We vliegen met TAP.
We vertrokken op tijd en hadden een rustige vlucht al was het als zat er een hond in het bagageruim zo ging t tekeer maar eenmaal in de lucht was het geluid weg kan dus wel degelijk dat er honden in het bagageruim zaten natuurlijk.
Onderweg genieten en een prima ontbijtje.
Portela Airport
Is de naam van het vliegveld dat op slechts 7 km van de hoofdstad Lissabon ligt aan de A1, en is goed bereikbaar. Het vliegveld stamt uit 1942. Er zijn inmiddels plannen om een nieuw vliegveld aan te leggen maar dat is nog niet zeker. Daarom werd het vliegveld helemaal gerenoveerd.
De luchthaven heeft geen hotel. Verder is er een behoorlijke keuze wat betreft restaurants en winkels. De taxfree afdeling is niet erg groot. Een groot pluspunt is dat de luchthaven volledig berekend is op gehandicapten.
Het heeft ook geen treinstation. Vanaf de luchthaven gaat een shuttle (Aero)bus en binnen de 20 minuten ben je in het centrum van Lissabon. Prijs is slechts €1,30.
In de aankomsthal is het mogelijk een auto te huren. Alle grote verhuur-bedrijven zijn daar aanwezig. Met de taxi naar de hoofdstad gaan is natuurlijk ook mogelijk. Er staan er altijd voldoende klaar. Wij kozen voor de Aerobus. Prima te doen.
Aangekomen op het Rossioplein zijn we uitgestapt. Volgens ons kaartje moest het hotel vlakbij zijn dus besloten we te gaan lopen ipv de metro te zoeken. Het verbaast je natuurlijk niet dat we heel wat afgelopen en geklommen hebben voor we ons hotel gevonden hadden. Ik denk dat we zo’n 45 minuten gezworven hebben. Let wel op de terugreis liepen we het in een kleine 10 minuten ja lach maar deden wij achteraf ook maar toen was het ff doorbijten hoor!
Natuurlijk konden we nog niet op onze kamer (plaatselijke tijd rond de klok van 09:00 uur) maar natuurlijk konden we de koffers achterlaten geen enkel probleem. En dus op weg naar de koffie die we dronken op het terras naast ons hotel.
Je ziet de buitenkant en de ontvangsthal. Ja je ziet het goed, het is een heel oud pand maar de ontvangsthal is supermodern. En ook het terras waar we de eerste koffie/thee dronken. De eetzaal en de kamers zijn wel weer in stijl met de voorzijde van het hotel.
leuke kiekjes.
Praatje pot bij de kathedraal, De brandweer, vrolijke lesauto, hangouderen, de tuc-tuc. Op de boulevard van Belem zijn deze fietstegels op de tegels geplakt weer eens iets anders dan aan een paal.
Ponte 25 de Abril Ponte sobre o Tejo
Op het kerkhof van vermaak tussen de graven door is deze foto gemaakt.
De rivier de Taag is ongeveer 2 km breed en tot 1966 was er geen brug die beide oevers met elkaar verbond. De 1ste verbinding was bij Vila Franca de Xira, 32 km ten noorden van Lissabon en werd gebouwd in de jaren '30. Deze brug werd in 1966 geopend en droeg toentertijd de naam Ponte Salazar.
Na afloop van de Portugese revolutie in 1974 werd de brug genoemd naar de dag waarop de revolutie plaatsvond. Een andere reden om de brug een andere naam te geven, was om alle herinneringen aan de oude dictator António de Oliveira Salazar te vergeten.
De brug is 2278 meter lang en kent stevige fundamenten. Zo gaat de fundering maar liefst 79 meter de grond in. Deze hangbrug lijkt erg veel op de Golden Gate Bridge in San Francisco
De zangers met panfluit hun geluid kwam heel mooi over zo aan de oever van de Taag) bij het Monument van Ontdekkingen.
Niet alleen voor een lekker belegd broodje ben je bij Eric Kaiser aan het goede adres ook voor juist een heerlijk gebakje. Werd keurig voor ons door midden gesneden zodat we beiden konden proeven. Geloof me alsof een engeltje...........
En natuurlijk moest er tussendoor gegeten worden We zagen heel wat gezellige restaurantjes hier een paar voorbeeldjes
In de avond was het ook prima toeven in Lissabon
Er was altijd wel iets te doen.
Onze laatste avond gaan eten in een FADO-restaurant ons aangeraden door het hotel
De gitaren worden gestemd. Het licht gaat langzaam uit. "Stil, men gaat de fado zingen!”
Een zwarte omslagdoek, een Portugese gitaar, een stem en veel gevoel. Dit alles is de fado.
De perfecte combinatie van stem en Portugese gitaar geven de fado ziel. Je ziet het goed dit keer geen vis maar vlees. Smaakte heel goed hoor. Het was een bijzondere avond en een leuke afsluiting van onze stedentrip.
Onze laatste voetstappen we nemen de bus en komen aan bij de luchthaven.
Nog even een dit ter afsluiting
De foto van de wereldkaart, zag ik op de luchthaven in Lissabon.
