vervaagde en stoffige schilderijen de vreselijke gevolgen van de aardbeving in 1930 en toont de daaropvolgende wederopbouw van deze machtige stupa in Myanmar Bago.
De ingang van de tazaung-behuizing van de Boeddha is via een grote hal met pilaren. Ook hier bevatten de muren muurschilderingen die verschillende boeddhistische verhalen uitbeelden.
Aan het einde van de hal leidt een trap naar het paviljoen dat het beeld van Shwethalyaung Boeddha herbergt.
Weer een bijzonder stukje aarde.
Mya Tha Lyaung Buddha
is het andere liggend Boeddhabeeld. Deze is te vinden in de openlucht nabij de Shwethalyaung Buddha en is bereikbaar via een charmante brede stenen trap versierd met paarse bloemen. De ‘openlucht’-Boeddha dateert uit 2002 en heeft dezelfde afmetingen als zijn liggende, maar overdekte, buurman. Velen geloven dat de bouw van het Boeddhabeeld nog niet af is, omdat het niet gebruikelijk is dat een Boeddha geen dak boven zijn hoofd heeft. Toch is het Boeddhabeeld zo goed als klaar.
Bij aankomst loop je onder de poort door het terrein op een grote bel en een paal met daarop een Hintha-vogel, het symbool van de stad Bago. daar word je de weg gewezen naar het beeld. Rondom het liggende Boeddhabeeld, vind je kleine gedetailleerde altaars waar offers gemaakt worden en waar kleine religieuze beelden staan.
Een standbeeld van koning Dhammazedi eert de bouwer van de Paya.
Er staan zowel bij het hoofd als aan de voeten wierookstokken. Hier het beeld van diverse kanten belicht. Dan zie je dat ook de gezichtsuitdrukking behoorlijk kan veranderen. Alles is echt tot in de details uitgewerkt zoals je ziet zeker als je naar het oog kijkt. De voetzolen van Boeddha zijn altijd de moeite waard
Het terrein bestaat uit 2 delen nu gaan we naar de overzijde van de weg. Daar is een open paviljoen waar veel chedi's staan.
Een paar van de paviljoens zijn gewijd aan Nat-geesten, die al vele eeuwen in Birma worden aanbeden, waarschijnlijk vóór de komst van het boeddhisme.
Hier is ook een Boeddha-tuin. Er staan enorm veel levensgrote Boeddha-afbeeldingen. Ze worden gebruikt voor meditatie.
En je vindt hier ook 4 staande boeddha's die rug aan rug staan elk met het gezicht naar een hoofdingang.
We zijn nog maar net onderweg of we stoppen weer voor ons volgende pagode.
Maar eerst even genieten van alles wat er buiten gebeurd bij de stalletjes ja het ruikt er ook heerlijk. Hier bij dat jonkie, hebben Ans en ik ons duikelaartje gekocht die je snapt het al altijd weer overeind komt. Dit is dus ook de reden dat je hem voor veel woningen ziet staan
Shwethalyaung Paya
Het huidig beeld staat in de Shwethalyaung Paya in Bago, een belangrijke bedevaartplaats voor boeddhisten die hier komen om hulde te brengen aan de Boeddha.
Birmese mensen zeggen dat de afbeelding Boeddha voorstelt in een ontspannen modus in plaats van parinibbana (dood), omdat de ogen wijd open zijn en de voeten enigszins gespreid liggen in plaats van parallel.
Geschiedenis van de Shwethalyaung Boeddha
Na de vernietiging van Bago die met de Mon-opstand tegen de Birmezen in 1757 kwam, was het beeld vergeten en werd het overwoekerd door de jungle.
Het werd bij toeval herontdekt in het koloniale tijdperk, toen de Britten in 1881 een spoorlijn bouwden tussen Yangon en Bago tijdens opruimingswerken onder een heuvel begroeid met dichte junglevegetatie. Het beeld werd hersteld en een ijzeren paviljoen (tazaung) werd over het beeld heen gebouwd om het te beschermen.
In de daaropvolgende decennia werden verschillende andere gebouwen aan het tempelcomplex toegevoegd.
Legende
Op een dag waagde een prins, de zoon van koning Mingadeipka, zich in een bos. In een klein dorp in de buurt ontmoet de prins een Mon-vrouw, die een volgeling is van de Boeddha. De prins trouwt met de vrouw en neemt haar mee terug naar het paleis van de koning.
Eenmaal in het paleis buigt de Mon-vrouw niet voor de heidense standbeelden van de koning, maar in plaats daarvan voor een afbeelding van de Boeddha. Boos beveelt de koning dat de vrouw wordt gedood als een offer aan zijn goden.
Voor het heidense beeld aanbeden door de koning bidt de vrouw tot de 3 juwelen van het boeddhisme; de Boeddha, de boeddhistische leer en de boeddhistische gemeenschap. Op dat moment breekt het heidense standbeeld van de koning in stukken. De koning, getroffen door angst, beseft dat hij de verkeerde God heeft aanbeden en beveelt een groot standbeeld van de Boeddha op te richten. Altijd weer leuk die legendes
Op een groot voetstuk rust een wit beeld van de Boeddha met een serene glimlach die een vergulde mantel draagt, het hoofd rustend op een "kussen" van kisten ingelegd met mozaïeken.
Aan de muren hangen muurschilderingen met scènes uit de Jataka-verhalen, de verhalen over de vorige levens van de Boeddha. Vele hooggeplaatste zijn hier geweest en hebben een offer gebracht. Op een zuil vond ik de informatie over de afmetingen van Boeddha.
De voetzolen zijn versierd met afbeeldingen die de 108 lakshanas of gunstige kenmerken van de Boeddha voorstellen.
En dan zien we de monnik lopen dan besef je denk ik pas hoe klein wij mensen zijn naast dit beeld.
Ook nu bepaald de hoek de gezichtsuitdrukking.
Het liggende Boeddha-beeld vind je in een ijzeren paviljoen genaamd tazaung met Italiaans marmer op de vloer. Ook het plafond is heel bijzonder.
Op de balustrades staat een mythologische Naga-slang, een dier waarvan wordt aangenomen dat het het boeddhisme beschermt, omdat het een slang was die de Boeddha onder zijn kap beschermde tegen zware regenval tijdens meditatie.
Je ziet het is een echte bedevaart-plek.
Kyaik Pun Pagoda of Kyaikpun Paya (Engelse naam)
(Yai Pun Bhura Kyee, d.w.z. de 'Pagode van de vier grote Boeddha-afbeeldingen)
Dit is een klein boeddhistisch klooster in de buurt van de stad Bago, bekend om zijn 4 torenhoge afbeeldingen van de Boeddha rug aan rug zittend die van ver zichtbaar zijn. De indrukwekkende 27 meter hoge beelden zijn in de open lucht, zonder beschutting van een bedekkende tempelstructuur.
De Kyaik Pun Pagodawerd gebouwd in 1476 door Dhammazedi, een vrome boeddhist en koning van het koninkrijk Mon van Hanthawaddy (Pegu de vroegere naam van Bago) en is een actieve plaats van aanbidding; Het stond oorspronkelijk naar verluidt in het centrum van de stad maar door erosie door de Irrawaddy-rivier zijn in de loop van de tijd grote stukken land weggevreten.
De beelden zijn in de jaturathit-stijl en stellen Gautama, Kakusandha, Konagamana En Kassapa voor. Zij worden vooral vereerd door Laotiaanse boeddhisten die hun respect komen betuigen. Hoewel geen van de afbeeldingen exact hetzelfde is, zijn de kenmerken van 3 tamelijk identiek, waarbij de vierde naar de oostelijke richting kijkt en er anders uitziet.
De vroegste vermelding van deze stad in de geschiedenis komt van een reiziger genaamd Ibn Khudadhbin, die Bago in 850 na Christus bezocht en erover schreef. 1000 Jaar later annexeerde het Britse rijk het gebied. Maar Bago behield een sterke focus in boeddhistische overlevering.
De naam Kyaikpun Pago, komt van een Mon lexis: "Kyaik" (Boeddha) en "Pon" wat "Vier" betekent. Dit monument werd ca 600 jaar na Chr. gebouwd door de Bago-koning Migadippa en gerenoveerd rond de tijd van Columbus, door koning Dhammaceti.
De legende van de Kyaik Pun Pagoda
Volgens de lokale legende waren 4 Mon-zussen betrokken bij de bouw van de Kyaik Pun Paya ca 573 jr na Chr.. Onder elkaar beloofden ze nooit te trouwen zolang ze leefden. Als 1 van hen zou trouwen, zou 1 van de Boeddhabeelden instorten. Volgens de legende verbrak 1 van de vrouwen haar belofte en trouwde, wat resulteerde in de ineenstorting van 1 van de afbeeldingen, de Kassapa Boeddha.
Afbeeldingen van de 4 Boeddha's die het Nirvana hebben bereikt
De afbeeldingen vertegenwoordigen de vier Boeddha's die Nirvana hebben bereikt;
Kassapa Boeddha, Kakusandha Boeddha, Konagamana Boeddha en Gautama Boeddha.
Ze zitten rug aan rug tegenover de 4 hoofdrichtingen tegen een massieve bakstenen vierkante centrale paal met daarop een gouden torenspits met een ceremoniële Hti met meerdere lagen (deze was van dichtbij praktisch niet te zien).
Zij dragen gouden gewaden en hebben allemaal iets verschillende gezichtsuitdrukkingen.
Ze zijn in de Bhumisparsha-mudra en roepen de aarde op om te getuigen.
En rondom het beeld was er weer veel te zien.
Ook hier wordt uiteraard weer geofferd. En de nats zijn ook aanwezig. Toen we buiten kwamen, zagen we hoe de stokje met met de vlaggetjes en de stroken met daarop de dagen (dieren) van de week gemaakt worden.
De Taukkyan War Cemetery
werd gebouwd in 1951. De begraafplaats is rustig en het goed onderhouden terrein heeft 27.000 stenen graven van gevallen Gemenebest en geallieerde soldaten.
Het is eigendom van en wordt beheerd door de Commonwealth War Grave Commission je vindt hier de graven van 6.374 geallieerde soldaten. De meesten komen van geïsoleerde junglesgraven, evenals van de oorspronkelijke slagveld-begraafplaatsen in Akyab, Mandalay, Meiktila en Sahmaw. De laatste is een Chindit-begraafplaats met de graven van Brits-Indiase Special Force-soldaten, veel van hen stierven in de strijd om Myitkyina die tijdens de Burma-campagne in de WO II in Myanmar dienden, hoewel hier ook enkele slachtoffers van de WON II zijn begraven.
Het ligt in de stad Taukkyan, in de gemeente Mingaladon in de buurt ca 32 km van Yangon en is de grootste van de 3 oorlogs begraafplaatsen in Myanmar.
Er is ook een gedenkteken met bijna 27.000 namen van mannen van de landmacht van het Gemenebest die stierven tijdens de campagnes in Birma en die geen bekend graf hebben, evenals meer dan 1.000 namen waarvan de overblijfselen zijn gecremeerd.
De Thanbyuzayat-oorlogsbegraafplaats, bevat voornamelijk de graven van degenen die stierven tijdens de bouw van de Spoorweg Thailand-Birma.
Rit met de Circle Train
Dan is het nu tijd voor ontspanning met een groepje kozen we ervoor om het laatste stuk naar ons hotel met de trein te gaan wat hebben we genoten van deze rit. Ook al zei ons gids dat het niet veel bijzonders was haha.
De Yangon Circular Train geeft je de kans om je te mengen met de vriendelijke lokale bevolking en een kijkje te nemen in hun relaxte en bijna stressvrije levensstijl.
De Yangon-cirkeltrein is met zijn 50 km hobbelig spoor in echte ouderwetse treinstijl de favoriete manier om goedkoop te reizen. Gemiddeld rijden dagelijks 100.000 pendelaars, waaronder monniken plus hun waren en voedselbakken, door de stad, de voorsteden en de satellietsteden.
Over de cirkelvormige trein van Yangon
De Yangon Circular Train werd gebouwd door de Britten in 1954. Het bestrijkt een spoorlijn-lus van 45,9 kilometer en stopt bij 38 stations. Het duurt bijna 3 uur om de reis te voltooien. Treinen rijden dagelijks zowel met de klok mee (rechts) als tegen de klok in (links).
Stations
Yangon-treinstation, Pagoda Road, Lanmadaw, Pyay Road, Shan Road, Ahlone Road, Panhlaing Road, Kemmendine, Hanthawaddy, Hletaw, Kamayut, Thiri Myaing, Okkyin, Thamaing, Thamaing Myothit, Gyogon, Insein, Ywama, Phawkan, Aung San Myoo , Danyingon, Golfbaan, Kyaikkale, Mingaladon Bazaar, Mingaladon, Waibage, Okkalapa, Paywetseikkon, Kyaukyedwin, Tadagale, Yegu, Payame, Kanbe, Bauktaw, Tamwe, Myitta Nyunt, Mahlwagon, Pazundaung.
Spoor
is een dubbel spoor met 15 afvaarten per dag, reist de trein deze hobbelige rit in een slakkengang door 38 stations, terwijl verkopers in- en uitstappen tussen haltes met de verkoop van gekookte pinda's , fruit en traditioneel Myanmar-eten gedurende de reis van 3 uur.
kosten
In het verleden, kostte het US $ 1 maar vanaf 1 april 2014 heeft de overheid de tickets gestandaardiseerd. US $ worden niet langer geaccepteerd en uw ticket is nu een lokale prijs. Dat is 100-200 kyat (10-20 eurocent) voor een ritje!
Eenmaal in de trein (beste klim) was het gezellig zoals je ziet.
Altijd de moeite waard om buiten te kijken zeker als je langs de stationnetjes rijdt.
Het is geen rijkdom langs het spoor maar kijk wat de zonsondergang doet!
En dan zijn we aangekomen in Yangon en zien we een heel ander plaatje natuurlijk.
