Op weg naar Caesarea
Een nieuwe dag is aangebroken we gaan weer op weg een beetje op tijd want we hebben een hoop te doen. En zoals je boven ziet is het weer aardig druk op de weg en afwisseling genoeg van vergezichten, energiecentrales, graffiti tot de markt. We zien weer diverse uiteenlopende vormen van woningen en wat we ook zien is de regenboogvlag. Ik heb even geinformeerd bij Paul wel 08 juni de dag dat wij aankomen in Holland is de gay-pride. Helaas pech we kunnen er dus niet heen. Je ziet het goed we reden ook nog langs een stadion dus dat moeten we dan ook maar even vastleggen. Net als het uitschrijven van die bekeuring dat was een gelukstreffer natuurlijk
Cesaerea Martima
Dit is de stad die we vandaag als eerste aandoen. De verlaten vestingstad ligt halverwege de weg die Tel Aviv met Haifa verbindt, niet ver verwijderd van Hadera.
De havenstad werd in de 4de eeuw voor Christus door de Feniciërs gesticht. In de Romeinse tijd werd de stad door koning Herodes de Grote uitgebreid en verfraaid. Hij gaf de stad ook de naam Caesarea, als eerbetoon aan keizer Caesar Augustus.
Hij maakte Caeserea de hoofdstad van het land. Het was een heidense stad. De overblijfselen van de ommuurde havenstad behoren tot de imponerendste die je in Israël kunt vinden.
- In de Byzantijnse periode was Caesarea een christelijke stad grotendeels afhankelijk van handel.
- In 638 werd Caesarea ingenomen door de moslims, die zich meer op landbouw dan op handel concentreerden.
- In 1101 CE werd de stad veroverd door Boudewijn I tijdens de eerste kruistocht. De stad werd beheerd door de kruisvaarders.
- In 1187 heroverde Saladin (Ismalitisch generaal) de stad om het onderdeel van het Ottomaanse rijk te laten worden. Hij hield deze 4 jr vast voordat de kruisvaarders hem heroverden.
- In 1251 versterkte Louis IX de stad met hoge muren en een diepe gracht.
- Echter, in 1265 werd de stad veroverd door de Mamluks (Baybars) die de vestingwerken verwoesten.
Nationale park Caesarea
Een groot deel van Caesarea ligt nog onder de duinen verborgen, een ander deel ligt in zee: de kustlijn lag in de Romeinse tijd namelijk ca.100 m zeewaarts ten opzichte van tegenwoordig. De vesting is over een deel van de Romeinse stad gebouwd. Ruw gezegd zijn de lagere delen in de stad uit de Romeinse tijd (veel marmer) en de hogere delen met onder andere de bogen uit de kruisvaarderstijd.
Als de wind uit het noorden komt, kun je de donkere fundamenten in het water zien liggen. Tijdens de zomermaanden komen er honderden toeristen naar Caesarea om te helpen bij de opgravingen. Nu wonen rondom het complex een aantal rijke ingezetenen van Haifa en Tel Aviv, staat er een luxueus hotel en liggen er een vakantiedorp en een aantrekkelijke golfbaan.
Wat hebben we gezien; de Minaret van de Bosnische moskee, Restanten van een bogengallerijen en zuilen. De laatste foto laat zien dat zij bezig zijn met reconstrueren. De foto ervoor geeft aan hoe hier de dikte van de muur wordt nagebootst. Geïnteresseerd? Er is voldoende te vinden op internet.
Romeinse forum
Ten oosten van de stadspoort, vlak bij de parkeerplaats, ligt het Romeinse forum met twee grote onthoofde beelden uit de 2e eeuw en de voet deze zijn allen uit 1 stuk gehouwen. De Romeinse beeldhouwwerken vertegenwoordigden een deel van de Byzantijnse stad. De meeste beelden van Caesarea werden gevonden zonder hoofd over het algemeen waren dit belangrijke of plaatselijke hoogwaardigheidsbekleders
Romeinse amfitheater
Binnen de muren staat ook het indrukwekkende Romeinse amfitheater dat in 1961 gereconstrueerd werd. De fresco’s die eens de muren sierden zijn verdwenen. Helaas zijn ook de originele banken beneden verwijderd en vervangen door plastic stoelen.
Het theater dat plaats biedt aan 3500 toeschouwers wordt tegenwoordig intensief gebruikt voor diverse evenementen. Door de geweldige akoestiek hoeven de artiesten geen gebruik te maken van microfoons. Ook wij konden genieten van een gezelschap dat hun gezang ten gehore bracht.
Hippodroom
Het hippodrome gelegen naast het paleis van koning Herodes is meer dan 2000 jr oud. Het is door archeologen in 1992 ontdekt. Compleet met 12 rijen stoelen en gangpaden en is nog steeds in uitstekende vorm.
Het heeft een afmeting van 230 m l x 60 m b. Hier werden vroeger de paardenraces gehouden. Het verbindt het amfitheater met de eigenlijke kruisvaardersvesting. Het was hier dat de grootste wagenrennen met elkaar concureerden. En zie de Japanners bedachten als we bovenop gaan staan hebben we overzicht.
Een van de Romeinse zoetwaterbaden in zee.
De oude haven
Hier is een filmzaal ingericht we kijken naar een korte filmp over de geschiedenis van de stad genaamd de Caeserea Experience. Je kunt zien hoe het aanzien van de stad in de loop der eeuwen is veranderd.
In de haven, hebt je een schitterend zicht over de stad en het water. We zien ook de muur in de zee dit is een deel van de waterbreker die Herodes liet bouwen een unicum voor die tijd.
Terwijl we in de oude vestingstad staan zien op de achtergrond de torens van de huidige kolencentrale Orot Rabin toch wel heel apart
De kruisvaarders gebruikten in de 13e eeuw de stad als haven. Daarom maakten zij van de stad een vestingstad door dikke muren en diepe grachten aan te leggen.
De poort
die wij door gaan bij het verlaten van de stad, is typisch Frans Gothische stijl. Let vooral op het kruis bij de punten en zie de 3 dubbele boog!
Aquaducten
Caesarea werd van water voorzien door 2 aquaducten die de Romeinen in de 2e eeuw bouwden. Deze liggen evenwijdig aan het strand ten noorden van de vesting. Grote delen van de aquaducten zijn nog in zeer goede staat, mede dankzij het feit dat zij lange tijd onder het beschermende duinzand lagen. Nog steeds verdwijnen delen van de imponerende aquaducten onder het duinzand, andere delen zijn weggeslagen door het aanstormende water van de Middellandse Zee. Het hoogste Romeinse aquaduct was verbonden met Nacahal Taninim in het Carmelgebergte, het laagste Byzantijnse aquaduct verbond de stad met de Timsah-bronnen die bij de huidige kibboets Maagan Mikhael ontspringen.
Dalyat al Carmel
is een Druzendorp. Zij zijn een aparte bevolkingsgroep. (zie ook pagina Israel), afgescheiden van de Shia in de Islam in de 11de eeuw, vormen zij een vervolgde groep. In Israel hebben ze volledige godsdienstvrijheid en ze zijn dan ook heel loyaal ten opzichte van de staat Israel. Druzen dienen in het leger en bekleden er hoge posten.
Ze geloven in onmiddellijke reïncarnatie, in gelijkheid tussen man en vrouw en in de zeven wetten van Noah. De volgende regels worden nauw nageleefd; Respect;
- voor de heerser, de regels van het universum.
- voor het menselijke leven.
- voor de familie. Ouders moeten hun kinderen een goede opvoeding geven en
- moeten kinderen voor hun ouders tonen.
- voor iemands eigendom.
- voor dieren, als je al vlees wil eten dan zomin mogelijk leed veroorzaken.
- voor de natuur in het algemeen.
- voor de wet om anarchie te vermijden.
Deze wetten zijn in wezen de regels van een civilisatie met respect voor de natuur, mensen, dieren en planten. Druzen zijn heel erg bezig met de natuur, eikenbomen ook wel Terebint zijn overal te vinden en worden door hen geëerd en met heel veel respect behandeld.
De vlag;
- groen, de natuur die alles overheerst,
- rood, kleur van liefde en passie maar ook van bloed, oorlog en geweld.
- Geel de kleur van de levengevende zon,
- blauw, het water dat nodig is voor alle leven en tenslotte
- wit de kleur van de vrede. De witte duif of de witte vlag.
De tuinen van de Bahai,
Het gebied beschikt over de 2 meest heilige plaatsen in de bahá’í religie die geassocieerd worden met de oprichters ervan.
1 Daarvan zijn de tuinen van de Bahá'i, ook bekend als de hangende tuinen van Haifa, zijn terrastuinen rondom De Schrijn van de Báb op de helling met zijn 19 terrastuinen op de berg Karmel is erkend als werelderfgoed vanwege hun diepe spirituele betekenis en omdat ze getuigen van de sterke traditie van bedevaart binnen het bahá’í geloof.
Onder de gouden koepel die al van veraf te zien is, in een graftempel rust de Báb de profeet en martelaar uit Perzië, die zich "de Poort" noemde naar nieuwe tijden. Heraut van de komst van de machtige Manifestatie van God die Bahá'u'lláh wordt genoemd.
De Bahais zijn een andere afsplitsing van de Shia Islam van de 19de eeuw. (Eveneens in het overzicht op de pagina Israel)
Panorama baai van Haifa
De El Jezzar-moskee
is het Arabische symbool van de stad. Achmed el Jezzar heeft haar tussen 1780 en 1790 op de ruïnes van de Kerk van het Heilige Kruis laten bouwen. Dreze moskee is wereldberoemd niet vanwege haar streng islamitische architectuur, maar door de legendarische 'Baard van de Profeet' die nu nog in menige vloek voorkomt. Hier worden namelijk drie baardharen bewaard die op de 27ste dag van elke ramadan aan de gelovigen worden getoond. In de schaduwrijke binnenhof van de moskee staan de sarcofagen van Achmed el Jezzar en zijn stiefzoon Suleiman.
Akko
de meest oosterse stad van Israel, ligt op een landtong in de baai van Haifa in Israël. De perfecte locatie voor een havenstad. Al een paar duizend jaar is de plek op die manier in gebruik bij verschillende volkeren. In de tijd van de kruistochten tussen 1095 en 1291 na Chr., waren West-Europese christenen een periode heer en meester in Akko of Acre zoals de stad toen bekend stond. Voor de christelijke kruisvaarders was de stad van vitaal belang voor het handhaven van hun moeizaam bevochten koninkrijk in het heilige land. De Egyptenaren hadden de gewoonte om vijandige steden te vervloeken; deze vervloekingsteksten zijn op aardewerk teruggevonden. Een van de 64 vervloekte steden was de havenstad Akko.
De Kruisvaardershallen
de Middeleeuwse citadel, die de kruisvaarders ooit bouwden. De resten hiervan liggen grotendeels onder de grond en tegenover de Al Jazzar Moskee vind je de ingang van het ondergrondse complex.
De eerste hal na de ingang toont twee verschillende architectonische stijlen: de benedenzijde de gangbare stijl van de kruisvaarders en de bovenzijde de Turkse stijl.
Onderweg komen we in gigantische zalen terecht, zoals de ridderzalen en de eetzaal met een 12 meter hoog kruisgewelf. De Ridderzaal van de Johannieteridders wordt gedomineerd door drie dikke zuilen die de kruisgewelven ondersteunen. Deze werd gebruikt door de Orde van Hospitaalridders. Toen zij via een tunnel probeerden te ontvluchten stuitten zij op deze ridderzalen. De zalen waren geheel gevuld met zand en stenen en de gevangenen moesten onverrichterzake terugkeren naar hun cellen. Enige tijd later wisten zij alsnog op spectaculaire wijze te ontsnappen. De opgravingen gaan nog steeds door. Boven deze zalen zaten tijdens het Britse mandaat joodse vrijheidsstrijders gevangen.
Via een andere hal komt je op de binnenplaats van het complex. Er waren heel veel vaandels te zien van de ridders
Er wordt veel op muren en de grond geprojecteerd. Niet alles is dus even goed en duidelijk vast te leggen maar het is wel een leuke manier van weergeven van de geschiedenis.
Door de nauwe straatjes van de bazaar naar de tunnel van de tempeliers die in 1994 ontdekt is en de haven verbond met hun centrum. De tunnel was bedoeld om goederen uit de haven niet door de verschillende wijken, waar taksen dienden betaald te worden, hoeven te brengen. Hier ging het enigszins mis Ans en ik raakten de groep kwijt. Maar t kwam goed hoor.
Heerlijk op een stoepje gezeten en we zaten veilig hoor politiebureau recht tegenover ons en toen het tijd was in de bus naar de andere kant van het complex om de groep op te halen. Nou zagen we toch nog een stukje Haifa want met zo'n grote bus kun je niet altijd door heel nauwe straatjes heen.
"The Acre Prison Break"
Dit monument staat in wat toen het Britse Mandaat van Palestina droeg. Het is ter nagedachtenis aan de 4 leden van een Joodse ondergrondse groep genaamd "Irgun",
die op 19 april 1947 gevangen waren genomen door de Britten en vervolgens opgehangen in Acre Prison.
‘In Tel Aviv danst men, in Jeruzalem bidt men, maar in Haifa werkt men!’
Deze tekst kwam ik tegen op internet
Haifa
is de belangrijkste havenstad van het land. Het heeft deze rol al in de Britse tijd overgenomen van Jaffa. Toen was Haifa een belangrijke havenstad voor het hele Midden-Oosten, nu alleen nog voor Israël.
De haven is verantwoordelijk voor de in- en uitvoer van allerlei goederen; daarnaast is Haifa een populaire bestemming voor cruiseschepen. Ook is Haifa de enige stad in Israël met een metro. (In feite geen echte metro, maar een kabeltreintje onder de grond.) De stad zelf hebben wij niet bezocht het was een plek om te overnachten op weg naar de volgende stop. Wel zijn we 's avonds met een clubje een eind gaan lopen om onder aan de voet van de Karmelberg een hapje te gaan eten.
