Caesarea – Daliyat al Carmel – Haifa – Akko.
Tel Aviv (Hebreeuws: תל אביב, Tel Aviv)
De naam is een samenstelling van het woordje Tel (Een tell is een heuvel die ontstaat doordat vele generaties mensen achtereenvolgens dezelfde plek bebouwen en weer verlaten. Door de jaren heen stijgt het niveau, waardoor zich een heuvel vormt.) en Aviv, is het Hebreeuwse woord voor lente.
Tel Aviv verwijst dus naar de renaissance van het Joodse volk in het thuisland. De naam werd gekozen omdat hij ook verwijst naar het befaamde boek, Alt Neuland, van Theodor Herzl die de vader van het moderne Zionisme genoemd wordt. Het is de op-één-na grootste stad van Israël, aan de Middellandse Zee.
Economisch gezien is Tel Aviv de grote motor geworden van Israël door de vele hightech bedrijven die hier zitten. Tel Aviv heeft ook een reputatie als incubator van nieuwe ideeen en technologieen. Een grote inspanning wordt gedaan door het stadsbestuur om jonge mensen met ideeen te helpen hun dromen waar te maken.
Tel Aviv is een moderne stad waar tolerantie, genieten van het leven en het samen werken aan een mooie toekomst centraal staan. De stad is opvallend schoon, relatief veilig voor een stad van dit formaat en kent een enorme mix aan etniciteiten. Hoewel het Joodse geloof ook hier diep in de samenleving geworteld is, merk je daar als bezoeker vrij weinig van.
Een stukje geschiedenis van de stad
Waar je nu Tel Aviv ziet staan was zo'n 200 jaar geleden niet meer te zien dan zandduinen en woestijn. Net ten zuiden van het tegenwoordige Tel Aviv was wel een stad te vinden: Jaffa. De stad Jaffa bestaat al sinds enige millennia en is één van de oudste steden ter wereld.
In 1909 kochten 66 Joodse families een groot stuk zandduinen ten noorden van Jaffa langs de oevers van de Ayalon rivier, verdeelden dat en dat was het begin van Tel Aviv.
Naarmate het einde van de twintigste eeuw naderde waren er, mede door een groep Russische Joden die zich hier in 1887 vestigde, inmiddels enkele tientallen permanente bewoners te registreren. Dit was in de eerste wijk van het tegenwoordige Tel Aviv: Neve Zedek. Een 2de groei kreeg Tel Aviv in het jaar 1908 bij het ontstaan van de wijk Achuzat Bait. Verschillende Joodse families vestigden zich hier. De roman Alt Neuland van Theodor Herzl vormt de blauwdruk voor het nieuwe Tel Aviv.
Werd Tel Aviv, oorspronkelijk gebouwd in eklektische stijl, werd het later in de 20- 30tiger jaren het grote experiment van de International style, waarvan Bauhaus een voorbeeld is. Deze moderne stroming die meerdere vormen kent heeft een belangrijke basis en dat is de kunst van het weglaten. Strakke vormen met soms ronde hoeken waren ineens kenmerkend in het groeiende Tel Aviv. In de jaren zestig begon de hoogbouw serieuze vormen aan te nemen. Inmiddels zie je dat het aantal wolkenkrabbers aardige proporties begint aan te nemen in Tel Aviv. De oorspronkelijke basis van de stad is gelegd tussen 1910 en 1960, toen de stad wat betreft inwonersaantal een piek van bijna 400.000 mensen bereikte.
Vrijdag 14 mei 1948
was Tel Aviv wereldnieuws. Klokslag 4 uur 's middags riep David Ben-Gurion de onafhankelijke staat Israël uit. Dat was één dag voordat het Britse mandaat zou eindigen en de Britten het toenmalige Palestina zouden verlaten. Dit historisch moment, vond plaats in de voormalige burgemeesterswoning aan de Rothshild Boulevard.
De Rothschildboulevard
vind je ten zuidoosten en ten zuiden van Het Dizengoffplein, en in het verlengde van de Ben Tsiyonboulevard. Dit is een van de aantrekkelijkste en meest bezoekwaardige boulevards van Tel Aviv en een van de boulevards waar u veel voorbeelden van Bauhaus-architectuur kunt vinden. Centraal op de boulevard vindt u een aparte zone voor wandelaars en fietsers. De boulevard wordt geflankeerd door ontelbare cafe's, kiosken en restaurants. En bomen met schitterende bloemen ja we hadden geluk ze stonden in bloei. Ook stonden hier een paar monumenten
The Founders Monument and Fountain
Het monument ligt t.o. het huis van de eerste burgemeester van Tel Aviv. Het is opgedragen aan de mannen en vrouwen die Tel Aviv in de eerste helft van de 19e eeuw hebben opgericht. Genesteld in een groene ruimte op Rothschild Boulevard, het is een serene plek, bezaaid met banken en gecentreerd rondom een klein zwembad en fontein. Het monument zelf is een groot stuk beton je vindt hier een lijst met de 66 familienamen die worden beschouwd asl de grondleggers van de stad. Aan de andere zijde is een sculptuur met 3 lagen.
- De onderste laag toont de zandduinen en wilde dieren die zich hier bevonden.
- De 2de toont de eerste huizen meestal met 1 verdieping.
- De 3de bovenste laag, geeft Tel Aviv van 1949 weer met specifieke herkenningspunten en het Tel Aviv van de toekomst die men toen voor ogen had
Standbeeld van Meir Dizengof
Staat ook aan de Rothschildboulevard. In 1922 werd Meir Dizengoff, een zakenman uit Bessarabia (de huidige Moldavië), de eerste burgemeester van Tel Aviv, waarvan hij de ontwikkeling in de voorgaande jaren als stedenbouwkundige had gepromoot en door een deel van het land te kopen dat was verkaveld aan de eerste kolonisten.
Shalom Meir Toren ( Hebreeuws : מגדל שלום מאיר ,
algemeen bekend als Migdal Shalom , Hebreeuws : מגדל שלום )
is een kantorentoren in Tel Aviv , Israël . Het was de eerste wolkenkrabber van Israël en werd ontworpen door de architecten Yitzhak Pearlstein, Gideon Ziv en Meir Levy. Toen de bouw in 1965 voltooid was, was het het hoogste gebouw in het Midden-Oosten en wedijverde het met de hoogste gebouwen in Europa in hoogte. Om de toren te bouwen, moest het historische Herzliya Hebreeuws Gymnasium in het centrum van Tel Aviv worden afgebroken. De toren werd gebouwd door de "Meir Brothers", Moshe, Mordechai en Menachem Meir, die het vernoemden naar hun vader, Reb Shalom-Shachna Meir.
Het gebouw telt 34 verdiepingen en staat op een hoogte van 120-130 m. 50.000 kubieke meter beton, 4.000 ton staal, 35 kilometer waterleidingen en 500 kilometer bedrading werden gebruikt in de toren. Het gebouw heeft een crèmekleurige tegelgevel die speciaal voor de toren is gemaakt en werd vervaardigd in Italië.
Je vindt hier een aantal permanente en tijdelijke tentoonstellingen gewijd aan het begin en de ontwikkeling van Tel Aviv.
Onder het torenblok werd een metrostation gebouwd, maar de rails werden nooit gelegd en het station bleef leeg en los van elk spoorwegsysteem. Helaas geen foto dus de buitenkant maar van internet geplukt.
In de toren zijn permanente en tijdelijke tentoonstellingen gewijd aan de eerste decennia van Tel Aviv ondergebracht op de begane grond. Hier zien we het ontstaan va de stad. Paar bekende namen aldaar
Avraham Soskin
was de typische "fotograaf van Tel Aviv" in de eerste decennia na de oprichting van de stad. Zijn foto van de historische loterij van woonpakketten die plaatsvond op 11 april 1909 op de zandduinen van Jaffa is het meest gereproduceerde en wijdverspreide beeld van het vroege Tel Aviv.
S.Korbman
een andere TA-fotograaf: hij was een amateurfotograaf en liet een immense fotocollectie achter die na zijn dood werd ontdekt. Zijn unieke foto's hebben de routine van het dagelijkse leven in alle hoeken van de stad vastgelegd.
"Nachum Gutman's mozaïeken."
De winkelpromenade op de begane grond is voorzien van een mozaïekschildering van de Israëlische kunstenaar Nachum Gutman. In het midden van het kleine plein zijn de roltrappen, aan de randen op de muur installeerde Gutman 12 mozaïekpanelen die de geschiedenis van Tel Aviv weergeven. 3 Indrukwekkende mozaïekplaten, je kunt genieten van de verhalen en hun kleurrijkheid. De eerste afbeelding toont hoe de ceders van Libanon worden uitgeladen in de Jaffa-poort, op weg naar de tempel in Jeruzalem. De tweede toont de profeet Jona aan boord van een schip naar Tarsis in de haven van Jaffa in zijn poging om God te ontvluchten.
Het werk, bekend als "Vierduizend jaar geschiedenis", werd op 18 januari 1976 ingewijd.
Tegenover Nachum Gutman vind je een andere mozaiek van David Sharir. Deze toont de vroege geschiedenis van Tel Aviv.
De tekst op de glazen deur verwijst naar David Sharir.
Op de 1ste verdieping zagen we een grandioos mooie maquette van Tel Aviv. Een model van ca. 1999.
Monument voor premier Yitzhak Rabin.
De Israëlische premier werd vermoord op dit plein tijdens het bijwonen van een vredesbijeenkomst in 1995. Het monument is ontworpen door beeldhouwster Yael Ben-Artzi.
16 Basaltrotsen afkomstig uit Galilea zijn in de grond ingebed. Deze rotsen, op verschillende hoogten op elkaar geplaatst, symboliseren de politieke en sociale omwentelingen die plaatsvonden in de staat Israël in de nasleep van de moord. De rotsen vertegenwoordigen ook de diepe wortels van Yitzhak Rabin in het land Israël.
Jaffa-Yafo
Een van de oudste steden ter wereld, was een belangrijke havenstad voor de Egyptenaren. Jaffa heeft tot in de twintigste eeuw een belangrijke rol gespeeld, die nogal varieerde van wie er op dat moment heerste over dit gebied. Jaffa stond op een gegeven moment vooral bekend als de export-haven van citrusvruchten zoals de sinaasappel en de mineola. Jaffa werd op een gegeven moment zelfs een bekend merk in de wereldwijde handel van citrusvruchten. En nog genieten wij regelmatig van de Jaffa's in ons eigen land.
Volgens de joodse overlevering werd Jaffa gesticht door Jafet, de zoon van Noach. Volgens Griekse kooplieden die lange tijd in de stad woonden werd de nederzetting gebouwd door Joppa, de dochter van Aelos, de god van de winden. Yafo was een van de steden van Dan. De bezienswaardigheden in Jaffa liggen op loopafstand van elkaar. Het is een mooie stad met zijn vele steegjes die een enigszins meditirane sfeer heeft.
Het oude Jaffa is inmiddels opgeslokt door het veel jongere maar veel grotere Tel Aviv. De officiële naam van de stad is tegenwoordig dan ook Tel Aviv-Jaffa of Tel Aviv-Yafo. Eigenlijk is het een stad geworden die uit twee steden bestaat.
Ondanks de constante vernietiging, wordt de rijke geschiedenis van Jaffa bij elke stap gevoeld. De stad is omhuld met mysteries, legendes, verhalen over liefde en oorlog en grappige anekdotes. Via de "Hoofdpoort" - Jaffapoort, gaan wij op ontdekkingsreis in het oude Jaffa. We lopen zoals je ziet ook langs de muren van het Grieks-orthodoxe klooster, vernoemd naar de engelen Michael en Gabriel, is een groot complex met een kerk en een herberg voor pelgrims. het werd eerst gebouwd in de tweede helft van de 17e eeuw opnieuw vestigde zich in Jaffa. De kerk houdt dienst in het Russisch en Roemeens op zaterdag en zondag
Het kleine citrusboompje
is een kunstwerk van de Israelische artiest Ran Morin. "Het Ei" hangt vast met drie stevige stalen kabels aan de omringende gebouwen. Het stelt de Arabische bevolking van Jaffa voor, ontworteld misschien maar toch nog altijd bloeiend.
Sinaasappelen, waren eens het keurmerk van Jaffa in de 19de eeuw binnengebracht in dit gebied als exotisch fruit.
Al eerder in de Arabische wereld. In het Arabisch Bortugali, in het Arabisch kent men de letter P niet, dus eigenlijk van Portugali. Portugese zeelui namen sinaasappelen of ander citrusfruit mee op hun reizen langs de Afrikaanse kusten om scheurbuik te vermijden. Zo kwamen ze in de Arabische landen terecht.
Op de koffie bij Doris Rania
die naar eigen zeggen een Christen, Arabische, Palestijnse en Israelische vrouw (in die volgorde) is. Als wij zijn voorzien van koffie vertelt zij haar verhaal, over haar leven. Hoe zij niet uitgehuwelijkt maar toch wel gearrangeerd in het huwelijk is getreden en haar entree nam in het huis en bij de familie van haar echtgenoot. Zij is gelukkig met haar kinderen maar miste toch een stukje eigenwaarde. Door groepen te ontvangen en te vertellen over haar leven in Israël dat ze niet in wil verruilen voor een leven in Palestina voelt zij zich happy.
Het Saraya-gebouw
is een Turks royaltyhuis dat in 1987 in de noordoostelijke hoek van de klokcirkel lag. Vóór dit gebouw werd het gebruikt als Jaffa's archeologisch museum, maar toen de stad zich uitbreidde en haar muren verwoestten, was de structuur die het meest glorieus gebouw.
Het gebouw werd gebouwd van liefdadigheid en ontworpen in een klassieke oosterse uitstraling. De voorkant heeft vier marmeren palen, een mooie entree met bogen van marmer. Tijdens het Britse regime werd het gebouw gebruikt en zelfs in de Onafhankelijkheidsoorlog werd het gebruikt door de Arabieren. Op 4 januari 1947 werd het gebouw door een lehi-team blauw gemaakt en vernietigd.
De apostel Petrus
logeerde hier waarschijnlijk bij de leerlooier Simon (Hand. 10:5-6) en in deze stad wekte hij Tabhita op uit de dood (Hand. 9:36-43); hij kreeg er een visioen over het ritueel van de doop en de bekering van mensen die niet joods waren, met als gevolg dat de Romeinse honderdman Cornelius zich tot het christendom bekeerde.
De haven van Jaffa
is de plaats waar Jonas door de walvis werd uitgespuwd nadat hij drie dagen in de buik van de vis had doorgebracht. Ja 2x de walvis die in Jaffa is niet zo heel scherp maar ik had er nog 1 gefotografeerd onderweg met een beetje kleur
Ook Koning Salomon heeft de haven gebruikt om zijn kostbare materialen voor de bouw van de tempel aan te voeren.
De rots van Andromeda
voor de oude havenmonding steekt de rots uit zee omhoog. De mooie jonge dame was aan de rots geketend door haar vader als offer voor de zeegod Poseidon om door een zeemonster verslonden te worden. Gelukkig werd ze gered door een Griekse held Perseus de zoon van Zeus die met het hoofd van de Medusa het monster in steen veranderde. Dat stenen monster ligt nog altijd voor de kust van Jaffa. Op deze plek is de doorvaart voor de schepen niet meer mogelijk
Abrasha Park
hier staat een moderne sculptuur die bekend staat als het Geloofsbeeld. Op het vasteland waren oude steden vaak ommuurd en hadden een stadspoort. Dit standbeeld de vorm van een dergelijke poort.
De enorme, stevige pilaren, elk 4 meter lang, spreken van kracht. En de gravures verbeelden de kracht van het geloof in de machtige, handelende God van Israël.
Het houtsnijwerk in de rechterpilaar vertegenwoordigt Abraham en zijn bindende Isaac als offer ( Genesis 22 ; let op de ram aan de voet van de pilaar zie foto 3).
De gravures op de pijler links vormen de droom van Jakob van de ladder naar de hemel ( Genesis 28 foto 4 ). En het dwarsstuk bovenaan, de bovendorpel, toont de verovering van Jericho door Jozua en de Israëlieten ( Jozua 6 foto 2 andere kant). Gods belofte die eerst aan Abraham was gedaan, stroomde door Izaak en Jacob en werd door Jozua gerealiseerd.
Het Geloofsbeeld is een populaire plek voor kunstenaars en is versierd met drie Bijbelse reliëftaferelen zie laatste foto.
HaPisga
het Hebreeuwse woord voor de top. Het is een mooie kleine tuin gelegen aan de top van het oude Jaffa. Een van de beste plekken in de stad om de kustlijn van Tel Aviv te fotograferen. Dit hebben wij dan ook gedaan. De pittoreske plek ligt dicht bij de Zodiac-brug.
Volgens de plaatselijke legende moeten bezoekers bij zonsondergang op de brug staan, hun astrologische teken aanraken en een wens doen. Zelfs als je je wens niet begrijpt, is het uitzicht alleen al de moeite waard.
Jaffa heeft een cluster van archeologische vindplaatsen in de oude stad, waarvan vele 3000 jaar oud zijn.
Aan de voet van HaPisga ligt het amfitheater waar in augustus elke zaterdag volgens lange traditie de zomer-muziekshows genaamd "The Nights in Jaffa"plaatsvinden.
St.-Petruskerk
Verder zuidwaarts staat de rooms-katholieke St.-Petruskerk. De kerk werd in 1654 op een verhoging gebouwd;
De Mahmoudiya-moskee ( Arabisch : جامع المحمودية , Hebreeuws : מסגד מחמודיה
Niet ver van de klokketoren vandaan op de noordoostelijke hoek van het oude Jaffa staat de Grote Moskee ofwel de Mahmudjije die in 1810 haar deuren voor gelovigen opende. complex van gebouwen rond twee grote binnenplaatsen en een derde, kleinere binnenplaats. De gebouwen, poorten en binnenplaatsen werden in verschillende fasen in de 18e en 19e eeuw gebouwd, terwijl Zuid-Syrië onder Ottomaanseheerschappij stond. We waren iets te laat helaas anders hadden we de immam horen oproepen tot gebed deze is wel speciaal zei ons Paul.
Klokketoren
is de blikvanger van de oude stad die het Kikar Ha Hagana-plein domineert. De toren werd in 1906 gebouwd ter ere van het dertigjarige regeringsjubileum van de Turkse sultan Abdul Hamid II.
Maskit
is een Israëlisch modehuis gesticht in 1954 door Ruth Dayan, de vrouw van Moshe Dayan. Het was het eerste modehuis van het land. Maskit produceert textiel, kleding, kunstvoorwerpen en sieraden.
In de eerste jaren van de staat, toen de regering werkmogelijkheden zocht voor nieuwe immigranten in Israël, besefte Ruth Dayan dat velen van hen bekwaam waren in decoratieve kunst zoals borduurwerk, vloerkleden en kunstnijverheid. Het concept van Maskit, dat Dayan in 1954 oprichtte, was om moderne Europese patronen te nemen en te combineren met etnisch borduurwerk. In de 60tiger jaren was o.a Audry Hepburn een van de klanten van het modehuis
Shuq Hapishpeshem (vlooienmarkt)
Vind je in het oostelijke deel van de oude stad, ca. 200 m ten zuidoosten van de klokketoren. Hier is al het denkbare te koop van verse groente en vis tot oude kleren en van koperwaren tot Perzische tapijten. Overdekte straten, stalletjes en piepkleine winkels en bepalen het aangezicht van deze zeer bezienswaardige vlooienmarkt. Aan de handelswaar kunt u zien dat de joodse bevolking uit alle hoeken van de aarde naar deze plek is toegestroomd. Het was gezellig hier even rond te struinen wat een heerlijk sfeertje geen gedouw of getrek nee gewoon even kijken en hier en daar wat kopen uiteraard.
Denk je bij die laatste foto heb ik toch al gezien op je site? Wel dat klopt! In Bali zagen wij deze vazen ook dus ook nu laten staan en alleen een foto gemaakt.
Er waren ook genoeg winkeltjes waar wat eetbaars te krijgen was en het zag er allemaal even heerlijk uit dus handen op de rug. Alleen maar foto's maken en dat is gelukt! Maar dan;
Hier is de plek voor de lekkerste Hummus van Israel zegt Paul onze reisleider wel dat gaan we natuurlijk wel even proeven! Enne het was heerlijk geloof me! Uiteraard ook nog even een glas Jaffa juich gescoord ja vitamines heb je nodig toch?
Ook in Israel wordt gefietst ik zei het al zelfs de Rothschild boulevard heeft een breed aangelegd fietspad. Wat ons opviel waren de leuke E-bikes die hier rondreden. Jawel geruisloos en met een aardige snelheid. Er is een soort lease/verhuur-systeem ( de groene fiets). Fietsen voorzien van accu stonden op slot maar sommigen mensen zagen we ook met de accu in de hand rondlopen en wij denken dan gewoon dat is eigendom haha. Kon het niet laten een foto van die fietsjes te maken. Dan komen we langs een bord geplakt op een paal 'sorry kunnen wij niet lezen'. Paul die vloeiend Hebreeuws spreekt; "bind aan mij geen fietsen vast" De eigenaar van de fiets op de foto ernaast (geen accu) kon het schijnbaar ook lezen en bond zijn fiets dus elders vast.
Wat zien we zo langs de weg?
Hoge moderne flatgebouwen in diverse moderne stijlen, de oudere huizen en 3 hoog flats (geen lift), de electracentrale en natuurlijk de grotere winkelketens. Vast beeld in het verkeer zijn de files zeker rond het spitsuur maar kijk op veel plaatsen bloeit de bougainville volop dus kleur in overvloed. En ook een vast terugkerend iets zijn de bussen, de vrachtwagens en de trein. En ook het groen en de begraafplaats net aan de rand van de stad niet vergeten.
