Kopenhagen

Hans Christian Andersen (1805-1875) – Deense sprookjes-schrijver

In eigen land wordt hij gewoonlijk bij zijn voorletters H.C. genoemd. Waar denk je aan bij HC vroeg onze gids van de fietstoer, zeiden Margha en ik Hoog Catharijnen Fout😢 We zijn in Kopenhagen 😂Als iemand hier HC zegt weten we genoeg.

Er was eens een jongen, die op 2 april 1805 ter wereld kwam in het stadje Odense. Zijn ouders noemden hem Hans net als zijn vader. Deze beweerde af te stammen van een adellijk geslacht, maar de realiteit wilde dat hij een simpele schoenlapper was. Hans’ moeder was analfabeet en werkte als wasvrouw.  Hij kreeg geen broertje of zusje meer dus bleef enig kind. 

Vader Hans vocht in de Napoleontische oorlog en stierf toen zijn zoon 11 jaar was. Hij had hem nog wel kennis laten maken met literatuur. Grote Hans had kleine Hans de Arabische Nachten voorgelezen. Toen de jongen 7 was, hadden zijn ouders hem meegenomen naar het theater. 

Op 14 jarige leeftijd vertrok HC Andersen naar de hoofdstad Kopenhagen. Hij wilde beroemd worden maar dat was moeilijk. In 1819, werd hij geweigerd op de Koninklijke Theaterschool in Kopenhagen. Er volgde vele teleurstellingen. Jonas Collin, nauw betrokken bij het Koninklijk Theater, betekende in deze periode veel voor Andersen. Dankzij zijn financiële hulp kon hij een middelbare schoolopleiding volgen.

Hans Christian Andersen had het niet makkelijk op school. Hij kon het slecht vinden met de hoofdmeester. In 1828 werd hij toegelaten tot de Universiteit van Kopenhagen maar hij heeft zijn opleiding nooit afgerond.

In 1827 publiceert Andersen voor het eerst een gedicht: Det døende Barn (Het stervende kind).

In 1829 volgt zijn prozadebuut: Fodrejse fra Holmens Kanal til Østpynten af Amager, met daarin een humoristisch verslag van een voetreis van Kopenhagen naar het eiland Amager. Het werk levert hem veel bekendheid op

Tijdens een verblijf in Italië ontwikkelt hij het plan een autobiografische roman te schrijven. Deze roman De Improvisator komt uit in 1835 en hetzelfde jaar komt hij ook met zijn 1ste bundel sprookjes: Eventyr, fortalt for Børn (Sprookjes, aan kinderen verteld).

Hans Christian Andersen, zou onsterfelijk blijken als dichter en schrijver. Hij zou herinnerd worden om zijn sprookjes. Niet geheel zoals hij gepland had

1ste bundel met de titel Sprookjes voor kinderen,

de 2e bundel heette Sprookjes,

de 3e bundel simpelweg Verhalen.

Tot 1874 blijven er sprookjesbundels van zijn hand verschijnen.

Zijn talloze gedichten, romans en toneelstukken, zijn intussen grotendeels in de vergetelheid geraakt.

Deze foto's zijn gemaakt in de Kings Garden. Op de collage even ingezoomd op de sokkel en een zijaanzicht. de foto ernaast kijk ik eerst vanuit het beeld naar het einde van de laan en dan kijk ik van dat punt weer terug naar het beeld van HC.

Hij maakt tot op hoge leeftijd reizen door Europa, komt in contact met beroemde persoonlijkheden en wordt ook door vorsten en regeringen ontvangen. Wij zijn hem ook diverse malen tegen gekomen als we op reis waren. Onlangs nog een mooi beeld in Bratislava, waar de sprookjes op zijn uitgewerkt.

De sprookjes en vertellingen van HC zijn wereldberoemd. Enkele beroemde sprookjes van zijn hand zijn: De prinses op de erwt, De nieuwe kleren van de keizer, Het meisje met de zwavelstokjes, Het lelijke eendje en natuurlijk het boegbeeld van Kopenhagen De kleine zeemeermin.

In eigen land werden zijn sprookjes pas echt gewaardeerd nadat hij naam had gemaakt in het buitenland. Zijn sprookjes zijn in meer dan honderd talen vertaald. In de lente van 1872 raakte Andersen gewond nadat hij uit zijn bed was gevallen. Hij herstelde nooit volledig en overleed op 4 augustus 1875.

Als je goed kijkt zie je hem door heel Kopenhagen. HC Andersen woonde op nr. 20 in Nyhaven, Het donkergele huis (helaas alles stond in de steigers). In het pand Tivoli aan het Raadhuisplein vind je een sprookjeshuis gebaseerd op zijn verhalen. Als je naar de putdeksels kijkt kom je ook zijn beeltenis tegen. En ja hoe kan het ook anders dan dat hij hier op Assistens kirkegård begraven is. Dan nu even naar het wereld beroemde beeld uit 1 van zijn sprookjes.

De Kleine Zeemeermin (Den Lille Havfrue)

Zittend op een rots in de haven thv een wandelpromenade, vind je 1 van de bekendste monumenten van Kopenhagen 'De Kleine Zeemeermin' ze kijkt naar de voorbijgaande schepen. Het beeld met een hoogte van slechts 1,25 meter en een gewicht van 175 kg, staat op een sokkel en is gemaakt van brons en granietsteen. Het is geïnspireerd door H.C. Andersen's sprookje over de zeemeermin die alles opoffert om verenigd te worden met de jonge, knappe prins op het land. Het verhaal van De kleine zeemeermin is tegenwoordig bij veel kinderen bekend, niet alleen uit de originele versie van H.C. Andersen maar ook Disney's versie met dezelfde naam.

Edvard Eriksen

De beeldhouwer (1876-1959) maakte dit beeld aan het begin van de 20ste eeuw in opdracht van Carl Jacobson de directeur van de bierbrouwerij Carlsberg. Hij wilde de ballerina Ellen Price, die de hoofdrol in de balletuitvoering van De Kleine Zeemeermin speelde als model. Toen de ballerina vernam waar het beeld kwam te staan, bedacht ze zich. Eriksen mocht alleen haar hoofd afbeelden, waarna zijn echtgenote model stond voor het torso. Voor het onderste gedeelte deed hij inspiratie op in de  viswinkel. Het beeld is is op 23 augustus 1913 officieel onthuld.

De kleine zeemeermin is meerdere keren het doelwit geweest van vandalisme. Onthoofdingen, met verf beklad en de rechterarm afgebroken… niets is de zeemeermin bespaard gebleven. Een oplossing voor deze acties zou zijn om het beeld wat verder in het water te plaatsen, zodat het niet zo eenvoudig bereikbaar is.

In 2010 was zij zelfs geheel weg. Zij moest pronken op de wereldtentoonstelling in Sjanghai. Er was een marktkraam op de kade neergezet waar de zeemeermin in allerlei uitvoeringen en in diverse soorten en maten te koop was. Men kon zo toch souveniertje voor thuis meenemen. Bij haar thuiskomst op 20 november werd ze verwelkomd door een groot publiek met zwaaiende Dannebrog-vlaggen, burgemeester Frank Jensen en officieren te paard, die allemaal haar terugkeer naar haar gebruikelijke plek vierden.

Het verhaal

Het is een mythisch wezen uit de zee, half vrouw, half vis, woont zij met haar 5 zussen in de diepe zee. Op een dag redde ze een prins uit een zinkend schip en werd verliefd op de man. Om hem te kunnen volgen heeft zij benen nodig. De zeemeermin krijgt in ruil voor haar stem een stel benen van een zeeheks. Deze zeeheks waarschuwt dat ze zal sterven als haar prins met een ander trouwt. Lange tijd gaat het goed, maar dan wordt de prins gedwongen om te trouwen. Vlak voordat de prins op een schip trouwt, komen haar 5 zussen haar helpen. Zij geven haar een mes. Als zij de prins doodsteekt zal ze haar vrijheid terugkrijgen, maar de zeemeermin houdt teveel van haar prins. Tegen het ochtendgloren sterft ze.

Monument voor de zeeheld Ivar Huitfeldt 

Het monument van F.E. Ringe en Vilhelm Dahlerup, is een monument voor de zeeheld die het bevel voerde over de Dannebrog tijdens de strijd tegen de Zweden in Køge Bugt in 1710.

Het monument werd in 1886 opgericht ter herdenking van de heldhaftige inspanningen van Ivar Huitfeldt en zijn bemanning om de Deense vloot te redden tijdens de slag om Køge Bugt op 4 oktober 1710.

Het monument bestaat uit kanonnen van de Dannebrog die in de lucht afgingen, en ze wijzen naar een sculptuur van de godin van de overwinning, Victoria, die een palmtak in de ene hand houdt en met de andere de lucht aanroept.

Op de plint zie je o.a. reliëfs van Huitfeldt (1665-1710) en zijn schip, Dannebroge. Onderaan piramides van kanonskogels. In 1872-1875 werden de kanonslopen opgevist uit het wrak van Dannebroge in de baai van Køge.

De beeldhouwer Ferdinand Edvard Ring (1829-86) creëerde de godin van de overwinning Victoria bovenaan de zuil en het hele monument kwam tot stand in samenwerking met de architect Vilhelm Dahlerup.

Maritiem monument uit 1928

Het kolossale grote monument uit 1928, staat daar Uitkijkend over de jachthaven 

Het herdenkt de 648 Deense zeelieden die tijdens de WO II zijn omgekomen.

Er wordt gezegd dat de engel zo staat om constant de ingang van de haven van Kopenhagen in de gaten houden.

Het geld voor het monument kwam van de Dansk Damskibsrederiforening, die in 1921 besloot een oorlogsverzekering op te zeggen en daarmee geld in te zamelen om een monument op te richten voor de Deense matrozen die tijdens de oorlog in de koopvaardij zijn omgekomen. De architect Ivar Bentsen in 1924 werd gekozen.

Het monument werd op 9 mei 1928 ingehuldigd met toespraken van onder meer Koning Christian X en een voor de gelegenheid geschreven cantate van Hans Hartvig Seedorff en Johan Hye-Knudsen.

Het oorspronkelijke platform uitgehouwen uit kalksteen, werd in 2009 vervangen door marmer daar het kalksteen te veel te lijden had onder weer en wind. De herinwijding vond plaats in september 2011.

Op de sokkel zijn de namen van de matrozen gebeiteld samen met de gezonken schepen.

De reliëfs op het platform beelden verschillende scènes uit. Mannen die een zinkend schip verlaten, een klein gezin zonder vader, de god van de handel Mercurius en de god van de oorlog Mars.

De vrouwelijke figuur gemodelleerd naar de oude Nike van Samothrake met ingesneden reliëfs en uitgespreide vleugels heeft een krans in haar linkerhand. 

De Gefion-fontein

Deze vind je aan het einde van Amaliëgade tegenover de Kastellet ten oosten van het Churchillpark, in de richting van de Yderhavn.

De fontein met de grote groep figuren symboliseert de godin Gefion uit de  Noorse mythologie.

Gefion, die met zijn ossen Zeeland uit Zweden ploegt, is het grootste monument van Kopenhagen. Het werk is van de beeldhouwer Anders Bundgård (1864-1937). In 1908 werd de fontein ingehuldigd en de kosten werden deels betaald door het kunstfonds van de gemeente Kopenhagen en deels door de Carlsberg Foundation. De fontein is genoemd naar de godin Gefion. Aan deze mythische Scandinavische godin is een sage verbonden;

Sage

In Heimskringla's Ynglingesaga staat dat Odin een huis kreeg op een eiland, dat nu Odense op Funen heet. Vervolgens stuurde hij Gefion naar het noorden over de zeestraat om meer land te krijgen. Ze bereikte koning Gylfe van Zweden, die haar zoveel land beloofde als ze in 1 dag kon ploegen.

Ze ging toen naar Jotunheim, waar ze 4 zonen baarde met een reus die ze vervolgens in ossen veranderde.

Bij het krieken van de ochtend had ze een flink stuk Zweeds land omgeploegd. Ze pakte het stuk land op en gooide het in zee en zo zou het eiland Seeland, waarop later Kopenhagen werd gebouwd, zijn ontstaan. Het gat dat ze in Zweden achterliet, het Vänernmeer, heeft inderdaad grotendeels de vorm van het Deense eiland Seeland.

Het imposante monument was oorspronkelijk bedoeld om te worden opgericht op Rådhuspladsen als een geschenk van de Carlsberg Foundation ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de Carlsberg-brouwerij, maar kreeg in plaats daarvan zijn huidige open locatie aan het einde van de Amaliegade.

Het motief is ontleend aan de Noorse mythologie: de godin Gefion, Een kleinere versie van het Gefion-monument - Little Gefion, dat in 1/6 formaat over het originele gipsmodel van Bundgaard werd gegoten, staat nu op het terrein van het Bispebjerg-ziekenhuis.

De Kerk van Engeland St. Albans kerk

"St. Alban's Church" is vernoemd naar Saint Alban, de eerste martelaar in Engeland, die op 22 juni in 303 na Christus werd vermoord. Hij werd gebouwd in neogotische stijl van Deense kalksteen geleverd uit de Faxe-groeven en gespleten vuursteen uit Stevns. De kerk werd ingewijd in 1887.

Christian IX's dochter Alexandra, die trouwde met de Britse prins die later koning Edward XII werd, was begonnen met het inzamelen van fondsen voor de kerk. Ook legde zij in 1885 de eerste steen. De kerkgangers komen uit ongeveer 20 landen. Het kerkorgel is meer dan 100 jaar oud, de ramen hebben gebrandschilderd glas, de preekstoel en doopvont zijn in terracotta. De architect is de Brit A.W. Blomveld en tijdens de zomerperiode is er zij  voor het publiek. 

Knippelsbro 

is een basculebrug die Børsgade over de binnenhaven van Kopenhagen naar Christianshavn voert. Het is de 5e brug die op deze plek staat en dateert uit 1618. Blijkbaar is de naam afgeleid van Hans Knip, die de beheerder was van de 17e-eeuwse versie van de brug.

Knippelsbro verbindt de meest oostelijke hoek van Slotsholmen en verlengt de Børsgade met de belangrijkste boulevard van Christianhavns, de Torvegade. In totaal 8 bruggen verbinden Slotsholmen met de rest van Indre By, terwijl de veel grotere Christianshavn, oorspronkelijk een vestingwerk van de binnenstad, slechts half zoveel verbindingen heeft met de rest van Amager. Het Havne-kanaal, (Trangraven ), is eigenlijk de toegangsweg naar de binnenste delen van de haven van Kopenhagen met een diepte van 7 meter. Om het autoverkeer over de bruggen niet te hinderen, moet hij doordeweeks tijdens de ochtend- en avondspits gesloten blijven. Anders konden schippers vragen om ze op relatief korte termijn en gratis te openen, in tegenstelling tot vroeger in de tijden van Hans Knip.

Nilen

De enorme god met de baard van een wildeman ligt op een sokkel en er wordt door een groep kleine naakte bronzen kinderen overal overheen gekropen. Ze symboliseren 16 verschillende fasen in de Nijloverstromingen (32 voet verschil tussen de hoogste en laagste waterstanden). De hoorn des overvloeds symboliseert de hoogste mate van overstroming, die grote rijkdom voor het land creëert.

Motieven op de zijkanten van de bronzen voet beschrijven het leven aan de Nijl, met planten, water en dijken, nijlpaarden, een krokodil, een sluipwesp, paarden en ooievaars, vissersfiguren en grazend vee.

Het bronzen afgietsel is gemaakt naar een Romeins marmeren beeld in het Musei Vaticani, in Rome. Het origineel werd ontdekt in 1513 nabij S. Maria sopra Minerva, Rome, en gerestaureerd door Antonio Canova in de 19e eeuw.

Het is een bijzonder mooi beeld ik dacht maak er even een paar close-ups van.

We lopen vanuit het eindpunt van onze fietstoer richting centrum en ook dan komen we we weer mooie stukjes tegen.

Siddende unge mennesker

vertaald; 'zittende jongeren' een hangplek in de avond?

Pretparken hebben hun wortels in Kopenhagen

Het wereldberoemde Tivoli opende in 1843. In Kopenhagen liggen de wortels van alle pretparken. Bakken, het oudste amusementspark ter wereld, stamt uit 1583. Hoe je het ook wendt of keert, de wortels van de themaparken zoals we die nu kennen liggen in Denemarken in en rond Kopenhagen.

Tivoli

weliswaar minder oud dan Bakken, opende de poorten dus in 1843, dit stadspark wordt gezien als het 1ste echte themapark dat bovendien Walt Disney inspireerde bij het aanleggen van zijn eigen park bij Los Angeles. Het heeft de grootste impact gehad op de hedendaagse pretparken.

Al meteen na de opening, ontwikkelde Tivoli zich tot een echt themapark, met mooi aangelegde tuinen, entertainment en een 8-baanritje, dat slechts 7 seconden duurde. Tivoli had zelfs een jaarkaart zodat bezoekers het park zo vaak konden bezoeken als ze wilden. Het idee voor het park kwam van Georg Carstensen. Hij kreeg hoogstpersoonlijk toestemming van de koning om in de weilanden net buiten de muren van de stadskern van Kopenhagen zijn Tivoli Gardens aan te leggen.

Nooit af

Walt Disney deed in Tivoli ook een van zijn bekendste uitspraken op: “Disneyland will never be completed. It will continue to grow as long as there is imagination left in the world.” De constatering dat een themapark nooit af is, maar altijd zal blijven groeien en ontwikkelen kwam van de grondlegger van Tivoli, Georg Carstensen“ . En daar wordt nog steeds naar gehandeld. Er worden regelmatig nieuwe belevenissen toegevoegd, de populairste attracties worden vernieuwd en restaurants constant geëvalueerd. De historische attracties zoals de meer dan 100 jaar oude achtbaan wordt ook goed onderhouden.

Altid som aldrig for. 

Het is de slagzin van Tivoli: Altijd als nooit tevoren. Tivoli is ruim 170 jaar, maar is toch steeds anders. Eén ding is in al die jaren gebleven: Tivoli is er voor iedereen. “Het park is er voor jong en oud. En het is voor iedereen betaalbaar.

Om de jongvolwassenen van 20 tot 35 jaar te bereiken, is er sinds 1997 Friday Rock, vrijdagavondconcerten met bekende artiesten op het open air-podium Plænen. 

8 Hectare, 4,7 miljoen bezoekers

Tivoli is met iets meer dan 8 ha, 1 van de kleinste attractieparken ter wereld, maar met 4,7 miljoen bezoekers per jaar en een top-5-positie in Europa, met 300.000 abonnementshouders en 19.000 aandeelhouders, met een toplocatie in het hart van Kopenhagen en met een geschiedenis van ruim 170 jaar meteen 1 van de grootste.

Je moet wel entree betalen. Er zijn diverse kaarten losse dagkaarten, seizoenskaarten kopen. Let op het is geen all in kaart de attracties moet je weer apart betalen en dit is niet echt goedkoop. 

Walt Disney en Smøgen

In de beginjaren 50 van de vorige eeuw bracht Walt Disney 3x een bezoek aan Tivoli, op zoek naar ideeën voor een nieuw themapark met zijn naam en vond inspiratie in Tivoli. 

Het idee van kwalitatief hoogstaand amusement voor jong én oud, attracties en entertainment in een schone, groene omgeving en volop mogelijkheden om wat te drinken en een hapje te eten in sfeervolle restaurants en bars ontdekte hij dus in Kopenhagen.

Het is zelfs denkbaar dat het plan voor Main Street, U.S.A. ontkiemde in Tivoli. Het stadspark heeft Smøgen, een heuvelachtig straatje vol winkeltjes, spelletjes en eettentjes. Het sfeervolle Deense steegje kreeg in 1952 een upgrade; precies in de tijd dat Walt Disney het park bezocht.

Wij waren niet van plan te gaan maar zijn toch gezwicht en we hadden er geen spijt van.

Tivoli ontwikkelde zich gestaag , in 1844 kreeg het park de beroemde Boys Guard, en in 1914 de nog steeds rijdende houten achtbaan en ook Kopenhagen groeide.

Binnen enkele decennia was het park volledig omsloten door de stad: aan de ene kant ligt het raadhuis, aan de andere zijde opende in 1911 het centraal station. Tivoli speelde daar handig op in: het park bouwde een 2e ingang recht tegenover het drukke treinstation (zie boven) en het aanbod van Tivoli werd steeds beter afgestemd op de behoeften van stadsbewoners en bezoekers.

Zodra je door de poorten loopt, zie je de Moors geïnspireerde visie van Nimb, een weelderig hotel met een eetgedeelte buiten. Het is de perfecte plek om te lunchen en mensen te kijken. Vraag maar niet wat het kost (veel!) wij namen een paar kiekjes van het gebouw en genoten verder van de bloemenpracht en de vijver met zijn fontein.

Stille plekjes

Het verleden wordt gekoesterd, ook bij het nemen van hedendaagse beslissingen. “Carstensen en zijn navolgers bepaalden dat er in Tivoli altijd rustige plekken zouden zijn waar gasten heerlijk kunnen ontspannen. Dat houden we zo: hoe lucratief het ook mag zijn, we zullen het stillere parkdeel nooit vol zetten met snelle en spectaculaire attracties.”

Ontwerper Poul Henningsen werd begin vorige eeuw wereldberoemd met zijn niet-verblindende lampen. Als hoofdarchitect van Tivoli in de jaren veertig kwamen deze lampen ook in het park terecht. Designer en kunstenaar Olafur Eliasson ontwierp in 2017 een kunstzinnige, energiezuinige lamp speciaal voor de tuinen van Tivoli. Muziek en cultuur maken deel uit van de kostbare historie van Tivoli.”  Wij moeten weer terug om het park bij avond te bezoeken😜

Hier had je volop mogelijkheid om ideeën op toedoen voor je tuin en woon je aldaar dan om hem aan te kleden

Hans Christian Lumbye

was als Deens componist en dirigent vanaf het begin bij Tivoli betrokken. In de concertzaal van Tivoli speelde Lumbye met zijn orkest van de lente tot de vroege herfst. In het winterseizoen speelde hij met zijn orkest in de theaters van Kopenhagen en bij evenementen van de welgestelden. Het orkest groeide zowel in aantal muzikanten als in reputatie. Het programma werd uitgebreid met licht symfonisch repertoire. Vanaf 1850 vormden de musici van het orkest ook de kern van het orkest van de Musikforeningen Kopenhagen onder leiding van de componist Niels W. Gade. Het idee kwam van Georg Carstensen.

Hans Christian Andersen

Natuurlijk mag hier een beeltenis van HC niet ontbreken.

Je hebt vanuit de tuin ook een mooi zicht op de torens rond het stadhuis. De dame in de vijver heb ik niets over kunnen vinden maar ze stond daar wel te schitteren, En ja natuurlijk daar is ie dan de putdeksel van Tivoli haha

Torvehallerne

is een foodhall die overdekt is en daardoor het gehele jaar geopend. Het ligt op slechts 100 meter van station Nørreport op Israels Plads en is geopend in 2011. Het bestaat uit 2 hallen met in het midden een open marktplaats waar groenten en bloemen worden verkocht. Het aantal aanbieders varieert sterk met de seizoenen.

Je vindt hier een verscheidenheid aan producten, b.v. kazen, bloemen, slagers, vis, uitgebreide taarten en heerlijke chocolade. Het assortiment is erg groot, het is bijna alleen de verbeelding die de grenzen stelt. Midden in dit fantastische foodwalhalla van ingrediënten en specialiteiten, waar het exotische geuren uitstraalt, zijn er ook volop mogelijkheden om iets te eten of gewoon een kop koffie te drinken. Onlangs is er nog nieuwe bestrating aangebracht op het plein. Het is echt genieten als je daar eenmaal loopt wil je niet meer weg haha. We hebben hier een heerlijk stukje vis gegeten. Het was boterzacht.

Oeps

Kwam ik er thuis achter dat ik heel geen foto van de voorkant gemaakt heb dus even van internet geplukt, wie weet heeft Margha hem wel genomen dan vervang ik deze weer

Groenten, fruit en bloemen op de binnenplaats

Vlees, vis, deegwaren en snuisterijen vond je in  overvloed in de Foodhall.

Bouwput

Dacht je dat er alleen bij ons in Nederland continu gebouwd en gerenoveerd wordt? Nou hier kunnen ze er ook wat van.

Maar de bouwplaatsen hier zijn toch wel iets anders dan bij ons. Deze zijn volledig afgezet met hekken. Om binnen te komen moet je echt eerst door de detectiepoortjes en met gebruik van je pasje kun je dan de bouwplaats op. Ik heb dit bij ons nog niet eerder gezien.

Conditori La Glace

Is een verfijnde Deense banketbakkerij midden in het oude Kopenhagen en bestaat sinds 8 oktober 1870. Het is al 6 generaties lang leverancier van kwaliteit van leven aan Kopenhagenaren en andere goede mensen. In het prachtige oude pand, kun je echte taartkunst kunt beleven. De Conditori is de oudste en waarschijnlijk ook de beste patisserie van Denemarken.

Een bezoek aan Conditori La Glace gaat gepaard met een bijzondere sfeer. Het eerste wat je tegenkomt zijn de vitrines met het assortiment taarten. Hier is de selectie van laagjescakes van van de dag, en alles van koekjes tot Princess Thyra-cakes en legendarisch La Glace-ijs zie je hier!

De 2 serveerafdelingen dragen bij aan de historische sfeer met veel van het originele meubilair uit de jaren 1890 en het interieur uit 1924. Alles meestal gemaakt op basis van originele recepten door generaties gepassioneerde La Glace-banketbakkers tot generaties toegewijde volgers. Je ziet het goed zelfs;

Bestellen gaat wel stukje moderner hoor je kiest uit de vitrine betaald en gaat zitten en dan wordt wel netjes uitgeserveerd.

O en daar moet je niet vragen on cappuccino want dat is net als vloeken in de kerk. Zij zetten uitsluitend verse koffie. De inhoud van de pot is ruim 4 kopjes en indien gewenst wordt er gratis weer een nieuwe pot gebracht. Ook het gebak was bijzonder lekker. Niet goedkoop maar wel bijzonder die sfeer moet je gewoon proeven als je er bent.

HC Andersen

De taart van HC Andersen is gemaakt als eerbetoon aan de auteur ter gelegenheid van het 200-jarig jubileum. Het recept is te vinden in het boek Adventyrlige Kager fra La Glace, dat in 2005 verscheen.

De cake van HC Andersen bestaat uit een klassieke citroenkwark en een moderne frambozencrème met steranijs op een sappige notenbodem. Versierd met witte chocolade, als symbool van de paperclip van de auteur.

Ik geef je de link van hun zeer uitgebreide site Hij is in Deens dus ik heb de Nederlandse vertaling genomen iets relaxter lezen. Naast hun geschiedenis, vind je hier inspiratie voor taarten in overvloed

La Glace

Eten hoef je je daar echt niet druk om te maken hoor er is keuze in overvloed van Food-Halls (heerlijk verse vis)  tot delicatessenzaakjes. Waar je ook heel lekker kon eten was in de food-hall van Tivoli. Eigenlijk een beetje Red Garden stijl uit Penang in Maleisie dit was luxer hoor.  Maar het was heel lekker en gezellig onderwijl mensen kijken natuurlijk😂

En ja als we overdag zoveel lopen te smikkelen moeten we de restjes 's avonds maar op de kamer opeten.

De laatste avond zijn we iets gaan eten bij Axelborg Bodega heerlijk, ook zij hebben een mooie website . Als je op de bon kijkt zie je dat we aan het echte Deense bier zaten. Smaakte goed

Carlsberg 

De familie Carlsberg omvat een wereldwijde brouwerijgroep, 3 liefdadigheidsstichtingen, 2 internationaal erkende musea en een internationaal grensverleggend onderzoekslaboratorium

Ik zei het al als je om je heen kijkt omhoog en naar beneden, kom je leuke dingen tegen. Ik heb ook maar even een paar afvalbakjes (eigenlijk zakjes) op de foto gezet. Jammer. Echt leuk en handig je trekt het zakje zo van de beugeltjes af. Het is niet moeilijk om te maken maar het probleem zit hem in het feit dat de zakjes met de benodigde tunnel bij ons denkelijk niet te koop zijn dus wie weet zien we dit ooit toch nog in ons land net als de fietssloten in tegenovergestelde richting haha.

De fiets

Kopenhagen (lees ook Denemarken), is een uitermate fietsvriendelijke stad. Zowel in als buiten het centrum hebben fietsers ruim baan, hoofdzakelijk op goed onderhouden fietspaden. Je merkt dat het lokale verkeer over het algemeen ook echt rekening houdt met de vele fietsers die zich op de openbare weg bevinden. De fiets is voor de locals vooral een goedkoop vervoersmiddel waarbij je parkeerproblemen en kosten voor parkeren voorkomt. Zon, regen, hagel, sneeuw - je ziet fietsers op weg naar het werk, de supermarkt of sociale evenementen. De fiets is de beste vriend van een Deen.

De Denen rijden op veel verschillende soorten fietsen, van racefietsen tot de grote bakfietsen die worden gebruikt voor het vervoeren van goederen - en ook kinderen. Tijdens de spits kunnen de fietspaden in Kopenhagen net zo druk zijn als het autoverkeer in andere delen van de wereld. Indien er wegwerkzaamheden zijn zagen we dat het fietspad spontaan een fiets/looppad werd. Wij hadden tijdens onze fietstoer leuke fel gekleurde fietsen.

Met handrem? Ja dat dacht ik ook maar neeeeee. 1handrem (links) en de rechterkant was de versnelling. de fiets had dus een terugtraprem. Je snapt dat dit voor ons heel erg wennen was en we blij waren dat we niet echt hard reden want je ben toch geneigd even terug te trappen Sta je stil! Of te remmen met handremmen links en rechts, dan maakte je een rare draai met de fiets. Maar we hebben het gered. Enne wat dacht je van dat fietsenrek lekker simpel maar wel heel handig.

De sloten op de fietsen

is een apart verhaal. Vind je bij ons merendeels ringsloten hebben zij hier een geheel ander systeem. Kijk maar goed op die foto. Nooit eerder gezien! Nou ik wel zegt Margha er zijn er heel wat door mijn handen gegaan maar ik had ze nooit in werking gezien. Wij maakten deze sloten voor de Skandinavische landen. Is toch wel heel grappig dat je dan je werk hier ineens in overvloed terugziet. 

Zo en dat was dan onze stedentrip naar Kopenhagen Kopenhagen

Oké paar avond-foto's dan

In de vroege ochtend gaan we dan met een taxie naar de luchthaven waar al aardig wat bedrijvigheid was. De WIFI in het hotel was perfect dus hadden we 's avonds al ingecheckt. Handbagage dus ook daar geen wachtrijen. Als t tijd is voor vertrek, worden we verzocht ons op te splitsen in 2 groepen en in de wachtruimte plaats te nemen. Na 3 vliegtuigen die binnen waren gekomen, mochten de passagiers in 2 groepen vliegtuig voor vliegtuig in stappen. We vertrekken keurig op tijd. Onderweg weer genieten van zee en het wolkendek en voor we het beseffen staan we weer aan de rond in Eindhoven en gaan we ieder naar ons eigen huisje. Wat de volgende stedentrip gaat worden? Nog niet bekend maar deze was geslaagd.

Kopenhagen