Zo eindelijk helemaal in beeld, hier in Sint Petersburg stonden we in de etalage.
Zo eindelijk helemaal in beeld, hier in Sint Petersburg stonden we in de etalage.

Moskou/St Petersburg  Terugblik

 

SINT-PETERSBURG

Deze stad meest westerse stad van Rusland gelegen aan de Finse Golf heeft nogal wat verschillende namen gehad; Sint-Petersburg werd de stad in 1914 omgedoopt tot Petrograd, 10 jr later tot Leningrad en sinds 1991 weer de oude naam . De stad ligt  in een moerasgebied aan de monding van de rivier de Neva.

Arme mensen werden gedwongen aan de bouw te werken en velen zijn daarbij omgekomen. Doordat de stad eigenlijk uit heel veel eilanden bestaat (ca 600), zijn er ook heel veel bruggen. De bouw is bekostigd door belasting op wodka. 

Het is een toeristische trekpleister van formaat met grachten, lange rechte straten, tuinen, parken, paleizen en musea.

Sint-Petersburg werd gesticht door tsaar Peter de Grote, als ‘venster op Europa’. De stad kreeg daarom een Westerse uitstraling, wat onder meer tot uiting komt in de vele grachten naar Amsterdams voorbeeld. Hij onderhield warme relaties met Nederland. Vanaf het midden van de 18e eeuw tot de Russische revolutie waren er geregelde handelscontacten tussen de zogenaamde Ruslui uit Vriezenveen (Overijssel) en Sint-Petersburg.

Na zijn dood (1725) werd Sint-Petersburg voornamelijk geregeerd door vrouwen en werden er mooie, veelal barokke, bouwwerken gebouwd. Een bijzondere vrouw die er aan de macht was, was Catherina III die haar man Peter III vermoordde om zelf de dienst uit te maken in Sint-Petersburg. Na haar wrede daad bracht ze het culturele leven in de stad tot grote hoogte.

Toen Catherina de Grote in 1796 overleed, begon nieuwe periode. Zoon Paul I voerde allerlei conservatieve wetten in waarmee hij Rusland tot een ware bureaucratische staat maakte. Boeren in Rusland die lijfeigenen waren werden steeds ontevredener en onder Nicolaas I kwam het tot grote opstanden. Alexander II schafte de slavendienst uiteindelijk af, maar door de hoge grondprijzen trokken de boeren naar fabriekssteden.

De laatste tsaar Nicolaas II werd afgezet tijdens de WOII  waarin Rusland veel manschappen verloor. Tijdens deze oorlog werd de naam Sint-Petersburg veranderd in het minder Duits klinkende Petrograd.
Onder Lenin met zijn communisme, ontstond de Sovjet-Unie. Petrograd werd Leningrad. Stalin volgde Lenin op en onder zijn leiderschap vonden 10 miljoen Russen de dood tijdens de hongersnood van 1931-1932.

In 1941 werd de stad bijna 2,5 jaar bezet door Duitsland, maar Stalins bewind duurde voort tot aan zijn dood in 1953.

In 1991 kwam er uiteindelijk een einde aan de communistische Sovjet-Unie en werd Sint-Petersburg weer Sint-Petersburg.

Patroonheilige  Sint Peter (apostel Petrus) 

staat in het park tussen de kerk en de Neva, gemaakt door Plosjtsjad Dekabristov. Bijzonder is dat het hele gewicht op de achterpoten rust, terwijl het paard een slang, zinnebeeld voor de vijanden van Rusland, vertrapt. De eis van beeldhouwer Etienne Falconet was dat het voetstuk zou bestaan uit 1 stuk van rode graniet dat als een soort kaap is ontworpen. Het ruiterstandbeeld Petrus de Grote , in het Engels bekend als Bronzen ruiter en in het Russisch de Koperhorder is een van de bekendste symbolen van de stad.

Hier heeft Sint-Petersburg zijn naam aan te danken. Dit was de favoriete heilige van niemand minder dan tsaar Peter de Grote die als tienjarig jongetje de troon van Rusland besteeg. De stad werd op 27 mei 1703 gesticht door Peter de Grote en werd gekozen vanwege zijn strategische ligging aan de Oostzee. Officieel was dit gedeelte toen nog eigendom van Zweden, maar tijdens een oorlog werd het ingenomen. Zowel van 1713 tot 1728 als van 1732 tot 1918 was niet Moskou, maar Sint-Petersburg de hoofdstad van Rusland.

Metro Sint Petersburg

De metro is in Sint Petersburg niet alleen een heel handig vervoersmiddel, maar ook een echte toevoeging voor het lijstje Sint Petersburg bezienswaardigheden. Voornamelijke de oudste stations doen denken aan ondergrondse paleizen staat op internet maar zij zijn vast niet in Moskou geweest wij wel haha. Het had voor ons natuurlijk geen prioriteit meer we zijn dan ook niet op onderzoek uit gegaan er was hier nog zoveel te zien.

De tunnels lijken vaak wel eindeloos als je eenmaal op die roltrap staat. Dit komt doordat het metronetwerk van Sint Petersburg één van de diepst gelegen netwerken ter wereld is. Dit had tijdens de Sovjettijd niet alleen een beschermende reden (schuilkelders) maar werd ook zo gebouwd omdat Sint Petersburg uit verschillende eilanden bestaat.

Het hele metronetwerk werd dus als het ware onder de “zachte grond” gebouwd. De mooiste stations vind je terug op de eerste metrolijn (M1 rode lijn), die gebouwd werd in 1955. 

Nevsky Prospect 

Deze meest belangrijke en interessante straat van St. Petersburg heeft tevens een groot aantal historische bezienswaardigheden. De vrij lange straat brengt je langs het Rastrelliesque Stroganov Paleis, Art Nouveau Bookhouse, het monument van Catharina de Grote, Russisch Nationale Bibliotheek en heel veel oude kerken uit de 18e eeuw. Het winkelpubliek zit hier ook goed. Er is een winkelcentrum uit de 18e eeuw en alle grote en luxe merken zijn in de omgeving te vinden. Hier ontstond zelfs een echte Hollandse wijk, inclusief gereformeerde kerk.

Langs de rivier vind je enkele van St. Petersburg's meest indrukwekkende gebouwen; Zoals de Kazan-kathedraal aan de ene kant en de Dom Knigi- boekwinkel (het voormalige Singer-naaimachine-hoofdkantoor) aan de andere kant en het prachtige uitzicht op Kanal Griboedova naar de pittoreske Russische Kerk van Onze Verlosser op Gegoten Bloed. We maken nog een boottocht op de laatste dag komt goed.

Catherine Palace

Dit is een van de mooiste gebouwen die Sint Petersburg rijk is. In 1744 stichtte tsarina Elizabeth op de plaats van de teerfabriek het klooster van de Opstanding, waarin zij zich later wilde terugtrekken.

Het overheersende middelpunt wordt gevormd door de Opstandingkathedraal, Smolnujkathedraal, een 83 m hoge kruiskerk met koepel, omgeven door woon- en dienstgebouwen. Het hele gebouw werd in het blauw, wit en goud opgetrokken. 

  • In 1764 liet Catharina de Grote in het klooster een vormingsinstituut voor adellijke jongejuffrouwen bouwen, de eerste Russische staatsschool voor meisjes.  
  • In augustus 1917 werd het internaat gesloten.
  • Het Smolnuj-instituut, kortweg Smolnuj, werd betrokken door de sovjet van Petrograd, het revolutionaire militaire comité.
  • Het Smolnuj werd de commandocentrale van oktoberrevolutie.
  • Op de avond van 24ste oktober kwam Lenin in het instituut. Gedurende de volgende nacht bezetten matrozen en soldaten alle strategisch belangrijke punten van de stad.

Op de avond van de 25ste oktober kwam in de aula van het Smolnuj het Russische congres bijeen dat;

  • de stellingen van Lenin staafde,
  • de overwinning van de socialistische revolutie in Rusland afkondigde
  • en wetten betreffende de nationalisatie van het privé-eigendom afkondigde.

124 dagen woonde Lenin in het Smolnuj-instituut. Zijn woon- en werkvertrekken werden tot monument verklaard. Tijdens het communisme werd het gebouw gebruikt door het Leningraadse comité van de communistische partij. Na 1972 is de kathedraal omgevormd tot een museum en vervolgens omgebouwd tot een concertzaal wat heden ten dagen de voornamelijke functie van de kathedraal is. 

 

Het Michailovski-kasteel (Russisch: Михайловский замок, Michailovski zamok)

is een voormalige residentie in het centrum. Het kasteel werd gebouwd op last van tsaar Paul. Paul was nogal wantrouwend aangelegd en had bij tijd en wijle zelfs paranoia-aanvallen. Hij wilde niet zoals zijn voorganger en moeder Catharina in het Winterpaleis wonen, omdat hij zich er niet veilig voelde. Daarom liet hij het Michailovski-kasteel bouwen. Het kasteel werd gebouwd tussen de rivieren Moika en de Fontanka. Bovendien werden er nog twee kanalen gegraven, zodat het hele kasteel door water omringd was en aldus alleen toegankelijk was via ophaalbruggen. 

Paul heeft slechts 40 dagen van het nieuwe paleis kunnen genieten. Op 12 maart van datzelfde jaar werd hij door een groepje officieren gedwongen om een document over zijn onmiddellijke troonsafstand te ondertekenen. Toen hij dit weigerde, werd hij vermoord. Zijn zoon Alexander volgde hem op, de keizerlijke familie ging terug naar het Winterpaleis.

In 1823 werd het kasteel aan de militaire ingenieursschool overgedragen.

Sindsdien heet het gebouw in de volksmond het Ingenieurkasteel. Er is ook een portrettengallerij en er moet ook een heel mooie tuin zijn maar helaas we hebben een tijdje rond gehangen tot ruim 15 minuten later dan de openingstijd echter het hek bleef dicht dan maar genieten voor het gebouw was ook mooi

Standbeeld van Peter de Grote

staat voor het gebouw. Ga me niet vragen wat er opstaat want echt we konden het niet lezen.

Waterwagens

Kijk hier zagen we ook nog even het schoonmaken van de waterwagens. ???? Jazeker deze rijden op en aan door de stad zij moeten er voor zorgen dat het asfalt niet kapot springt door hitte dan wel droogte en voorkomt dat het stof zich verspreidt.

Palace Square

Aan dit zeer grote plein vind je het Winterpaleis van de Russische tsaren. In het midden van het plein staat de rode granieten zuil in 1844 geplaatst door Auguste Montferrand de Alexanderzuil ter ere van tsaar Alexander I. Steenhouwers hieuwen de monoliet in drie jaar tijd uit een granieten rots aan de Karelische kust van de Finse Golf en vervoerden hem op een speciaal gebouwde vrachtboot naar Sint-Petersburg; 1200 boomstammen werden diep in de slappe bodem van het plein geheid en vormen het fundament voor de bijna 600 ton zware zuil. Binnen 100 minuten plaatsten 2000 veteranen van de Napoleontische oorlog de zuil met behulp van laadplatformen, takels en kranen op de sokkel.

Geen enkele bom- of granaatscherf van de WOII, haalde de onverankerde monoliet uit zijn evenwicht. Met een hoogte van 47,5m overtreft hij zelfs de Trajanuszuil in Rome (42,4m) en de zuil op de Place Vendôme in Parijs (43,5m). De diameter bedraagt onder 3,65m en boven 3,19m. Deze werd geplaatst na de Russische overwinning van de oorlog met Napoleon’s Frankrijk.  Het blijft een van de mooiste en harmonieuze ensembles van de architectuur ter wereld. Na bijna drie eeuwen de belangrijkste openbare ruimte van St. Petersburg. Net als het Rode Plein in Moskou, is dit plein in St. Petersburg de plee to be voor veel belangrijke evenementen in de Russische geschiedenis. Regelmatig is dit plein het toneel voor grootheden als The Rolling Stones, Paul McCartney, Madonna en Andrea Bocelli die er een concert geven. Maar ook de bloedige zondag een dikke 100 jaar geleden. Tien jaar later gevolgd door de Russische Oktoberrevolutie van 1917.  

Het Winterpaleis

werd tussen 1754 en 1762 op het plein gebouwd door de Italiaanse architect Francesco Bartolomeo Rastrelli. Het was het eerste gebouw op Palace Square, en het werd de hoofdvestiging van de Russische Keizers. Tijdens de bouw kwamen er op de akkers echter bouwhutten, materiaal, werkplaatsen en woonbarakken te staan. Toen het paleis in 1762 klaar was mocht de bevolking van Petersburg meenemen wat van hun gading was. Na een paar uur werd het gehele plein door diezelfde dorpelingen gereinigd. Het gebouw telt maar liefst ruim 1500 kamers, 1786 deuren en 1945 ramen. In 1829 vestigde de generale staf van het Russische leger en het ministerie van Buitenlandse Zaken en Financiën zich in het 580m lange gebouwencomplex. Tegenwoordig behoort het tot de grootste musea ter wereld ‘het Hermitage’.  Hier alleen het gebouw foto's binnen komen later.

De Triomfboog

Na de oorlog van 1812 liet de regering alle huizen die ten zuiden van het Winterpaleis waren gebouwd afbreken. In 1819 kreeg de architect Karel Rossi opdracht het paleis opnieuw aan te leggen. Aan de zuidkant van het Slotplein liet hij twee halfronde gebouwen neerzetten, de vroegere gebouwen van de generale staf, met als verbindingsstuk een triomfboog ter herinnering aan de overwinning op Napoleon. Ter versiering werd gekozen voor composities van wapens en figuren, die de roem van Rusland voorstellen. Aan de kant van het paleis wordt de dubbele boog gekroond door een zesspan paarden met de gevleugelde overwinningsgodin. Toen westerse experts betwijfelden of de 28m hoge en 17m brede boog de 16 ton zware sculptuur wel zou kunnen houden, klauterde Rossi op de dag dat de steigers verwijderd zouden worden op de top van de boog en riep: 'Als de boog in elkaar stort ga ik mee'. De triomfboog staat er nog steeds.

de Hermitage,

het belangrijkste museum is ontstaan in 1764 uit de verzameling van Catharina de Grote en in 1852 geopend door Tsaar Nicolaas en voor het publiek opengesteld. Het omvat een schitterende verzameling uit de Oudheid (o.a. Egypte) en de Middeleeuwen. Ook archeologische vondsten en kunst uit Azië en de Russische cultuur van de 8e eeuw tot de 19e eeuw zijn goed vertegenwoordigd. Dit enorme museum bestaat uit zes gebouwen, waarvan  het belangrijkste het winterpaleis is

Niet alleen het immens grote pand trekt jaarlijks vele bezoekers, ook wat het te bieden heeft is niet mis. Naast de behoorlijk indrukwekkende kunstcollectie die er is verzameld, zijn er ook archeologische vondsten tentoongesteld die variëren van tussen de 8e en 19e eeuw.  Het is allemaal zo indrukwekkend dit kun je eigenlijk niet omschrijven je moet het gewoon zien! Ik heb getracht een beetje overzichtelijk foto's neer te zetten. Hoe doe Ik dat ja daar heb ik veel over nagedacht en ik heb er voor gekozen om groepsgewijs dus per onderwerp foto's neer te zetten en niet overal info bij te vermelden want anders zie je echt door de bomen het bos niet meer. Ik besef nu pas hoeveel we gezien hebben

Bij het binnenkomen besef je al vrij snel dit gaan we niet bevatten wat een weelde wat een overdaad het is geen goudkleurige verf het is werkelijk bladgoud wat je overal ziet! en werkelijk alles van plafond tot grond is bijzonder.

Hier zie je dan een paar panelen en een deur, dat sierstukken, een van de tronen, vazen, glas in lood en de binnentuin.

De vloer een paar draperien voor de ramen eetkamerstoelen. Het motief van de vloer en de tafel zijn exact gelijk aan elkaar ingelegd met hout. Een kast vol met taferelen en nog een paar salontafels met stoeltjes.

Schilderijenpassage bereikbaar via de statig trappen met rode lopers ja echt geweldig haha. Daar speelde het hele leven in en rond Sint Petersburg zich af van menig grote naam zoals ook Rembrand en van Rijn is hier wel iets te vinden

Kijk naar boven geloof me je blijft kijken en echt je krijgt nekkramp maar je moet! Een strak wit plafond is echt niet te vinden.

Wat dacht je van al die kroonluchters en lampen de een nog mooier dan de ander en ook hier vind je overvloed aan bladgoud. Wat dit aan energieverbruik doet? Geen idee denk dat je daar ook niet over na moet denken.

Dan mag de kapel natuurlijk niet ontbreken nou dat is werkelijk een gouden ruimte halleluja ja dat woord is hier wel op zijn plaats. Dan een inkijkje in de zalen en nog een paar schilderijen jawel ook een Hollands landschap ontbreekt hier niet

Hermitage's Peacock Clock

 

In de Hermitage is het enige voorbeeld van robotica uit de 17e eeuw te vinden dat tot op de dag van vandaag niet is veranderd. Het gaat om een klok met een ongelooflijke hoeveelheid aan details. De hoofdrolspelers zijn 3 vogels: een pauw, een uil en een haan. De klok is op zich betoverend.  Het valt niet te meten hoe mooi deze mechaniek is.

Deze vogels hebben een grote betekenis in de kunstgeschiedenis;

  • De uil wordt geassocieerd met duisternis van de nacht, 
  • de haan met de zon en licht en 
  • de pauw met wedergeboorte. 
  • Samen vertegenwoordigen ze het voortdurend cyclus van dag en nacht. Alledrie zitten ze op een oude eik.

De klok springt eens per week aan, precies op elke woensdag om 19.00 uur. De cyclus is bedoeld om het einde van de nacht en de opkomst van de zon voor te stellen, wat de continuïteit van het leven voorstelt. Het schouwspel;

  • De uil draait met zijn kop van rechts naar links, opent en sluit zijn oogleden terwijl hij met zijn poot het geluid begeleidt dat de bellen boven de kooi maken.
  • Vervolgens komt de pauw in beweging. Het draait zijn lijf om zijn gouden sierveren vol trots te tonen aan de toeschouwers. De pauw keert daarna weer terug naar zijn beginpositie door zijn opvallende staart te bewegen. 
  • De haan sluit de vogeldans af met zijn gekraai, waarmee het einde van de nacht is beklonken en de dag begint. 

James Cox, een beroemd Engels klokkenmaker kreeg deze opdracht in 1777 van Grigori Potemkin. Het was een cadeau voor keizerin Katerina II van Rusland. Een bijzonder feit over de oorsprong van dit buitengewone mechaniek: eigenlijk is het een oudere klok waarop slangen stonden afgebeeld. De ambachtsman Cox zat in die periode krap bij kas. Hij besloot de bestaande klok te hergebruiken op keizerlijk niveau. Dankzij het idee een oude klok opnieuw te gebruiken kon hij binnen korte tijd een buitengewoon kunstwerk afleveren aan het tsarenhuis.

De interne mechanieken van de klok zijn nooit aangepast en is vandaag het enige automatiseringsvoorbeeld uit de 17e eeuw. De daadwerkelijke wijzerplaat is verborgen in een paddestoel, en een eekhoorn, vos en andere wezens kunnen onder de metaalbloem worden gesignaleerd.

Geloof me zelfs aan de bevesitiging van de kroonluchters en lampen aan het plafond is extra aandacht besteed. En natuurlijk vind je er mooie spiegels serviesgoed en andere siervoorwerpen

Dit was de overweldigende rijkdom en overdaad  in de Hermitage
Dit was de overweldigende rijkdom en overdaad in de Hermitage

De Petrus & Paulus vesting

is de oorsprong van Sint-Petersburg. De hele vesting gelegen op een eilandje in de rivier Neva bestaat uit verschillende gebouwen omringd door een verdedigingsmuur. Terwijl er in de omliggende muur en gebouwen heel wat interessante kleinere musea zijn, blijft de Peter en Paul kathedraal uiteraard het hoogtepunt van het bezoek. Deze basiliek is erg belangrijk in de geschiedenis van Rusland en de Romanovs. Niet alleen Peter de Grote, maar in totaal 48 Romanovs liggen in deze kerk begraven. Onder hen zelfs de laatste tsaar Nicholas II die in 1918 in Yekaterinburg vermoord werd. De punt van de toren van de kerk is 122,5 meter hoog, en niets in de stad mag hier bovenuit steken.

De spits wordt bekroond door een 3 meter grote engel  die een kruis van 7 meter vasthoudt. In 1830 sloeg de bliksem in in de toren. (Het lijkt als hebben ze de engel op de spits vervangen voor een zeilschip (wodka?)). Over dat voorval doet een legende de ronde. De lijfeigene Tjoloesjkin zou met al zijn kracht de engel gered hebben. Als beloning kreeg hij een bokaal, waarmee hij in alle cafés van de stad gratis mocht drinken. Maar hij verloor deze en liet ter vervanging een stempel in zijn hals zetten. Hier zou later het drinkgebaar van de Russen  uit voorkomen: met twee vingers tegen de hals kloppen.

Het is in deze geel gekleurde kathedraal waar de Romanovs hun laatste rustplaats hebben gevonden, en ook Nicolaas II en zijn naasten ligger hier nu. De stichter van de stad, tsaar Peter de Grote, heeft ook hier zijn graf, dat 300 jaar na zijn dood nog steeds bedekt wordt met bloemen. De kathedraal is zoals vele in dit land rijk versierd met goud. In de gang die de kerk verbindt met het groothertogelijk mausoleum wordt de geschiedenis van de keizerlijke familie uitgebeeld.

Aan de overkant van het water ligt de Hermitage, het vroegere paleis van de tsaren van het machtige Rusland.

Elke dag om 12 uur wordt er een kanonschot gelost vanaf de muur rondom de vesting.

Het vroegere Sint-Petersburg

Het Ingenieurshuis en het Commandantshuis in de vesting laten de stad zien in de periode voor de Russische revolutie. De stad heette toen korte tijd Petrograd, voordat het onder de communistische dictatuur werd omgedoopt tot Leningrad. Tentoonstellingen laten prenten, maquettes, kledingstukken en gebruiksvoorwerpen zien uit een verleden dat alweer heel ver weg lijkt.

 

De barokke Petruspoort  

is de mooiste route door deze vesting alhoewel er meerdere in- en uitgangen zijn. Onder een prachtig reliëf prijkt hier het wapen van de tsaar van Rusland. Niet alleen de tsaar en zijn familie kregen eerherstel na de val van de Sovjet-Unie,  ook de vroegere vlag en het keizerlijke wapen keerden terug. De formidabele geschiedenis die 100 jaar geleden eindigde, krijgt een nieuw leven wanneer je de rivier oversteekt en onder de poorten van deze vesting door loopt. Het is op dit stuk grond dat aan het begin van de 18e eeuw Sint-Petersburg ontstond, en het is op deze bodem dat de heersers van toen nog steeds een diepe indruk op je maken. 

Kazan Kathedraal

De kathedraal werd genoemd naar het "wonderwerk" -pictogram van Onze-Lieve-Vrouw van Kazan, die de kerk tot begin jaren dertig bevatte. De bolsjewieken sloten de kathedraal voor diensten in 1929, en vanaf 1932 herbergt het de collecties van het Museum voor de Religie- en Atheïstiek-geschiedenis, die veel religieuze kunst vertoonde en antigodsdienstige propaganda doeleinden bood. Enkele jaren geleden werden de diensten hervat in de kathedraal, hoewel het nog steeds het terrein met het museum deelt, van welk naam het woord 'atheïsme' nu is weggelaten.

Een andere veel gebruikte naam voor deze kathedraal is ‘Onze Lieve Vrouw van Kazan’ wat de meest vereerde icoon van het land is. Sinds 1801 is er tien jaar gewerkt aan dit prachtig stukje geschiedenis. De Sint-Pietersbasiliek in Rome heeft tot inspiratie geleid om de Kazan dezelfde grandeur mee te geven. Voor het interieur zijn zijn verschillende kunstenaars uit die tijd aangesproken, zoals Alexander Ivanov. De kathedraal is te vinden aan de belangrijke straat Nevski Prospect.

Er zijn drie ingangen;

  • een vanuit het noorden,
  • een vanuit het zuiden  
  • een vanuit het westen.
  • Elke ingang heeft een voorhal met 6 zuilen.

De noordelijke porticus is een imitatie van de Paradijspoort uit Florence, een schepping van Lorenzo Ghiberti, de beroemde 15de-eeuwse beeldhouwer. Deze naar de Nevski gerichte ingang is omringd door een halfronde colonnade met Corinthische zuilen, met aan het eind bronzen beelden van de veldheren van de Napoleontische Oorlogen, Koetoezov en Barclay de Tolly. De kathedraal van Kazan met zijn van veraf zichtbare koepel bereikt een hoogte van 75 m. De kathedraal is schitterend ingericht, met rooskleurige, granieten zuilen die het gewelf van de drie schepen steunen In 1904 werd de icoon waar de kathedraal zijn naam aan dankt gestolen en is sindsdien onvindbaar. 

Michail Illarionovitsj Golenisjtsjev-Koetoezov 

was een Russische veldmaarschalk aan wie de overwinning van Rusland op de Grande Armée van Napoleon wordt toegeschreven. Achteraf was er kritiek op zijn strategisch inzicht en zijn te passieve opstelling tijdens deze veldtocht; deze kritiek werd echter niet door iedereen gedeeld. Hij kreeg de naam dat hij tijdens zijn leven zijn legende zelf uitvond.

Dan sta je op een brug en kijkt over het water naar links en naar rechts het is toch alsof je op de gracht staat?
Dan sta je op een brug en kijkt over het water naar links en naar rechts het is toch alsof je op de gracht staat?

De Kerk van de Verlosser

van het verspilde Bloed wordt ook vaak aangeduid als de kathedraal van de opstanding van Christus en is vernoemd naar Tsaar Alexander II van Rusland, die werd vermoord op deze plek in 1881. De kerk werd gebouwd tussen 1883 en 1907. De kathedraal straalt traditionele Russische architectuur uit en is afgewerkt met een serie felgekleurde uivormige koepels, die vaak worden vergeleken met de Basilius basiliek in Moskou. Zowel op grijze dagen als bij heldere blauwe lucht is deze kathedraal een lust voor het oog zij is volledige gedecoreerd met prachtige mozaïeken en kleuren. Geweldig wat een mooi stukje is daar neer gezet je blijft er naar kijken en iedere keer zie je weer iets nieuws haha.

St. Isaac’s Kathedraal

was oorspronkelijk de hoofdkerk van de stad en de grootste kathedraal in Rusland en gebouwd tussen 1818 en 1858, door de (franse) architect Auguste Montferrand . Hoewel de kathedraal aanzienlijk kleiner is dan de onlangs herbouwde kerk van Christus, de Verlosser in Moskou, heeft het veel indrukwekkende fades en interieurs.

De Russisch-orthodoxe kathedraal met gouden koepel behoort tot de meest bezochte toeristische attracties van St. Petersburg. Al van ver doemt de markante koepel op. 

De imposante kathedraal met zijn gouden koepel is evenals de Kazan-kathedraal gebouwd in classicistische stijl. De naam is een herinnering aan Pjotr de Grote, die op de naamdag van de heilige Isaac was geboren. Het panorama op St. Petersburg vanaf de colonnade bij de omloop van de koepel is de klim (er is geen lift!) waard. 

Rondom de koepel zijn nog eens twaalf beelden van engelen geplaatst die werden ontworpen door Josef Hermann. Er is ruim veertig jaar gebouwd aan dit prachtig stuk architectuur.

Kathedraal van Sint-Nikolaj

Klokkentoren en de vijf gouden koepels van de Kathedraal van Sint-Nikolaj van de Zeelieden Sawa Tsjevakinskij bouwde het blauwwitte gebouw in de stijl van de Petersburgse barok (1753-1762). In hoofdlijnen volgt de kathedraal de Oudrussische tradities: vijf koepels, geplaatst op de plattegrond van een Grieks kruis en een aparte klokkentoren. Door de talrijke witte zuilen voor de ,blauwe muren, de sierlijke balkons, de grote door stucwerk omlijste vensters lijkt de kathedraal eerder een paleis. De heilige Nicolaas is de schutspatroon van de zeelieden, er waren in de 18e eeuw in deze wijk dan ook vele marinekazernes. De kathedraal bestaat uit twee verdiepingen, de lage, sombere winterkerk met daarop de hoge, heldere zomerkerk.

Het monument voor Nicholas I

geeft de absolute Russische heerser nauwkeurig en krachtig weer als een machtige militaire figuur In feite was Nicholas een junior legerofficier met hart. Hij was vooral gewijd aan zijn troepen en ingewikkeld betrokken bij de details van het leger en specialiseerde zich in de techniek van militaire vestingen.

Zijn despotische heerschappij over Rusland vanaf 1825-1855 zag de verplettering van de liberale decembristopstand in 1825 en de uitgestrektheid van het Russische grondgebied grotendeels ten koste van Turkije.

Er werden verschillende sculpturen gebruikt om het monument te creëren;

  • Een groot model van de pony waarnaar Nicholas zit, werd afgerond door de beroemde Russische klassieke sculptuur Peter Klodt.
  • N. Ramazanov en R. Zaleman vormden het model van het monument's voetstuk.
  • Zaleman sculpteerde ook de vier allegorische vrouwelijke figuren, stalen armaturen en ornamenten op het voetstuk en bas-relief die de historische en significante "Levering van de codificatie van de wet aantonen om Michael Speransky te tellen."
  • Het was grotendeels door het werk van Speransky en zijn medewerkers dat de nieuwe code werd geïntroduceerd tijdens Nicholas I's regering in januari 1835, waarin een mijlpaal in de Russische jurisprudentie werd gemerkt.
  • P. Klodt voltooide het casting van het ponybeeld en twee bas-reliëfs in de studio van de Liteinoy-artiest van de Academie voor Kunsten.
  • Een lokale fabriek heeft de overige bronzen delen van het monument voltooid.

Het indrukwekkende voetstuk staat op een kort platform van rood Finse graniet met drie stappen.

  • Het onderste gedeelte van het voetstuk is gemaakt van donkergrijs graniet en rode porfyrie.
  • Het middelste deel is versierd met bronzen bas-reliëfs en is gehoofd van rood Finse graniet.
  • Het bovenste gedeelte van het voetstuk is gemaakt van rode porfyrie.
  • Het piedestal van het poniestandbeeld is gemaakt van wit Italiaans marmer.

Het monument heeft een bijzonder mooi silhouet, maar tegelijkertijd beschikt het over een complexe compositie. De plaatsing van het monument op een van de mooiste en historische pleinen van de stad en de grote relatie tussen het monument en het plein is bijzonder krachtig en geeft de indruk van een verenigd en compleet ensemble.

De Rostralkolommen

zijn een integraal onderdeel geworden van het ensemble van het Spit van Vasilievsky Island in Sint Petersburg. Ze werden gebouwd tegelijkertijd met het gebouw van de Uitwisseling in 1805-1810. Volgens de traditie uit het oude Rome, werden de triomfkolommen versierd met de rostra van de vijandelijke schepen opgebouwd ter ere van de overwinningen van de zee.  

Visie Peter de Grote

St. Petersburg moest een geweldige havenstad zijn, die de geest van de overwinning zou hebben in de maritieme strijd. De Rostralkolommen worden gezien als de belichaming van kracht en macht. De hoogte van de kolommen is 32 meter.

  • De metalen afbeeldingen van rostra zijn vastgemaakt op de koffers van de kolommen.  
  • Het werk van de baksteen- en steenkouser is gemaakt door het team van architect S. Sukhanov.
  • De vier figuren aan de voet van de Rostralkolommen zijn gesneden van Pudost stone.  
  • De cijfers worden beschouwd als allegorieën van Russische rivieren: de Volga en Dneprivier in de noordelijke Rostralkolom, de Volkhov en Neva-rivieren - aan de zuidelijke kant.
  • De figuur van de rivier de Dnieper is gemaakt door meester J. Chamberlain uit Antwerpen, de andere drie - door Frans F. Thibault.

Aanvankelijk waren de Rostralkolommen, bakens voor schepen die in een handelspoort kwamen die vroeger hier waren. Aan de bovenkant van de kolommen worden metalen stalen met schalen geïnstalleerd: in de 19e eeuw werd olie gegoten in de schemering en de Rostralkolommen dienden als baken bij de aansluiting op de zeehaven. Tegenwoordig wordt ook een vuur ontstoken in de Rostral Columns maar alleen tijdens speciale festivals of feesten. In plaats van olie wordt nu gas gebruikt dat door een speciale buis aan de metalen statief wordt geleverd.

De restauratie van de Rostralkolommen vond plaats in 1926-1928, 1947-1949 en 1998-1999.  Vergane metalen delen worden vervangen door kopieën. Het ensemble van de Spit van Vasilievsky Island is een van de meest romantische en spectaculaire locaties van St. Petersburg. Vasilievsky Island is een van die plaatsen waar de geest van de Petrien tijd leeft.

De Aurora  (Russisch: Аврора, Avrora)

is een 1900 gebouwde Russische pantserkruiser en werd gebruikt in de Russisch-Japanse oorlog. Zij is bekend om de rol die het speelde tijdens de Russische Revolutie. Op 25 oktober 1917 loste dit schip om 21.40 een schot als teken voor de revolutionairen om het Winterpaleis te bestormen. In WOII zonk het schip na vele Duitse beschietingen en het schip werd in 1944 geborgen en gerestaureerd. Na de oorlog deed het schip dienst als trainingsschip en daarna werd het een museum.

Het schip is nu afgemeerd in Sint-Petersburg aan de Petrogradskaja Naberezjnaja straat, t.o. het oude St. Petersburg Hotel.

Heerlijk even over de boulevard slenteren.

Admiralty Building

Dit bouwwerk wordt ook wel het brandpunt van St. Petersburg genoemd. Het gebouw wat tevens het symbool van de stad is, werd ontworpen door Russische architect Andreyan Zakharov. Je vind de Admiralty Building bij de drie belangrijke straten Nevsky Prospect, Gorokhovaya en Voznesensky Prospect.

De Moskee

is een ander bijzonder mooi bouwwerk van Sint-Petersburg. Dit gebedshuis stamt uit 1913 en was bij de opening de grootste moskee van Europa. De 40 meter hoge koepel heeft een prachtige zee-blauwe kleur en de minaretten zijn zelfs 48 meter hoog. De koepels zagen we van ver we zijn niet in de moskee geweest. De façade van de moskee is versierd met spreuken uit de Koran . De moskee werd gebouwd ter herdenking van de 25ste verjaardag van het bewind van Alimkhan, de laatste emir van Boechara. Je ziet Oezbekistan komt ook hier weer naar voren.

Het Russisch Vodka Museum

is samen met restaurant  Russian VodkaRoom gevestigd aan de Konnogvardeysky Boulevard 

Hier zie je hoe belangrijk dit heldere vocht is en was voor de Russen, het laat zien hoe vodka is gemaakt en geconsumeerd door de eeuwen heen.

Het is het eerste museum in Rusland en in de wereld dat uitsluitend aan Vodka is gewijd. De tentoonstelling geeft inzicht cultuur en drink-tradities over de drank die al eeuwen een integraal onderdeel en essentieel kenmerk van het Russische leven is geweest. 

Een Russische nationale reis van de eerste productie van 'broodwijn' tot het fenomeen van de moderne internationale wodka-industrie, compleet met waxwork modellen en een aantal zeer koele flessen. Het viel niet mee maar na veel omwegen en vragen zijn we dan toch wel in het museum aangekomen haha. We gingen samen op stap juist geen gids ook geen routeplanner dus we hebben heel veel gezien onderweg en merkten dat de mensen die we aanspraken niet zo nors waren als dat ze uitstralen.

Peterhof 

Het stadje Peterhof, dat ooit uit 1 boerderij bestond, werd voor het eerst in de geschiedenis genoemd door tsaar Peter de Grote in 1705: hem viel de gunstige ligging van deze plaats op voor de scheepvaart. Later besloot hij op deze plek een paleis te bouwen naar het voorbeeld van het Kasteel van Versailles op zo'n 30 km buiten Sint-Petersburg.

Het Grote Paleis.

is onderdeel van het gebouwencomplex gebouwd op de top van de 16 meter hoge klif op zo'n 100 meter van de zee en is het belangrijkste paleis van Peterhof. Het paleis strekt zich met zijn grote zijvleugels wel 300 meter langs het klif uit en bevat galerijen, balzalen, privé-vertrekken, een kerkgebouw, staatsievertrekken, enz. Als gast van het paleis word je overweldigd door een pracht aan schilderijen, beeldhouwwerken, meubels, porselein, glas en brons.

We moeten slofjes over onze schoenen om niets te beschadigen. Binnen is fotograferen verboden eerlijk gezegd is dat heel niet erg het is hier allemaal iets meer op elkaar, als dan iedereen overal stilstaat om een foto te maken word je niet vrolijk van. Er stonden overal zeer (uhum) vriendelijke dames het publiek op te jutten om maar vooral door te lopen. Wel Marina onze gids was daar niet van onder de indruk wij hebben ook gewacht nu wachten ze maar op ons! Ja heerlijk mens! Het is wederom zeer indrukwekkend.

Het park

Tussen de kust en het klif bevinden zich de tuinen. Dit symmetrisch opgebouwde gedeelte wordt aan de zuidelijke kant begrensd door een terras en aan de noordelijke kant door de Finse Golf. In het midden van de tuin is een breed kanaal, aan beiden kanten lopen 2 lanen. In deze tuin liggen het Paleis van Monplaisir, het Hermitagepaviljoen en de kassen. Dit park staat bekend als het ‘Russische Versailles’.

Waterpartijen, fonteinen, beelden en heel veel pracht en praal kenmerken dit vorstelijke deel van de stad.

Overigens is wat je er nu ziet niet origineel, maar een getrouwe kopie. Deze erfenis van de tsaar werd in de Tweede Wereldoorlog verwoest door de Duitsers. De Russen besloten het hele paleis te herbouwen als symbool voor het naoorlogse herstel van de natie. Het uitzicht van de Grand Cascade met het Grand Palace er achter is het eerste wat bezoekers die vanaf zee op Peterhof aankomen zien. De grotten achter de Grand Cascade, die ooit voor kleine feesten werden gebruikt, bevat de enorme pijpen, oorspronkelijk houten, die de fonteinen voeden.

De officiële opening van de fonteinen in Peterhof, die meestal eind mei plaatsvindt, is een festival met klassieke muziek, vuurwerk en andere optredens.

Helaas hadden we geen geluk met het weer het kwam met bakken naar beneden dus geen blauwe luchten sorry maar moet eerlijk zijn soms is dat grijs met goud wel een heel mooie combi

 

Het beroemdste fonteinsemble is de Grand Cascade, dat loopt van de noordelijke gevel van het Grand Palace tot het Mariene Kanaal en omvat 64 verschillende fonteinen en meer dan 200 bronzen beelden, bas-reliëfs en andere decoraties.

Nog enkele fonteinen.

Romeinse fonteinen vernietigd tijdens de Tweede Wereldoorlog. Een deel werd hersteld

Joke Fountains, waaronder een die ongewenste voorbijgangers nat spuiten, als hij op bepaalde stenen stapt. En zie maar op het bankje te komen zonder nat te worden bij een blauwe hemel

Triton vormt het midden van de fontein van Conservatorium tuin van Peterhof park. Deze allegorische fontein beschrijft de slag bij het Hango Schiereiland.

Standbeeld van Samson van Rastrelli's staat in het centrum van het meer en worstelt met de kaken van een leeuw. 

Draak en schaakbord cascade bevindt zich in de oostelijke sectie van het lagere park. Het water cascades over zwart-wit marmer, zoals op een schaakbord. De tien standbeelden die de cascade voerden werden begraven om hen veilig te houden van de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog.

En dit was het indrukwekkende regenachtige Peterhof
En dit was het indrukwekkende regenachtige Peterhof

De Anichkov-brug (Russisch: Аничков мост, Anichkov Most)

Tijdens het beleg van Leningrad (1941-1944) werd deze brug zwaar beschadigd door Duits artillerievuur en luchtbombardementen. Tegenwoordig zijn er nog steeds sporen van het beleg op de brug terug te vinden. De brug  is de oudste en beroemdste brug over de Fontanka rivier in Sint Petersburg, Rusland. De huidige brug, gebouwd in 1841-42 en gereconstrueerd in 1906-1908, combineert een simpele vorm met een aantal spectaculaire decoraties. Naast de 4 beroemde paarden-beeldhouwwerken (1849-50) heeft de brug enkele van de meest gevierde sierlijke ijzeren relingen in Sint Petersburg. De structuur wordt genoemd in de werken van Pushkin, Gogol en Dostoevsky. (vanaf de boot en vanuit de bus).

Trinity Bridge

Om Kamennoostrovsky Prospect met Suvorovskaya Square te verbinden werd een brug over de Neva aangelegd. De derde en laatst gebouwde brug is de 582 meter tellende Trinity Bridge. In 1897 begon men aan de bouw van dit enorme project om het vervolgens in 1903 te voltooien. Een andere beroemde brug in St. Petersburg is de Bolsheokhtinsky Bridge die werd aangelegd om de Oktha regio met het centrum te verbinden.

Bolsheokhtinsky Bridge 

is een beroemde brug in St. Petersburg die werd aangelegd om de Oktha regio met het centrum te verbinden.

Sint Petersburg is gebouwd op moerasgebied zo'n 600 eilandjes. Er is dus veel water en al die eilandjes moeten toch met elkaar verbonden worden dus dat gebeurd uiteraard met bruggen. Hier zie je er een aantal. De foto's zijn vanaf land maar ook vanuit de boot genomen. Een brug heeft uiteraard ook een reling en die waren er ook in diverse uitvoeringen

Boottocht

En dan varen we als sluitstuk van onze reis over het water van de Neva om nog 1 keer te genieten van en de meest indrukwekkende en historische toeristische attracties in St. Petersburg. Met camera om de vele bezienswaardigheden te fotograferen uiteraard, met name langs de Engelse Kade in het gebied dat bekend staat als Centraal Sint-Petersburg.

Zien we nog een van de standbeelden van tsaar Peter de Grote in zijn schip. Blijkt er bij ons in Zaandam is een replica van het monument te staan gemaakt was in 1909. Het Nikolai Rimsky-Korsakov-standbeeld (1952), bronzen standbeeld op granietbasis.

Dit was een bijzonder mooie afsluit van onze rondreis! Nu kunnen we wel naar de luchthaven, onderweg nog wel een hapje eten natuurlijk.

De triomfpoort van Moskou (Russisch: Moskovskiye Triumfalnye Vorota)

is een neoklassieke gietijzeren triomfboog in Sint Petersburg. Het monument werd opgericht in 1834 -1838 ter herinnering aan de Russische overwinning in de Russo-Turkse Oorlog, 1828-1829.

In het begin stond hij bij het Obvodny-kanaal, maar door stadsuitbreiding naar het zuiden, werd de poort verplaatst naar het kruispunt van de snelweg Moskoulaan - Ligovsky Canal. Op deze manier werd het monument niet alleen een triomfelijke structuur, maar ook een poort naar de keizerlijke hoofdstad. 

Op 16 oktober 1838 werd de poort geopend. Op dat moment was de Moskoupoort de grootste constructie ter wereld van gietijzer. Het monument symboliseerde grootheid en glorie van het Russische leger. Het overwinningsthema werd verder onderstreept met sculpturen van oorlogstrofeeën, tekens en wapens. Het gebruik van een frise van 30 sculpturale geniefiguren gemaakt van koperplaten van 7 verschillende modellen in het monument werd beschouwd als een architectonische vernieuwing. In 1936, tijdens de Leningrad-leiderschap (Joseph Stalin's), werd de historische poort afgebroken om ze naar het plein van Moskou te verplaatsen. Tijdens de belegering van Leningrad in 1941, toen het Duitse leger de buitenwijken van Leningrad naderde, werden de gietijzeren blokken van de poort gebruikt om een anti-tank defensieve structuur te creëren in de buurt van de zuidelijke grens van de stad, om de Duitsers te stuiten tijdens de belegering. 

  • De gietstukken; koperbeelden, de figuren van genieën, trofeeën en bovenste delen werden in een lokale fabriek geproduceerd.
  • Het gietijzer voor de kolommen werd gegoten in een andere lokale fabriek. Elke kolom bestaat uit 9 aparte blokken.  Alle 12 kolommen wegen ongeveer 450 ton. De eerste kolom werd op 14 juli 1836 opgericht. 
  • De poort werd (na belegering) hersteld tussen 1958 en 1960. De nieuwe kolommen, friezen en kroonluizen werden in de Kirovfabriek in Leningrad gegoten.

Monument voor de heldenverdedigers van Leningrad op Victory Square

Dit krachtige en indrukwekkende monument op Victory Square werd begin jaren '70 gebouwd als het middelpunt van Ploshchad Pobedy om de heldhaftige inspanningen van de inwoners van Leningrad en de soldaten op het Leningrad Front te herdenken om de nazi's in de 900 dagen belegering af te drijven van Leningrad tijdens de WOII.

 

De lange obelisk, die voortkomt uit het gebroken ringontwerp, zie je als je vanuit St. Petersburg naar het vliegveld rijdt of vanaf de snelweg E-95. Het ensemble geplaatst op het voetstuk van de obelisk is een van de beste voorbeelden van Sovjet-monumentale kunst gewijd aan de overwinning van de WOII. Aan de voorkant zijn beelden van "gevallen helden" aan weerszijden staat een beeld van twee mannen voor een obelisk. Dit is het monument voor de heldenverdedigers van Leningrad. De beelden stellen soldaten, zeelieden en burgers voor zij vertegenwoordigen hen die zich niet aan de nazi's hebben overgegeven ondanks honger, koude en constante bombardementen.

 

Dit was het dan een bijzondere reis Waar we lang naar uitgekeken hebben en waar we zeker geen spijt van hebben 

 

Moskou/St Petersburg  Terugblik