Stukje geschiedenis
Bagan, vroeger Pagan genaamd, was tussen de 9e en 13e eeuw de hoofdstad van het koninkrijk, dat we nu kennen als Myanmar. Met de komst van Boeddhistische monniken veranderde de bevolking van geloof, en ging van Hindu naar Boeddhisme. Met deze verandering kwamen ook de tempels, die de Boeddha's herbergden. Vanaf de 11e eeuw is er flink op losgebouwd door de opeenvolgende heersers van het rijk en aan het eind van de 13e eeuw stonden er ruim 10.000 Boeddhistische tempels, pagodas en kloosters. De meesten waren van hout deze zijn in vlammen opgegaan. Helaas is het gebied ook vaak getroffen door aardbevingen, de laatste in 1975, en zijn er veel bouwwerken verloren gegaan. Er is wat discussie over hoeveel er nu staan. Het ligt eraan of je alle ruïnes meetelt of alleen, die in goede staat zijn. Maar momenteel zijn er nog zeker 2200 tempels en pagodas te bezichtigen.
Na een goede nachtrust en ontbijt gaan we op weg en krijgen al een klein voorproefje van wat ons te wachten staat.
We gaan eerst naar de Shwezi con wat Gouden duin betekent.
De gids maakt de keuze om een andere rustige ingang te zoeken maar het was overal het zelfde. Zo zien we de politie ook even in actie of zijn het verkeersregelaars? Moeilijk in te schatten wel duidelijk is dat de uniformen niet bepaald flatteus zijn. Kijk je ziet daar de straatverkopers langs de weg we zagen heel veel van die plekken en je ziet de traditionele parasol ook staan.
Shwezigon-pagode, Shwezigon-phaya
Het ligt ca 5 km ten noordoosten van het oude Bagan aan de rand van het dorp Nyaung U, dicht bij de rivier de Irrawaddy
Het is een van de oudste en meest indrukwekkende monumenten van Bagan.
Het meest opvallend is de enorme vergulde pagode die in de zon glinstert. Het ontwerp van de Shwezigon-pagode is door de eeuwen heen vele malen in Birma gekopieerd.
Sinds de bouw van de stupa in het jaar 1090 zijn er verschillende heiligdommen en tempelgebouwen aan het complex toegevoegd. Aangezien de pagode een aantal heilige boeddhistische relikwieën bevat, is het een belangrijke bedevaartplaats voor boeddhisten.
In het donker wordt de pagode prachtig verlicht door schijnwerpers die de plek een mystieke sfeer geven. De Shwezigon werd beschadigd door verschillende aardbevingen, waaronder de grote aardbeving van 1975, maar is sindsdien gerestaureerd.
Begin van massale tempelbouw in Bagan
De Shwezigon-pagode werd gebouwd door koning Anawrahta die het Bagan-koninkrijk stichtte in 1044. Nadat een monnik uit het Thaton-koninkrijk de koning had bekeerd tot het Theravada-boeddhisme, begon de campagne van massale tempelbouw op de vlakten van Bagan.
Koning Anawrahta bouwde de pagode om verschillende Boeddha-relikwieën te herbergen, waaronder een kopie van het heilige tandrelict van Kandy in Sri Lanka. Volgens de legende werd de plek waar de pagode moest worden gebouwd, gekozen door een witte olifant die het relikwie op zijn rug droeg. De bouw van de pagode werd voltooid aan het einde van de 11e eeuw tijdens het bewind van koning Kyanzittha.
Nadat we de schoenen uitgedaan hadden, kwamen we via een lange overdekte hal waar een groot deel van het leven zich afspeelt zoals je ziet via de zuidkant van de Shwezigon Phaya binnen. Hier is een heiligdom met een liggende Boeddha die op een voetstuk in een metalen hek rust.
De vergulde pagode
De pagode bevindt zich in het midden van het binnen terrein waaromheen verschillende andere heiligdommen en pagoden zijn gebouwd. De huidige hoofdingang van deze binnenplaats is een kleine tazaung in mandapa-stijl waar een Boeddhabeeld op een voetstuk in de vorm van een van lotus staat en een varada mudra uitdraagt.
Het Shwezigon-festival
wordt gehouden tijdens de 9e maand van de Birmese kalender (november/december) en trekt duizenden locals aan. Dit was oorspronkelijk een maand gewijd aan het respecteren van de oude Nat geesten voordat Theravada Boeddhisme de overhand kreeg in Birma. Wat inhoudt dat er zaden naar de tempel gebracht worden. Het was wel gezellig zoals je ziet.
Alles kon gewoon een praatje hier en een praatje daar, lekker neerploffen voor een Picnic of een middagslaapje geen probleem.
Nats
Nats komen voor in het animisme en stammen uit de tijd voor het boeddhisme. Zij bewaken bepaalde plaatsen en/of personen
Voordat het boeddhisme werd geïntroduceerd in Bagan, was er een aanbidding van de nat-geest. Koning Anawrahta stond toe dat de beelden van de 37 meest vereerde Nats op de lagere terrassen van de Shwezigon-pagode werden geplaatst. De Nat-afbeeldingen zijn inmiddels verplaatst en zijn nu te vinden in een kleine hal naast het platform.
Nat aanbidden is nog steeds springlevend in het huidige Birma, de Mount Popa dicht bij Bagan staat bekend als het huis van de Nats.
Het heiligdom
van een vader en zoon krijger nat, wiens namen Shwe Nyothin en Shwe Sagar letterlijk betekenen The Son Died One Day Before The Father, verwijzend naar het lot dat ze elkaar ontmoetten in de strijd.
Nat Vader, Shwe Nyothin zat lager dan zijn Nat zoon, Shwe Sagar, omdat hij later het boeddhisme diende.
Het Shwezigon-complex
Gedurende de eeuwen na de bouw van de pagode zijn verschillende andere structuren aan het tempelcomplex toegevoegd. Rond het platform zijn verschillende Tazaungs (een open paviljoen in Birmese stijl).
Een tazaung met kleurrijke houtsnijwerken die volksverhalen, de jataka en scènes uit het leven van de Boeddha uitbeelden. De steunpilaren zijn versierd met stukjes glas, die naast een ornament ook vaak worden gebruikt om het kwaad af te weren.
Verschillende structuren zijn bedekt met een Sikhara, een torenachtige structuur afkomstig uit Noord-India. In tegenstelling tot de Sikhara van de Ananda-tempel, zijn deze Sikhara's niet verguld. Een aantal tempelgebouwen zijn bedekt met een Pyatthat, een ingewikkeld versierd Birmaans dak gemaakt van verschillende teruglopende lagen.
Het complex bevat ook een kleine witgekalkte pagode en verschillende structuren waar Boeddhabeelden zijn vastgelegd.
Aan de noordkant van het Shwezigon Phaya-complex in Bagan is een klein heiligdom met een liggende Boeddha die op een voetstuk in een metalen hek rust. Atypisch voor andere reclinig Boeddhabeelden, houdt deze een zakdoekachtig stuk stof in zijn hand. verlaten het terrein
Het uiteinde van de naga in de Stone Dragon Hall aan de achterkant van de Shwezigon Phaya In Bagan, wiens hoofd uitsteekt aan de Tantkyitaung Zedi Over de Irrawaddy-rivier Zoals het geval is bij de laatste tempel, komen pelgrims naar deze plek hier om zichzelf te reinigen door kopjes water over deze naga-staart te gieten, dit zo vaak als hun leeftijd, plus één.
En dan nog een mooie afsluit
Htilominlo Phaya
of ‘Tempel van de benoeming door (Royal) Umbrella’. Is de naam van een 3 verdiepingen tellende, 46 meter hoge, boeddhistische tempel in Bagan, gebouwd door de heidense koning Zeya Theinkha Uzana, die ook bekend staat als Htilominlo en Nadaungmya (Nantaungmya).
Gebouwd op de plek waar de laatste uit 5 broers werd gekozen om de kroonprins te worden, een selectie die volgens de traditie plaatsvond door een witte paraplu die zich richtte op de toekomstige opvolger.
Naar men denkt werd de koninklijke paraplu rechtop op de vloer geplaatst na het loslaten zou hij omvallen en het handvat bepaalde wie van de aanwezige prinsen de kroonprins zou worden, de zwaartekracht te bepaalde dus wie de troonopvolger zou worden.
De 4 Boeddhabeelden
Deze stenen tempel is gebouwd in de Jaturamuk-stijl, dat wil zeggen 4 ingangen, een voor elke richting, en elke hal met een vergulde Boeddha-afbeelding in de Bhumisparsa-pose, met 2 in Birmese stijl en twee in Mon-stijl, waarvan de laatste 2 minder duidelijk worden weergegeven en waarvan de verhoudingen niet kloppen. Een lichaam dat te breed lijkt voor het vrij kleine en aan de bovenkant vierkante kop, die op de romp zit met een zeer korte of zelfs zonder duidelijke nek.
Deze 4 beelden vertegenwoordigen de 4 boeddha's van de huidige wereldcyclus of yuga, bekend als Kali die al de Verlichting hebben bereikt.
Ik lees nu pas de beschrijving maar toen we daar stonden zeiden Ans en ik tegen elkaar wat een boze boeddha is die ene.
De gangen hebben nissen die kleinere Boeddha-afbeeldingen bevatten, evenals muurschilderingen met scènes uit het boeddhisme. Deze tempel werd voltooid in 1218.
Het lijkt er toch op dat het een onderdeel is van de Anara Pagode als ik hem intik op internet kom ik daar uit. Veel van bovenstaande info heb ik via Yves
Hier kregen we ook de mogelijkheid om even naar het zandschilderen te lijken en uiteraard langs de kraampjes te lopen. Nee niets gekocht die poppen waren schitterend maar iets te groot voor onze verzameling helaas wie weet komen we ze nog wel in het klein tegen.
Long Necks
In Thailand leven verschillende bergstammen. Eén van die bergstammen is de Padaung bergstamp.a. in het dorpje Paqnpet. De vrouwen dragen al vanaf vijf jaar, koperen ringen om de nek. Elk jaar komt er een ring bij.
De Longnecks bestaan ongeveer uit 6000 leden en wonen bijna allemaal in het noorden van Thailand. De Longnecks zijn Birmese vluchtelingen. Militairen hebben geprobeerd de stam uit te roeien. Doordat ze vluchtelingen zijn, erkent Thailand de bergstam niet. De ringen drukken het sleutelbeen omlaag. Hierdoor lijkt het alsof de vrouwen een langere nek hebben gekregen.
De vrouwen staan bekend om hun prachtige weefkunst en de mannen om hun tattoos. Zij staan hier soms op de markt zo ook vandaag.
Ananda tempel
is een van de meest vereerde tempels in Bagan en werd gebouwd door koning Kyansittha in 1091.
Hij ligt net ten oosten van de oude stadsmuur van Bagan in de buurt van de Tharabar-poort, de enige poort die nog over is van de oorspronkelijke 12 in de oude stadsmuren van Bagan.
De Ananda-tempel is een van de bekendste en mooiste tempels van Bagan. Het was een van de eerste grote tempels die in Bagan werd gebouwd en is goed bewaard gebleven. Bouwstijl is uit einde van de vroege Bagan-periode Mom & Noord-Indiase invloed.
De Ananda werd beschadigd tijdens de aardbeving van 1975 en is sindsdien uitgebreid gerestaureerd.
Legende van de Ananda-tempel
Het verhaal van de oprichting van de Ananda-tempel. Tegen het einde van de 11e eeuw bezochten 8 monniken uit India Bagan. Ze ontmoetten de koning Kyanzittha. De monniken vertelden de koning over een legendarische grottempel in de bergen van de Himalaya en creëerden een visie voor de koning om de tempel en het besneeuwde landschap te zien. De koning raakte erg onder de indruk van het verhaal en hij besloot de tempel in Bagan te repliceren. Er wordt gezegd dat nadat de Ananda-tempel was voltooid, de koning de architecten liet ombrengen om ervoor te zorgen dat zoiets nooit meer kon worden gebouwd. Waar hoorden wij dit eerder.
Bovenop het vierkante centrale blok zijn 6 teruglopende terrassen. Elke hoek van het 2e terras bevat een kleinere gouden sikhara. De terrassen bevatten talloze Chinthes, de mythologische Birmaanse leeuwen die boeddhistische tempels in heel Birma bewaken.
Jataka verhalenplaten
De basis en zes teruglopende terrassen van de Ananda-pagode bevatten de grootste verzameling plaquettes van alle Bagan-tempels. De platen zijn geglazuurde terracottategels met afbeeldingen van verhalen uit de Jataka-verhalen,
Het meest opvallende kenmerk van de tempel
is de vergulde sikhara. Deze toren-achtige structuur is afkomstig uit Noord-India. De sikhara bevat 5 nissen aan alle kanten boven elkaar geplaatst, elke nis met een Boeddha-beeld. Daar bovenop is een hti, een torenspitsornament in de vorm van een paraplu. De sikhara en hti werden verguld in 1990 om het begin van Ananda's constructie 9 eeuwen eerder te markeren. De totale hoogte inclusief de hti is ongeveer 51 meter.
De weerspiegeling van de vergulde sikhara is zichtbaar vanaf kilometers afstand over de vlaktes van Bagan. In het donker wordt de Ananda-pagode verlicht door schijnwerpers die een mystieke sfeer creëren.
Op de hoeken aan de buitenkant van de Ananda Phaya, zijn grote stenen beelden van chintha in Birmese-stijl (mythische leeuwen), waarvan wordt aangenomen dat ze de beschermers van de Dhamma zijn.
Deze leeuwen worden ook in grote aantallen op het dak aangetroffen en vertegenwoordigen zo rondom bescherming.
Afgezien daarvan worden de ingangen aan de buitenkant ook beschermd door mensachtige deurbewakers, in aanvulling op de wachters die waken over het binnenste sanctum aan de binnenkant, Waardoor de bescherming compleet is.
Naast de wachtposten aan de buitenkant, d.w.z. de zandstenen beelden van Chintha en zittende deurbewakers, hebben de gangen die leiden naar Ananda Phaya ook dvarapala, gezeten in nissen, één aan elke kant van de ingang.
Naast al die, staan er bij de ingangen van het binnenste heiligdom weer enkele deurwachters in paren rechtop, een aan elke kant van elk van de poorten. De laatste schildwachten dragen een riem versierd met kalakoppen D.w.z. maskerachtige ornamenten die worden gebruikt om het kwaad weg te jagen.
De 4 staande Boeddha-afbeeldingen
In het midden van de Ananda-pagode is een grote vierkante kamer waarin 4 staande Boeddhabeelden zijn geplaatst in de gebogen uitsparingen.
De teakhouten 9½ meter hoge vergulde afbeeldingen vertegenwoordigen de 4 vorige Boeddha's die het nirvana hebben bereikt, namelijk Kassapa Buddha (Zuid), Kakusandha Buddha (Noord), Konagamana Buddha (Oost) en Gautama Buddha (West).
Die op het zuiden en noorden zijn origineel. Beide beelden lijken te glimlachen wanneer ze worden bekeken vanuit de vestibules en plechtig door een nadere blik.
De Gautama-Boeddha, de meest recente Boeddha die 2500 jaar geleden leefde, bevindt zich in de Abhaya Mudra, die onverschrokkenheid uitdrukt.
De Konagamana Boeddha houdt een klein voorwerp in zijn rechterhand dat eruit ziet als een pil. Deze Mudra kan de leer van de Boeddha vertegenwoordigen als een medicijn tegen menselijk lijden
Ook de levensgrote beelden van Kyansittha en Shin Arahan zijn verankerd in het westelijke heiligdom.
In 1968 werden originele muurschilderingen in de noordelijke en oostelijke vertibules ontdekt nadat de kalkwassing was verwijderd door de chemici van de afdeling archeologie in latere tijden hoogstwaarschijnlijk door enkele overijverige toegewijden.
Een gang loopt rond de centrale kamer, waarvan de muren 3 rijen nissen bevatten die Boeddhabeelden in verschillende poses verbeelden. Ongeveer 80 grote zandstenen reliëfs tonen scènes uit het leven van de Gautama Boeddha zo'n 2500 jaar geleden
Op het terrein van de Ananda-tempel staat een kloostergebouw genaamd Ananda Oak Kyaung of een Ananda-bakstenen klooster. Het kleine klooster werd gebouwd in 1137, de muren bevatten 18e -eeuwse muurschilderingen met scènes uit het leven van de Boeddha. Zouden de meisjes daar naar op weg zijn? Viel wel op dat zij niet zo vrolijk leken als de groep die we in de stad waren tegen gekomen.
Het tempelterrein is omgeven door een hoge muur, waarin vier grote poorten met een stupa toegang bieden tot het terrein. En wat er ook op het terrein staat is een schitterende Bodhiboom waaronder de dagen van de week staan uitgebeeld.
maandag; De tijger
dinsdag ; De leeuw
woensdag; De vrouwelijke slagtandloze (d.w.z. korte slagtand) olifant woensdagavond of middag,
De mannelijke slagtandolifant (phlaay) woensdag vóór de middag
donderdag; De rat
vrijdag; De cavia
zaterdag; De naga
zondag; De Garuda
Dit was de Ananada Pagode
Mon-stijl lakwerk in Myinkaba Village
Het dorp is beroemd om traditionele Mon-stijl lakwerk, het geheim waarvan de productie al generaties lang is doorgegeven sinds koning Manuha zijn ambachtslieden hier meer dan 900 jaar geleden in ballingschap bracht.
Lacquerware
Het lakwerk is oorspronkelijk afkomstig uit China, waar het 3000 jaar geleden al gemaakt werd.
In Birma wordt dit ambacht nog volop beoefend. De Birmese handwerkslieden boeken bijzondere resultaten met lakwerk, borduurwerk en weefkunst.
Het oudste voorwerp van lakwerk dat in Birma is gevonden, dateert uit de tijd van de Bagandynastic.
De manier waarop men nu het lakwerk vervaardigt, is uit Thailand overgenomen. Het Birmese invasieleger dat in de 2de helft van de 16de eeuw Chiang Mai aanviel, nam alle ambachtslieden gevangen en bracht hen naar Birma.
De handwerkslieden introduceerden er de Siamese manier van lakwerk maken. Die methode kreeg de naam yun, genoemd naar de Noord-Thaise bevolkingsgroep van wie de Birmezen de techniek leerden.
Hoe gaat het in zijn werk;
Het Lakwerk is niet alleen decoratief, maar ook sterk. De laklaag is bestand tegen hoge temperaturen en vocht. Het beste lakwerk wordt gemaakt in Bagan. Na de inleiding kregen we tijd om rustig rond te kijken. Geloof me daar wil je echt niet werken. De Arbo zou zijn tenen krommen. Als souvenir is er in Birma niets beters te koop. Populaire voorwerpen zijn dienbladen, sieradendoosjes, vazen, schalen, asbakken, betelnoot doosjes offerschalen enz..
Het wandelpad naar de ingang van de Dhammayazika Phaya is uiteraard vol met verkopers die souvenirs en lokale producten verkopen. Een stenen trap leidt naar de grote, gewelfde en ingewikkeld versierde toegangspoort.
Dhamayazeka Zedi
Dhammayazika Phaya is een bakstenen structuur omringd door vijf kleinere structuren die elk een afbeelding tonen van een van de 5 Boeddha's van de huidige Kalpa. De ligging is ten zuidoosten van het oude Bagan. Het heeft een klokvormige gouden zedi en werd gebouwd in 1198 door koning Narapatisithu om 4 heilige boeddhistische relikwieën te huisvesten die de laatste van de koning van Sri Lanka ontving.
Vijfhoekige plattegrond
Waar de meeste Bagan-monumenten een vierkante plattegrond hebben, heeft de Dhammayazika een vijfhoekige indeling. Aan elk van de 5 zijden, is een ingang De vijfzijdige plattegrond was bedoeld om de verering van de Maitreya Boeddha te omvatten, de toekomstige Boeddha die nog op aarde zou verschijnen.
De 3 terugwijkende terrassen die de basis van de koepel vormen, bevatten geglazuurde terracotta-platen met afbeeldingen van de 547 Jataka-verhalen, de verhalen over de vorige levens van de Boeddha. Sommige van de prachtige plaquettes zijn slecht verweerd en verkeren in slechte staat. Tevens vind je er een aantal vergulde stoepa's, die verschillende grijsachtige zandstenen chintha's bevatten, evenals enkele naar buiten gerichte en zittende thevada-achtige beschermfiguren in rood-oranje-bruine roestkleur, terwijl de muren van het hoogste terras oorspronkelijk versierd waren met terracotta tegels met scènes uit de Jataka. Veel van deze zijn in de loop van de tijd verdwenen.
Vijf heiligdommen rond de pagode
Aan elk van de 5 zijden van de Dhammayazika-pagode bevindt zich een kleinere structuur met een afbeelding van de Boeddha. Naast afbeeldingen van de 4 onderstaande Boeddha's, bevat de 5e structuur een afbeelding van de Maitreya Boeddha, de toekomstige Boeddha.
De 5 structuren zijn bedekt met een sikhara (een torenachtige structuur vergelijkbaar met die op de Ananda-tempel) en een vergulde hti, een sierspits in de vorm van een paraplu.
De meeste grote Bagan-monumenten met een vierkante plattegrond hebben een standbeeld van de Boeddha aan elk van de 4 zijden van de structuur, een voor elk van de 4 voorgaande Boeddha's die het nirvana hebben bereikt, de Kassapa Boeddha, de Kakusandha Boeddha, de Konagamana Boeddha en de Gautama Boeddha.
Helaas is het niet meer toegestaan de pagodes in Bagan te beklimmen
De pagode wordt bekroond door een zeer grote, indrukwekkende klokvormige volledig vergulde koepel. De koepel met horizontale concentrische ringen is prachtig versierd met verschillende motieven, waaronder lotusknoppen.
En dan is er tijd om heerlijk over het terrein te banjeren en dat geeft altijd leuke plaatjes zoals de olielampjes, een monnik, de vrolijke locals en uiteraard buiten de tempel lekker ongeregeld.
Oost O - htein Taung
ligt in het oostelijke deel van het oude Bagan, tussen de tempels Sulamani en Pyathat - kyi. Tijdens de Bagan-periode (17e - 13e eeuw A.D.) maakten mensen aarden potten, dus er zijn veel gebroken potscherven. East O - htein Taung was een belangrijke locatie tijdens de Bagan-periode, waar gezinnen van de thuisindustrie leefden door het produceren van grote hoeveelheden handgemaakte goederen voor zowel seculiere als religieuze zaken. O - htein Taung zou 500 jaar ouder zijn dan de Bagan-periode. Dit is de plek waar wij heengaan voor een mooie afsluiting van deze dag. En dat was genieten zoals je ziet. Bovenop de heuvel is ook het punt waar je de belangrijkste tempels van Bagan ziet. En laat terwijl de zon ondergaat de maan nou te voorschijn komen dat was een extraatje.