8-daagse excursiereis Bijzonder Moravië
06 t/m 13 augustus 2022
Tsjechië
Geschiedenis
Tsjechië heeft nog maar een zeer korte geschiedenis. In 1992 werden Tsjechië en Slowakije pas uit elkaar gehaald. Vanaf toen kwam ook pas in beeld hoe Tsjechië had moeten afzien onder het communistische regime. Het land moest gereorganiseerd worden om de economie weer op te laten bloeien. In de begin periode hadden de Tsjechen het moeilijk met de maatregelen van de reorganisatie. Inmiddels is Tsjechië de inzinking grotendeels te boven gekomen.
Voor we de reis beginnen is het wel belangrijk iets te weten over het land en zijn geschiedenis waar of Moravië ligt.
Ligging
In het hart van Europa ligt Tsjechië Elke regio in Tsjechië heeft zijn eigen charme. Waar je in Noord-Bohemen mooie wandelingen kunt maken in het Reuzengebergte, stap je in Midden-Bohemen terug in de tijd bij koninklijke chateaus en geniet je in Zuid-Moravië van glooiende wijngaarden met pittoreske dorpjes. Hier vind je nog veel schilderachtige dorpjes waar de inwoners in klederdracht lopen.
Natuur
Het landschap varieert van licht glooiend tot ronduit bergachtig. Grote delen van het landschap bestaat uit bossen en landbouwgrond.
Tsjechië kent verder een 3-tal berggebieden die zowel in de zomer als in de wintermaanden de moeite waard zijn;
- In de zomermaanden om te wandelen of fietsen.
- De winterperiode zijn uitermate geschikt voor de wintersport. Het Reuzengebergte is door de hogere ligging het meest sneeuwzeker.
Tsjechië voor 1993
Het land bestaat pas sinds 1993. Hiervoor maakte het samen met Slowakije deel uit van Tsjechoslowakije.
Rond de 9e eeuw ontstond het Groot Moravische Rijk. Dit had een grote invloed op de bevolking die zich door de komst van de 2 Slavische apostelen massaal tot het Christendom bekeerde.
De groei van het land kwam in een stroomversnelling terecht onder leiding van de 1ste vorst Vaclav en later, omstreeks 1253, onder Otakar II als regeerder van het Moravische Rijk.
Na diverse veldslagen leek er rond het jaar 1316 een positieve omslag voor het land te komen.
Het land werd geregeerd door Karel IV. Hij werd in die periode tot koning van Bohemen gekroond en werd tevens keizer van het Heilige Roomse Rijk. Karel IV bracht een economische en culturele groei op gang in het land tevens grondlegger voor de universiteit van Praag. Mede daardoor wordt hij vandaag de dag nog steeds betiteld als de meest invloedrijke Tsjech aller tijden. Het is dan ook niet voor niets dat de welbekende brug in Praag vernoemd is naar Karel IV.
De 16e eeuw
Tsjechië kende een 2e korte periode van groei en bloei.
Maar nu zorgde het geloof voor een flinke opstand. Er ontstond onenigheid tussen Protestantse rebellen en de stadhouders van de Koning die vooral een katholiek geloof hanteerden. Het waren de Habsburgers die daar een jaar later abrupt een einde aan maakten tijdens de slag bij Bila Hora.
Deze gebeurtenis luidde het begin van een 30 jaar durende oorlog in.
Wereldoorlog I en II van Tsjechië
- WO I 1914-1018 Deze heeft 4 jaar geduurd en betekende de val van het Habsburgse Rijk
- WO II 1940-1945 Was ook voor het nieuwe Tsjecho-Slowakije inktzwart. Zonder medeweten van Tsjecho-Slowakije werd in 1938 besloten dat Hitler zich dit grondgebied mocht toe eigenen. Dit wass door de Duitsers besloten in samenspraak met Frankrijk en Engeland. De periode die daarop volgt stond in het teken van gruwelijke massamoorden, deportaties en bezet
De Praagse lente en de fluwelen revolutie
- Periode bekend als “de Praagse lente”; Met de komst van Alexander Dubcek als partijleider in1968, brak een rustige periode aan. Na de vrije verkiezingen in1946 werd het land ingenomen door het communisme. Tegenstand werd dan ook niet geduld. Wie wel opstond tegen de Politiek werd verbannen naar de welbekende maar gevaarlijke uraniummijnen van Jachymov.
- De fluwelen revolutie in de jaren 80; De Praagse lente was van korte duur want kort daarna werd het land door het Warschaupact overvallen. Het land hoefde niet te rekenen op de steun van West-Europa. Pas in 1989 kwam hier verandering in omdat de Tsjechen massaal voor een revolutie stemden. Hierna volgde Dit was het begin van een rooskleurige toekomst voor Tsjechië. De grenzen met Duitsland en Oostenrijk werden opengesteld, er kwamen vrije verkiezingen en het land krabbelde langzaam op.
Tsjechië en Slowakije
Met Havel als president werd op 1 januari 1993 door Premier Klaus van Tsjechië en Merciar van Slowakije besloten dat ze verder gingen als 2 verschillende staten. De geboorte van Tsjechië en Slowakije was een feit.
De vlag van Tsjechië
is dezelfde vlag als die van het voormalige Tsjecho-Slowakije. Toen dit land op 1 januari 1993 werd opgesplitst in Tsjechië en Slowakije, bleef Tsjechië de oude vlag gebruiken, terwijl Slowakije een eigen vlag aannam.
Sagen en legendes
Het leven van de bewoners van Tsjechië is ermee doorwoven. Over bijna elke steen in het land is wel een verhaal te vertellen. Wellicht kom je de berggeest Krakonoš tegen tijdens een wandeling in het Reuzengebergte of voel je de adem van een spook in je nek, wanneer je een burcht bezoekt. Een gewaarschuwd mens telt voor twee.
Toetreding Europeesche Unie
Tsjechië trad pas in 2003 trad toe tot de Europese unie. De rijke en bewogen geschiedenis van Tsjechië is tot op de dag van vandaag nog steeds goed zichtbaar. De roemruchte historie, de cultuur en het prachtige landschap maakt Tsjechië een veelzijdige vakantiebestemming.
Eten en drinken in Tsjechië
Eten en drinken
De Tsjechische keuken laat invloeden zien van omliggende landen, voornamelijk van Hongarije, Duitsland, Polen en Oostenrijk. Specialiteiten zijn de Weens gevulde pannenkoeken en de Boheemse Palacinky.
Wat kenmerkend is voor de Tsjechische keuken is de overvloed aan vlees in het dagelijks menu.
Traditionele gerecht
- Halusky s bryndzou a slaninou, een soort gnocchi met Sloveense schapenkaas en worst. Het is een zeer smakelijke, maar stevige maaltijd, dus je kunt ervoor kiezen een bord samen te delen
- Strapacky se zelim a sprekem. Deze variant wordt gemaakt met zuurkool en worst. Drink er een eigen gebrouwen biertje bij.
Het drinken van flinke glazen bier (een Pivo), is vrij gebruikelijk bij de maaltijd voor man en vrouw.
Over de kwaliteit van het Tsjechische bier wordt zeer uiteenlopend gedacht, de 2 merken bier zijn; Pilsner Urquell uit de stad Pilsen en het wat zachtere Budweiser uit het Zuid-Boheemse České Budějovice, frisdrank, ook wijn en water worden veel gedronken in Tsjechië. Sterke drank is in overvloed te verkrijgen.
Likeuren en brandewijn op basis van vruchten zoals pruimen en kersen, vodka met allerlei smaakjes en het typisch Tsjechische drankje Becherovka. Deze uit 1807 stammende drank wordt in Tsjechië vooral gedronken als aperitief. Het alcoholgehalte bedraagt maar liefst 38%. De smaak lijkt een kruising van kruidenbitter met de kaneellikeur Goldstrike. Niet iedereen is gecharmeerd van de smaak. Wie Tsjechië bezoekt zou het drankje zeker een keertje moeten proberen.
Prijsniveau
De prijzen in Tsjechië zijn, vergeleken met Nederland, erg laag. Vooral buiten Praag.
Een weetje
In Tsjechië haalt men je bord weg zodra je klaar bent met eten. Dat tafelgenoten nog niet klaar zijn maakt niet uit. Men vindt het ongepast om iemand naar een vuil bord te laten kijken als hij/zij al klaar is met eten
De vlag van Zuid-Moravië
is gebaseerd op de kleuren van het wapen van Bohemen, een streek in Tsjechië. De kleuren zijn oorspronkelijk afgeleid uit de Russische vlag. Eerst bestond de vlag daarom alleen uit 2 banen, de 1 rood, de ander wit. Dit vond men echter teveel lijken op de Poolse vlag. Daarom werd de blauwe driehoek toegevoegd. De blauwe driehoek werd behalve ter onderscheiding ook gezien als symbool voor Moravië. De kleuren rood, blauw en wit vormen de pan-Slavische kleuren.
Het wapen van Moravië wordt al eeuwenlang gebruikt om Moravië te vertegenwoordigen ook op vlaggen. Het wapen vind je ook in een van de velden in het grotere wapen van Tsjechië. Een gekroonde wit-rood geruite adelaar met gouden klauwen en tong. De oorsprong van het schaakbord van de Adelaar heeft talrijke verklaringen van verschillende onderzoekers.
Zuid-Moravië
Zuid Moravië, is een bijzonder gebied. De omgeving is rijk aan historische steden, burchten, kastelen, kloosters en culturele bezienswaardigheden. Een levendige volkstraditie, die kenmerkend is voor de streek, drukt zich uit in de architectuur, in tradities, levensgewoontes en in een reeks moderne festivals en culturele activiteiten.
Moravië zit vol schatten. Zoals het Reuzengebergte, het historische erfgoed in de steden, Brno, interessante kastelen en chateaus, UNESCO-monumenten en de fascinerende sfeer van oude steden.
Het noorden en oosten van Moravië is een veelzijdige bestemming waar nog weinig buitenlandse toeristen vanaf weten.
Dan gaan we nu beginnen met de reis. Dit keer doen we het anders dan anders we gaan immers maar 8 dagen.
We besluiten 1 koffer te nemen voor onze kleding e.d. En Barbie (minikoffertje) nemen we mee voor de overnachting hotels. Yep slaap/ochtend ritueel en schone kleding voor de 2e reisdag maar ook heel belangrijk de waterkoker, koffie, kopjes en een drankje. Zo zijn we er zeker van dat we overal direct de koffie bij de hand hebben en we hoeven niet meer te sjouwen dan nodig😂 En met eigen vervoer naar de opstap-plek konden we zomaar bijna een uur later de deur uit relax hoor.
Dan stappen we in de bus die ons naar Zeeland brengt een mooie van busmaatschappij Beuk.
Het is leuk je even te verdiepen in de busreizen-organisaties en het touringcar-gebeuren. Het is inmiddels 1 grote overkoepelde reisorganisatie waaronder de kleine maatschappijen rijden onder eigen naam (naamsbekendheid)
En de bussen worden ingehuurd bij diverse bedrijven. Diverse andere organisaties werken met dit systeem. Verwarrend? Valt wel mee hoor boek bij de jou vertrouwde organisatie en de rest wordt daar boven wel geregeld.
Na het kopje koffie gaan we naar de bus die ons door Moravië zal brengen. We hebben bus nummer 13.
Dit keer verrassend een vrouwelijke chauffeur/reisleider genaamd Silvia. Dit is haar 1ste x dat zij deze reis doet dus wel prettig er een maatje naast te hebben die iets meer bekend is hier. Klara is al met pensioen maar vond t wel leuk om weer eens mee te reizen. De koffie en frisdrank (alles €1,00), wordt verzorgd door Klara zij voorziet ons ook van de nodige informatie onderweg. Ai geen usb in de bus dat is een tegenvaller! Beiden alleen de kleine powerbank meegenomen. Er is niet echt veel te zien langs de weg het is allemaal vrij vlak en weinig kleur. We zien een traumaheli staan op een platform.
In Thuringen in Duitsland hebben we een koffie/ lunchpauze. Dan rijden we weer verder.
We komen in het Ertsgebergte hier zijn diverse mijnen opengesteld voor publiek. Anderen zijn leeggehaald het afval uit die mijnen wordt gebruikt voor het bouwen van huizen en ligt in bergen langs de weg.
In de omgeving van Zwenkau rijden we langs attractie park Belantis. Ach hebben we zomaar een piramide gezien😜
Verrassing
Silvia en Klara zijn aan het zoeken geweest en bleek er toch een usb-aansluiting te zitten je moest er wel voor op je knieën ze zaten onder de stoelen dus laag bij de grond maar belangrijkste is dat ze er zijn.
Nu door naar ons overnachtingshotel.
Het Quick hotel Dresden in Wilsdruff-Kesseldorf.
Dit hotel ligt op een industrieterrein vlak aan de grote weg. Dus een leuke avondwandeling zit er zeker niet in. Maar goed het is maar om te overnachten. Kamers waren goed alhoewel we bij binnenkomen dachten waar zijn we beland hahahahaha.
Het gordijn even open geeft je een ander beeld.
We troffen daar een echtpaar uit een vorige groep waarvan de vrouw gevallen was en naar het ziekenhuis moest. De verwondingen waren dusdanig dat zij niet meer met de groep meekonden en moesten wachten op een taxi vanuit Nederland om naar huis te gaan. Zij waren dolblij dat wij er waren nu konden zij ook in het hotel eten. Dit hotel heeft uitsluitend voor groepen de mogelijkheid voor diner. Verder alleen slapen en ontbijt en door met je reis. Zij moesten de volgende dag dus een taxi bellen om ergens te dineren. Halverwege die dag, zouden zij opgehaald worden.
We vertrekken op tijd na een goed ontbijt. Vandaag hebben we nog een leuke onderbreking voor we in ons kasteelhotel aankomen. We rijden nog steeds door het Ertsgebergte Met een uurtje zijn we in Tsjechië dat grofweg kan worden ingedeeld in 2 gebieden: Moravië in het oosten en de Bohemen in het westen. Via de laatste rijden we het land binnen.
Een andere naam voor het Ertsgebergte, is het Droevig gebergte met een lengte van 100 km en 30 km breed ligt in de Bohemen. In dit gebergte bevindt zich ook de grens van Duitsland met Tsjechië
In Centraal Bohemen ten noorden van Praag bevindt zich de berg Rip die in de mythologie een soort middelpunt van Tsjechië voorstelt. Van de top van de Rip zou de legendarische aartsvader Tsjech het omliggende landschap hebben bekeken alvorens hij besloot om zich hier met zijn volk te vestigen.
We schampen Praag, geeft niet zijn we al geweest. Dan zie ik bij de koffiestop een heel leuke poster in het toilet ja die moet even worden vastgelegd. We zien het landschap nu wel veranderen erg wijds en de boeren hier, zijn al hard aan t werk geweest aan de hooibalen te zien. Ook opvallend zijn de kruizen met het Christusbeeld aan de rand van de velden. De enkele huizen geven wat kleur aan het geheel.
Op weg naar de burcht
En dan volgt er een hele lange zoektocht om bij de burcht te komen. Er zijn diverse omleidingen en de tomtom laat Silvia volledig in de steek. We kwamen op heel smalle landweggetjes die dan aan t eind gewoon ophielden. Nou daar gaat ze dan met die 4 tonner in zijn achteruit tot ze een gaatje heeft waar of ze de bus netnet kan draaien. In zijn vooruit rijdt t toch een stuk prettiger. De chauffeurs die deze route regelmatig rijden weten natuurlijk de sluipwegen wel maar die zijn haar niet gemeld.
Dan zegt Silvia op een gegeven moment ik ben bang dat we het niet gaan redden en direct horen we Klara die zegt "wat dacht je natuurlijk gaan we het redden" wel leuk die aanmoediging. We rijden over een heel mooie boslaan en dan jawel het is haar gelukt we komen bij de burcht. Ho dit is tegen de afspraak er staan personenvoertuigen op de busparkeerplaats. Wel we krijgen nog een rondje van de zaak en uiteindelijk is er dan plek voor onze bus. Nu allemaal als een gek het treintje in dat ons naar het pad zal rijden dat naar boven leidt. Dan uiteindelijk toch genieten.
Kasteel Pernštejn
Het Moravische kasteel staat ook bekend als; Marmeren burcht met zilveren toegang (witte kiezelstenen) en erkers die er uit zien als zwaluwnesten staat al diverse eeuwen diep in de bossen van het Boheems-Moravische Hoogland. Vanaf het midden van de 13e eeuw was het de zetel van de heren van Pernštejn die eeuwenlang een belangrijke rol speelden in de politiek van het Tsjechische koninkrijk.
Tot op de dag van vandaag weten we niet veel over hun afkomst, maar 1 ding is zeker; zij waren 1 van de rijkste Boheemse families. Niet-terugvorderbare subsidies betaald aan de keizer werden hen echter fataal, wat leidde tot de ondergang van hun familie en hun bezittingen werden geleidelijk verkocht.
Het kasteel ligt op ca 2 uur rijden van Praag, en op krap 1uur van Brno en is verschillende keren her- en verbouwd en.
- In de 15e eeuw zijn laat-gotische versterkingen aangebracht
- In de 1ste helft van de 16e eeuw tijdens de regeerperiode van Vilem I van Pernštejn, is het burcht uitgebreid en herbouwd. De hal werd aangepast en vergroot en de koninklijke vertrekken kregen de renaissance stijl aangemeten.
- In de 17e eeuw wisselde de burcht van verschillende eigenaren, maar geen van hen veranderde de bouwstijl.
- In 1818 nam de familie Mitrovsky het beheer over en verbleef er tot 1945.
De witte dame
Zoals de meeste Tsjechische kastelen heeft ook Pernštejn zijn eigen mysterieuze bewoner. Zij is hier in het verleden, ooit kamermeisje geweest. Ze zat voortdurend voor de spiegel om zich op te maken en verwaarloosde haar plichten.
Toen zij niet meer naar de mis ging, besloot een oude monnik haar te zoeken en de zaak met haar te bespreken. Maar het kamermeisje lachte hem alleen maar uit, wat hem zo kwaad maakte dat hij haar voor eeuwig vervloekte. Dus nu spookt de geest van het meisje naar verluidt in de donkere gangen. Vrouwen moeten voorzichtig zijn met de spiegels in het kasteel. Er wordt gezegd dat iedereen die er in kijkt, binnen een jaar zijn schoonheid verliest
Wanneer je het monumentale silhouet bekijkt, zal het je niet verbazen dat dit kasteel in de loop van zijn geschiedenis nooit werd veroverd. Dit is te danken aan het vernuft van zijn verdedigingssysteem.
Een voordeel was niet alleen de strategische ligging van het kasteel op een rots op 427 meter hoog maar ook de uitgegraven dijken, ophaalbruggen en het systeem van hoge wallen en torens.
En alsof dat nog niet genoeg was, konden de kasteelheren zich verschuilen in de 5 verdiepingen tellende "Barborka"-toren, (ca. 32 meter en de dikste muur is 5 m) die slechts door 2 houten bruggen met de omliggende gebouwen was verbonden. Als de vijand desondanks binnen zou komen, wachtte hem smalle gangen die onbegaanbaar waren voor een ridder in harnas.
Om de geschiedenis van de zetel van de familie Pernštejn te leren kennen, wandel je door de kamers, beklim je de sprookjestoren. Het is een robuust kasteel met prachtige plafonds en muurdecoraties. De kelders zijn een bezoek zeker waard maar i.v.m. onderzoek niet toegankelijk voor publiek.
Maar mocht je denken ik loop even binnen heb je het mis. We lopen door een lange gang met een gewelfd plafond en dan begint het. Je ziet het goed die sleutelbos is geen show! Kamer voor kamer zaal voor zaal wordt geopend en direct achter ons ook weer gesloten Maar het was zeer indrukwekkend dat mag je van me aannemen. We gaan van de keuken naar de dinerzaal we zien kleine relaxruimtes, tafeltjes voor 2. De grotemensenwereld slaapkamer de kinderkamer en ja daar hoort uiteraard een dienstmeisje bij. Dan de ridderruimtes en tot slot naar de bibliotheek
Pernštejn is niet alleen een vooraanstaand Tsjechisch monument, maar dankzij zijn grootsheid ook een plaats die door filmploegen uit de hele wereld wordt gebruikt.
Ook de binnenplaats van het kasteel en de gerenoveerde tuin zijn heel mooi! er zijn diverse fonteinen en gedenkstenen.
Wat natuurlijk ook niet mag ontbreken zijn de gevels en uiteraard is een burcht niet compleet zonder een kapel
We zijn op tijd terug bij het treintje, dat ons weer bij de parkeerplaats brengt waar we op de bus stappen voor de laatste km's naar het Kasteelhotel. De verblijfplaats voor de komende dagen. We rijden o.a. langs Brno de op 1 na grootste stad van Tsjechië en veel hoge flats in frisse kleuren en een heel oude boerderij die we regelmatig weer tegenkwamen als we op weg gingen haha. Helaas komen we door het oponthoud te laat aan om vandaag de rondgang door het hotel te doen maar die houden we te goed. Voor het diner was wel tijd hoor haha.
De dag sloten we af met een schitterende zonsondergang. We hadden heel veel geluk dat we het zagen want dit is de enige avond geweest dat hij zo mooi onderging dus is het ook een mooie afsluiting van deze dag
