Little Petra
Wadi Rum- Dode Zee Terugblik Jordanie
Siq al-Berid of “Little Petra”
is een archeologische site en ligt net als Petra verscholen in de bergen tussen de Dode Zee en de Golf van Aqaba maar heeft een aparte ingang iets verder naar het noorden. De bloeiperiode dateert uit de tijd van de Nabateeërs.
Voor de Nabateeërs vormde het stadje een belangrijk handelscentrum, vanwege de beschutte ligging en de smalle ingangen aan beide kanten. De site is net als Petra, toegankelijk via een kloof tussen de bergwanden en heeft haar naam te danken aan de hoge kloof en de prachtige façade.
In vergelijking met Petra, is de kloof in 'Little Petra' 350 meter waarbij die in Petra 1200 meter lang is. Het is een stille en rustige plek. Waarschijnlijk was dit ten tijde van de Nabateeërs een soort buitenwijk van Petra.
Op weg naar Little Petra
De Ramadam is begonnen vandaag. Als we het dorp uitrijden zien we veel beweging op straat dat is wel leuk voor de verandering want we hebben eigenlijk heel weinig mensen van het eigen volk gezien. Ja ook hier is de bedrading zichtbaar langs de weg maar niet in het extreme zoals India e.d.
Dan komen we buiten het dorp en zie daar we gaan een stuk van de Zijde route rijden. Geweldig wat een kleuren weer in die rotspartijen geweldig gewoon genieten. Zie je de olifant staan op de rots?
En natuurlijk zien we ook nog dieren langs de weg heerlijk eigenwijs gaan ze hun eigen gang, wat dacht je van dat Bedoeiingkamp.
3 Kleine binnenplaatsen tekenen Little Petra.
- In de eerste open ruimte staat een monument dat ooit waarschijnlijk een tempel is geweest. Een kleine stenen trap vormt de portiek.
- Het tweede deel bevat vier grote eetzalen en het Painted House, de eetzaal waar Nabatese muurschilderingen nog deels intact zijn. Hoewel de muren wel wat zwart zijn geschroeid door kampvuren van de woestijnbewoners, zie je hier levendige tekeningen van wijnstokken, bloemen en vogels.
- In het laatste gebied versieren de in rots uitgehouwen trappen de omgeving, die leiden naar een schitterend uitzichtpunt over het gebied.
Wie een compleet beeld wil krijgen van het gebied kan deze kleine nederzetting niet laten liggen lees ik op het net. Wat een geluk dat we er heen mogen. Het lijkt op zijn grote broer, maar kent minder monumentale gebouwen.
Opvallend zijn de in rots uitgehouwen trappen die langs de bergwanden naar boven leiden. Deze stralen het leven uit dat er ooit volop was.
Ook hier vind je zoals gezegd nog huizen, tempels, graven, een klooster, waterkanalen en opslagplaatsen voor water. Daarnaast zijn er stallen zichtbaar, grafplaatsen en in de muur uitgehakte bedden voor de bewoners te vinden. Via trappen kun je omhoog klimmen, waarna je uitzicht hebt over de omringende woestijn (hier was helaas geen tijd voor). Maar het is een heerlijke plek om te dwalen.
Je ziet we zijn de kloof weer uit terug naar de bus maar daar buiten is toch nog wel een heel leuk tafeereeltje hoor! Roken jullie maar even rustig dat peukie dan kunnen wij er even heen rennen haha. Nou vooruit kan die ouwe bak ook nog even op de kiek
En nu de bus in op weg naar de Wadi Rum. We rijden door een klein plaatsje waar ook nog wat mensen buiten waren.
Dan hebben we een onverwachte stop. Uit de bus was wel te zien dat daar beneden ook huizen e.d. waren. Maar wat blijkt hier heb je zicht op Petra. Bij de witte punttent heeft onze groep zich gesplitst in beneden naar de uitgang of naar boven dit is toch wel heel leuk om te zien. Je hebt gewoon totaal geen oriëntatie natuurlijk.
We rijden weer verder en dan lijk je helemaal van het pad af als we beneden gekomen ineens naast de ingang van Petra uitkomen ja we hebben dus een mooie cirkel in het gebied gereden en nu snap je ook wel dat de afstand Petra-Little Petra maar 7 km is.
Weer genieten van het landschap tot de volgende stop
Graf van Aaron
Op de Jebel Harun op 1350 meter hoogte, zou Aaron de broer van Mozes, zijn gestorven en begraven liggen. Sinds de 14e eeuw siert een hagelwitte moskee de bergtop. Je kan hier uitkijken over de Wadi Araba, helemaal tot aan de Negev woestijn. Voor de moslims is dit een heilige plek. Het Schrijn van Aäron is de plaats waar, volgens de overlevering, Mozes' broer Aäron begraven zou liggen. Afhankelijk van de interpretatie van de bronnen, zijn er 2 mogelijke locaties, een op een berg in de buurt van de Sinaï, en een in Petra, Jordanië, waar een schrijn ter herinnering aan de dood van Aäron in de 13e eeuw werd opgericht door de toenmalige Sultan van de Mammelukken.
De oude spoorlijn van Hijaz,
bekend van de met 7 oscars bekroonde film Lawrence of Arabia.
Op het station zien we foto's van de Arabische opstand tegen het Ottomaanse rijk die Lawrence heeft geleid.
Zo stond op de site van KRAS. Echter we zijn er niet geweest zagen de spoorlijn wel. Ook het station lag in de verte maar de bus reed door helaas. Toch stukje achtergrond.
In 1900 deed de Ottomaanse sultan Abdülhamid II (regeerperiode 1876-1909) een beroep op moslims van de wereld om de bouw van een spoorlijn te ondersteunen die Damascus verbindt met de heilige steden Medina en Mekka. Door openbare inschrijving werd ⅓ van de kosten opgehaald onder de moslims en met advies van Duitse ingenieurs werd de lijn van Damascus Medina in 1908 voltooid. Pelgrims die vanuit het Haydarpaşa-station in Istanbul vertrokken, konden nu helemaal naar Medina reizen per spoor. Dit verminderde de reis van bijna 40 dagen naar 5. Duizenden pelgrims uit Rusland, Centraal-Azië, Iran en Irak kwamen ook samen in Damascus om de trein te nemen. De spoorweg bereikte echter nooit Mekka en tijdens de Arabische Opstand (1916-18) tegen de Ottomanen tijdens de WO I, werden delen van de spoorweg opgeblazen door Lawrence of Arabia en zijn Arabische bondgenoten. Een deel van de spoorweg in Jordanië is nog steeds in gebruik zoals tussen Damascus en Amman in Jordanië.
Zoals je ziet politie-controle ook in de woestijn wel relax werken, zo te zien kun je om beurten even onderuit. En zonder benzine hoef je tegenwoordig ook niet meer te zitten in de woestijn haha.
Het gaat nu opschieten de tijd gaat heel hard nu. Je ziet er zijn heel veel kampen in de omgeving dus we zijn niet de enige.
De laatste foto is ons kamp. Ik moest even slikken daar ik de overnachting in de woestijn in Oman nog in het hoofd haha maar goed gewoon omschakelen we gaan het meemaken.
