Ahmet III Çeşmesi
Deze fontein bij de ingang van het Top Kapi-paleis stamt uit 1728 en is gebouwd in laat-Ottomaanse rococo bouwstijl.
Ze heeft een aantal koepels en is prachtig gedecoreerd met marmer en kleurrijk tegelwerk. Net als andere Ottomaanse fonteinen spuit ze geen water, maar doet dienst als openbare bron. Boven iedere kraan staat een sierlijke opschrift van de dichter Seyit Vehbi Efendi.
Het Hippodroom
Dit ovalen plein bevindt zich voor de Hagia Sophia, Blauwe Moskee en het Top Kapi.
Ook al is het bij ons niet zo bekend, het Hippodroom werd ergens tussen 200 en 330 v.Chr. aangelegd, het was destijds een Romeins stadion voor wagenrennen een paardenrenbaan. Zij raasden met twee- en vierspannen rond een aarden middenberm. Hier is echter niets meer van over.
Er zijn bijna geen resten over van het oude gebouw, op de ovale vorm en de 2 obelisken die op het midden van de renbaan stonden na. Later werd daar een 3e obelisk, 1500 jaar oud en afkomstig uit Egypte, aan toegevoegd.
Onder leiding van Constantijn de Grote werd dit plein het culturele hart van de stad. Onderzoek bracht aan het licht dat ook de Ottomanen het als paardenrenbaan en sportveld gebruikten. Maar ook voor bloedige executies..
Ook staat hier de slangenzuil (Burma Sutun) die sinds 479 voor de tempel van Apollo staat als geschenk van de 31 steden die in de Perzische oorlogen hadden gestreden. De namen van deze steden staan op de lijven van de 3 ineen gestrengelde slangen die te samen de zuilenschacht vormen. Hun koppen zijn helaas verloren gegaan.
Van het stadion, dat ooit in het hart van Constantinopel (huidige Istanbul) lag, zijn bijna geen restanten meer over.
Dit plein wordt momenteel vooral bezocht om zijn ondergrondse schat: tussen het Hippodroom en de Aya Sofia bevindt zich namelijk de toegang tot een groot ondergronds waterreservoir, Basilicacisterne, gebouwd door keizer Justinianus in 532.
De Basilica Cisterne
De wateropslagplaatsen moesten voor genoeg schoon drinkwater zorgen in tijden dat Istanbul aangevallen werd. De Basilica Cisterne is 143 bij 65 meter groot en zo’n 9 meter hoog. Er zijn maar liefst 336 zuilen in rijen van 12. Het voorzag zijn paleis en omliggende gebouwen en parken van water.
Circa 80.000 m3 water, werd geleverd via 20 km aquaducten uit een reservoir in de buurt van de Zwarte Zee
De stortbak is gebouwd met behulp van zuilen, kapitelen en sokkels van verwoeste gebouwen, en de symmetrie en pure grootsheid van de conceptie zijn heel bijzonder.
Een aantal scènes van de James Bond-film From Russia With Love is hier opgenomen.
De 2 kolommen in de noordwestelijke hoek worden ondersteund door blokken gesneden in Medusa hoofden of de kolom naar het midden met een traan ontwerp - Het is niet bekend waar deze kolommen oorspronkelijk vandaan komen maar het is geweldig om te speculeren.
Het mausoleum (Turbe) van Sultan Mahmud II.
Het graf van sultan Mahmud II (reg. 1808-1839) werd in 1840 gebouwd door de zoon van de sultan, Abdulmecid. Het mausoleum werd gebouwd in de toen populaire Ottomaanse Empire-stijl, beïnvloed door de neoklassieke, Napoleontische Franse Empire-stijl.
Het mausoleum herbergt de sarcofagen van 3 Ottomaanse sultans:
- Sultan Mahmud II (1875-1839),
- Sultan Abdulaziz (1830-1876) en
- Sultan Abdul Hamid II (1842-1918),
- en die van hun naaste familieleden.
Grenzend aan het mausoleum is een klein kerkhof met de graven van enkele van de meer afgelegen afstammelingen van de sultans en diverse hoogwaardigheidsbekleders.
De fontein geschonken door deDuitse keizer Wilhelm II
Deze staat aan het korte eind van het Hippodroom vlakbij de Aya Sofya, en de Blauwe Moskee. De keizer schonk hem ter gelegenheid van zijn bezoek aan sultan Abdulhamit II in 1895 De fontein werd in Duitsland gemaakt en verscheept naar Istanbul.
Binnenin de fontein staan zowel de initialen van de Duitse monarch als die van Sultan Abdülhamid. De koepel is op schitterende wijze bekleed met een fonkelend gouden mozaïek.
Ook bij het gemeentehuis achter de bomen verscholen vind je fonteinen.
Het Aquaduct van Valens
voorzag Constantinople van water. Het is een Byzantijns aquaduct wat in 373 in gebruik werd genomen. Het water uit de bossen werd door dit aquaduct getransporteerd naar het centrum van de stad het staat vlakbij de Sehzade Moskee.
Het aquaduct bestaat uit 2 verdiepingen en tegenwoordig razen de auto's eronder door. Ook hier in de nissen onder en langs de muur zitten kleine bedrijfjes.
Hier is goed te zien hoe dik de muur is.
In de muur is een poort loop erdoor en je komt op een binnenplaatsje waar t leven even stilstaat.
We lopen verder en staan we midden in een heel mooi rustig dorp dat was genieten
De winkels
Wat details en natuurlijk ook hier een begraafplaats.
Galatatoren
Wanneer je vanaf Eminönü naar de overkant van het water kijkt dan kun je niet om de Galatatoren heen. De Galatatoren is 1 van de oudste torens van Istanbul, gebouwd in 528. De toren is 61 meter hoog en springt daarmee in het oog in de skyline van Istanbul. Of we ook op de toren zijn geweest vraag je? Nee nog niet dus! Hoera moet toch nog een keer terug.
En op de Galatabrug is het genieten zoals je ziet
Hier wat foto’s van de oude stadsmuur. Hij brokkelt alleen maar verder af, is nooit in zijn oude luister hersteld.
Langs de oude stadsmuur komt het Constantinople van vroeger samen met het Istanbul van nu.
De muur mag dan onbruikbaar zijn als verdedigingswerk, hij is nog zeer nuttig in het alledaagse leven van nu.
Op rond en zelfs ín de muur speelt zich van alles af. Langs het begin van de muur, bij de Zee van Marmara, wordt de grond bewerkt door boeren die er van alles verbouwen en aan het eind van de dag hun groente en fruit ter plekke verkopen.
Op door gras overwoekerde vervallen delen van de muur staat vee te grazen, in de nissen onder de muur zitten kleine bedrijfjes (zie ook boven), hebben sommige arme stedelingen hun ‘woning’ en staan paarden in de schaduw te wachten tot ze bij de smid aan de overkant aan de beurt zijn.
Op de begroeiing op de muur ligt was te drogen en rondom een aantal vroegere stadspoorten wordt van alles verkocht – schoenen, speelgoed, huisraad. De oude muur van Istanbul, zou je kunnen zeggen lééft!
Zomaar een paar huizen en als je nu denkt wat doet dat pakhuis daar?
Wel dat is een ziekenhuis.
Dit is ook Istanbul!
