Vandaag staat de Mont-Blanc Express op het programma. We rijden met de bus naar Martigny. Daar stappen we op de trein naar Le Châtelard Frontieré waar de bus weer op ons wacht. En dan met de bus door naar Chamonix in Frankrijk. Daar met de tandradbaan naar de gletsjer Mer de Place. Klinkt goed!
Als we naar buiten kijken zien we dat het licht begint te sneeuwen. Positief? We wachten af we zijn er voorlopig nog niet.
Op het station aangekomen maar even paar fotootjes geknipt we hadden toch tijd genoeg. En dan jawel komt de trein aanrijden.
Is de legendarische trein die Chamonix verbindt met Martigny, een historische verbinding tussen Frankrijk en Zwitserland.
De Zwitserse lijn werd geopend in 1906 en begint bij Martigny. Het is de verbinding met Chamonix, 38 km, in 90 minuten en gaat dan verder richting Saint-Gervais. De Mont Blanc Express doorkruist 21 tunnels en 28 bruggen op zijn weg door de bergen en neemt 300.000 passagiers per jaar mee voor deze buitengewone reis.
De Mont Blanc
een berg die niet bijzonder mooi is, maar indien mogelijk moet je hem 1x in je leven hebben gezien. Dat kan vanuit diverse landen, want hij is vaak ook goed te zien vanuit Frankrijk, maar ook vanuit Italië. In Frankrijk is Chamonix een goede plek, in Italië is het bijvoorbeeld Courmayeur.
Hij is met 4.808,73 meter de hoogste berg in de Alpen. En van West-Europa.
In 1786 werd voor het eerst de top bereikt door 2 lokale bewoners van Chamonix.
De trein vertrekt en dan is het gewoon genieten onderweg. We zaten ook regelmatig volledig in de wolken.
Aangekomen in Le Châtelard Frontieré, stappen we uit. René staat ons op te wachten. En ja nou komt het.
Ik heb een trieste mededeling we kunnen niet naar Frankrijk te gevaarlijk. De wegen zijn al grotendeels afgesloten het is code oranje. We rijden terug richting Martigny en dan stoppen we in Sion waar jullie tijd krijgen om wat te shoppen en te lunchen. 😢😢
We rijden terug richting Martigny en dan stoppen we in Sion. Als je de foto's boven ziet snap je dat René de juiste beslissing heeft genomen, wij wel in ieder geval!
We rijden door de Rhone-vallei en komen ook over de Col de la Forclaz dit is een bergpas in Zwitserland. De bergpas is 1.527 meter hoog. Het is de oostelijkste bergpas tussen Zwitserland en Frankrijk, alhoewel de pashoogte nog op Zwitsers grondgebied ligt. Deze ligt onder de boomgrens en het uitzicht is betrekkelijk beperkt (vandaag helemaal natuurlijk). Richting zuiden kun je een deel van het Massif du Mont-Blanc zien. De Mont Blanc zelf ligt nog 27 kilometer naar het zuidwesten vanaf de pashoogte. Aan de westzijde van de pas daalt de weg snel een paar honderd meter. De Franse grens bevindt zich meer dan 8 km verderop. We waren in de buurt haha De laatste foto is er eindelijk zicht op Martigny.
En zo zijn we weer aangekomen in Martigny daar zagen we deze beelden staan.
In december 2020 werden op initiatief van de beschermheilige Léonard Gianadda 3 standbeelden van Romeinse keizers geplaatst in de buurt van het amfitheater van Martigny: César, Claude en Auguste.
Julius Caesar kwam nooit naar Octodure, maar in "The Gallic Wars" noemt hij de stad, de hoofdstad van de Veragres die deelnamen aan de slag bij Octodure (-57 v.Chr).
Wat foto nr 5 voor moet stellen? wie weet kom ik daar nog achter staan wel balen hooi bij. Nu door naar Sion.
Sion of Sitten
Is niet alleen de hoofdstad van het kanton Wallis Het heeft ook een bisschopszetel sinds het jaar 580. En staat bekend als door de zon het meest verwende stad van Zwitserland. De gemiddelde jaartemperatuur bedraagt 10°. En is ook een van de droogste steden van Zwitserland.
De stad gelegen op een hoogte van 491 meter aan de rechter oever van de Rhone, ligt in het Franstalig deel van Zwitserland en wordt gedomineerd door een tweetal rotsen met bijzondere bouwwerken erop.
De stad telt een aantal bezienswaardige architectonische gebouwen die voor een groot deel uit de middeleeuwen stammen.
In het midden van de 19e eeuw was Sion nog een 2-talige stad met ongeveer 50% Duits- en 50% Franstaligen. Gaandeweg heeft de Franse taal het Duits steeds meer verdrongen en nu spreekt ongeveer 785% Frans.
Eerst even met de club wat eten en drinken en dan lekker samen op pad
De stad werd in de 12de eeuw ommuurd met wallen en 5 poorten. Op de beide heuvels verrezen versterkte complexen. De voortdurende oorlogsdreiging maakte dergelijke vestingwerken noodzakelijk, in tijden van nood kon de bevolking er bescherming zoeken. Niet alleen tegen vijandelijke troepen maar ook de voortdurende overstromingen van de Rhône en de Sionne noopten tot het zoeken van een veilig, hoger gelegen onderkomen. Hier wat foto's van de restanten van de stadswallen. Heel apart om hier te lopen
De Basilique de Valère (Basiliek van Valeria)
ook wel Château de Valère of Notre Dame de Valère, is een gefortificeerde kerk op de zuidelijkste van de 2 heuvels aan de oostzijde van de oude stadsgrens van Sion en stamt uit de 12e en 13e eeuw.
Ruïne
De andere rots iets verder naar het noordoosten is de Tourbillon met de ruïne van de antieke burcht van de bisschop uit de dertiende eeuw. We hadden te weinig tijd anders zeker ernaar toe geklommen
De kathedraal Notre-Dame-du-Glarier.
Zodra je het plein voor de kathedraal betreedt, ben je in het oude stadscentrum dat vroeger omwald was. De middeleeuwse muren zijn echter verdwenen op enkele restanten na (zie boven). De kathedraal heeft een 12de eeuwse Romaanse klokkentoren. De rest van het gebouw is in de 15de eeuw door een brand verwoest. De kathedraal is nadien in een gotische stijl terug opgebouwd. Zij is een op het oosten gerichte 3-beukige basiliek met een transept en een langwerpig koor. De massieve romaanse toren met kegelpunt domineert het stadsbeeld.
Deze herbergt tal van historisch waardevolle objecten, zoals het hoogaltaar, graven, een 11e-eeuwse crypte en diverse beelden. Het belangrijkste stuk gereedschap, het laatgotische altaardrieluik, vertegenwoordigt de wortel van Jesse.
Kerk van St. Thèodule
De 1ste kerk op deze plaats werd gebouwd in de Hoge Middeleeuwen op de ruïnes van een Romeins bad.
Het huidige gebouw werd tussen 1514 en 1516 gebouwd op de plaats van een vorig gebouw. Het gewelf van het koor (vóór 1502; voltooid in 1514), staat voor de flamboyante gotische stijl en is gemaakt door een bouwer uit Valsesia, die - misschien ten onrechte - werd geïdentificeerd met Ulrich Ruffiner.
Het schip werd in 1644 gebouwd door Adrien III. gewelfd door Reidmatten.
De kerk heeft een enkel schip en een veelhoekig koor. De steunberen die het schip ondersteunen hebben nissen en luifels voor standbeelden hoewel de meeste zijn verwijderd. Een kleine traptoren is ingebouwd in de zuidelijke muur aan de westkant van de kerk.
De oude heksentoren “Tour des Sorciers” stond eens in de stadsmuur.
Vele andere gebouwen waaronder het renaissancestadhuis en het paleis van justitie zijn zeker de moeite waard. Ook zie je diverse standbeelden. En ja hoor natuurlijk een putdeksel van de stad gevonden
Gewoon lekker slenteren door die smalle straatjes je waant je echt even terug in de tijd.
Zo komt ook aan deze dag een eind en we rijden weer rustig terug naar het hotel, weer een paar leuke rotondes.
De laatste dag gaan we op weg met met de