Jordanië Mijn reizen

Zoals gebruikelijk begint ook deze reis met een kopje koffie en een hapje met zoonlief.

Marianne en Mario komen naar Utrecht we drinken samen een bakje alvorens we naar Schiphol vertrekken. Mario rijdt door naar Oss en wij stappen vertrekhal 3 van Schiphol in. Ruim op tijd dus plaatsen naast elkaar en ook nog bij het raam wat wil je nog meer? Nou gewoon dat het vliegtuig op tijd vertrekt. Echter bij de incheck-balie bleek al dat er iets vertraging was. We zijn naar binnen gegaan en de gebruikelijke koffie bij Starbucks. Dan is het tijd om naar de Gate te gaan. Echter daar aangekomen was er iets meer vertraging ja....... is niet anders wie weet vliegt hij straks op de wind en halen we tijd in.

Het is zover het vliegtuig is geland. Eerst de gebruikelijke rituelen die bij landen horen en uiteraard het vuil wordt ook weggegooid geloof me dat was best een behoorlijke hoeveelheid haha.

Boarden en zitten we kunnen de lucht in. Even een paar foto's maken en dan is het tijd voor een drankje met een zakje nootjes. Later komt er ook nog een kleine maaltijd. Er is ruimte genoeg in het vliegtug dus lekker 3 stoelen met zijn 2. Als we eenmaal aankomen in Amman, is het geheel donker.

Op de luchthaven aangekomen worden we opgevangen door iemand van de Ammanse organisatie waar KRAS een samenwerkingsverband heeft. De beste man probeert de namen uit te spreken maar dat zal net als voor ons wel adakadabra zijn voor hem. Iemand uit de groep neemt het maar over dat gaat een stuk sneller. We zijn er allemaal. We worden in een lange rij gedropt en moeten ons paspoort afgeven dan naar beneden naar de bagageband. Geloof me dat ging niet al te snel. Het zag er werkelijk zwart van de mensen. Er waren zeker 3 verschillende Nederlandse groepen (KRAS, Bijbelclub en Kunstgeschiedenis) dat was wel een geluk want je zult maar met 3 bussen moeten reizen bbbrrrr. Enfin aan het eind bleef er nog 1 groep over en de gehele ruimte was weer leeg. KRAS had nog steeds geen paspoorten terug. Maar uiteindelijk hadden ook wij ons Paspoort weer in handen en konden we naar buiten.

Ook dit keer weer een grappige uitvoering van de veiligheidsinstructies.

Het Delilah hotel ligt in de stad Madaba.

Eenmaal de koffers in de bus voegt ook de reisleider zich bij de groep. We rijden we naar het hotel.

Het is een klein uurtje rijden. U zult wel honger hebben. Er is in het hotel voor een lopend buffet gezorgd zodat u iets kunt eten. En na het vertel ik in de eetzaal wat we deze reis gaan doen en welke optionele excursiemogelijkheden er zijn dat neemt ongeveer een uur van uw tijd. Dan mag u morgen uitslapen en dan vertrekken we dus de 1ste dag om 10:00 uur. En toen bleef het stil tot bij het hotel.

Let wel we vertrokken ca 23:00 uur van de luchthaven, om 23:45 uur aankomst hotel, 00:15 uur begon hij zijn verhaal en om 01:10uur was hij klaar. Ja halleluja hij woont daar maar de groep kwam uit alle hoeken van Nederland en was dus al even onderweg hadden ook een uur tijdsverschil! Wij hebben net als een aantal anderen niet gegeten. Maar als je nu vraagt wat die beste man heeft gezegd niemand heeft het na kunnen vertellen. Ja het buffet kon je aan het einde van het verblijf hier afrekenen, waren een paar dingen geschrapt er was mogelijkheid voor optionele excursies laten we het daar maar op houden. We kropen het bed in rond 02:00 uur pfffffff. Slapen? Nee overmoeid haha.

De volgende morgen uiteraard gewoon op tijd wakker even ontbijten en dan navragen bij de receptie waar een bank is. Samen met iemand uit de groep ging ik even op weg om geld te pinnen. Nou dat lukte dus niet want die bank was niet International. Stukje verderop zat gelukkig wel een geldwisselkantoor, dan het geld voor de fooienpot maar even gebruiken want zonder geld op weg is geen lekker gevoel. Uw legitimatie aub 'waren toch een paar uit de groep voor ons die zonder pp op pad waren gegaan', helaas pindakaas je kreeg niets! Nee ik had hem bij me haha. Nu terug naar het hotel een grote fles water halen want er was geen water op de kamer en dan gaan we zo vertrekken.

We gaan op weg naar ons eerste stop. Opgemerkt dat de ramen van de bus vreselijk vuil zijn binnen en buiten het viel niet mee een beetje schoon gaatje te vinden om foto's te maken.

Na te hebben genoten op Ajlun Castle is het tijd voor de lunch. Weer op weg je ziet hoe vies het raam op het schoonste stukje is op de foto haha. En ja ook hier komt de melk van de koe! Sorry geen foto's van het eten. Wel van het arabisch platbrood bakken. Dit deed me een beetje aan Oezbekistan denken alleen was dat rond brood (denk aan een Turks brood) en werd dat uitsluitend door de vrouwen gedaan en zij hadden broodstempels. Deze man gebruikte soms een stokje om gaatjes te prikken in het deeg

We rijden terug naar het hotel we hebben veel gezien en een hoop indrukken op gedaan. Ik heb toch maar even gevraagd iets aan die vieze ramen te doen, de bus wordt vanavond gewassen aldus het antwoord. Vervolgens stapt de reisleider halverwege uit en geeft aan al iemand te hebben geregeld die ons naar een restaurant in het dorp begeleid om te eten. Wij kiezen voor een leuke arabische shoarmazaak vlakbij het hotel een lekkere gevulde wrap dat is meer dan genoeg. Vanmiddag hebben we immers uitgebreid gegeten. Morgen weer een nieuwe dag even slaap inhalen van afgelopen nacht

De thee bij het eerste kasteel van de kastelenroute was een leuke ervaring. Buiten stond een schaal met basaltkeitjes en theepot maar het ritueel vond binnen plaats. De lunch onderweg was niets mis mee. Gelukkig mochten we buiten zitten. 

Op weg naar de Citadel van Amman zagen we op de heuvel nog een aardige brand, dat moet even vastgelegd worden natuurlijk. En een foto van de 2 mannen bij de andere kastelen mogen natuurlijk niet ontbreken. Zoveel mannelijk schoon hebben we niet gezien immers. De grijze jurk dacht ik eigenlijk dat het een pop was haha.  

Met regelmaat zagen we militairen onderweg en soms kon je zoals hier een heel mooi plaatje schieten vanuit de bus ja wel voorzichtig doen want ik weet niet hoe ze reageren als ze het zien natuurlijk. Ik zat gunstig helemaal achterin net achter de sponning van het raam haha.

Langs de weg komen we buiten regelmatig schapen geiten en drommedarissen ook vaak fruit/groentekarren tegen en zoals hier een steenfabriek. De wegen zijn goed, ruim en de bewegwijzering is duidelijk aangegeven in Arabiasch en Engels zoals je ziet.

Buiten de Citadel en het Jordan museum bezochten we ook nog een mozaïekshop leuk om even te zien. Hier zouden we een echte Lavaza koffie drinken maar helaas er was nog genoeg voor 2 kopjes dus de overige 37 moesten maar iets anders drinken want de koffie die er wel was, was helaas niet te drinken. Gaan voor blikje fris kan nooit fout gaan.

Uiteraard zijn we op de berg geweest waar Mozes heeft gestaan om naar het beloofde land te mogen kijken! Dat was mijn drijfveer immers haha. En zoals je ziet heb ik na het kleinste kamertje wat we allemaal kennen nu ook het kleinste huisje gevonden lijkt mij.

Eenmaal terug in ons hotel op de kamer aangekomen zagen we vele kleine diertjes lopen in en over de wastafel en toilettas. Maar even naar de receptie. De jongen die kwam kijken zei; ach dat komt door de regen van de afgelopen dagen gaan vanzelf weer weg. Even later zagen we niets meer inderdaad. Ik heb mijn toilettas geleegd en heel goed schoon gemaakt en in de kamer gelaten. De avond hebben we afgesloten met een glaasje helder vocht. Op de kamer gekomen waren onze vriendjes er weer we hebben de deur maar gesloten en gedacht straks zijn jullie weer verdwenen.

En dan is het zover, dag Madaba vaarwel Shawbak we gaan op weg naar Petra. Kijk ook hier zijn zigeuners die langs de weg bivakkeren.

Oscar Hotel Petra

Dit ligt in Wadi Musa, op 1,5 km van Petra. Van hieruit gaan we naar Petra.

Het hotel heeft een terras en een bar in de lobby die alleen wijn verkocht echt waar.

Alle kamers zijn voorzien van airco, en een eigen badkamer met een hot tub. Nou die laatste hebben we niet gevonden  ongelijk de omschrijving voor douchekop? Er kwam een heel dun straaltje uit. Maar in de vroege ochtend (voor 06:00 u)  is het ook nog beetje warm haha. 

Het eigen restaurant is gespecialiseerd in internationale gerechten en biedt ook veganistisch, zuivelvrij en halal opties.

We hebben hier lekker gegeten! Je ziet de toetjes waren ook niet verkeerd. 

Van hieruit gaan we uitgebreid kennis maken met de mysterieuze rotsstad Petra, opgenomen op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Deze roze-rode stad is eeuwenlang verborgen gebleven achter een lang en nauw ravijn. Petra bezit imposante façades, tombes en tempels die alle uit rotsen gehouwen zijn. Op de site van KRAS staat;

Heeft u een goede conditie (JA)

houdt u van een uitdaging (JA),

Wandel dan op eigen gelegenheid naar het klooster (hier was te weing tijd voor) en High Place of Sacrifice GAAN WE DOEN!!

De 1ste foto is de ingang en de markette van Petra.

Dan zie je dat er overal bewaking is in uniform dan wel in burger zit dat gewoon ergens op een rots of hij loopt sjoveltjes beetje mooi te zijn door de Siq. Het valt niet op pas als je inzoomt denk je oeps. Wat die 2 mannen doen? Wel ze houden in de gaten of er een ezel dan wel paard en wagen aankomt. Als de dieren wat achterlaten moet dat direct verwijderd worden je ziet ook geen vuil op de grond liggen. En ja een dutje hoort erbij met die warmte hoor.

Dan een foto van ons ja ook van Jolanda en Peter. Marianne en Joplanda werden ons bagagedragers  want Peter en ik gingen de berg op haha.

Eerst onze lunch en dan gaan we op weg het was een mooie tocht moe maar voldaan kwamen we 's avonds weer aan in ons hotel. Het gaat hard nu de reis zit er bijna op. Morgen naar de Wadi Rum via Little Petra. We weten nu al dat daar geen tijd is om zelf iets te ondernemen.

De 2de avond liet de reisleider een schaal mensaf (gestoofd lam met yoghurt), traditioneel eten neerzetten. Helaas waren er erg weinig mensen die dit dorsten te proeven. Denkelijk ook wel jammer dat het erg laat kwam de meesten waren al volop aan het eten. Maar ik heb er wel van genoten hoor. Heb mijn andere eten gewoon laten staan!

(Zal dit ipv de aangeboden maaltijd bij de Jordaniër thuis zijn die op de site van KRAS werd aangeboden? Je weet maar nooit)

En ja dan gaan we toch maar eens op verkenning uit en wat blijkt als je iets van limonade wilt drinken kan de bar boven wel even geopend worden jawel haha. Een kwartier later zijn we op de bovenste verdieping en wat blijkt er staan zelfs nog 3 blikjes bier in de koelkast!!! Waarachtig we drinken dus een echt Petra-biertje haha.

Onder dan even het recept van de Mensaf van de site Reisgraag.nl er zijn meer recepten te vinden op het net!

En daar gingen we dan weer met de koffers in de bus. Als eerste gaan we naar Little Petra wat een bijzondere ervaring was heerlijk dat wij de enige groep waren toen we aankwamen dan voel je die rijkdom gewoon.

We troffen daar een paar echte Bedoeiinmensen aan De 1 speelde op zijn 1 nee 2 snarig instrument en zong er ook nog bij jawel 2 noten maar leuk was het wel.

De lady is bezig met haar vlasmolen of ze ooit verder komt dan dit stukje betwijfel ik maar ze vermaakte zich prima en zo ook ons.

De kohl die gebruikt wordt om de ogen mee te kleuren ja alleen zo is die misterieuze blik die de hartedieven van de woestijn je bieden te verkrijgen dus ook maar even op de foto vastgelegd nee niet mee genomen is iets te zwart voor mij.

De pop met de klederdracht heb ik wel op de foto gezet en dan lijkt het best mooi maar in het echt waren het net die goedkope nep-Barbiepoppen zonder enige uitdrukking.

Onze grote vriend kwam van boven om ons uit te zwaaien toen we weer vertrokken.

Wadi Rum/Hasan Zawaideh Camp

beslist één van de meest spectaculaire woenstijnlandschappen ter wereld en een absolute must tijdens ons verblijf in Jordanië. We maken hier een ca. 2 uur durende jeeptocht, waarbij we onder meer de graftombes van de Nabateeërs, wandschilderingen en de schitterende natuur aanschouwen.

In de avond genieten we van de zonsondergang in de woestijn en een traditioneel diner bij de bedoeïenen. Ook de nacht brengen we door in het bedoeïenen tentenkamp. De sterrenhemel is overweldigend. 

Dit is de info op de site van KRAS beloofde iets speciaals te worden

De werkelijkheid was iets anders maar goed je moet alles 1x meegemaakt hebben toch?

Even wat rondkijken op het terrein natuurlijk we moeten toch wachten op een ander slaapverblijf. We kwamen er al snel achter dat er 1 douche was voor de dames, toiletten waren er voldoende en ze waren schoon!

Op en lange tafel werden een aantal schalen neergezet tonijnsalade, wortelstamppot, hummus en khoebz tanoer

Niets mis mee wat wel op viel dat de schaal met wortelstamppot (Ik heb hem niet geproefd maar viel bij velen in de smaak) heel snel leeg was maar die werd aangevuld.

Op de verlengde jeeptocht hebben we schitterende stukjes natuur gezien. Ik heb mijn voetafdruk maar even achter gelaten in de Wadi Rum.

Eenmaal weer bij het kamp was het wachten op het traditionele diner bij de Bedoeienen.

Oeps, dit was iets anders dan we hadden verwacht het traditionele diner werd ook nu in schalen op de lange tafel gezet de wortelsalade van vanmiddag was iets aangepast (alweer volgens de eters) en een stuk minder lekker, ipv tonijnsalade stond er nu kip en lamsvlees dat werd door een jongen op het bord gelegd dus je kon geen 2 stukken pakken haha.

Pak maar weer wat van de tafel en zoek een plekje om te zitten. Na het eten en afrekenen van het blikje drinken van de middag- en avondmaaltijd hebben we door tussenkomst van een groepslid dan toch een andere slaapplek gekregen.

Wel dit was het dan. Niet bepaald de sfeer die we verwacht hadden geen muziek geen drinken gewoon niets!

Na veel aandringen heeft de reisleider dan toch maar een vuurtje aangemaakt dat ging al vrij snel uit en hij was vertrokken. Dan maar met een aantal lopen zoeken naar stukjes hout om het toch brandend te houden maar helaas.

Ik had gelukkig mijn waterkoker bij me (er was een electrapunt op het binnenveld) en heb maar een kopje koffie gemaakt dat was wel lekker.

De sterrenhemel in de nacht was wel heel mooi!

Het slapen in de tent? Wat dacht jezelf leuk hoor al die geluiden want ja het was tenslotte maar een stukje tentdoek wat de bedden van elkaar scheidde dus we hebben wel zachtjes gelachen want je wil je buren niet wakker maken toch?

En ook in de ochtend kwam de waterkoker weer goed van pas want er was geen koffie

Ramada Resort Dead Sea

De volgende morgen zijn we vertrokken voor onze laatste dag die we aan de Dode Zee doorbrengen. Natuurlijk hadden we nog heel wat km's te rijden en kwamen we rond 12 30 uur aan in het hotel. Even lunchen want de kamers zijn nog niet klaar en dan jawel het ziet er verzorgd uit. Dit keer dus ook flesjes water en koffiezet mogelijkheden, Ramada is dan ook een wereldketen. 

Het bevindt zich tussen de bergen rond de Neboberg en de rivier de Jordaan. Je kunt er genieten van de ware Jordaanse gastvrijheid op het laagste punt ter wereld. De kamers hebben airco en een balkon met zicht op zee.

Bij het gezamenlijke diner aan het eind van de dag delen we deze indrukken nog een laatste maal met onze medereizigers stond op de site. Maar goed we hebben lekker gegeten het lopend buffet was niet slecht.

Het hotel beschikt naast 2 zwembaden waarvan er in de winter 1 verwarmt kan worden over een eigen strand, waar je het water in kunt gaan om de wonderlijke ervaring van het blijven drijven te ondergaan! En uiteraard hebben we ons ingesmeerd met de uit de Dode Zee afkomstige modder, waar we een babyzachte huid van zouden krijgen. Nou je merkte het wel hoor maar ja dat duurt natuurlijk maar even haha. Het was heerlijk om aan het zwembad even te ontspannen met een (plastiek) glaasje helder vocht want aan de zee was niets te krijgen buiten de modder natuurlijk.

En natuurlijk kwam hij de volgende dag ook weer op je ziet ook hier speelt de zon met de kleuren. En dan horen we ineens een hels kabaal en zien veel rook danwel waterdamp. Dat deed me even denken aan het spuiten tegen de muggen in de arbeiderswijken Cuba.

O ja we hebben altijd nog een aantal echt leuke foto's zal eens kijken of ik ze nu ook vinden kan. Dit keer niet zo heel veel maar dat heeft er ook mee te maken dat de ramen van de bus heel vies waren en we bijna niet in de steden zijn geweest.

Je ziet hier een paar gevalletje van pech, 1 van de vele loopbruggen die over de weg gaan. En toen reden we door militair terein Geen foto's maken! Oeps. Toch nog iets van hulpdienst e.d. en een paar ontspannen kiekjes in de woestijn.

Ikea vind je ook overal! Ook hier raken de gebouwen in verval zoals je ziet. En niet te vergeten de aansluiten voor de waterslang in Petra. En dat gebouw dat boven de heuvel hangt? Wel ik was iets te klein en er was niemand in de buurt want hij had de heuvel moeten raken typisch Geval van jammer haha.

Na het ontbijt op weg naar de Luchthaven de reis zit er weer op.

We kwamen op tijd bij de luchthaven aan de drukte viel mee we waren dus zo door de controles

En dit was het dan weer nog een paar foto's in de lucht van Jordanië en dan Amsterdam en de taxie was keurig op tijd op Schiphol. Dit was de eerste keer dat ik met dit bedrijf had afgesproken dus is een goede optie voor een volgende reis.

De voorgestelde groepsfoto op de 1ste dag hebben we aan blok geweigerd. Je moest bij de foto ook een cd/dvd kopen met foto's van Jerash Maar ik heb al zeg ik het zelf een leuk alternatief in elkaar gedraaid haha. En dit was het dan ons reisje "Cultuurschatten van Jordanie". Zaten dit wel wat minpunten in dat had meer te maken met de organisatie e.d. maar het land is geweldig!!

En oeps groep van 39 personen; het was een heel diverse groep en het ging allemaal heel gemoedelijk onder elkaar. Ik zei het al niet alleen ons slaapverblijf maar ook een koffer die niet meer open kon werd met voorzichtigheid door een aantal geprobeerd toch te openen zonder resultaat. Maar op Schiphol is het bij de douane met gebruik van een loper weer helemaal goed gekomen voor de eigenaar van de koffer.

Jordanie Mijn reizen