Gouden Ring Suzdal Terugblik Moskou/St Petersburg

Moskou is niet alleen de hoofdstad maar is ook het politieke- en economisch centrum van Rusland. Maar liefst 11 miljoen Moskovieten leven in deze immense metropool. Het hart wordt gevormd door het Rode Plein, met de tombe van Lenin, de Basiliuskerk en aan de rand van het plein de bekende torens van de kathedraal, die trots boven de muren van het almachtige Kremlin uitsteken.

Ontstaan METRO-net in Moskou

De Moskouse metro gaat al een behoorlijke tijd mee. Rond 1930 verdubbelde het toenmalig inwoneraantal in korte tijd de behoefte aan beter OV in de stad Moskou werd steeds groter.

• 2 Vooraanstaande jonge communisten (Nikita Chroesjtsjov en Lazar Kaganovitsj) kregen de opdracht een metro aan te leggen, die tevens zou dienen als pronkstuk van het socialisme en als verheerlijking van de verrichtingen van arbeiders en boeren.
• In december 1931 begon men met de aanleg ervan tijdens Stalins eerste 5-jarenplan (1928-1933).
• In mei 1935 was het eerste traject van de lijn, tussen Sokolniki en Park Kultury, klaar.  

Opzet het net in Moskou

Het net is goed doordacht en uitgestrekt. De metrolijnen hebben een kleurcode en zijn genummerd. De treinen rijden regelmatig, in de week meestal om de 1-2 minuten en in de weekenden iets minder vaak. Wanneer je van de ene naar de andere kant van de stad wilt, kan het zijn dat je 4 à 5 metrolijnen nodig hebt en vaak moet overstappen, maar omdat de metro's heel vaak rijden kost dat nauwelijks extra tijd. De routes zijn goed aangegeven, helaas alleen in het Cyrillisch. Wanneer je eenmaal hebt uitgedokterd hoe en waar je naar toe moet, is het een echte attractie!  Reis op kleur en nummer!!       Kijk ook even naar eventuele aanwijzingen op de grond en tel de haltes dan kan het niet fout gaan. 

Nog een tip; aan de stem kun je horen welke richting je opgaat;

• Naar het centrum, dan hoor je een mannelijke omroepstem,
• rij je daarentegen van het centrum af, dan hoor je een vrouwenstem.
• Op de ringlijn hoor je op de metro’s die met de klok meegaan een mannenstem
• en in tegengestelde richting een vrouwenstem.

METRO-station Partizanskaya,

Dit is gebouwd tijdens de Tweede Wereldoorlog (klaar in 1944) en gewijd aan de partizanen die tegen de nazi's streden. Partizanskaya heeft een ongebruikelijke drie-lijnenaanleg met twee eilandplatforms.

De centrale lijn werd gebouwd om menigten te kunnen laten doorstromen, die van een nabij gepland stadion zouden komen. Door de oorlog is dat stadion echter nooit gebouwd. De centrale lijn wordt nog wel steeds gebruikt, o.a. tijdens de spitstijden. Er is één rij pilaren per platform. Zowel de muren als de pilaren zijn bekleed met wit marmer en gedecoreerd met bas-reliëfs met scènes uit de partizanenstrijd. De pilaren, bij de trap naar de uitgang, zijn getooid met beelden van partizanen-helden uit die tijd.

Bovenaan de trap staat een beeldengroep getiteld "Partisanen" met de inscriptie (vertaald) "Voor de partizanen en de partizaanse glorie!". Hoe duidelijk wil je het hebben?  Politieke propaganda in metrostations van Moskou.

Het METRO-station Kievskaya

met allerlei kleurige (propagandistische en patriottistische) mozaïeken (uit 1935 en 1949) werd officieel geopend in maart 1937. Hier is Lenin als onvervalste Russische held alom vertegenwoordigd 

Sommige mozaïeken beelden scènes uit, die betrekking hebben op de vriendschap tussen Rusland en de Oekraïne, andere zijn verheerlijkte afbeeldingen van gezonde en tevreden landarbeiders. In werkelijkheid heersten er destijds, vooral op het platteland, schrijnende hongersnoden als gevolg van Stalins collectiveringsbeleid.  

Dit metrostation heeft een sjieke uitstraling.

Station Komsomolskaja

Het station Komsomolskaja op de ringlijn staat bekend als een van de mooiste metrostations van Moskou. Het in 1952 geopende station ligt onder het Komsomolskajaplein. Het telt 72 achthoekige witmarmeren pilaren. Tussen de kroonluchters die aan het dak hangen, zijn acht mozaïeken aangebracht die belangrijke gebeurtenissen uit de Russische geschiedenis verbeelden.

Oog voor detail in METRO-stations van Moskou

Er is veel te ontdekken in de metrostations. Zo hebben ze allemaal een thema dat in naam en versiering terugkomt. Sommige symboliseren de vriendschap of verwantschap met een bepaalde streek. Andere beelden een thema uit gekoppeld aan de locatie. Natuurlijk zijn er ook nog stations die zonder meer een bepaald Sovjetthema met een militaristisch tintje verheerlijken.  

Alle kunstbewerkingen in de diverse metrostations waren bedoeld als inspiratie voor de vaak nog ongeletterde arbeidersmassa, die voordien nooit met enige kunst (anders dan religieuze kunst in de kerken) in aanraking kon komen. Daar de kerken onder het Sovjetregime amper bestaansrecht meer hadden, moest men het volk op een andere wijze met beeldende kunst (tevens bedoeld als politieke educatie en propaganda) in aanraking brengen.

Sport en cultuur waren erg belangrijk in het Sovjetsysteem. In Park Kultury zijn dit dan ook de hoofdthema's. De bas-reliëfs zijn van de hand van Sergej Rabinovitsj en beelden mensen uit in recreatieve bezigheden, zoals schaatsen, lezen, schaken, dansen en andere sporten.  (die laatste heb ik even van t net geplukt want die was me ontgaan)

Let op

Zo rustig als de metro op een zaterdagmorgen is, zo druk is het in de week tijdens de spits. Het is dringen om er in en er uit te komen en een zitplaats is dan schaars.  Je moet echter ook in deze miljoenenstad altijd goed op je spullen letten, want de metro - vooral tijdens drukte – is, naast de drukke markten, een populair terrein voor zakkenrollers.

Tot slot: terreur in de METRO van Moskou

Helaas hebben er de afgelopen jaren ook diverse dodelijke aanslagen plaatsgevonden in en rond het Moskouse metro-net. 

Het Rode Plein (Krasnaja Plosjtsjad)

Zeg ik Moskou, zeg jij natuurlijk het Rode Plein, de beroemdste plek van Moskou en heel Rusland.

• Aan de westzijde staat de baksteenrode muur van het Kremlin,
• aan de andere kant van de 150 meter brede en 400 meter lange keienvlakte wordt het grootste deel in beslag genomen door de gevel van het winkelcentrum GOEM.
• Het uiteinde van het plein wordt afgebakend door de Pokrovski sobor, beter bekend als Basiliuskathedraal, met zijn feeërieke koepels en aan de andere zijde
• het Historisch museum met zijn markante witte daken.

Het plein ontstond na een stadsbrand in 1493 die flink huishield onder de houten hutjes direct buiten het Kremlin. De vlakte moest op last van Ivan III onbebouwd blijven om de verdediging van het Kremlin aan de enige landzijde te vergemakkelijken. Een tiental jaar later werd er een gracht gegraven zodat het Kremlin geheel door een met water gevulde gracht werd omringd. De open vlakte tussen de residentie van de heersers en de schamele houten optrekjes van handwerkers en enkele handelaren die Pozjar, Brand, werd genoemd, kwam in gebruik als marktplein. In latere eeuwen werd het plein mede gebruikt voor openbare terechtstellingen, zoals onder Ivan de Verschrikkelijke en Pjotr de Grote.

De benaming ‘Mooie Plein’ ontstond waarschijnlijk na de bouw van enkele fraaie kerken als de Pokrovski kathedraal en de Kazan-kathedraal. De naam is afgeleid van het woord 'mooi', dat in het moderne Russisch kan worden vertaald als 'rood'. In de 20e eeuw werd het plein het toneel van feestelijke parades en militair vertoon, zoals de 1 mei-optochten, de grote overwinningsparade op 9 mei en herdenkingen van de Oktoberrevolutie.

Lenin Mausoleum

In het midden voor de muur van het Kremlin staat het Lenin-mausoleum als modernste gebouw op het Rode Plein. Het werd in 1930 gebouwd om het gebalsemde lichaam van de eerste Sovjetleider die overleed op 21-01-1924 permanent te huisvesten. Zo’n 2 jaar voor overlijden, werd hij getroffen door een beroerte waardoor hij de laatste periode van zijn leven niet meer kon spreken en aan een rolstoel gebonden was. Tevens was het gebouw de eretribune voor de Sovjettop bij de grote parades. Tot 1813 was hier een gracht, die alleen werd overbrugd door twee bruggen naar de toegangstorens. 

Het Mausoleum is een eerbetoon aan Lenin dmv een sober maar statig mausoleum op het Rode Plein. De sarcofaag waarin Lenin tegenwoordig ligt is niet meer origineel. In 1940 werd deze vervangen en dat gebeurde in 1970 nogmaals. Het Kremlin trekt op jaarbasis 13 miljoen roebel (177.000) uit voor de behandeling van Lenins stoffelijk overschot. Zijn gezicht en handen worden 2x per week intensief behandeld en 1x in de 1,5 jaar wordt het hele lichaam in een speciaal bad gelegd dat ontbinding tegen moet gaan. Achter het mausoleum bevindt zich de begraafplaats voor vele groten uit de Sovjet-geschiedenis waaronder Lenins opvolger: Stalin. Bruidsparen leggen daar voor zij in het huwelijk treden vaak bloemen als eerbetoon aan de meer dan 20 miljoen Russen die het leven lieten tijdens de WOII. Wij zijn niet gaan kijken.  We zijn in Vietnam bij Ho Chi Min geweest. Wil je Lenin in de kist zien er zijn genoeg filmpjes op Youtube te vinden en anders even naar Moskou je krijgt echt geen spijt!

Zie  "Zo wordt Lenin 'levende' gehouden van de volkskrant wel een leuk artikel.

St. Basiliuskathedraal 

De grote kathedraal met zijn veelkleurige uivormige koepeltjes, is de blikvanger op het plein.

Dit meest gefotografeerde gebouw in Moskou is tussen 1555 en 1560 gebouwd ter ere van de definitieve overwinning op de Tataren in Kazan door Ivan IV.

De eigenlijke opdracht om 8 kerken te bouwen heeft de architect Jakovlev omgezet in een samenvoeging van 9 onderling verbonden kapellen. De centrale ruimte wordt afgedekt met een spits, de 8 kapellen rondom worden bekroond met ronde koepels die allemaal verschillend van vorm en kleur zijn. De overdekte toegangstrap nu uitgang, is in de 17e eeuw toegevoegd. Een legende wil dat de tsaar de ogen van architect heeft laten uitsteken om te voorkomen dat hij nog eens zoiets moois zou bouwen. (Waar hoorden we zoiets eerder? (Jawel in India na de bouw van de  Thai)

Het verhaal is waarschijnlijk in het leven geroepen om de wreedheid van de tsaar aan te duiden, want nadien heeft Jakovlev nog meer gebouwen ontworpen.

De eigenlijke naam van de kerk is Pokrovski sobor, de verwijzing naar Vasilia Blazjennogo is afkomstig van een later aangebouwd kapelletje links voor de eigenlijke kathedraal. Deze kapel te herkennen aan het laaggeplaatste koepeltje en het afwijkende metselwerk bevatte de relikwieën van de heilige Vasili de dwaas. Ondanks de pogingen van de communisten om het geloof in te dammen, is zij in alle pracht blijven staan. 

Minin en Pozjarski

Voor de Basiliuskathedraal staat een beeld van de 2 volksleiders; de koopman Minin en de vorst Pozjarski die aan het hoofd van Kozakken,  de Poolse troepen in 1612 uit Moskou verdreven.

Minin probeert de gewonde Pozjarski weer tot actie te bewegen. Op het reliëf in het voetstuk bieden burgers kostbaarheden aan voor de nationale strijd. Dit beeld uit 1818 stond eerder midden op het Rode Plein, maar werd in 1936 verplaatst op last van Stalin omdat het de parades te veel hinderde. Trouwens, er bestonden om diezelfde reden vergevorderde plannen om ook de Basiliuskathedraal te slopen, maar heftig verzet heeft Stalin op andere gedachten weten te brengen. De ommuurde ronde plek voor de kerk op het plein is in gebruik geweest als executieplaats.

GUM of GOeM

De oostgevel van het Rode Plein wordt gedomineerd door twee gebouwen in oud-Russische stijl uit het eind van de 19e eeuw. Het bouwwerk dicht bij de kerk is een kantoorgebouw uit 1912, het grote gebouw is de gevel van het staatswinkelcentrum GUM uit 1893. Dit gebouw is zo indrukwekkend dat je het zou kunnen aanzien voor een paleis. Het beslaat drie naast elkaar liggende galerijen met ieder drie etages, dat alles onder glazen overkappingen. Vanaf de bruggetjes tussen de hogere verdiepingen is er mooi zicht op de gangen en de fonteinen op de centrale punten. De winkels in dit complex waren in de Sovjettijd af en toe gevuld met zeldzame waar omdat het als uitstalkast van de Sovjetindustrie moest dienen. Aanwezigheid van artikelen leidde onverminderd tot lange rijen. In het revolutiejaar 1917 waren er maar liefst 1200 winkels in het complex gevestigd en werd het al snel een populaire winkelplek voor vermogende Sovjets.Tegenwoordig heeft elk zichzelf respecterend wereldmerk er een filiaal, dat geheel in tegenstelling tot vroeger tijden. De verveeld starende verkopers lijken te beseffen dat zij onderdeel zijn van de uitstalling van Benetton, Gucci, Vuitton, Nike, Versace, Armani, Calvin Klein, Dior en tientallen andere merken, die voor een gemiddelde Rus niet betaalbaar zijn. Geloof me het meeste voor ons ook niet!!!! Ik zag een mooie koffer voor de helft van de prijs. Oeps komma over het hoofd gezien was dus geen 75 maar 750 euro wel dan mijn ouwegie nog maar even gepakt hoor hij was wel mooi eerlijk is eerlijk! Indrukwekkend was het wel! Grandioos!!

Het Nationaal Historisch Museum

op het Rode Plein. Het museum werd in 1872 opgericht door een persoonlijke decreet van Tsaar Alexander II. Het werd voor het publiek geopend op de dag van de kroning van Tsaar Alexander III naar wie het museum oorspronkelijk werd genoemd in 1883. Je vindt hier een collectie uit alle historische periodes en culturele tradities van de vroege steentijd tot het heden uit de Russische geschiedenis. Alle uitleg is overigens in het Russisch.

En ja natuurlijk even liggend zitten op het Rode Plein we zijn er echt.

Kazan-kathedraal

Aan het eind van de GUM, op de hoek van het Rode Plein en de zijstraat Nikolskaja, staat de Kazanski sobor (Kazan-kathedraal), oorspronkelijk uit 1636 en onder Stalin gesloopt omdat een kerk zo’n detonerend gezicht was achter alle arbeideristische Sovjetparades. Het kerkje kreeg de naam omdat hier twee eeuwen lang de icoon ‘De maagd van Kazan’ hing en deze icoon had volgens de legende geholpen met de verdrijving van de Polen in 1612. Tussen 1930 en 1990 was de lege straathoek afgezet door een lelijke schutting met een rij gratis stadstelefoons en dito waterkraantjes… In 1996 is het kerkje in oude luister teruggebouwd. Deze Russisch-orthodoxe kerk met zalmkleurige en witte tinten is een trouwe replica van een oudere kathedraal die tijdens het communistisch bewind werd opgeblazen.

Het Kremlin 

Je hebt het beeld voor ogen dat je op de televisie ziet. Een aantal torens en een parade op een groot plein. Maar.... bijna elke grote stad in Rusland heeft zijn eigen Kremlin. In Moskou heeft het Kremlin echter een andere betekenis gekregen doordat alle regeringsgebouwen daar gevestigd zijn. Kremlin betekend eigenlijk; Vesting, Ommuurd, Versterkte stadskern, Beveiligd.

Het historische hart van Moskou, ligt op de 270 meter hoge Borovitski-heuvel. Tot in het begin van de 19e eeuw was aan de voet van de heuvel de samenvloeiing van de rivieren Moskva en Neglinnaja.

Het Kremlin is een klein dorp in de grote stad met een oppervlak van ca 28 ha. Het wordt omringd door een bakstenen muur die eind 15e eeuw tot stand is gekomen, toen op last van Ivan III de 100 jaar oude muren van witte natuursteen werden vervangen. Op regelmatige afstand onderbreken in totaal 19 torens de muur, die bijna 2000 meter lang is en 6 tot 9 meter hoog. Nadat ze hun puur defensieve functie hadden verloren zijn de torens in de loop van de 17e eeuw voorzien van puntdaken en galerijen. In de Sovjettijd had de term Kremlin in de westerse wereld een sinistere bijklank als het communistisch machtscentrum waarin zaken werden bedisseld die voor de rest van de wereld geheimzinnig en meestal onbekend bleven. In het Kremlincomplex bevinden zich enorm mooie gebouwen.

Entree

De ingang voor toeristen is aan de ’achterkant’ bij de Koetafia-toren met een brug, die zich tot 1820 over de rivier Neglinnaja strekte. Hieronder bevindt zich het depot voor rugzakken en andere verboden zaken. Eenmaal binnen de muren kun je niets meer kopen. Let er ook op dat er in het Kremlin geen eten of drinken te krijgen is. Foto en film op het terrein is gratis, filmen in de kerk verboden

Via de Troitskaja-poort (Drieëenheidspoort)

kun je ook het Kremlin-complex op. Direct rechts is het vroegere woonverblijf van Stalin, het Potesjni-paleis. Zijn eerste vrouw pleegd hier ook zelfmoord. Links is het Arsenaal, dat na de verwoesting door Napoleon weer is herbouwd. Langs de sobere gevel staan kanonnen uit verschillende oorlogen op Russisch grondgebied. 

Het Tsarenkanon,

ook wel Tsar Poesjka ('koning van de kanonnen'), staat aan de buitenkant van het Kathedralenplein, recht tegenover het Presidium. Het enorme kanon werd in 1586 gegoten door de Russische bronsgieter Andrej Tsjochov. Het kanon weegt 40 ton, is 5,34 meter lang, heeft een kaliber van 890 millimeter en een externe diameter van 1.200 milliliter. Het was de bedoeling om met het kanon clusterschoten af te kunnen vuren om het Kremlin in tijd van oorlog te beschermen. Het is echter nooit in gebruik genomen.

Spasskaja basjnja

één van de mooiste en belangrijkste Kremlintorens is de Verlosserstoren. Deze staat vlakbij de Basiliuskathedraal. De toren werd in 1491 ontworpen door Pietro Antonio Solari. Al rond het jaar 1625 waren er een klokkenspel en een klok ingebouwd in de toren. Hier op het Rode Plein is de hoofdingang de toren is herkenbaar aan de grote klok. Door de poort zoefden in de Sovjettijd de limousines met zwarte ramen naar binnen en naar buiten, over een speciale rijbaan over het plein. Zij hoefden zich niets aan trekken van het verkeerslicht dat permanent op rood stond en staat. Nu nog is het de ingang voor hoge regeringsfunctionarissen.

We zien het 18e-eeuwse Senaatsgebouw, waarin nu de Russische president en zijn regering kantoor houdt. Ernaast staat het vroegere gebouw van de Opperste Sovjet, dat in de jaren dertig op de plek van een gesloopt klooster is neergezet. Het is bijna niet te doen om alles uitgebreid te beschrijven dus gewoon even genieten van de foto's.

De kathedralen in het Kremlin-complex zijn allen aan het Kathedralen-plein.

Iedere kathedraal heeft ook zijn eigen functie.

Bij sommige kerken stonden behoorlijk lange rijen.

De Kerk van de Twaalf Apostelen

is verbonden met het Patriarchenpaleis (de 'paus' van de Russisch-orthodoxe kerk).

De in 1652 aantredende patriarch Nikon vond de bestaande verblijven niet majestueus genoeg voor zijn post en liet alles verbouwen en vergroten. Nikon verwierp nieuwigheden zoals 'tentdaken' (spitse torendaken) en beval een traditioneel ontwerp voor de kerk. Hij was een felle hervormer en wilde terug naar de Byzantijnse wortels van het geloof. Tegenstanders, de zogenaamde 'Oudgelovigen', splitsten zich af.

Nikon vond ook dat de kerk boven de staat diende te staan en joeg daarmee de zittende tsaar Alexej I tegen zich in het harnas. Nodeloos te zeggen dat Nikon niet geliefd was; hij werd in 1667 afgezet en trok zich terug in een klooster.

Leuk om te zien dat ze de afbeelding van de kerk op een schot hebben gezet waarmee een bouwterrein is afgeschermd.

Terempaleis

Het relatief kleine gebouw van het Terempaleis ligt vlak naast de Kleedafleggingskerk. Het eerste stenen gedeelte van het paleis werd gebouwd voor tsaar Mikhael Fjodorovich in 1635-1636), bovenop de houten voorganger ervan (alleen de begane grond bleef hiervan bestaan). Het Terempaleis, bestaande uit vijf verdiepingen, was de eerste hoofdresidentie van de Russische tsaren. Op de 3e verdieping verbleven de tsarina en haar kinderen, de 4e verdieping was voor de tsaar.

De naam Terem komt van het Griekse woord voor verblijf. Er zijn nog maar een paar ruimtes in dit paleis open voor het publiek. De originele interieurs hebben – op een enkel los onderdeel na – de tijd niet doorstaan. De laatste grote restauratie dateert van 1966-1969. Op het dak werden 11 kenmerkende gouden koepels geplaatst. De kamer werd van binnen geheel bekleed met vergulde kozijnen, gouden ornamenten en beschilderingen.

Klokkentoren Iwan de Grote

De indrukwekkende klokkentoren was met 81 meter gedurende 400 jaar het hoogste gebouw in Rusland. De bouw startte in 1505 ter ere van Iwan de Grote en was pas gereed in 1600. Architect was de Italiaan Marco Bono.

• De toren werd in 1600 nog eens met twee extra lagen verhoogd. In opdracht van Boris Godoenov, die de macht naar zich toe had getrokken.
• Ambachtsman Fjodor Kon voegde de gouden inscriptie toe. De tekst; het jaar van de verhoging van de toren en de heerschappij en namen van de (zelfbenoemde) tsaren Boris Godoenov en zijn zoon Fjodor II.
• Tussen 1532-1543 bouwde architect Petrok Maliy er een 4 verdiepingen hoge Maria Hemelvaartsklokkentoren naast. Hier hing de 64 ton zware Opstandingsklok. De klokkentorens bevatten tezamen 21 klokken, waaronder ook de Hemelvaartsklok, die met 70 ton nu de zwaarste is.
• De Hemelvaartsklok luidde altijd als eerste – vòòr alle andere kerken in Moskou – voor bepaalde kerkdiensten. De Paasdienst van 1918 was de laatste keer dat de klok werd geluid in de Sovjet-Unie; voor één keer bij uitzondering toegestaan door Lenin.
• Pas vanaf 1992, na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en de vorming van de staat Rusland, wordt de klok weer regelmatig geluid.

De Maria Hemelvaartskerk

gebouwd in opdracht van Iwan de Grote tussen 1475-1479 door de Italiaanse architect Aristotele Fioravanti. Deze ging eerst op rondreis langs de steden Vladimir, Pskov en Novgorod om de tradities van de Russische eclectische architectuur beter te leren kennen. Fioravanti keerde terug naar Moskou en startte de bouw.

In 4 jaar tijd stond zijn meesterwerk er. De opdrachtgever Iwan de Grote tevreden zelfs zo erg dat hij  Fioravanti die toestemming vroeg om naar Italië terug te keren liet arresteren. Fioravanti stierf enkele jaren later in gevangenschap. (Het was in de Russische geschiedenis niet ongebruikelijk om architecten van bijzondere kerken, kathedralen of paleizen gevangen te zetten, blind te maken of zelfs te doden om het elders dupliceren of overtreffen van het bepaalde meesterwerk te voorkomen.)

Deze kathedraal werd altijd beschouwd als de belangrijkste kerk van Rusland. In 1547 vond hier de kroning van Iwan de Verschrikkelijke plaats en sindsdien van alle tsaren en tsarina's van Rusland. Orthodoxe aartsbisschoppen en patriarchen werden hier gewijd en begraven. De kerk is als museum open voor het publiek.

De Tsarenklok

is de grootste klok, die ooit is gegoten. De klok is 6,14 meter hoog en weeg 210 ton. Het maken van de klok viel niet mee. De eerste drie pogingen mislukten; de ovens ontploften, waarbij vele omwonenden om het leven kwamen. Uiteindelijk werd de bronzen klok gegoten door Ivan Motorin en zijn zoon Mikhail in 1733-1735. Ornamenten, portretten en inscripties werden daarna verzorgd door andere ambachtslieden. Het gevaarte is echter nooit geluid.

Na het afkoelen bleef de klok namelijk enkele jaren in de gietkuil liggen om te worden afgewerkt. Erboven stond een houten afdak, dat bij een grote brand in mei 1737 in vlammen opging. Brandende houten balken vielen in kuil. Om te voorkomen dat de klok zou smelten, goot men er water overheen, maar door het grote temperatuursverschil tussen vuur en water barstte de klok. Pogingen om de klok uit de kuil te hijsen mislukten. In 1812 wilde Napoleon de klok meenemen als oorlogsbuit, maar het enorme gewicht maakte dat hij dat plan al snel liet varen.

Pas in 1836 lukte het om de klok uit de gietkuil te krijgen. Het enorme gevaarte werd in het Kremlin op een sokkel gehesen en daar staat hij nog steeds, met het gebroken stuk ervoor.

Aleksandrtuin

Aan de westzijde van het Kremlin strekt zich de Aleksandrovski Sad (Aleksandrtuin) uit. Dit park, dat door veel Moskovieten ter ontspanning wordt gebruikt, is in de 19e eeuw ontstaan bij de drooglegging (en verplaatsing naar een ondergronds kanaal) van het riviertje Neglinnaja dat hierlangs naar de Moskva stroomde.

 Helicopter-platform

Ja joch het kan allemaal we hebben het echt gezien kijk maar naar de foto. 

16-05-2013, 13:11 The Post;

De Russische burger in Moskou kan weer met een gerust hart deelnemen aan het verkeer. Zij zullen geen last meer hebben van vervelende opstoppingen door de parade auto’s van president Poetin en consorten. Het Russische staatshoofd bezweek na kritiek en liet een platform voor helikopters bouwen bovenop het Kremlin. Poetin staat bekend om zijn democratische houding en doet vaker wat de burger hem vraagt. De landingsplaatsen voor de Mi-8 helikopters zijn inmiddels klaar voor gebruik. De plek die destijds werd gebruikt voor Yeltsin’s helikopter kon niet worden belast, omdat men vreest dat de kerk ernaast van Ivan de Verschrikkelijke instort.

Ook de NOS gaf op 27 mei aandacht aan dit probleem Poetin vliegt voortaan

Dat waren dan De Metro, Rode Plein en het Kremlin. Moskou heeft nog meer hoor. Na heerlijk te hebben rondgelopen en hapje te hebben gegeten verlaten we t Rode Plein. O kijk, lijkt of komt de nwe groep militairen de huidige wacht aflossen bij het mausoleum en staan ook nog wat journalisten te vechten om de aandacht van een bekende Rus. Maar goed lopen naar het verzamelpunt op de brug . Hier zag ik zoals je ziet ook de schotten waar de bouwplaats mee is afgezet.

Tijd voor de stadstour.

De stadstour

We rijden door de diverse wijken van Moskou. Van super modern tot de flats uit de periode van Stalin.  De meer dan 500 km lange rivier de Moskva, stroomt door het zuidelijke- en westelijke deel van de stad en door West-Rusland. Ten oosten van het Kremlin stroomt de rivier de Yauza in de Moskva. Je begrijpt we rijden veel langs- en over het water. We zien industrie, ook heel veel standbeelden je begrijpt het is bijna niet te doen om alles te omschrijven. Dus houd ik het bij en enkeling. En mocht je het je afvragen? Nee er is nergens een standbeeld of poster te vinden waar of de huidige president Poetin op staat. Dit is ook niet gebruikelijk in Rusland (posters wel in verkiezingstijd uiteraard). We hebben hem wel gevonden op de matroesjka-popjes meer in de spotprent. Alleen heb ik het niet op de foto zover ik zien kan maar hij kan nog boven water komen en anders zet ik een zoekvraag uit bij de club je weet maar nooit. Ook zagen we kerken en gebouwen in alle soorten en maten.

Toch nog gevonden de Matroesjka-pop met.... jawel Poetin

Energievoorziening.

De watervoorziening voor zowel de verwarming als voor het dagelijkse gebruik wordt centraal aangevoerd. Je ziet door heel de stad buizen van een meter doorsnee lopen die het water naar de verschillende woningen moet brengen.

Het Zwanenmeer 

Bijna iedereen kent Het Zwanenmeer wel of heeft er van gehoord. 

Het verhaal van Prins Siegfried die van zijn ouders te horen krijgt dat hij op zijn verjaardagsfeest uit de aanwezige meisjes een bruid moet kiezen. Hij is verdrietig en boos, hij wil uit liefde trouwen. Hij  gaat het bos in om te jagen, even zijn gedachten verzetten, ziet een vlucht zwanen en volgt ze tot het meer. Net als hij een zwaan wil schieten verandert deze in een mooie jonge vrouw gekleed in een witte jurk van zwanenveren. Zij vertelt dat ze prinses Odette is en net als de andere zwanen door de boze tovenaar Von Rothbart in een zwaan veranderd is. Alleen 's nachts zijn ze allemaal weer even meisjes. Siegfried wordt verliefd op Odette en zweert eeuwige trouw aan haar, met haar zal hij trouwen. Dit is de enige manier om de betovering van Von Rothbart te verbreken, alleen echt liefde kan de zwanen redden. Siegfried zweert dat hij zijn belofte nooit zal breken. 

Het Zwanenmeer wordt niet voor niets vaak het ‘ballet der balletten’ genoemd. De pure romantiek, het verhaal over liefde en verloochening én Tsjaikovski’s beroemde balletmuziek weten steeds een gevoelige snaar bij de nieuwe generatie toeschouwers te raken. Waarom nu deze informatie? Wel het meer dat je hier ziet waar wij langslopen en genieten is het veelbesproken Zwanenmeer. De grote vredige vijver om het klooster, inspireerde Tsjaikovski om de muziek voor "Het Zwanenmeer" te componeren. Barbara Bush was hier in 1991 en schonk de sculptuur van de eenden. En wat is een romantisch park met zijn verhaal zonder bruidspaar en zie hier er was een paar jawel.

Moskou bij Night

Je ziet de stad biedt veel mogelijkheden je hoeft je echt niet te vervelen en je kunt er rustig een paar dagen voor uittrekken wil je alles op je gemak bekijken.

In de avond hebben we de stadstour over gedaan ja WAAAUW 

Een toelichting is niet meer nodig lijkt mij. Alles wat een beetje belangrijk dan wel status heeft is verlicht naar gelang van!

Het is werkelijk een sprookje we hebben er geen spijt van gehad. Wel heel moeilijk was welke foto's zet ik op de site. Helaas konden we niet op het Rode plein want er was een feest aan de gang voor schoolverlaters. Ja dit wordt groots gevierd in Rusland. De weg naar het volwassen leven ligt voor hen open de overgang van en naar het wordt afgesloten met een enorm feest met als sluitstuk vuurwerk. Dus daar moesten we foto's van achter de grote parkeerplaats nemen ach dat heeft ook zo zijn charme natuurlijk nou kijk maar gewoon.

Mooie afsluit van Moskou stad, morgen beginnen we aan de Gouden Ring en aan het einde komen we nog even terug om van hieruit met de nachttrein naar Sint Petersberg te vertrekken.

We gaan nu eerst naar de Gouden Ring!

Gouden Ring Terugblik

We zien langzaamaan het gebied weer veranderen we gaan van de kleinschalig plaatsjes weer naar de grote stad.

De huizen worden weer flats en de straatjes worden weer straten ook komt er weer meer verkeer op en langs de weg en de police komt weer iets vaker in actie beter we zien ze weer wat meer want echte acties hebben we niet gezien deze reis.

Bij binnenkomst zien we ook een paar monumenten

Sovjet-monument

Rabotsji ik Kolchoznitsa (arbeider en kolchozboerin of werknemer en collectieve boer) van beeldhouwer vera Moechina, Moskou, Rusland gemaakt in 1937 

Monument voor de Veroveraars van de Ruimte 

werd in 1964 opgericht ter herinnering aan de Sovjetmensen die grote inspanningengeleverd hebben voor de ruimtevaart. Het monument ligt vlakbij het VDNKh. Het idee voor het monument ontstond een paar maanden na de lancering van de Sputnik 1. De plechtige opening vond plaats op de zevende verjaardag van die lancering in 1964.  

Het monument bestaat uit een reusachtige obelisk van 107 meter groot die bekroond wordt door een kleine raket. Op de voet van het monument staan mensen afgebeeld die deelnamen aan het ruimteprogramma: wetenschappers, ingenieurs, een computerprogrammeur, en bekende personages als Laika (de eerste hond in de ruimte) en Joeri Gagarin (de eerste man in de ruimte).

De TV-toren

De Ostankino-toren is een vrijstaande radio-televisietoren in Moskou, Rusland. De toren is 540 m hoog. De toren werd ontworpen door Nikolaj Nikitin. De constructie van de toren begon in 1963 en is in 1967 voltooid. De toren was 10 jaar lang de hoogste vrijstaande constructie ter wereld, maar werd toen voorbijgestoken door de CN Tower  in Toronto. Na een brand  in 2000 werd de toren gesloten voor het publiek maar het bouwwerk levert nog altijd een indrukwekkend schouwspel  op.

Moskou kathedraal moskee (Russisch: Московская соборная мечеть, Moskovskaya Sobornaya Mechet)

is de belangrijkste moskee van Moskou, Rusland gelegen aan de Olimpiysky Avenue, dicht bij het Olympisch overdekte stadion in het centrum van de stad. Zij biedt ruimte aan 10.000 moslims dan wel gelovigen.

De moskee werd in 1904 herbouwd naast de oude moskee van Moskou. Sinds 2011 is het gebouw een volledige renovatie ondergaan. Hoewel de moskee een stap in de goede richting is geldt er in Moskou nog steeds een ernstig tekort aan moskeeën. Tijdens feestdagen - denk daarbij aan het Offerfeest - bidden 100.000 moslims in de straten rond de moskee. In Moskou wonen ongeveer 2 miljoen moslims.

De grootte van het complex is nu met 20 vermenigvuldigd en is

• nu een oppervlak van meer dan 19.000 ㎢ 
• de moskee heeft 6 verdiepingen 
• er zijn 7 liften. 
• er is airconditioning en de moskee is rolstoel vriendelijk. 
• De belangrijkste koepel heeft een hoogte van 46 m en een diameter van 27 m en
• de minaretten zijn 72 m hoog
• De koepel en de paviljoens zijn bedekt met 12 kg bladgoud. 

 De architecten hebben besloten om de koepels van de moskee te bedekken met goud om opgenomen te worden in de skyline van Moskou die door gouden koepels van zijn kerken wordt gedomineerd.

• In 2005 begon het immense bouwproject, het totale kostenplaatje bedraagt € 170.000.000.
• De Russische miljardair Suleyman Kerimov betaalde het bedrag. De zakenman uit Dagestan overleefde in 2007 een zwaar auto-ongeluk in Frankrijk en wilde met de bouw van deze moskee een belofte aan zijn vader inlossen. Waarschijnlijk luidde die dat hij de grootste moskee van Europa zou bouwen.
•  Vanuit Palestina kwam overigens een donatie van € 25.000 van de Palestijnse leider Mahmoud Abbas namens Palestijnse kinderen.

• Turkije heeft een minbar geschonken, de preekstoel waaruit de imam vrijdag gebeden doet, en een mihrab, een halve cirkelvormige niche in de muur die de richting van Mekka aangeeft.

  De muren en plafonds hebben traditionele Russische decoratieve inscripties, die door Turkse ambachtslieden werden gesneden.

Op 23-09-15 

zijn de deuren opengegaan van de grootste moskee van Europa. Niemand minder dan president Vladimir Poetin was daarbij aanwezig. Ook de Turkse president Recep Tayyip Erdogan en de Palestijnse leider Mahmoud Abbas gaven acte de présence.

Ik ben hier alleen binnen geweest Ans bleef buiten met de herinnering aan de moskee in Dubai

Even banjeren door de wijk

De Botanische tuin

Zo op het eerste oog zou je niet verwachten dat in deze drukke straat met z’n grote panden een groene oase verborgen zou zijn, maar toch is het zo. De botanische tuinen liggen iets verderop in de straat, op  nummer 26.

Het is even zoeken naar de kassa van de tuinen, deze bevindt zich op de 2e verdieping van het gebouw dat je door moet om er te komen. De entreeprijs valt reuze mee, het is 200 RUB. Dat komt overeen met een bedrag van € 3,50. We nemen een folder mee waar de plattegrond van het park in zit. Dwalen door de tuin bekijken de bomen, bloemen en onderwijl zoeken we onze 2 grasgenoten die er al zijn want ik wilde eerst even naar de Moskee. We hebben ze gevonden hoor daarna nog even naar de  kruiden en kassen. 

De Botanische Tuinen van Moskou, (eigenlijk de Botanische Tuinen van de Russische Academie van Wetenschappen), maken deel uit van een trotse Russische traditie op het gebied van plantkunde. In de stad Moskou zijn 5 botanische tuinen en in het hele land vind je meer dan 80 van dergelijke tuinen of  soortgelijke instellingen. Als je de Botanische Tuinen van Moskou bezoekt, heb je de grootste en beroemdste tuinen van het land bezocht. De tuinen zijn aangelegd in 1945, maar dit gedeelte van Moskou heeft een lange geschiedenis op het gebied van plantkunde er is een oranjerie waar je nog meer exotische planten kunt zien. Hier floreren orchideeën en vleesetende planten in broeierige omstandigheden. In de broeikas van de tuin kun je soorten ontdekken die niet tegen het barre Russische klimaat kunnen.

Voor we instappen nog een paar foto's van de moskee bij avond geknipt ook terwijl ik naast de bus stond ja dan moet je daar gebruik van maken toch? Leuke afsluit van Moskou. Op naar het laatste stukje. 

Sint Petersburg Terugblik