Marokko (officieel: al-Mamlaka al-Maghribiya, oftewel: "het westelijke koninkrijk") is een land met ongeveer
33 miljoen inwoners in het uiterste noordwesten van Afrika. Een land met een boeiende geschiedenis en een rijke cultuur.
Met name de 4 zogeheten "Koningssteden" (de huidige en vroegere hoofdsteden); Rabat, Meknes, Féz en Marrakech.
Deze steden worden zo genoemd, omdat ze ooit door een Sultan tot hoofdstad werden uitgeroepen.
In deze steden vind je prachtige voorbeelden van oude islamitische bouwkunst, die vooral tot uiting komt in de vele moskeeën en koranscholen.
De Metropool Casablanca (tevens grootste stad van Marokko, was het start- en eindpunt van onze 7 daagse rondreis langs de Koningssteden.
De oorspronkelijke bewoners
Dit waren Berbers, een volk dat over heel Noord-Afrika was verspreid. Nog steeds vormen Berbers de grootste bevolkingsgroep.
Op de 2e plaats komen de Arabieren, die Marokko in de 7de en 8ste eeuw veroverden en de islam introduceerden.
Het onderscheid tussen Berbers en Arabieren is tegenwoordig soms moeilijk te maken, omdat er veel gemengde huwelijken zijn.
De Berbers –met een eigen taal– zijn het duidelijkst terug te vinden in het noordelijke Rifgebergte. Die Berbertaal (het belangrijkste dialect heet Tamazight), is een spreektaal. Er bestaat geen geschreven versie van. Daarom is het Arabisch de officiële taal van Marokko. Door de vroegere Franse overheersing spreken veel Marokkanen ook vloeiend Frans.
Geografie
Marokko is een koninkrijk in het uiterste noordwesten van Afrika. Het maakt deel uit van de zogeheten Maghreb-landen, waartoe ook Algerije en Tunesie behoren ("maghreb" betekent in het Arabisch "de plaats waar de zon ondergaat", oftewel "het westen").
Het land is 453.730 km2 groot en daarmee bijna 11 keer zo groot als Nederland. Deze oppervlakte is exclusief de Westelijke Sahara. Het wordt gedomineerd door bergen.
In het noorden ligt het Rifgebergte dat van west naar oost loopt.
Dwars door Marokko loopt het Atlas-gebergte, van het zuidwesten naar het noordoosten, tot in Tunesië.
De hoogste berg van Noord-Afrika ligt in Marokko, de Jebel Toubkal, ten zuiden van Marrakech.
De vlag
De huidige nationale Marokkaanse vlag dateert van 1915.
De rode achtergrond op de vlag van Marokko staat voor hardheid/ stoerheid, moed en kracht en verwijst daarnaast naar de afstamming van de profeet Mohammed van de Alaouite dynastie. Zij zeggen namelijk afstammeling te zijn via Fatima, de vrouw van Ali die de 4e Islamitische kalief was.
Het rood werd ook vroeger door de sheriefs van Mekka en de imams van Jemen gebruikt.
De groene 5-puntige ster verwijzen naar de 5 zuilen van de Islam.
Groen is de kleur van de Islam
Valuta
De internationaal gebruikte valutacode is ‘MAD’. De Dirham wordt uitgegeven door de Centrale Bank van Marokko ‘Bank Al-Maghrib’.
De Dirham is de gebruikte munteenheid in Marokko. Je spreekt het uit als ‘dirhem’, meervoud van Dirham is dan ‘Darahim’, echter wij als Europeanen noemen het meervoud Dirhams.
Vrouwen
In moderne steden als Rabat en Casablanca nemen vrouwen volop deel aan het openbare leven maar in traditionele gezinnen heeft de vrouw een dienende rol.
Toch verandert er wel iets op dat gebied. In februari 2004 nam Marokko een opvallende stap: het familierecht werd ingrijpend gewijzigd. De Marokkaanse vrouw werd bevrijd van haar ondergeschikte positie in het huwelijk en ze kreeg meer rechten. Zo is de plicht tot gehoorzaamheid aan de man vervallen. Er is nu sprake van wederzijdse rechten en plichten. Verder is de huwbare leeftijd van meisjes verhoogd van 15 naar 18 jaar, al kan de rechter hierop uitzonderingen maken.
Religie
Het dagelijks leven in Marokko is doordrenkt van het geloof, de islam.
5x Per dag roept de zogeheten muezzin de moslims op om te bidden:
- net na zonsopgang,
- om 12 uur ’s middags,
- halverwege de middag,
- net na zonsondergang en
- later op de avond.
Marokkaanse mannen gaan dan naar de moskee om hun moslimplicht te vervullen.
De jaarlijkse vastenmaand Ramadan heeft grote invloed op het openbare leven. Tussen zonsopgang en zonsondergang vasten de Marokkanen. Jonge kinderen en ernstig zieken, zijn daarvan vrijgesteld en uiteraard hoeven niet-moslims zich ook niet aan de islamitische regels te houden. Deze groepen mogen overdag wel eten, maar als iemand dat in het openbaar doet, dan wordt dat beschouwd als een grove schending van de Ramadan.
De zonsondergang tijdens Ramadan is een feestelijke gebeurtenis: dan mag er eindelijk weer gegeten worden. Traditioneel gebeurt dat met het eten van harira, een soep gemaakt van kikkererwten, linzen en soms ook kip.
Huis en decoratie
Traditionele huizen zijn altijd gebouwd rond een binnenplaats. In kleinere huizen is dat een betegelde ruimte, bij grotere huizen vaak een mooi aangelegde tuin. Daaromheen liggen aparte vertrekken voor mannen en vrouwen.
Veel muren en deuren zijn mooi versierd. Omdat de islam het afbeelden van levende wezens verbiedt, zie je overal in Marokko prachtige geometrische figuren en kleurrijke mozaïeken op zuilen, wanden, vloeren, plafonds en fonteinen.
Sociale leven
De maaltijden zijn belangrijke sociale momenten in het leven van Marokkanen. Ze eten vaak gezamenlijk rond een grote schaal die volgestapeld ligt met voedsel.
Het eten wordt met de (rechter) hand van de schaal gepakt. Mannen en vrouwen eten apart; de mannen eerst.
Tajine is een populair gerecht: een stoofschotel die wordt bereid in een aardewerken pan met een vulkaanvormig deksel.
Couscous ( gemaakt van een graansoort en bestaat uit korreltjes), wordt in heel Noord-Afrika gegeten maar is van oorsprong Marokkaans. Het wordt gestoomd en geserveerd met vlees en meestal 7 verschillende groenten (dit is een magisch getal).
Bij de bereiding worden kruidenmengsels gebruikt, die van moeder op dochter worden overgebracht. Zo kent iedere familie zijn eigen recept voor couscous. Meestal wordt het gerecht geserveerd op vrijdag de heilige dag.
De muntthee
En dan is er natuurlijk de muntthee, altijd bereid volgens een vast ritueel.
De basis is zwarte thee, waaraan blaadjes munt worden toegevoegd. Dan gaat er suiker in het theepotje, heel véél suiker.
De thee wordt geserveerd in kleine glaasjes. Bij het inschenken wordt de theepot eerst heel hoog gehouden om dan met een vloeiende beweging omlaag gebracht. De ervaren theeschenker morst geen druppeltje.
Na drie glaasjes is het tijd om weer op te stappen. Dat wordt niet met zoveel woorden gezegd, maar iedere Marokkaan weet het. Handig om te weten als je wordt uitgenodigd voor de thee!