Het Pierre Loti cafe
Hier verbleef de impressionistische Franse schrijver Pierre Loti graag. Het is dan ook naar hem vernoemd. Pierloti, de 1ste plek in Istanbul waar mensen vrijelijk samen mochten komen. Het ligt net iets buiten de stadsmuren aan de Gouden Hoorn, waarvan gezegd wordt dat de standaarddrager van de profeet Mohammed Eyüp, er werd gedood bij de bestorming van Constantinopel in 670. Men serveert er nog altijd thee, koffie frisdranken en men verkoopt souvenirs. Eyup is een van de heiligste plaatsen van de islam omdat de strijdmakker, vaandeldrager en vriend van de profeet er begraven ligt in een beeldschoon mausoleum in de voorhof van de moskee.
Je vindt hier vooral rust en heel veel grafheuvels . Dit is de plek waar de nabestaanden de nabijheid van de overledenen zoeken tussen de schots- en scheef staande stenen, of er gewoon even ronddwalen. Zomaar of om de dode te laten weten dat er aan hem/haar wordt gedacht. Een nostalgische begraafplaats waar de doden hoorbaar communiceren met de levenden. Alle rozen stonden in bloei.
Het is geweldig daarboven, beneden in de diepte zie je de Bosporus en heb je een geweldig zicht op Istanbul. Helaas stond de zon voor het maken van foto’s net ietsje verkeerd.
De bus stond op ons te wachten om ons via een juwelenfabriek naar de Bosporus te brengen voor een rondvaart dus nog een paar foto's van de houten huizen e.d
En dan vanuit de bus helaas niet helemaal scherp dit tafereeltje. Ik weet niet of zij er voor de foto zitten of dat het een bepaalde klederdracht is wie weet kom ik er nog achter. Je ziet dat hier de grafstenen ook gewoon langs de weg te zien zijn.
We komen van alles tegen op weg naar de opstapplek; bruggen, voetbalvelden de stadsmuur en het leven aan de Bosporus.
Hier een stukje modern Istanbul want dat is er natuurlijk ook.
En dit is hem dan de juwelenfabriek!!
Ik kan uit ervaring zeggen dat dit echt een klein zusje is van Storks waar ik eerder ben geweest in Cappadocia. Nee dit keer niets gekocht maar ik vond het wel leuk om er een foto van te maken. We zijn heerlijk in de zon gaan zitten in plaats van naar binnen te gaan
DE BOSPORUS
is een zeestraat in Turkije die de Zee van Marmara verbindt met de Zwarte Zee en dus ook Europa scheidt van Azië.
De lengte is 32 km. Het smalste deel is 640 mtr de diepte varieert van 36 tot 124 mtr
Deze zou zijn ontstaan zo'n 7600 jr geleden na een overweldigende vloedgolf (tsunami) waarbij het water uit de Middellandse zee tot grote hoogte werd opgestuwd o.a. in de richting waar nu Bosporus ligt.
Het vrije scheepvaartverkeer door de Bosporus is steeds van groot belang geweest met name voor Rusland. Hoewel de Bosporus tot het Turkse territorium behoort is internationaal overeengekomen dat doorvaart voor alle mogendheden geoorloofd is.
De Bosporusbrug uit 1973
overschaduwt Istanbuls traditionele architectuur en is 1 van de langste hangbruggen ter wereld. De hangbrug over de rivier de Bosporus, 1 van de 2 bruggen in Istanbul die Europa met Azië verbindt. Lengte: 1590 meter. Breedte: 39 meter. Het wegdek hangt 65 meter boven de rivier. De brug zou toentertijd 200 miljoen dollar gekost hebben. Overigens is de Bosporusbrug een populaire plek voor mensen die zelfmoord willen plegen. Daarom mogen voetgangers en fietsers er niet overheen.
En na een uurtje rijden langs de Bosporus, komen we dan op de plaats van bestemming
Een heel mooi plekje om aan boord te gaan
We zijn aan boord en nu genieten van alles wat we zien onder het genot van een kopje appelthee.
Het Dolmabahçe Paleis
uit de 19de eeuw is nog steeds één van de meest glamoureuze paleizen ter wereld. Werd in 1856 gebouwd in opdracht van Sultan Abdul Mecit. Dolmabahçe was oorspronkelijk een baai in de Bosporus, maar werd in de 18e eeuw gedempt door de Ottomaanse sultans.
De Sultans zijn destijds uit het oude Topkapi Paleis vertrokken, omdat het daar ontbrak aan luxe, luxe die het Dolmabahçe Paleis wél had.
Het paleis bestaat uit 3 delen,
- de Mabeyn-i Hümâyûn (Selamlik/de administratieve sectie)
- Muayede Salonu (de Ceremoniële Zalen)
- het Harem-i Hümâyûn, waar de appartementen voor de familie van de Sultan zich bevonden.
Na de oprichting van de Turkse Republiek, verplaatste de eerste president van de republiek Turkije, Mustafa Kemal Ataturk, alle overheidsactiviteiten naar Ankara, de nieuwe hoofdstad. Ataturk was zelf nog regelmatig aanwezig in het paleis en huurde hier dan een simpele kamer voor het ontvangen van zowel nationale als internationale gasten. Het Dolmabahçe Paleis werd zodoende een belangrijke plaats voor allerlei nationale en historische congressen en internationale conferenties.
Ataturk nam zijn intrek in het paleis toen hij ziek werd. Hier heeft hij zijn laatste levensjaren dan ook doorgebracht, tot aan zijn dood op 10 november 1938. Alle klokken in het paleis zijn stilgezet op 9:05 uur, het tijdstip van zijn dood.
Dolmabahce Moskee
Tezamen met het Dolmabahçe Paleis is ook de -Moskee gebouwd. Deze ligt ten zuiden van het paleis en is gebouwd door dezelfde architecten. Opvallend aan het gebouw zijn de 2 slanke minaretten aan weerszijden van de moskee die geïnspireerd zijn op de vorm van Corinthische zuilen. De Dolmabahçe Moskee heeft een prachtige lichtinval door de grote halfronde ramen en is gebouwd in barokstijl. De architectuur van de Moskee verschilt erg van de klassieke Ottomaanse moskeeën, omdat deze, als onderdeel van het Dolmabahçe Paleis, erg gedecoreerd is.
De Beyazıt Toren
ligt ernaast is 85 meter hoog en werd gebouwd in opdracht van Sultan Abdülhamit II door de Armeense architect Sarkis Balyan in 1895. Deze had de functie van wachterstoren voor de brandweerteams van de stad tot 1995.
Vandaag de dag staat het monument voor de Ottomaanse inspanning tot modernisatie. Inwoners van Istanbul die willen weten wat het weer de volgende dag brengt, hoeven slechts een blik op de historische Beyazıt Toren te werpen. Deze wordt verlicht in verschillende kleuren al naar gelang het weer;
- Blauw dan belooft het weer helder en zonnig te worden.
- Groen betekent dat het gaat regenen.
- Geel voorspelt mist.
- Rood waarschuwt voor sneeuw.
Beylerbeyi Sarayi
Dit is een zomerpaleis met uitzicht op de Bosporus vanuit de Aziatische kant.
Gebouwd in opdracht van de Ottomaanse Sultan Abdulaziz (1861-1876), het is een mooi sierlijk en keizerlijke residentie met een fontein in de grote salon, luxueuze kamers, Boheems kristallen kroonluchters, Sèvres en Chinese vazen, en een mooie tuin.
De vloeren zijn bedekt met een soort matten uit Egypte tegen het vocht in de winter en de warmte in de zomer.
Het paleis werd vaak gebruikt als pension voor bezoek aan royalty's. Keizerin Eugenie van Frankrijk, sjah van Perzië Nasruddin, Groothertog Nicolaas van Rusland en andere hoogwaardigheidsbekleders zo ook Koningin Beatrix genoten van haar comfort.
Achter het paleis is er een oude tunnel en een terrasvormige tuin met 2 paviljoens:
- Sari (Geel) Kiosk bij het zwembad op het bovenste terras,
- en de Mermer (marmer) Kiosk met het interieur fontein en marmeren muren.
De Ahir (Stable) Kiosk was gereserveerd voor de paarden van de sultan. Dit is een lang rechthoekig gebouw met een klein marmeren zwembad en 20 kraampjes. Schilderijen van paarden verfraaien het plafond bij de entree.
Sultan Abdulhamid II werd afgezet door de Jonge Turken in 1909, en verbleef de laatste jaren van zijn leven (1913-1918) met huisarrest in Beylerbeyi.
Een groot deel van de meubels in het paleis is gemaakt door de sultan zelf, die een ervaren meubelmaker was.
De Kız Kulesi, Leandertoren
(in het Byzantijnse rijk) of de Meisjestoren is een toren op een klein eilandje in de Bosporus. De Kız Kulesi is duidelijk zichtbaar vanuit verschillende wijken in Istanbul en is een bekende bezienswaardigheid.
De legende van de prinses.
Volgens de meest populaire legende zou de toren gebouwd zijn door een Ottomaanse sultan, die zijn dochter in de toren liet opsluiten omdat er door een orakel voorspeld was dat zij zou sterven op haar 18e verjaardag door een slangenbeet. Toch overleed de prinses zoals voorspeld door de beet van een giftige slang die zich had verstopt in een mand fruit die de sultan naar zijn dochter had gestuurd.
Het Europafort (Rumeli Hisari)
ligt aan de Europese kant van Istanbul vlakbij de Fatih Sultan Mehmet-brug, werd tussen 1451 en 1452 gebouwd door Mehmet de Veroveraar. Op deze plek is de Bosporus op zijn smalst. Het fort bestaat uit 3 grote torens en 13 kleine uitkijktorens. Na de bouw kreeg het fort al gauw de bijnaam Bogazkesen, wat letterlijk de ‘zee-engteafsnijder’ betekent.
In het fort verbleven 400 Janitsaren (lijfwachten van de sultan) die met hun kanonnen de schepen de doorweg verhinderden.
Kuleli Militaire High School
is de eerste militaire middelbare school in Turkije gelegen in Cengelkoy. Deze werd opgericht op 21 september 1845 door de Ottomaanse sultan Abdulmecid.
De Fatih Sultan Mehmet- brug
overspant de waterweg direct na de 2 forten van Rumeli Hisari en Anadolu Hisari. Deze is 1510 meter lang. De grootste overspanning is 1090 meter.
De Galatabrug
is de interessantste brug. De Galatabrug verbind de wijken Eminönü in het westen en Galata in het oosten. De brug is de langste basculebrug ter wereld met een lengte van 466 meter en een breedte van 80 meter. De brug is in 1992, door een brand ernstig beschadigd, en de huidige brug kwam gereed in 1994. Op de brug zijn er veel straatartiesten en -venters die gegrilde maïs of fruit verkopen. En onder zijn diverse visrestaurantjes te vinden
De huizen langs de Bosporus zijn ook zeer divers en voor de gewone burger onbetaalbaar
En dan komt aan de boottocht een eind.
We gaan weer aan wal op naar het Taximplein en de bazaars
Het Taksim Meydanı
Tueks: meydan = "plein", Taksimplein, is een plein gelegen in de wijk Taksim in het Europese gedeelte van Istanbul. Veel grote en bekende straten met winkels, restaurants, hotels, cafés, disco's, bioscopen etc. monden uit in het Taksim Meydanı. Eén zo'n bekende straat is Isiklal Cadessi (=Onafhankelijkheidsstraat). Het plein wordt ook wel het hart van modern Istanbul genoemd.
Zowel overdag als 's nachts is het hier druk. Overdag door toeristen die in Taksim aan het winkelen zijn en 's nachts doordat er rondom het Taksim Meydanı vele uitgaansgelegenheden te vinden zijn.
Taksim is ook een belangrijke plek voor demonstraties, zoals de 1 mei demonstraties en de Istanbul pride (jaarlijkse Gay Parade).
Istiklal Cadesi Tram
De antieke 'Nostalgische Istiklal Cadesi Tram' is uit de 19de eeuw en rijdt over de Istiklal Caddesi tussen Taksim-plein en Tunel.
De historische tramwagons zijn klein en kunnen niet veel passagiers vervoeren, en zitten vaak vol. De rit is relatief langzaam (om te beginnen moet de conducteur constant aanbellen om de weg vrij te maken voor voetgangers), maar aangenaam - een goede snelle rondleiding door İstiklal Caddesi .
Cumhuriyet Anıtı-standbeeld.
Staat midden op het Taksim Meydanı. Dit standbeeld is gemaakt door de Italiaan Pietro Canonica, ter ere van de grondlegging van de Republiek Turkije. Het kostte Canonica 2,5 jaar om het standbeeld af te maken. In 1928 werd het standbeeld geplaatst op het Taksim Meydanı, dat toentertijd geen bijzondere plaats was.
Het beeld is 11 m hoog en is gemaakt van steen en brons. 1 Kant representeert de Republiek Turkije en de andere kant de onafhankelijkheidsoorlog van Turkije (1919-1923). Aan de kant die naar het noorden wijst, staat Mustafa Kemal Ataturk met aan zijn zijde Ismet Inonu en Fevzi Cakmak en achter deze 3 het Turkse volk. Aan iedere zijkant van het standbeeld staat een soldaat met een medaillon met daarop 2 vrouwelijke figuren.
Tarlabaşıno
We rijden door het ruigste en de meest gevaarlijke deel van de stad.
Tarlabaşıno-go-after-dark-wijk wordt bevolkt door verschillende etnische groepen zoals Koerden, Roma en illegale immigranten, voornamelijk uit Afrika, Afghanistan en Irak.
Nog steeds mooi maar vervallen gebouwen. Overdag zul je de beruchte travestieten, prostituees en drugsdealers geen wandeling zien maken.
Het meest opvallende kenmerk van dit gebied is de mengeling van armoede en cultuur.
In de komende 10 jaar zal de stad 1,5 miljoen nieuwe burgers moeten huisvesten. In 1960 vond er een massale migratie plaats van het platteland naar de zuidoostelijke regio van het land. Arme, arbeiders bezetten de verlaten huizen ooit eigendom van de Griekse, Armeense en Joodse families. Onder andere de Erasmus-studenten zullen daar gaan wonen de huizenprijzen worden vertienvoudigd.
Het omstreden gouvernementele Tarlabaşı Gentrificatie-Project (Tarlabaşı Yenileniyor) wordt bekritiseerd door velen, waaronder enkele van de lokale NGO's en de wijkbewoners. De waarheid is dat Tarlabaşı de 40.000 inwoners zal moeten verplaatsen naar de rand van de stad en van grote invloed zal zijn op het welzijn van de bevolking en sociale banden.
Met bilboards wordt aangegeven hoe de wijk er straks uit gaat zien Je snapt dat die prijzen knap zullen stijgen.
Kanyon shopping Mall
Dan een totaal ander beeld van Istanbul een enorm contrast met de Tarlabaşı!no-go-after-dark-wijk en buiten het mooie oude centrum.
Het betreft de Kanyon shopping Mall. Dit verbazingwekkende nieuwe winkelcentrum Kanyon geopend in mei 2006, bestaat uit 400.000 m² aan winkelruimte, kantoren en 179 luxe woningen. Je vindt hier ook entertainment in een buitengewone architectonische steil.
Kanyon beschikt over 160 winkels, 9 theaterzalen met een capaciteit van 1.600 toeschouwers en een parkeergarage voor 2.300 auto's. De top van de lokale en wereldwijde merken zoals de wereld-beroemde modeketen Harvey Nichols, cafés, 15 restaurants en er vinden openlucht optredens plaats.
De eerste winkel van Apple in continentaal Europa is ook gelegen in het nieuwe winkelcentrum Kanyon.
Over de Bosporus waar ik nog net een vrouw met een hengel op de foto kon vastleggen komen we in de nabijheid van de Egyptische bazaar.
Egyptische Bazaar
Ligt in de wijk Eminönü, ook wel bekend als de Kruidenbazaar (Misir Çarsisi) en is 1 van de oudste overdekte markten van Istanbul.
Een bezienswaardigheid op zich, met de grote hoeveelheid en diversiteit aan mensen, de geuren en kleuren van de kruiden, specerijen, noten en alle andere etenswaren. De bazaar heeft haar naam ook te danken aan de vele kruiden en specerijen die vanuit India via Egypte naar Istanbul werden verscheept.
De bazaar vindt zijn oorsprong in de Ottomaanse tijd en werd ontworpen door de toenmalige hoofdarchitect van het Ottomaanse Rijk, Mimar Kasım. De man heeft de opening van de markt helaas niet meer kunnen meemaken, want hij stierf het jaar voor de opening in 1660.
De Bazaar werd gebouwd met het doel inkomsten te vergaren voor de naastgelegen Yeni Moskee en destijds was het 1 grote apotheek, met allerlei kruidendrankjes en andere middelen van de volksgeneeskunst. De medicinale winkeltjes zijn er nog steeds, maar de meerderheid bestaat tegenwoordig uit winkeltjes met grote zakken vol fel gekleurde kruiden, specerijen, gedroogde vruchten, noten en andere etenswaren. Ook kun je op veel plaatsen het beroemde mierzoete snoep Turks Fruit, lokum, kopen. Uiteraard heb ik hier kruiden en thee gekocht. En we kregen een stuk Turks Fruit. Verbazend was dat dit niet mierzoet was. En ja ook dronken we een kopje appelthee de Turkse gastvrijheid. De naam van dit overdekte gebouw betekent overigens Graanmarkt. Het is een L-vormige winkelstraat.
In de oude boekhandel tussen de Beyazit Moskee en een van de poorten naar de overdekte bazaar Istanbul zijn allerlei boeken te koop;
- school-,taal-, wetenschappelijke-, computer gespecialiseerde- en technische boeken.
- Publicaties over Mustafa Kemal Atatürk, de stichter van het moderne Turkije.
- Daarnaast tal van religieuze boeken en de Koran.
- Ook romans, historische geschriften, boeken over het leven van de Ottomaanse sultans
- oude postzegels en munten
Kopieën van Ottomaanse miniaturen en met koranverzen versierde platen zijn te koop in kleine winkels, gevuld tot aan het plafond. Er was al een boek- en papiermarkt in de Byzantijnse periode op deze plaats.
Ook is er een binnenplaats met wasbakken en fonteinen voor de gelovigen om te kunnen bidden.
Grand Bazaar
En uiteraard zijn we ook nog in de Grand Bazaar geweest. De Kapalıçarşı, oftewel de Overdekte Bazaar, is 1 van de meest bekende markten van Istanbul met maar liefst 60 straten en ruim 5.000 winkels op een oppervlakte van circa 200.000 m². De markt wordt dagelijks bezocht door zo’n 250.000 tot 400.000 mensen.
De Grote Bazaar staat bekend om zijn vele sieraden-winkeltjes, handgeschilderd keramiek, kleden en tapijten, borduurwerk, kruiden en specerijen en antiekwinkels. Veel van de winkeltjes en kramen zijn gegroepeerd naar het type product dat ze verkopen, met speciale gebieden voor bijvoorbeeld leer en gouden sieraden.
En misschien is de markt niet hoe de inwoners van Istanbul tegenwoordig winkelen, het is zeker wel een geweldige sfeermaker, en een blik op een totaal andere cultuur dan die wij gewend zijn.
De overdekte bazaar is al sinds 1461 een belangrijke handelsplaats en zijn labyrintische bolwerk wordt gekenmerkt door 2 gekoepelde gebouwen, waarvan de eerste gebouwd is tussen 1455 en 1461 in opdracht van Sultan Mehmed de Veroveraar.
De markt is in de 16e eeuw enorm uitgebreid onder het bewind van Sultan Suleiman de Verhevene en onderging in 1894 een grote renovatie als gevolg van een aardbeving. De Grote Bazaar heeft 4 hoofdingangen. Je vindt ze aan het einde van de 2 hoofdstraten van de markt en is geopend van maandag tot en met zaterdag van 9.00 uur tot 19.00 uur.
De Çemberlitaş Hammam
Iets wat ook heel belangrijk is en wat natuurlijk ook op ons program stond. De Hammam werd gebouwd door Sinan in 1584 , tijdens het bewind van Sultana Nurbanu, geboren in Venetië in het midden van de 15e eeuw en door Ottomaanse courtisanes naar Istanbul gebracht. De kenmerkende accenten van Sinan, de belangrijkste architect van het rijk, zijn te zien in het prachtige koepelvormige interieur.
de baden
Dat het het beroemdste bad in Istanbul is, maakt het ook het duurste, wat niet per se een betere service betekent. De architectuur is echter grandioos, met zuilen en natuurlijk licht dat door ramen in het hoge gewelfde plafond stroomt. Het is misschien wel de beste manier om het gevoel te krijgen van een echt historisch Ottomaans bad.
Het bad, hoewel het zowel mannen als vrouwen toelaat, zijn de zalen en de behandelingen gescheiden
We hebben genoten en dit is een mooie afsluit van deze dag morgen gaan we naar de moskeeën
En dit waren dan de belangrijkste shopping plaatsen van Istanbul die wij bezochten.