Kostroma Terugblik Moskou/St Petersburg
Suzdal
Soms heb je van die dorpjes die eruit zien alsof de tijd heeft gestaan. Alsof de afgelopen eeuwen geen invloed hebben gehad. Ooit stond er een treinstation voor de Trans-Siberië Express gepland, maar dit is op het laatste moment afgeketst.
In dit dorpje bevinden zich bij wijze van spreken meer kerktorens dan inwoners. Het bezit nog de echte sfeer van het Oude Rusland. En het ontstaan van Suzdal is anders dan bij de meeste plaatsen van de Gouden Ring, want Suzdal was een boerendorpje.
Na een bezoek van de prins van Kiev in 1024, heeft het dorpje een status gewonnen. Toen werd er een groot Kremlin gebouwd omheind met een muur. Niet veel later werd Suzdal aangesteld als hoofdstad van het prinsdom Rostov-Suzdal. In het begin van de 13e eeuw werd dit prinsdom één van de belangrijkste regio’s op het gebied van de handel in Rusland.
Het prinsdom werd nog samengesmolten met het prinsdom van Nizhny Novgorod, maar in 1392 werden de gefuseerde prinsdommen eigendom van Moskou.
Nadat de politieke betekenis van Soezdal was verminderd werd de stad juist een religieus centrum. Er werden veel kerken en kloosters gebouwd in en om Suzdal, in totaal wel meer dan 100 voornamelijk van hout. Daarmee werd Suzdal een belangrijk pelgrimsoord.
In de 18e eeuw was Suzdal echter een onbelangrijk dorp geworden, dat zelfs in 1799 zijn bisschopszetel verloor aan Vladimir. De Sovjet-Unie verklaarde in 1967 Soezdal tot museumstad, waarbij nieuwbouw van meer dan twee verdiepingen verboden werd. Het plaatsje 30 km ten noorden van Vladimir, op een hoge oever van het kronkelende riviertje Kamenka heeft haar schitterende karakter weten te behouden
De ligging van het klooster is het best te bewonderen vanaf de andere oever van de Kamenka aan het einde van de dag, wanneer de lage zon de muren dieprood kleurt of overdag zoals je boven ziet.
Boven nog een paar foto's van het schitterende uitzicht bij de rode vestingmuur en als slot ook het interieur van de kerk waarnaast we uitstapten.
Het klooster met zijn inhoud beschrijf ik onder en dan zal ik daarbij de foto's van de kerken en kloosters samen fresco's en interieur volgen dan daarna. Er is zoveel informatie te vinden maar wil je die allemaal of is het ook leuk om gewoon even foto's te kijken bedacht ik me.
Het Pokrovsky klooster
werd gevonden in 1364 aan de andere oever van de Kamenka rivier, net tegenover het klooster van Spaso-Evfimiev. Het klooster van Pokrovsky werd gebruikt als plaats van deportatie voor vrouwen van opmerkelijke gezinnen en zelfs vrouwen van de groothertogen. Tsaar Peter de Grote dwong zijn eerste vrouw, Evdokia Lopoechina, om non te worden in het Pokrov-klooster. De lokale bewoners vertellen een legende, dat er tussen de kloosters een ondergrondse geheime passage was die door monniken en nonnen was gemaakt voor ontmoetingen met elkaar en bevestigt dat vrouwen 2/3 van de weg gegraven hebben, en mannen slechts 1/3. Het ensemble van het klooster vertegenwoordigt tegelijkertijd de stenen muren met 9 geslagen verlagen, unieke gateway kerk van de aankondiging, diverse kloostergebouwen, kathedraal van de voorbidding, de zachatievskaya kerk.
Jefimijefski Monastyr
De noordkant van de stad werd sinds de 14e eeuw verdedigd door het versterkte Jefimijefski Monastyr. De stenen muren uit 1664, die het klooster het aanzien van een kremlin geven, herbergen een drietal kerken, een gevangenis, een hospitaal en een klokkentoren. De hoofdkerk Preobrazjenski sobor heeft fraaie fresco’s van de schilder Nikitin met de voor hem zo karakteristieke lichtblauwe achtergrond. Ook op de witte buitenmuren zijn enkele fresco’s te zien.
De grote crypte diende als begraafplaats voor prinsessen en edele vrouwen.
Het klooster van Sint Euthymius
Is de enige uitzondering op alle witte kerken, kloosters met haar zalmroze muren. Het klooster heeft niet alleen prachtige kerken en gebouwen met een kloostertuin, maar in veel gebouwen zijn tentoonstellingen.
Hier zien we een aantal fresco's
Even binnenkijken
De klokkentoren
is gebouwd in 1635. Het was het eerste stenen gebouw in de nederzetting. Deze was in de 16e eeuw een kleine structuur, maar in de zeventiende eeuw werd het opgebouwd en bedekt met een achthoekig tentvormig dak. In de achttiende eeuw was de klokkentoren verbonden aan de kathedraal-veranda door een galerij. Op de klokken wordt overdag ieder uur na 11.00 uur een klein concert gegeven.
Kapel
Naast de kerk is een kapel met het graf van vorst Pozjarski, die samen met de vleeshandelaar Minin in 1612 de held van de opstand tegen de Poolse overheersing van Rusland was.
Het witte Kremlin
Dit is het oudste deel van Suzdal dat de basis legde voor de nederzetting in het zuiden op een verhoging boven de Kamenka . Het architectonische complex van het Kremlin is omringd door goed bewaarde 11e eeuwse aardewanden.
Honderden jaren geleden werd het Kremlin omringd door aardewallen, loopgraven gevuld met water om de stad en houten muren te beschermen met wachttoren rond de stad, die het dagelijkse leven van de stad beveiligde.
Binnen de muren zijn 2 kerken en het verblijf van de kerkvorst. Kijk goed naar de wijzerplaat dan zie je dat het geen westerse cijfers zijn! Ik keek er ook overheen dat komt natuurlijk omdat de opstelling wel is zoals we gewend zijn.
Van de residentie van de aartsbisschop zijn nog delen uit de 15e en 16e eeuw, zoals het kerkje bij de refter met een enkele zuil en een galerij rondom. In de vroegere verblijven van monniken en de aartsbisschop is een interessant museum gevestigd. Het behandelt de geschiedenis van Soezdal en heeft oude Russische schilderkunst. Geopend 10.00-18.00 uur, donderdag gesloten
Kathedraal van de Intercessie
gebouwd op een diepe crypt, is een van de mooiste architectonische monumenten van Suzdal. De kathedraal is aan drie zijden omringd door een brede galerie met prachtige arcades en overdekt over de zakvormige Zakomaras. De kathedraal heeft een prominente grote centrale koepel en muren ingericht door een band van blinde arcades.
Het huis van de bisschop
komt uit dezelfde periode. De spirituele leiders van de stad wonen daar. Het huis heeft een mooie ceremoniële hal - Cross Chamber - die voor recepties werd gebruikt. Nu bevindt zich de prachtige collectie van het museum van geschiedenis en kunst van Vladimir-Suzdal in het huis van de bisschop.
Openluchtmuseum
Tegenover het kremlin, in het zuiden van het stadje op de andere oever van de Kamenka, ligt het interessante openluchtmuseum voor ‘houtarchitectuur en boerenleven’.
Het museum werd opgericht in 1968 op de plaats van het voormalige Dmitrievskiy klooster, de oudste in Suzdal. De houten constructies uit de hele Vladimir regio werden naar het museum gebracht. Opvallend dat alle gebouwen werkelijke constructies zijn waar mensen in leefden en werkte. Zo werd een typisch dorp met alle kenmerken van de oude Russische nederzetting op de linker oever van de Kamenka rivier gereconstrueerd.
Het eerste gebouw dat naar het museum werd gebracht, was de Transformatiekerk van het midden van de XVIII eeuw, die eerder in het dorp Kozlyatyev was gevestigd.
Het tweede gebouw dat naar het museum werd gebracht, was de Kerk van de Opstanding uit het dorp Patakino van 1756.
De twee kerken vormen een ensemble, dat gebruikelijk was in Rusland en heet een zomer- en winterkerk. De winterkerk, de Kerk van de Verheerlijking, werd opgebouwd uit dennenhout en door niets anders dan een bijl te gebruiken.
Kerk van de Verrijzenis, is bestemd voor zomergebruik, omdat het niet verwarmd is en geen winterdienst heeft.
Naast de kerken zijn er typische huizen (Izba's) van boeren, putten, molens en schuren in het museum.
Tegenwoordig is het Museum van Houten Architectuur een plek voor diverse Suzdal festivals.
De geboorte van de Maagdkathedraal (Rozhdestvensky Sobor)
Bekroond met blauwe koepels met gouden sterren (sinds 1750) oorspronkelijk gebouwd in 1222-1225 op de plaats van een vroegere kerk die door Vladimir Monomakh in de XI eeuw is opgericht. De vroegere kerk was de eerste christelijke kerk in Suzdal. Het is het enige gebouw in Soezdal dat de Tataarse invasie van 1238 heeft overleefd. Aan de gevels zijn nog fragmenten van de oorspronkelijke versieringen te zien, zoals leeuwen, maskers en andere motieven. Origineel zijn ook nog de koperen deuren met goudbewerking uit 1233, waarop Bijbelse motieven zijn uitgebeeld.
Zij staat midden in het ensemble en is het hart van het Kremlin. De kathedraal wordt beschouwd als de oudste bewaarde structuur in Suzdal. Alleen het onderste deel van de kathedraal is nog originele witte steen, terwijl de rest van het steen uit de 16e-eeuw is. Het interieur is bekend om zijn gouden poorten (1230-1233). Deze poorten zijn verdeeld in vierkanten met scènes van het leven van Christus. De beelden waren gemaakt van goud op zwart afgewerkt koper. Deze kathedraal is ook van belang als begraafplaats van Suzdal's prinses en bisschoppen. Je ziet wat een blauw lucht kan doen.
De houten Nikolskaja tserkov
enkele meters verderop is niet zo oud en evenmin oorspronkelijk uit Soezdal. Toch nog uit de 18e eeuw is hij afkomstig uit Glotovo, een dorpje in de omgeving.
Arkhiereiskie kamers
Naast de kathedraal zijn er Arkhiereiskie kamers die werden gebouwd in de 15e-18e eeuw.
De kamers zijn verbonden met de kathedraal, en de hoofdingang van de kamers leidt naar een grote hal binnen, van waaruit je in de kamer van Besstolpny van de Krestovy komt geweldig. Deze zaal werd gebruikt voor de speciale evenementen. De kachel het mooie statige stuk in de zaal hebben we meer gezien zoals in Letland in Paleis Rundāle hele volksverhalen staan op deze kachel dat was daar niet. En ja even ogen dicht en je ziet het feest beginnen in die grote zaal.
UNESCO
Vanwege de historische waarde staat Suzdal tegenwoordig op de Werelderfgoedlijst sinds 1992 met de geboorte van de Maagdkathedraal, de klokkentoren en het huis van de bisschop op de World Heritage lijst. Het Suzdal Kremlin is tegenwoordig een museum met tal van tentoonstellingen gewijd aan de geschiedenis van Suzdal, oude Russische schilderijen, toegepaste kunst en de schatten van de kloosters en kerken.
En natuurlijk ook in dit oude klooster een platte grond, beschrijvingen helaas erg moeilijk leesbaar voor ons en diverse poorten in de vestingmuur. En ja ook niet onbelangrijk op zo'n enorm terrein een toilet dat was wel leesbaar aangegeven.
En dan nu het "gewone" Suzdal
We zien de vogel wat volgens mij symbool staat voor Suzdal op diverse manieren terug in de stad zoals je ziet. Suzdal bestaat vrijwel geheel van het toerisme. Alhoewel je om 21:00 uur niet meer ergens een glaasje of een hapje te vinden want dan heb je gewoon dikke pech! De bestrating is niet echt goed te noemen zeker als het geregend heeft. Maar ach hoort erbij toch?
De koets staat klaar! Er zijn bijna geen auto’s hier, vooral voetgangers en paardenrijtuigen. Het park is klaar voor verliefde stelletjes zoals je ziet en oom agent doet ook hier zijn ronde door de wijk. En ja wie die manspersoon voor het pand van de brandweer is zijn we niet achtergekomen wel een mooi gedetailleerd beeld. En als het huis niet meer in oude stijl is en je wil wel meedoen hang je gewoon een zeil met de afbeelding van de ramen aan je gevel. En ja er is nog wel wat entertainment in werking ondanks het tijdstip de winkeltjes waren al dicht.
kerkjes, Rizolozjenski Monastir, brandweer en postkantoor
Tegenover de arcaden staan twee leuke kerkjes. Van de hoge wal achter de arcaden heb je een lieflijk panorama van het dorp in de bocht van de Kamenka. Hier kun je van de zonsondergang genieten. Verder naar het noorden staat het verwaarloosde en daarom evenzeer pittoreske Rizopolozjenski monastir. Het klooster is sinds Sovjettijden in gebruik als jeugdherberg (en misschien daarom wel zo vervallen), de klokkentoren uit 1819 als uitkijkpost voor de daar beneden gehuisveste brandweer. Aan de overkant op het plein waakt Lenin voor het postkantoor.
Handelsarcaden
Het commercieel centrum van het stadje wordt gevormd door de Handelsarcaden op Torgovaja Plosjtsjad. Deze classicistische zuilengalerij wordt nu bezet door cafés, winkeltjes en een restaurant. De traditie bieden bij het handelen eer aandoend, bieden boerinnen uit het dorp en uit de omgeving hun zelfgekweekte producten aan op een stellage van houten kratjes. Toen wij eenmaal in het dorp aankwamen waren de laatsten net aan het afbreken om weer naar huis te gaan/.
Izba's
In het dorp staan veel houten huisjes die de Russen ‘izba’s’ noemen. Het geeft een kijkje in de lange Russische geschiedenis.
Ook zagen we veel bloempotten aan de muren. Wat ook opviel was dat de meeste ramen voorzien zijn van een heel diepe vensterbank (zoals we vroeger ook in de herenhuizen hadden) waar je heerlijk in kunt zitten en naar buiten kijken. Maar hier heeft het een functie het beperken van de kou in de wintermaanden. Wie weet was dat bij ons ook zo ik heb daar eigenlijk nooit over nagedacht. En als we het er nu toch over hebben kijk naar de pijpen op de daken ja lachen die zijn dus gewoon ingepakt tegen de kou. Op de bijgevoegde foto's is goed te zien dat deze vensterbanken in de warmere maanden gebruikt worden als een soort etalage. We hebben er onderweg natuurlijk ook al heel veel van dit soort huizen gezien en zullen er nog zat tegen gaan komen. Zoals ook het huis van de boer waar of we waren
De speeltuin
Voor ons hotel op het grasveld is een speeltuin en ja daar moeten wij gewoon even heen want het deed ons denken aan de Heksenberg in Litouwen geweldig leuk om hier even rond te lopen
En nog meer
Ja moest toch echt wat van die vele torentjes plaatsen hoor het hoort gewoon bij Suzdal weet je nog bijna meer kerken dan mensen nou en elke kerk heeft minstens 2 torens en als je dit ziet snap je het wel
Het monument ter herdenking aan de slachtoffers van de oorlog 1941-1945, hier brand de eeuwige vlam.
Verderop vinden we nog een gedenkplaats voor de oorlogsslachtoffers.
De wandeling
Na het eten gaan we met de eetclub nog gezellig een rondje dorp maken (dit deden we vaker deze reis erg gezellig) en daar hadden we geen spijt van zoals je ziet.. We zien de avond vallen dat levert schitterende luchten op ook stond er een groepje te schilderen aan het water ja dit geeft mooie plaatjes. Het is ook leuk om even door het echte dorpje te lopen. Het valt op dat heel veel huisjes met een tuintje veel bloemen hebben staan en met name gladiolen en irissen en toch zijn dit niet de bloemen van het land. En zie je die ogen aan de onderzijde van die vrachtwagen?
