Dit is misschien wel de bekendste trein van Zwitserland! Zij biedt onderweg prachtig uitzicht op de Zwitserse Alpen. Het is in elk geval de langzaamste sneltrein ter wereld. En daar zijn ze in Zwitserland trots op. Waarom? Je krijgt extra de tijd om van het mooie landschap te genieten. De trein verbindt Zermatt (gelegen aan de voet van de bekende Matterhorn) met St. Moritz.
De 291 km lange treinreis duurt ongeveer 8 uur en gaat via 291 viaducten en bruggen en via nog eens 91 tunnels.
De Glacier Express richt zich specifiek op toeristen. De panorma-trein, (werd speciaal voor ons gekoppeld aan een normaal treinstel, ivm Corona zijn er beperkingen op toeristisch gebied) heeft extra grote ramen, zodat het landschap nog beter te bewonderen is. Wij hebben het deel Brig, Andermatt, Disentis/Mustér gedaan.
Op 11 aug 2020, bestond de Glacier Express 90 jaar de bijbehorende festiviteiten werden overschaduwd door covid19.
We lopen gezamenlijk van het hotel naar het station (is niet zo ver hoor ca 20 minuten) en dan is het wachten op de trein. In het hotel was er voor een ieder van ons een lunchpakket en René (gaat niet mee maar heeft wel goed voor ons gezorgd) heeft voor onze drankvoorraad gezorgd. Thermoskannen koffie, thee, glühwein en ja zelfs zakjes drinkbouillon voor hen die flauw werden haha. Dan merk je dat je soms niet goed luistert want ik dacht hoe gaat dit goed komen? Maar we hadden echt een wagon geheel voor ons alleen en toen wij later uitstapten werd deze afgesloten en weggereden om bij ons vertrek weer netjes aangekoppeld en ontsloten te worden zodat wij weer in konden stappen voor de terugreis.
Het is genieten onderweg. Hier en daar veel sneeuw en soms denk je heeft het wel gesneeuwd? Het zijn soms ook echt van die Anton Piekplaatjes. Ook hier kwam ik weer een huisje tegen dat redelijk op instorten stond. Leuk om die gondels waar we in hebben gezeten en de bekabeling zo te zien. Bruggen en beekjes hebben we ook in overvloed gezien, zelfs de brug waar we overheen zijn gewandeld kwam nog langs ech..... kwamen wij nog langs, de brug was op zijn plek blijven hangen gelukkig
In Andermatt werd ons treinstel ontkoppeld en aan een volgende trein gekoppeld. Ik zei het al door de Corona zijn veel activiteiten afgelast maar zo konden we dan toch nog genieten in de panoramatrein. Ook nog even een in- en uit de tunnel-foto.
We zien ook veel van die kleine treinstations langs komen en we passeren de Oberalppas, 1 van de hoogtepunten van deze express. Dat hekwerk lijkt mij althans baanbrekend bij eventuele lawines. Maar dat zoeken we nog even op.
We komen aan op de plaats van bestemming en stappen uit de trein. Wel lekker onze rugtassen kunnen ook gewoon in het treinstel blijven liggen.
Als de laatste is uitgestapt wordt de trein meteen hermetisch afgesloten.
Dan nu kijken wat er te doen is. René zei al dat we erg veel tijd hadden we gaan t meemaken.
Disentis/Mustér ligt in de Alpen, hoog in het dal van de Rijn tegen het noorden van de helling. Historische betekenis kreeg de regio door de Lukmanierpas en Oberalppas.
Het skigebied behoort met 60 km pisten en 7 liften tot de middelgrote skigebieden van Zwitserland. De hoogte van het skigebied varieert van 1150 m, het dalstation bij het dorp, tot 2833 m.
Het Benedictijner klooster
Deze is kenmerkend voor Disentis en ligt bijna op de top van het Vorderrheintal van Graubünden, op de kruising van de Lukmanier- en Oberalp-passen. De abdij werd rond de 7e eeuw n.Chr. gesticht door de rondreizende Frankische monnik Sigisbert met de hulp van het plaatselijke raadslid Placidus.
Het barokke complex getuigt van het genereuze vertrouwen van de periode na de reformatie en drukt een markante stempel op het landschap. Naast de uitstekend gedocumenteerde geschiedenis van het klooster, heeft het een uitgebreide Reto-Romaanse bibliotheek en toont het, met een goed ontworpen kloostermuseum , de culturele en natuurlijke geschiedenis van de regio.
Het zag er naar uit als was de toegangsdeur gesloten dus maar buiten even rond kijken en genieten van het uitzicht. Maar toch even aan de deur morrelen gaf ons de toegang tot het klooster. En daar kregen we geen spijt van.
Het gebouwencomplex heeft een moderne uitbreiding gekregen door het schoolgebouw. De belangrijkste activiteit naast het kloosterleven is dus het beheer van de kloosterschool. Op deze manier maakt het Disentis-klooster in het buitengebied van Surselva een middelbare schoolopleiding mogelijk.
Met de nieuwbouw van het meisjesinternaat door de bekende Graubündense architect Gion A. Caminada zette het klooster een levend voorbeeld tussen traditie en moderniteit.
De abdijschool van Disentis is met zijn tijd meegegaan en na het behalen van het diploma, heeft men toegang tot alle mogelijke studierichtingen. De monniken, die in het klooster les geven, hebben naast een theologische opleiding ook een andere studie richting gevolgd. Sinds 1972 gaan er ook meisjes naar de school, een kleine 200 leerlingen, waarvan het merendeel uit Graubünden, hopen hier hun diploma te behalen. (de gang waaraan de lokalen en schoolkantine lagen).
De Mariakerk
Omdat het middenschip slechts de helft van de kerk inneemt, geeft dit een indrukwekkende dieptewerking. Het hoofdaltaar afkomstig uit Degendorf in Beieren, dateert uit 1656. De preekstoel, een vroegbarok werk van Pierre Solèr, is rijkelijk verguld
Een grote deur links achteraan in de kerk geeft toegang tot de kerk.
In de lange gang bevinden zich oude grafstenen van de abten van Disentis. Een majesteitelijke trap uit 1899 geeft uiteindelijk toegang tot de bedevaartkerk en is zeker een bezoekje waard, het heeft kostbare voorwerpen, schilderijen, beelden en oude meubels uit de 13e eeuw.
S. Gions Vllage Church
Een heel mooi kerkje met een bijzondere begraafplaats rondom.
Helaas kon ik er niets over vinden op internet Dus gewoon genieten zoals ook wij deden
Carillon in Disentis-Mustér
Ook hiervan totaal geen info op het net. Hij staat vlakbij de kerk
Wel kun je hem vinden op you-tube en dan gewoon even luisteren mooi.
Het was goed toeven in het dorp veel hellingen en trappen oeps die kuiten.
Ook hier is een politiebureau.
Zoals je ziet wordt voor de hondenvoetjes goed gezorgd haha
De huizen waren rijkelijk voorzien van beschilderingen en dergelijke.
Tijd voor koffie voor we weer naar het station teruglopen. Het was een grote glazen koepel wat bij een winkeltje hoorde waar veel houten gebruiksvoorwerpen gekocht kunnen worden. Die grote koffie was niet van ons hoor maar deed t wel leuk op de foto dacht ik haha. Nog een paar leuke details bij de huizen
Het station van Disentis
Dit is de plaats waar de treinen van de Rhätische Bahn, die van de kant van Chur komen, niet meer verder kunnen. Passagiers moeten hier overstappen op de Matterhorn Gotthard Bahn, die verder de Oberalppas over gaat naar Andermatt.
Eenmaal bij het station aangekomen, zagen we aan de overzijde onze wagon staan. Deze werd opgehaald met een enkel treinstel en aan de betreffende trein gekoppeld waarmee wij weer op weg gingen richting Brig.
Dat treinkaartje was heel belangrijk. We kregen dit met een eerdere rit en als we dat kaartje kwijt zouden raken zou het wel eens een heel duur en vooral ook langdurende reis kunnen worden om weer in het hotel aan te komen.
Gelukkig is niemand het kwijtgeraakt.
De wagon is gekoppeld en wij weer naar binnen. Zoals René ons geadviseerd had ging een ieder aan de andere zijde zitten van de heenweg. Onder gezellig gekeuvel en genietend van het landschap ja je moest nog wel eens naar de achterkant lopen om beeld vast ste leggen maar moe en voldaan kwamen we aan in Brig waar René al weer op ons stond te wachten om gezamenlijk terug te lopen naar ons hotel waar we genoten van de laatste maaltijd aldaar om dan de koffers te pakken voor het vertrek de volgende dag.
Dit was het dan de laatste dag voordat de terugreis morgenvroeg aanvangt. Dus nu gaan we nog even kijken in