Kroatië 2023 Rovinj en Porec terugreis
Kvarner baai
Ik heb een afbeelding gevonden op Google Maps hier is de baai goed te zien
En ook menig plekje dat wij aandeden op onze route.
Op tijd vertrekken want het belooft een lange maar vooral mooie dag te worden. We begonnen met een blauwe lucht zoals je ziet. We zien ook het kasteel van Rijeka liggen op de berg. Nee we zijn er niet geweest maar als ik weer in die omgeving kom zal ik zeker proberen daar te komen want als ik het op internet bekijk is het zeer de moeite waard.
Trsat Castle
Het kasteel biedt niet alleen het mooiste uitzicht op Rijeka en de baai van Kvarner, maar het heeft ook een grote historische betekenis. Het kasteel beschermt de stad al eeuwenlang tegen aanvallen van buitenaf. Het werd gesticht in de 13e eeuw bovenop de oude Romeinse fort fundamenten. Dus zelfs de Romeinen maakten gebruik van deze positie. De Kroatische adellijke Vuk Krsto Frankopan ligt begraven in een van de kerken rsat. De trap is speciaal gemaakt voor pelgrims die de beroemde Onze-Lieve-Vrouw van Trsat-kerk wilden bezoeken. Maar is nu door de bezoekers.
Het zijn precies 561 treden, en ze beginnen in het centrum van Rijeka, vlakbij de Rječina rivier. Na ca. 15 minuten, ben je bij de laatste tred op de top bij de 16de-eeuwse kerk en het klooster. Deze treden worden ook wel de trappen van Petar Kružić genoemd. Verder is het weer genieten van de schitterende uitzichten
Senj
vaak ook Zengg genoemd, is een romantische badplaats aan het zuidelijke uiteinde van de Kvarner Baai. De Romeinen stichtten hier hun nederzetting omdat de ligging geweldig is. Niet alleen de 45e breedtegraad betekent een zeer aangenaam klimaat, maar ook de nabijheid van de zee en het vasteland, de grote haven en goede wegen, de berg en de zee. Senj was een plaats tussen de 2 belangrijke machten (in die tijd): het Ottomaanse Rijk en de Republiek Venetië. De grote haven en de belangrijke positie van Senj maakten het begeerlijk voor beide partijen. Later werd de vesting Nehaj het hoofdkwartier van de Uskoks, de 3e partij in de gevechten in de periode tussen de 15e en de 17e eeuw in deze regio. Uskoks waren niet-officiële soldaten van de Habsburgse monarchie, die vochten tegen het Ottomaanse Rijk in de Adriatische regio. In de 18e en 19e eeuw bleef Senj terughoudend in zijn ontwikkeling en groei. Het kende glorieuze en droevige momenten in de geschiedenis, maar het bleef een beroemde en belangrijke Adriatische stad.
Leuk die achtergrond Wij hadden hier gewoon even een koffiestop haha Dat standbeeld zijn de zeelieden die uitkijken over de baai.
Jullie moeten die kant op naar de Plitvice meren😂
Dan gaan we op weg.
We rijden door dorpjes en dan komen we weer bij een tolpoort Nee stoppen hoeft niet! Zit ook niemand in de hokjes hoor.
Ruim een uur later stoppen we weer. Dit keer bij 2 kraampjes waar je de plaatselijke drank kon proeven en natuurlijk kopen zo ook de kaas en honing. O ja je kon ook nog naar het toilet.
We rijden naar Villa Velebite (Bij de Plitvice zou geen mogelijkheid zijn om iets te eten). De chauffeur heeft een warme lunch geregeld bestaande uit Cevapcici (een vleesgerecht bekend over de gehele Balkan) patat en salade met als afsluit een toetje inclusief een drankje. Nee niet gratis natuurlijk haha. Ja wat zullen we daarvan zeggen Leek een beetje op een vreetschuur. Zij die wel eens een rondreis maken weten dan vast wat ik bedoel. En die patat was dus een aardappel. Het vleesgerecht zou je kunnen vergelijken met de Turkse köfte wel lekker nagerecht? lijkt op de baklava maar was een enorm groot stuk. Maar goed dat zit er dan in en dan nu op weg naar ons uiteindelijk doel.
Terwijl we nog aan het rijden zijn krijgt de chauffeur een telefoontje dat de gids die was besproken voor vandaag ziek was Er komt een ander. Nou we gaan het meemaken.
We kijken naar de lucht maar die voorspelt niet veel goeds. En ech dat klopt even later komt t met bakken naar beneden. Als we op de parkeerplaats aankomen bij de Plitvice krijgt de chauffeur telefoontje van de gids dat ze nog met een andere groep in het park is. Dat is minder. We blijven maar in de bus want buiten is er ook niet veel te beleven nu. Ruim een kwartier later kwam ze dan aanlopen. Je snapt de toon is gezet. Maar laten we vooral positief blijven😂.
Nationaal Park Plitvice Meren of Plitvička Jezera
De Plitvicemeren is het grootste Nationale Park van Kroatië en een Unesco werelderfgoed ( 8 april 1949).
De meren liggen in de provincie Lika-Senj, 10 km ten westen van Bihac (Bosnië en Herzegovina), 125 km ten zuiden van Rijeka in de Kvarnerregio en circa 200 km ten oosten van het schiereiland Istrië.
De Plitvice Meren bestaan uit een reeks van natuurlijke dammen, prachtige meren, grotten en watervallen ontstaan door een karst proces. Het water stroomt al duizenden jaren over kalksteen en krijtrotsen en het gebied heeft een veelzijdige flora en fauna. Vanwege het geologische substraat en de karakteristieke hydrogeologische omstandigheden zijn de meren verdeeld in de Boven- en Benedenmeren.
Het gehele nationale park heeft een oppervlakte van 29.482 ha, hiervan is ruim 22.000 ha bos.
De bossen bestaan onder meer uit beuk, eik, sparren, es en varens en heide. Hiernaast vind je hier ook 19 dorpen. De flora is een combinatie van mediterrane en alpine soorten, van de vele plantensoorten worden er 75 als endemisch voor dit gebied gezien en er groeien 55 verschillende soorten orchideeën.
In deze Kroatische bossen leven onder andere de Europese bruine beer, wolven, de lynx, adelaar, oehoe en de auerhoen. Volgens het parkbeheer zijn er 127 vogelsoorten waarvan 70 als broedvogel, 320 verschillende soorten vlinders, 20 soorten vleermuizen en 12 soorten amfibieën zoals de Europese groene hagedis en de Europese moerasschildpad. In 1890 werd hier al het 1ste hotel en restaurant gevestigd.
Tussen 1962 en 1968 werden er Winnetou films opgenomen gebaseerd op de boeken van Karl May, bijvoorbeeld de film: “De schat in het Zilvermeer”.
Het park is nu een ecotoerisme bestemming en de lokale bewoners beschermen het park en hun tradities.
Deze info komt o.a. uit; Ecotoerisme.eu
Na het info-praatje, gaan op weg ja door de regen want het is echt nog niet droog
De routes door het Nationaal Park
Er zijn 7 routes door het park. Dit zijn voorgestelde routes, afhankelijk van je startpunt, je energieniveau en hoeveel tijd je hebt. De routes E, F en H beginnen allemaal bij ingang 2 en zijn in principe hetzelfde als A, B en C, alleen gaan ze in tegenovergestelde richting. Route K is een volledige dagwandeling door het hele park.
Wij gaan maar gewoon met onze gids mee. We beginnen bij de Veliki Slap (zie boven) met een hoogte van 78 meter is dit de hoogste waterval van Kroatië deze vind je direct na de ingang. Even genieten vanaf een platvorm. Hier wordt onze groep ook opgesplitst in goed en minder goed ter been. Ik heb natuurlijk weer tig foto's genomen ga kijken of ik een kleine selectie kan maken.
Het is gewoon genieten Je ziet hoe helder het water is we zien de kikkervisjes zwemmen.
En oké we wilden geen regen maar toch gaf dat wel een mooi effect in het wateroppervlak.
Een paar doorkijkjes
Hier zie je hoe de paden kronkelen tussen de meren je loopt op vlonders die neergelegd zijn.
Het is dus heel belangrijk goede schoenen aan te trekken
En ja het wordt steeds lichter
Je ziet weinig benamingen van de watervallen of andere informatie. Op de bank staat de miljoenste bezoeker van het park geregistreerd op de datum 27 september 2011
Je vindt er ook een monument voor Ternina, Milka (1863-1941)
Kroatische operasopraan die de titelrol zong bij de 1ste presentatie van Puccini's Tosca in Londen en New York . Geboren op 19 december 1863 in Vezišce, een klein stadje op 50 km afstand van Zagreb. Haar persoonlijke kenmerken waren een groot natuurtalent, uitzonderlijke toewijding, hoge intelligentie en een brede algemene kennis. Haar band met de Plitvicemeren is het resultaat van haar humanitaire werk. Tijdens een concert in het Kroatisch Nationaal Theater in Zagreb in 1898 schonk ze al haar inkomsten aan de Vereniging voor de Verfraaiing en Landschapsarchitectuur van de Plitvicemeren en hun omgeving. In hetzelfde jaar noemde Society een van de mooiste watervallen bij Lower Lakes naar haar. Eén legende zegt dat de Zwitserse chocolademaker Carl Russ-Suchard een grote fan was van Milka Trnina. Hij volgde de diva over de hele wereld, gewoon om naar haar stem te luisteren. Naar verluidt was het zijn fascinatie voor Milka Trnina die hem ertoe bracht zijn Milka-chocolade naar haar te vernoemen. 1n 1904, stopte ze met optreden en begon les te geven. Ze stierf op 18 mei 1941 in Zagreb. Mogelijk is de MIlka chocolade naar haar vernoemd
Gedenkplaat ter ere van Gustav Janeček
Deze vind je aan de rechterkant van het Milanovac-meer, naast het voetpad. De trappen die van de Sastavci-watervallen naar de top van de Veliki slap-waterval leiden, worden de trappen van Janeček genoemd.
Janeček (30-11-1448-08-09-1929), was een Kroatische scheikundige en apotheker van Tsjechische afkomst, de grondlegger van de moderne chemie en farmacie in Kroatië.
Janeček is 1 van de oprichters van de Vereniging voor de Inrichting en Verfraaiing van de Plitvicemeren in 1893 en was 35 jaar lang vice-president van de Vereniging. Hij werkte onvermoeibaar aan de promotie en inrichting van de Plitvicemeren. In 1900 kocht hij een pand in Labudovac van de koopman Devčić, waarin hij een restaurant en een gastenverblijf regelde. Hij plantte bomen en regelde een park in de delta van het Prošćansko-meer.
Hier sluit ik mee af je ziet het is een heel mooi gebied.
Er vaart een boot maar niet als het regent
Er rijdt ook een treintje dat je naar boven brengt hoef je alleen nog maar naar beneden te lopen.
Het ontstaan van de grotten
De grotten werden miljoenen jaren geleden gevormd door de ondergrondse Pivka-rivier. Het snelstromende water holde de ondergrondse ruimtes uit. Waarschijnlijk werden de grotten al in de 13de eeuw verkend, maar ze werden pas voor het eerst beschreven in de 17de eeuw door de Sloveense wetenschapper Johann Weikhard von Valvasor.
De rol van de grotten in WO I en II
In de 20ste eeuw werd het grottenstelsel tijdens de 2 wereldoorlogen als munitieopslag en slaapplek gebruikt. Zo moesten Russische oorlogsgevangenen in WO I, een brug bouwen over een diepe kloof in de grotten, terwijl er in WO II zo’n duizend tonnen vol brandstof werden bewaard voor de Duitse vliegtuigen. In april 1944 bliezen de Slovenen de tonnen op. Dat veroorzaakte een grote brand die 7 dagen zou duren en zelfs een deel van de grotten verwoestte.
De grotten hadden bijna op de Werelderfgoedlijst van UNESCO gestaan, was het niet dat gedeeltes van het grottenstelsel tijdens de oorlogen van de afgelopen eeuw aangetast werden. Ondanks de vernielingen zijn de grotten nog steeds een bijzonder stukje natuurschoon.
Een uniek grottenstelsel
De Postojna-grotten zijn een stelsel druipsteengrotten van maar liefst 24 kilometer lang. Daarvan liggen nog enkele gangen onder water. Het is de op één na grootste druipsteengrot ter wereld. Van het grottenstelsel is 5,3 kilometer toegankelijk voor toeristen. Wanneer je de grotten binnenkomt, leg je de eerste 3 kilometer van de grot af in het treintje. Vervolgens loop je nog anderhalve kilometer verder door de grotten tot je weer terug aankomt bij het treintje dat je terug naar de ingang van de grotten brengt. In de grotten vallen onder andere stalagmieten, stalactieten en rotsformaties te bewonderen, maar je vindt er ook het enige ondergrondse postkantoor ter wereld!
De 1ste toerist
In 1818 werden de Postojna-grotten voorbereid voor een bezoek van Keizer Frans I van Oostenrijk, die in 1819 de 1ste officiële bezoeker van de grotten zou zijn voordat de grotten voor het publiek zouden openen. Luka Čeč ontdekte tijdens de voorbereidingen een nieuw gedeelte van de grotten en werd prompt benoemd tot de 1ste officiële gids van het gangenstelsel.
Het installeren van een treintje en elektriciteit
In 1872 werden de 1ste rails voor een trein aangelegd in de grotten. Oorspronkelijk moest de trein nog met de hand geduwd worden tot er aan het begin van de 20ste eeuw een gaslocomotief voor het treintje gezet werd. Na WO II, werd die vervangen door een elektrisch exemplaar.
In 1884 werd er elektriciteit aangelegd in de grotten om ze te kunnen verlichten. Dat is opmerkelijk vroeg, want de grotten waren al eerder elektrisch verlicht dan de Sloveense hoofdstad Ljubljana. Het aantal toeristen nam daardoor nog sneller toe.
Vandaag gaan we naar de grotten van Postojna in Slovenië
Natuurlijk weer even een plaatje schieten van de kust als we vertrekken. De autowegen zijn ook goed onderhouden zoals je ziet. Dan komen we in het meer landelijk gebied. De kraampjes staan langs de weg Maar ook ons vrienden in het blauw zien we met regelmaat staan. Wat dacht je van die boer met vracht op zijn trekker? Ja en dan dendert er ook zomaar ineens een trein lang. In 1 van de dorpen, staat dit oorlogsmonument ach leeg maar even vast dacht ik. En dan zie we Pestojna en de grotten steeds dichterbij komen. Alles gaat op een tijdklok dus ben je te laat heb je pech je komt er niet meer in!!
We krijgen nog even tijd om iets te drinken nou dat wordt koffie uiteraard
De Karstgrotten, in het Sloveens de Postojnska Jama genoemd is de op die in Vietnam na grootste druipsteengroef ter wereld. Op dit moment zijn er na onderzoek bijna 21 km aan stelsels maar het aantal groeit nog steeds. Er is slechts 5,3 km opengesteld voor publiek. Je stapt in het treintje en ruim een kkwartierraast hij met aardige snelheid naar binnen.Een heel bijzondere ervaring. Dan maak je een wandeling van een uur tot op 60 meter diepte. Wil je dit doen zorg voor een warme trui want het is niet warm en dan met name in ht treintje waar of je stilzit natuurlijk. De Postojna-grot heeft een constante temperatuur van 8°C tot 10°C, met een luchtvochtigheid van 95%
De Briljant
Eén van de bijzonderste rotsformaties is de Briljant. De Briljant is een stalagmiet van maar liefst vijf meter hoog en is hét symbool van de Postojna-grotten. De stalagmiet heeft een witte kleur dankzij de dunne laagjes gesteentes die met het druipwater zijn meegekomen.
Een andere bijzondere formatie is de Wolkenkrabber. Deze stalagmiet is de oudste gedateerde stalagmiet in de grotten en is een indrukwekkende zestien meter hoog. Wetenschappers denken dat de stalagmiet maar liefst 150 000 jaar oud is.
De Wolkenkrabber
is te vinden in de Grote Berg, een ruimte die ontstaan is nadat het plafond van de grot instortte. De Grote Berg is zo groot dat de St Paul’s Kathedraal in London er makkelijk in zou passen. In dezelfde ruimte zijn ook de Reuzen te vinden, een groep grote druipstenen.
De Postojna-grotten
bevinden zich in het Postonja Cave Park, waar ook het Predjama-kasteel, de Otok-grotten, de Pivka-grotten en de Zwarte grotten te vinden zijn. Die laatste bezienswaardigheden liggen een stukje verder dan Postonja, Bij Veliki Otok en Predjama. die hebben wij niet gezien
De concert hall, is de grootste in het grottenstelsel en biedt plaats aan 10.000 mensen voor muziekuitvoeringen. In de week tussen kerstmis en nieuwjaar vindt in de grot ook de live christmas crib (Jaslice) plaats, de kerststal uitgevoerd door nabootsende acteurs. Hier sluit ik ons bezoek en deze pagina dan ook mee af.
En buiten gekomen knort ons maagje. We ploffen neer een laten ons een Sloveens patatje kapsalon serveren op aanraden van de ober nou die was lekker😋 even uitbuiken 😂 Dan is het tijd om weer rustig naar de bus te lopen. Ja even stilstaan hoor zo'n gauwe ouwe moet je even bekijken We rijden weer terug naar ons hotel Nog genoeg tijd om weer even langs de boulevard te slenteren En dan eten Alweer geen patat Maar....... Ons chauffeur kwam laat en vond de hond in de pot geen aardappel meer! Nou bak dan maar patat!! En raad wat het gebeurde nog ook Je snapt dat de hele club die er nog zat naar het buffet snelde om ook dat begeerde patatje te pakken 🤣😂 Zo was het nog een leuk afsluit van de avond voor velen.
Morgen is dan de laatste dag van de reis we gaan naar
